طرز تهیه هریسه اهواز

مواد لازم:
گندم پوست‌کنده: ۲ پیمانه
گوشت گوسفند (با استخوان یا بدون استخوان): ۳۰۰ گرم
نخود: ۱ پیمانه (اختیاری)
پیاز: ۱ عدد بزرگ
کره یا روغن حیوانی: ۲ قاشق غذاخوری
نمک، فلفل و دارچین: به میزان لازم
آب: به میزان لازم

دستور تهیه:
پختن گندم: گندم را از شب قبل خیس کنید. سپس در قابلمه‌ای با مقدار زیادی آب بپزید تا کاملاً نرم شود. اگر از زودپز استفاده می‌کنید، حدود ۱ ساعت کافی است.
پختن گوشت: پیاز را خرد کرده و در قابلمه‌ای با کمی روغن تفت دهید. سپس گوشت را اضافه کرده و کمی سرخ کنید. نمک، فلفل و دارچین را افزوده و آب بریزید تا گوشت کاملاً بپزد.
افزودن نخود (اختیاری): اگر دوست دارید، می‌توانید نخود را که از شب قبل خیس کرده‌اید، به همراه گوشت بپزید.
مخلوط کردن مواد: وقتی گوشت پخت، آن را ریش‌ریش کنید و به گندم پخته‌شده اضافه کنید. سپس با گوشت‌کوب دستی یا برقی، همه مواد را بکوبید تا یکدست و کشدار شود.
افزودن روغن حیوانی: در مرحله آخر، کره یا روغن حیوانی را اضافه کرده و هم بزنید تا هریسه براق و خوش‌عطر شود.
سرو کردن: هریسه را در ظرف سرو بریزید و روی آن را با کمی دارچین یا روغن حیوانی تزیین کنید.

نکته:
هریسه اهوازی معمولاً کشدار و غلیظ است، پس هنگام کوبیدن مواد، دقت کنید که کاملاً له شوند.
می‌توانید به جای گوشت گوسفند از گوشت مرغ استفاده کنید، اما طعم اصیل آن با گوشت گوسفند بهتر است.

تصور کنید کرفسی ترد و تازه با گوشت نرم و آبدار در یک خورشت غلیظ و خوشرنگ با هم آمیخته شده‌اند. این توصیف دقیقا شکل خورشت کرفس تبریزی است؛ یک غذای اصیل ایرانی که بدون استفاده از سبزیجات معطر، طعمی متفاوت و لذیذ را به شما هدیه می‌دهد. با ما همراه باشید تا طرز تهیه خورشت کرفس تبریزی خوشمزه را بیاموزید. این غذا را هم می‌توانید با گوشت قرمز و هم گوشت مرغ تهیه کنید پس بسته به ذائقه خود از یکی از این دو نوع گوشت استفاده کنید.

خورشت کرفس یکی از خورشت‌های خوشمزه و محبوب ایرانی است که طعمی بی‌نظیر دارد. در اینجا طرز تهیه خورشت کرفس را برای شما آورده‌ام:

مواد لازم:
    •    کرفس تازه: ۴۰۰ گرم
    •    گوشت گوسفندی (ترجیحاً قلوه‌گاه یا مغز ران): ۳۰۰ گرم
    •    پیاز: ۱ عدد بزرگ
    •    سیر: ۲ حبه
    •    رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
    •    لیمو عمانی: ۲ عدد
    •    زردچوبه: ۱/۲ قاشق چای‌خوری
    •    نمک و فلفل: به مقدار لازم
    •    روغن: به مقدار لازم
    •    آب: به مقدار لازم

طرز تهیه:

    1.    آماده‌سازی مواد:
    •    کرفس‌ها را شسته و به قطعات متوسط خرد کنید.
    •    پیاز را نگینی خرد کرده و سیر را ریز رنده کنید.
    •    گوشت را به قطعات کوچک تقسیم کنید.

    2.    سرخ کردن گوشت و پیاز:
    •    در یک قابلمه مقداری روغن بریزید و پیاز را در آن تفت دهید تا نرم و طلایی شود.
    •    سپس گوشت را به پیاز اضافه کرده و با زردچوبه و فلفل تفت دهید تا رنگ گوشت تغییر کند و کمی سرخ شود.

    3.    اضافه کردن رب گوجه‌فرنگی:
    •    رب گوجه‌فرنگی را به گوشت و پیاز اضافه کرده و چند دقیقه تفت دهید تا طعم خامی رب از بین برود.

    4.    پختن خورشت:
    •    به قابلمه آب اضافه کنید به طوری که سطح مواد را پوشش دهد. سپس لیمو عمانی‌ها را با چنگال سوراخ کرده و به خورشت اضافه کنید.
    •    اجازه دهید خورشت روی حرارت متوسط به مدت ۱ ساعت و نیم تا ۲ ساعت بپزد تا گوشت نرم شود.

    5.    اضافه کردن کرفس:
    •    در اواخر پخت، کرفس‌های خرد شده را به خورشت اضافه کنید و بگذارید برای ۲۰ دقیقه دیگر بپزد تا کرفس‌ها نرم و طعم‌دار شوند.

    6.    چشیدن مزه:
    •    در انتها، نمک و فلفل را به خورشت اضافه کرده و مزه را تنظیم کنید.

خورشت کرفس آماده است. این خورشت را می‌توانید با برنج ایرانی سرو کنید و از طعم و عطر بی‌نظیر آن لذت ببرید.

نوش جان!

روش‌های جلوگیری از خشک شدن و حفظ طعم کباب چنجه گوسفندی

کباب چنجه گوسفندی یکی از محبوب‌ترین غذاهای ایرانی است که به دلیل طعم و مزه خاص خود در مهمانی‌ها و مراسم‌های مختلف سرو می‌شود. یکی از چالش‌های مهم در تهیه این کباب، جلوگیری از خشک شدن گوشت و حفظ طعم آن است. در این مقاله، به بررسی روش‌هایی خواهیم پرداخت که می‌توانند به شما کمک کنند کبابی نرم، آبدار و خوشمزه تهیه کنید.

1. مرینیت کردن گوشت

مرینیت کردن یکی از مهم‌ترین مراحل تهیه کباب چنجه است که علاوه بر افزودن طعم، به حفظ رطوبت گوشت کمک می‌کند. ترکیب‌های مختلفی برای مرینیت کردن وجود دارد، اما معمولاً مواد زیر موثرتر هستند:

    •    ماست: ماست خاصیت نرم‌کنندگی دارد و می‌تواند گوشت را نرم‌تر کرده و آن را از خشک شدن نجات دهد.

    •    روغن زیتون یا کره: برای حفظ رطوبت گوشت و جلوگیری از خشک شدن سطح آن در حین پخت.

    •    آبلیمو یا سرکه: به نرم شدن گوشت کمک می‌کند و طعم بهتری به آن می‌دهد.

    •    ادویه‌جات و سبزیجات معطر: سیر، پیاز، زعفران و سایر ادویه‌ها علاوه بر طعم‌دهی، در حفظ رطوبت گوشت تأثیرگذارند.

2. انتخاب گوشت با کیفیت

استفاده از گوشت تازه و با کیفیت، کلید اصلی موفقیت در تهیه کباب است. گوشت‌های کهنه یا بیش از حد چرب می‌توانند موجب خشک شدن کباب شوند. قسمت‌هایی از گوشت گوسفند مانند راسته، دنده یا مغز ران بهترین گزینه‌ها برای کباب چنجه هستند زیرا بافت نرم و خوشمزه‌ای دارند.

3. پخت با حرارت ملایم

یکی از اشتباهات رایج هنگام پخت کباب، استفاده از حرارت زیاد است. حرارت بالا باعث می‌شود که سطح گوشت سریعاً خشک شود و در عین حال داخل آن هنوز نپخته بماند. برای جلوگیری از این مشکل، بهتر است کباب را با حرارت ملایم و به‌طور یکنواخت بپزید. این کار کمک می‌کند که گوشت به آرامی پخته شود و رطوبت خود را حفظ کند.

4. برگرداندن مداوم گوشت

برای اینکه گوشت کباب به‌طور یکنواخت بپزد و خشک نشود، باید آن را مرتباً بچرخانید. این کار باعث می‌شود که هر طرف گوشت به‌طور یکنواخت پخته شود و از سوختن یا خشک شدن یک طرف آن جلوگیری می‌کند.

5. استفاده از کره یا روغن حین پخت

استفاده از کره یا روغن در هنگام کباب کردن می‌تواند به حفظ رطوبت گوشت کمک کند. با استفاده از یک برس، کمی کره یا روغن روی گوشت بزنید تا علاوه بر حفظ رطوبت، سطح آن نیز خوشمزه‌تر و تردتر شود.

6. پخت در فواصل زمانی کوتاه‌تر

یکی دیگر از روش‌های جلوگیری از خشک شدن گوشت، پخت آن در فواصل زمانی کوتاه‌تر است. به‌جای اینکه گوشت را مدت زیادی روی آتش قرار دهید، آن را در فواصل زمانی مناسب جابه‌جا کنید. این کار کمک می‌کند که گوشت کمتر در معرض حرارت شدید قرار گیرد و رطوبت خود را حفظ کند.

7. استراحت دادن به گوشت بعد از پخت

پس از پخت کباب، اجازه دهید که گوشت برای چند دقیقه استراحت کند. این کار باعث می‌شود تا رطوبت موجود در گوشت به‌طور یکنواخت توزیع شود و کباب طعمی بهتر و لذیذتر پیدا کند.

8. پختن کباب به‌طور متعادل

هنگام کباب کردن، به هیچ‌وجه نمی‌بایست سیخ‌ها را بیش از حد پر کنید. این کار باعث می‌شود که گوشت به‌طور یکنواخت پخته نشود و احتمال خشک شدن آن بیشتر شود. همچنین، بهتر است کباب را به تکه‌های کوچک و یکنواخت برش دهید تا در حین پخت حرارت به‌طور یکنواخت به آن برسد.

نتیجه‌گیری

برای تهیه کباب چنجه گوسفندی نرم و آبدار، رعایت چند نکته ساده می‌تواند تفاوت زیادی ایجاد کند. مرینیت مناسب، استفاده از گوشت تازه و باکیفیت، پخت با حرارت ملایم و برگرداندن مداوم گوشت، از جمله نکاتی هستند که به حفظ طعم و رطوبت گوشت کمک می‌کنند. اگر این نکات را به درستی رعایت کنید، می‌توانید کبابی بی‌نظیر و خوشمزه تهیه کنید که همه از طعم آن لذت ببرند.

ابتدا گوشت  گوسفندی تهیه شده را به صورت حبه ای خرد کنید. سپس یک عدد پیاز بزرگ را خرد کرده به گوشت اضافه کنید. در ادامه مقداری نمک و فلفل به گوشت اضافه کنید. برای نرم شدن کباب ها لازم است گوشت ها را به مدت یک ساعت در داخل یخچال قرار دهید تا استراحت کند.
 

فوت کوزه گری که در مورد نرم کردن کباب باید بدانید اضافه کردن مقداری کیوی رنده شده به کباب است. زمانی باید کیوی را به کباب اضافه کنید که قصد پختن دارید. توجه کنید اگر قبل از پختن کیوی رنده شده را به کباب اضافه کنید باعث از بین رفتن کباب می شود.


 

بعد از اضافه کردن کیوی رنده شده کباب ها را به سیخ بزنید و روی آتشی که توسط زغال درست کرده اید بگذارید.
 

کته کباب چنجه یکی از غذاهای محبوب ایرانی است که ترکیبی از کباب لذیذ و برنج خوش‌طعم است. برای تهیه این غذا به روش بازاری، به مواد و مراحل زیر نیاز دارید:
 

مواد لازم برای کباب چنجه:
    •    گوشت گوسفندی (ترجیحاً ران یا گردن بدون استخوان) - ۵۰۰ گرم
    •    پیاز بزرگ (رنده شده) - ۱ عدد
    •    ماست چکیده - ۲ قاشق غذاخوری
    •    روغن زیتون یا روغن مایع - ۲ قاشق غذاخوری
    •    زعفران دم کرده - ۱ قاشق غذاخوری
    •    آبلیمو - ۱ قاشق غذاخوری
    •    ادویه کباب (پاپریکا، فلفل سیاه، زردچوبه، دارچین، و نمک) - به میزان لازم
    •    سیر رنده شده - ۲ حبه
    •    فلفل دلمه‌ای (اختیاری) - ۱ عدد (برای طعم و زیبایی بیشتر)

مواد لازم برای کته:
    •    برنج ایرانی - ۲ پیمانه
    •    روغن مایع یا کره - ۳ قاشق غذاخوری
    •    نمک - به میزان لازم
    •    زعفران دم کرده - ۱ قاشق غذاخوری (اختیاری)

طرز تهیه:

1. مرینیت کردن گوشت چنجه:
    •    گوشت چنجه را به قطعات کوچک و یکسان (حدود ۳ تا ۴ سانتی‌متر) برش دهید.
    •    پیاز رنده شده، ماست چکیده، روغن زیتون، زعفران دم کرده، آبلیمو، ادویه‌ها و سیر رنده شده را در یک کاسه بزرگ مخلوط کنید.
    •    گوشت‌ها را به این مخلوط اضافه کرده و خوب ورز دهید تا همه قطعات به مواد آغشته شوند.
    •    کاسه را با پوشش پلاستیکی بپوشانید و حداقل ۲ ساعت (ترجیحاً شب قبل) در یخچال بگذارید تا گوشت‌ها کاملاً طعم‌دار شوند.

2. پخت کته:
    •    برنج را بشویید و به مدت ۳۰ دقیقه در آب و نمک بخیسانید.
    •    در یک قابلمه، ۳ لیوان آب و مقداری نمک بریزید و وقتی آب جوش آمد، برنج را اضافه کنید.
    •    وقتی برنج کمی نرم شد (حدود ۷۰٪ پخته)، آن را آبکش کنید.
    •    در قابلمه، کمی روغن یا کره بریزید و سپس برنج را به صورت لایه‌لایه در قابلمه بچینید.
    •    برای زعفرانی شدن برنج، زعفران دم کرده را روی برنج بریزید.
    •    درب قابلمه را بگذارید و روی حرارت کم برای ۳۰ دقیقه بگذارید تا کته دم بکشد.

3. کباب چنجه:
    •    گوشت‌های مرینیت شده را به سیخ بزنید.
    •    منبع حرارت (ذغال یا گریل) را آماده کنید. حرارت باید متوسط باشد.
    •    سیخ‌ها را روی حرارت قرار دهید و به طور مرتب بچرخانید تا کباب‌ها به طور یکنواخت پخته و طلايي شوند. معمولاً ۱۵-۲۰ دقیقه زمان می‌برد تا کباب‌ها آماده شوند.

4. سرو کردن:
    •    کته را در دیس بکشید و کباب‌های چنجه را کنار آن بچینید.
    •    می‌توانید با سبزی تازه، گوجه‌فرنگی کبابی و یا سس‌هایی مانند سس پنیری یا ماست سرو کنید.

کته کباب چنجه به روش بازاری خوشمزه و لذیذ می‌شود و می‌تواند یک وعده غذای کاملاً متعادل و خوش‌طعم باشد.



نوش جان!

گردن گوسفندی مستر قصاب  یکی از لذیذترین بخش های گوسفند است که دارای خواص زیادی نیز می باشد. گردن گوسفند، گوشتی لطیف، گرم و مقوی دارد که عصاره حاصل از جوشاندن آن نیز خاصیت زیادی دارد.

این محصول پروتئینی حاصل کشتار روز گوسفند می باشد که به صورت کاملاً تازه در اختیار مصرف کنندگان قرار می گیرد. گردن گوسفند دارای ضایعات اندکی از غدد و چهار نخ می باشد که در بافت و نسوج میانی آن قرار دارد. گردن گوسفندی مستر قصاب  را می توان هم در خورشت ها و هم به صورت آبگوشت طبخ نمود و از طعم تازه آن لذت برد.

به مقدار سفارش محصول وزن میشه که این مقدار +-.50 گرم ممکن است نوسان داشته باشه و متناسب با خواسته شما برش و بسته بندی انجام میشه و کاملا پاک میشه ،روی بسته ارسالی لیبل چاپی وجود داره که وزن و تاریخ بسته بندی رو نمایش میده لازم است که بدونید این وزن محصول قبل از پاک کردن میباشد

جدا‌سازی ضایعات چهار نخ گردن گوسفندی به دلایل مختلفی انجام می‌شود که به بهبود کیفیت گوشت، بهبود فرآیند پخت و افزایش ارزش غذایی آن کمک می‌کند. این دلایل شامل موارد زیر است:

1. بهبود کیفیت گوشت

ضایعات موجود در چهار نخ، مانند بافت‌های زائد یا باقی‌مانده‌های چربی‌های بیش از حد، می‌توانند بر طعم، بافت، و ظاهر گوشت تأثیر منفی بگذارند. با جدا کردن این ضایعات، گوشت خالص‌تر و نرم‌تری برای مصرف به دست می‌آید.

2. جلوگیری از بوی نامطبوع

برخی از بافت‌های زائد، مانند تاندون‌ها، اعصاب، یا بافت‌های پیوندی سفت، ممکن است در هنگام پخت، بوی نامطبوع ایجاد کنند. جدا‌سازی این ضایعات باعث کاهش این بو و بهبود طعم و عطر غذا می‌شود.

3. بهبود فرآیند پخت و پز

ضایعات اضافی موجود در چهار نخ می‌توانند روند پخت را طولانی‌تر کنند یا باعث ناهماهنگی در پخت شوند. به‌عنوان مثال، بافت‌های سخت‌تر مانند تاندون‌ها زمان بیشتری برای نرم شدن نیاز دارند. با حذف این بخش‌ها، گوشت سریع‌تر و یکنواخت‌تر می‌پزد.

4. افزایش ارزش غذایی

حذف ضایعات باعث می‌شود که قسمت‌های خوراکی گوشت بیشتر در دسترس باشند و غذای تهیه‌شده از نظر کیفیت تغذیه‌ای غنی‌تر باشد. چربی‌های اضافی و بخش‌های غیرخوراکی ارزش غذایی را کاهش داده و ممکن است برای افرادی که رژیم خاص دارند مضر باشند.

5. افزایش زیبایی ظاهری گوشت

وجود ضایعات در گردن گوسفندی ممکن است ظاهر نهایی غذا را ناخوشایند کند. جدا کردن این قسمت‌ها، گوشت را به‌صورت تمیز و یکدست برای سرو آماده می‌کند و جذابیت غذا را افزایش می‌دهد.

6. حفظ سلامت مصرف‌کننده

بافت‌های زائد ممکن است شامل بخش‌هایی باشند که هضم آن‌ها برای انسان دشوار است یا ارزش غذایی کمتری دارند. حذف این بخش‌ها باعث می‌شود که گوشت برای مصرف‌کننده سالم‌تر و مناسب‌تر باشد.

نتیجه‌گیری

جدا‌سازی ضایعات چهار نخ گردن گوسفندی، به بهبود کیفیت گوشت، آسان‌تر شدن پخت، بهتر شدن طعم و ظاهر غذا، و حفظ سلامت مصرف‌کننده کمک می‌کند. این فرآیند، یکی از مراحل مهم آماده‌سازی گوشت در آشپزی حرفه‌ای و خانگی به شمار می‌آید.

تاریخچه خورشت ماست اصفهان

خورشت ماست یکی از غذاهای سنتی و منحصر به فرد اصفهان است که برخلاف نام آن، بیشتر به‌عنوان یک دسر سرو می‌شود. این خورشت ریشه‌ای قدیمی در فرهنگ غذایی اصفهان دارد و گفته می‌شود در ابتدا برای اشراف‌زادگان و ثروتمندان تهیه می‌شد.

خورشت ماست به‌تدریج به یکی از غذاهای محبوب در مراسم‌ها و مهمانی‌های خاص تبدیل شد.

نکته جالب در مورد این غذا این است که در گذشته به جای شیرینی‌جات امروزی، برای پذیرایی از مهمانان استفاده می‌شد. با وجود ظاهر ساده، طعم آن بسیار غنی و لذیذ است که ترکیبی از شیرینی، عطر و لطافت را ارائه می‌دهد.

طرز تهیه خورشت ماست اصفهان

مواد لازم:

    •    گوشت گردن یا ماهیچه گوسفندی: 250 گرم

    •    ماست پرچرب (ترجیحاً ماست چکیده): 500 گرم

    •    شکر: 1 پیمانه

    •    زرده تخم‌مرغ: 1 عدد

    •    زعفران دم‌کرده: 2 قاشق غذاخوری

    •    گلاب: 2 قاشق غذاخوری

    •    خلال بادام یا پسته برای تزیین (اختیاری)

    •    نمک و فلفل: به میزان لازم

طرز تهیه:


    1.    پخت گوشت:

گوشت گردن یا ماهیچه را با مقداری آب، نمک و ادویه‌های دلخواه (مثل زردچوبه) روی حرارت ملایم بپزید تا کاملاً نرم شود. پس از پخت، گوشت را از استخوان جدا کنید و با گوشت‌کوب یا میکسر کاملاً له کنید تا یکدست و نرم شود.

    2.    آماده کردن ماست:

ماست را با زرده تخم‌مرغ مخلوط کنید و روی حرارت کم قرار دهید. مدام هم بزنید تا ماست نبُرد. در این مرحله می‌توانید زعفران دم‌کرده و شکر را اضافه کنید و به آرامی مخلوط کنید.

    3.    اضافه کردن گوشت:

گوشت له‌شده را به مخلوط ماست اضافه کنید و خوب هم بزنید. گلاب را نیز در این مرحله اضافه کنید. اجازه دهید مواد با حرارت کم و به آرامی غلیظ شوند.

    4.    تزیین:

خورشت را در ظرف مناسب بریزید و روی آن را با خلال بادام، پسته و زعفران تزیین کنید. این خورشت معمولاً به صورت سرد سرو می‌شود، بنابراین بهتر است قبل از سرو چند ساعت در یخچال قرار گیرد.

نکات مهم:

    •    برای طعم بهتر، از ماست محلی و پرچرب استفاده کنید.

    •    افزودن زعفران و گلاب به میزان دلخواه می‌تواند طعم خورشت را خاص‌تر کند.

    •    این خورشت به‌صورت سرد سرو می‌شود و بهتر است یک روز قبل از مصرف آماده شود تا مزه‌ها به خوبی ترکیب شوند.

نکات مهم در تهیه خورشت ماست

    1.    جلوگیری از بریدن ماست:

بزرگ‌ترین چالش در تهیه خورشت ماست، جلوگیری از بریده شدن ماست است. برای این کار:

    •    از ماست پرچرب و تازه استفاده کنید.

    •    حرارت بسیار کم باشد و مواد به آرامی هم زده شوند.

    •    افزودن زرده تخم‌مرغ به ترکیب ماست و شکر به پایداری بافت آن کمک می‌کند.

    2.    زعفران مرغوب:

زعفران اصلی‌ترین عامل عطر و رنگ این خورشت است. استفاده از زعفران مرغوب ایرانی و دم‌کردن صحیح آن (با آب جوش و چند تکه یخ) تاثیر زیادی در طعم نهایی دارد.

    3.    سرد کردن:

خورشت ماست حتماً باید پس از آماده‌سازی چند ساعت در یخچال بماند تا طعم‌ها به خوبی در هم آمیخته شوند و بافت نهایی غذا سفت‌تر شود.

    4.    تزیین:

تزیین این غذا از نظر اصفهانی‌ها اهمیت زیادی دارد. از خلال پسته، بادام، گل محمدی خشک و حتی زرشک برای زیبایی و طعم‌دهی استفاده می‌کنند
 

نوش جان!

آش شله قلمکار یکی از آش‌های سنتی و بسیار مشهور ایرانی است که به دلیل داشتن گوشت در ترکیباتش بسیار مقوی است و غذایی کامل محسوب می‌شود. تهیه این آش خوشمزه و مقوی به خصوص در فصل پاییز و زمستان دلچسب‌تر است.

در ادامه این مطلب می‌خواهیم با آموزش آش شله قلمکار همراه با نکات مهم و فوت و فن‌های مربوط به تهیه این آش به استقبال شب یلدا و شروع فصل زمستان برویم؛ پس همراه ما باشید.


 

 دستور تهیه این آش با گوشت 

مواد لازم:

    •    گوشت گوسفندی یا گوساله: 500 گرم (ترجیحاً با استخوان)

    •    برنج نیم‌دانه: 1 پیمانه

    •    بلغور گندم: 1 پیمانه

    •    جو پوست‌کنده: 1 پیمانه

    •    نخود: 1/2 پیمانه

    •    لوبیا قرمز: 1/2 پیمانه

    •    عدس: 1/2 پیمانه

    •    سبزی آش (تره، جعفری، گشنیز، اسفناج): 1 کیلوگرم (ریز خرد شده)

    •    پیاز: 3 عدد (1 عدد برای گوشت و 2 عدد برای پیاز داغ)

    •    نمک، زردچوبه، فلفل: به مقدار لازم

    •    نعناع خشک: برای تزئین

    •    روغن یا کره: به مقدار لازم

مراحل تهیه:

1. آماده‌سازی حبوبات:

    •    نخود و لوبیا قرمز را از شب قبل خیس کنید و چند بار آب آن را عوض کنید تا نفخ آن‌ها گرفته شود.

    •    عدس را می‌توان یک ساعت قبل از پخت خیس کرد.

2. پخت گوشت:

    •    گوشت را به همراه یک عدد پیاز چهارقاچ‌شده، کمی زردچوبه و آب در قابلمه بگذارید تا خوب بپزد.

    •    پس از پخت، گوشت را ریش‌ریش کنید و استخوان‌ها را جدا کنید. آب گوشت را نگه دارید تا به آش اضافه شود.

3. پخت حبوبات و غلات:

    •    بلغور گندم، جو پوست‌کنده، نخود، لوبیا و برنج را با آب در یک قابلمه بزرگ ریخته و بپزید. هر از گاهی هم بزنید تا ته نگیرد.

    •    عدس را در نیمه‌های پخت اضافه کنید چون زودتر از سایر حبوبات می‌پزد.

4. اضافه کردن سبزی آش:

    •    سبزی آش را به مواد پخته‌شده اضافه کنید و اجازه دهید با حرارت ملایم بپزد و آش جا بیفتد. مرتب هم بزنید تا ته نگیرد.

5. اضافه کردن گوشت:

    •    گوشت ریش‌ریش‌شده و آب گوشت را به قابلمه اضافه کنید و همه مواد را با هم مخلوط کنید.

6. تهیه پیاز داغ و نعناع داغ:

    •    دو عدد پیاز باقی‌مانده را خلالی خرد کرده و در روغن سرخ کنید تا طلایی شود. کمی از آن را برای تزئین کنار بگذارید.

    •    در همان روغن نعناع خشک را اضافه کنید (نعناع نباید زیاد سرخ شود چون تلخ می‌شود).

7. طعم‌دهی نهایی:

    •    نمک، فلفل و زردچوبه را به آش اضافه کنید. آش باید با حرارت ملایم و به مدت طولانی پخته شود تا خوب جا بیفتد و غلیظ شود.

8. تزئین و سرو:

    •    آش را در ظرف سرو بکشید و با پیاز داغ، نعناع داغ و کمی کشک تزئین کنید.

نوش جان!

خورشت منجی یکی از خورشت‌های خوشمزه و سنتی استان گیلان است. این خورشت با ترکیبی از سبزیجات تازه و مواد ساده تهیه می‌شود.معمولاً از قسمت‌های نرم و گوشتی گوسفند استفاده می‌شود که طعم بهتری به خورشت بدهد. گردن، دست یا سردست گوسفند انتخاب‌های مناسبی هستند، زیرا این قسمت‌ها چربی و لطافت مناسبی دارند و در هنگام پخت خورشت، گوشت به خوبی نرم و مزه‌دار می‌شود.

در صورتی که ترجیح می‌دهید خورشت سبک‌تری داشته باشید، می‌توانید از گوشت مرغ نیز استفاده کنید. در ادامه طرز تهیه خورشت منجی را می‌خوانید:

مواد لازم:

    سبزی منجی (اسفناج و برگ چغندر): 500 گرم

    لوبیا قرمز: 1 پیمانه

    باقلا خشک یا تازه: 1 پیمانه

    گوشت گوسفندی یا مرغ: 300 گرم

    پیاز: 1 عدد بزرگ (نگینی خرد شده)

    رب انار: 2 قاشق غذاخوری

    سیر: 2 حبه (رنده یا خرد شده)

    نمک، فلفل و زردچوبه: به مقدار لازم

    آبغوره یا آبلیمو: در صورت نیاز برای طعم‌دهی بیشتر

طرز تهیه:

    آماده‌سازی لوبیا و باقلا:

        لوبیا قرمز را از شب قبل خیس کنید و چند بار آب آن را عوض کنید تا نفخش گرفته شود.

        باقلا را نیز خیس کرده یا در صورت تازه بودن، پوست آن را جدا کنید.

    پخت لوبیا و گوشت:

        لوبیا قرمز را در قابلمه‌ای با آب بپزید تا نیم‌پز شود.

        گوشت را همراه با پیاز و کمی زردچوبه تفت دهید تا رنگ آن تغییر کند. سپس آب اضافه کرده و بگذارید نیم‌پز شود.

    آماده‌سازی سبزی:

        سبزی منجی (اسفناج و برگ چغندر) را شسته و ریز خرد کنید.

        در یک تابه کمی سیر را با روغن تفت دهید و سپس سبزی را اضافه کنید. سبزی را با حرارت ملایم تفت دهید تا آب آن کشیده شود.

    ترکیب مواد:

        سبزی تفت داده شده را به قابلمه گوشت و لوبیا اضافه کنید.

        باقلا را نیز اضافه کنید و خورشت را با حرارت ملایم بپزید.

    طعم‌دهی:

        وقتی همه مواد پخته شدند و خورشت جا افتاد، رب انار را به خورشت اضافه کنید.

        اگر طعم بیشتری می‌خواهید، کمی آبغوره یا آبلیمو اضافه کنید.

        نمک و فلفل را نیز در این مرحله تنظیم کنید.

    پخت نهایی:

        اجازه دهید خورشت با حرارت کم جا بیفتد و به غلظت دلخواه برسد.

نکات:

    خورشت منجی را معمولاً با برنج کته سرو می‌کنند.

    می‌توانید برای طعم بیشتر از کمی گردو آسیاب‌شده استفاده کنید.

    در برخی مناطق گیلان به این خورشت کمی سبزی چوچاق نیز اضافه می‌کنند که عطر خاصی به غذا می‌دهد.

نوش جان!

آش عباسعلی یکی از غذاهای سنتی و اصیل قزوین است و به این شهر نسبت داده می‌شود. این آش به دلیل طعم خاص، مقوی بودن و همچنین داشتن ترکیباتی همچون گوشت و حبوبات، در قزوین شهرت زیادی پیدا کرده است.

نامگذاری این آش به عباسعلی، به شخصی با همین نام برمی‌گردد که اولین بار این آش را در قزوین تهیه و معروف کرده است. برخی می‌گویند که آش عباسعلی در ابتدا به‌عنوان یک غذای نذری در مراسم مذهبی پخته می‌شد و به مرور زمان به یکی از غذاهای محبوب منطقه تبدیل شده است.

این آش امروزه نه‌تنها در قزوین بلکه در بسیاری از نقاط ایران تهیه و سرو می‌شود، اما همچنان به‌عنوان یک غذای محلی قزوینی شناخته می‌شود. معمولاً در مجالس و مراسم مذهبی تهیه می‌شود. در ادامه، طرز تهیه این آش را به شما توضیح می‌دهم:

برای تهیه آش عباسعلی معمولاً از قسمت‌های نرم و پرگوشت گوسفند استفاده می‌شود که طعم و عصاره خوبی به آش می‌دهد. بهترین انتخاب‌ها عبارت‌اند از:

    ماهیچه: به دلیل لطافت و عصاره‌دهی بالا.

    گردن: برای داشتن طعمی غنی و مقدار مناسبی از گوشت.

    دم سینه: بخشی نرم و مناسب برای غذاهای آبکی مانند آش.

این قسمت‌ها علاوه بر طعم‌دهی، باعث می‌شوند آش لعاب بیشتری داشته باشد و خوشمزه‌تر شود. اگر گوشت در دسترس نباشد، می‌توان از عصاره قلم گوسفند هم استفاده کرد.

مواد لازم:

    لوبیا چیتی: ۱ پیمانه

    نخود: ۱ پیمانه

    عدس: ۱ پیمانه

    برنج نیم‌دانه: ۱ پیمانه

    گوشت (ترجیحاً گوشت گردن یا ماهیچه): ۳۰۰ گرم

    پیاز: ۲ عدد بزرگ

    نعناع خشک: ۲ قاشق غذاخوری

    روغن: به مقدار لازم

    نمک، زردچوبه و فلفل: به مقدار لازم

    زعفران دم‌کرده: ۲ قاشق غذاخوری (اختیاری)

طرز تهیه:

    پخت حبوبات:

    لوبیا چیتی، نخود و عدس را از شب قبل خیس کنید و چند بار آب آن را عوض کنید تا نفخ آن گرفته شود. سپس، هرکدام را جداگانه بپزید و کنار بگذارید.

    آماده‌سازی گوشت:

    گوشت را با یک عدد پیاز خردشده، مقداری زردچوبه و آب بپزید تا کاملاً نرم شود. پس از پخت، گوشت را ریش‌ریش کنید و آب آن را نگه دارید.

    آماده‌سازی برنج:

    برنج نیم‌دانه را بشویید و در قابلمه‌ای با مقداری آب بپزید تا نرم شود و حالت لعاب‌دار پیدا کند.

    ترکیب مواد:

    در یک قابلمه بزرگ، برنج پخته‌شده، حبوبات پخته‌شده و آب گوشت را با هم ترکیب کنید. روی حرارت ملایم قرار دهید و مرتب هم بزنید تا آش ته نگیرد.

    تهیه پیاز داغ و نعناع داغ:

    یک عدد پیاز را خلالی خرد کرده و در روغن سرخ کنید تا طلایی و ترد شود. مقداری از آن را برای تزئین کنار بگذارید. سپس نعناع خشک را با کمی روغن و زردچوبه تفت دهید (دقت کنید نعناع نسوزد).

    ادویه و نهایی کردن:

    نمک، فلفل و زردچوبه را به آش اضافه کنید. در صورت تمایل، کمی زعفران دم‌کرده نیز به آش بیفزایید. گوشت ریش‌ریش شده را هم به قابلمه اضافه کنید و بگذارید آش جا بیفتد.

    سرو کردن:

   آش را در ظرف سرو بریزید و با پیاز داغ و نعناع داغ تزئین کنید. می‌توانید از کمی زعفران برای زیبایی بیشتر استفاده کنید.

  نکته‌ها:

  اگر دوست دارید آش غلیظ‌تر باشد، کمی آرد در آب حل کنید و به آش اضافه کنید. می‌توانید به جای گوشت، ازعصاره قلم استفاده     کنید.

    این آش معمولاً همراه با نان سنگک و سبزی خوردن سرو می‌شود.

در برخی دستورهای سنتی آش عباسعلی، مواد آن را تا حدی می‌کوبند یا له می‌کنند تا آش بافتی غلیظ‌تر و یکنواخت‌تر پیدا کند. این کار این مرحله اختیاری است و به سلیقه افراد بستگی دارد معمولاً با استفاده از گوشت‌کوب یا ابزار مشابهی انجام می‌شود.

    له کردن حبوبات: باعث می‌شود لعاب بیشتری به آش بدهد و طعم آن یکنواخت‌تر شود.

    یکنواخت کردن گوشت: گوشت پخته و ریش‌ریش‌شده گاهی همراه با مواد دیگر کمی کوبیده می‌شود تا بهتر با سایر مواد ترکیب شود.

برخی آش عباسعلی را با بافت درشت و مواد کاملاً مشخص ترجیح می‌دهند، در حالی که دیگران آش را به صورت یکدست و غلیظ‌تر دوست دارند.

نوش جان!

غذای دمی لخ‌لاخ یا لخ‌لاخ اصالتی ایرانی دارد و به طور خاص به استان خوزستان نسبت داده می‌شود. این غذا یکی از غذاهای محلی و محبوب در جنوب ایران، به‌ویژه در مناطق عرب‌نشین خوزستان است.

کلمه "لخ‌لاخ" ریشه‌ای عربی دارد و به معنای "تکه‌تکه" یا "ریزریز شده" است که اشاره به خرد کردن گوشت و ترکیب آن با برنج دارد. به دلیل تنوع قومیتی و فرهنگی در استان خوزستان، این غذا به عنوان بخشی از سنت آشپزی محلی شناخته می‌شود و با مواد اولیه ساده و روش پخت سریع، یکی از غذاهای رایج برای خانواده‌ها در این منطقه است

این غذا به دلیل طرز پخت آسان و طعم لذیذش طرفداران زیادی دارد. در ادامه طرز تهیه این غذای خوشمزه را توضیح می‌دهم:

مواد لازم:

    برنج: ۲ پیمانه

    گوشت گوسفندی (ترجیحاً گوشت خورشتی): ۲۰۰ گرم

    پیاز: ۱ عدد متوسط

    سیب‌زمینی: ۱ عدد (اختیاری)

    رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری

    زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری

    نمک و فلفل: به مقدار لازم

    روغن: به مقدار لازم

    آب: ۳-۴ پیمانه

برای تهیه دمی لخ‌لاخ، بهتر است از قسمت‌های نرم و خوش‌پخت گوشت استفاده کنید که در زمان پخت سریع‌تر نرم و خوشمزه می‌شوند. انواع گوشت مناسب عبارت‌اند از:

نوع گوشت:

    گوشت گوسفندی:

        گوشت گوسفندی انتخاب اصلی برای این غذاست. قسمت‌هایی که برای این غذا مناسب هستند:

            ران: گوشت نرم و بدون چربی زیاد.

            گردن: طعم‌دهنده و آبدار، اما زمان پخت بیشتری نیاز دارد.

            قلوه‌گاه: دارای چربی بیشتر که می‌تواند غذا را لذیذتر کند.

    گوشت گوساله:

        اگر گوسفندی در دسترس نیست، گوشت گوساله نیز مناسب است. بهتر است از قسمت‌هایی مانند:

            راسته: گوشت نرم و خوش‌طعم.

            سردست: برای غذاهای خورشتی عالی است.

    گوشت مرغ (اختیاری):

        اگر می‌خواهید غذای سبک‌تری داشته باشید، می‌توانید به جای گوشت قرمز، از مرغ (ترجیحاً ران یا سینه) استفاده کنید.

نکته‌ها:

    گوشت‌های ریزتر (خورشتی خرد شده) برای دمی لخ‌لاخ مناسب‌تر هستند.

    اگر از گوشت با استخوان مثل گردن یا دنده استفاده کنید، طعم غذا بهتر خواهد شد.

    گوشت باید قبل از اضافه کردن برنج کاملاً نیم‌پز یا نرم شده باشد.

پیشنهاد: اگر به دنبال طعمی سنتی‌تر هستید، از گوشت گوسفندی تازه و کمی چرب استفاده کنید. این نوع گوشت، به غذا عطر و طعم بی‌نظیری می‌بخشد.

طرز تهیه:

1. آماده‌سازی گوشت:

   • ابتدا گوشت را به تکه‌های کوچک تقسیم کنید.
   • در قابلمه کمی روغن بریزید و پیاز خرد شده را در آن تفت دهید تا سبک و طلایی شود.
   • گوشت را اضافه کنید و با زردچوبه، فلفل و کمی نمک تفت دهید تا رنگ گوشت تغییر کند.

2. اضافه کردن رب:

   • رب گوجه‌فرنگی را اضافه کرده و چند دقیقه تفت دهید تا خامی رب گرفته شود.

3. پخت گوشت:

   • چند پیمانه آب اضافه کنید و درب قابلمه را بگذارید. اجازه دهید گوشت با حرارت ملایم بپزد تا نرم شود.

4. آماده کردن برنج:

   • برنج را بشویید و در صورت تمایل سیب‌زمینی را به صورت نگینی خرد کنید.

5. دم گذاشتن دمی:

   • وقتی گوشت تقریباً پخته شد، برنج و سیب‌زمینی (در صورت استفاده) را به قابلمه اضافه کنید.
   • مقدار آب را تنظیم کنید. آب باید کمی بالاتر از سطح برنج باشد.
   • حرارت را زیاد کنید تا آب بجوشد. سپس حرارت را کم کنید و درب قابلمه را ببندید.
   • اجازه دهید دمی لخ‌لاخ با حرارت ملایم دم بکشد و آب آن کاملاً جذب شود.

6. سرو:

   • غذای شما آماده است. دمی لخ‌لاخ را در ظرف مناسب سرو کرده و با ماست یا سبزی خوردن میل کنید.

نکته‌ها:

• می‌توانید به جای رب گوجه‌فرنگی از گوجه‌فرنگی تازه رنده‌شده استفاده کنید.
• برای طعم بهتر، از دارچین یا لیموعمانی استفاده کنید.
• سیب‌زمینی اختیاری است، اما طعم خاصی به غذا می‌دهد.

همان‌طور که می‌دانید عموم غذاهای سنتی ایران بسیار غنی هستند و تاریخ قدمت داری را در خود جای داده‌اند . حلیم بادمجان اصفهان نیز از جمله غذاهایی است که قدمت زیادی دارد و یکی از غذاهای قدیمی استان اصفهان به‌شمار می‌آید. این غذا از زمان‌های بسیار دور در مراسم و مهمانی‌های خاص تهیه می‌شده

و همان‌طور که ایرانی‌ها جایگاه بالایی برای پذیرایی از مهمان در نظر می‌گرفتند و غذا یک امر مهم در مهمانی‌ها بوده است ، می‌توان فهمید که ارزش این غذا چقدر بالا بوده و هست .




با گذشت زمان این غذا به یکی از نمادهای خوراکی این منطقه تبدیل شده است. تاریخچه حلیم بادمجان نشان‌دهنده عمق فرهنگ غنی و خوراک‌های بسیار متنوع است که با استفاده از مواد اولیه ساده مزه‌ی خاصی در خود دارد .حلیم بادمجان یکی از غذاهای خوشمزه و مقوی ایرانی است. در ادامه روش پخت این

غذا را شرح می‌دهم:

مواد لازم برای ۴ نفر:

    •    بادمجان: ۶ عدد متوسط

    •    گوشت گوسفندی (گردن یا سردست): ۳۰۰ گرم

    •    پیاز: ۲ عدد متوسط

    •    عدس: ۱ پیمانه

    •    برنج: نصف پیمانه

    •    کشک: ۱ پیمانه

    •    نعناع خشک: ۲ قاشق غذاخوری

    •    سیر: ۲ حبه

    •    زعفران دم کرده: ۲ قاشق غذاخوری

    •    روغن، نمک، فلفل و زردچوبه: به میزان لازم

طرز تهیه:

    1.    پخت گوشت:

گوشت را به همراه یک عدد پیاز خردشده، نمک، فلفل و زردچوبه داخل قابلمه بریزید و با آب بپزید. وقتی گوشت کاملاً پخته شد، آن را ریش‌ریش کنید.

    2.    آماده‌سازی بادمجان:

بادمجان‌ها را پوست بگیرید، برش دهید و با مقداری نمک کنار بگذارید تا تلخی آن گرفته شود. سپس آن‌ها را بشویید و در روغن سرخ کنید.

    3.    پخت عدس و برنج:

عدس و برنج را جداگانه در قابلمه‌ای با آب و کمی نمک بپزید تا نرم شوند. اگر لازم بود، آب اضافی آن‌ها را بگیرید.

    4.    ترکیب مواد:

گوشت ریش‌ریش‌شده، عدس، برنج و بادمجان‌های سرخ‌شده را داخل یک قابلمه بریزید. مخلوط را با گوشت‌کوب دستی یا غذاساز کاملاً له کنید تا حالت کشدار پیدا کند.

    5.    اضافه کردن کشک و زعفران:

کشک و زعفران دم‌کرده را به مواد اضافه کنید و به مدت ۱۰ دقیقه روی حرارت ملایم هم بزنید تا کاملاً جا بیفتد.

    6.    آماده‌سازی نعناع داغ:

نعناع خشک را در کمی روغن داغ کنید و از روی حرارت بردارید. مراقب باشید نعناع نسوزد.

    7.    تزیین و سرو:

حلیم بادمجان را در ظرف سرو بریزید و با نعناع داغ، کشک و در صورت تمایل سیر داغ تزیین کنید.

نکات:

    •    استفاده از زعفران باعث عطر و رنگ بهتری می‌شود.

    •    می‌توانید مقدار کشک را بسته به ذائقه کم یا زیاد کنید.

    •    برای طعم بهتر، از گوشت گردن استفاده کنید.
 

نوش جان!

پخت گوشت گوسفندی داخل شیشه یا همان روش “پخت شیشه‌ای”، یک روش سنتی و جذاب برای تهیه گوشت نرم و آبدار است که در بسیاری از فرهنگ‌ها استفاده می‌شود. این روش به دلیل پخت آرام و حفظ طعم و عطر طبیعی گوشت محبوب است. در ادامه طرز تهیه آن را توضیح می‌دهم:
 

مواد لازم:

    •    گوشت گوسفندی (ترجیحاً ران یا گردن): 500 گرم

    •    پیاز: 1 عدد (خردشده)

    •    سیر: 2 حبه (درسته یا خرد شده)

    •    نمک و فلفل: به مقدار لازم

    •    زردچوبه، دارچین و ادویه‌های دلخواه: به مقدار لازم

    •    روغن حیوانی یا کره: 1 قاشق غذاخوری (اختیاری)

    •    سبزیجات معطر (مثل برگ بو یا رزماری): به دلخواه

    •    آب: حدود 1/2 لیوان
 

طرز تهیه:

    1.    آماده‌سازی گوشت:

گوشت را به تکه‌های مناسب خرد کنید و با نمک، فلفل، زردچوبه و ادویه‌های دلخواه مزه‌دار کنید.

    2.    چیدن در شیشه:

یک شیشه مقاوم به حرارت (مثل شیشه مربا) انتخاب کنید. ابتدا پیاز و سیر را کف شیشه بچینید، سپس تکه‌های گوشت را روی آن قرار دهید. اگر دوست دارید، کمی روغن یا کره برای عطر و طعم بهتر اضافه کنید.

    3.    افزودن سبزیجات و آب:

برگ بو یا سبزیجات معطر دلخواه را روی گوشت قرار دهید و آب را به آرامی اضافه کنید. شیشه نباید بیش از دو سوم پر شود تا بخار فضای کافی برای گردش داشته باشد.

    4.    بستن درب شیشه:

درب شیشه را محکم ببندید، اما نه خیلی زیاد که بخار نتواند خارج شود. اگر از شیشه‌های قدیمی یا درب فلزی استفاده می‌کنید، مطمئن شوید که درب سالم باشد.

    5.    پختن:

    •    یک قابلمه بزرگ را انتخاب کنید و کف آن یک دستمال یا شبکه فلزی قرار دهید تا شیشه مستقیماً با کف قابلمه تماس نداشته باشد.

    •    شیشه را داخل قابلمه بگذارید و تا نیمه شیشه آب بریزید.

    •    قابلمه را روی شعله ملایم قرار دهید و اجازه دهید گوشت به آرامی حدود 3-4 ساعت بپزد. حرارت باید ملایم باشد تا شیشه نشکند.

    6.    آماده شدن غذا:

بعد از پخت، شیشه را با دقت از آب خارج کنید (با دستکش یا انبر) و درب آن را باز کنید. گوشت نرم و خوش‌عطر شما آماده سرو است!
 

نکات:

    •    از شیشه‌های مقاوم به حرارت استفاده کنید.

    •    این روش مناسب برای پخت آرام و بدون روغن نیز هست.

    •    می‌توانید سبزیجات دیگری مثل هویج، سیب‌زمینی یا فلفل دلمه‌ای را نیز اضافه کنید.
 

این غذا با نان تازه یا برنج بسیار خوشمزه خواهد بود!

گمج کباب یکی از غذاهای سنتی شمال ایران (مازندران) است که عطر و طعم بی‌نظیری دارد. برای تهیه این غذا، به مواد زیر نیاز دارید:

مواد لازم:
گوشت قرمز (ترجیحاً گوشت گوسفندی): 500 گرم (تکه‌ای)
گوجه‌فرنگی: 4 عدد (درشت)
پیاز: 2 عدد (خرد شده)
سیر: 2 حبه (رنده شده)
رب گوجه‌فرنگی: 1 قاشق غذاخوری
زردچوبه: 1 قاشق چای‌خوری
نمک و فلفل: به مقدار لازم
روغن: 2 قاشق غذاخوری
آب: به میزان لازم
سیب‌زمینی (اختیاری): 2 عدد (حلقه‌ای خرد شده)
 

برای تهیه گمج کباب، معمولاً از قسمت‌های نرم و پرگوشت گوسفند استفاده می‌شود که در پخت آرام، نرم و خوشمزه می‌شوند. بهترین قسمت‌ها شامل:
1. راسته گوسفند: به دلیل نرمی و طعم لطیف، انتخاب ایده‌آلی است.

2. قلوه‌گاه: مناسب برای غذاهای خورشتی که نیاز به زمان پخت بیشتری دارند.

3. ران گوسفند: بافتی نرم و کم‌چرب دارد و طعم خوبی به غذا می‌دهد.

4. گردن: اگرچه استخوانی‌تر است، اما طعم بسیار غنی و خوش‌طعمی به غذا می‌بخشد.


انتخاب قسمت مناسب بستگی به ذائقه شما دارد. اگر بافت نرم‌تر و کم‌چرب می‌خواهید، راسته یا ران بهتر است؛ اما اگر طعم غنی‌تر می‌پسندید، گردن یا قلوه‌گاه را انتخاب کنید.

طرز تهیه:
1. تفت دادن گوشت و پیاز:پیاز خرد شده را با کمی روغن در یک قابلمه تفت دهید تا طلایی شود. گوشت را اضافه کنید و با زردچوبه، فلفل و نمک خوب تفت دهید تا رنگ گوشت تغییر کند.

2. اضافه کردن رب و سیر:رب گوجه‌فرنگی و سیر رنده شده را اضافه کنید و حدود 2 دقیقه تفت دهید تا بوی خامی رب گرفته شود.

3. پخت مواد:گوجه‌فرنگی‌ها را پوست گرفته و خرد کنید. آن‌ها را به قابلمه اضافه کنید و مواد را هم بزنید. سپس مقداری آب اضافه کنید و در قابلمه را ببندید تا گوشت روی حرارت ملایم بپزد.

4. اضافه کردن سیب‌زمینی (اختیاری):اگر دوست دارید، در نیمه‌های پخت سیب‌زمینی‌های حلقه‌ای را به قابلمه اضافه کنید.

5. جا افتادن غذا:اجازه دهید غذا به آرامی بپزد تا گوشت نرم شود و آب غذا به قوام برسد.




سرو:
گمج کباب را می‌توانید با نان یا برنج سرو کنید. این غذا به‌ویژه با نان محلی بسیار لذیذ است.
نوش جان!

نخودآب یکی از غذاهای سنتی و مقوی ایرانی است که به سادگی تهیه می‌شود و برای روزهای سرد سال بسیار مناسب است. در ادامه طرز تهیه آن را توضیح می‌دهم:
مواد لازم:

نخود: ۲ لیوان
گوشت (ترجیحاً گردن گوسفند یا قلم): ۳۰۰ گرم (اختیاری)
پیاز: ۱ عدد بزرگ
سیر: ۲ حبه
زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری
نمک و فلفل: به مقدار لازم
دارچین یا زنجبیل (اختیاری): کمی
آب: ۶ لیوان
روغن: ۱ قاشق غذاخوری



مراحل تهیه:
1. آماده‌سازی نخود:نخودها را از شب قبل خیس کنید و چند بار آب آن را عوض کنید تا نفخش گرفته شود.

2. تفت دادن پیاز و گوشت:پیاز را خرد کرده و در کمی روغن تفت دهید تا طلایی شود. زردچوبه را اضافه کنید و کمی تفت دهید. سپس گوشت را اضافه کرده و با پیاز خوب تفت دهید تا رنگ گوشت تغییر کند.

3. پخت اولیه نخود:نخودهای خیس‌خورده را آبکش کرده و به قابلمه اضافه کنید. سیرها را نیز خرد کرده و همراه نخودها به قابلمه اضافه کنید. چند دقیقه همه مواد را با هم تفت دهید.

4. افزودن آب:آب را اضافه کنید و حرارت را زیاد کنید تا به جوش بیاید. سپس حرارت را کم کرده و در قابلمه را بگذارید تا مواد به آرامی بپزند.

5. طعم‌دهی:بعد از حدود ۲ ساعت، نمک، فلفل، و ادویه‌های دیگر (مثل دارچین یا زنجبیل) را اضافه کنید. اجازه دهید غذا نیم ساعت دیگر بپزد تا نخودها کاملاً نرم شوند.

6. پایان پخت:زمانی که نخودها و گوشت کاملاً پخته و آب غذا کمی غلیظ شد، نخودآب آماده سرو است.



نکات:
اگر دوست دارید نخودآب سبک‌تری داشته باشید، می‌توانید گوشت را حذف کنید.
نخودآب را می‌توان با نان سنگک یا بربری سرو کرد.
برای طعم بهتر می‌توانید مقداری لیمو یا سرکه کنار آن سرو کنید.

نوش جان!

سوپ گردن گوسفندی یکی از غذاهای خوشمزه و مقوی است که به دلیل وجود عصاره استخوان و سبزیجات مختلف، سرشار از مواد مغذی است. در ادامه دستور پخت این سوپ را برای شما آورده‌ام:

مواد لازم:

    •    گردن گوسفندی: ۱ عدد (حدود ۵۰۰-۷۰۰ گرم)

    •    هویج: ۲ عدد (خرد شده)

    •    سیب‌زمینی: ۲ عدد (خرد شده)

    •    پیاز: ۱ عدد بزرگ (خرد شده)

    •    کرفس: ۲ ساقه (خرد شده)

    •    گوجه‌فرنگی: ۲ عدد (رنده شده)

    •    عدس یا جو پرک (دلخواه): نصف پیمانه (برای غلیظ شدن سوپ)

    •    سیر: ۲-۳ حبه (رنده شده)

    •    رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری

    •    زردچوبه، نمک و فلفل: به میزان لازم

    •    روغن یا کره: ۲ قاشق غذاخوری

    •    آب: ۶ پیمانه

    •    جعفری تازه خرد شده: برای تزیین
 

طرز تهیه:

    1.    آماده‌سازی گردن گوسفندی:

    •    گردن گوسفندی را بشویید و همراه با کمی آب، زردچوبه، و پیاز در قابلمه قرار دهید. بگذارید چند دقیقه بجوشد و کف روی آن را بردارید.

    •    سپس آب آن را خالی کرده و دوباره بشویید تا بوی زهم گرفته شود.

    2.    تفت دادن مواد:

    •    در یک قابلمه بزرگ، پیاز خرد شده را با کمی روغن یا کره تفت دهید تا سبک و طلایی شود.

    •    سیر، زردچوبه، فلفل و رب گوجه‌فرنگی را اضافه کنید و برای چند دقیقه تفت دهید تا بوی خامی رب گرفته شود.

    3.    اضافه کردن گردن:

    •    گردن گوسفندی را به قابلمه اضافه کنید و کمی با مواد تفت دهید تا مزه‌ها به خورد گوشت برود.

    4.    اضافه کردن سبزیجات:

    •    هویج، کرفس و گوجه‌فرنگی رنده شده را اضافه کنید و کمی با هم تفت دهید.

    •    سپس آب را اضافه کرده و بگذارید تا به جوش بیاید.

    5.    پخت آهسته:

    •    حرارت را کم کنید و بگذارید سوپ به آرامی بجوشد تا گردن گوسفندی کاملاً نرم شود (حدود ۲-۳ ساعت). اگر از زودپز استفاده می‌کنید، این زمان حدود ۱ ساعت کاهش پیدا می‌کند.

    6.    اضافه کردن سیب‌زمینی و غلات:

    •    سیب‌زمینی و عدس یا جو پرک (در صورت استفاده) را در نیم ساعت آخر پخت اضافه کنید. این مواد نباید بیش از حد له شوند.

    7.    طعم‌دهی نهایی:

    •    نمک سوپ را در آخر اضافه کنید. در صورت نیاز، می‌توانید ادویه‌های بیشتری اضافه کنید.

    8.    تزیین و سرو:

    •    سوپ را در کاسه سرو کنید و روی آن را با جعفری خرد شده تزیین کنید. همراه با نان تازه سرو کنید.

این سوپ یک غذای راحت، مغذی و مناسب برای روزهای سرد است. نوش جان!

گوشت گوسفندی در بخش‌های مختلف بدن دارای طعم، بافت، و کاربردهای متفاوتی است. در ادامه به مقایسه گردن، دنده، راسته، و کتف از این لحاظ می‌پردازیم:

1. گردن گوسفندی

    •    طعم: گردن طعمی قوی و غنی دارد زیرا حاوی چربی و بافت‌های همبند فراوان است. این بخش معمولاً عطر و طعم بیشتری نسبت به بخش‌های کم‌چرب‌تر دارد.

    •    بافت: بافت گردن نرم است اما به دلیل وجود غضروف‌ها و بافت‌های همبند، نیاز به پخت طولانی‌تری دارد تا کاملاً نرم شود.

    •    استفاده‌های آشپزی: گردن برای غذاهایی که نیاز به پخت طولانی دارند مناسب است، مثل خورشت‌ها (مانند خورشت قیمه یا فسنجان)، آبگوشت، و سوپ. بافت ژلاتینی آن باعث

می‌شود غذا طعمی غنی‌تر پیدا کند.

2. دنده گوسفندی

    •    طعم: دنده‌ها بسیار پرچرب هستند، که به آن‌ها طعم لذیذ و خاصی می‌دهد. چربی دنده هنگام پخت آب می‌شود و به گوشت طعم می‌دهد.

    •    بافت: گوشت دنده لطیف است اما به دلیل وجود استخوان، بهتر است با روش‌هایی مانند کباب یا پخت ملایم (slow cooking) تهیه شود.

    •    استفاده‌های آشپزی: دنده معمولاً برای کباب یا باربیکیو استفاده می‌شود. همچنین در تهیه غذاهایی مثل “خوراک دنده” یا استیک دنده کاربرد دارد.

3. راسته گوسفندی

    •    طعم: راسته گوشت کم‌چرب و بسیار لطیف دارد. طعم آن در مقایسه با گردن و دنده ملایم‌تر است و برای کسانی که طعم چربی را نمی‌پسندند، مناسب است.

    •    بافت: یکی از نرم‌ترین بخش‌های گوسفند است و نیازی به پخت طولانی ندارد.

    •    استفاده‌های آشپزی: راسته برای استیک، کباب، و غذاهایی که نیاز به پخت سریع دارند، ایده‌آل است. می‌توان از آن در غذاهای مجلسی نیز استفاده کرد.

4. کتف گوسفندی

    •    طعم: کتف گوسفندی طعمی متعادل دارد؛ نه به چربی دنده است و نه به لطافت راسته، اما طعم آن غنی‌تر از راسته است.

    •    بافت: گوشت کتف نسبتاً نرم است، اما وجود استخوان و بافت‌های همبند آن را برای پخت طولانی مناسب‌تر می‌کند.

    •    استفاده‌های آشپزی: کتف معمولاً در غذاهایی مانند خورشت‌ها، بریانی، یا آبگوشت استفاده می‌شود. همچنین برای روش‌هایی مانند بره‌شکمی یا پخت در فر مناسب است.

نتیجه‌گیری

    •    اگر طعم قوی و بافت ژلاتینی می‌خواهید: گردن بهترین انتخاب است.

    •    اگر چربی و لطافت بالا مد نظرتان است: دنده گزینه‌ای عالی است.

    •    برای گوشت نرم و کم‌چرب: راسته ایده‌آل است.

    •    اگر دنبال طعمی متعادل و امکان استفاده در انواع غذاها هستید: کتف انتخابی مناسب است.
 

انتخاب نهایی بسته به نوع غذا و ترجیح شخصی شما متفاوت خواهد بود.

ماهیچه، ران، گردن و دنده هر کدام از بخش‌های مختلف گوشت (مانند گوشت گوسفند یا گاو) هستند و تفاوت‌های قابل توجهی از نظر طعم، بافت و موارد استفاده در پخت‌وپز دارند. در ادامه این بخش‌ها مقایسه شده‌اند:

1. ماهیچه:


    •    بافت: ماهیچه از گوشت‌هایی با بافت لطیف و ژلاتینی است، چرا که دارای مقدار زیادی بافت همبند است. هنگام پختن، این بافت‌ها تجزیه می‌شوند و باعث لطیف‌تر شدن گوشت می‌گردند.

    •    طعم: طعم قوی و عمیقی دارد، زیرا در نزدیکی استخوان قرار دارد.

    •    کاربرد: مناسب برای خورش‌ها (مانند خورش ماهیچه)، آبگوشت یا بریانی، که نیاز به پخت طولانی و آرام دارند.

    •    نکته: گوشت ماهیچه وقتی آرام‌پز شود، بسیار نرم و آب‌دار می‌شود.

2. ران:


    •    بافت: ران گوشت سفت‌تری دارد زیرا ماهیچه‌هایی در این قسمت قرار دارند که در طول عمر حیوان بیشتر فعالیت کرده‌اند.

    •    طعم: طعمی ملایم‌تر نسبت به ماهیچه دارد، اما همچنان خوشمزه است.

    •    کاربرد: مناسب برای خوراک‌های کبابی، استیک، و همچنین برای گوشت چرخ‌کرده.

    •    نکته: به دلیل سفتی بیشتر، باید دقت شود که زیاد خشک نشود و برای حفظ لطافت بهتر است به مدت متوسط یا در دماهای کنترل‌شده پخته شود.

3. گردن:


    •    بافت: گردن بافتی پر از بافت همبند و چربی دارد، اما به دلیل کوچک بودن قطعات گوشت، باید آرام‌پز شود.

    •    طعم: طعم بسیار قوی و لذیذی دارد، مشابه ماهیچه، زیرا نزدیک به استخوان است.

    •    کاربرد: مناسب برای خورش‌ها، سوپ‌ها یا آبگوشت، که به زمان طولانی برای پخت نیاز دارند.

    •    نکته: گردن یک گزینه مقرون‌به‌صرفه است که نتیجه‌ای خوشمزه در غذاهای آبکی می‌دهد.

4. دنده:

    •    بافت: دنده دارای چربی بیشتری است و این چربی در طول پخت به گوشت طعم خاصی می‌بخشد. بافت گوشت دنده معمولاً نرم و آبدار است.

    •    طعم: طعمی غنی و دلپذیر دارد به دلیل ترکیب چربی و گوشت.

    •    کاربرد: برای کباب دنده، دنده کبابی در فر، یا خورش‌های چرب بسیار ایده‌آل است.

    •    نکته: دنده به دلیل چربی بیشتر، هنگام پخت طعم‌دارتر و لطیف‌تر است، اما ممکن است برای برخی افراد سنگین‌تر به نظر برسد.

مقایسه کلی:

    •    لطافت: ماهیچه > گردن > دنده > ران

    •    طعم قوی: دنده ≈ ماهیچه > گردن > ران

    •    چربی: دنده > گردن > ماهیچه > ران

    •    کاربرد:

    •    ماهیچه و گردن: مناسب برای خورش و پخت طولانی.

    •    ران: مناسب برای کباب یا گوشت چرخ‌کرده.

    •    دنده: مناسب برای کباب و خوراک‌های چرب و لذیذ.
 

هر بخش را بسته به نوع غذا و مدت پخت می‌توان به بهترین شکل استفاده کرد.

برای تهیه خورشت، نرمی و لذیذ بودن گوشت به ترتیب به این صورت است:


علاوه بر انتخاب بهترین قسمت گوشت برای خورشت، انتخاب نوع گوشت نیز بسیار حائز اهمیت است. برای درست کردن خورشت هم از گوشت گوساله و هم از گوشت گوسفندی استفاده می کنند. اما نکته مهم این است که انتخاب گوشت بخش های مختلف بدن حیوان است. گردن، سردست، ماهیچه، دنده، کمر،

قلوه گاه، راسته و ران بخش های مختلف گوشت حیوان هستند.
 

جالب است بدانید گوشت هر یک از این قسمت ها ویژگی های مختص به خودش دارد. گوشت ناحیه ای ممکن است چرب و آبدار و گوشت ناحیه ای دیگر خشک و سفت باشد. بنابراین حتما در انتخاب بهترین قسمت گوشت برای خورش هوشیار باشید

برای تهیه خورشت، نرمی و لذیذ بودن گوشت به ترتیب به این صورت است:



    1.    ماهیچه گوسفندی

ماهیچه نرم‌ترین و لطیف‌ترین قسمت گوشت گوسفند است. بافت آن به‌طور طبیعی آبدار و لطیف بوده و در پخت طولانی‌مدت کاملاً لذیذ و نرم می‌شود. این گزینه بهترین انتخاب برای خورشت‌هایی مانند قرمه‌سبزی و قیمه است.



    2.    گردن گوسفندی

گوشت گردن به دلیل ترکیب با استخوان و چربی ملایم، بسیار خوش‌طعم است. پخت گردن باعث می‌شود عصاره‌های استخوان وارد خورشت شود و طعم فوق‌العاده‌ای به آن بدهد. بافت آن نیز بعد از پخت طولانی کاملاً نرم می‌شود.



    3.    سردست گوسفندی

این قسمت چربی متعادلی دارد و در خورشت‌ها به‌خوبی نرم می‌شود. گوشت سردست برای خورشت‌هایی که نیاز به طعم غنی دارند (مثل آبگوشت یا خوراک‌های سنتی) بسیار مناسب است.



    4.    قلوه‌گاه گوسفندی

قلوه‌گاه بافتی نرم و چرب دارد که طعم و مزه‌ای فوق‌العاده به خورشت می‌دهد. این قسمت برای خورشت‌هایی که نیاز به گوشت آبدار و چرب دارند، گزینه‌ای عالی است.



    5.    مغز ران (گوشت ران بدون استخوان)

مغز ران گوسفندی بافتی نرم و کم‌چرب دارد و به دلیل ظرافت بافت آن، برای خورشت‌های سبک‌تر مناسب است. این قسمت به اندازه ماهیچه نرم نیست، اما همچنان لطیف و لذیذ است.



    6.    راسته گوسفندی

اگرچه راسته بیشتر برای کباب و استیک استفاده می‌شود، اما در خورشت هم می‌تواند نرم و خوش‌طعم باشد، به شرطی که پخت آرام و طولانی داشته باشد.

نکته مهم:

اگر لطافت گوشت برای شما اولویت دارد، بهتر است ماهیچه و گردن را انتخاب کنید. اما اگر طعم و چربی ملایم برایتان مهم‌تر است، سردست و قلوه‌گاه گزینه‌های عالی هستند.

مقدار پروتئین در قسمت‌های مختلف گوشت گوسفند به ترکیب بافت ماهیچه‌ای و چربی آن بستگی دارد. به طور کلی، گوشت‌های کم‌چرب‌تر پروتئین بیشتری نسبت به گوشت‌های پرچرب دارند. ترتیب کلی قسمت‌های گوشت گوسفند بر اساس محتوای پروتئین به این شکل است:



    1.    راسته (Loin): راسته گوسفند یکی از قسمت‌های کم‌چرب و غنی از پروتئین است.



    2.    ران (Leg): ران گوسفند به دلیل تراکم ماهیچه‌ای بالا، پروتئین زیادی دارد و نسبتاً کم‌چرب است.



    3.    قلوه‌گاه (Flank): این قسمت نیز از نظر پروتئین غنی است، ولی چربی بیشتری نسبت به راسته و ران دارد.



    4.    دنده‌ها (Ribs): گوشت دنده‌ها پروتئین دارد، اما به دلیل وجود چربی‌های بین دنده‌ای، مقدار پروتئین آن کمتر از راسته و ران است.



    5.    گردن (Neck): گردن گوسفند چربی بیشتری دارد و به نسبت قسمت‌های دیگر، پروتئین کمتری دارد.
 

در نهایت، قسمت‌های راسته و ران بیشترین پروتئین را در مقایسه با سایر بخش‌ها دارند و گزینه‌های بهتری برای تأمین پروتئین در رژیم غذایی محسوب می‌شوند.

دستور پخت قورمه سبزی:
مواد لازم:
گوشت گوسفندی یا گاوی (ترجیحاً گوشت خورشتی یا ماهیچه): 500 گرم
سبزی قورمه (شامل تره، جعفری، شنبلیله، گشنیز، و اندکی اسپند یا شوید): 400 گرم
پیاز: 2 عدد
لوبیا قرمز یا چیتی: 1 پیمانه
لیمو عمانی: 2-3 عدد
زردچوبه، فلفل سیاه، نمک، و روغن: به میزان لازم

طرز تهیه:
1. ابتدا پیازها را خرد کرده و در روغن داغ تفت دهید تا طلایی شوند.

2. گوشت را به قطعات کوچک برش داده و به پیازها اضافه کنید. پس از کمی تفت دادن، زردچوبه و فلفل سیاه را اضافه کرده و خوب مخلوط کنید.

3. سپس لوبیا را از شب قبل خیس کرده و به همراه گوشت و پیاز تفت داده شده به یک قابلمه بزرگ اضافه کنید. آب اضافه کرده و اجازه دهید تا گوشت و لوبیا بپزند.

4. در همین حین سبزی قورمه را خرد کرده و در روغن سرخ کنید تا رنگ آن تغییر کند.

5. پس از اینکه گوشت و لوبیا نیم پز شدند، سبزی سرخ شده را به قابلمه اضافه کرده و بگذارید تا خورشت به آرامی بپزد.

6. در آخر لیمو عمانی‌ها را با چند سوراخ در قابلمه بگذارید تا طعم ترش به خورشت بدهد. نمک را به میزان دلخواه اضافه کنید.

7. خورشت را با برنج سرو کنید.


در مورد گوشت: معمولاً برای قورمه سبزی از گوشت گوسفندی یا گاوی استفاده می‌شود. گوشت گوسفندی در ایران محبوب‌تر است و طعم دلپذیرتری به خورشت می‌دهد. برخی افراد از ماهیچه یا گوشت دنده نیز استفاده می‌کنند.
این خورشت به عنوان یکی از غذاهای محبوب و اصیل ایرانی است که در هر منطقه به روش خاص خود تهیه می‌شود، ولی به طور کلی این نسخه‌ها بسیار رایج هستند.