تاریخچه کوفته تبریزی
 

کوفته تبریزی یکی از غذاهای سنتی و مشهور ایران به‌ویژه در شهر تبریز است که قدمت آن به صدها سال قبل برمی‌گردد.

این غذا بخشی از فرهنگ غذایی آذربایجان بوده و معمولاً در مراسم‌های خاص، مهمانی‌ها و دورهمی‌ها تهیه می‌شود. کوفته تبریزی علاوه بر طعم دلپذیر، نشان‌دهندهٔ مهارت و دقت آشپز در تهیه آن است، زیرا بافت کوفته باید یک‌دست باشد و هنگام پخت از هم نپاشد.
مواد اولیه این غذا عمدتاً از مواد مغذی و پرانرژی تشکیل شده و به همین دلیل غذایی کامل و مقوی محسوب می‌شود.

مواد لازم برای کوفته تبریزی

برای 4 نفر:

    •    گوشت چرخ‌کرده: 500 گرم (ترجیحاً ترکیبی از گوشت گوساله و گوسفند)

    •    برنج: 1 پیمانه

    •    لپه: 1 پیمانه

    •    سبزی معطر: 200 گرم (ترکیبی از تره، جعفری، مرزه و شوید)

    •    پیاز: 2 عدد متوسط (یکی برای داخل کوفته و یکی برای سس)

    •    آرد نخودچی: 2 قاشق غذاخوری

    •    تخم‌مرغ: 1 عدد خام (برای انسجام کوفته)

    •    نمک، فلفل، زردچوبه و ادویه‌های دلخواه: به میزان لازم

    •    مواد میانی: تخم‌مرغ آب‌پز، گردو، آلو بخارا، زرشک

مواد لازم برای سس:

    •    رب گوجه‌فرنگی: 2 قاشق غذاخوری

    •    پیاز: 1 عدد

    •    زردچوبه، نمک و فلفل: به مقدار لازم

    •    آب گوشت یا آب معمولی: 2 تا 3 لیوان

طرز تهیه کوفته تبریزی
 

1. آماده‌سازی مواد اولیه:

    1.    لپه را شسته و به‌مدت 2-3 ساعت خیس کنید، سپس آن را بپزید تا نرم شود و بعد از پخت، آن را کاملاً له کنید.

    2.    برنج را نیم‌پز کنید و کنار بگذارید.

    3.    سبزی‌های معطر را شسته و ریز خرد کنید.

    4.    یک عدد پیاز را رنده کنید و آب آن را بگیرید.

2. تهیه مایه کوفته:

    1.    گوشت چرخ‌کرده، لپه له‌شده، برنج نیم‌پز، سبزی معطر، پیاز رنده‌شده، آرد نخودچی، تخم‌مرغ خام و ادویه‌ها را در ظرف بزرگی با هم مخلوط کنید.

    2.    مواد را به‌مدت 10-15 دقیقه ورز دهید تا کاملاً منسجم و یک‌دست شود. این مرحله بسیار مهم است تا کوفته‌ها هنگام پخت از هم نپاشند.

3. شکل‌دادن کوفته:

    1.    از مایه کوفته مقداری بردارید و آن را به شکل توپ درآورید.

    2.    داخل هر کوفته یک یا دو تکه تخم‌مرغ آب‌پز، گردو، آلو بخارا و زرشک قرار دهید و مایه را دور مواد میانی کاملاً بپوشانید.

4. تهیه سس:

    1.    یک عدد پیاز را خلالی خرد کرده و در کمی روغن تفت دهید.

    2.    زردچوبه و رب گوجه‌فرنگی را اضافه کنید و کمی تفت دهید تا خامی رب گرفته شود.

    3.    آب گوشت یا آب معمولی را به سس اضافه کنید و بگذارید به جوش بیاید.

5. پخت کوفته:

    1.    کوفته‌ها را به‌آرامی داخل قابلمه سس بچینید.

    2.    ابتدا حرارت را زیاد کنید تا سس بجوشد، سپس حرارت را کم کنید و در قابلمه را نیمه‌باز بگذارید.

    3.    حدود 1 تا 1.5 ساعت زمان دهید تا کوفته‌ها بپزند و کاملاً مغزپخت شوند.

    4.    در حین پخت، کوفته‌ها را زیاد جا‌به‌جا نکنید تا از هم نپاشند.

نکات مهم:

    •    برای انسجام بیشتر کوفته، می‌توانید یک قاشق ماست به مایه اضافه کنید.

    •    هنگام ورز دادن مواد عجله نکنید؛ این مرحله برای موفقیت در تهیه کوفته اهمیت زیادی دارد.

    •    حتماً در قابلمه را نیمه‌باز بگذارید تا کوفته‌ها ترک نخورند.

کوفته تبریزی را می‌توانید با نان یا برنج سرو کنید. این غذا با دوغ و سبزی خوردن ترکیب بسیار لذیذی دارد.

نوش جان!

آش شله قلمکار یکی از آش‌های سنتی و بسیار مشهور ایرانی است که به دلیل داشتن گوشت در ترکیباتش بسیار مقوی است و غذایی کامل محسوب می‌شود. تهیه این آش خوشمزه و مقوی به خصوص در فصل پاییز و زمستان دلچسب‌تر است.

در ادامه این مطلب می‌خواهیم با آموزش آش شله قلمکار همراه با نکات مهم و فوت و فن‌های مربوط به تهیه این آش به استقبال شب یلدا و شروع فصل زمستان برویم؛ پس همراه ما باشید.


 

 دستور تهیه این آش با گوشت 

مواد لازم:

    •    گوشت گوسفندی یا گوساله: 500 گرم (ترجیحاً با استخوان)

    •    برنج نیم‌دانه: 1 پیمانه

    •    بلغور گندم: 1 پیمانه

    •    جو پوست‌کنده: 1 پیمانه

    •    نخود: 1/2 پیمانه

    •    لوبیا قرمز: 1/2 پیمانه

    •    عدس: 1/2 پیمانه

    •    سبزی آش (تره، جعفری، گشنیز، اسفناج): 1 کیلوگرم (ریز خرد شده)

    •    پیاز: 3 عدد (1 عدد برای گوشت و 2 عدد برای پیاز داغ)

    •    نمک، زردچوبه، فلفل: به مقدار لازم

    •    نعناع خشک: برای تزئین

    •    روغن یا کره: به مقدار لازم

مراحل تهیه:

1. آماده‌سازی حبوبات:

    •    نخود و لوبیا قرمز را از شب قبل خیس کنید و چند بار آب آن را عوض کنید تا نفخ آن‌ها گرفته شود.

    •    عدس را می‌توان یک ساعت قبل از پخت خیس کرد.

2. پخت گوشت:

    •    گوشت را به همراه یک عدد پیاز چهارقاچ‌شده، کمی زردچوبه و آب در قابلمه بگذارید تا خوب بپزد.

    •    پس از پخت، گوشت را ریش‌ریش کنید و استخوان‌ها را جدا کنید. آب گوشت را نگه دارید تا به آش اضافه شود.

3. پخت حبوبات و غلات:

    •    بلغور گندم، جو پوست‌کنده، نخود، لوبیا و برنج را با آب در یک قابلمه بزرگ ریخته و بپزید. هر از گاهی هم بزنید تا ته نگیرد.

    •    عدس را در نیمه‌های پخت اضافه کنید چون زودتر از سایر حبوبات می‌پزد.

4. اضافه کردن سبزی آش:

    •    سبزی آش را به مواد پخته‌شده اضافه کنید و اجازه دهید با حرارت ملایم بپزد و آش جا بیفتد. مرتب هم بزنید تا ته نگیرد.

5. اضافه کردن گوشت:

    •    گوشت ریش‌ریش‌شده و آب گوشت را به قابلمه اضافه کنید و همه مواد را با هم مخلوط کنید.

6. تهیه پیاز داغ و نعناع داغ:

    •    دو عدد پیاز باقی‌مانده را خلالی خرد کرده و در روغن سرخ کنید تا طلایی شود. کمی از آن را برای تزئین کنار بگذارید.

    •    در همان روغن نعناع خشک را اضافه کنید (نعناع نباید زیاد سرخ شود چون تلخ می‌شود).

7. طعم‌دهی نهایی:

    •    نمک، فلفل و زردچوبه را به آش اضافه کنید. آش باید با حرارت ملایم و به مدت طولانی پخته شود تا خوب جا بیفتد و غلیظ شود.

8. تزئین و سرو:

    •    آش را در ظرف سرو بکشید و با پیاز داغ، نعناع داغ و کمی کشک تزئین کنید.

نوش جان!

گوشت شترمرغ به دلیل تفاوت در ساختار عضلانی و ترکیب شیمیایی آن نسبت به گوشت حیوانات اهلی دیگر مانند گاو یا گوسفند رنگ قرمزتری دارد. دلایل اصلی این ویژگی عبارت‌اند از:
1. مقدار زیاد میوگلوبین:میوگلوبین یک پروتئین است که وظیفه ذخیره و انتقال اکسیژن در عضلات را بر عهده دارد. هرچه میزان میوگلوبین در عضلات بیشتر باشد، رنگ گوشت قرمزتر می‌شود. عضلات شترمرغ که برای حرکت و دویدن طراحی شده‌اند، نیاز به اکسیژن بیشتری دارند، بنابراین محتوای میوگلوبین بالایی دارند.

2. فعالیت زیاد عضلات شترمرغ:شترمرغ پرنده‌ای است که توانایی دویدن سریع و تحمل فعالیت‌های طولانی دارد. عضلات فعال‌تر به اکسیژن بیشتری نیاز دارند که این امر باعث افزایش تولید میوگلوبین و در نتیجه قرمزتر شدن رنگ گوشت می‌شود.

3. ساختار عضلات شبیه گوشت قرمز:اگرچه شترمرغ یک پرنده است، اما گوشت آن به دلیل ترکیب عضلانی و شباهت به حیوانات چرنده بیشتر به گوشت قرمز نزدیک است تا گوشت پرندگان مانند مرغ.

4. رژیم غذایی خاص شترمرغ:تغذیه شترمرغ که معمولاً شامل گیاهان مختلف است، ممکن است بر کیفیت و رنگ گوشت تأثیر بگذارد.


بنابراین، رنگ قرمز گوشت شترمرغ ناشی از ترکیب طبیعی عضلات و نیازهای زیستی آن است و این ویژگی آن را از سایر پرندگان متمایز می‌کند.

گوشت شتر در مقایسه با گوشت گاو یا گوسفند معمولاً چربی کمتری دارد و به عنوان یک گوشت کم‌چرب شناخته می‌شود. این تصور که گوشت شتر چرب است ممکن است به دلیل لایه‌های چربی در اطراف برخی قسمت‌های بدن شتر، به‌ویژه در ناحیه کوهان، باشد. کوهان شتر محل ذخیره انرژی است و عمدتاً از چربی تشکیل شده است، نه آب.
چربی موجود در کوهان به‌عنوان یک منبع ذخیره انرژی در شرایط بیابانی به شتر کمک می‌کند تا در دوره‌های طولانی بدون غذا و آب زنده بماند. اما اگر به خود گوشت (ماهیچه‌ها) نگاه کنیم، محتوای چربی آن نسبتاً کمتر است و حتی از نظر برخی مواد مغذی، سالم‌تر از گوشت‌های دیگر به شمار می‌رود.
در نتیجه، چربی زیاد در گوشت شتر بیشتر مربوط به بخش‌های خاصی مثل کوهان است، نه تمام قسمت‌های گوشت.

فراد مبتلا به نقرس باید در مصرف گوشت‌ها و منابع پروتئین حیوانی محتاط باشند، زیرا این غذاها حاوی پورین هستند که می‌تواند سطح اسید اوریک خون را افزایش داده و حملات نقرس را تحریک کند.
گوشت بوقلمون و نقرس:
گوشت بوقلمون نسبت به برخی دیگر از گوشت‌ها (مانند گوشت قرمز یا جگر) پورین کمتری دارد، اما همچنان می‌تواند در دسته غذاهایی باشد که مصرف زیاد آن برای افراد مبتلا به نقرس مضر است.
نکات مصرف گوشت بوقلمون:
1. میزان مصرف: بهتر است به مقدار کم و در حد تعادل مصرف شود.

2. قسمت گوشت: گوشت سفید بوقلمون (مانند سینه) نسبت به قسمت‌های دیگر پورین کمتری دارد.

3. پخت سالم: از سرخ کردن اجتناب کنید و روش‌های بخارپز یا آبپز را انتخاب کنید.

4. جایگزین‌ها: منابع پروتئین گیاهی (مانند عدس، لوبیا و سویا) یا تخم‌مرغ معمولاً پورین کمتری دارند و ممکن است جایگزین بهتری باشند.


توصیه کلی:
اگر نقرس دارید، قبل از اضافه کردن گوشت بوقلمون یا هر نوع گوشت دیگر به رژیم غذایی خود، با یک متخصص تغذیه یا پزشک مشورت کنید تا برنامه‌ای مناسب برای کنترل بیماری‌تان طراحی شود.

انتخاب بین اکبر جوجه و مرغ ساده به سلیقه غذایی شما بستگی دارد، اما هرکدام ویژگی‌های خودشان را دارند:
اکبر جوجه: یک غذای خوشمزه و معروف ایرانی است که با جوجه سرخ‌شده در کره و آب‌لیمو همراه با برنج زعفرانی و رب انار سرو می‌شود. طعم شیرین و ترش آن بسیار جذاب است.
مرغ ساده: غذایی متنوع و سالم است که می‌توانید آن را به شکل آب‌پز، کبابی، یا سرخ‌شده با ادویه‌های مختلف تهیه کنید.

اگر به دنبال طعمی خاص و مجلسی هستید، اکبر جوجه گزینه بهتری است. اما اگر غذای سبک‌تر و سالم‌تری می‌خواهید، مرغ ساده مناسب‌تر خواهد بود.

تفاوت مغز استخوان گوساله و گوسفند از چند جنبه قابل بررسی است، از جمله اندازه، طعم، ارزش غذایی، و کاربرد در آشپزی. در ادامه این تفاوت‌ها توضیح داده شده است:

1. اندازه و ساختار

    مغز استخوان گوساله: به دلیل جثه بزرگ‌تر گوساله، استخوان‌های آن نیز ضخیم‌تر و مغز استخوان بیشتر و پرحجم‌تر است.

    مغز استخوان گوسفند: کوچک‌تر و ظریف‌تر است و مقدار کمتری مغز استخوان دارد.

2. طعم و بافت

    گوساله: طعم ملایم‌تر و بافت نرم‌تری دارد که ممکن است برای افرادی که طعم قوی را نمی‌پسندند مناسب‌تر باشد.

    گوسفند: طعم قوی‌تر و بوی خاص‌تری دارد که به دلیل چربی بیشتر در بافت‌های آن است.

3. ارزش غذایی

    هر دو منبع غنی از چربی، ویتامین‌های محلول در چربی (مانند A و K) و مواد معدنی مثل کلسیم و آهن هستند.

    گوسفند: چربی بیشتری دارد و ممکن است برای افرادی که به دنبال چربی کمتر هستند، مغز گوساله مناسب‌تر باشد.

4. کاربرد در آشپزی

    مغز استخوان گوساله: معمولاً در تهیه سوپ‌ها، خورشت‌ها و غذاهای حجیم‌تر استفاده می‌شود.

    مغز استخوان گوسفند: بیشتر در غذاهای سنتی، مانند آبگوشت، و در حجم کمتری به کار می‌رود.

5. دسترسی و قیمت

    مغز استخوان گوساله به دلیل حجم بیشتر و استفاده گسترده‌تر در بسیاری از غذاها، معمولاً قیمت بالاتری دارد.

    مغز استخوان گوسفند در مناطق روستایی و سنتی بیشتر رایج است و ممکن است ارزان‌تر باشد.

انتخاب نهایی

انتخاب میان مغز گوساله و گوسفند بستگی به ذائقه، نوع غذا، و نیاز غذایی شما دارد. اگر به دنبال طعم قوی و سنتی هستید، گوسفند گزینه بهتری است؛ اما برای طعمی ملایم‌تر و حجم بیشتر، گوساله انتخاب مناسبی خواهد بود.

 مصرف ماهی و دوغ به‌صورت هم‌زمان به دلیل ترکیب خاص مواد غذایی موجود در آن‌ها در برخی فرهنگ‌ها و باورها توصیه نمی‌شود. این   موضوع از دو   منظر بررسی می‌شود:

 1. دلایل علمی و گوارشی

•  هضم دشوار: ماهی منبع پروتئین حیوانی و دوغ حاوی لبنیات است. ترکیب این دو ممکن است برای برخی افراد باعث اختلال گوارشی شود،   زیرا هضم پروتئین   ماهی و لبنیات هم‌زمان نیاز به فرآیندهای مختلفی دارد.
•  حساسیت‌های پوستی: در افراد حساس، مصرف هم‌زمان ماهی و دوغ ممکن است منجر به واکنش‌های آلرژیک یا بروز مشکلات پوستی مانند   لکه‌های سفید   (ویتیلیگو) شود، اگرچه این مورد از نظر علمی به‌طور کامل اثبات نشده است.
•  طبع سرد: هر دو ماده طبع سرد دارند و مصرف هم‌زمان آن‌ها ممکن است در برخی افراد باعث احساس سردی، نفخ، یا مشکلات گوارشی شود.

 2. باورهای سنتی و طب سنتی

در طب سنتی ایرانی و بسیاری از فرهنگ‌ها، توصیه می‌شود غذاهایی با طبع سرد مانند ماهی با مواد غذایی با طبع گرم مصرف شوند تا تعادل بدن حفظ شود. ترکیب ماهی و دوغ به دلیل سردی بیش از حد ممکن است موجب بروز مشکلاتی مانند ضعف سیستم گوارشی یا سردی بدن شود.

راه‌حل:

برای کاهش اثرات احتمالی، می‌توان ماهی را با مواد غذایی با طبع گرم مثل سیر، زنجبیل، یا ادویه‌جات مصرف کرد و از خوردن دوغ هم‌زمان با آن پرهیز کرد. همچنین مصرف دوغ با طعم‌دهنده‌های گرم مثل نعناع یا آویشن می‌تواند تا حدی اثرات سردی آن را کاهش دهد.

بوریتوی گوشت یکی از غذاهای خوشمزه و محبوب مکزیکی است که با ترکیب گوشت، سبزیجات، و ادویه‌های خاص تهیه می‌شود. در ادامه، طرز تهیه این غذا را برای شما شرح می‌دهم:

مواد لازم:

    گوشت چرخ‌کرده: 500 گرم

    پیاز: 1 عدد بزرگ (خرد شده)

    سیر: 2 حبه (خرد یا رنده شده)

    فلفل دلمه‌ای: 1 عدد (خرد شده)

    رب گوجه‌فرنگی: 2 قاشق غذاخوری

    کنسرو لوبیا قرمز: 1 پیمانه (اختیاری)

    ذرت پخته: 1 پیمانه

    پنیر چدار یا موزارلا: 1 پیمانه (رنده شده)

    نان ترتیلا: 4 تا 6 عدد

    روغن: 2 قاشق غذاخوری

    ادویه‌ها:

        زیره: 1 قاشق چای‌خوری

        پودر چیلی: 1 قاشق چای‌خوری

        پاپریکا: 1 قاشق چای‌خوری

        نمک و فلفل: به مقدار لازم

مراحل تهیه:

    آماده‌سازی گوشت:

    در یک تابه، روغن را گرم کنید و پیاز خرد شده را به آن اضافه کنید. کمی تفت دهید تا نرم و طلایی شود. سپس سیر را اضافه کنید و چند ثانیه دیگر تفت دهید.

    پخت گوشت:

    گوشت چرخ‌کرده را به تابه اضافه کنید و خوب هم بزنید تا رنگ آن تغییر کند و پخته شود. ادویه‌ها (زیره، پودر چیلی، پاپریکا، نمک و فلفل) را اضافه کنید و خوب مخلوط کنید.

    اضافه کردن سبزیجات:

    فلفل دلمه‌ای خرد شده، ذرت و کنسرو لوبیا را به مخلوط گوشت اضافه کنید و چند دقیقه تفت دهید.

    اضافه کردن رب گوجه‌فرنگی:

    رب گوجه‌فرنگی را اضافه کرده و مواد را خوب مخلوط کنید. اجازه دهید مواد چند دقیقه روی حرارت ملایم بپزند تا طعم‌ها به خورد هم بروند.

    آماده کردن بوریتو:

    نان ترتیلا را روی سطح صاف قرار دهید. مقداری از مخلوط گوشت را وسط نان بریزید و کمی پنیر رنده شده روی آن بپاشید. نان را به صورت لوله‌ای بپیچید.

    پخت نهایی:

    بوریتوها را در یک تابه یا فر گرم شده قرار دهید تا نان کمی برشته و پنیر داخل آن آب شود. اگر از فر استفاده می‌کنید، بوریتوها را در دمای 180 درجه سانتی‌گراد به مدت 10 دقیقه گرم کنید.

    سرو:

    بوریتوهای گرم را با سس گوجه‌فرنگی، خامه ترش، یا آووکادوی له‌شده سرو کنید.

نوش جان

بوریتوی گوشت یکی از غذاهای خوشمزه و محبوب مکزیکی است که با ترکیب گوشت، سبزیجات، و ادویه‌های خاص تهیه می‌شود. در ادامه، طرز تهیه این غذا را برای شما شرح می‌دهم:

مواد لازم:

    گوشت چرخ‌کرده: 500 گرم

    پیاز: 1 عدد بزرگ (خرد شده)

    سیر: 2 حبه (خرد یا رنده شده)

    فلفل دلمه‌ای: 1 عدد (خرد شده)

    رب گوجه‌فرنگی: 2 قاشق غذاخوری

    کنسرو لوبیا قرمز: 1 پیمانه (اختیاری)

    ذرت پخته: 1 پیمانه

    پنیر چدار یا موزارلا: 1 پیمانه (رنده شده)

    نان ترتیلا: 4 تا 6 عدد

    روغن: 2 قاشق غذاخوری

    ادویه‌ها:

        زیره: 1 قاشق چای‌خوری

        پودر چیلی: 1 قاشق چای‌خوری

        پاپریکا: 1 قاشق چای‌خوری

        نمک و فلفل: به مقدار لازم

مراحل تهیه:

    آماده‌سازی گوشت:

    در یک تابه، روغن را گرم کنید و پیاز خرد شده را به آن اضافه کنید. کمی تفت دهید تا نرم و طلایی شود. سپس سیر را اضافه کنید و چند ثانیه دیگر تفت دهید.

    پخت گوشت:

    گوشت چرخ‌کرده را به تابه اضافه کنید و خوب هم بزنید تا رنگ آن تغییر کند و پخته شود. ادویه‌ها (زیره، پودر چیلی، پاپریکا، نمک و فلفل) را اضافه کنید و خوب مخلوط کنید.

    اضافه کردن سبزیجات:

    فلفل دلمه‌ای خرد شده، ذرت و کنسرو لوبیا را به مخلوط گوشت اضافه کنید و چند دقیقه تفت دهید.

    اضافه کردن رب گوجه‌فرنگی:

    رب گوجه‌فرنگی را اضافه کرده و مواد را خوب مخلوط کنید. اجازه دهید مواد چند دقیقه روی حرارت ملایم بپزند تا طعم‌ها به خورد هم بروند.

    آماده کردن بوریتو:

    نان ترتیلا را روی سطح صاف قرار دهید. مقداری از مخلوط گوشت را وسط نان بریزید و کمی پنیر رنده شده روی آن بپاشید. نان را به صورت لوله‌ای بپیچید.

    پخت نهایی:

    بوریتوها را در یک تابه یا فر گرم شده قرار دهید تا نان کمی برشته و پنیر داخل آن آب شود. اگر از فر استفاده می‌کنید، بوریتوها را در دمای 180 درجه سانتی‌گراد به مدت 10 دقیقه گرم کنید.

    سرو:

    بوریتوهای گرم را با سس گوجه‌فرنگی، خامه ترش، یا آووکادوی له‌شده سرو کنید.

نوش جان

بر اساس گزارش‌های مختلف، سرانه مصرف گوشت قرمز در ایران کاهش یافته است. طبق اعلام سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در سال ۲۰۲۲، سرانه مصرف گوشت قرمز برای هر ایرانی ۶ کیلوگرم بوده است. با توجه به اینکه میانگین بعد خانوار در ایران حدود ۳ نفر است، می‌توان نتیجه گرفت که هر خانوار ایرانی به‌طور متوسط سالانه حدود ۱۸ کیلوگرم گوشت قرمز مصرف می‌کند.
با این حال، گزارش‌های دیگری نشان می‌دهند که سرانه مصرف گوشت قرمز در ایران ممکن است کمتر از این مقدار باشد. به‌عنوان مثال، روزنامه آرمان امروز در مهر ۱۴۰۲ گزارش داده است که سرانه مصرف گوشت قرمز در ایران حدود ۳ کیلوگرم در سال به ازای هر نفر است. این اختلاف در آمارها ممکن است به دلیل تفاوت در روش‌های جمع‌آوری داده‌ها و منابع مورد استفاده باشد.
همچنین، بر اساس گزارش خبرگزاری مهر در سال ۱۴۰۱، سرانه مصرف گوشت قرمز در دهک‌های مختلف درآمدی متفاوت است؛ به‌طوری‌که میانگین مصرف گوشت در دهک دهم درآمدی بیش از ۵ برابر دهک اول درآمدی است.
در مجموع، به نظر می‌رسد که مصرف گوشت قرمز در خانوارهای ایرانی در سال‌های اخیر کاهش یافته است که می‌تواند ناشی از عوامل اقتصادی و تغییرات در الگوهای مصرف باشد.

محصولات آلایشی گوشت شامل قسمت‌هایی از حیوان است که معمولاً به‌عنوان گوشت اصلی مصرف نمی‌شود اما در آشپزی، فرآوری غذایی، و صنایع مختلف کاربرد دارد. این محصولات شامل موارد زیر هستند:
محصولات آلایشی خوراکی:
1. دل، جگر و قلوه: معمولاً در آشپزی استفاده می‌شوند و سرشار از پروتئین و مواد مغذی هستند.

2. زبان: در بسیاری از فرهنگ‌ها غذایی لذیذ محسوب می‌شود.

3. مغز: منبعی از چربی و مواد مغذی خاص است.

4. سیرابی و شیردان: معمولاً برای تهیه غذاهایی مانند "کله‌پاچه" استفاده می‌شوند.

5. پاچه: در غذاهایی مانند "آبگوشت" یا "کله‌پاچه" استفاده می‌شود.

6. روده و معده: در تولید سوسیس و کالباس به کار می‌روند.

7. دنبه: برای تهیه روغن یا به‌عنوان طعم‌دهنده غذا مصرف می‌شود.


محصولات آلایشی صنعتی:
1. پوست: برای تولید چرم، ژلاتین یا کلاژن استفاده می‌شود.

2. استخوان: برای تهیه ژلاتین، غذای دام و مکمل‌های کلسیمی کاربرد دارد.

3. شاخ و سم: در صنایع تولید دکمه، کود و محصولات جانبی دیگر.

4. خون: برای تولید پودر خون، کودهای کشاورزی، و محصولات خاص صنعتی.


موارد کاربرد:
این محصولات در صنایع غذایی، داروسازی، آرایشی‌بهداشتی و حتی کشاورزی استفاده گسترده‌ای دارند.
برخی از این محصولات مانند جگر و زبان در رژیم‌های غذایی به دلیل ارزش غذایی بالا بسیار محبوب هستند.

ران گوسفندی، ران گوساله و ران مرغ هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند که تأثیر زیادی بر طعم، بافت، و روش‌های آشپزی دارند. در ادامه به تفاوت‌های این سه نوع گوشت از نظر خواص آشپزی و طعم اشاره می‌کنم:

1. ران گوسفندی

طعم: گوشت گوسفندی به طور معمول طعم خاص و قوی‌تری نسبت به دیگر انواع گوشت‌ها دارد. برخی افراد طعم گوشت گوسفندی را به دلیل عطر و بوی خاص آن دوست دارند، در حالی که دیگران ممکن است آن را خیلی تند یا قوی بیابند.

بافت: گوشت ران گوسفندی معمولاً چرب‌تر از گوشت‌های دیگر است و بافت آن نیز نرم و لطیف است، اما می‌تواند کمی پرچرب باشد.

خواص آشپزی: این گوشت به خوبی در انواع کباب‌ها، خورش‌ها و دلمه‌ها پخته می‌شود. نیاز به پخت طولانی‌تری دارد تا به خوبی نرم شود و طعم‌های خود را بهتر منتقل کند.

2. ران گوساله

طعم: گوشت گوساله طعمی ملایم‌تر و شیرین‌تر نسبت به گوشت گوسفندی دارد. این ویژگی باعث می‌شود که گوشت گوساله برای کسانی که به طعم گوشت‌های قوی علاقه‌مند نیستند، انتخاب خوبی باشد.

بافت: گوشت ران گوساله معمولاً کمتر چرب است و به دلیل بافت محکم‌تر، ممکن است نیاز به پخت بیشتری برای رسیدن به نرمی مطلوب داشته باشد.

خواص آشپزی: این گوشت در استیک‌ها، خورش‌ها و کباب‌ها به خوبی استفاده می‌شود. معمولاً پختی متوسط یا طولانی نیاز دارد تا بافت آن به طور کامل نرم شود.

3. ران مرغ

طعم: گوشت ران مرغ طعمی نرم و خوشمزه دارد و برخلاف گوشت‌های قرمز، طعم آن به مراتب ملایم‌تر است. این گوشت در آشپزی‌های مختلف مانند مرغ کبابی، خورش‌ها، و سوپ‌ها به خوبی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بافت: ران مرغ نسبت به سینه مرغ نرم‌تر است و حاوی چربی بیشتری می‌باشد که باعث می‌شود هنگام پخت، بافتی مرطوب و لذیذ داشته باشد.

خواص آشپزی: این گوشت به سرعت پخته می‌شود و معمولاً نیاز به مدت زیادی پخت ندارد. ران مرغ در آشپزی‌های سریع و راحت، مانند کباب‌ها و خورش‌ها کاربرد زیادی دارد.

خلاصه:

طعم: ران گوسفندی طعمی قوی و خاص دارد، ران گوساله طعمی ملایم و شیرین‌تر، و ران مرغ طعمی نرم و خوشمزه.

بافت: ران گوسفندی نرم و چرب است، ران گوساله محکم‌تر و کم چرب‌تر، و ران مرغ نرم و مرطوب است.

خواص آشپزی: ران گوسفندی برای پخت طولانی، ران گوساله برای پخت متوسط و ران مرغ برای پخت سریع‌تر مناسب است.

تفاوت‌های تغذیه‌ای و سلامتی میان ران گوسفندی، ران گوساله و ران مرغ به موارد زیر برمی‌گردد:

1. میزان کالری و چربی

    ران گوسفندی:

        کالری: نسبتاً بالا

        چربی: حاوی مقدار زیادی چربی اشباع است که در صورت مصرف زیاد ممکن است منجر به افزایش کلسترول شود.

    ران گوساله:

        کالری: کمتر از گوسفند

        چربی: چربی کمتری نسبت به گوسفند دارد و گزینه مناسب‌تری برای کاهش وزن و کنترل کلسترول است.

    ران مرغ:

        کالری: کمترین میزان در مقایسه با گوسفند و گوساله

        چربی: چربی کمتری دارد، به خصوص اگر پوست آن جدا شود، و مناسب برای رژیم‌های کم‌چرب است.

2. میزان پروتئین

    ران گوسفندی:

    حاوی پروتئین با کیفیت است اما میزان آن کمی کمتر از گوشت گوساله است.

    ران گوساله:

    پروتئین بیشتری نسبت به گوسفند دارد و گزینه‌ای ایده‌آل برای ورزشکاران و بازسازی عضلات است.

    ران مرغ:

    پروتئین آن بالا و سبک‌تر هضم می‌شود، بنابراین برای افرادی با مشکلات گوارشی مناسب‌تر است.

3. ویتامین‌ها و مواد معدنی

    ران گوسفندی:

    منبع خوبی از ویتامین‌های گروه B (به ویژه B12)، آهن و روی است، اما ممکن است برای افرادی که به اسید اوریک حساسیت دارند، مناسب نباشد.

    ران گوساله:

    حاوی آهن بیشتری نسبت به گوسفند است و برای افرادی که کم‌خونی دارند، مفید است.

    ران مرغ:

    میزان ویتامین‌های گروه B مناسب است، اما آهن کمتری نسبت به گوسفند و گوساله دارد.

4. هضم و سنگینی غذا

    ران گوسفندی:

    به دلیل چربی بیشتر، سنگین‌تر است و هضم آن کمی دشوارتر است.

    ران گوساله:

    سبک‌تر از گوشت گوسفند و راحت‌تر برای گوارش.

    ران مرغ:

    سبک‌ترین گوشت بین این سه نوع است و معمولاً برای افرادی با مشکلات گوارشی یا رژیم‌های سبک توصیه می‌شود.

5. ملاحظات سلامتی

    ران گوسفندی: برای افرادی که نیاز به کالری بالاتر دارند (مثل ورزشکاران یا کارگران سنگین) مناسب است، اما مصرف زیاد آن می‌تواند خطر بیماری‌های قلبی-عروقی را افزایش دهد.

    ران گوساله: انتخابی سالم‌تر برای افرادی که به دنبال کاهش کلسترول و چربی هستند.

    ران مرغ: بهترین گزینه برای رژیم‌های کاهش وزن، کنترل فشار خون و سلامت قلب است.

نتیجه‌گیری

    اگر به دنبال گوشت کم‌چرب هستید: ران مرغ یا گوساله

    اگر نیاز به انرژی و کالری بیشتری دارید: ران گوسفندی

    اگر به دنبال تقویت آهن و پروتئین هستید: ران گوساله یا گوسفندی

نوسانات قیمت گوشت در بازار ایران تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد که به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم بر عرضه و تقاضا تأثیر می‌گذارند.
عوامل مؤثر بر نوسانات قیمت گوشت:
1. هزینه‌های تولید: افزایش قیمت خوراک دام، انرژی و حمل‌ونقل منجر به بالا رفتن هزینه‌های تولید و در نتیجه افزایش قیمت گوشت می‌شود.

2. تغییرات اقلیمی و کمبود منابع آب: خشکسالی و کمبود آب باعث کاهش تولید علوفه و افزایش قیمت خوراک دام شده که در نهایت بر قیمت گوشت تأثیر می‌گذارد.

3. کاهش عرضه دام: عواملی مانند خشکسالی، بیماری‌های دام و صادرات بی‌رویه می‌توانند منجر به کاهش عرضه دام زنده و افزایش قیمت گوشت شوند.

4. سیاست‌های واردات و صادرات: تغییر در تعرفه‌ها و محدودیت‌های تجاری می‌تواند بر قیمت گوشت در بازار داخلی تأثیر بگذارد.

5. تقاضای فصلی و تغییرات مصرف: افزایش تقاضا در ایام خاص مانند تعطیلات می‌تواند منجر به افزایش قیمت‌ها شود.

6. مشکلات سیستم توزیع: نقصان در سیستم توزیع و وجود واسطه‌ها می‌تواند باعث افزایش قیمت گوشت در بازار شود.


تأثیرات نوسانات قیمت گوشت:
کاهش قدرت خرید خانوارها: افزایش قیمت گوشت می‌تواند منجر به کاهش مصرف آن در سبد غذایی خانوارها شود.
تأثیر بر صنایع وابسته: صنایعی مانند تولید فرآورده‌های گوشتی و رستوران‌ها از نوسانات قیمت گوشت متأثر می‌شوند.

راهکارهای پیشنهادی برای مدیریت نوسانات قیمت گوشت:
حمایت از تولیدکنندگان داخلی: ارائه تسهیلات مالی و کاهش هزینه‌های تولید می‌تواند به تثبیت قیمت‌ها کمک کند.
بهبود زیرساخت‌های دامپروری: سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین و مدیریت منابع می‌تواند تولید گوشت را پایدارتر کند.
تنظیم واردات و صادرات: اتخاذ سیاست‌های متعادل تجاری می‌تواند از نوسانات شدید قیمت جلوگیری کند.
افزایش آگاهی عمومی: تشویق به مصرف منابع پروتئینی جایگزین می‌تواند تقاضا برای گوشت را کاهش داده و به تثبیت قیمت‌ها کمک کند.

با توجه به این عوامل و راهکارها، مدیریت نوسانات قیمت گوشت نیازمند همکاری دولت، تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان است تا تعادل در بازار حفظ شود.

پلو در پرده یکی از غذاهای سنتی ایرانی است که در مناطق مختلف ایران به‌ویژه در استان‌های مرکزی و جنوبی تهیه می‌شود. این غذا در گذشته بیشتر در مهمانی‌ها و مراسم خاص تهیه می‌شد و به دلیل ظاهر زیبا و روش پخت منحصربه‌فرد، نشانه‌ای از هنر و خلاقیت آشپزی ایرانی محسوب می‌شود.

با اینکه مستندات دقیقی درباره خاستگاه اصلی این غذا وجود ندارد، اما به‌نظر می‌رسد ریشه آن به آشپزی قاجاری و درباری بازمی‌گردد، جایی که ترکیب خمیر و مواد پلو برای ارائه غذایی لوکس و خاص ابداع شده است. همچنین برخی شباهت‌ها با غذاهای مشابه در کشورهای همسایه مانند ترکیه نشان می‌دهد که این سبک آشپزی ممکن است تأثیراتی از فرهنگ‌های آشپزی منطقه گرفته باشد.

پلو در پرده یکی از غذاهای سنتی و شیک ایرانی است که به‌ویژه برای مهمانی‌ها تهیه می‌شود. در این غذا، برنج و موادی مانند گوشت، مرغ، سبزیجات و ادویه‌ها در لایه‌ای از خمیر نان قرار می‌گیرند و سپس پخته می‌شوند. در ادامه طرز تهیه آن آورده شده است:

مواد لازم:

برای پلو:

• برنج: 3 پیمانه
• گوشت مرغ یا گوشت چرخ‌کرده: 300 گرم
• پیاز: 2 عدد متوسط (نگینی خردشده)
• زعفران دم‌کرده: 3 قاشق غذاخوری
• هویج: 1 عدد (رنده‌شده)
• نخودفرنگی یا سبزیجات دیگر: 1 پیمانه
• زرشک: نصف پیمانه
• روغن، نمک، فلفل و ادویه پلو: به میزان لازم

برای خمیر:

• آرد سفید: 2 پیمانه
• ماست: نصف پیمانه
• تخم‌مرغ: 1 عدد
• کره یا روغن: 50 گرم
• بیکینگ‌پودر: 1 قاشق چای‌خوری
• نمک: نصف قاشق چای‌خوری

مراحل تهیه:

1. آماده‌سازی پلو:

1. برنج را شسته و به‌مدت یک ساعت در آب و نمک خیس کنید. سپس آن را به روش معمول آبکش کنید.
2. پیازها را در مقداری روغن تفت دهید تا طلایی شوند. گوشت یا مرغ را اضافه کرده و همراه با ادویه‌جات، نمک و فلفل تفت دهید تا کاملاً پخته شود.
3. هویج، نخودفرنگی و زرشک را اضافه کرده و کمی تفت دهید. در آخر زعفران دم‌کرده را بیفزایید.
4. مواد را با برنج آبکش‌شده مخلوط کنید.

2. تهیه خمیر:

1. آرد، بیکینگ‌پودر و نمک را با هم مخلوط کنید.
2. ماست، تخم‌مرغ و کره را در ظرف دیگری مخلوط کنید و به آرد اضافه کنید.
3. خمیر را ورز دهید تا یکدست و نرم شود. اگر خمیر چسبناک بود، کمی آرد اضافه کنید.
4. خمیر را به مدت 30 دقیقه در یخچال استراحت دهید.

3. آماده‌سازی نهایی:

1. خمیر را به‌صورت دایره‌ای پهن کنید. قطر خمیر باید به‌اندازه‌ای باشد که بتوانید مواد پلو را در وسط آن قرار دهید و خمیر را روی آن بپوشانید.
2. مواد پلو را وسط خمیر قرار دهید. خمیر را به‌آرامی روی مواد برگردانید و لبه‌های آن را کاملاً ببندید.
3. خمیر را در قالب یا سینی فر قرار دهید. روی خمیر را با زرده تخم‌مرغ و کنجد یا سیاه‌دانه تزیین کنید.

4. پخت:

1. فر را با دمای 180 درجه سانتی‌گراد (350 درجه فارنهایت) گرم کنید.
2. ظرف را در فر قرار داده و به مدت 30 تا 40 دقیقه بپزید تا روی خمیر طلایی شود.

نکته:

• می‌توانید داخل پلو از مغزها (مانند خلال بادام یا پسته) نیز استفاده کنید.
• اگر فر ندارید، می‌توانید این غذا را در قابلمه با شعله ملایم بپزید، اما باید حتماً زیر آن شعله‌پخش‌کن بگذارید.

مصرف گوشت مرغ به عنوان منبعی غنی از پروتئین و کم‌چربی برای سلامتی مفید است، اما تعداد دفعات مصرف آن به نیازهای غذایی و وضعیت سلامتی شما بستگی دارد. به طور کلی:

    1.    برای افراد سالم: مصرف 2 تا 3 بار در هفته مناسب است. بهتر است در کنار گوشت مرغ از منابع پروتئینی دیگر مثل ماهی، تخم‌مرغ، حبوبات و گوشت قرمز کم‌چرب نیز استفاده کنید.

    2.    برای کاهش وزن یا رژیم‌های خاص: مرغ بدون پوست (مانند سینه مرغ) گزینه مناسبی است و ممکن است مصرف بیشتری داشته باشید، اما همچنان باید تنوع در رژیم غذایی حفظ شود.

    3.    برای بیماران قلبی یا افرادی با چربی خون بالا: بهتر است از قسمت‌های کم‌چرب مرغ (مثل سینه) استفاده کرده و آن را به صورت بخارپز یا کبابی مصرف کنند، نه سرخ‌کرده.

اگر رژیم غذایی خاصی ندارید، می‌توانید گوشت مرغ را به صورت متعادل 2 تا 3 بار در هفته مصرف کنید. بهتر است روش‌های پخت سالم مثل آب‌پز، بخارپز یا کبابی را انتخاب کنید و از مصرف مرغ سرخ‌شده یا با پوست زیاد خودداری کنید.

همچنین، تنوع در رژیم غذایی اهمیت دارد. سعی کنید در کنار مرغ، از پروتئین‌های گیاهی و حیوانی دیگر مثل ماهی، حبوبات و تخم‌مرغ نیز استفاده کنید تا بدن‌تان تمام مواد مغذی لازم را دریافت کند.

 

انتخاب بین مرغ کبابی و آبپز به هدف شما از رژیم غذایی و روش پخت سالم بستگی دارد:

مرغ آبپز:

    •    سالم‌تر و کم‌چرب‌تر است زیرا نیازی به استفاده از روغن ندارد.

    •    اگر رژیم لاغری دارید یا بیماری‌های قلبی دارید، مرغ آبپز گزینه بهتری است.

    •    مواد مغذی بیشتری در آب پخت باقی می‌ماند و می‌توانید از آن به‌عنوان سوپ یا پایه غذا استفاده کنید.

مرغ کبابی:

    •    خوش‌طعم‌تر است و با ادویه‌های مختلف می‌توان آن را لذیذتر کرد.

    •    اگر کباب کردن بدون روغن یا با مقدار کم روغن انجام شود، سالم‌تر است.

    •    از مصرف قسمت‌های سوخته یا زغال‌زده (چرا که حاوی مواد مضر است) خودداری کنید.

نتیجه:

برای یک رژیم غذایی سالم، مرغ آبپز انتخاب مطمئن‌تری است، اما اگر مرغ کبابی را ترجیح می‌دهید، دقت کنید که بدون چربی اضافی و سوختگی طبخ شود. هر دو روش در صورت رعایت نکات سالم پخت، مناسب هستند.

مرصع پلو یکی از غذاهای محبوب و اصیل ایرانی است که به دلیل استفاده از مواد مختلف و تزئینات ویژه‌اش در مهمانی‌ها و مجالس خاص سرو می‌شود.

این پلو معمولا به همراه گوشت یا مرغ تهیه می‌شود و ظاهر زیبای آن باعث شده که نام «مرصع» به معنی تزئینی و گران‌بها برای آن انتخاب شود.

تاریخچه مرصع پلو

مرصع پلو در دوران صفویان به عنوان یکی از غذاهای سلطنتی معرفی شد. در آن زمان، این غذا بیشتر به عنوان غذای مهمانی‌های درباری و رسمی سرو می‌شد.

با گذشت زمان، مرصع پلو به دیگر اقشار جامعه هم معرفی شد و محبوبیت پیدا کرد. ترکیب برنج با زعفران، خلال پسته و بادام، همراه با گوشت، یکی از ویژگی‌های خاص این پلو است که نشان‌دهنده تجمل و لوکس بودن آن در تاریخ ایران است.

طرز تهیه مرصع پلو

مواد لازم:

    •    برنج: 2 پیمانه

    •    گوشت مرغ (ران یا سینه): 500 گرم

    •    پیاز: 1 عدد (ریز خرد شده)

    •    زعفران دم کرده: 1 قاشق غذاخوری

    •    خلال بادام: 2 قاشق غذاخوری

    •    خلال پسته: 2 قاشق غذاخوری

    •    کشمش: 1/2 پیمانه

    •    زرشک: 2 قاشق غذاخوری

    •    کره: 2 قاشق غذاخوری

    •    گلاب: 2 قاشق غذاخوری

    •    نمک، فلفل و زردچوبه به میزان لازم

    •    روغن مایع یا زیتون برای سرخ کردن

روش تهیه:

    1.    پخت برنج: ابتدا برنج را شسته و چند ساعت در آب خیس کنید. سپس در یک قابلمه بزرگ، آب را به جوش بیاورید و برنج را به آن اضافه کنید. پس از جوشیدن، برنج را به مدت 10 دقیقه در آب بجوشانید تا نرم شود. سپس برنج را آبکش کنید.



    2.    پخت مرغ: مرغ را با پیاز، زردچوبه، نمک و فلفل بپزید تا گوشت نرم شود. می‌توانید آن را به صورت تکه‌های کوچک خرد کنید یا به صورت کامل در قابلمه قرار دهید.



    3.    آماده کردن مخلفات: در یک تابه جداگانه، کره را ذوب کنید و سپس خلال بادام، خلال پسته، کشمش و زرشک را به آن اضافه کنید. این مواد را به مدت 5-7 دقیقه تفت دهید تا خوشمزه و نرم شوند.

 

    4.    تهیه پلو: در قابلمه‌ای مناسب، کمی روغن بریزید و ته‌دیگ برنج را بچینید. سپس یک لایه از برنج آبکش شده را در قابلمه ریخته و مقداری از مخلفات تفت داده شده، مرغ  پخته و زعفران دم کرده را روی آن بریزید. این مراحل را تا اتمام مواد تکرار کنید.

    5.    پخت نهایی: پس از لایه‌چینی، در قابلمه را بگذارید و اجازه دهید پلو با حرارت کم بخار کند تا برنج نرم و خوش‌عطر شود.

    6.    سرو کردن: پس از پخت، مرصع پلو را در دیس کشیده و روی آن را با مخلفات اضافی تزیین کنید.
 

مرصع پلو به دلیل ظاهر زیبا و طعم خاصش، یکی از گزینه‌های محبوب در مهمانی‌ها و مجالس خاص ایرانی است.

نوش جان!

گوشت گوسفندی در طب سنتی ایران و سایر نظام‌های طب سنتی، به‌عنوان ماده‌ای با طبع گرم و تر شناخته می‌شود. دلیل اصلی این ویژگی به طبیعت ساختاری و مواد مغذی موجود در آن برمی‌گردد.
دلایل طبع گرم گوشت گوسفندی:
1. میزان انرژی‌بخشی بالا: گوشت گوسفندی سرشار از پروتئین‌ها، چربی‌های مفید و آهن است که به بدن انرژی زیادی می‌بخشد. این خاصیت انرژی‌بخش، با طبع گرم سازگار است.

2. هضم راحت‌تر نسبت به برخی گوشت‌ها: گوشت گوسفند در مقایسه با گوشت گاو، آسان‌تر هضم می‌شود و باعث تقویت قوای بدنی و حرارت طبیعی بدن می‌شود.

3. مواد مغذی خاص: وجود ویتامین‌های گروه B (مانند B12) و آهن زیاد، باعث افزایش خون‌سازی و تقویت سیستم بدن می‌شود که به گرمی مزاج کمک می‌کند.

4. تأثیر بر بدن: مصرف گوشت گوسفند باعث افزایش گرمای داخلی بدن می‌شود و برای کسانی که دچار سردی مزاج یا کم‌خونی هستند، توصیه می‌شود.


چه کسانی باید در مصرف آن احتیاط کنند؟
افرادی که طبع گرم دارند (مانند کسانی که معمولاً احساس گرما، عصبانیت یا جوش‌های پوستی دارند)، باید در مصرف گوشت گوسفندی تعادل را رعایت کنند و از مواد با طبع سرد مانند ماست، لیمو یا سبزی‌های خنک استفاده کنند تا تعادل مزاجی حفظ شود.
نتیجه:
گرمای طبع گوشت گوسفند به ویژگی‌های ساختاری و تأثیر آن بر بدن بازمی‌گردد و برای بسیاری از افراد، به‌خصوص کسانی که دچار سردی مزاج هستند، یک ماده غذایی مفید و انرژی‌بخش است.

در میان انبوه 135 پرونده ثبت آثار تاریخی، فرهنگی، طبیعی و میراث معنوی استان فارس، نام "کلم پلو شیرازی" به چشم می‌آید. این غذای اصیل و خوشمزه که شهرت جهانی دارد، پس از سال‌ها به عنوان میراث معنوی به نام شیراز ثبت ملی شد.
 

با وجود اینکه سند تاریخی دقیقی از قدمت کلم پلو در دست نیست، اما این غذا به عنوان یکی از خوراک‌های سنتی و اصیل استان فارس شناخته می‌شود.

برای تهیه کلم پلو شیرازی، یکی از غذاهای محبوب ایرانی، دستورالعمل زیر را دنبال کنید:

مواد لازم:

    •    برنج: ۳ پیمانه

    •    کلم‌برگ سفید: ۱ عدد متوسط

    •    گوشت چرخ‌کرده(گوساله یا گوسفند): ۳۰۰ گرم

    •    پیاز: ۲ عدد متوسط

    •    سبزی مخصوص کلم‌پلو (تره، ترخون، شوید، ریحان): ۲ پیمانه

    •    زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری

    •    نمک و فلفل سیاه: به مقدار لازم

    •    روغن: به مقدار لازم

    •    زعفران دم‌کرده: ۲ قاشق غذاخوری

    •    رب گوجه‌فرنگی (اختیاری): ۱ قاشق غذاخوری

مراحل تهیه:

1. آماده‌سازی کلم:

    1.    کلم‌برگ را به صورت رشته‌های نازک خرد کنید.

    2.    در یک تابه مقداری روغن بریزید و کلم‌ها را با کمی زردچوبه و نمک تفت دهید تا نرم و کمی طلایی شوند.

    3.    اگر از رب گوجه‌فرنگی استفاده می‌کنید، در این مرحله آن را به کلم اضافه کرده و کمی تفت دهید.

2. آماده‌سازی گوشت قلقلی:

    1.    گوشت چرخ‌کرده را با یک عدد پیاز رنده‌شده، نمک، فلفل و زردچوبه مخلوط کنید.

    2.    گوشت را به شکل قلقلی‌های کوچک درآورده و در روغن سرخ کنید تا طلایی شوند.

3. پخت برنج:

    1.    برنج را با آب و نمک بجوشانید و آبکش کنید (کمی برنج را زنده‌تر بردارید).

4. آماده‌سازی سبزی:

    1.    سبزی‌های شسته و خرد شده را به کلم‌های تفت داده شده اضافه کنید و چند دقیقه دیگر تفت دهید.

5. دم کردن کلم پلو:

    1.    در قابلمه، کمی روغن بریزید و ته‌دیگ دلخواه (نان یا سیب‌زمینی) قرار دهید.

    2.    یک لایه برنج و یک لایه مخلوط کلم و سبزی را اضافه کنید. این کار را تکرار کنید تا مواد تمام شود.

    3.    در نهایت گوشت‌های قلقلی را روی برنج قرار دهید.

    4.    زعفران دم‌کرده را روی مواد بریزید و در قابلمه را بگذارید.

    5.    کلم پلو را به مدت ۳۰ تا ۴۰ دقیقه روی حرارت ملایم دم کنید.

نکات:

    •    سبزی‌ها باید به نسبت مساوی استفاده شوند تا طعم متعادلی داشته باشد.

    •    می‌توانید از سیر خرد شده برای عطر بهتر استفاده کنید.

    •    اگر طعم ترش دوست دارید، می‌توانید کمی آبغوره یا آبلیمو به کلم اضافه کنید.
 

نوش جان!