غذای دمی لخ‌لاخ یا لخ‌لاخ اصالتی ایرانی دارد و به طور خاص به استان خوزستان نسبت داده می‌شود. این غذا یکی از غذاهای محلی و محبوب در جنوب ایران، به‌ویژه در مناطق عرب‌نشین خوزستان است.

کلمه "لخ‌لاخ" ریشه‌ای عربی دارد و به معنای "تکه‌تکه" یا "ریزریز شده" است که اشاره به خرد کردن گوشت و ترکیب آن با برنج دارد. به دلیل تنوع قومیتی و فرهنگی در استان خوزستان، این غذا به عنوان بخشی از سنت آشپزی محلی شناخته می‌شود و با مواد اولیه ساده و روش پخت سریع، یکی از غذاهای رایج برای خانواده‌ها در این منطقه است

این غذا به دلیل طرز پخت آسان و طعم لذیذش طرفداران زیادی دارد. در ادامه طرز تهیه این غذای خوشمزه را توضیح می‌دهم:

مواد لازم:

    برنج: ۲ پیمانه

    گوشت گوسفندی (ترجیحاً گوشت خورشتی): ۲۰۰ گرم

    پیاز: ۱ عدد متوسط

    سیب‌زمینی: ۱ عدد (اختیاری)

    رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری

    زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری

    نمک و فلفل: به مقدار لازم

    روغن: به مقدار لازم

    آب: ۳-۴ پیمانه

برای تهیه دمی لخ‌لاخ، بهتر است از قسمت‌های نرم و خوش‌پخت گوشت استفاده کنید که در زمان پخت سریع‌تر نرم و خوشمزه می‌شوند. انواع گوشت مناسب عبارت‌اند از:

نوع گوشت:

    گوشت گوسفندی:

        گوشت گوسفندی انتخاب اصلی برای این غذاست. قسمت‌هایی که برای این غذا مناسب هستند:

            ران: گوشت نرم و بدون چربی زیاد.

            گردن: طعم‌دهنده و آبدار، اما زمان پخت بیشتری نیاز دارد.

            قلوه‌گاه: دارای چربی بیشتر که می‌تواند غذا را لذیذتر کند.

    گوشت گوساله:

        اگر گوسفندی در دسترس نیست، گوشت گوساله نیز مناسب است. بهتر است از قسمت‌هایی مانند:

            راسته: گوشت نرم و خوش‌طعم.

            سردست: برای غذاهای خورشتی عالی است.

    گوشت مرغ (اختیاری):

        اگر می‌خواهید غذای سبک‌تری داشته باشید، می‌توانید به جای گوشت قرمز، از مرغ (ترجیحاً ران یا سینه) استفاده کنید.

نکته‌ها:

    گوشت‌های ریزتر (خورشتی خرد شده) برای دمی لخ‌لاخ مناسب‌تر هستند.

    اگر از گوشت با استخوان مثل گردن یا دنده استفاده کنید، طعم غذا بهتر خواهد شد.

    گوشت باید قبل از اضافه کردن برنج کاملاً نیم‌پز یا نرم شده باشد.

پیشنهاد: اگر به دنبال طعمی سنتی‌تر هستید، از گوشت گوسفندی تازه و کمی چرب استفاده کنید. این نوع گوشت، به غذا عطر و طعم بی‌نظیری می‌بخشد.

طرز تهیه:

1. آماده‌سازی گوشت:

   • ابتدا گوشت را به تکه‌های کوچک تقسیم کنید.
   • در قابلمه کمی روغن بریزید و پیاز خرد شده را در آن تفت دهید تا سبک و طلایی شود.
   • گوشت را اضافه کنید و با زردچوبه، فلفل و کمی نمک تفت دهید تا رنگ گوشت تغییر کند.

2. اضافه کردن رب:

   • رب گوجه‌فرنگی را اضافه کرده و چند دقیقه تفت دهید تا خامی رب گرفته شود.

3. پخت گوشت:

   • چند پیمانه آب اضافه کنید و درب قابلمه را بگذارید. اجازه دهید گوشت با حرارت ملایم بپزد تا نرم شود.

4. آماده کردن برنج:

   • برنج را بشویید و در صورت تمایل سیب‌زمینی را به صورت نگینی خرد کنید.

5. دم گذاشتن دمی:

   • وقتی گوشت تقریباً پخته شد، برنج و سیب‌زمینی (در صورت استفاده) را به قابلمه اضافه کنید.
   • مقدار آب را تنظیم کنید. آب باید کمی بالاتر از سطح برنج باشد.
   • حرارت را زیاد کنید تا آب بجوشد. سپس حرارت را کم کنید و درب قابلمه را ببندید.
   • اجازه دهید دمی لخ‌لاخ با حرارت ملایم دم بکشد و آب آن کاملاً جذب شود.

6. سرو:

   • غذای شما آماده است. دمی لخ‌لاخ را در ظرف مناسب سرو کرده و با ماست یا سبزی خوردن میل کنید.

نکته‌ها:

• می‌توانید به جای رب گوجه‌فرنگی از گوجه‌فرنگی تازه رنده‌شده استفاده کنید.
• برای طعم بهتر، از دارچین یا لیموعمانی استفاده کنید.
• سیب‌زمینی اختیاری است، اما طعم خاصی به غذا می‌دهد.

برای تهیه خورشت، نرمی و لذیذ بودن گوشت به ترتیب به این صورت است:


علاوه بر انتخاب بهترین قسمت گوشت برای خورشت، انتخاب نوع گوشت نیز بسیار حائز اهمیت است. برای درست کردن خورشت هم از گوشت گوساله و هم از گوشت گوسفندی استفاده می کنند. اما نکته مهم این است که انتخاب گوشت بخش های مختلف بدن حیوان است. گردن، سردست، ماهیچه، دنده، کمر،

قلوه گاه، راسته و ران بخش های مختلف گوشت حیوان هستند.
 

جالب است بدانید گوشت هر یک از این قسمت ها ویژگی های مختص به خودش دارد. گوشت ناحیه ای ممکن است چرب و آبدار و گوشت ناحیه ای دیگر خشک و سفت باشد. بنابراین حتما در انتخاب بهترین قسمت گوشت برای خورش هوشیار باشید

برای تهیه خورشت، نرمی و لذیذ بودن گوشت به ترتیب به این صورت است:



    1.    ماهیچه گوسفندی

ماهیچه نرم‌ترین و لطیف‌ترین قسمت گوشت گوسفند است. بافت آن به‌طور طبیعی آبدار و لطیف بوده و در پخت طولانی‌مدت کاملاً لذیذ و نرم می‌شود. این گزینه بهترین انتخاب برای خورشت‌هایی مانند قرمه‌سبزی و قیمه است.



    2.    گردن گوسفندی

گوشت گردن به دلیل ترکیب با استخوان و چربی ملایم، بسیار خوش‌طعم است. پخت گردن باعث می‌شود عصاره‌های استخوان وارد خورشت شود و طعم فوق‌العاده‌ای به آن بدهد. بافت آن نیز بعد از پخت طولانی کاملاً نرم می‌شود.



    3.    سردست گوسفندی

این قسمت چربی متعادلی دارد و در خورشت‌ها به‌خوبی نرم می‌شود. گوشت سردست برای خورشت‌هایی که نیاز به طعم غنی دارند (مثل آبگوشت یا خوراک‌های سنتی) بسیار مناسب است.



    4.    قلوه‌گاه گوسفندی

قلوه‌گاه بافتی نرم و چرب دارد که طعم و مزه‌ای فوق‌العاده به خورشت می‌دهد. این قسمت برای خورشت‌هایی که نیاز به گوشت آبدار و چرب دارند، گزینه‌ای عالی است.



    5.    مغز ران (گوشت ران بدون استخوان)

مغز ران گوسفندی بافتی نرم و کم‌چرب دارد و به دلیل ظرافت بافت آن، برای خورشت‌های سبک‌تر مناسب است. این قسمت به اندازه ماهیچه نرم نیست، اما همچنان لطیف و لذیذ است.



    6.    راسته گوسفندی

اگرچه راسته بیشتر برای کباب و استیک استفاده می‌شود، اما در خورشت هم می‌تواند نرم و خوش‌طعم باشد، به شرطی که پخت آرام و طولانی داشته باشد.

نکته مهم:

اگر لطافت گوشت برای شما اولویت دارد، بهتر است ماهیچه و گردن را انتخاب کنید. اما اگر طعم و چربی ملایم برایتان مهم‌تر است، سردست و قلوه‌گاه گزینه‌های عالی هستند.

مقدار پروتئین در قسمت‌های مختلف گوشت گوسفند به ترکیب بافت ماهیچه‌ای و چربی آن بستگی دارد. به طور کلی، گوشت‌های کم‌چرب‌تر پروتئین بیشتری نسبت به گوشت‌های پرچرب دارند. ترتیب کلی قسمت‌های گوشت گوسفند بر اساس محتوای پروتئین به این شکل است:



    1.    راسته (Loin): راسته گوسفند یکی از قسمت‌های کم‌چرب و غنی از پروتئین است.



    2.    ران (Leg): ران گوسفند به دلیل تراکم ماهیچه‌ای بالا، پروتئین زیادی دارد و نسبتاً کم‌چرب است.



    3.    قلوه‌گاه (Flank): این قسمت نیز از نظر پروتئین غنی است، ولی چربی بیشتری نسبت به راسته و ران دارد.



    4.    دنده‌ها (Ribs): گوشت دنده‌ها پروتئین دارد، اما به دلیل وجود چربی‌های بین دنده‌ای، مقدار پروتئین آن کمتر از راسته و ران است.



    5.    گردن (Neck): گردن گوسفند چربی بیشتری دارد و به نسبت قسمت‌های دیگر، پروتئین کمتری دارد.
 

در نهایت، قسمت‌های راسته و ران بیشترین پروتئین را در مقایسه با سایر بخش‌ها دارند و گزینه‌های بهتری برای تأمین پروتئین در رژیم غذایی محسوب می‌شوند.

قلوه‌گاه گوسفندی یکی از بخش‌های محبوب و پرکاربرد گوشت گوسفند است که در بسیاری از غذاهای ایرانی و بین‌المللی استفاده می‌شود. قلوه‌گاه به بخش پایینی کمر گوسفند، نزدیک به شکم، اشاره دارد که در آن گوشت نرمی قرار دارد و چربی نسبتا زیادی نیز دارد. این ویژگی‌ها باعث می‌شود قلوه‌گاه گوسفندی طعمی خوش‌مزه و بافتی لطیف داشته باشد. در ادامه به برخی نکات و کاربردهای مهم این نوع گوشت می‌پردازیم.

۱. ویژگی‌های قلوه‌گاه گوسفندی

    •    بافت و طعم: قلوه‌گاه بافتی نرم و لطیف دارد و به دلیل وجود چربی، طعم بسیار لذیذی پیدا می‌کند.
    •    چربی بالا: قلوه‌گاه معمولاً دارای چربی بیشتری نسبت به دیگر قسمت‌های گوشت گوسفند است، که باعث می‌شود برای غذاهایی که به چربی بیشتری نیاز دارند مناسب باشد.
    •    پخت طولانی: این بخش گوشت نیاز به پخت طولانی‌تر دارد تا کاملاً نرم و قابل خوردن شود.
 

۲. موارد مصرف قلوه‌گاه

قلوه‌گاه گوسفندی به دلیل بافت لطیف و طعم خوشایندش، در انواع غذاها استفاده می‌شود. برخی از کاربردهای اصلی آن عبارتند از:
    •    خورش‌ها و خوراک‌ها: قلوه‌گاه برای انواع خورش‌ها مانند خورش قیمه، خورش سبزی، خورش بامیه و سایر خوراک‌های ایرانی بسیار مناسب است. پخت طولانی این بخش گوشت، باعث نرم شدن آن و ایجاد طعمی غنی در خورش می‌شود.
    •    کباب‌ها: به دلیل چربی بالا، قلوه‌گاه گوسفندی برای کباب‌های تابه‌ای و کباب‌های کوبیده نیز بسیار مناسب است. چربی موجود در گوشت باعث می‌شود کباب آبدار و لطیف شود.
    •    استفاده در بریانی و پلوی‌های مخلوط: در برخی غذاهای سنتی ایرانی مانند بریانی، قلوه‌گاه به دلیل چربی زیاد، برای طعم‌دهی به برنج و ایجاد عطر خوش مناسب است.
 

۳. ارزش غذایی قلوه‌گاه گوسفندی

قلوه‌گاه گوسفندی مانند دیگر بخش‌های گوشت گوسفند، پروتئین بالایی دارد و همچنین منبع خوبی از ویتامین‌های گروه B (به ویژه B12) و آهن است. اما به دلیل چربی بالا، باید در مصرف آن اعتدال رعایت شود، چرا که چربی‌های اشباع موجود در آن می‌تواند بر سلامتی قلب و عروق تاثیر منفی بگذارد.
 

۴. نکات پخت قلوه‌گاه گوسفندی

    •    پخت آهسته و طولانی: قلوه‌گاه نیاز به پخت طولانی دارد تا بافت آن نرم شود. می‌توان آن را در دمای پایین و به مدت چندین ساعت پخت تا کاملاً نرم شود.
    •    استفاده از ادویه‌ها: استفاده از ادویه‌هایی مانند زردچوبه، زعفران، فلفل، دارچین و پیاز می‌تواند به عطر و طعم قلوه‌گاه اضافه کند و چربی آن را تعدیل نماید.
    •    چربی‌گیری: برای کاهش چربی، می‌توان قبل از پخت، بخشی از چربی قلوه‌گاه را جدا کرد، یا پس از پخت، از سطح غذا چربی اضافه را جمع‌آوری نمود.
 

۵. تفاوت قلوه‌گاه با دیگر بخش‌های گوسفند

قلوه‌گاه در مقایسه با بخش‌های دیگری از گوشت گوسفند مانند ران، گردن و ماهیچه، چرب‌تر است و نیاز به پخت بیشتری دارد. ران و ماهیچه بیشتر برای کباب و خورش‌هایی که پخت سریع‌تری دارند استفاده می‌شوند، در حالی که قلوه‌گاه برای غذاهایی با پخت آرام و طولانی مناسب‌تر است.
 

۶. نکات خرید قلوه‌گاه

    •    کیفیت گوشت: در هنگام خرید، باید به رنگ صورتی و تازگی گوشت دقت کنید. قلوه‌گاه تازه بوی طبیعی و مطبوعی دارد و نباید بوی زننده داشته باشد.
    •    چربی متناسب: قلوه‌گاه با چربی متعادل (نه بیش از حد) را انتخاب کنید تا طعم بهتری به غذا بدهد و نیازی به جداسازی زیاد چربی نباشد.
 

۷. نکات نگهداری

برای نگهداری قلوه‌گاه گوسفندی، بهتر است آن را به صورت بسته‌بندی در فریزر نگه دارید تا تازگی و کیفیت آن حفظ شود. همچنین، می‌توان آن را در یخچال به مدت ۱ تا ۲ روز نگه داشت.

نتیجه‌گیری

قلوه‌گاه گوسفندی یکی از قسمت‌های لذیذ گوشت گوسفند است که در غذاهای مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. با رعایت روش‌های مناسب پخت و استفاده از ادویه‌های دلخواه، می‌توان از طعم غنی و بافت لطیف آن بهره‌مند شد.

میزان چربی و کالری هر قسمت گوشت گوسفندی متفاوت است. در ادامه به مقادیر تقریبی برخی از برش‌ها و قسمت‌های اصلی گوشت گوسفندی اشاره شده است:

۱. ران گوسفند

    •    کالری: حدود ۲۵۰ تا ۲۷۰ کالری در هر ۱۰۰ گر
    •    چربی: حدود ۱۰ تا ۱۵ گرم

 

۲. راسته (فیله)

    •    کالری: حدود ۲۸۰ تا ۳۰۰ کالری در هر ۱۰۰ گرم
    •    چربی: حدود ۱۵ تا ۲۰ گرم
    •    راسته یکی از قسمت‌های نسبتاً کم‌چرب‌تر و با کالری کمتر در گوشت گوسفند است.


 

۳. دنده (ریش)

    •    کالری: حدود ۳۵۰ تا ۴۰۰ کالری در هر ۱۰۰ گرم
    •    چربی: ۲۵ تا ۳۰ گرم
    •    دنده‌ها چربی زیادی دارند و از پرچرب‌ترین بخش‌ها به حساب می‌آیند.


 

۴. سردست

    •    کالری: حدود ۳۰۰ تا ۳۲۰ کالری در هر ۱۰۰ گرم
    •    چربی: حدود ۱۸ تا ۲۵ گرم
    •    سردست یکی از قسمت‌هایی است که ترکیبی از گوشت و چربی دارد.

۵. گردن

    •    کالری: حدود ۳۰۰ کالری در هر ۱۰۰ گرم
    •    چربی: ۲۰ تا ۲۵ گرم
    •    گردن دارای چربی بالایی است و برای غذاهایی مانند آبگوشت استفاده می‌شود.

 

۶. قلوه‌گاه

    •    کالری: حدود ۳۸۰ تا ۴۰۰ کالری در هر ۱۰۰ گرم
    •    چربی: بالای ۳۰ گرم
    •    قلوه‌گاه، یا ناحیه شکمی، یکی از پرچرب‌ترین قسمت‌های گوشت گوسفندی است.

 

۷. ماهیچه (ماهیچه ساق پا)

    •    کالری: حدود ۲۶۰ تا ۲۸۰ کالری در هر ۱۰۰ گرم
    •    چربی: حدود ۱۵ تا ۲۰ گرم
    •    ماهیچه به دلیل فعالیت زیاد این ناحیه، نسبتاً کم‌چرب‌تر از برخی قسمت‌های دیگر است و برای خورشت‌ها استفاده می‌شود.

نکته:

این مقادیر میانگین هستند و می‌توانند بسته به روش پخت و نوع گوشت (مثلاً ارگانیک یا صنعتی) تغییر کنند.

سلام به علاقه مندان  دانستنی های مستر قصاب، کباب برگ یکی از محبوبترین غذاهای ایرانی هست در تاریخ 10 آبان ماه در بخش آموزش آشپزی طرز تهیه کباب برگ مخصوص  گذاشته شده امیدوارم استفاده بفرمایید و ازخوردن این غذای خوشمزه لذت ببرید.

کباب برگ از گوشت قرمز (معمولاً گوشت گوساله یا گوسفند) تهیه می‌شود. این غذا به دلیل داشتن پروتئین بالا و طعم خوشایند، مورد توجه بسیاری از افراد است. در ادامه به بررسی ارزش غذایی، فواید و نکات سلامتی این غذا می‌پردازیم.

ارزش غذایی کباب برگ به عوامل مختلفی از جمله نوع گوشت و روش طبخ بستگی دارد. در ادامه، به مواد مغذی اصلی موجود در این غذا اشاره می‌شود:

1. پروتئین: کباب برگ منبع خوبی از پروتئین با کیفیت بالا است که برای ترمیم و رشد بافت‌های بدن بسیار مفید است. پروتئین به افزایش قدرت عضلانی و حفظ سلامت عمومی بدن کمک می‌کند.

 2. آهن: گوشت قرمز حاوی آهن هِم است که جذب بالاتری نسبت به آهن غیرهِم در گیاهان دارد. آهن برای تولید گلبول‌های   قرمز و جلوگیری از کم‌خونی ضروری است.

 3. روی و ویتامین B12: کباب برگ دارای ویتامین B12 و روی است   که برای سیستم ایمنی و سلامتی عمومی بدن مهم   هستند.

 4. چربی: بسته به نوع گوشت، مقدار چربی کباب برگ می‌تواند متغیر   باشد. چربی‌های اشباع می‌توانند به افزایش کلسترول

 خون منجر شوند؛ بنابراین بهتر است کباب برگ با گوشت کم‌چرب تهیه شود.


فواید و نکات سلامتی

1. منبع پروتئین کامل: مصرف پروتئین به حفظ توده عضلانی، خصوصاً در سنین بالاتر، کمک می‌کند. این مورد به ویژه برای افرادی که ورزش نمی‌کنند یا فعالیت بدنی کمی دارند، اهمیت دارد.

2. حفظ سلامتی خون و جلوگیری از کم‌خونی: آهن موجود در گوشت قرمز به بهبود سطح هموگلوبین خون کمک کرده و می‌تواند برای افرادی که مستعد کم‌خونی هستند مفید باشد.

3. تقویت سیستم ایمنی: روی و ویتامین B12 در گوشت قرمز به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کنند.

4. افزایش انرژی: ویتامین‌های گروه B موجود در کباب برگ، به خصوص B12، نقش مهمی در تولید انرژی ایفا می‌کنند.

نکات سلامتی و محدودیت‌ها
1. کاهش مصرف چربی: برای تهیه کباب برگ سالم‌تر، از گوشت بدون چربی یا کم‌چرب استفاده کنید و از روغن‌های گیاهی مثل روغن زیتون برای مزه‌دهی بهره ببرید.

2. محدود کردن مصرف نمک: در تهیه کباب برگ، بهتر است از نمک کمتری استفاده کنید و طعم‌دهنده‌های طبیعی مثل سیر و پیاز را جایگزین کنید.

3. مصرف متعادل: اگرچه کباب برگ فواید غذایی دارد، اما مصرف زیاد گوشت قرمز می‌تواند ریسک بیماری‌های قلبی و سرطان را افزایش دهد. توصیه می‌شود این غذا را در برنامه غذایی به‌طور متعادل و همراه با سبزیجات مصرف کنید.

4. جلوگیری از سوختگی گوشت: گوشت‌های سوخته و کبابی شده می‌توانند ترکیبات مضر برای بدن ایجاد کنند. بهتر است گوشت را در حرارت ملایم کباب کنید تا از سوختگی آن جلوگیری شود.


توصیه‌های غذایی
برای تهیه یک وعده سالم و متعادل، می‌توانید کباب برگ را با برنج قهوه‌ای یا سبزیجات کبابی و یک بشقاب سالاد تازه ترکیب کنید. این ترکیب به شما کمک می‌کند تا از فواید پروتئین و آهن کباب برگ بهره‌مند شوید و در عین حال از سبزیجات و فیبر بهره ببرید.

کباب برگ یکی از محبوب‌ترین انواع کباب‌های ایرانی است که به دلیل طعم لطیف و آبدار خود، در بسیاری از مهمانی‌ها و مجالس سرو می‌شود. این کباب معمولاً از گوشت گوساله یا گوسفند تهیه می‌شود و در اصل، از قسمت‌های خاصی از گوشت استفاده می‌شود که به نرمی و لطافت معروف هستند.

بخش‌های مناسب گوشت برای کباب برگ
معمولاً برای تهیه کباب برگ، از گوشت راسته گوسفند یا گوساله استفاده می‌شود. راسته یکی از بخش‌های نرم و بدون چربی زیاد گوشت است که طعم و بافتی عالی برای کباب دارد. البته در برخی موارد از فیله هم استفاده می‌شود که آن نیز لطیف و مناسب است. این قسمت‌ها به دلیل لطافت طبیعی که دارند، پس از کباب‌شدن بسیار خوشمزه و آبدار می‌مانند.

تاریخچه و ابداع کباب برگ
تاریخچه دقیق کباب برگ به طور رسمی مشخص نیست، اما این کباب در ایران قدمتی طولانی دارد و به‌طور ویژه در فرهنگ غذایی ایرانی جایگاه مهمی پیدا کرده است. در گذشته، خانواده‌های ایرانی با روش‌های سنتی و مخصوص خود گوشت را آماده و مزه‌دار می‌کردند و به‌مرور زمان، دستور پخت کباب برگ تکامل یافت و به شکل امروزی رسید. برخی از روایت‌ها می‌گویند که این نوع کباب ابتدا درباری بوده و برای پذیرایی از مهمانان ویژه طبخ می‌شده است.

طرز تهیه و آشپزی کباب برگ
1. تهیه گوشت: ابتدا گوشت راسته یا فیله گوساله یا گوسفند را انتخاب کرده و به قطعات نازک و پهن برش می‌دهند.

2. مرینیت‌کردن: گوشت‌ها را در مخلوطی از پیاز رنده‌شده، زعفران، فلفل سیاه، روغن زیتون و در برخی مواقع مقداری ماست یا آبلیمو می‌خوابانند. این مخلوط، گوشت را نرم و مزه‌دار می‌کند.

3. به سیخ‌کشیدن: پس از استراحت در مواد، گوشت‌ها را به سیخ می‌کشند. در این مرحله باید دقت شود که ضخامت گوشت‌ها یکنواخت باشد تا به‌خوبی بپزد.

4. پختن کباب: سیخ‌ها را روی زغال داغ و آتش ملایم قرار می‌دهند. در حین پخت، می‌توان روی کباب‌ها کره ذوب‌شده مالید تا طعم و بوی خوبی به خود بگیرند.

5. سرو کردن: کباب برگ معمولاً همراه با گوجه فرنگی کبابی، نان یا برنج سرو می‌شود و با سماق، پیاز و لیموی تازه تزئین می‌شود.


کباب برگ، به عنوان یک نماد از غذاهای ایرانی، در کنار کباب کوبیده و جوجه کباب، طرفداران زیادی دارد و در بسیاری از رستوران‌های سنتی ایرانی سرو می‌شود. این کباب نیاز به مهارت خاصی در پخت دارد، زیرا گوشت باید به‌طور کامل پخته شود ولی همچنان آبدار و لطیف بماند.