برای تهیه یک صبحانه سرشار از پروتئین با استفاده از محصولات مستر قصاب ، می‌توانید از تخم‌مرغ، پنیر، گوشت‌های کم‌چرب مثل گوشت بوقلمون یا گوشت مرغ و یا حبوبات استفاده کنید. در ادامه، یک دستور ساده و مقوی برای صبحانه پروتئینی ارائه می‌شود که با محصولات پروتئینی مستر قصاب قابل تهیه است:

مواد لازم:

    •    2 عدد تخم‌مرغ
    •    50 گرم گوشت بوقلمون یا مرغ پخته‌شده (یا ژامبون کم‌چرب)
    •    50 گرم پنیر سفید یا پنیر کم‌چرب
    •    1 عدد نان تست کامل یا نان جو
    •    چند برگ اسفناج تازه یا سبزیجات
    •    1 قاشق غذاخوری روغن زیتون یا کره
    •    نمک و فلفل به میزان لازم

طرز تهیه:

    1.    پخت تخم‌مرغ‌ها: در یک ماهیتابه روغن زیتون یا کره را گرم کنید. تخم‌مرغ‌ها را بشکنید و در ماهیتابه بپزید (می‌توانید به‌صورت نیمرو، املت یا آب‌پز تهیه کنید). نمک و فلفل بزنید.
    2.    گرم کردن گوشت: اگر از گوشت بوقلمون یا مرغ پخته‌شده استفاده می‌کنید، آن را به قطعات کوچک برش دهید و در ماهیتابه با کمی روغن گرم کنید. اگر از ژامبون استفاده می‌کنید، آن را کمی در ماهیتابه تفت دهید.
    3.    آماده کردن نان: نان تست یا نان جو را کمی گرم یا برشته کنید. می‌توانید از توستر استفاده کنید یا آن را روی ماهیتابه گرم کنید.
    4.    ترکیب کردن مواد: تخم‌مرغ‌ها، گوشت بوقلمون یا ژامبون، و پنیر را روی نان قرار دهید. چند برگ اسفناج یا سبزیجات تازه روی آن بچینید.
    5.    سرو صبحانه: می‌توانید این صبحانه پروتئینی را با یک لیوان شیر یا ماست کم‌چرب همراه کنید تا پروتئین بیشتری دریافت کنید.

نکات:

    •    می‌توانید از سبزیجات دیگری مانند گوجه‌فرنگی، فلفل دلمه‌ای یا آووکادو استفاده کنید.
    •    اگر به دنبال پروتئین بیشتر هستید، یک تخم‌مرغ اضافی یا تکه‌ای پنیر به غذا اضافه کنید.

این صبحانه ترکیبی از پروتئین‌های با کیفیت از تخم‌مرغ، گوشت و پنیر است که به شما انرژی زیادی برای شروع روز می‌دهد.

هرم تغذیه یک مدل ساده برای نشان دادن گروه‌های غذایی و میزان مصرف هر یک است. در هر سطح از هرم، مواد غذایی به تناسب نیاز بدن طبقه‌بندی شده‌اند. در کنار این، میزان پروتئین مورد نیاز بدن به عوامل مختلفی از جمله سن، جنسیت، و سطح فعالیت بدنی بستگی دارد.

سطوح هرم تغذیه و منابع پروتئین:

    1.    پایه هرم (غلات و سبزیجات):
    •    غلات و سبزیجات منبع خوبی از کربوهیدرات‌ها، فیبر، و ویتامین‌ها هستند، اما پروتئین زیادی ندارند. با این حال، غلات کامل مثل کینوا و برخی از سبزیجات (مانند بروکلی) مقداری پروتئین دارند.
    •    پروتئین: 2-6 گرم در هر وعده
    2.    میوه‌ها:
    •    میوه‌ها بیشتر برای تأمین ویتامین‌ها و مواد معدنی استفاده می‌شوند و معمولاً پروتئین کمی دارند.
    •    پروتئین: کمتر از 1 گرم در هر وعده
    3.    منابع پروتئین گیاهی (حبوبات، مغزها و دانه‌ها):
    •    حبوبات (مثل نخود، عدس و لوبیا) و مغزها و دانه‌ها منابع غنی از پروتئین گیاهی هستند و به عنوان مکمل مناسبی برای منابع حیوانی محسوب می‌شوند.
    •    پروتئین: 6-10 گرم در هر وعده
    4.    منابع پروتئین حیوانی (گوشت، ماهی، تخم‌مرغ، لبنیات):
    •    این دسته شامل گوشت قرمز، مرغ، ماهی، تخم‌مرغ و لبنیات است که منابع اصلی پروتئین‌های کامل هستند.
    •    پروتئین: 20-25 گرم در هر وعده
    5.    چربی‌ها و قندها:
    •    این بخش از هرم شامل روغن‌ها، کره و شیرینی‌ها است که باید به مقدار کم مصرف شوند. این گروه پروتئین زیادی ارائه نمی‌دهد.

میزان پروتئین مورد نیاز بدن:

    •    بزرگسالان فعال (18-65 سال):
    •    مردان: 56-70 گرم در روز
    •    زنان: 46-60 گرم در روز
    •    کودکان و نوجوانان:
    •    1-3 سال: 13 گرم در روز
    •    4-8 سال: 19 گرم در روز
    •    9-13 سال: 34 گرم در روز
    •    افراد مسن (65 سال به بالا):
    •    توصیه به مصرف 1.2 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای حفظ عضلات

نکته‌ها:

    •    مصرف بیش از حد پروتئین از منابع حیوانی ممکن است با افزایش چربی و کلسترول همراه باشد، بنابراین ترکیب با منابع گیاهی پیشنهاد می‌شود.
    •    برای افراد با فعالیت بدنی بیشتر یا ورزشکاران، نیاز به پروتئین ممکن است بالاتر باشد.

ترکیب صحیح این منابع با توجه به هرم تغذیه، می‌تواند به حفظ سلامت و تنوع در رژیم غذایی کمک کند.

ورزشکاران به پروتئین کافی نیاز دارند تا عضلات خود را بازسازی و تقویت کنند. منابع طبیعی پروتئین برای ورزشکاران شامل موارد زیر است:
1. *گوشت‌های بدون چربی: گوشت گاو، مرغ، بوقلمون و ماهی (مثل سالمون و تون) حاوی پروتئین‌های کامل هستند که تمام آمینو اسیدهای ضروری را فراهم می‌کنند.

2. تخم مرغ: یکی از بهترین منابع پروتئین با کیفیت بالا است و سفیده تخم مرغ مخصوصاً پروتئین خالص است.

3. لبنیات: شیر، ماست، پنیر و کفیر منابع خوبی از پروتئین هستند. لبنیات کم چرب یا بدون چربی گزینه‌های سالم‌تری برای ورزشکاران محسوب می‌شوند.

4. حبوبات: عدس، نخود، لوبیا و ماش منابع گیاهی پروتئین هستند. ترکیب اینها با غلات کامل مانند برنج، پروتئین کاملی ارائه می‌دهد.

5. دانه‌ها و مغزها: بادام، گردو، دانه‌های چیا، تخمه کدو و آفتابگردان حاوی پروتئین هستند و اسیدهای چرب مفیدی هم دارند.

6. سویا و محصولات آن: مانند توفو، تمپه و شیر سویا منابع پروتئینی مناسبی برای ورزشکاران گیاهخوار هستند.

7. کینوا*: یک غله کامل است که پروتئین و تمام آمینو اسیدهای ضروری را فراهم می‌کند و برای ورزشکاران گیاهخوار مفید است.
ورزشکاران باید منابع پروتئین خود را متنوع نگه دارند تا اطمینان حاصل کنند که همه‌ی آمینو اسیدهای مورد نیاز بدنشان تامین می‌شود.

مصرف پروتئین و نقش آن در پیشگیری از (کم‌خونی) به دلیل تأثیر مستقیم پروتئین‌ها در جذب آهن و تولید هموگلوبین اهمیت دارد. پروتئین‌ها به‌ویژه آن دسته از منابع پروتئینی که حاوی آهن هستند، به بهبود جذب آهن کمک می‌کنند.

 نقش آهن در بدن:
آهن یکی از مواد معدنی ضروری برای بدن است که به تولید هموگلوبین در گلبول‌های قرمز خون کمک می‌کند. هموگلوبین، مسئول حمل اکسیژن به بافت‌ها و سلول‌های بدن است. کمبود آهن می‌تواند منجر به کم‌خونی ناشی از فقر آهن شود که باعث ضعف، خستگی، سردرد و سایر علائم می‌شود.

 تأثیر پروتئین بر جذب آهن:
- (پروتئین‌های حیوانی) مانند گوشت قرمز، مرغ، ماهی و تخم‌مرغ حاوی نوعی آهن به نام آهن هم (heme iron) هستند که بدن آن را به‌خوبی جذب می‌کند.
- (پروتئین‌های گیاهی) مانند حبوبات، سویا، عدس و اسفناج نیز حاوی آهن غیرهم (non-heme iron) هستند، اما این نوع آهن کمتر جذب بدن می‌شود. با این حال، مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین C همراه با این منابع پروتئینی می‌تواند جذب آهن غیرهم را بهبود بخشد.

 

  
 پروتئین و تولید هموگلوبین:
پروتئین‌های موجود در بدن به‌ویژه پروتئین‌های حاوی اسیدهای آمینه ضروری، برای تولید هموگلوبین و سایر ترکیبات حاوی آهن در خون ضروری هستند. مصرف کافی پروتئین می‌تواند به تولید منظم گلبول‌های قرمز و هموگلوبین کمک کند.

 منابع مهم آهن و پروتئین:
- (منابع حیوانی): گوشت قرمز، جگر، مرغ، ماهی، تخم‌مرغ.
- (منابع گیاهی): حبوبات (مانند عدس، لوبیا، نخود)، دانه‌ها (مانند کنجد)، اسفناج و سویا.

بنابراین، مصرف مناسب پروتئین، چه از منابع حیوانی و چه گیاهی، می‌تواند به پیشگیری از کم‌خونی کمک کند و سطح آهن و هموگلوبین بدن را حفظ کند.

پروتئین‌های حیوانی نقش بسیار مهمی در رشد عضلات و سلامت جسمانی ایفا می‌کنند. این نوع پروتئین‌ها به دلیل کیفیت بالا و دارا بودن تمام اسیدهای آمینه ضروری، منبعی ایده‌آل برای تقویت و ترمیم بافت‌های عضلانی هستند. در ادامه تأثیر پروتئین‌های حیوانی بر رشد عضلات و سلامت جسمانی را بررسی می‌کنیم:
 

 ۱. کمک به رشد و ترمیم عضلات:
پروتئین‌های حیوانی مانند گوشت، ماهی، تخم‌مرغ و لبنیات، حاوی تمام ۹ اسید آمینه ضروری هستند که بدن قادر به تولید آن‌ها نیست و باید از طریق تغذیه تأمین شود. این اسیدهای آمینه برای ساخت و ترمیم عضلات پس از ورزش‌های قدرتی و استقامتی بسیار مهم‌اند.
 

- لوسین:یکی از مهم‌ترین اسیدهای آمینه در پروتئین‌های حیوانی است که به صورت مستقیم بر سنتز پروتئین‌های عضلانی اثر می‌گذارد و نقش کلیدی در فرآیند رشد عضلات دارد.

۲. تقویت عملکرد ورزشی و بازسازی عضلات پس از تمرین:
پروتئین‌های حیوانی به دلیل محتوای بالای اسیدهای آمینه، به بازسازی سریع‌تر عضلات پس از تمرینات سخت کمک می‌کنند. مصرف پروتئین بلافاصله پس از ورزش می‌تواند به کاهش تجزیه عضلات و افزایش سنتز پروتئین کمک کند که این فرآیند برای رشد و بهبود عضلات ضروری است.
 

۳. حفظ توده عضلانی در دوران پیری:
با افزایش سن، بدن تمایل به از دست دادن توده عضلانی دارد که می‌تواند منجر به کاهش قدرت و تحرک شود. مصرف منظم پروتئین‌های حیوانی می‌تواند به حفظ توده عضلانی کمک کرده و خطر سارکوپنی (تحلیل رفتن عضلات ناشی از سن) را کاهش دهد.
 

۴. افزایش قدرت و انرژی:
پروتئین‌های حیوانی همچنین حاوی مواد مغذی مانند آهن، روی و ویتامین B12 هستند که برای افزایش انرژی و بهبود عملکرد جسمانی ضروری‌اند. این مواد به حمل اکسیژن در بدن، تولید انرژی و تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کنند.

 

۵. کاهش چربی و حفظ تناسب اندام:
مصرف پروتئین‌های حیوانی می‌تواند به احساس سیری بیشتر و طولانی‌مدت کمک کند. این خاصیت باعث کاهش اشتها و در نتیجه کاهش وزن می‌شود. همچنین به حفظ توده عضلانی در حین کاهش وزن کمک می‌کند، که برای حفظ متابولیسم و جلوگیری از افت انرژی مهم است.

۶. بهبود سلامت استخوان‌ها:
پروتئین‌های حیوانی نه تنها برای عضلات بلکه برای استخوان‌ها نیز مهم هستند. مصرف کافی پروتئین به حفظ تراکم استخوان و جلوگیری از پوکی استخوان، به‌ویژه در سنین بالاتر، کمک می‌کند.
 

۷. تقویت سیستم ایمنی:
پروتئین‌ها در ساخت آنتی‌بادی‌ها و سایر مولکول‌های دفاعی بدن نقش دارند. پروتئین‌های حیوانی به دلیل داشتن ترکیباتی مانند گلوبولین‌ها می‌توانند در تقویت سیستم ایمنی مؤثر باشند.

۸. بهبود سلامت عمومی بدن:
پروتئین‌های حیوانی شامل مواد معدنی و ویتامین‌های ضروری مانند ویتامین B12، آهن، فسفر و زینک هستند که در بهبود سلامت قلب، مغز، و سیستم‌های مختلف بدن مؤثرند.
 

۹. تفاوت پروتئین‌های حیوانی و گیاهی:
پروتئین‌های حیوانی در مقایسه با پروتئین‌های گیاهی، از لحاظ کیفیت اسیدهای آمینه برتر هستند زیرا پروتئین‌های گیاهی معمولاً فاقد یک یا چند اسید آمینه ضروری هستند یا آن‌ها را به مقدار کمی دارند. بنابراین، پروتئین‌های حیوانی برای عضله‌سازی و بهبود سلامت جسمانی مفیدتر و کارآمدتر هستند.

 جمع‌بندی:
پروتئین‌های حیوانی با تأمین اسیدهای آمینه ضروری، افزایش سنتز پروتئین، بهبود بازسازی عضلات، و تقویت سیستم ایمنی و استخوان‌ها، نقش مهمی در سلامت و عملکرد جسمانی دارند. برای افرادی که به دنبال افزایش حجم عضلات یا حفظ سلامت عمومی هستند، مصرف منظم و متعادل این پروتئین‌ها توصیه می‌شود.

محصولات پروتئینی حیوانی شامل گروهی از مواد غذایی هستند که بخش مهمی از رژیم غذایی انسان را تشکیل می‌دهند. این محصولات منابع اصلی پروتئین، چربی، و ویتامین‌های ضروری مانند B12، آهن و روی هستند. محصولات پروتئینی حیوانی عمدتاً شامل گوشت قرمز، گوشت سفید، ماهی و تخم‌مرغ می‌شوند که در ادامه هر کدام به طور کلی معرفی می‌شوند:

1. گوشت قرمز:    گوشت قرمز شامل گوشت حیواناتی مانند گاو، گوسفند، و بز است. این نوع گوشت منبع خوبی از پروتئین، آهن، ویتامین B12 و روی است. گوشت قرمز به دلیل محتوای بالای آهن به ویژه برای افرادی که کم‌خونی دارند توصیه می‌شود. با این حال، مصرف زیاد گوشت قرمز به دلیل چربی‌های اشباع آن می‌تواند با مشکلات قلبی و افزایش کلسترول مرتبط باشد.
2. گوشت سفید:    گوشت سفید شامل گوشت ماکیان مانند مرغ، بوقلمون، و اردک است. این نوع گوشت در مقایسه با گوشت قرمز چربی کمتری دارد و به عنوان منبع پروتئینی کم‌چرب‌تر و سالم‌تر شناخته می‌شود. گوشت سفید برای افرادی که به دنبال کاهش مصرف چربی هستند، انتخاب مناسبی است. پروتئین‌های این دسته به راحتی هضم شده و کالری کمتری نسبت به گوشت قرمز دارند.

3. ماهی و غذاهای دریایی:    ماهی‌ها و غذاهای دریایی مانند میگو و خرچنگ منبع عالی پروتئین و اسیدهای چرب امگا-۳ هستند که به بهبود سلامت قلب و مغز کمک می‌کنند. ماهی‌های چرب مانند سالمون، ماهی تن و ساردین‌ها دارای مقادیر بالای امگا-۳ هستند. ماهی‌ها همچنین منابع خوبی از ویتامین D و ید به شمار می‌روند. مصرف منظم ماهی می‌تواند به کاهش ریسک بیماری‌های قلبی و بهبود عملکرد مغزی کمک کند.

4. تخم‌مرغ:    تخم‌مرغ یکی از کامل‌ترین منابع پروتئین است که تمام آمینو اسیدهای ضروری را در خود دارد. علاوه بر پروتئین، تخم‌مرغ منبع خوبی از ویتامین‌های A، D، E و B12، و همچنین مواد معدنی مانند فسفر و سلنیوم است. زرده تخم‌مرغ حاوی چربی و کلسترول است، اما تحقیقات جدید نشان داده که مصرف متعادل تخم‌مرغ تاثیر منفی زیادی بر کلسترول خون ندارد.

منبع بسیار خوبی از پروتئین، ویتامین ها و املاح می باشد و می تواند به عنوان یک وعده غذایی نیز استفاده شود. سفیده تخم مرغ از پروتئین (آلبومن) و آب تشکیل شده است و چربی زیادی در زرده آن اشباع شده است. از تخم مرغ به عنوان پایدار کننده در سس، کیک و بستنی استفاده می شود و از مواد جدا نشدنی در تهیه کیک و شیرینی هم می باشد.تخم مرغ نیز همانند سایر ماده غذایی نیازمند دقت و توجه در خرید و نگهداری است. اندازه تخم مرغ بر کیفیت آن تاثیری ندارد اما روی قیمت آن تاثیر می گذارد، باید در هنگام خرید دقت کرد که تخم‌ مرغ‌ ها غالبا از نظر کیفیت، وزن و درجه بندی مورد تقسیم قرار می گیرند. پوست تخم‌ مرغ باید کمی زبر باشد، سفیده تخم‌ مرغ به صورت سرد، منجمد یا خشک شده در بازار نیز موجود است. تخم مرغ تازه را اگر در ظربی پر از آب قرار دهیم زیر آب می رود در صورتیکه تخم مرغ فاسد شده روی آب قرار میگیرد. تخم مرغ قدیمی تر یک زرده صاف دارد که به راحتی می شکند و نازک است و سفیده اش هم آبکی می باشد.

برای تهیه کوکتل میگو از هم می توان از میگوهای یخ زده استفاده کرد و هم خشک. اگر میگوی یخ زده داریم ابتدا می گذاریم تا یخ میگوها باز شود بعد پوست آن ها را میگیریم ولی اگر خشک بود آنها را در آب نیمه گرم خیسانده تا کمی نرم شوند سپس پوستشان را میگیریم. میگوهای آماده شده را در آب جوش که از قبل در آن مقداری نمک ریخته ایم یکی دو جوش می دهیم سپس در صافی ریخته و بعد از آنکه آب آنها گرفته شد کوکتل خود را آماده می کنیم.

برای مقدار نیم کیلو میگو، 1/2 فنجان سس مایونز را با 15 گرم خامه و کمی سرکه و یا آبلیمو و نمک و فلفل و یکی دو قاشق مربا خوری سس گوجه فرنگی مخلوط می کنیم. مغز یک یا دوکاهو را خرد می نمائیم. در لیوان های پایه بلند همانند بستنی خوری، مقداری کاهو خرد شده میریزیم کمی سس به آن اضافه می کنیم بعد جند عدد میگو روع کاهو ها گذاشته سپس مجدد مقداری سس روی میگوها میریزیم. لیمو ترش را به شکل حلقه ای میبریم و به آن یک چاک ایستاده میدهیم و لبه لیوان را به شکاف لیمو ها فرو میکنیم. یک قاچ تخم مرغ سفت داخل لیوان به شکل ایستاده قرار می دهیم. می توانیم این کوکتل را با سس کاری نیز مصرف کنیم که در این حالت سس مورد نظر را با نصف قاشق سوپخوری مخلوط می کنیم.

امروز قصد داریم درباره رژیم گیاه خواری توضیح مختصری دهیم. اینکه آیا گیاه خواری بهتر است یا همه چیزخواری؟؟!!

رژیم گیاه خواری قطعا میتواند مفید باشد اما با توجه به شرایط میبایست برنامه ریزی دقیق و درستی برای آن در نظر گرفته شود. اگر این رژیم به درستی رعایت شود بیمای هایی مانند یبوست، فشار خون، چاقی و سرطان کولون رو کاهش میدهد. در مقابل اگر به درستی اجرا نشود بیماری هایی نظیر پوکی و نرمی استخوان، کم خونی، کندی رشد در کودکان را موجب خواهد شد.

گیاه خواری به چند گروه تقسیم میشود:

محض: به هیچ عنوان گوشت قرمز، ماهی، مرغ، تخم مرغ و لبنیات مصرف نمی کنند.

لاکتووگان: لبنیات را حذف نمی کنند.

اووگان: در رژیم خود تخم مرغ مصرف می کنند.

لاکتواووگان: تخم مرغ و لبنیات در رژیم غذایی قرار میدهند.

نیمه گیاه خوار: ماهی و مرغ مصرف میکنند اما  گوشت قرمز را حذف می کنند.

* نکته: رژیم غذایی گیاه خواری محض، فقط در صورتی مورد تایید است که تمامی مواد مغذی مورد نیاز بدن که از لبنیات و گوشت و غیره تامین می شود حتما جایگزین شود در غیر این صورت اجرای این رژیم بسیار سخت می باشد و ممکن است سلامت فرد را به خطر بیندازد.

* نکته: در زنان باردار و شیرده و کودکان مراجعه به متخصص تغذیه و یک برنامه ریزی دقیق و استفاده از مکمل ها توصیه میشود. و به طور کلی این نوع رژیم بهتر است برای این افراد استفاده نشود.

در دنیا رژیم های متفاوت و مختلفی برای گیاه خواری وجود دارد و نظر پزشکان و متخصصان تغذیه در این زمینه متفاوت بوده و عده ای آن را تایید و عده ای دیگر رد کرده اند.

عده ای عقیده دارند که خام گیاهخواری بهتر از گیاهخواری است ! در واقع باید گفت در اثر حرارت بعضی مواد مغذی آسیب میبیند اما پروتئین ها، چربی و کربوهیدرات ها مشکلی پیدا نمیکنند و از طرفی یسری مواد مغذی با حرارت، بهتر جذب بدن میشوند. مانند لیکوین در گوجه فرنگی

عده ای عقیده دارند که گیاه خواری به درمان بیماری ها به ویژه سرطان کمک میکند ! این درست است که مصرف سبزیجات احتمال ابتلا به بیماری ها و سرطان را کاهش می دهد اما میبایست اشاره کرد که هیچ تحقیق علمی این موضوع را اثبات نکرده که گیاه خواری باعث درمان سرطان میشود حتی در بعضی موارد فرد مبتلا میبایست مصرف بعضی سبزیجات را کاهش دهد مانند سویا

عده ای بر این باورند که اسید آمینه های ضروری و اسیدهای چرب از طریق گیاهان تامین میشود و نیازی به مصرف گوشت نمی باشد (که علت اصلی سکته قلبی ، فشار خون و غیره است) !  در جواب به این افراد میبایست گفت که اسید آمینه های مورد نیاز بدن به شرطی با رزیم گیاه خواری تامین میشود که برنامه ریزی دقیق و درستی صورت بگیرد که این بسیار سخت میباشد مثلا برای تامین کربوهیدرات مورد نیاز بدن فرد باید در طول شبانه روز 20 تا 24 عدد موز بخورد که برای اغلب افراد بسیار سخت است. از طرفی گیاه خواری موجب هموستئین خون میشود که در نتیجه آن احتمال ابتلا به بیماری های قلبی، افزایش می یابد.

عده ای عقیده دارند خوردن شیر، لبنیات و گوشت موجب رشد سلول سرطانی میگردد و فقط شیر در دوران نوزادی، نیاز بدن می باشد و آنزیم های آن را بدن نمیتواند هضم کند ! مطالعات دانشمندان نشان میدهد در صورت افراط در مصرف منابع حیوانی این موارد را میتوان احتمال داد. میبایست اشاره کرد شیر بهترین منبع برای پروتئین و کلسیم می باشد و اگر کسی خودش را از خوردن آن محروم کند تنها به خودش ظلم کرده است. از طرفی اگر بعضی افراد نمی توانند آنزیم های موجود در شیر را هضم نمایند افرادی نیز نمیتوانند برخی سبزیجات را مصرف کنند و بدنشان به یکسری از سبزیجات آلرژی نشان میدهد.

به طور کلی باید گفت استفاده از بعضی مواد خاص نیازهای بدن ما را تامین نمیکند و استفاده از این رژیم ها در واقع بسته به شرایط هر شخص دارد. ممکن است مثلا اگر محاسبات دقیقی برای تامین نیاز روزانه بدن به انرژی صورت نگیرد فرد به مرور با گرسنگی شدید و ضعف رو به رو شود و دچار سوء تغذیه و انواع بیماری ها گردد. مسلما برای افرادی که با اضافه وزن رو به رو هستند استفاده از رژیم گیاه خواری می تواند بسیار موثر باشد و به عکس برای افرادی که با کمبود وزن مواجه هستند رژیم این چنین باعث کمتر شدن حجم عضلات و کاهش وزن بیشتر میشود.

بنابراین منصفانه است که بگوییم بدن انسان نیازهای متفاوتی برای تامین انرژی دارد برای دستیابی به انواع ویتامین ها، کربوهیدرات ها، چربی، پروتئین و... در شرایط متفاوت سنی و جسمی بهتر است از تمامی گروه های غذایی استفاده کنیم و در عین حال اعتدال در مصرف را نیز رعایت نماییم.