آشنایی با نژادهای مختلف گوسفندان: از پشم‌های لطیف تا گوشت‌های لذیذ
در گوشه و کنار جهان، صدها نژاد گوسفند زندگی می‌کنند؛ هرکدام با ویژگی‌ها و خصوصیات منحصربه‌فرد خود. برخی برای پشم فوق‌العاده لطیفشان شهرت دارند، برخی دیگر به‌خاطر گوشت لذیذ یا شیر پربازدهشان پرورش داده می‌شوند. جالب‌تر آنکه بعضی نژادها به طرز شگفت‌انگیزی با سخت‌ترین شرایط آب‌وهوایی سازگار شده‌اند.
در یک نگاه کلی، نژادهای گوسفند را می‌توان به چهار گروه اصلی تقسیم کرد:

۱. نژادهای پشمی: طلای سفید در دنیای دامپروری
مرینوس (Merino)بی‌تردید مرینوس ستاره‌ی نژادهای پشمی است. این گوسفندان که ریشه‌شان به اسپانیا بازمی‌گردد و بعدها در استرالیا شکوفا شدند، به تولید یکی از لطیف‌ترین و ارزشمندترین پشم‌های دنیا معروفند. پارچه‌های ساخته‌شده از پشم مرینوس، نه تنها لوکس، بلکه بسیار گرم و سبک هستند.
رومنی (Romney)رومنی‌ها استادان زندگی در مناطق مرطوب‌اند. پشم آن‌ها سنگین و مقاوم در برابر رطوبت است، که این ویژگی، آن‌ها را به انتخابی محبوب در نیوزیلند تبدیل کرده است.

۲. نژادهای گوشتی: گنجینه‌ی طعم و تغذیه
سافولک (Suffolk)یکی از پرافتخارترین نژادهای گوشتی در جهان، سافولک، با رشد سریع و گوشت خوشمزه‌اش شناخته می‌شود. این گوسفندها ظاهری قدرتمند و سرسیاه دارند و در بسیاری از کشورها از ارکان اصلی صنعت گوشت به‌شمار می‌روند.
دورپر (Dorper)زاده‌ی سرزمین‌های گرم و خشک آفریقای جنوبی، دورپر گوسفندی مقاوم است که می‌تواند بدون افت کیفیت گوشت، در شرایط سخت آب‌وهوایی رشد کند.

 ۳. نژادهای شیری: چشمه‌های طلایی
 ایست فریزیان (East Friesian)وقتی صحبت از شیر فراوان و باکیفیت به میان می‌آید، نام ایست فریزیان می‌درخشد. این   نژاد آلمانی-هلندی بیشترین میزان شیر را در میان گوسفندان تولید می‌کند و پایه‌ی بسیاری از محصولات لبنی ممتاز است.

 لاکاون (Lacaune)فرانسوی‌ها همیشه در هنر غذا زبانزد بوده‌اند و لاکاون هم اثری دیگر از این ذوق است. شیر این نژاد   برای تهیه‌ی پنیر معروف روکه‌فور به کار می‌رود، پنیر آبی‌رنگی که طعمی خاص و دلنشین دارد.

 ۴. نژادهای چندمنظوره: همه‌فن‌حریف‌های دنیای دام
 کاراکول (Karakul)این نژاد قدیمی آسیای مرکزی، هم برای گوشت، هم برای پشم و هم برای پوست بره‌هایش پرورش داده   می‌شود. پوست لطیف و زیبای بره‌های کاراکول، در صنایع مد جایگاهی ویژه دارد.

 رومانوف (Romanov)رومانوف‌ها، گوسفندانی سخت‌کوش از روسیه‌اند که با زادآوری شگفت‌انگیزشان شناخته می‌شوند. هم   گوشت و هم پوست آن‌ها مورد استفاده‌ی فراوان قرار می‌گیرد.
 نگاهی به برخی دیگر از نژادهای شاخص

  آواسی (Awassi): گوسفندی بومی خاورمیانه با تحمل عالی در برابر گرما و توانایی تولید شیر زیاد، به‌ویژه در عراق و   سوریه.
 بلوفس لستر (Bluefaced Leicester): تولیدکننده‌ی پشم بلند، نرم و براق.
 کوری‌دیل (Corriedale): نژادی دو منظوره از نیوزیلند و استرالیا، محبوب برای گوشت و پشم باکیفیت.
 شروپ‌شایر (Shropshire): نژاد گوشتی انگلستانی با بدنی فشرده، عضلانی و بازده‌ی بسیار خوب.

 در پایان می‌توان گفت دنیای گوسفندان، دنیایی شگفت‌انگیز و پر از تنوع است؛ هر نژاد با داستان، ویژگی‌ها و نقشی خاص در   زندگی بشر. چه به دنبال پشم لطیف باشید، چه گوشت خوشمزه یا شیر پرچرب، در میان این گوناگونی بی‌شمار، قطعاً نژادی     پیدا می‌شود که انتظارات شما را برآورده کند.

آبگوشت هورامانی (یا آبگوشت مخصوص منطقه هورامان) یکی از غذاهای سنتی و خوشمزه نواحی غربی ایران، به‌ویژه در کردستان و منطقه اورامانات است. این آبگوشت با سایر انواع آبگوشت تفاوت‌هایی دارد، به‌ویژه در استفاده از مواد اولیه محلی و روش پخت خاص. در ادامه طرز تهیه آن را برایت نوشتم:

مواد لازم برای تهیه آبگوشت هورامانی:
گوشت گوسفندی با استخوان: 500 گرم
نخود: 1 لیوان
لوبیا سفید یا قرمز: 1/2 لیوان (دل‌خواه)
بلغور گندم یا برنج محلی: 1/2 لیوان
سیب‌زمینی: 2 عدد
پیاز: 1 عدد درشت
زردچوبه، فلفل سیاه و نمک: به میزان لازم
رب انار یا گرد غوره (در برخی مناطق برای طعم ترش): دلخواه
روغن حیوانی یا دنبه: مقداری برای طعم بهتر (دلخواه)
گوجه‌فرنگی: 1 یا 2 عدد رنده‌شده (دلخواه برای رنگ و طعم)
مراحل تهیه:
خیس کردن حبوبات: نخود و لوبیا را از شب قبل خیس کن و چند بار آب آن را عوض کن تا نفخش گرفته شود.
تفت دادن پیاز و گوشت: پیاز را خرد کن و در روغن تفت بده، سپس گوشت را اضافه کن و کمی سرخ کن تا رنگش عوض شود. زردچوبه و فلفل سیاه را اضافه کن.
افزودن حبوبات: نخود و لوبیا را آبکش کن و همراه با گوشت به قابلمه اضافه کن. چند دقیقه با هم تفت بده.
افزودن آب و بلغور/برنج: مقدار مناسبی آب اضافه کن (تقریباً تا 4-5 سانتی‌متر بالاتر از مواد). وقتی جوش آمد، بلغور یا برنج شسته‌شده را اضافه کن.
اضافه کردن سیب‌زمینی و طعم‌دهنده‌ها: سیب‌زمینی را درشت خرد کن و بعد از نیم‌پز شدن گوشت اضافه کن. در صورت تمایل، رب انار یا گرد غوره را برای طعم ترش اضافه کن.
پخت نهایی: اجازه بده غذا با حرارت ملایم حدود 2.5 تا 3 ساعت بپزد تا مواد خوب پخته و جا افتاده شوند.
نکات:
در برخی نسخه‌های محلی، دنبه یا روغن حیوانی در پایان پخت اضافه می‌شود تا عطر خاصی به غذا بدهد.
می‌توان مقداری نعنای خشک یا فلفل سبز محلی هم به غذا اضافه کرد.
این آبگوشت معمولاً با نان سنگک یا نان محلی، دوغ و ترشی سرو می‌شود.