1. شستشو و آماده‌سازی اولیه:ابتدا پاهای مرغ را خوب بشویید تا هرگونه آلودگی یا ناخالصی از بین برود.

2. جوشاندن کوتاه مدت:پاهای مرغ را در یک قابلمه آب جوش قرار دهید و اجازه دهید به مدت 3 تا 5 دقیقه بجوشند. این مرحله باعث می‌شود پوست پای مرغ کمی نرم و قابل جدا شدن شود، همچنین چربی‌ها و ناخالصی‌ها تا حدودی از بین می‌رود.

3. قرار دادن در آب سرد:پس از جوشاندن، پاها را فوراً داخل آب سرد یا آب یخ قرار دهید تا فرآیند پخت متوقف شده و پوست سفت شود. این تغییر دمای سریع به جدا شدن آسان‌تر پوست کمک می‌کند.

4. شروع جدا کردن پوست:


پا را روی تخته برش یا سطح صاف قرار دهید.
با نوک انگشت یا ناخن، از نوک انگشتان پای مرغ، پوست را به آرامی از گوشت جدا کنید. اگر ناخن‌هایتان کوتاه است، می‌توانید از چاقوی تیز کوچک یا خلال دندان استفاده کنید تا پوست را بلند کنید.

 5. کشیدن پوست به سمت بالای پا:وقتی پوست کمی بلند شد، با دو دست آن را محکم بگیرید و به سمت بالا   بکشید. به‌دلیل نرم شدن پوست در مرحله جوشاندن، پوست به راحتی از گوشت و استخوان جدا می‌شود.

 6. برش‌های کمکی در صورت نیاز:اگر پوست محکم و سخت جدا می‌شود، با چاقوی تیز در قسمت‌هایی   نزدیک استخوان، برش‌های کوچک و سطحی ایجاد کنید تا پوست راحت‌تر جدا شود.

 7. پاک‌سازی نهایی:بعد از جدا شدن پوست، هر قسمت اضافی چربی یا ناخالصی را پاک کنید و پاها را برای   استفاده در سوپ آماده کنید.


این روش به شما کمک می‌کند تا به سادگی و با کمترین دردسر، پوست پای مرغ را جدا کنید و سوپ تمیز و خوشمزه‌ای تهیه نمایید.

در اینجا چند ترفند عالی و ساده برای رفع بوی بد مرغ از دست ارائه می‌دهم:
۱. استفاده از سرکه سفید
مقداری سرکه سفید را کف دست‌ها بریزید و چند دقیقه ماساژ دهید، سپس با آب گرم و صابون بشویید.
سرکه خاصیت خنثی‌کننده بو دارد و چربی مرغ را نیز از بین می‌برد.
۲. آبلیمو + نمک
ترکیبی از آب لیمو تازه و کمی نمک تهیه کنید.
دست‌ها را با این ترکیب مالش دهید و سپس با آب بشویید.
این روش هم بو را از بین می‌برد و هم پوست دست را نرم می‌کند.
۳. تفاله قهوه یا پودر قهوه
مقدار کمی پودر قهوه را کف دست بریزید و دست‌ها را با آن بسابید.
سپس با آب و صابون بشویید.
قهوه بوی زهم گوشت و مرغ را کاملاً جذب می‌کند.
۴. جوش‌شیرین
جوش‌شیرین را روی دست بریزید، کمی آب اضافه کنید تا خمیر شود.
با این خمیر دست‌ها را بسایید و سپس بشویید.
این ماده بوزدایی قوی و طبیعی است.
۵. صابون استیل (فولادی)
اگر در آشپزخانه صابون استیل دارید (نوعی فولاد ضدزنگ که بوی دست را می‌گیرد)، دست‌ها را با آن و آب بشویید.
این ابزار بو را از طریق واکنش شیمیایی با مولکول‌های بوی گوشت خنثی می‌کند.
۶. رب گوجه‌فرنگی
مقداری رب گوجه یا سس گوجه را کف دست‌ها بمالید و سپس آبکشی کنید.
اسید موجود در گوجه‌فرنگی به کاهش بوی گوشت کمک می‌کند.
نکته پایانی:
پس از استفاده از هر روش، دست‌ها را با صابون ملایم و آب گرم بشویید و در صورت نیاز از کرم مرطوب‌کننده استفاده کنید تا از خشکی پوست جلوگیری شود.

مصرف برخی قسمت‌های مرغ می‌تواند در صورت زیاده‌روی یا پخت نادرست برای بدن مضر باشد. در ادامه قسمت‌هایی از مرغ که بهتر است با احتیاط مصرف شوند یا به‌طور کامل حذف شوند، معرفی شده‌اند:

 قسمت‌های مضر مرغ برای بدن:
پوست مرغ
چربی اشباع بالا
افزایش کلسترول و خطر بیماری‌های قلبی
در صورت سرخ شدن، تولید مواد سرطان‌زا (مثل آکریل‌آمید)

چربی‌های زیرپوستی (خصوصاً در ناحیه دم)
انباشته از سموم، هورمون‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها
مستعد نگه‌داری فلزات سنگین

گردن مرغ
محل تجمع غدد لنفاوی و آلودگی‌ها
ممکن است حامل سموم و میکروب‌ها باشد

دل و سنگدان در صورت پاک‌سازی نشدن کامل
اگر به‌خوبی تمیز نشوند، ممکن است آلوده به باکتری یا مدفوع باشند
چربی داخل حفره شکمی (چربی زرد رنگ)
حاوی میزان زیادی کلسترول بد (LDL)
توصیه به حذف قبل از پخت

دم یا چربی دمی مرغ (برجستگی انتهای پشت)
محل تجمع غدد چربی، آنتی‌بیوتیک و مواد مضر
مصرف آن ممکن است به اختلالات هورمونی منجر شود

استخوان‌های نرم پخته‌شده (به‌ویژه در سر و گردن)
در صورت خرد شدن می‌تواند خطر خفگی یا آسیب به دستگاه گوارش ایجاد کند

 توصیه‌های مهم:
مرغ را از مراکز معتبر و دارای تأییدیه دامپزشکی تهیه کنید.
قسمت‌های زائد مانند پوست، دم، چربی‌های داخلی و گردن را پیش از پخت جدا کنید.
از مصرف بیش از حد دل، جگر، سنگدان به دلیل کلسترول بالا پرهیز کنید.
پخت کامل و بهداشتی مرغ برای جلوگیری از مسمومیت‌های غذایی ضروری است.

کندن پوست مرغ بریان یکی از کارهایی است که بسیاری از افراد به دلایل مختلفی انجام می‌دهند، اما در ادامه به دلایلی که نشان می‌دهد چرا بهتر است پوست مرغ بریان را نکنیم، اشاره می‌کنم:
 دلایل مفید بودن پوست مرغ بریان:
حفظ رطوبت و طعم گوشت:
پوست در هنگام پخت مانند یک محافظ عمل می‌کند که رطوبت گوشت را نگه می‌دارد و باعث می‌شود گوشت خشک نشود.
همچنین، چربی موجود در پوست به گوشت مزه‌ی بهتری می‌دهد.
منبعی از چربی‌های مفید:
اگرچه پوست چربی دارد، اما بخشی از آن چربی غیراشباع و مفید است.
چربی پوست به جذب بهتر برخی از ویتامین‌های محلول در چربی (مثل A، D، E و K) کمک می‌کند.
خاصیت ترد و خوشمزه بودن:
پوست مرغ بریان وقتی خوب برشته می‌شود، ترد و خوش‌طعم است و بسیاری افراد فقط به خاطر آن مرغ می‌خورند.
 اما چه زمانی کندن پوست توصیه می‌شود؟
اگرچه دلایلی برای نخوردن پوست هم وجود دارد، اما باید متعادل برخورد کرد:
کالری بالا:
پوست مرغ نسبت به گوشت، چربی و کالری بیشتری دارد؛ برای افرادی که رژیم لاغری دارند، خوردن آن ممکن است مناسب نباشد.
کلسترول و سلامت قلب:
اگر پوست مرغ در روغن سرخ شده باشد، مقدار زیادی چربی اشباع دارد که ممکن است برای افرادی با کلسترول بالا یا مشکلات قلبی مناسب نباشد.
افزودنی‌ها و نمک زیاد:
در برخی مرغ‌های بریانی (مخصوصاً رستورانی یا فست‌فودی)، پوست آغشته به ادویه‌های فراوان، سدیم بالا یا حتی مواد نگهدارنده است که بهتر است مصرف نشوند.
 نتیجه‌گیری:
اگر مرغ را در خانه با روش سالم بریان کرده‌اید، کندن پوست ضرورتی ندارد و حتی به طعم بهتر غذا کمک می‌کند. اما اگر در حال رژیم گرفتن هستید یا مرغ را از بیرون تهیه کرده‌اید (به‌ویژه اگر سرخ‌شده یا پرادویه باشد)، کندن پوست می‌تواند گزینه‌ی سالم‌تری باشد.

برای گرفتن بوی زهم مرغ بریان (چه در هنگام پخت و چه پس از پخت)، می‌توان از روش‌های مختلفی استفاده کرد که در ادامه به مهم‌ترین آن‌ها اشاره می‌کنم:

 قبل از پخت (مرحله آماده‌سازی مرغ)

شست‌وشوی کامل با آب سرد و نمک:
مرغ را با آب سرد بشویید و مقداری نمک روی آن بمالید. حتی می‌توانید آن را حدود ۲۰ دقیقه در آب نمک بخوابانید.

استفاده از سرکه یا آبلیمو:
مرغ را با مقداری سرکه سفید یا آبلیمو تازه ماساژ دهید. این کار بوی زهم را کاهش می‌دهد.
سپس با آب سرد بشویید.

خواباندن در پیاز و ادویه:
پیاز خلالی + زردچوبه + فلفل سیاه + کمی دارچین + آبلیمو را با هم مخلوط کرده و مرغ را برای ۲–۴ ساعت در آن بخوابانید.

 در حین پخت مرغ بریان
استفاده از سبزیجات معطر:
داخل شکم مرغ از سبزیجات معطر مانند جعفری، ترخون، رزماری، پیاز، سیر و برگ بو استفاده کنید.
ادویه‌های خوشبو:
از ادویه‌هایی مانند:
زردچوبه
فلفل سیاه
پودر سیر
پودر پیاز
زنجبیل
کاری
هل یا چوب دارچین استفاده کنید.
کمی کره و زعفران:
ترکیب کره، زعفران دم‌کرده و آبلیمو را در اواخر پخت روی مرغ بمالید تا هم خوش‌طعم شود و هم بوی نامطبوع از بین برود.
 بعد از پخت (اگر هنوز بوی زهم احساس می‌شود)

چک کردن پخت کامل:
اگر مرغ خوب نپخته باشد، بوی زهم آن باقی می‌ماند. مطمئن شوید قسمت ران و سینه کاملاً پخته است.
آغشته‌سازی با آب‌لیمو یا سس مخصوص:
می‌توانید بعد از پخت، کمی آبلیمو و کره یا سس مخصوص روی مرغ بمالید.

 نکات مهم
مرغ‌های یخ‌زده بی‌کیفیت بیشتر احتمال زهم داشتن دارند.
مرغ تازه و گرم معمولاً کمتر بو می‌دهد.
پخت مرغ در فر باعث می‌شود بخار و بوی آن کمتر در غذا باقی بماند.

اگر به دنبال یک وعده غذایی کم کربوهیدرات (Low Carb) برای شام یا ناهار هستید، سینه مرغ شکم پر با اسفناج یک گزینه‌ی عالی با ظاهری جذاب و طعمی منحصربه‌فرد است. پنیر خامه‌ای و پارمزان موجود در این غذا طعم بسیار خوبی به مرغ و اسفناج می‌دهد.

طرز تهیه سینه مرغ شکم پر با اسفناج و پنیر بسیار ساده است؛ این ویژگی در کنار طعم خوشمزه، این غذا را تبدیل به یک انتخاب عالی برای برنامه‌ی غذایی هفته می‌کند. این غذا علاوه بر مناسب بودن برای کسانی که رژیم کتوژنیک دارند، یک غذای عالی برای بچه‌هایی است که زیاد سبزیجات نمی‌خورند.


 

سینه مرغ شکم‌پُر با اسفناج یک غذای خوشمزه و سالم است. در اینجا دستور پخت ساده‌ای برای آن آورده شده است:

مواد لازم:

    •    سینه مرغ (بدون استخوان) - ۲ عدد

    •    اسفناج تازه - ۲۵۰ گرم

    •    پنیر خامه‌ای یا پنیر فتا - ۱۰۰ گرم

   •     پنیر پارمزان: ۲ قاشق غذاخوری

   •    پنیر چدار: ۲ قاشق غذا خوری

    •    سیر (خرد شده) - ۲ حبه

    •    روغن زیتون - ۲ قاشق غذاخوری

    •    نمک و فلفل به میزان لازم

    •    پودر سیر، آویشن یا هر ادویه دلخواه - به میزان دلخواه

طرز تهیه:

    1.    ابتدا سینه‌های مرغ را از وسط برش بزنید و به‌طور عمودی یک شکاف در آنها ایجاد کنید تا برای پر کردن آماده شوند.

    2.    در یک تابه، روغن زیتون را گرم کنید و سیر خرد شده را برای ۱ دقیقه تفت دهید.

    3.    سپس اسفناج را اضافه کنید و آن را تا زمانی که نرم شود، تفت دهید (حدود ۲ تا ۳ دقیقه).

    4.    بعد از اینکه اسفناج کمی سرد شد، پنیر خامه‌ای یا فتا را به آن اضافه کنید و مخلوط کنید. نمک و فلفل را نیز اضافه کنید.

    5.    این مخلوط را داخل شکاف سینه‌های مرغ بریزید.

    6.    سینه‌های مرغ را در تابه یا روی گریل با کمی روغن زیتون پخته و سرخ کنید. حدود ۷-۸ دقیقه هر طرف مرغ را بپزید تا طلایی و کامل پخته شود.

    7.    مرغ‌های شکم‌پُر را سرو کنید و از طعم لذیذ آن لذت ببرید.
 

این غذا می‌تواند همراه با برنج یا سالاد سبز سرو شود.



نوش جان!

برای تهیه خورش هویج با مرغ، مشابه خورش هویج با گوشت قرمز، می‌توانید از دستور زیر استفاده کنید:

مواد لازم:
مرغ (ران یا سینه): ۴ قطعه
هویج: ۴ عدد (برش خورده به صورت حلقه‌ای)
پیاز: ۱ عدد (ریز خرد شده)
سیر: ۲ حبه (خرد شده)
رب گوجه فرنگی: ۲ قاشق غذاخوری
زعفران آب کرده: ۲ قاشق غذاخوری
آب لیمو: ۱ قاشق غذاخوری
نمک و فلفل: به مقدار لازم
روغن مایع: به مقدار لازم
آب: ۲ تا ۳ لیوان (بسته به میزان دلخواه از آب خورش)

طرز تهیه:
تفت دادن مرغ: در یک قابلمه، مقداری روغن بریزید و مرغ‌ها را از هر دو طرف به خوبی سرخ کنید تا طلایی شوند.
تفت دادن پیاز و سیر: پیاز خرد شده را به قابلمه اضافه کنید و تفت دهید تا نرم و طلایی شود. سپس سیر خرد شده را اضافه کنید و چند دقیقه دیگر تفت دهید.

اضافه کردن هویج و رب گوجه: هویج‌ها را به قابلمه اضافه کرده و کمی تفت دهید. سپس رب گوجه فرنگی را اضافه کنید و آن را با مواد تفت دهید تا رنگ رب تغییر کند.
پخت با آب: به مواد قابلمه آب اضافه کنید (تا حدی که روی مواد را بپوشاند) و اجازه دهید خورش به جوش آید. سپس شعله را کم کنید و خورش را حدود ۴۵ دقیقه تا ۱ ساعت بپزید تا مرغ کاملاً نرم شود.

ادویه‌ها و طعم‌دهی: در آخر، زعفران آب کرده، نمک، فلفل، و آب لیمو را اضافه کرده و اجازه دهید خورش ۱۰ دقیقه دیگر بپزد تا طعم‌ها به خوبی مخلوط شوند.
سرو کردن: خورش هویج با مرغ را با پلو سرو کنید.

این خورش طعمی شیرین و دلپذیر دارد و یک گزینه عالی برای کسانی است که می‌خواهند خورشی متفاوت از گوشت قرمز داشته باشند.

خورش کرفس تبریزی یکی از غذاهای خوشمزه و محبوب تبریز است که در آن از کرفس، گوشت (معمولاً گوشت گوسفند یا مرغ)، لیمو عمانی، گوجه‌فرنگی و ادویه‌های مختلف استفاده می‌شود. در اینجا دستور تهیه آن را برایتان آورده‌ام:

مواد لازم:
گوشت گوسفند یا مرغ: 500 گرم
کرفس تازه (برگ و ساقه): 1 دسته
پیاز: 1 عدد بزرگ
گوجه‌فرنگی: 2 عدد
لیمو عمانی: 2 عدد
رب گوجه‌فرنگی: 1 قاشق غذاخوری
زردچوبه: 1 قاشق چای‌خوری
نمک و فلفل: به مقدار لازم
روغن مایع: برای سرخ کردن

طرز تهیه:
ابتدا گوشت را به قطعات کوچک تقسیم کنید. در یک قابلمه، پیاز را خرد کرده و با کمی روغن تفت دهید تا طلایی شود.
گوشت را اضافه کرده و با پیاز تفت دهید تا رنگ گوشت تغییر کند.
سپس زردچوبه و رب گوجه‌فرنگی را اضافه کرده و هم بزنید تا مواد با هم مخلوط شوند.
گوجه‌فرنگی‌ها را رنده کرده و به قابلمه اضافه کنید. بگذارید گوجه‌ها خوب پخته و از آب بیفتند.
کرفس را پس از شستن، به قطعات کوچک خرد کرده و به قابلمه اضافه کنید.
لیمو عمانی‌ها را با چنگال سوراخ کرده و به خورش اضافه کنید.
آب کافی به خورش اضافه کرده و اجازه دهید تا خورش به مدت 1.5 تا 2 ساعت پخته شود. در این مرحله می‌توانید نمک و فلفل را به خورش اضافه کنید.
خورش کرفس آماده است و می‌توانید آن را با برنج سرو کنید.
این خورش با طعمی ترش و خوشمزه، یکی از غذاهای سنتی و محبوب در آذربایجان است.

خورش فسنجان تبریزی یکی از انواع خورش فسنجان است که در شهر تبریز و مناطق آذربایجان تهیه می‌شود. این خورش تفاوت‌هایی با فسنجان سنتی گیلانی دارد و معمولاً غلیظ‌تر و کم‌آب‌تر است. همچنین، در برخی موارد از ادویه‌ها و ترکیبات خاصی برای طعم‌دهی بیشتر استفاده می‌شود.

مواد لازم:
گردو: ۳۰۰ گرم (آسیاب‌شده)
مرغ یا گوشت قلقلی: ۳۰۰ گرم
رب انار: ۱/۲ پیمانه (بسته به ترشی یا ملس بودن موردنظر)
پیاز: ۱ عدد (ریز رنده‌شده)
شکر: ۱ تا ۲ قاشق غذاخوری (اختیاری)
زعفران دم‌کرده: ۱ قاشق چای‌خوری
نمک، فلفل، زردچوبه: به میزان لازم
روغن: به میزان لازم

طرز تهیه:
سرخ کردن گردو:
گردوی آسیاب‌شده را در یک قابلمه با حرارت ملایم تفت دهید تا کمی روغن بیندازد. مراقب باشید که گردو نسوزد.
اضافه کردن آب:
حدود ۳ لیوان آب سرد به گردو اضافه کنید و بگذارید با حرارت کم حدود ۲ ساعت بپزد تا روغن بیندازد و غلیظ شود. در طول پخت، مرتب هم بزنید تا ته نگیرد.
تهیه گوشت یا مرغ:
اگر از گوشت قلقلی استفاده می‌کنید، گوشت چرخ‌کرده را با پیاز رنده‌شده، نمک، فلفل، و زردچوبه مخلوط کرده و به شکل کوفته‌های کوچک درآورید. آن‌ها را در کمی روغن سرخ کنید.
در صورت استفاده از مرغ، تکه‌های مرغ را با کمی نمک و زردچوبه سرخ کنید.
اضافه کردن رب انار و شکر:
بعد از ۲ ساعت، رب انار را به خورش اضافه کنید و خوب هم بزنید. بسته به میزان ترشی رب انار، می‌توانید شکر را هم به خورش اضافه کنید تا طعم ملس ایجاد شود.
پخت گوشت:
گوشت قلقلی یا مرغ سرخ‌شده را به خورش اضافه کنید و اجازه دهید حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه دیگر با حرارت ملایم بپزد تا مزه‌ها کاملاً ترکیب شوند.
اضافه کردن زعفران:
در ۱۰ دقیقه پایانی پخت، زعفران دم‌کرده را به خورش اضافه کنید تا عطر و رنگ بهتری داشته باشد.

نکات مهم:
خورش فسنجان تبریزی باید کم‌آب، غلیظ و روغن‌انداخته باشد.
برای طعم بهتر، می‌توانید خورش را از شب قبل آماده کنید تا جا بیفتد.
میزان ترشی و شیرینی خورش را با تنظیم مقدار رب انار و شکر می‌توان تغییر داد.
برخی افراد برای خوش‌رنگ‌تر شدن خورش، مقدار کمی رب گوجه‌فرنگی نیز به آن اضافه می‌کنند.
خورش فسنجان تبریزی را می‌توان با برنج کته یا چلو زعفرانی سرو کرد.

خورش آلو قیصی یک غذای خوشمزه و خوش‌رنگ ایرانی است که ترکیبی از طعم شیرین و ترش را در خود دارد.

مواد لازم:

گوشت گوسفندی یا مرغ: ۳۰۰ گرم (ترجیحاً خورشتی)
آلو خشک: ۱۰۰ گرم
قیصی (برگه زردآلو): ۱۵۰ گرم
پیاز: ۱ عدد بزرگ (نگینی خرد شده)
رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
زعفران دم‌کرده: ۱ قاشق غذاخوری
چوب دارچین: ۱ تکه کوچک (اختیاری)
شکر: ۱ قاشق غذاخوری (اختیاری، برای متعادل کردن ترشی)
آب‌لیمو یا آب‌غوره: ۱ قاشق غذاخوری (در صورت تمایل)
نمک، فلفل، زردچوبه: به مقدار لازم
روغن: به مقدار لازم

طرز تهیه:

تفت دادن پیاز و گوشت: در قابلمه‌ای مقداری روغن ریخته و پیاز خردشده را با کمی زردچوبه تفت دهید تا طلایی شود. سپس گوشت را اضافه کرده و با پیاز تفت دهید تا رنگ آن تغییر کند.
افزودن رب و ادویه‌ها: رب گوجه‌فرنگی را اضافه کرده و کمی تفت دهید تا رنگش باز شود. سپس نمک، فلفل و چوب دارچین را اضافه کنید.
پخت گوشت: حدود ۲ لیوان آب جوش به قابلمه اضافه کنید و اجازه دهید گوشت با حرارت ملایم بپزد (حدود ۱.۵ تا ۲ ساعت برای گوشت قرمز و ۴۵ دقیقه برای مرغ).
آماده‌سازی آلو و قیصی: در این فاصله، آلو و قیصی را بشویید و در کمی آب گرم خیس کنید تا نرم شوند.
افزودن آلو و قیصی: پس از نیم‌پز شدن گوشت، آلو و قیصی را به خورش اضافه کنید. در صورت تمایل، شکر و آب‌لیمو را نیز اضافه کنید.
افزودن زعفران: ۱۵ دقیقه قبل از پایان پخت، زعفران دم‌کرده را به خورش اضافه کنید تا عطر و رنگ آن بهتر شود.
جا افتادن خورش: اجازه دهید خورش با حرارت ملایم جا بیفتد و غلیظ شود. در صورت نیاز، میزان ترشی یا شیرینی آن را تنظیم کنید.
سرو خورش: این خورش خوشمزه را همراه با برنج زعفرانی و نان سرو کنید.

نکات مهم:
اگر طعم ملس را دوست دارید، از ترکیب شکر و آب‌لیمو استفاده کنید.
اضافه کردن چوب دارچین باعث خوش‌عطر شدن خورش می‌شود، اما در پایان پخت آن را خارج کنید.
برای مجلسی‌تر شدن خورش، می‌توانید خلال بادام یا گردو خردشده به آن اضافه کنید.

نوش جان

ترش واش یا شبدر ترشک نام یکی از گونه های سبزی هستش که طعم ترشی داره و مخصوص شمال کشوره. در گیلان یه خورشت خیلی لذیذ و خوشمزه با این سبزی درست میکنن که به نام همین سبزی معروفه، یعنی خورشت ترش واش.

تو خوشمزگی غذاهای شمالی هم که اصلا شکی نیست پس مطمئن باشین عاشق طعم و مزه ی این خورشت خوشمزه شمالی هم میشین.

 امیدوارم در صورتی که با این سبزی محلی دسترسی دارین این خورشت لذیذ رو تهیه کنین و ازش لذت ببرین.



ترش واش گیلانی با مرغ و بادمجان یکی از غذاهای سنتی و لذیذ گیلانی است که ترکیب مرغ، بادمجان و سبزیجات خاص گیلانی طعمی بی‌نظیر به آن می‌دهد. در ادامه، طرز تهیه این غذا را به شما آموزش می‌دهم:

مواد لازم:
    •    مرغ (مخلوط ران و سینه): ۵۰۰ گرم
    •    بادمجان: ۳ عدد متوسط
    •    پیاز: ۱ عدد بزرگ
    •    سیر: ۳ حبه
    •    سبزی ترش واش (تره، جعفری، شنبلیله و گشنیز): ۳۰۰ گرم
    •    رب انار ترش: ۳ قاشق غذاخوری
    •    زردچوبه: ۱/۲ قاشق چای‌خوری
    •    نمک و فلفل: به مقدار لازم
    •    روغن مایع: به مقدار لازم
    •    آب: به مقدار کافی
    •    عصاره غوره (اختیاری): ۲ قاشق غذاخوری

طرز تهیه:

    1.    آماده‌سازی مرغ:
ابتدا مرغ را به قطعات کوچک تقسیم کرده و در یک قابلمه با مقداری روغن تفت دهید تا رنگ آن تغییر کند. سپس زردچوبه، نمک و فلفل را به آن اضافه کنید و چند دقیقه دیگر تفت دهید. بعد از آن، مقداری آب به قابلمه اضافه کنید تا مرغ پخته شود. اجازه دهید مرغ به مدت ۳۰ تا ۴۰ دقیقه با حرارت ملایم بپزد تا کاملاً نرم شود.

 

    2.    آماده‌سازی بادمجان:
بادمجان‌ها را پوست گرفته و به صورت حلقه‌ای یا طولی برش بزنید. سپس آن‌ها را در کمی نمک بپاشید و اجازه دهید ۱۰ دقیقه بماند تا تلخی بادمجان‌ها خارج شود. بعد از آن، بادمجان‌ها را در روغن داغ سرخ کنید تا طلایی و نرم شوند.

 

    3.    تفت دادن پیاز و سیر:
پیاز را خرد کرده و در یک تابه با مقداری روغن تفت دهید تا طلایی و نرم شود. سپس سیر خرد شده را اضافه کرده و به مدت ۲ دقیقه دیگر تفت دهید تا عطر آن بلند شود.


    4.    آماده‌سازی سبزی:
سبزی ترش واش (تره، جعفری، شنبلیله و گشنیز) را شسته و خرد کنید.


    5.    ترکیب مواد:
بعد از پخت مرغ، سبزی‌های خرد شده را به مرغ اضافه کنید و خوب هم بزنید. سپس رب انار ترش و عصاره غوره (اختیاری) را به آن اضافه کنید و مواد را مخلوط کنید. اجازه دهید که این مخلوط به مدت ۱۰ دقیقه دیگر روی حرارت بپزد تا طعم‌ها به خوبی با هم ترکیب شوند.


    6.    اضافه کردن بادمجان:
بادمجان‌های سرخ شده را به قابلمه اضافه کنید و به آرامی هم بزنید تا بادمجان‌ها از طعم‌ها جذب شوند. این مرحله باعث می‌شود که طعم ترش واش با بادمجان‌ها ترکیب شود.


    7.    پخت نهایی:
همه مواد را با هم مخلوط کرده و اجازه دهید به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه دیگر روی حرارت ملایم بپزند. اگر نیاز به افزودن آب بود، می‌توانید مقداری آب به غذا اضافه کنید تا به قوام دلخواه برسد.


    8.    چک کردن طعم:
در پایان، طعم غذا را چک کرده و اگر نیاز به نمک، فلفل یا رب انار بیشتری داشت، به آن اضافه کنید.
 

سرو کردن:

ترش واش گیلانی با مرغ و بادمجان آماده است. این غذا را می‌توانید با برنج سفید یا نان سرو کنید و از طعم ترش و لذیذ آن لذت ببرید.
 

این نسخه از ترش واش به دلیل وجود بادمجان و مرغ، طعمی متفاوت و خوشمزه دارد که می‌تواند جایگزین مناسبی برای غذاهای معمولی باشد.

نوش جان!

یخنی مرغ یکی از غذاهای سنتی و پرطرفدار ایرانی است که در بسیاری از مناطق کشور پخته می‌شود. مانند بسیاری از غذاهای ایرانی، این غذا نیز در ابتدا به عنوان یک غذای ساده و مغذی برای خانواده‌ها و به ویژه در ایام سرد سال تهیه می‌شد. به طور دقیق نمی‌توان گفت که ابداع‌کننده این غذا کیست، زیرا یخنی مرغ جزء غذاهای قدیمی ایرانی است که طی قرن‌ها و نسل‌ها به صورت تدریجی و از طریق انتقال‌های فرهنگی و تجربی در خانواده‌ها به وجود آمده است.
با این حال، یخنی مرغ به عنوان یک غذای مغذی و ساده، به ویژه در زمان‌هایی که مواد اولیه تازه و دسترسی به آن‌ها محدود بود، مورد توجه قرار گرفت. این غذا به عنوان یک خوراک گرم و پرانرژی شناخته می‌شود که هم در مناطق شهری و هم در روستاها محبوبیت داشته است. اصولاً، غذاهایی که با مواد ساده و در دسترس تهیه می‌شوند، به راحتی در فرهنگ‌های مختلف جای می‌گیرند و به مرور زمان به شکل‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند.
به طور کلی، یخنی مرغ نماد غذاهای خانگی و سنتی ایرانی است که از تغییرات کم‌کم در طول زمان، با توجه به ذائقه‌ها و فرهنگ‌های مختلف، شکل گرفته است.

برای تهیه یخنی مرغ، مراحل زیر را دنبال کنید:
مواد لازم:
مرغ (قطعات خرد شده یا کامل) 500 گرم
پیاز 1 عدد (خرد شده)
هویج 1 عدد (خرد شده)
سیب‌زمینی 2 عدد (خرد شده)
سیر 2 حبه (ریز شده)
رب گوجه فرنگی 1 قاشق غذاخوری
ادویه‌جات: نمک، فلفل سیاه، زردچوبه و دارچین به مقدار لازم
آب 6 پیمانه
روغن مایع یا کره 2 قاشق غذاخوری
طرز تهیه:
در یک قابلمه بزرگ، روغن را داغ کرده و پیاز و سیر را تفت دهید تا نرم و طلایی شوند.
قطعات مرغ را به قابلمه اضافه کرده و آن‌ها را با پیاز و سیر تفت دهید تا رنگ مرغ تغییر کند.
رب گوجه فرنگی و ادویه‌ها (نمک، فلفل، زردچوبه و دارچین) را به مرغ اضافه کرده و هم بزنید تا مواد به خوبی مخلوط شوند.
آب را اضافه کرده و اجازه دهید تا به جوش آید. سپس حرارت را کم کنید و یخنی را به مدت 1 تا 1.5 ساعت بپزید تا مرغ و سبزیجات نرم شوند.
در 30 دقیقه آخر پخت، هویج و سیب‌زمینی خرد شده را اضافه کنید.
پس از پخت، یخنی را سرو کنید.
این یخنی خوشمزه را می‌توانید با نان یا برنج میل کنید.

برای تهیه جوجه چینی، شما به مواد اولیه زیر نیاز دارید:

مواد لازم:

• ۴۰۰ گرم سینه مرغ (فیله)
• ۱/۴ پیمانه نشاسته ذرت
• ۲ قاشق غذاخوری سس سویا
• ۱ قاشق غذاخوری روغن کنجد
• ۱ قاشق غذاخوری سیر رنده شده
• ۱/۲ قاشق چای‌خوری زنجبیل رنده شده
• ۲ قاشق غذاخوری سس شیرین و ترش (یا سس پرتقالی)
• ۱ قاشق غذاخوری شکر
• ۱/۴ پیمانه آب
• ۱/۴ پیمانه پیازچه خرد شده
• نمک و فلفل به میزان لازم
• روغن برای سرخ کردن

طرز تهیه:

1. مرغ را آماده کنید: سینه مرغ را به قطعات کوچک یا نوارهای نازک برش دهید. سپس مرغ‌ها را با نمک، فلفل و ۲ قاشق غذاخوری سس سویا به مدت ۱۵ دقیقه مزه‌دار کنید.
2. پوشش دادن مرغ: نشاسته ذرت را در یک کاسه بزرگ بریزید. مرغ‌ها را در نشاسته ذرت بغلتانید تا به طور کامل پوشیده شوند.
3. سرخ کردن مرغ: در یک تابه بزرگ، مقدار زیادی روغن بریزید و مرغ‌ها را در روغن داغ سرخ کنید تا طلایی و برشته شوند. سپس آن‌ها را روی دستمال کاغذی بگذارید تا روغن اضافی گرفته شود.
4. تهیه سس: در یک قابلمه کوچک، روغن کنجد را گرم کنید. سپس سیر و زنجبیل رنده شده را اضافه کرده و به مدت ۱ دقیقه تفت دهید. بعد سس شیرین و ترش، شکر و آب را اضافه کرده و به جوش بیاورید. اجازه دهید سس غلیظ شود.
5. ترکیب مرغ و سس: مرغ‌های سرخ‌شده را به قابلمه سس اضافه کنید و هم بزنید تا مرغ‌ها به طور کامل با سس پوشیده شوند.
6. پایان کار: پیازچه‌های خرد شده را اضافه کرده و مخلوط کنید. سپس جوجه چینی شما آماده سرو است.

این غذا معمولاً با برنج سفید یا نودل سرو می‌شود. نوش جان