سنبوسه یکی از غذاهای خیابانی پرطرفدار در ایران است که در هر شهر با دستور تهیه و مواد متفاوتی طبخ می‌شود. در ادامه طرز تهیه سنبوسه در برخی شهرهای ایران را بررسی می‌کنیم:

1. سنبوسه جنوبی (اهواز، بندرعباس، بوشهر، چابهار)
مواد لازم:
خمیر نان لواش یا خمیر یوفکا
سیب‌زمینی پخته و له‌شده
پیاز سرخ‌شده
سبزیجات معطر (گشنیز، شوید)
ادویه‌جات (کاری، فلفل قرمز، زردچوبه)
گوشت چرخ‌کرده (اختیاری)
طرز تهیه:۱. پیاز را سرخ کرده و ادویه‌ها را اضافه کنید.۲. در صورت استفاده از گوشت، آن را اضافه کنید و تفت دهید.۳. سیب‌زمینی پخته، له‌شده و سبزیجات معطر را اضافه کنید و خوب مخلوط کنید.۴. مواد را داخل نان لواش قرار داده و آن را به شکل مثلثی بپیچید.۵. سنبوسه‌ها را در روغن داغ سرخ کنید تا طلایی شوند.

2. سنبوسه مشهدی
مواد لازم:
خمیر نان لواش
گوشت چرخ‌کرده
سیب‌زمینی پخته
پیاز سرخ‌شده
زرشک و زعفران
دارچین، فلفل و نمک
طرز تهیه:۱. پیاز را سرخ کنید، سپس گوشت چرخ‌کرده را اضافه کرده و تفت دهید.۲. سیب‌زمینی پخته و له‌شده، زرشک و زعفران را اضافه کنید.۳. نان لواش را برش داده و مواد را داخل آن قرار دهید.۴. سنبوسه‌ها را در روغن سرخ کنید.

3. سنبوسه شیرازی
مواد لازم:
خمیر نان لواش
سیب‌زمینی پخته
پیاز سرخ‌شده
سبزیجات معطر (ریحان، تره، جعفری)
عدس پخته
ادویه (زردچوبه، فلفل، نمک)
طرز تهیه:۱. سیب‌زمینی پخته را با پیاز سرخ‌شده و عدس مخلوط کنید.۲. سبزیجات معطر و ادویه را اضافه کنید.۳. مواد را در نان لواش قرار داده و بپیچید.۴. سنبوسه‌ها را در روغن داغ سرخ کنید.

4.
مواد لازم:
خمیر یوفکا یا نان لواش
مرغ ریش‌ریش‌شده
قارچ و فلفل دلمه‌ای خردشده
پنیر پیتزا
سس کچاپ و فلفل سیاه
طرز تهیه:۱. قارچ و فلفل دلمه‌ای را تفت دهید.۲. مرغ ریش‌ریش‌شده و ادویه‌ها را اضافه کنید.۳. مواد را داخل نان قرار دهید، روی آن پنیر پیتزا بریزید و بپیچید.4. در روغن داغ سرخ کنید.
نتیجه: سنبوسه در ایران بسته به منطقه، تنوع زیادی دارد. در جنوب بیشتر تند و با سبزیجات معطر است، در مشهد با زرشک و گوشت تهیه می‌شود، در شیراز عدس و سبزیجات دارد، و در تهران به سبک فست‌فودی با پنیر پیتزا و مرغ سرو می‌شود.

در ایران، هر شهر و منطقه غذاهای خاص خود را برای شب‌های آخر سال یا نوروز دارد که به مراسم‌ها و سنت‌های مختلف مرتبط است. در اینجا به برخی از غذاهای معروف هر شهر در این زمان اشاره می‌کنم:

تهران: در تهران، اغلب غذاهای سنتی ایرانی مانند سبزی پلو با ماهی (برنج پخته شده با سبزی‌های معطر و ماهی)، کباب، و سنبوسه رایج است. در شب‌های سال نو، خانواده‌ها در کنار هم این غذاها را می‌خورند.

تبریز: در تبریز، دلمه (برگ مو پر شده با برنج و گوشت) و آش تبریزی (آش خوشمزه‌ای با سبزیجات و گوشت) محبوب هستند. همچنین کباب تبریزی یکی از غذاهای اصلی است.

اصفهان: باقالی پلو با گوشت یکی از غذاهای محبوب اصفهانی‌ها است که در مراسم‌های آخر سال سرو می‌شود. همچنین خورشت فسنجان نیز در این شهر بسیار معروف است.

شیراز: در شیراز، کوفته و شیرینی‌های شیرازی (مثل باقلوا و نبات) جزء غذاهای خاص این فصل به شمار می‌آید.

مشهد: در مشهد، علاوه بر شامی مشهدی که ترکیبی از گوشت و سبزیجات است، آش شله‌زرد هم در آخر سال طرفداران زیادی دارد.

اهواز: در اهواز، کباب کوبیده و پلو با گوشت جزء غذاهای رایج در ایام نوروز هستند. همچنین هریسه یا حلیم در برخی از مناطق جنوب کشور در این زمان مورد توجه است.

زنجان: در زنجان، آش رشته و کباب زنجانی به همراه سبزی پلو بسیار پرطرفدار هستند.

این غذاها بخشی از تنوع غذایی ایران هستند که در جشن‌ها و مراسم‌های خاص مانند نوروز سرو می‌شوند و هر منطقه‌ای با توجه به فرهنگ و سنت‌های خود، غذاهای ویژه‌ای برای این ایام دارد.

گوشت بز و گوشت بره هر دو در بسیاری از فرهنگ‌ها مصرف می‌شوند، اما از نظر طعم، ارزش غذایی و نحوه‌ی پخت تفاوت‌های قابل توجهی دارند. در ادامه مقایسه‌ی این دو نوع گوشت را بررسی می‌کنیم:

۱. طعم و بافت
گوشت بز: طعمی قوی‌تر و کمی تُند دارد و معمولاً بافتی سفت‌تر و کم‌چرب‌تر دارد. به همین دلیل، برای لطیف شدن نیاز به پخت طولانی‌تر دارد.
گوشت بره: طعم ملایم‌تری دارد و معمولاً نرم‌تر و آبدارتر است. به دلیل چربی بیشتر، هنگام پخت طعم لذیذتری ایجاد می‌کند.

۲. ارزش غذایی
گوشت بز گزینه‌ی سالم‌تری محسوب می‌شود، زیرا چربی و کلسترول کمتری دارد و مقدار آهن بالاتری دارد.

۳. تأثیر بر سلامت
گوشت بز: به دلیل چربی کمتر، برای کسانی که مشکلات قلبی دارند یا رژیم کم‌چربی دنبال می‌کنند، انتخاب بهتری است. همچنین، آهن بیشتری دارد که برای پیشگیری از کم‌خونی مفید است.
گوشت بره: به دلیل چربی بالا، برای افرادی که کلسترول بالا دارند یا رژیم کاهش وزن دارند، ممکن است مناسب نباشد. اما برای تأمین انرژی و دریافت ویتامین‌های محلول در چربی (مانند ویتامین D) مفید است.

۴. روش‌های پخت
گوشت بز: به دلیل سفتی نیاز به پخت آهسته و طولانی دارد. معمولاً به شکل خورش، آبگوشت یا کباب پخته می‌شود.
گوشت بره: به دلیل نرمی، برای روش‌های پخت سریع‌تر مانند کباب، گریل و سرخ‌کردن مناسب‌تر است.

۵. قیمت و دسترسی
گوشت بره معمولاً گران‌تر از گوشت بز است، زیرا گوشت چرب‌تر و نرم‌تری دارد و پرورش بره هزینه‌برتر است.
گوشت بز در برخی مناطق، به‌ویژه در کشورهای خاورمیانه، هند و آفریقا محبوب‌تر است و قیمت مناسب‌تری دارد.

جمع‌بندی
اگر به دنبال گوشتی سالم‌تر، کم‌چرب‌تر و پرآهن‌تر هستید، گوشت بز گزینه‌ی بهتری است. اما اگر طعم لذیذتر و بافت نرم‌تر را ترجیح می‌دهید، گوشت بره انتخاب مناسبی خواهد بود.

در علم طب سنتی ایران، مزاج‌ها به چهار دسته اصلی تقسیم می‌شوند که هرکدام ویژگی‌های خاصی دارند. این مزاج‌ها به نوع ماده غذایی و تاثیر آن بر بدن بستگی دارند.

در مورد گوشت، مزاج‌ها به شرح زیر هستند:

گوشت با مزاج گرم: این نوع گوشت‌ها بیشتر برای افرادی که مزاج سرد دارند مناسب هستند. گوشت‌های قرمز مثل گوشت گوسفند و گاو معمولاً مزاج گرمی دارند و می‌توانند گرما و انرژی را به بدن اضافه کنند.

گوشت با مزاج سرد: گوشت‌هایی که مزاج سرد دارند برای افرادی که مزاج گرم دارند، مناسب‌تر هستند. این نوع گوشت‌ها می‌توانند به تعادل دمای بدن کمک کنند. گوشت مرغ، بوقلمون، و ماهی از این دسته‌اند.

گوشت با مزاج خشک: گوشت‌هایی که خشک و کم چرب هستند، مثل گوشت ماهی و گوشت بوقلمون، معمولاً مزاج خشکی دارند و برای افرادی که مزاج مرطوب دارند، مناسب هستند.

گوشت با مزاج مرطوب: گوشت‌هایی که چرب‌تر هستند و رطوبت بیشتری دارند، مثل گوشت اردک یا مرغ با پوست، مزاج مرطوب دارند و برای افرادی که مزاج خشک دارند، مناسب‌ترند.

این تقسیم‌بندی‌ها بسته به ویژگی‌های فردی و نیازهای بدن افراد، ممکن است متفاوت باشند.

استرس در زمان ذبح می‌تواند تأثیرات منفی متعددی بر گوسفند و کیفیت گوشت آن داشته باشد. این تأثیرات را می‌توان در سه جنبه بررسی کرد:
1. تأثیر بر فیزیولوژی گوسفند
وقتی گوسفند در معرض استرس قرار می‌گیرد (مانند ترس، سر و صدای زیاد، حمل‌ونقل نامناسب یا مشاهده ذبح سایر حیوانات)، بدن آن شروع به ترشح هورمون‌های استرس مانند کورتیزول و آدرنالین می‌کند. این هورمون‌ها باعث افزایش ضربان قلب، تنفس سریع‌تر و کاهش ذخایر گلیکوژن در عضلات می‌شوند که می‌تواند بر کیفیت گوشت تأثیر بگذارد.
2. تأثیر بر کیفیت گوشت
سفت شدن گوشت (DFD: Dark, Firm, Dry): استرس طولانی‌مدت قبل از ذبح باعث تخلیه گلیکوژن در عضلات شده و میزان اسیدلاکتیک را کاهش می‌دهد. این امر موجب افزایش pH گوشت، سفت شدن آن و کاهش آب‌داری می‌شود.
کاهش ماندگاری گوشت: pH بالاتر محیطی مناسب برای رشد باکتری‌ها فراهم می‌کند و موجب فساد سریع‌تر گوشت می‌شود.
طعم و بوی نامطلوب: استرس می‌تواند باعث ترشح ترکیباتی در بدن شود که روی طعم و بوی گوشت تأثیر منفی دارند.
3. تأثیر بر اخلاق و بهداشت ذبح
ذبح حیوان در شرایط استرس‌زا نه‌تنها از نظر اخلاقی قابل‌قبول نیست، بلکه ممکن است موجب مشکلات بهداشتی نیز شود. گوسفندانی که تحت استرس شدید هستند، ممکن است در برابر بیماری‌ها آسیب‌پذیرتر شوند و احتمال انتقال عوامل بیماری‌زا به گوشت افزایش یابد.
راهکارهایی برای کاهش استرس در زمان ذبح
حمل‌ونقل مناسب: پرهیز از جابجایی خشن و نگهداری حیوانات در محیط آرام.
عدم مشاهده ذبح سایر حیوانات: بهتر است حیوان قبل از ذبح سایرین را نبیند یا صدای آنها را نشنود.
استفاده از روش‌های انسانی و سریع: ذبح باید با کمترین درد و در سریع‌ترین زمان ممکن انجام شود تا حیوان کمتر اذیت شود.
رعایت استانداردهای اسلامی و علمی: روش‌های اسلامی ذبح که شامل ذکر نام خدا، بریدن سریع رگ‌های گردن و تخلیه خون است، به کاهش استرس کمک می‌کند و کیفیت گوشت را حفظ می‌کند.
در مجموع، کاهش استرس در زمان ذبح نه‌تنها کیفیت گوشت را بهبود می‌بخشد، بلکه باعث رعایت اصول اخلاقی و بهداشتی نیز می‌شود.

گوشت شترمرغ را نمی‌توان به همراه گوشت شتر در یک چرخ گوشت معمولی چرخ کرد، زیرا این دو نوع گوشت از نظر بافت، ترکیب و میزان چربی تفاوت‌های زیادی دارند.

علت‌های اصلی این مشکل:

    بافت متفاوت:

        گوشت شترمرغ بافتی نرم‌تر و کم‌چرب‌تر دارد، در حالی که گوشت شتر زبرتر و دارای بافتی محکم‌تر است.

        هنگام چرخ کردن، ممکن است گوشت شترمرغ کاملاً له شود، در حالی که گوشت شتر همچنان سفت باقی بماند.

    میزان چربی و رطوبت:

        گوشت شترمرغ بسیار کم‌چرب و خشک است، اما گوشت شتر میزان چربی بیشتری دارد.

        این تفاوت در چربی باعث می‌شود که هنگام چرخ کردن، ترکیب آن‌ها یکنواخت نشود و قوام متفاوتی پیدا کند.

    ساختار فیبری گوشت:

        فیبرهای گوشت شتر بلندتر و محکم‌تر هستند، ولی گوشت شترمرغ ساختار فیبری کوتاه‌تری دارد.

        این تفاوت می‌تواند باعث مسدود شدن چرخ‌گوشت یا عدم چرخ شدن یکدست آن‌ها شود.

راه‌حل پیشنهادی:

اگر قصد مخلوط کردن این دو گوشت را دارید، بهتر است ابتدا هر یک را جداگانه چرخ کنید و سپس با هم ترکیب نمایید.

اضافه کردن کمی چربی (مثل دنبه) به گوشت شترمرغ می‌تواند به چرخ شدن بهتر و یکنواخت‌تر شدن ترکیب کمک کند.

در نتیجه، چرخ کردن گوشت شتر و شترمرغ به طور هم‌زمان توصیه نمی‌شود، اما می‌توان آن‌ها را به روش‌های دیگر با هم ترکیب کرد.

دلمه کلم برگ یکی از غذاهای سنتی و خوشمزه ایرانی است که با استفاده از برگ‌های کلم پیچ و موادی مثل گوشت چرخ‌کرده، برنج، سبزیجات معطر و ادویه‌های مختلف تهیه می‌شود. در ادامه طرز تهیه دلمه کلم برگ را برای شما شرح می‌دهم:

مواد لازم:

    کلم برگ: 1 عدد بزرگ

    گوشت چرخ‌کرده: 300 گرم

    برنج: 1 پیمانه

    لپه: نصف پیمانه (اختیاری)

    سبزی دلمه (تره، جعفری، شوید، مرزه، ترخون): 200 گرم

    پیاز: 2 عدد متوسط

    رب گوجه‌فرنگی: 2 قاشق غذاخوری

    نمک، فلفل، زردچوبه و ادویه: به مقدار لازم

    روغن: به مقدار لازم

    آبلیمو یا سرکه: 2 قاشق غذاخوری

    شکر: 1 قاشق غذاخوری (برای طعم ملس)

طرز تهیه:

    آماده‌سازی کلم برگ:

        برگ‌های بیرونی کلم را جدا کنید و برگ‌های سالم را برای دلمه انتخاب کنید.

        برگ‌ها را در آب جوشیده که کمی نمک دارد، به مدت 2-3 دقیقه بجوشانید تا نرم شوند و قابلیت پیچیدن پیدا کنند. سپس برگ‌ها را در آب سرد قرار دهید و کنار بگذارید.

    پخت مواد داخلی دلمه:

        برنج را نیم‌پز کنید.

        لپه را جداگانه بپزید تا نرم شود.

        پیازها را ریز خرد کرده و در کمی روغن تفت دهید. گوشت چرخ‌کرده را به پیاز اضافه کنید و با ادویه‌ها (زردچوبه، نمک، فلفل) تفت دهید.

        رب گوجه‌فرنگی را اضافه کرده و کمی تفت دهید تا رنگ آن باز شود.

        برنج، لپه و سبزیجات خردشده را به مخلوط گوشت اضافه کنید و مواد را خوب ترکیب کنید.

    پیچیدن دلمه‌ها:

        برگ‌های کلم را روی سطحی پهن کنید. مقداری از مواد را در وسط برگ قرار دهید.

        برگ را از دو طرف تا کنید و سپس به صورت استوانه یا مربع بپیچید.

    چیدن و پخت دلمه‌ها:

        دلمه‌ها را به‌صورت مرتب در قابلمه بچینید.

        یک لیوان آب، کمی آبلیمو یا سرکه، شکر و نمک را با هم مخلوط کنید و روی دلمه‌ها بریزید.

        روی قابلمه یک بشقاب سنگین بگذارید تا دلمه‌ها هنگام پخت باز نشوند.

        قابلمه را روی حرارت متوسط قرار دهید تا دلمه‌ها بپزند و آب آن کم شود (حدود 1 تا 1.5 ساعت).

نکات:

    برای طعم بهتر، می‌توانید از آب مرغ یا گوشت در سس دلمه استفاده کنید.

    دلمه‌ها را می‌توانید با ماست یا نان تازه سرو کنید.

نوش جان

گوشت پرندگان شامل انواع گوشت حاصل از پرندگان اهلی و وحشی است که در تغذیه انسان‌ها مصرف می‌شود. این نوع گوشت به دلیل پروتئین بالا، چربی کمتر نسبت به گوشت قرمز، و هضم آسان، در بسیاری از رژیم‌های غذایی محبوب است. برخی از رایج‌ترین انواع گوشت پرندگان عبارت‌اند از:
1. مرغ: پرمصرف‌ترین نوع گوشت پرنده در جهان است و در انواع غذاها به کار می‌رود.

2. بوقلمون: منبعی کم‌چرب و سرشار از پروتئین، که در بسیاری از کشورها در وعده‌های خاص مانند جشن‌ها مصرف می‌شود.

3. کبک: گوشتی لطیف و خوش‌طعم، که اغلب در غذاهای سنتی استفاده می‌شود.

4. قرقاول: گوشتی لذیذ با طعمی قوی‌تر، که در غذاهای خاص و لوکس محبوب است.

5. غاز و اردک: گوشت این پرندگان چرب‌تر است و برای غذاهای خاص مانند خوراک‌های فرانسوی استفاده می‌شود.

6. بلدرچین: کوچک‌تر از سایر پرندگان، با طعمی خاص و ارزش غذایی بالا.


گوشت پرندگان سرشار از ویتامین‌های گروه B، آهن، روی، و اسیدهای آمینه ضروری است. روش‌های پخت و آماده‌سازی آن بسیار متنوع است و می‌تواند شامل آب‌پز، کبابی، سرخ‌کرده یا تنوری باشد.

ماهی شوریده یکی از انواع ماهیان دریایی است که در دریای خزر یافت می‌شود. این ماهی به دلیل طعم و بافت خاصش در بین مردم ایران محبوب است. اما در مورد علت نام‌گذاری آن، گفته می‌شود که اسم "شوریده" به ویژگی خاص این ماهی مربوط می‌شود. این ماهی به دلیل رفتار خاصش در محیط طبیعی خود و احتمالاً به دلیل طعم کمی شور و خاص، به این اسم نام‌گذاری شده است.در گذشته‌ها، این ماهی به دلیل شرایط خاص زندگی در آب‌های شور و رفتارهایی که به نوعی به یک شوریدگی و حرکت‌های تند شباهت داشت، به این نام شناخته می‌شده است. همچنین ممکن است به دلیل طعم خاص آن که برای بسیاری از افراد نسبت به سایر ماهیان کمی شورتر و متمایز است، این نام‌گذاری صورت گرفته باشد.

ماهی شوریده به دلیل گوشت لطیف و طعم خوبش، می‌تواند به روش‌های مختلف طبخ شود. در اینجا چند روش عالی برای طبخ و مزه‌دار کردن ماهی شوریده آورده شده است:

1. ماهی شوریده کبابی
2. ماهی شوریده سرخ شده
3. ماهی شوریده با سس لیمو و کره
4. ماهی شوریده پخته با سبزیجات

نکات مزه‌دار کردن ماهی شوریده:برای مزه‌دار کردن ماهی شوریده می‌توانید از ترکیب روغن زیتون، آبلیمو، زعفران و سیر استفاده کنید که طعم دلپذیر و عطر خوبی به آن می‌دهد.استفاده از سبزیجات معطر مثل گشنیز، شوید و تره می‌تواند طعم ماهی را بسیار خوشمزه‌تر کند.به جای آبلیمو، از مخلوطی از لیمو و کمی سرکه می‌توانید استفاده کنید تا طعم متفاوت‌تری به ماهی بدهید.

دستکاری ژنتیکی در دام‌ها یکی از فناوری‌هایی است که در حوزه زیست‌فناوری برای بهبود ویژگی‌های دام‌ها به کار می‌رود. این فناوری می‌تواند تاثیرات مختلفی بر بافت گوشت، تولید، و سایر ویژگی‌های دام‌ها داشته باشد. در زیر به تاثیرات مثبت و منفی و همچنین جنبه‌های اخلاقی و علمی آن پرداخته شده است:

تاثیرات بر بافت گوشت و کیفیت آن:

    افزایش نرمی و تردی گوشت:

        با تنظیم ژن‌هایی که با تولید کلاژن یا بافت همبند مرتبط هستند، می‌توان گوشت نرم‌تر و تردتری تولید کرد.

    افزایش نسبت گوشت بدون چربی:

        با مهندسی ژنتیکی می‌توان دام‌هایی با میزان چربی کمتر و گوشت بیشتر تولید کرد که برای بازار مصرف جذاب‌تر است.

    بهبود ارزش تغذیه‌ای:

        امکان افزایش محتوای اسیدهای چرب مفید (مانند امگا-3) و کاهش اسیدهای چرب مضر در گوشت وجود دارد.

    افزایش رشد و بازدهی:

        با استفاده از ژن‌هایی که سرعت رشد دام‌ها را افزایش می‌دهند، تولید گوشت در زمان کوتاه‌تر امکان‌پذیر است.

تاثیرات احتمالی منفی:

    مشکلات در سلامت دام:

        دستکاری ژنتیکی ممکن است باعث مشکلاتی مانند بیماری‌های ژنتیکی یا ناهنجاری‌های رشدی در دام شود.

    کاهش تنوع ژنتیکی:

        با تمرکز بر صفات خاص، ممکن است تنوع ژنتیکی در جمعیت دام‌ها کاهش یابد که این مسئله خطرات زیست‌محیطی را افزایش می‌دهد.

    مشکلات در طعم و مزه:

        برخی مصرف‌کنندگان گزارش می‌کنند که دستکاری ژنتیکی ممکن است طعم طبیعی گوشت را تغییر دهد.

    اثرات بر زنجیره غذایی:

        نگرانی‌هایی وجود دارد که محصولات گوشت اصلاح‌شده ژنتیکی ممکن است تاثیرات ناشناخته‌ای بر سلامت انسان یا محیط زیست داشته باشند.

درستی و جنبه‌های اخلاقی:

    فواید:

        دستکاری ژنتیکی می‌تواند به رفع مشکلات گرسنگی و نیاز به منابع غذایی بیشتر کمک کند.

        کاهش استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و هورمون‌ها در پرورش دام‌ها.

    چالش‌های اخلاقی:

        برخی معتقدند که تغییر در ژنوم موجودات زنده می‌تواند به مسائل اخلاقی و حتی مذهبی منجر شود.

        نگرانی درباره رفاه حیوانات و تاثیر بر زندگی طبیعی آنها.

    قوانین و نظارت:

        کشورهای مختلف قوانین متفاوتی درباره استفاده از فناوری‌های ژنتیکی دارند. برخی کشورها محدودیت‌های سخت‌گیرانه‌تری اعمال می‌کنند.

جمع‌بندی:

دستکاری ژنتیکی در دام‌ها می‌تواند مزایا و معایبی داشته باشد. از یک سو، می‌تواند کیفیت و بازدهی تولید گوشت را افزایش دهد، اما از سوی دیگر ممکن است چالش‌هایی در زمینه سلامت دام، انسان و محیط زیست ایجاد کند. تصمیم‌گیری درباره استفاده از این فناوری نیازمند تحقیق بیشتر، نظارت دقیق، و توجه به دیدگاه‌های علمی، اخلاقی، و اجتماعی است.