خاورمیانه شامل بیشتر غرب آسیا و مصر است که ما جوجه کباب خاورمیانه ای را به شما آموزش میدهیم که فوق العاده عالی خواهد بود.



غذاهای خاورمیانه شگفتیهای زیادی را در خود پنهان کرده اند بنابراین برای تست بهترین طعم غذاها بهتر است که به روش سنتی میل شوند با توجه به تازگی ، سلامت ، مغذی و معطر بودن غذاهای خاورمیانه ای ، جای تعجب ندارد که در دهه اخیر مردم دنیا تمایل شدیدی به صرف این نوع غذاها پیدا کرده باشند.

طرز تهیه جوجه‌کباب ماستی خوشمزه و نرم بسیار ساده است. در ادامه دستور تهیه آن را توضیح می‌دهم:

مواد لازم:

    •    سینه یا ران مرغ: 1 کیلوگرم

    •    ماست چکیده: 1 لیوان

    •    پیاز: 2 عدد بزرگ

    •    زعفران دم‌کرده: 2 قاشق غذاخوری

    •    روغن مایع: 3 قاشق غذاخوری

    •    آبلیمو: 3 قاشق غذاخوری

    •    سیر: 2 حبه (اختیاری)

    •    نمک و فلفل سیاه: به مقدار لازم

    •    فلفل قرمز یا پاپریکا: به مقدار لازم

    •    زنجبیل تازه رنده‌شده (اختیاری): 1 قاشق چای‌خوری

طرز تهیه:

    1.    مرینیت کردن مرغ:

    •    مرغ‌ها را به قطعات مناسب کباب (اندازه‌ی متوسط) برش دهید.

    •    پیازها را خلالی خرد کنید و با دست کمی فشار دهید تا آب آن‌ها خارج شود.

    •    در یک کاسه بزرگ، ماست، زعفران دم‌کرده، آبلیمو، روغن مایع، نمک، فلفل سیاه، پاپریکا (یا فلفل قرمز)، و در صورت تمایل سیر له‌شده و زنجبیل تازه را مخلوط کنید.

    2.    افزودن مرغ:

    •    تکه‌های مرغ را به مواد اضافه کرده و خوب مخلوط کنید تا همه قسمت‌های مرغ به مواد آغشته شود.

    •    پیازهای خرد شده را به مواد اضافه کنید و مجدداً مخلوط کنید.

    3.    زمان استراحت:

    •    کاسه را با سلفون بپوشانید و حداقل 3 تا 4 ساعت در یخچال بگذارید (ترجیحاً یک شب تا طعم‌ها به خوبی جذب شوند).

    4.    آماده کردن برای کباب:

    •    تکه‌های مرغ را از مواد خارج کرده و به سیخ بکشید. (پیازها را جدا کنید تا روی آتش نسوزند.)

    •    می‌توانید از زغال، باربیکیو، یا گریل استفاده کنید. اگر از زغال استفاده می‌کنید، دقت کنید حرارت ملایم باشد تا مرغ نسوزد و داخل آن خوب بپزد.

    5.    کباب کردن:

    •    سیخ‌ها را روی حرارت بگذارید و مرتباً آن‌ها را بچرخانید تا همه قسمت‌ها طلایی و مغزپخت شود.

    •    در حین کباب کردن می‌توانید با قلمو کمی کره یا روغن روی کباب‌ها بمالید.

    6.    سرو:

    •    جوجه‌کباب ماستی را با برنج زعفرانی، گوجه‌کبابی، و نان تازه سرو کنید.
 

نوش جان!

ران مرغ و ران بوقلمون هر دو منابع عالی پروتئین هستند و حاوی مواد مغذی مهمی مانند ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌باشند، اما از نظر محتوای تغذیه‌ای تفاوت‌هایی دارند. در ادامه، این دو را از جنبه‌های مختلف مقایسه می‌کنیم:

1. پروتئین

    •    ران مرغ: حدود 23-26 گرم پروتئین در هر 100 گرم گوشت پخته دارد.

    •    ران بوقلمون: معمولاً پروتئین بیشتری نسبت به ران مرغ دارد، حدود 27-29 گرم در هر 100 گرم.

2. چربی

    •    ران مرغ: محتوای چربی ران مرغ بیشتر از بوقلمون است (حدود 9-12 گرم چربی در هر 100 گرم)، به‌ویژه اگر پوست همراه گوشت باشد.

    •    ران بوقلمون: میزان چربی کمتری نسبت به ران مرغ دارد (حدود 5-7 گرم در هر 100 گرم)، به‌خصوص اگر بدون پوست باشد.

3. کالری

    •    ران مرغ: به دلیل محتوای چربی بیشتر، کالری ران مرغ معمولاً بالاتر است (حدود 190-210 کالری در هر 100 گرم).

    •    ران بوقلمون: کالری کمتری دارد و در هر 100 گرم حدود 140-160 کالری فراهم می‌کند.

4. ویتامین‌ها و مواد معدنی

    •    ران مرغ: منبع خوبی از نیاسین (ویتامین B3)، ویتامین B6 و فسفر است.

    •    ران بوقلمون: غنی‌تر از ویتامین B12 و آهن است و همچنین مقادیر بیشتری از سلنیوم، روی (زینک) و پتاسیم دارد.

5. کلسترول

    •    ران مرغ: کلسترول آن حدود 90-100 میلی‌گرم در هر 100 گرم است.

    •    ران بوقلمون: معمولاً کلسترول مشابهی دارد، اما گاهی اوقات کمی کمتر (حدود 85-90 میلی‌گرم در هر 100 گرم).

6. طعم و هضم

    •    ران مرغ: طعم ملایم‌تری دارد و معمولاً برای افرادی که رژیم غذایی سبک‌تری دارند مناسب است.

    •    ران بوقلمون: طعم قوی‌تر و بافت متراکم‌تری دارد که برای افرادی که به دنبال غذایی مغذی‌تر هستند مناسب است.

نتیجه‌گیری:

    •    اگر به دنبال پروتئین بیشتر و چربی کمتر هستید، ران بوقلمون انتخاب بهتری است.

    •    اگر طعم ملایم‌تر یا غذای پرچرب‌تری می‌خواهید، ران مرغ گزینه خوبی است.

    •    برای جذب آهن و ویتامین B12 بیشتر، ران بوقلمون ارجحیت دارد.

    •    هر دو می‌توانند در رژیم غذایی سالم جایگاه داشته باشند، اما انتخاب بین آن‌ها به نیازهای تغذیه‌ای و ترجیحات طعمی شما بستگی دارد.
 

دوپیازه  یا دوپیازا یک غذای مشترک بین کشورهای ایران، هند، پاکستان و افغانستان است است که در افغانستان کاملاً متفاوت است و بیشتر با گوشت طبخ می شود. در ایران دوپیازه آلو در شیراز بسیار معروف است و طرفداران زیادی نیز در شیراز دارد دوپیازه معمولاً از سیب زمینی، پیاز داغ، گوجه‌فرنگی،
نمک و سایر ادویه ها استفاده می شود.

دوپیازه را هم می‌توانید با میگو تهیه کنید و هم با ماهی مرکب و یا محصولات دیگر .

با توجه به اینکه دو پیازه یک غذای سریع و آسان است می تواند به عنوان یک شام ساده و حتی در زمانی که مهمان سرزده دارید از این غذای سریع و لذیذ استفاده کنید. دوپیازه میگو در بین استان‌های بوشهر و هرمزگان طرفداران بسیار زیادی دارد .



دوپیازه میگو یک غذای لذیذ و سریع و خوشمزه است . دوپیازه میگو بین جنوبی های عزیز بسیار پرطرفدار و جزء ثابت غذاهای هفتگی است 

برای پخت میگو دو پیازه به روش ساده و خوشمزه، دستور زیر را دنبال کنید:

مواد لازم:

    •    میگو: 500 گرم (پاک شده)

    •    پیاز: 3 عدد متوسط (خرد شده)

    •    سیر: 2 حبه (رنده یا خرد شده)

    •    گوجه‌فرنگی: 2 عدد (ریز خرد شده یا پوره شده)

    •    رب گوجه‌فرنگی: 1 قاشق غذاخوری

    •    زردچوبه: 1 قاشق چای‌خوری

    •    فلفل قرمز: به میزان دلخواه

    •    نمک: به میزان لازم

    •    ادویه‌جات: (مثل ادویه ماهی، تخم گشنیز یا کاری) به دلخواه

    •    روغن: به مقدار کافی

    •    آبلیمو یا تمر هندی: 1 قاشق غذاخوری (اختیاری)

طرز تهیه:

    1.    تفت دادن پیاز:

در یک تابه مقداری روغن بریزید و پیازها را روی حرارت متوسط تفت دهید تا کاملاً طلایی و کاراملی شوند.

    2.    اضافه کردن سیر و ادویه‌ها:

سیر را به پیاز اضافه کرده و کمی تفت دهید. سپس زردچوبه، فلفل و دیگر ادویه‌ها را اضافه کنید و خوب مخلوط کنید.

 

 4.    اضافه کردن میگو:

میگوهای پاک شده را به مخلوط اضافه کنید و خوب هم بزنید. حدود 5-7 دقیقه میگو را تفت دهید تا رنگ آن تغییر کند و بپزد. (زیاد پختن میگو باعث سفت شدن آن می‌شود.)

   5.    چاشنی زدن:

در این مرحله، آبلیمو یا تمر هندی را اضافه کنید تا غذا طعمی ترش و خوشمزه بگیرد. نمک را هم تنظیم کنید.

    3.    افزودن گوجه و رب:

گوجه‌فرنگی خرد شده را اضافه کنید و اجازه دهید تا آب آن کشیده شود. سپس رب گوجه‌فرنگی را اضافه کرده و به مدت 3-4 دقیقه خوب تفت دهید تا خامی رب گرفته شود.

 
    6.    جا افتادن غذا:

اجازه دهید 5 دقیقه روی حرارت ملایم بماند تا طعم‌ها به خورد هم بروند.

سرو:
 

میگو دو پیازه را می‌توانید با برنج سفید یا نان تازه سرو کنید.
 

نوش جان!

گوشت شتر به دلیل خواص تغذیه‌ای و ویژگی‌های خاص خود، به اشکال مختلفی فرآوری شده و به بازار عرضه می‌شود. برخی از فرآورده‌های گوشتی شتر عبارتند از:
1. گوشت تازه شتر
استیک شتر: برش‌های خاصی از گوشت که برای سرخ کردن یا گریل کردن مناسب‌اند.
گوشت خورشتی: قطعاتی از گوشت شتر که برای تهیه خورشت و غذاهای سنتی استفاده می‌شوند.
گوشت کبابی: تکه‌هایی از گوشت شتر که برای کباب کردن استفاده می‌شوند.

2. گوشت چرخ‌کرده شتر
گوشت شتر چرخ‌کرده برای تهیه انواع غذاها مثل کوفته، کباب تابه‌ای و برگر استفاده می‌شود. به دلیل چربی کمتر، گزینه‌ای سالم‌تر به شمار می‌رود.
3. سوسیس و کالباس شتر
تولید سوسیس و کالباس با استفاده از گوشت شتر در برخی مناطق محبوب شده است. این محصولات به دلیل چربی کم و پروتئین بالا، جایگزین سالم‌تری برای سوسیس و کالباس‌های معمولی هستند.
4. همبرگر شتر
برگرهایی که از گوشت شتر تهیه می‌شوند، به دلیل طعم خاص و ارزش غذایی بالا در برخی رستوران‌ها و فروشگاه‌ها عرضه می‌شوند.
5. گوشت خشک‌شده شتر (جرکی)
گوشت شتر خشک‌شده یا دودی‌شده (Jerky) یکی از فرآورده‌هایی است که برای افزایش ماندگاری و مصرف به‌عنوان تنقلات پروتئینی تولید می‌شود.
6. کنسرو گوشت شتر
کنسرو گوشت شتر به‌صورت خوراک آماده یا گوشت خالص کنسرو شده، به‌ویژه در مناطقی که مصرف گوشت شتر رایج‌تر است، تولید و توزیع می‌شود.
7. پودر گوشت شتر
از پودر گوشت شتر به‌عنوان مکمل غذایی یا در تولید برخی محصولات پروتئینی و دارویی استفاده می‌شود.
8. دل، جگر و سایر احشاء شتر
دل، جگر، قلوه و سایر احشاء شتر نیز فرآوری شده و به‌صورت خوراکی یا در صنایع غذایی استفاده می‌شوند.
9. گوشت فرآوری‌شده برای غذاهای سنتی
در برخی مناطق، گوشت شتر به‌صورت فرآوری‌شده برای تهیه غذاهای محلی مانند "قلیه شتر"، "آبگوشت شتر" یا "بریانی شتر" استفاده می‌شود.
10. محصولات صادراتی
گوشت و فرآورده‌های شتر به شکل‌های مختلف برای صادرات بسته‌بندی و فرآوری می‌شوند، به‌ویژه به کشورهای عربی و مناطق بیابانی.
این فرآورده‌ها نه‌تنها به دلیل تنوع، بلکه به دلیل خواص تغذیه‌ای خاص گوشت شتر، محبوبیت زیادی در بازارهای محلی و جهانی پیدا کرده‌اند.

دورچین استیک‌ها مجموعه‌ای از مواد غذایی و تزییناتی است که در کنار استیک (گوشت گریل یا سرخ‌شده) سرو می‌شود. این دورچین‌ها برای تکمیل طعم غذا، افزایش زیبایی بصری، و ایجاد تعادل در وعده غذایی استفاده می‌شوند. انواع دورچین استیک می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

1. سبزیجات گریل یا بخارپز شده

• هویج، کلم بروکلی، قارچ، مارچوبه، و فلفل دلمه‌ای از گزینه‌های رایج هستند.
• این سبزیجات معمولاً با ادویه‌ها و روغن زیتون طعم‌دار می‌شوند.

2. سیب‌زمینی

• سیب‌زمینی سرخ‌کرده، پوره سیب‌زمینی، یا سیب‌زمینی تنوری از انتخاب‌های پرطرفدار برای همراهی استیک هستند.

3. سالادها

• سالاد سبز ساده یا سالاد سزار می‌تواند یک مکمل سبک و تازه باشد.
• سالاد کلم یا سالاد یونانی نیز مناسب هستند.

4. نان یا کروتان

• نان‌های گریل‌شده، نان سیر، یا کروتان‌های طعم‌دار در کنار استیک لذت‌بخش هستند.

5. سس‌ها

• سس‌های مختلف مانند سس قارچ، سس فلفل، سس گوجه‌فرنگی یا سس کره و سیر به استیک طعم ویژه‌ای می‌بخشند.

6. حبوبات یا غلات

• لوبیا، عدس، یا برنج طعم‌دار شده به عنوان یک دورچین کامل‌تر می‌توانند استفاده شوند.

7. دکوراسیون و تزیینات

• برگ‌های تازه جعفری، رزماری یا آویشن برای زیبایی و عطر استفاده می‌شوند.

گوشت شتر که پیش‌تر بیشتر در مناطق بیابانی و عشایری مصرف می‌شد، به‌تدریج راه خود را به سفره‌های عمومی باز کرده است. این موضوع به چند دلیل رخ داده است:
1. افزایش آگاهی از فواید تغذیه‌ای گوشت شتر
گوشت شتر سرشار از پروتئین، کم‌چرب‌تر از بسیاری از گوشت‌های دیگر (مانند گاو)، و حاوی مواد معدنی و ویتامین‌های مفید است. همچنین، کلسترول کمتر و قابلیت هضم بالاتری دارد که آن را به گزینه‌ای سالم‌تر تبدیل کرده است.
2. تنوع در فرهنگ غذایی
با گذر زمان و گسترش آگاهی در مورد غذاهای مختلف، مردم به دنبال تجربه مزه‌های جدید و غذاهای سالم‌تر بوده‌اند. گوشت شتر به دلیل طعم خاص خود به یک گزینه جذاب در آشپزی تبدیل شده است.
3. افزایش تولید و عرضه گوشت شتر
پرورش شتر در بسیاری از مناطق بیابانی و نیمه‌بیابانی به دلیل سازگاری این حیوان با شرایط سخت آب و هوایی گسترش یافته است. این امر باعث افزایش عرضه گوشت شتر در بازار شده است.
4. تبلیغات و آگاهی‌رسانی
تبلیغات و اطلاعات منتشرشده در رسانه‌ها و فضای مجازی در مورد خواص و فواید گوشت شتر باعث افزایش تمایل مردم به خرید و استفاده از آن شده است.
5. قیمت مناسب و دسترسی آسان‌تر
در برخی مناطق، گوشت شتر قیمت رقابتی‌تری نسبت به گوشت گوسفند یا گاو دارد. همچنین، فروشگاه‌ها و قصابی‌ها به‌تدریج این گوشت را در دسترس‌تر کرده‌اند.
6. مصارف دارویی و درمانی
در طب سنتی و مدرن، از گوشت شتر به‌عنوان ماده‌ای با خواص درمانی یاد شده است. برای مثال، برخی معتقدند گوشت شتر برای افراد دارای بیماری‌های خاص مثل دیابت یا کلسترول بالا مفید است.
به‌طور کلی، ترکیب خواص تغذیه‌ای، تبلیغات مناسب، و افزایش عرضه، باعث شده گوشت شتر به‌تدریج جایگاه خود را در بازار گوشت پیدا کند و روی سفره‌های مردم ظاهر شود.

تاریخچه خورشت ماست اصفهان

خورشت ماست یکی از غذاهای سنتی و منحصر به فرد اصفهان است که برخلاف نام آن، بیشتر به‌عنوان یک دسر سرو می‌شود. این خورشت ریشه‌ای قدیمی در فرهنگ غذایی اصفهان دارد و گفته می‌شود در ابتدا برای اشراف‌زادگان و ثروتمندان تهیه می‌شد.

خورشت ماست به‌تدریج به یکی از غذاهای محبوب در مراسم‌ها و مهمانی‌های خاص تبدیل شد.

نکته جالب در مورد این غذا این است که در گذشته به جای شیرینی‌جات امروزی، برای پذیرایی از مهمانان استفاده می‌شد. با وجود ظاهر ساده، طعم آن بسیار غنی و لذیذ است که ترکیبی از شیرینی، عطر و لطافت را ارائه می‌دهد.

طرز تهیه خورشت ماست اصفهان

مواد لازم:

    •    گوشت گردن یا ماهیچه گوسفندی: 250 گرم

    •    ماست پرچرب (ترجیحاً ماست چکیده): 500 گرم

    •    شکر: 1 پیمانه

    •    زرده تخم‌مرغ: 1 عدد

    •    زعفران دم‌کرده: 2 قاشق غذاخوری

    •    گلاب: 2 قاشق غذاخوری

    •    خلال بادام یا پسته برای تزیین (اختیاری)

    •    نمک و فلفل: به میزان لازم

طرز تهیه:


    1.    پخت گوشت:

گوشت گردن یا ماهیچه را با مقداری آب، نمک و ادویه‌های دلخواه (مثل زردچوبه) روی حرارت ملایم بپزید تا کاملاً نرم شود. پس از پخت، گوشت را از استخوان جدا کنید و با گوشت‌کوب یا میکسر کاملاً له کنید تا یکدست و نرم شود.

    2.    آماده کردن ماست:

ماست را با زرده تخم‌مرغ مخلوط کنید و روی حرارت کم قرار دهید. مدام هم بزنید تا ماست نبُرد. در این مرحله می‌توانید زعفران دم‌کرده و شکر را اضافه کنید و به آرامی مخلوط کنید.

    3.    اضافه کردن گوشت:

گوشت له‌شده را به مخلوط ماست اضافه کنید و خوب هم بزنید. گلاب را نیز در این مرحله اضافه کنید. اجازه دهید مواد با حرارت کم و به آرامی غلیظ شوند.

    4.    تزیین:

خورشت را در ظرف مناسب بریزید و روی آن را با خلال بادام، پسته و زعفران تزیین کنید. این خورشت معمولاً به صورت سرد سرو می‌شود، بنابراین بهتر است قبل از سرو چند ساعت در یخچال قرار گیرد.

نکات مهم:

    •    برای طعم بهتر، از ماست محلی و پرچرب استفاده کنید.

    •    افزودن زعفران و گلاب به میزان دلخواه می‌تواند طعم خورشت را خاص‌تر کند.

    •    این خورشت به‌صورت سرد سرو می‌شود و بهتر است یک روز قبل از مصرف آماده شود تا مزه‌ها به خوبی ترکیب شوند.

نکات مهم در تهیه خورشت ماست

    1.    جلوگیری از بریدن ماست:

بزرگ‌ترین چالش در تهیه خورشت ماست، جلوگیری از بریده شدن ماست است. برای این کار:

    •    از ماست پرچرب و تازه استفاده کنید.

    •    حرارت بسیار کم باشد و مواد به آرامی هم زده شوند.

    •    افزودن زرده تخم‌مرغ به ترکیب ماست و شکر به پایداری بافت آن کمک می‌کند.

    2.    زعفران مرغوب:

زعفران اصلی‌ترین عامل عطر و رنگ این خورشت است. استفاده از زعفران مرغوب ایرانی و دم‌کردن صحیح آن (با آب جوش و چند تکه یخ) تاثیر زیادی در طعم نهایی دارد.

    3.    سرد کردن:

خورشت ماست حتماً باید پس از آماده‌سازی چند ساعت در یخچال بماند تا طعم‌ها به خوبی در هم آمیخته شوند و بافت نهایی غذا سفت‌تر شود.

    4.    تزیین:

تزیین این غذا از نظر اصفهانی‌ها اهمیت زیادی دارد. از خلال پسته، بادام، گل محمدی خشک و حتی زرشک برای زیبایی و طعم‌دهی استفاده می‌کنند
 

نوش جان!

قصه و تاریخچه پاستا ، مثل طعمش دلنشین است. از میز غذای اشراف‌زادگان ایتالیایی تا غذایی که در برنامه هفتگی مردم دنیا قرار دارد؛ پاستا سفر طولانی را پشت سر گذاشته و دگرگونی آن طی قرن‌ها همچنان ادامه دارد.



پاستا که در هر گوشه از دنیا با نام، شکل و شیوه‌ای متفاوت سرو می‌شود، از یک غذای محبوب پا را فراتر گذاشته و به یک تجارت غذایی بزرگ در سراسر دنیا تبدیل شده است.

برای تهیه پاستا با سس پستو و مرغ، این مراحل را دنبال کنید:

مواد لازم:

    •    پاستا: 300 گرم (هر نوع پاستایی که دوست دارید)

    •    سینه مرغ: 250 گرم (به صورت تکه‌های کوچک خرد شده)

    •    سس پستو: 4 قاشق غذاخوری (خانگی یا آماده)

    •    پنیر پارمزان: 2 قاشق غذاخوری (رنده شده)

    •    روغن زیتون: 2 قاشق غذاخوری

    •    سیر: 1 حبه (رنده شده یا خرد شده)

    •    نمک و فلفل: به میزان لازم

    •    خامه (اختیاری): 2 قاشق غذاخوری (برای کرمی‌تر شدن سس)

    •    برگ ریحان تازه: برای تزئین

طرز تهیه:
 

1. آماده کردن مرغ:

    1.    سینه مرغ خرد شده را با نمک، فلفل و کمی روغن زیتون مزه‌دار کنید.

    2.    در یک تابه، 1 قاشق روغن زیتون بریزید و سیر رنده‌شده را کمی تفت دهید تا عطر آن آزاد شود.

    3.    مرغ‌ها را به تابه اضافه کنید و با حرارت متوسط سرخ کنید تا طلایی و پخته شوند. سپس کنار بگذارید.

2. پخت پاستا:

    1.    در یک قابلمه بزرگ، آب را جوش بیاورید. کمی نمک و روغن زیتون به آن اضافه کنید.

    2.    پاستا را طبق دستور روی بسته‌بندی بپزید (معمولاً 8-10 دقیقه) و سپس آبکش کنید. مقداری از آب پاستا را نگه دارید (حدود 1/4 پیمانه).

3. آماده کردن سس:

1.    آماده‌سازی مواد اولیه:

برگ‌های ریحان را بشویید و خشک کنید (بهتر است کاملاً خشک باشند تا سس آب نیندازد).

    2.    ترکیب مواد خشک:

در غذاساز یا مخلوط‌کن، برگ‌های ریحان، مغز بادام‌هندی یا دانه کاج، سیر، پنیر پارمزان و کمی نمک و فلفل را بریزید.

    3.    اضافه کردن روغن زیتون:

غذاساز را روشن کنید و کم‌کم روغن زیتون را اضافه کنید تا تمام مواد به خوبی مخلوط شوند و به یک بافت نرم و یکدست برسند. اگر سس خیلی غلیظ بود، می‌توانید مقدار بیشتری روغن زیتون اضافه کنید.

    4.    چشیدن و تنظیم مزه:

سس را بچشید و در صورت نیاز نمک یا فلفل بیشتری اضافه کنید.

4.مخلوط کردن پاستا و مرغ:

    1.    در همان تابه‌ای که مرغ را پختید، سس پستو را با کمی خامه (اختیاری) مخلوط کنید. اگر سس غلیظ بود، کمی از آب پاستا را اضافه کنید تا رقیق‌تر شود.

    2.    مرغ‌های سرخ‌شده را به سس اضافه کنید و هم بزنید.

5. ترکیب پاستا و سس:

    1.    پاستای آبکش‌شده را به تابه اضافه کنید و با سس و مرغ خوب مخلوط کنید تا تمام مواد به پاستا آغشته شوند.

    2.    در صورت نیاز، کمی دیگر پنیر پارمزان و فلفل اضافه کنید.

5. سرو:

    1.    پاستا را در ظرف سرو بریزید.

    2.    روی آن را با پنیر پارمزان و برگ ریحان تازه تزئین کنید.
 

این پاستای خوشمزه را با نان سیر یا سالاد سرو کنید و لذت ببرید!

نوش جان !

قلوه‌گاه گوساله منجمد یکی از قسمت‌های مهم گوشت گوساله است که به دلیل ویژگی‌های تغذیه‌ای و کاربردهای متنوع در آشپزی مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله، به بررسی قلوه‌گاه گوساله منجمد، ارزش غذایی، موارد استفاده و نکاتی درباره نگهداری و مصرف آن می‌پردازیم.
 

قلوه‌گاه گوساله چیست؟


 

قلوه‌گاه بخشی از گوشت گوساله است که در قسمت میانی بدن، نزدیک به شکم و زیر دنده‌ها قرار دارد. این بخش به دلیل نرمی بافت و چربی متوسط، هم طعم خوشایندی دارد و هم برای پخت انواع غذاها مناسب است.
گوشت قلوه‌گاه معمولاً شامل رگه‌های چربی است که به آن لطافت خاصی می‌بخشد.
 

ارزش غذایی قلوه‌گاه گوساله منجمد

قلوه‌گاه گوساله منبع غنی از پروتئین با کیفیت بالا، ویتامین‌ها و مواد معدنی است. برخی از مواد مغذی موجود در این بخش عبارتند از:

    •    پروتئین: کمک به بازسازی عضلات و تقویت سیستم ایمنی.

    •    آهن: مفید برای پیشگیری از کم‌خونی.

    •    روی (زینک): موثر در بهبود عملکرد سیستم ایمنی و سلامت پوست.

    •    ویتامین‌های گروه B: از جمله ویتامین B12 که برای تولید انرژی و عملکرد سیستم عصبی ضروری است.

موارد استفاده قلوه‌گاه گوساله منجمد
 

قلوه‌گاه به دلیل داشتن بافت نرم و چربی مناسب، در تهیه بسیاری از غذاها استفاده می‌شود. از جمله:

    1.    کباب: قلوه‌گاه به دلیل طعم لذیذ و بافت مناسب، برای تهیه انواع کباب‌ها (مانند کباب‌تابه‌ای یا کباب چنجه) بسیار محبوب است.

    2.    خوراک‌ها: می‌توان از قلوه‌گاه برای تهیه خوراک‌های ساده یا مجلسی همراه با سبزیجات استفاده کرد.

    3.    استفاده در غذاهای بین‌المللی: این بخش از گوشت در غذاهای اروپایی، خاورمیانه‌ای و حتی آسیایی کاربرد دارد.

مزایای قلوه‌گاه منجمد

    •    حفظ کیفیت و طراوت گوشت: فرایند انجماد باعث می‌شود که ارزش غذایی و طعم قلوه‌گاه به‌خوبی حفظ شود.

    •    دسترسی در تمام فصول: انجماد امکان استفاده از این محصول را در زمان‌هایی که دسترسی به گوشت تازه دشوار است، فراهم می‌کند.

    •    ماندگاری بالا: قلوه‌گاه منجمد در دمای مناسب (معمولاً -18 درجه سانتی‌گراد) می‌تواند ماه‌ها قابل نگهداری باشد.

نکاتی درباره نگهداری و مصرف قلوه‌گاه منجمد

    1.    دمای نگهداری: باید قلوه‌گاه در فریزر با دمای ثابت نگهداری شود تا از رشد باکتری‌ها جلوگیری شود.

    2.    یخ‌زدایی: برای یخ‌زدایی، بهتر است گوشت را از فریزر خارج کرده و در یخچال قرار دهید تا به‌آرامی یخ آن باز شود. این روش از افت کیفیت گوشت جلوگیری می‌کند.

    3.    بهداشت در پخت: هنگام استفاده از قلوه‌گاه، از رعایت بهداشت و پخت کامل آن اطمینان حاصل کنید تا خطر آلودگی‌های احتمالی به حداقل برسد.

جمع‌بندی
 

قلوه‌گاه گوساله منجمد به‌دلیل ارزش غذایی بالا، بافت نرم و طعم خوشایند، یکی از بهترین انتخاب‌ها برای تهیه انواع غذاها است. با نگهداری صحیح و استفاده مناسب، این محصول می‌تواند به یک گزینه ایده‌آل در آشپزی روزانه و مجلسی تبدیل شود.

تاریخچه کوفته تبریزی
 

کوفته تبریزی یکی از غذاهای سنتی و مشهور ایران به‌ویژه در شهر تبریز است که قدمت آن به صدها سال قبل برمی‌گردد.

این غذا بخشی از فرهنگ غذایی آذربایجان بوده و معمولاً در مراسم‌های خاص، مهمانی‌ها و دورهمی‌ها تهیه می‌شود. کوفته تبریزی علاوه بر طعم دلپذیر، نشان‌دهندهٔ مهارت و دقت آشپز در تهیه آن است، زیرا بافت کوفته باید یک‌دست باشد و هنگام پخت از هم نپاشد.
مواد اولیه این غذا عمدتاً از مواد مغذی و پرانرژی تشکیل شده و به همین دلیل غذایی کامل و مقوی محسوب می‌شود.

مواد لازم برای کوفته تبریزی

برای 4 نفر:

    •    گوشت چرخ‌کرده: 500 گرم (ترجیحاً ترکیبی از گوشت گوساله و گوسفند)

    •    برنج: 1 پیمانه

    •    لپه: 1 پیمانه

    •    سبزی معطر: 200 گرم (ترکیبی از تره، جعفری، مرزه و شوید)

    •    پیاز: 2 عدد متوسط (یکی برای داخل کوفته و یکی برای سس)

    •    آرد نخودچی: 2 قاشق غذاخوری

    •    تخم‌مرغ: 1 عدد خام (برای انسجام کوفته)

    •    نمک، فلفل، زردچوبه و ادویه‌های دلخواه: به میزان لازم

    •    مواد میانی: تخم‌مرغ آب‌پز، گردو، آلو بخارا، زرشک

مواد لازم برای سس:

    •    رب گوجه‌فرنگی: 2 قاشق غذاخوری

    •    پیاز: 1 عدد

    •    زردچوبه، نمک و فلفل: به مقدار لازم

    •    آب گوشت یا آب معمولی: 2 تا 3 لیوان

طرز تهیه کوفته تبریزی
 

1. آماده‌سازی مواد اولیه:

    1.    لپه را شسته و به‌مدت 2-3 ساعت خیس کنید، سپس آن را بپزید تا نرم شود و بعد از پخت، آن را کاملاً له کنید.

    2.    برنج را نیم‌پز کنید و کنار بگذارید.

    3.    سبزی‌های معطر را شسته و ریز خرد کنید.

    4.    یک عدد پیاز را رنده کنید و آب آن را بگیرید.

2. تهیه مایه کوفته:

    1.    گوشت چرخ‌کرده، لپه له‌شده، برنج نیم‌پز، سبزی معطر، پیاز رنده‌شده، آرد نخودچی، تخم‌مرغ خام و ادویه‌ها را در ظرف بزرگی با هم مخلوط کنید.

    2.    مواد را به‌مدت 10-15 دقیقه ورز دهید تا کاملاً منسجم و یک‌دست شود. این مرحله بسیار مهم است تا کوفته‌ها هنگام پخت از هم نپاشند.

3. شکل‌دادن کوفته:

    1.    از مایه کوفته مقداری بردارید و آن را به شکل توپ درآورید.

    2.    داخل هر کوفته یک یا دو تکه تخم‌مرغ آب‌پز، گردو، آلو بخارا و زرشک قرار دهید و مایه را دور مواد میانی کاملاً بپوشانید.

4. تهیه سس:

    1.    یک عدد پیاز را خلالی خرد کرده و در کمی روغن تفت دهید.

    2.    زردچوبه و رب گوجه‌فرنگی را اضافه کنید و کمی تفت دهید تا خامی رب گرفته شود.

    3.    آب گوشت یا آب معمولی را به سس اضافه کنید و بگذارید به جوش بیاید.

5. پخت کوفته:

    1.    کوفته‌ها را به‌آرامی داخل قابلمه سس بچینید.

    2.    ابتدا حرارت را زیاد کنید تا سس بجوشد، سپس حرارت را کم کنید و در قابلمه را نیمه‌باز بگذارید.

    3.    حدود 1 تا 1.5 ساعت زمان دهید تا کوفته‌ها بپزند و کاملاً مغزپخت شوند.

    4.    در حین پخت، کوفته‌ها را زیاد جا‌به‌جا نکنید تا از هم نپاشند.

نکات مهم:

    •    برای انسجام بیشتر کوفته، می‌توانید یک قاشق ماست به مایه اضافه کنید.

    •    هنگام ورز دادن مواد عجله نکنید؛ این مرحله برای موفقیت در تهیه کوفته اهمیت زیادی دارد.

    •    حتماً در قابلمه را نیمه‌باز بگذارید تا کوفته‌ها ترک نخورند.

کوفته تبریزی را می‌توانید با نان یا برنج سرو کنید. این غذا با دوغ و سبزی خوردن ترکیب بسیار لذیذی دارد.

نوش جان!

آش شله قلمکار یکی از آش‌های سنتی و بسیار مشهور ایرانی است که به دلیل داشتن گوشت در ترکیباتش بسیار مقوی است و غذایی کامل محسوب می‌شود. تهیه این آش خوشمزه و مقوی به خصوص در فصل پاییز و زمستان دلچسب‌تر است.

در ادامه این مطلب می‌خواهیم با آموزش آش شله قلمکار همراه با نکات مهم و فوت و فن‌های مربوط به تهیه این آش به استقبال شب یلدا و شروع فصل زمستان برویم؛ پس همراه ما باشید.


 

 دستور تهیه این آش با گوشت 

مواد لازم:

    •    گوشت گوسفندی یا گوساله: 500 گرم (ترجیحاً با استخوان)

    •    برنج نیم‌دانه: 1 پیمانه

    •    بلغور گندم: 1 پیمانه

    •    جو پوست‌کنده: 1 پیمانه

    •    نخود: 1/2 پیمانه

    •    لوبیا قرمز: 1/2 پیمانه

    •    عدس: 1/2 پیمانه

    •    سبزی آش (تره، جعفری، گشنیز، اسفناج): 1 کیلوگرم (ریز خرد شده)

    •    پیاز: 3 عدد (1 عدد برای گوشت و 2 عدد برای پیاز داغ)

    •    نمک، زردچوبه، فلفل: به مقدار لازم

    •    نعناع خشک: برای تزئین

    •    روغن یا کره: به مقدار لازم

مراحل تهیه:

1. آماده‌سازی حبوبات:

    •    نخود و لوبیا قرمز را از شب قبل خیس کنید و چند بار آب آن را عوض کنید تا نفخ آن‌ها گرفته شود.

    •    عدس را می‌توان یک ساعت قبل از پخت خیس کرد.

2. پخت گوشت:

    •    گوشت را به همراه یک عدد پیاز چهارقاچ‌شده، کمی زردچوبه و آب در قابلمه بگذارید تا خوب بپزد.

    •    پس از پخت، گوشت را ریش‌ریش کنید و استخوان‌ها را جدا کنید. آب گوشت را نگه دارید تا به آش اضافه شود.

3. پخت حبوبات و غلات:

    •    بلغور گندم، جو پوست‌کنده، نخود، لوبیا و برنج را با آب در یک قابلمه بزرگ ریخته و بپزید. هر از گاهی هم بزنید تا ته نگیرد.

    •    عدس را در نیمه‌های پخت اضافه کنید چون زودتر از سایر حبوبات می‌پزد.

4. اضافه کردن سبزی آش:

    •    سبزی آش را به مواد پخته‌شده اضافه کنید و اجازه دهید با حرارت ملایم بپزد و آش جا بیفتد. مرتب هم بزنید تا ته نگیرد.

5. اضافه کردن گوشت:

    •    گوشت ریش‌ریش‌شده و آب گوشت را به قابلمه اضافه کنید و همه مواد را با هم مخلوط کنید.

6. تهیه پیاز داغ و نعناع داغ:

    •    دو عدد پیاز باقی‌مانده را خلالی خرد کرده و در روغن سرخ کنید تا طلایی شود. کمی از آن را برای تزئین کنار بگذارید.

    •    در همان روغن نعناع خشک را اضافه کنید (نعناع نباید زیاد سرخ شود چون تلخ می‌شود).

7. طعم‌دهی نهایی:

    •    نمک، فلفل و زردچوبه را به آش اضافه کنید. آش باید با حرارت ملایم و به مدت طولانی پخته شود تا خوب جا بیفتد و غلیظ شود.

8. تزئین و سرو:

    •    آش را در ظرف سرو بکشید و با پیاز داغ، نعناع داغ و کمی کشک تزئین کنید.

نوش جان!

فراد مبتلا به نقرس باید در مصرف گوشت‌ها و منابع پروتئین حیوانی محتاط باشند، زیرا این غذاها حاوی پورین هستند که می‌تواند سطح اسید اوریک خون را افزایش داده و حملات نقرس را تحریک کند.
گوشت بوقلمون و نقرس:
گوشت بوقلمون نسبت به برخی دیگر از گوشت‌ها (مانند گوشت قرمز یا جگر) پورین کمتری دارد، اما همچنان می‌تواند در دسته غذاهایی باشد که مصرف زیاد آن برای افراد مبتلا به نقرس مضر است.
نکات مصرف گوشت بوقلمون:
1. میزان مصرف: بهتر است به مقدار کم و در حد تعادل مصرف شود.

2. قسمت گوشت: گوشت سفید بوقلمون (مانند سینه) نسبت به قسمت‌های دیگر پورین کمتری دارد.

3. پخت سالم: از سرخ کردن اجتناب کنید و روش‌های بخارپز یا آبپز را انتخاب کنید.

4. جایگزین‌ها: منابع پروتئین گیاهی (مانند عدس، لوبیا و سویا) یا تخم‌مرغ معمولاً پورین کمتری دارند و ممکن است جایگزین بهتری باشند.


توصیه کلی:
اگر نقرس دارید، قبل از اضافه کردن گوشت بوقلمون یا هر نوع گوشت دیگر به رژیم غذایی خود، با یک متخصص تغذیه یا پزشک مشورت کنید تا برنامه‌ای مناسب برای کنترل بیماری‌تان طراحی شود.

انتخاب بین اکبر جوجه و مرغ ساده به سلیقه غذایی شما بستگی دارد، اما هرکدام ویژگی‌های خودشان را دارند:
اکبر جوجه: یک غذای خوشمزه و معروف ایرانی است که با جوجه سرخ‌شده در کره و آب‌لیمو همراه با برنج زعفرانی و رب انار سرو می‌شود. طعم شیرین و ترش آن بسیار جذاب است.
مرغ ساده: غذایی متنوع و سالم است که می‌توانید آن را به شکل آب‌پز، کبابی، یا سرخ‌شده با ادویه‌های مختلف تهیه کنید.

اگر به دنبال طعمی خاص و مجلسی هستید، اکبر جوجه گزینه بهتری است. اما اگر غذای سبک‌تر و سالم‌تری می‌خواهید، مرغ ساده مناسب‌تر خواهد بود.

نوع برش در استیک‌ها نقش مهمی در طعم و بافت آنها دارد. به طور کلی، استیک‌ها را می‌توان به دو روش مختلف برش داد:

برش با بافت گوشت (در جهت فیبرهای گوشت):

در این روش، فیبرهای گوشت در جهت طولی قرار دارند. این نوع برش برای استیک‌هایی که می‌خواهید بافت نرم‌تری داشته باشند، مناسب است.

نتیجه: استیک‌های با این نوع برش معمولاً کمی سفت‌تر و محکم‌تر خواهند بود و ممکن است برای برخی افراد کمتر لذت‌بخش باشند.

برش برعکس بافت گوشت (برش عمود بر فیبرها):

این برش باعث می‌شود که فیبرهای گوشت به قطعات کوچک‌تری تقسیم شوند. برش عمود بر فیبرها برای تهیه استیک‌های نرم‌تر و با بافتی لطیف‌تر مناسب است.

نتیجه: این نوع برش معمولاً باعث می‌شود استیک نرم‌تر و لذیذتر شود و جویدن آن راحت‌تر باشد.

در نتیجه، انتخاب نوع برش بسته به ترجیحات شما و نوع گوشت (سفت یا نرم) می‌تواند تأثیر زیادی بر کیفیت استیک داشته باشد. اگر می‌خواهید استیک شما نرم و لطیف باشد، بهتر است برش عمود بر فیبرها را انتخاب کنید.

طرز تهیه مایع کباب کوبیده از گذشته تا به امروز به دلیل تغییرات در سبک زندگی و دسترسی به مواد اولیه ممکن است تفاوت‌هایی داشته باشد. با این حال، اصول تهیه این مایع تقریباً ثابت مانده است. در ادامه، روش سنتی و مدرن تهیه مایع کباب کوبیده ارائه می‌شود:
روش سنتی (قدیمی):
در گذشته، برای تهیه مایع کباب کوبیده، معمولاً از ابزارهای ساده و مواد اولیه طبیعی استفاده می‌شد.
مواد لازم:
گوشت گوسفند (ترجیحاً مخلوطی از راسته و قلوه‌گاه): 1 کیلوگرم
پیاز: 2 عدد بزرگ
نمک: به میزان لازم
فلفل سیاه: به میزان لازم
زردچوبه (در برخی مناطق): مقدار کم
روش تهیه:
چرخ کردن گوشت: گوشت گوسفند را با چاقو یا دستگاه دستی مخصوص خرد می‌کردند. در برخی مناطق، گوشت را با دست کاملاً له و نرم می‌کردند.
پیاز رنده‌شده: پیازها را رنده کرده و آب آن را کاملاً می‌گرفتند تا مایع کباب شل نشود.
مخلوط کردن: گوشت و پیاز را با نمک، فلفل سیاه و زردچوبه مخلوط کرده و به‌خوبی ورز می‌دادند تا کاملاً چسبنده شود.
استراحت دادن: مخلوط را چند ساعت در جای خنک استراحت می‌دادند تا طعم‌ها به‌خوبی ترکیب شوند.
سیخ کردن: مواد را به سیخ‌های فلزی می‌کشیدند و با زغال طبیعی کباب می‌کردند.
روش مدرن:
امروزه، با پیشرفت ابزارها و تغییرات در ذائقه، روش تهیه کمی تغییر کرده است.
مواد لازم:
گوشت گوسفند: 700 گرم
گوشت گوساله: 300 گرم (برای کاهش چربی و حفظ انسجام)
پیاز: 2 عدد بزرگ
جوش شیرین (در صورت تمایل): 1 قاشق چای‌خوری
نمک و فلفل سیاه: به میزان لازم
زعفران دم‌کرده: 1 قاشق غذاخوری (اختیاری)
روش تهیه:
چرخ کردن گوشت: گوشت گوسفند و گوساله را دو بار چرخ کنید تا نرم و یکنواخت شود.
پیاز رنده‌شده: پیاز را رنده کنید، آب آن را کاملاً بگیرید و به گوشت اضافه کنید.
افزودن ادویه: نمک، فلفل سیاه و در صورت تمایل زعفران دم‌کرده را اضافه کنید.
ورز دادن: مواد را 10 تا 15 دقیقه ورز دهید تا چسبندگی کافی پیدا کند. اگر جوش شیرین استفاده می‌کنید، در این مرحله اضافه کنید.
استراحت دادن: مخلوط را برای 2 تا 3 ساعت در یخچال قرار دهید.
سیخ کردن: مواد را به سیخ‌های فلزی بکشید و با کمی فشار مواد را به‌خوبی فیکس کنید.
کباب کردن: روی زغال یا گریل گازی کباب کنید و هر چند دقیقه یک‌بار سیخ‌ها را بچرخانید تا یکنواخت بپزند.
نکات کلیدی:
نسبت چربی گوشت باید حدود 20 تا 25 درصد باشد تا کباب نرم و آبدار شود.
آب پیاز حتماً گرفته شود تا از شل شدن مایه جلوگیری کند.
ورز دادن کافی و استراحت در یخچال به انسجام مایه کمک می‌کند.
زغال با حرارت یکنواخت باعث پخت بهتر کباب می‌شود.
تفاوت‌ها در گذر زمان:
در گذشته از ابزارهای دستی استفاده می‌شد، اما امروزه دستگاه‌های پیشرفته در دسترس است.
استفاده از گوشت گوساله در کنار گوشت گوسفند به‌منظور تنظیم چربی بیشتر شده است.
افزودن زعفران و ادویه‌های جدید برای طعم‌دهی متفاوت در روش مدرن رایج شده است.
با رعایت این نکات می‌توانید کباب کوبیده‌ای خوشمزه و اصیل تهیه کنید.

تفاوت مغز استخوان گوساله و گوسفند از چند جنبه قابل بررسی است، از جمله اندازه، طعم، ارزش غذایی، و کاربرد در آشپزی. در ادامه این تفاوت‌ها توضیح داده شده است:

1. اندازه و ساختار

    مغز استخوان گوساله: به دلیل جثه بزرگ‌تر گوساله، استخوان‌های آن نیز ضخیم‌تر و مغز استخوان بیشتر و پرحجم‌تر است.

    مغز استخوان گوسفند: کوچک‌تر و ظریف‌تر است و مقدار کمتری مغز استخوان دارد.

2. طعم و بافت

    گوساله: طعم ملایم‌تر و بافت نرم‌تری دارد که ممکن است برای افرادی که طعم قوی را نمی‌پسندند مناسب‌تر باشد.

    گوسفند: طعم قوی‌تر و بوی خاص‌تری دارد که به دلیل چربی بیشتر در بافت‌های آن است.

3. ارزش غذایی

    هر دو منبع غنی از چربی، ویتامین‌های محلول در چربی (مانند A و K) و مواد معدنی مثل کلسیم و آهن هستند.

    گوسفند: چربی بیشتری دارد و ممکن است برای افرادی که به دنبال چربی کمتر هستند، مغز گوساله مناسب‌تر باشد.

4. کاربرد در آشپزی

    مغز استخوان گوساله: معمولاً در تهیه سوپ‌ها، خورشت‌ها و غذاهای حجیم‌تر استفاده می‌شود.

    مغز استخوان گوسفند: بیشتر در غذاهای سنتی، مانند آبگوشت، و در حجم کمتری به کار می‌رود.

5. دسترسی و قیمت

    مغز استخوان گوساله به دلیل حجم بیشتر و استفاده گسترده‌تر در بسیاری از غذاها، معمولاً قیمت بالاتری دارد.

    مغز استخوان گوسفند در مناطق روستایی و سنتی بیشتر رایج است و ممکن است ارزان‌تر باشد.

انتخاب نهایی

انتخاب میان مغز گوساله و گوسفند بستگی به ذائقه، نوع غذا، و نیاز غذایی شما دارد. اگر به دنبال طعم قوی و سنتی هستید، گوسفند گزینه بهتری است؛ اما برای طعمی ملایم‌تر و حجم بیشتر، گوساله انتخاب مناسبی خواهد بود.

بوریتوی گوشت یکی از غذاهای خوشمزه و محبوب مکزیکی است که با ترکیب گوشت، سبزیجات، و ادویه‌های خاص تهیه می‌شود. در ادامه، طرز تهیه این غذا را برای شما شرح می‌دهم:

مواد لازم:

    گوشت چرخ‌کرده: 500 گرم

    پیاز: 1 عدد بزرگ (خرد شده)

    سیر: 2 حبه (خرد یا رنده شده)

    فلفل دلمه‌ای: 1 عدد (خرد شده)

    رب گوجه‌فرنگی: 2 قاشق غذاخوری

    کنسرو لوبیا قرمز: 1 پیمانه (اختیاری)

    ذرت پخته: 1 پیمانه

    پنیر چدار یا موزارلا: 1 پیمانه (رنده شده)

    نان ترتیلا: 4 تا 6 عدد

    روغن: 2 قاشق غذاخوری

    ادویه‌ها:

        زیره: 1 قاشق چای‌خوری

        پودر چیلی: 1 قاشق چای‌خوری

        پاپریکا: 1 قاشق چای‌خوری

        نمک و فلفل: به مقدار لازم

مراحل تهیه:

    آماده‌سازی گوشت:

    در یک تابه، روغن را گرم کنید و پیاز خرد شده را به آن اضافه کنید. کمی تفت دهید تا نرم و طلایی شود. سپس سیر را اضافه کنید و چند ثانیه دیگر تفت دهید.

    پخت گوشت:

    گوشت چرخ‌کرده را به تابه اضافه کنید و خوب هم بزنید تا رنگ آن تغییر کند و پخته شود. ادویه‌ها (زیره، پودر چیلی، پاپریکا، نمک و فلفل) را اضافه کنید و خوب مخلوط کنید.

    اضافه کردن سبزیجات:

    فلفل دلمه‌ای خرد شده، ذرت و کنسرو لوبیا را به مخلوط گوشت اضافه کنید و چند دقیقه تفت دهید.

    اضافه کردن رب گوجه‌فرنگی:

    رب گوجه‌فرنگی را اضافه کرده و مواد را خوب مخلوط کنید. اجازه دهید مواد چند دقیقه روی حرارت ملایم بپزند تا طعم‌ها به خورد هم بروند.

    آماده کردن بوریتو:

    نان ترتیلا را روی سطح صاف قرار دهید. مقداری از مخلوط گوشت را وسط نان بریزید و کمی پنیر رنده شده روی آن بپاشید. نان را به صورت لوله‌ای بپیچید.

    پخت نهایی:

    بوریتوها را در یک تابه یا فر گرم شده قرار دهید تا نان کمی برشته و پنیر داخل آن آب شود. اگر از فر استفاده می‌کنید، بوریتوها را در دمای 180 درجه سانتی‌گراد به مدت 10 دقیقه گرم کنید.

    سرو:

    بوریتوهای گرم را با سس گوجه‌فرنگی، خامه ترش، یا آووکادوی له‌شده سرو کنید.

نوش جان

بوریتوی گوشت یکی از غذاهای خوشمزه و محبوب مکزیکی است که با ترکیب گوشت، سبزیجات، و ادویه‌های خاص تهیه می‌شود. در ادامه، طرز تهیه این غذا را برای شما شرح می‌دهم:

مواد لازم:

    گوشت چرخ‌کرده: 500 گرم

    پیاز: 1 عدد بزرگ (خرد شده)

    سیر: 2 حبه (خرد یا رنده شده)

    فلفل دلمه‌ای: 1 عدد (خرد شده)

    رب گوجه‌فرنگی: 2 قاشق غذاخوری

    کنسرو لوبیا قرمز: 1 پیمانه (اختیاری)

    ذرت پخته: 1 پیمانه

    پنیر چدار یا موزارلا: 1 پیمانه (رنده شده)

    نان ترتیلا: 4 تا 6 عدد

    روغن: 2 قاشق غذاخوری

    ادویه‌ها:

        زیره: 1 قاشق چای‌خوری

        پودر چیلی: 1 قاشق چای‌خوری

        پاپریکا: 1 قاشق چای‌خوری

        نمک و فلفل: به مقدار لازم

مراحل تهیه:

    آماده‌سازی گوشت:

    در یک تابه، روغن را گرم کنید و پیاز خرد شده را به آن اضافه کنید. کمی تفت دهید تا نرم و طلایی شود. سپس سیر را اضافه کنید و چند ثانیه دیگر تفت دهید.

    پخت گوشت:

    گوشت چرخ‌کرده را به تابه اضافه کنید و خوب هم بزنید تا رنگ آن تغییر کند و پخته شود. ادویه‌ها (زیره، پودر چیلی، پاپریکا، نمک و فلفل) را اضافه کنید و خوب مخلوط کنید.

    اضافه کردن سبزیجات:

    فلفل دلمه‌ای خرد شده، ذرت و کنسرو لوبیا را به مخلوط گوشت اضافه کنید و چند دقیقه تفت دهید.

    اضافه کردن رب گوجه‌فرنگی:

    رب گوجه‌فرنگی را اضافه کرده و مواد را خوب مخلوط کنید. اجازه دهید مواد چند دقیقه روی حرارت ملایم بپزند تا طعم‌ها به خورد هم بروند.

    آماده کردن بوریتو:

    نان ترتیلا را روی سطح صاف قرار دهید. مقداری از مخلوط گوشت را وسط نان بریزید و کمی پنیر رنده شده روی آن بپاشید. نان را به صورت لوله‌ای بپیچید.

    پخت نهایی:

    بوریتوها را در یک تابه یا فر گرم شده قرار دهید تا نان کمی برشته و پنیر داخل آن آب شود. اگر از فر استفاده می‌کنید، بوریتوها را در دمای 180 درجه سانتی‌گراد به مدت 10 دقیقه گرم کنید.

    سرو:

    بوریتوهای گرم را با سس گوجه‌فرنگی، خامه ترش، یا آووکادوی له‌شده سرو کنید.

نوش جان

بر اساس گزارش‌های مختلف، سرانه مصرف گوشت قرمز در ایران کاهش یافته است. طبق اعلام سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در سال ۲۰۲۲، سرانه مصرف گوشت قرمز برای هر ایرانی ۶ کیلوگرم بوده است. با توجه به اینکه میانگین بعد خانوار در ایران حدود ۳ نفر است، می‌توان نتیجه گرفت که هر خانوار ایرانی به‌طور متوسط سالانه حدود ۱۸ کیلوگرم گوشت قرمز مصرف می‌کند.
با این حال، گزارش‌های دیگری نشان می‌دهند که سرانه مصرف گوشت قرمز در ایران ممکن است کمتر از این مقدار باشد. به‌عنوان مثال، روزنامه آرمان امروز در مهر ۱۴۰۲ گزارش داده است که سرانه مصرف گوشت قرمز در ایران حدود ۳ کیلوگرم در سال به ازای هر نفر است. این اختلاف در آمارها ممکن است به دلیل تفاوت در روش‌های جمع‌آوری داده‌ها و منابع مورد استفاده باشد.
همچنین، بر اساس گزارش خبرگزاری مهر در سال ۱۴۰۱، سرانه مصرف گوشت قرمز در دهک‌های مختلف درآمدی متفاوت است؛ به‌طوری‌که میانگین مصرف گوشت در دهک دهم درآمدی بیش از ۵ برابر دهک اول درآمدی است.
در مجموع، به نظر می‌رسد که مصرف گوشت قرمز در خانوارهای ایرانی در سال‌های اخیر کاهش یافته است که می‌تواند ناشی از عوامل اقتصادی و تغییرات در الگوهای مصرف باشد.

دلمه کلم برگ یکی از غذاهای سنتی و خوشمزه ایرانی است که با استفاده از برگ‌های کلم پیچ و موادی مثل گوشت چرخ‌کرده، برنج، سبزیجات معطر و ادویه‌های مختلف تهیه می‌شود. در ادامه طرز تهیه دلمه کلم برگ را برای شما شرح می‌دهم:

مواد لازم:

    کلم برگ: 1 عدد بزرگ

    گوشت چرخ‌کرده: 300 گرم

    برنج: 1 پیمانه

    لپه: نصف پیمانه (اختیاری)

    سبزی دلمه (تره، جعفری، شوید، مرزه، ترخون): 200 گرم

    پیاز: 2 عدد متوسط

    رب گوجه‌فرنگی: 2 قاشق غذاخوری

    نمک، فلفل، زردچوبه و ادویه: به مقدار لازم

    روغن: به مقدار لازم

    آبلیمو یا سرکه: 2 قاشق غذاخوری

    شکر: 1 قاشق غذاخوری (برای طعم ملس)

طرز تهیه:

    آماده‌سازی کلم برگ:

        برگ‌های بیرونی کلم را جدا کنید و برگ‌های سالم را برای دلمه انتخاب کنید.

        برگ‌ها را در آب جوشیده که کمی نمک دارد، به مدت 2-3 دقیقه بجوشانید تا نرم شوند و قابلیت پیچیدن پیدا کنند. سپس برگ‌ها را در آب سرد قرار دهید و کنار بگذارید.

    پخت مواد داخلی دلمه:

        برنج را نیم‌پز کنید.

        لپه را جداگانه بپزید تا نرم شود.

        پیازها را ریز خرد کرده و در کمی روغن تفت دهید. گوشت چرخ‌کرده را به پیاز اضافه کنید و با ادویه‌ها (زردچوبه، نمک، فلفل) تفت دهید.

        رب گوجه‌فرنگی را اضافه کرده و کمی تفت دهید تا رنگ آن باز شود.

        برنج، لپه و سبزیجات خردشده را به مخلوط گوشت اضافه کنید و مواد را خوب ترکیب کنید.

    پیچیدن دلمه‌ها:

        برگ‌های کلم را روی سطحی پهن کنید. مقداری از مواد را در وسط برگ قرار دهید.

        برگ را از دو طرف تا کنید و سپس به صورت استوانه یا مربع بپیچید.

    چیدن و پخت دلمه‌ها:

        دلمه‌ها را به‌صورت مرتب در قابلمه بچینید.

        یک لیوان آب، کمی آبلیمو یا سرکه، شکر و نمک را با هم مخلوط کنید و روی دلمه‌ها بریزید.

        روی قابلمه یک بشقاب سنگین بگذارید تا دلمه‌ها هنگام پخت باز نشوند.

        قابلمه را روی حرارت متوسط قرار دهید تا دلمه‌ها بپزند و آب آن کم شود (حدود 1 تا 1.5 ساعت).

نکات:

    برای طعم بهتر، می‌توانید از آب مرغ یا گوشت در سس دلمه استفاده کنید.

    دلمه‌ها را می‌توانید با ماست یا نان تازه سرو کنید.

نوش جان