ترش واش یا شبدر ترشک نام یکی از گونه های سبزی هستش که طعم ترشی داره و مخصوص شمال کشوره. در گیلان یه خورشت خیلی لذیذ و خوشمزه با این سبزی درست میکنن که به نام همین سبزی معروفه، یعنی خورشت ترش واش.

تو خوشمزگی غذاهای شمالی هم که اصلا شکی نیست پس مطمئن باشین عاشق طعم و مزه ی این خورشت خوشمزه شمالی هم میشین.

 امیدوارم در صورتی که با این سبزی محلی دسترسی دارین این خورشت لذیذ رو تهیه کنین و ازش لذت ببرین.



ترش واش گیلانی با مرغ و بادمجان یکی از غذاهای سنتی و لذیذ گیلانی است که ترکیب مرغ، بادمجان و سبزیجات خاص گیلانی طعمی بی‌نظیر به آن می‌دهد. در ادامه، طرز تهیه این غذا را به شما آموزش می‌دهم:

مواد لازم:
    •    مرغ (مخلوط ران و سینه): ۵۰۰ گرم
    •    بادمجان: ۳ عدد متوسط
    •    پیاز: ۱ عدد بزرگ
    •    سیر: ۳ حبه
    •    سبزی ترش واش (تره، جعفری، شنبلیله و گشنیز): ۳۰۰ گرم
    •    رب انار ترش: ۳ قاشق غذاخوری
    •    زردچوبه: ۱/۲ قاشق چای‌خوری
    •    نمک و فلفل: به مقدار لازم
    •    روغن مایع: به مقدار لازم
    •    آب: به مقدار کافی
    •    عصاره غوره (اختیاری): ۲ قاشق غذاخوری

طرز تهیه:

    1.    آماده‌سازی مرغ:
ابتدا مرغ را به قطعات کوچک تقسیم کرده و در یک قابلمه با مقداری روغن تفت دهید تا رنگ آن تغییر کند. سپس زردچوبه، نمک و فلفل را به آن اضافه کنید و چند دقیقه دیگر تفت دهید. بعد از آن، مقداری آب به قابلمه اضافه کنید تا مرغ پخته شود. اجازه دهید مرغ به مدت ۳۰ تا ۴۰ دقیقه با حرارت ملایم بپزد تا کاملاً نرم شود.

 

    2.    آماده‌سازی بادمجان:
بادمجان‌ها را پوست گرفته و به صورت حلقه‌ای یا طولی برش بزنید. سپس آن‌ها را در کمی نمک بپاشید و اجازه دهید ۱۰ دقیقه بماند تا تلخی بادمجان‌ها خارج شود. بعد از آن، بادمجان‌ها را در روغن داغ سرخ کنید تا طلایی و نرم شوند.

 

    3.    تفت دادن پیاز و سیر:
پیاز را خرد کرده و در یک تابه با مقداری روغن تفت دهید تا طلایی و نرم شود. سپس سیر خرد شده را اضافه کرده و به مدت ۲ دقیقه دیگر تفت دهید تا عطر آن بلند شود.


    4.    آماده‌سازی سبزی:
سبزی ترش واش (تره، جعفری، شنبلیله و گشنیز) را شسته و خرد کنید.


    5.    ترکیب مواد:
بعد از پخت مرغ، سبزی‌های خرد شده را به مرغ اضافه کنید و خوب هم بزنید. سپس رب انار ترش و عصاره غوره (اختیاری) را به آن اضافه کنید و مواد را مخلوط کنید. اجازه دهید که این مخلوط به مدت ۱۰ دقیقه دیگر روی حرارت بپزد تا طعم‌ها به خوبی با هم ترکیب شوند.


    6.    اضافه کردن بادمجان:
بادمجان‌های سرخ شده را به قابلمه اضافه کنید و به آرامی هم بزنید تا بادمجان‌ها از طعم‌ها جذب شوند. این مرحله باعث می‌شود که طعم ترش واش با بادمجان‌ها ترکیب شود.


    7.    پخت نهایی:
همه مواد را با هم مخلوط کرده و اجازه دهید به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه دیگر روی حرارت ملایم بپزند. اگر نیاز به افزودن آب بود، می‌توانید مقداری آب به غذا اضافه کنید تا به قوام دلخواه برسد.


    8.    چک کردن طعم:
در پایان، طعم غذا را چک کرده و اگر نیاز به نمک، فلفل یا رب انار بیشتری داشت، به آن اضافه کنید.
 

سرو کردن:

ترش واش گیلانی با مرغ و بادمجان آماده است. این غذا را می‌توانید با برنج سفید یا نان سرو کنید و از طعم ترش و لذیذ آن لذت ببرید.
 

این نسخه از ترش واش به دلیل وجود بادمجان و مرغ، طعمی متفاوت و خوشمزه دارد که می‌تواند جایگزین مناسبی برای غذاهای معمولی باشد.

نوش جان!

خورش انار مسمی یکی از خورش‌های خوشمزه و محبوب ایرانی است که طعمی ترش و شیرین دارد. این خورش معمولاً با مرغ تهیه می‌شود. در ادامه طرز تهیه آن را آورده‌ام:

مواد لازم:

• مرغ: ۵۰۰ گرم (بسته به تعداد نفرات)
• پیاز: ۲ عدد متوسط
• رب انار: ۳ قاشق غذاخوری
• انار ترش (اگر در دسترس است): ۱ عدد بزرگ یا دانه‌های انار ترش
• شکر: ۲ قاشق غذاخوری (مقدار آن بستگی به میزان ترشی انار دارد)
• زعفران: به مقدار دلخواه
• نمک و فلفل: به میزان لازم
• روغن مایع: به مقدار کافی
• آلو بخارا (اختیاری): ۵ تا ۶ عدد
• آب: به مقدار لازم
•  

طرز تهیه:

1. ابتدا مرغ را به تکه‌های مناسب تقسیم کرده و در روغن داغ سرخ کنید تا رنگ آن تغییر کند.
2. پیازها را نگینی خرد کرده و در یک قابلمه با کمی روغن سرخ کنید تا نرم و طلایی شوند.
3. سپس مرغ‌های سرخ شده را به قابلمه اضافه کنید و کمی تفت دهید.
4. رب انار را به مرغ و پیاز اضافه کرده و خوب هم بزنید تا طعم رب انار به خورد مرغ برود.
5. حالا دانه‌های انار ترش و شکر را اضافه کنید. اگر از آلو بخارا استفاده می‌کنید، آن را نیز اضافه کنید.
6. به مقدار لازم آب اضافه کرده و اجازه دهید خورش روی حرارت ملایم حدود ۳۰ تا ۴۰ دقیقه بپزد تا مرغ‌ها کاملاً پخته شوند.
7. در آخر زعفران دم کرده را به خورش اضافه کنید و با نمک و فلفل آن را تنظیم کنید.
8. خورش آماده است. آن را با برنج سرو کنید.

این خورش با طعم خاص و متفاوت خود، بسیار خوشمزه و لذیذ خواهد بود. امیدوارم که از آن لذت ببرید

ران مرغ و ران بوقلمون هر دو منابع عالی پروتئین هستند و حاوی مواد مغذی مهمی مانند ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌باشند، اما از نظر محتوای تغذیه‌ای تفاوت‌هایی دارند. در ادامه، این دو را از جنبه‌های مختلف مقایسه می‌کنیم:

1. پروتئین

    •    ران مرغ: حدود 23-26 گرم پروتئین در هر 100 گرم گوشت پخته دارد.

    •    ران بوقلمون: معمولاً پروتئین بیشتری نسبت به ران مرغ دارد، حدود 27-29 گرم در هر 100 گرم.

2. چربی

    •    ران مرغ: محتوای چربی ران مرغ بیشتر از بوقلمون است (حدود 9-12 گرم چربی در هر 100 گرم)، به‌ویژه اگر پوست همراه گوشت باشد.

    •    ران بوقلمون: میزان چربی کمتری نسبت به ران مرغ دارد (حدود 5-7 گرم در هر 100 گرم)، به‌خصوص اگر بدون پوست باشد.

3. کالری

    •    ران مرغ: به دلیل محتوای چربی بیشتر، کالری ران مرغ معمولاً بالاتر است (حدود 190-210 کالری در هر 100 گرم).

    •    ران بوقلمون: کالری کمتری دارد و در هر 100 گرم حدود 140-160 کالری فراهم می‌کند.

4. ویتامین‌ها و مواد معدنی

    •    ران مرغ: منبع خوبی از نیاسین (ویتامین B3)، ویتامین B6 و فسفر است.

    •    ران بوقلمون: غنی‌تر از ویتامین B12 و آهن است و همچنین مقادیر بیشتری از سلنیوم، روی (زینک) و پتاسیم دارد.

5. کلسترول

    •    ران مرغ: کلسترول آن حدود 90-100 میلی‌گرم در هر 100 گرم است.

    •    ران بوقلمون: معمولاً کلسترول مشابهی دارد، اما گاهی اوقات کمی کمتر (حدود 85-90 میلی‌گرم در هر 100 گرم).

6. طعم و هضم

    •    ران مرغ: طعم ملایم‌تری دارد و معمولاً برای افرادی که رژیم غذایی سبک‌تری دارند مناسب است.

    •    ران بوقلمون: طعم قوی‌تر و بافت متراکم‌تری دارد که برای افرادی که به دنبال غذایی مغذی‌تر هستند مناسب است.

نتیجه‌گیری:

    •    اگر به دنبال پروتئین بیشتر و چربی کمتر هستید، ران بوقلمون انتخاب بهتری است.

    •    اگر طعم ملایم‌تر یا غذای پرچرب‌تری می‌خواهید، ران مرغ گزینه خوبی است.

    •    برای جذب آهن و ویتامین B12 بیشتر، ران بوقلمون ارجحیت دارد.

    •    هر دو می‌توانند در رژیم غذایی سالم جایگاه داشته باشند، اما انتخاب بین آن‌ها به نیازهای تغذیه‌ای و ترجیحات طعمی شما بستگی دارد.
 

برای تهیه مرغ کبابی خوشمزه و آبدار، مراحل زیر را دنبال کنید:

مواد لازم:

• مرغ: ۴ تکه (ران یا سینه)
• ماست: ۲ قاشق غذاخوری
• آب‌لیمو تازه: ۲ قاشق غذاخوری
• روغن زیتون: ۲ قاشق غذاخوری
• سیر: ۲ حبه (ریز شده)
• پیاز: ۱ عدد بزرگ (رنده شده)
• زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری
• پودر فلفل قرمز یا پاپریکا: نصف قاشق چای‌خوری
• نمک و فلفل سیاه: به مقدار لازم
• زعفران دم‌کرده: ۱ قاشق غذاخوری (اختیاری)
• سبزیجات معطر خشک (مثل آویشن یا رزماری): به دلخواه

طرز تهیه:

1. مرینیت کردن مرغ:

   • مرغ‌ها را بشویید و با دستمال آشپزخانه خشک کنید.
   • در یک کاسه بزرگ، ماست، آب‌لیمو، روغن زیتون، سیر خرد شده، پیاز رنده‌شده، زردچوبه، فلفل قرمز، نمک، فلفل سیاه و زعفران دم‌کرده را مخلوط کنید.
   • تکه‌های مرغ را داخل این مخلوط بگذارید و خوب به مواد آغشته کنید.
   • روی ظرف را بپوشانید و حداقل ۲ تا ۴ ساعت در یخچال (یا ترجیحاً یک شب) بگذارید تا مرغ مزه‌دار شود.

2. آماده‌سازی برای پخت:

   • اگر از سیخ فلزی استفاده می‌کنید، مرغ‌ها را به سیخ بکشید. اگر از سیخ چوبی استفاده می‌کنید، سیخ‌ها را قبل از استفاده ۳۰ دقیقه در آب خیس کنید تا نسوزند.
   • اگر ترجیح می‌دهید مرغ را بدون سیخ آماده کنید، می‌توانید آن‌ها را روی توری گریل یا سینی فر قرار دهید.

3. پخت روی زغال یا گریل:

   • زغال‌ها را آماده کنید و مرغ‌ها را روی حرارت متوسط بگذارید.
   • مرغ‌ها را هر چند دقیقه یک‌بار بچرخانید تا به طور یکنواخت پخته و طلایی شوند.
   • حدود ۱۵-۲۰ دقیقه زمان می‌برد، اما بسته به ضخامت مرغ ممکن است کمی بیشتر طول بکشد.

4. پخت در فر:

   • فر را از قبل با دمای ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد گرم کنید.
   • مرغ‌ها را روی سینی فر که با فویل پوشانده شده قرار دهید.
   • حدود ۳۰-۴۰ دقیقه بپزید و در نیمه‌ی زمان، مرغ‌ها را برگردانید تا هر دو طرف طلایی شود.

5. سرو کردن:

   • مرغ‌های کبابی را با برنج، نان تازه، سبزیجات گریل شده یا سالاد سرو کنید.
   • کمی آب‌لیمو یا کره ذوب‌شده روی مرغ‌ها بریزید تا خوش‌طعم‌تر شوند.

نوش جان!

فناوری‌های زیست‌فناوری (بیوتکنولوژی) که برای دستکاری ژنتیکی استفاده می‌شوند، طیف گسترده‌ای از ابزارها و تکنیک‌ها را شامل می‌شوند که به دانشمندان امکان می‌دهند ژن‌ها را اصلاح، حذف، یا به ژنوم موجودات مختلف اضافه کنند. برخی از فناوری‌های کلیدی عبارتند از:

1. کریسپر-کَس9 (CRISPR-Cas9)

این فناوری پیشرفته یکی از انقلابی‌ترین ابزارهای ویرایش ژن است که امکان برش دقیق DNA در مکان‌های خاص و اصلاح آن را فراهم می‌کند.

• کاربردها: درمان بیماری‌های ژنتیکی، اصلاح محصولات کشاورزی، تحقیق در زمینه ژنتیک.

2. تکنیک‌های نوترکیب DNA

در این روش، DNA از دو یا چند موجود مختلف ترکیب می‌شود تا موجودات تراریخته (GMO) ایجاد شوند.

• کاربردها: تولید داروهای زیستی مانند انسولین، ایجاد گیاهان مقاوم به آفات یا شرایط محیطی.

3. RNA Interference (RNAi)

این فناوری از مولکول‌های RNA برای خاموش کردن بیان ژن‌های خاص استفاده می‌کند.

• کاربردها: کنترل بیماری‌ها، تحقیق در مورد عملکرد ژن‌ها.

4. ترانسفکشن (Transfection)

فرایندی که برای وارد کردن DNA یا RNA خارجی به سلول‌های زنده استفاده می‌شود.

• کاربردها: تحقیقات سلولی، تولید موجودات تراریخته.

5. ویرایش ژنی زینک فینگر (Zinc Finger Nucleases - ZFN)

این فناوری از پروتئین‌های خاصی برای شناسایی و برش DNA در نقاط مشخص استفاده می‌کند.

• کاربردها: اصلاح ژنتیکی برای درمان بیماری‌ها یا ایجاد ویژگی‌های مطلوب در ارگانیسم‌ها.

6. تکنولوژی TALEN (Transcription Activator-Like Effector Nucleases)

این فناوری، مشابه ZFN، برای ویرایش ژنوم با استفاده از نوکلئازهای خاص به کار می‌رود.

• کاربردها: مطالعه و اصلاح ژنتیک.

7. کلونینگ ژن

فرایندی که برای تکثیر ژن‌های خاص از طریق روش‌هایی مانند واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) استفاده می‌شود.

• کاربردها: تولید پروتئین‌های درمانی، تحقیقات ژنتیکی.

8. بیوانفورماتیک

استفاده از نرم‌افزارها و الگوریتم‌های پیشرفته برای تجزیه و تحلیل و پیش‌بینی تغییرات ژنتیکی.

• کاربردها: شناسایی ژن‌های هدف، طراحی روش‌های درمانی.

9. ژن‌درمانی (Gene Therapy)

این فناوری به وارد کردن ژن‌های سالم به سلول‌های فرد بیمار برای جایگزینی ژن‌های معیوب می‌پردازد.

• کاربردها: درمان بیماری‌های ژنتیکی مانند تالاسمی یا هموفیلی.

10. ویرایش اپی‌ژنتیک

تغییر در تنظیم بیان ژن بدون دستکاری مستقیم در توالی DNA.

• کاربردها: درمان سرطان، مطالعه بیماری‌های پیچیده.

گوشت مرغ به طور مستقیم یک ماده خون‌ساز شناخته نمی‌شود، اما به دلیل ترکیبات مغذی‌ای که دارد، می‌تواند به تولید و تقویت خون در بدن کمک کند. در اینجا دلایل و نقش‌های گوشت مرغ در این زمینه بررسی می‌شود:

1. منبع آهن

    •    گوشت مرغ حاوی مقدار مناسبی آهن (البته کمتر از گوشت قرمز) است. آهن موجود در گوشت مرغ از نوع هِم (Heme Iron) است که جذب آن در بدن بهتر از آهن غیرهِم موجود در منابع گیاهی است.
    •    آهن یک ماده معدنی ضروری برای تولید هموگلوبین در خون است که اکسیژن را به بافت‌ها منتقل می‌کند.
 

2. حاوی ویتامین B12

    •    گوشت مرغ، به‌ویژه در بخش‌هایی مانند کبد مرغ، حاوی ویتامین B12 است. این ویتامین برای تولید گلبول‌های قرمز خون ضروری است.
    •    کمبود ویتامین B12 می‌تواند باعث کم‌خونی و ضعف عمومی شود.
 

3. پروتئین و سایر مواد مغذی

    •    پروتئین مرغ در ساخت آنزیم‌ها و هورمون‌هایی که در تولید خون نقش دارند، مؤثر است.
    •    وجود مواد مغذی دیگری مانند روی (زینک) نیز به تقویت سیستم ایمنی و بهبود عملکرد خون‌سازی کمک می‌کند.
 

جمع‌بندی

در حالی که گوشت مرغ به اندازه گوشت قرمز از نظر آهن و خون‌سازی قوی نیست، اما به دلیل دارا بودن آهن، ویتامین B12 و پروتئین با کیفیت، می‌تواند بخشی از فرآیند تقویت خون و جلوگیری از کم‌خونی باشد. اگر به دنبال افزایش خون‌سازی هستید، مصرف آن همراه با منابع غنی از ویتامین C (مانند لیمو، فلفل دلمه‌ای و پرتقال) می‌تواند جذب آهن را افزایش دهد.

سلام وقت بخیر در این شماره مقاله قصد داریم شما را با خواص سنگدان مرغ آشنا کنیم . امیدوارم هم مطالب تا به اینجا برای شما دلپذیر بوده باشه هم از تمامی محصولات مستر قصاب لذت برده باشید. 

1. ترکیبات تغذیه‌ای سنگدان مرغ
پروتئین بالا: سنگدان مرغ منبعی غنی از پروتئین باکیفیت است که به حفظ و ترمیم بافت‌های عضلانی کمک می‌کند.
آهن و روی: این دو عنصر معدنی برای پیشگیری از کم‌خونی و تقویت سیستم ایمنی بدن اهمیت دارند.
ویتامین B12: که برای تولید سلول‌های قرمز خون و سلامت مغز ضروری است و در سنگدان به میزان زیادی یافت می‌شود.

2. فواید سلامتی سنگدان مرغ
تقویت سیستم ایمنی: وجود روی و ویتامین‌های گروه B در سنگدان به بهبود عملکرد سیستم ایمنی کمک می‌کند.
حفظ سلامت قلب: سنگدان با داشتن مواد مغذی که به کاهش التهاب و بهبود گردش خون کمک می‌کنند، می‌تواند برای قلب مفید باشد.
حفظ سطح انرژی و بهبود خلق‌و‌خو: ویتامین B12 به تولید انرژی و بهبود خلق‌و‌خو کمک می‌کند.

3. کاربردهای درمانی و طب سنتی
بهبود مشکلات گوارشی: سنگدان در طب سنتی به عنوان غذایی مفید برای تقویت معده شناخته می‌شود.
کمک به درمان کم‌خونی: سنگدان به علت داشتن آهن زیاد، برای افراد مبتلا به کم‌خونی می‌تواند مفید باشد.

4. روش‌های متنوع مصرف سنگدان مرغ
استفاده در سوپ‌ها و خورش‌ها: برای حفظ ارزش تغذیه‌ای و طعم لذیذ، می‌توان آن را در سوپ یا خورش اضافه کرد.
پخت به روش آب‌پز یا بخارپز: این روش‌ها به حفظ مواد مغذی سنگدان کمک می‌کنند و آن را به گزینه‌ای سالم‌تر تبدیل می‌کنند.
روش سرخ کردن با حداقل روغن: اگر مایل به طعم ترد هستید، می‌توانید سنگدان را با مقدار کمی روغن سرخ کنید.

5. نکات و محدودیت‌های مصرف سنگدان مرغ
کنترل میزان مصرف: سنگدان مرغ سرشار از کلسترول است، بنابراین برای افرادی که کلسترول بالا دارند، بهتر است در حد متعادل مصرف شود.
نحوه نگهداری: سنگدان به دلیل بافت خاص خود نیاز به نگهداری مناسب دارد تا از فساد آن جلوگیری شود.

در سراسر جهان، دل مرغ به روش‌های متنوع و با ادویه‌های مختلف طبخ می‌شود. در زیر چند نمونه از غذاهایی که با دل مرغ در نقاط مختلف دنیا تهیه می‌شوند آورده شده است:

1. دل مرغ سرخ‌شده (Fried Chicken Hearts)
کشور: برزیل
روش طبخ: دل مرغ به طور مستقیم با نمک، فلفل، و گاهی کمی سیر یا ادویه‌های دیگر سرخ می‌شود. در برزیل، این غذا معمولاً به عنوان استارتر یا همراه غذاهای دیگر سرو می‌شود.

2. کباب دل مرغ (Grilled Chicken Hearts)
کشور: ژاپن (یاکیتوری)
روش طبخ: دل مرغ به سیخ کشیده شده و روی ذغال گریل می‌شود. معمولاً با سس‌های مختلف ژاپنی مانند سس سویا و شکر تهیه می‌شود و طعم شور و شیرینی دارد.

 3. خوراک دل مرغ با پیاز و سیر
 کشور: ترکیه و خاورمیانه
 روش طبخ: دل مرغ با پیاز، سیر، فلفل دلمه‌ای و ادویه‌های مدیترانه‌ای مانند زیره، پاپریکا، و زردچوبه تفت داده می‌شود. این غذا می‌تواند با   نان  یا برنج سرو شود.

 4. قلیه دل مرغ
 کشور: ایران
 روش طبخ: دل مرغ با پیاز داغ، ادویه‌جات سنتی ایرانی مانند زردچوبه، دارچین و سماق پخته می‌شود ودرنهایت  با سبزی‌های معطر مانند   ترخون و جعفری ترکیب می‌شود.

5. سوپ دل مرغ (Chicken Heart Soup)
کشور: روسیه و اوکراین
روش طبخ: دل مرغ به عنوان بخشی از سوپ‌های زمستانی در روسیه و اوکراین استفاده می‌شود. دل مرغ همراه با سبزیجات مختلف مانند هویج، کرفس و سیب‌زمینی و با آبگوشت غلیظ تهیه می‌شود.
 

6. کاری دل مرغ (Chicken Heart Curry)
کشور: هند و سریلانکا
روش طبخ: دل مرغ در ترکیب با ادویه‌های گرم هندی مانند کاری، زنجبیل، گشنیز، فلفل و گوجه فرنگی پخته می‌شود و طعم تند و عمیقی دارد. این غذا معمولاً با برنج یا نان سرو می‌شود.
 

7. سالاد دل مرغ (Chicken Heart Salad)
کشور: تایلند
روش طبخ: دل مرغ تفت داده شده و با سبزیجات تازه، برگ نعناع، پیازچه، و سس ماهی، لیمو و فلفل قرمز ترکیب می‌شود. این سالاد سبک و تند است و به عنوان پیش‌غذا سرو می‌شود.
 

8. آش دل مرغ
کشور: ایران
روش طبخ: دل مرغ به همراه سبزی آش، لوبیا، نخود و ادویه‌هایی مانند زردچوبه و فلفل قرمز پخته می‌شود و به عنوان آش گرم و مغذی سرو می‌شود.

9. دل مرغ با سس کچاپ و سویا (Chicken Hearts in Ketchup and Soy Sauce)
کشور: فیلیپین
روش طبخ: دل مرغ با ترکیب سس کچاپ، سس سویا و فلفل سیاه پخته می‌شود تا طعمی شیرین و شور داشته باشد و اغلب با برنج سرو می‌شود.

 10. خوراک دل مرغ و قارچ (Chicken Heart and Mushroom Stew)
 کشور: کشورهای اروپای شرقی مانند لهستان و مجارستان

 روش طبخ: دل مرغ با قارچ، پیاز، سیر، و خامه پخته می‌شود تا یک خوراک خامه‌ای و غنی به   وجود آید.
 

 دل مرغ در سراسر جهان به شکل‌های مختلف و با ادویه‌های متنوعی طبخ می‌شود، و بسته به سلیقه محلی می‌تواند طعم‌های متفاوتی داشته باشد.

دل مرغ یکی از قسمت‌های پروتئینی مفید مرغ است که دارای خواص تغذیه‌ای زیادی می‌باشد. برخی از خواص آن عبارتند از:

1. منبع عالی پروتئین: دل مرغ سرشار از پروتئین با کیفیت بالا است که برای ساخت و ترمیم بافت‌های بدن، تقویت سیستم ایمنی، و حمایت از رشد عضلات ضروری است.

2. غنی از آهن: دل مرغ یکی از منابع خوب آهن است که برای پیشگیری از کم‌خونی و حمایت از عملکرد مناسب سیستم خون‌رسانی مفید است.

3. ویتامین‌های گروه B: این قسمت مرغ به ویژه حاوی ویتامین‌های B12 و B6 است که برای سلامت سیستم عصبی و تولید انرژی اهمیت دارند.

4. منبع خوب فسفر: دل مرغ حاوی فسفر است که برای تقویت استخوان‌ها و دندان‌ها ضروری است و در فرآیندهای سلولی نیز نقش دارد.

5. کالری کم: این غذا کالری نسبتاً کمی دارد و می‌تواند در رژیم‌های غذایی کنترل وزن مفید باشد.


البته باید توجه داشت که دل مرغ همچنین حاوی چربی و کلسترول است، بنابراین مصرف آن باید در حد اعتدال باشد.

جگر مرغ یکی از غذاهای محبوب در بسیاری از کشورها است و در فرهنگ‌های مختلف با روش‌های متفاوتی طبخ می‌شود. در ادامه به برخی از انواع رایج طبخ جگر مرغ در ایران و سایر نقاط جهان می‌پردازیم:

1. ایران
کباب جگر مرغ: جگر مرغ را با کمی ادویه، آبلیمو و روغن مخلوط کرده و سپس به سیخ می‌کشند و روی ذغال یا کباب‌پز، کباب می‌کنند. این روش یکی از رایج‌ترین روش‌های تهیه جگر مرغ در ایران است.
خوراک جگر مرغ: جگر مرغ را به همراه پیاز، فلفل دلمه‌ای، گوجه و ادویه‌جات در ماهیتابه تفت می‌دهند. گاهی مقداری رب گوجه‌فرنگی و آبلیمو نیز اضافه می‌کنند تا طعمی ترش و ملایم پیدا کند.

2. ترکیه
یاقچی چورباسی (Yağci Çorbası): سوپ جگر مرغ که در ترکیه محبوب است. جگر مرغ را با پیاز، سیر و سبزیجات دیگر تفت داده و به آن آب مرغ اضافه می‌کنند تا سوپ تهیه شود.
سوتلج یا جگر سرخ شده: جگر مرغ را با پیاز و فلفل قرمز در روغن سرخ می‌کنند و همراه با نان سرو می‌کنند. این غذا به عنوان پیش‌غذا یا یک غذای فرعی محبوب است.

3. فرانسه
پاته جگر مرغ (Pâté de Foie de Volaille): در این روش، جگر مرغ را با کره، پیاز و ادویه‌ها پخته و سپس با دستگاه مخلوط‌کن به یک پوره نرم تبدیل می‌کنند. این پاته معمولاً به عنوان پیش‌غذا و همراه با نان سرو می‌شود.
ترین جگر مرغ: مشابه پاته است، اما مواد را پس از ترکیب در قالبی مخصوص قرار داده و برای مدتی در فر می‌پزند تا به صورت قالبی درآید.

4. ژاپن
جگر مرغ به سبک یاکیتوری (Yakitori): جگر مرغ را به سیخ می‌کشند و با سس مخصوص یاکیتوری (ترکیبی از سس سویا، شکر و ساکی) می‌پزند. این روش معمولاً در باربکیوها و ایستگاه‌های غذایی ژاپن سرو می‌شود.
جگر مرغ در نابه‌ها (Nabe): در انواع نابه‌ها یا خوراک‌های داغ، جگر مرغ به همراه سبزیجات و توفو در یک قابلمه با آبگوشت داغ طبخ می‌شود.
 

5. آمریکا
جگر مرغ سوخاری: جگر مرغ را با ادویه، آرد و تخم‌مرغ پوشانده و در روغن داغ سرخ می‌کنند. این روش بیشتر در مناطق جنوبی ایالات متحده رایج است.
خوراک جگر مرغ و سبزیجات: جگر مرغ را همراه با سبزیجات مانند پیاز، فلفل دلمه‌ای، سیر و قارچ سرخ کرده و به عنوان یک وعده غذایی سریع و مقوی سرو می‌کنند.
 

6. مصر و خاورمیانه
کبدة (Kibda): در بسیاری از کشورهای خاورمیانه مانند مصر، جگر مرغ را با ادویه‌های خاص خاورمیانه مانند زیره، پاپریکا و گاهی سماق مزه‌دار می‌کنند و سپس سرخ می‌کنند.
خوراک جگر مرغ با سماق و لیمو: جگر مرغ را پس از سرخ کردن، با سماق و آبلیمو مزه‌دار کرده و همراه با نان عربی سرو می‌کنند.

7. چین
جگر مرغ به سبک چینی: جگر مرغ را با سس سویا، زنجبیل، سیر و فلفل تفت می‌دهند و گاهی آن را در یک قابلمه با سبزیجات دیگر و سس‌های مخصوص چینی می‌پزند.
جگر مرغ به سبک بخارپز: در این روش، جگر مرغ را با ادویه‌های چینی و سس‌های ویژه بخارپز می‌کنند تا طعم ملایم‌تری پیدا کند.
 

8. آفریقا
جگر مرغ تند به سبک آفریقایی: جگر مرغ را با ادویه‌های تند مانند فلفل چیلی، پاپریکا، و ادویه‌های بومی آفریقایی مرینیت کرده و سپس سرخ یا کباب می‌کنند.
خوراک جگر مرغ با نان فوفو: این غذا معمولاً به همراه نان محلی آفریقایی به نام فوفو سرو می‌شود و به آن طعم محلی می‌دهد.

هر یک از این روش‌ها به دلیل ادویه‌ها و ترکیبات محلی، طعم خاصی به جگر مرغ می‌دهد و آن را به غذایی خوشمزه و پرخاصیت تبدیل می‌کند.