خورش کرفس تبریزی یکی از غذاهای خوشمزه و محبوب تبریز است که در آن از کرفس، گوشت (معمولاً گوشت گوسفند یا مرغ)، لیمو عمانی، گوجه‌فرنگی و ادویه‌های مختلف استفاده می‌شود. در اینجا دستور تهیه آن را برایتان آورده‌ام:

مواد لازم:
گوشت گوسفند یا مرغ: 500 گرم
کرفس تازه (برگ و ساقه): 1 دسته
پیاز: 1 عدد بزرگ
گوجه‌فرنگی: 2 عدد
لیمو عمانی: 2 عدد
رب گوجه‌فرنگی: 1 قاشق غذاخوری
زردچوبه: 1 قاشق چای‌خوری
نمک و فلفل: به مقدار لازم
روغن مایع: برای سرخ کردن

طرز تهیه:
ابتدا گوشت را به قطعات کوچک تقسیم کنید. در یک قابلمه، پیاز را خرد کرده و با کمی روغن تفت دهید تا طلایی شود.
گوشت را اضافه کرده و با پیاز تفت دهید تا رنگ گوشت تغییر کند.
سپس زردچوبه و رب گوجه‌فرنگی را اضافه کرده و هم بزنید تا مواد با هم مخلوط شوند.
گوجه‌فرنگی‌ها را رنده کرده و به قابلمه اضافه کنید. بگذارید گوجه‌ها خوب پخته و از آب بیفتند.
کرفس را پس از شستن، به قطعات کوچک خرد کرده و به قابلمه اضافه کنید.
لیمو عمانی‌ها را با چنگال سوراخ کرده و به خورش اضافه کنید.
آب کافی به خورش اضافه کرده و اجازه دهید تا خورش به مدت 1.5 تا 2 ساعت پخته شود. در این مرحله می‌توانید نمک و فلفل را به خورش اضافه کنید.
خورش کرفس آماده است و می‌توانید آن را با برنج سرو کنید.
این خورش با طعمی ترش و خوشمزه، یکی از غذاهای سنتی و محبوب در آذربایجان است.

خورش آلو قیصی یک غذای خوشمزه و خوش‌رنگ ایرانی است که ترکیبی از طعم شیرین و ترش را در خود دارد.

مواد لازم:

گوشت گوسفندی یا مرغ: ۳۰۰ گرم (ترجیحاً خورشتی)
آلو خشک: ۱۰۰ گرم
قیصی (برگه زردآلو): ۱۵۰ گرم
پیاز: ۱ عدد بزرگ (نگینی خرد شده)
رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
زعفران دم‌کرده: ۱ قاشق غذاخوری
چوب دارچین: ۱ تکه کوچک (اختیاری)
شکر: ۱ قاشق غذاخوری (اختیاری، برای متعادل کردن ترشی)
آب‌لیمو یا آب‌غوره: ۱ قاشق غذاخوری (در صورت تمایل)
نمک، فلفل، زردچوبه: به مقدار لازم
روغن: به مقدار لازم

طرز تهیه:

تفت دادن پیاز و گوشت: در قابلمه‌ای مقداری روغن ریخته و پیاز خردشده را با کمی زردچوبه تفت دهید تا طلایی شود. سپس گوشت را اضافه کرده و با پیاز تفت دهید تا رنگ آن تغییر کند.
افزودن رب و ادویه‌ها: رب گوجه‌فرنگی را اضافه کرده و کمی تفت دهید تا رنگش باز شود. سپس نمک، فلفل و چوب دارچین را اضافه کنید.
پخت گوشت: حدود ۲ لیوان آب جوش به قابلمه اضافه کنید و اجازه دهید گوشت با حرارت ملایم بپزد (حدود ۱.۵ تا ۲ ساعت برای گوشت قرمز و ۴۵ دقیقه برای مرغ).
آماده‌سازی آلو و قیصی: در این فاصله، آلو و قیصی را بشویید و در کمی آب گرم خیس کنید تا نرم شوند.
افزودن آلو و قیصی: پس از نیم‌پز شدن گوشت، آلو و قیصی را به خورش اضافه کنید. در صورت تمایل، شکر و آب‌لیمو را نیز اضافه کنید.
افزودن زعفران: ۱۵ دقیقه قبل از پایان پخت، زعفران دم‌کرده را به خورش اضافه کنید تا عطر و رنگ آن بهتر شود.
جا افتادن خورش: اجازه دهید خورش با حرارت ملایم جا بیفتد و غلیظ شود. در صورت نیاز، میزان ترشی یا شیرینی آن را تنظیم کنید.
سرو خورش: این خورش خوشمزه را همراه با برنج زعفرانی و نان سرو کنید.

نکات مهم:
اگر طعم ملس را دوست دارید، از ترکیب شکر و آب‌لیمو استفاده کنید.
اضافه کردن چوب دارچین باعث خوش‌عطر شدن خورش می‌شود، اما در پایان پخت آن را خارج کنید.
برای مجلسی‌تر شدن خورش، می‌توانید خلال بادام یا گردو خردشده به آن اضافه کنید.

نوش جان

خورش هویج یکی از غذاهای سنتی و خوشمزه‌ی ایرانی، به‌ویژه متعلق به آذربایجان، است که معمولاً با گوشت قرمز یا مرغ تهیه می‌شود. در ادامه طرز تهیه خورش هویج با گوشت قرمز را آورده‌ایم.

مواد لازم:
هویج: ۴ عدد بزرگ
گوشت گوسفندی یا گوساله: ۳۰۰ گرم (خورشتی خرد شده)
پیاز: ۱ عدد بزرگ (نگینی خرد شده)
آلو: ۸ تا ۱۰ عدد (به دلخواه)
زعفران دم‌کرده: ۲ قاشق غذاخوری
رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
آب‌لیمو یا آب‌غوره: ۱ قاشق غذاخوری (یا به میزان دلخواه)
چوب دارچین: ۱ تکه کوچک (اختیاری)
نمک، فلفل، زردچوبه: به مقدار لازم
روغن: به مقدار لازم

مراحل تهیه:
تفت دادن پیاز و گوشت: در قابلمه‌ای، کمی روغن بریزید و پیاز را با زردچوبه تفت دهید تا طلایی شود. سپس گوشت را اضافه کنید و همراه با فلفل سیاه کمی سرخ کنید تا رنگ آن تغییر کند.
پخت گوشت: رب گوجه‌فرنگی را اضافه کرده و کمی تفت دهید تا خوش‌رنگ شود. سپس ۲ لیوان آب جوش و چوب دارچین را اضافه کنید. درب قابلمه را بگذارید و اجازه دهید گوشت با حرارت ملایم بپزد.
سرخ کردن هویج: هویج‌ها را به صورت خلالی یا مورب برش بزنید و در ماهیتابه‌ای جداگانه با کمی روغن سرخ کنید تا کاراملی شوند.
افزودن آلو و هویج: بعد از نیم‌پز شدن گوشت، آلوها و هویج‌های سرخ‌شده را به قابلمه اضافه کنید.
طعم‌دهی نهایی: زعفران دم‌کرده و آب‌لیمو یا آب‌غوره را اضافه کرده و اجازه دهید خورش با حرارت ملایم جا بیفتد و غلیظ شود (حدود ۳۰ دقیقه). در انتهای پخت، نمک را اضافه کنید.
سرو خورش: خورش هویج را در ظرفی مناسب بریزید و همراه با برنج زعفرانی سرو کنید.

نکات:
برای طعم ملایم‌تر، می‌توانید از گوشت مرغ به‌جای گوشت قرمز استفاده کنید.
اگر دوست دارید خورش کمی شیرین‌تر باشد، می‌توانید مقدار کمی شکر (حدود ۱ قاشق چای‌خوری) اضافه کنید.
برای خوش‌طعم‌تر شدن، از کره برای سرخ کردن هویج استفاده کنید.

نوش جان

پروتئین نقش بسیار مهمی در رشد عضلانی دام دارد، زیرا این ماده مغذی یکی از اجزای اصلی ساختار بافت‌ها و ماهیچه‌ها است. تأمین پروتئین کافی و باکیفیت در جیره غذایی دام می‌تواند به بهبود رشد عضلانی و افزایش بازده تولید گوشت کمک کند. در ادامه به برخی از اثرات پروتئین بر رشد عضلانی دام اشاره می‌شود:

1. ساخت و ترمیم بافت‌های عضلانی

پروتئین منبع اصلی آمینواسیدها است که بلوک‌های سازنده عضلات محسوب می‌شوند. تأمین مقادیر مناسب از آمینواسیدهای ضروری باعث رشد و ترمیم مؤثر عضلات می‌شود.

2. افزایش سنتز پروتئین عضلانی

مصرف پروتئین کافی و قابل‌هضم باعث تحریک سنتز پروتئین در بدن دام می‌شود. این فرایند برای رشد و افزایش حجم عضلات بسیار حیاتی است.

3. بهبود بهره‌وری غذایی

تأمین پروتئین با کیفیت بالا و متعادل در جیره غذایی می‌تواند باعث افزایش بهره‌وری غذایی شود. این امر به این معنا است که دام‌ها از خوراک مصرفی بهینه‌تر استفاده کرده و رشد بهتری خواهند داشت.

4. پیشگیری از کمبود رشد

کمبود پروتئین در جیره غذایی می‌تواند باعث کاهش رشد عضلانی، ضعف جسمی، و کاهش بازده تولیدی دام شود. بنابراین، تنظیم مناسب سطح پروتئین در جیره غذایی ضروری است.

5. اثرات بر متابولیسم انرژی

پروتئین‌ها در متابولیسم انرژی نیز نقش دارند. در صورت کمبود انرژی در جیره غذایی، پروتئین ممکن است به‌عنوان منبع انرژی استفاده شود، که این امر باعث کاهش مواد مغذی در دسترس برای رشد عضلانی می‌شود.

6. تأثیر بر کیفیت گوشت

جیره غذایی غنی از پروتئین می‌تواند بر کیفیت گوشت دام تأثیر بگذارد. عضلات بهتر تغذیه‌شده معمولاً منجر به تولید گوشت با بافت نرم‌تر و ارزش غذایی بالاتر می‌شوند.

منابع پروتئینی برای تغذیه دام:

    پروتئین گیاهی: کنجاله سویا، کنجاله کلزا، غلات.

    پروتئین حیوانی: پودر ماهی، پودر خون، پودر گوشت (در صورت مجاز بودن در تغذیه دام).

    منابع مکمل: اوره و سایر مکمل‌های نیتروژنی برای نشخوارکنندگان.

  نکته‌های مهم در استفاده از پروتئین:

    جیره غذایی باید بر اساس نیازهای خاص دام تنظیم شود (دام جوان، شیرده یا پرواری).

    تعادل میان پروتئین و انرژی در جیره بسیار اهمیت دارد.

    کیفیت منابع پروتئینی باید بالا و بدون آلودگی باشد.

استفاده صحیح از پروتئین در تغذیه دام نه تنها به رشد عضلانی بهتر کمک می‌کند، بلکه بازده اقتصادی پرورش دام را نیز افزایش می‌دهد.