آش اوماج یکی از آش‌های سنتی و محبوب کرمان است که در فصل‌های سرد سال تهیه می‌شود. این آش به دلیل وجود آرد، حبوبات و سبزیجات، غذایی مقوی و گرم‌کننده محسوب می‌شود.
مواد لازم برای تهیه آش اوماج کرمانی:
آرد گندم: ۱ پیمانه
نخود: ½ پیمانه (از قبل خیس‌شده)
عدس: ½ پیمانه
سبزی آش (تره، گشنیز، اسفناج): ۲ پیمانه خردشده
پیاز: ۲ عدد بزرگ (یکی برای سرخ کردن، یکی برای داخل آش)
زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری
نمک و فلفل: به مقدار لازم
روغن: ۳ قاشق غذاخوری
آب: ۶ پیمانه

طرز تهیه آش اوماج کرمانی:
۱. تهیه حبوبات:
نخود را از شب قبل خیس کنید و با مقداری آب بپزید تا نرم شود.
عدس را به نخود اضافه کنید و اجازه دهید هر دو کاملاً بپزند.

۲. آماده‌سازی اوماج (خمیر ریزه‌های آردی):
آرد را در یک ظرف بریزید و کم‌کم به آن آب اضافه کنید. با نوک انگشتان، مخلوط را ورز دهید تا به شکل خرده‌های ریز و نامنظم (اوماج) دربیاید.
اجازه دهید خرده‌های آرد کمی خشک شوند.

۳. آماده‌سازی آش:
یک عدد پیاز را خلالی خرد کنید و در روغن تفت دهید تا طلایی شود.
زردچوبه و فلفل را به پیاز اضافه کنید تا عطر آن بلند شود.
حبوبات پخته‌شده را به همراه آب به قابلمه اضافه کنید.
وقتی آش جوش آمد، سبزی‌های خردشده را اضافه کنید و اجازه دهید با حرارت ملایم بپزند.

۴. اضافه کردن اوماج:
زمانی که سبزی‌ها نرم شدند، اوماج را کم‌کم داخل آش بریزید و مرتب هم بزنید تا خمیرها به هم نچسبند.
آش را مدام هم بزنید تا اوماج‌ها خوب بپزند و آش غلیظ شود.

۵. سرو آش:
آش را در ظرف بکشید و با پیاز داغ، نعنا داغ و در صورت تمایل کشک تزیین کنید.

نکات مهم:
هم زدن مداوم هنگام اضافه کردن اوماج‌ها باعث می‌شود خمیرها یکدست در آش پخش شوند.
این آش با طبع گرمش برای سرماخوردگی و روزهای سرد زمستان بسیار مناسب است.

بزقرمه یکی از معروف‌ترین و اصیل‌ترین غذاهای کرمانی است که طعمی خاص و خوشمزه دارد. این غذا از ترکیب گوشت بز، نخود، کشک، سیر، پیاز و ادویه‌های محلی تهیه می‌شود و معمولاً با نان سرو می‌شود.
مواد لازم برای تهیه بزقرمه کرمانی:
گوشت بز یا گوسفند: ۵۰۰ گرم
نخود: ۱ پیمانه (از شب قبل خیسانده شود)
کشک: ۱ پیمانه (ترجیحاً کشک محلی کرمانی)
پیاز: ۲ عدد بزرگ
سیر: ۲ تا ۳ حبه
زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری
نمک و فلفل: به مقدار لازم
روغن یا کره محلی: ۲ قاشق غذاخوری
نعنا خشک: ۱ قاشق چای‌خوری (برای تزیین)

طرز تهیه:
1. پختن نخود و گوشت:
نخود خیس‌خورده را با آب بپزید تا کاملاً نرم شود.
گوشت بز را همراه با پیاز خردشده، زردچوبه و کمی آب روی حرارت بگذارید تا کاملاً بپزد. بهتر است از شعله ملایم استفاده کنید تا گوشت نرم شود.


2. مخلوط کردن مواد:
وقتی گوشت پخت، آن را ریش‌ریش کنید.
نخود پخته‌شده را له کنید تا بافتی یکدست داشته باشد.


3. اضافه کردن کشک و ادویه‌ها:
سیر را له کنید و در روغن تفت دهید تا عطر آن بلند شود.
مخلوط گوشت و نخود را به سیر اضافه کنید.
کشک را با کمی آب رقیق کنید و به ترکیب اضافه کنید.


4. جوشاندن و جا افتادن غذا:
اجازه دهید بزقرمه روی حرارت ملایم جا بیفتد و غلیظ شود.


5. تزیین و سرو:
در صورت تمایل، روی غذا را با نعنا داغ و کشک تزیین کنید.
بزقرمه را با نان محلی کرمان مانند "نان تافتون" یا "نان سنگک" سرو کنید.



این غذا به دلیل داشتن گوشت، کشک و نخود، بسیار مقوی و مغذی است و برای روزهای سرد سال انتخاب مناسبی محسوب می‌شود. آیا تا به حال بزقرمه کرمانی را امتحان کرده‌اید؟

گوشت مرغ یکی از محبوب‌ترین انواع گوشت در سراسر جهان است و این محبوبیت دلایل متعددی دارد:
1. قیمت مناسب و در دسترس بودن
در مقایسه با گوشت قرمز، گوشت مرغ معمولاً ارزان‌تر است و در اکثر نقاط دنیا به‌راحتی در دسترس قرار دارد.
2. سلامت و ارزش تغذیه‌ای بالا
پروتئین بالا: گوشت مرغ منبع غنی از پروتئین است که برای رشد عضلات و سلامت بدن ضروری است.
چربی کم: به‌ویژه سینه مرغ، چربی کمی دارد و گزینه مناسبی برای رژیم‌های کاهش وزن و سالم‌خوری است.
کم‌کلسترول بودن: در مقایسه با گوشت قرمز، میزان کلسترول پایین‌تری دارد و برای سلامت قلب بهتر است.

3. هضم آسان
گوشت مرغ نسبت به برخی گوشت‌های دیگر سبک‌تر است و هضم راحت‌تری دارد، به همین دلیل برای کودکان، سالمندان و افراد دارای مشکلات گوارشی مناسب‌تر است.
4. تطبیق‌پذیری در آشپزی
گوشت مرغ را می‌توان به روش‌های مختلفی طبخ کرد: سرخ‌کرده، آب‌پز، گریل‌شده، کبابی، تنوری و غیره. همچنین در انواع غذاهای سنتی و مدرن از آن استفاده می‌شود.
5. زمان پخت کوتاه‌تر
در مقایسه با گوشت گوسفند یا گاو، گوشت مرغ سریع‌تر می‌پزد، که این موضوع باعث می‌شود برای آشپزی روزمره و غذاهای فوری مناسب‌تر باشد.
6. عدم محدودیت‌های مذهبی و فرهنگی
برخلاف گوشت خوک که در برخی ادیان (مانند اسلام و یهودیت) حرام است، یا گوشت گاو که در آیین هندو منع شده، گوشت مرغ در بیشتر فرهنگ‌ها بدون مشکل مصرف می‌شود.
7. تولید آسان‌تر و پایداری بیشتر
پرورش مرغ نسبت به دام‌های بزرگ‌تر نیاز به منابع کمتر (آب، غذا، فضا) دارد و تولید آن به‌صرفه‌تر است، به همین دلیل در سراسر دنیا به میزان زیادی تولید و مصرف می‌شود.
به همین دلایل، گوشت مرغ یکی از پرمصرف‌ترین انواع گوشت در جهان محسوب می‌شود.

تنورچه یک روش سنتی پخت گوشت در برخی مناطق ایران، به‌ویژه در استان‌های خراسان، سیستان و بلوچستان، و برخی مناطق دیگر است. در این روش، گوشت (معمولاً گوشت گوسفند یا بره) را به‌صورت درسته یا در قطعات بزرگ روی سیخ یا چوب قرار می‌دهند و در داخل یک تنور داغ می‌پزند.
روش پخت تنورچه:
1. آماده‌سازی تنور: ابتدا داخل تنور را با هیزم یا زغال روشن می‌کنند تا حسابی داغ شود. وقتی دیواره‌های تنور سرخ و داغ شد، زغال‌ها را کنار می‌زنند یا از تنور خارج می‌کنند.

2. آماده‌سازی گوشت: گوشت را معمولاً با نمک و ادویه‌های محلی مزه‌دار می‌کنند. گاهی آن را روی سیخ یا قلاب فلزی آویزان می‌کنند.

3. پخت در تنور: گوشت را در داخل تنور قرار می‌دهند و درب آن را می‌بندند تا با حرارت غیرمستقیم و بخار حاصل از چربی و آب گوشت، کاملاً مغزپخت و نرم شود.

4. سرو: پس از چند ساعت، گوشت بافتی نرم و طعمی دودی و لذیذ پیدا می‌کند و آن را همراه با نان محلی، سبزیجات، و چاشنی‌های مختلف سرو می‌کنند.


تنورچه یکی از لذیذترین روش‌های پخت گوشت است که طعم خاص و منحصربه‌فردی دارد. در برخی مناطق، این غذا را در مراسم و مهمانی‌های خاص تهیه می‌کنند.

ضدعفونی کردن گوشت با ازون به عنوان یک روش نسبتا جدید در صنایع غذایی مطرح شده است. ازون (O₃) به دلیل ویژگی‌های ضدعفونی‌کنندگی‌اش می‌تواند به کاهش باکتری‌ها، ویروس‌ها و قارچ‌ها در سطح گوشت کمک کند. اما باید توجه داشت که استفاده از ازون باید با دقت و مطابق با استانداردهای ایمنی انجام شود.

مزایای استفاده از ازون شامل:
از بین بردن میکروب‌ها و باکتری‌ها
غیر سمی بودن در غلظت‌های مناسب
عدم باقی‌ماندن مواد شیمیایی مضر بر روی محصول

اما باید به این نکات نیز توجه کرد:
استفاده نادرست از ازون می‌تواند بر طعم و بافت گوشت تأثیر منفی بگذارد.
ازون می‌تواند در غلظت‌های بالا سمی باشد و تماس طولانی‌مدت با آن خطرناک است.

استانداردها و مجوزهای مرتبط با استفاده از ازون در فرآوری گوشت باید رعایت شوند.
در نهایت، استفاده از ازون در صنایع غذایی باید تحت نظارت دقیق مقامات بهداشتی و با رعایت اصول علمی و ایمنی انجام گیرد.

سماق پلو یکی از غذا سنتی و اصیل ایرانی می باشد که اصالت اردبیلی دارد و بطور خاص برای شهر نمین در ۲۵ کیلومتری اردبیل است، شاید به جرات می توان گقت سماق پلو رقیب سرسخت کوبیده می باشد مخصوصا اگر در کنارش گوجه و فلفل کبابی سرو شود.

سماق قرمز آذربایجان بسیار خوش رنگ و ترش مزه می باشد و وقتی که با برنج ایرانی مخلوط شود طعم و عطر بی نظیری می گیرد. از خواص سماق می توان به ویتامین C بالا و مقدار زیادی آنتی اکسیدان اشاره کرد. با آموزش آشپزی امروز مستر قصاب (سماق پلو )با ما همراه باشید.

این غذا علاوه بر طعم لذیذش، بسیار مقوی و خوشمزه است. در ادامه، طرز تهیه این غذا را برایتان آورده‌ام.

مواد لازم:

    •    برنج: 2 پیمانه

    •    سماق: 2 تا 3 قاشق غذاخوری

    •    گوشت چرخ‌کرده (گوساله یا گوسفند): 300 گرم

    •    پیاز: 1 عدد (ریز خرد شده)

    •    سیر: 2 حبه (ریز خرد شده)

    •    تخم‌مرغ: 1 عدد

    •    نمک و فلفل: به مقدار لازم

    •    زعفران دم‌کرده: 1 قاشق غذاخوری

    •    روغن مایع یا کره: به مقدار لازم


    •    زردچوبه: 1/2 قاشق چایخوری

طرز تهیه:

1. تهیه گوشت قلقلی:

    •    گوشت چرخ‌کرده را در یک کاسه بزرگ بریزید.
    •    پیاز ریز خرد شده، سیر ریز خرد شده، تخم‌مرغ، نمک، فلفل و زردچوبه را به گوشت اضافه کرده و خوب مخلوط کنید.
    •    سپس از مواد گوشت قلقلی به اندازه یک گردو بردارید و آنها را به شکل قلقلی درآورید.
    •    در یک تابه مقداری روغن بریزید و گوشت قلقلی‌ها را در آن سرخ کنید تا رنگ آن‌ها طلایی و قهوه‌ای شود. سپس گوشت قلقلی‌ها را کنار بگذارید.

2. پخت برنج:

    •    برنج را شسته و در آب جوش با کمی نمک بریزید و اجازه دهید تا برنج نیم‌پز شود.
    •    سپس برنج را آبکش کنید و کنار بگذارید.

3. تهیه سماق:
    •    در یک تابه کوچک، مقداری روغن بریزید و سماق را در آن تفت دهید تا عطر آن آزاد شود.
    •    سپس یک‌سوم از زعفران دم‌کرده و گوجه گیلاسی  را به سماق اضافه کنید و کمی هم بزنید تا مواد خوب مخلوط شوند.

4. ترکیب برنج و سماق:
    •    در یک قابلمه، ته دیگ را با روغن یا کره چرب کنید.
    •    برنج نیم‌پز شده را در قابلمه بریزید و سپس لایه‌لایه از مخلوط سماق را به برنج اضافه کنید.
    •    برنج را دم کنید تا به خوبی پخته شود.

5. سرو کردن:
    •    پس از دم کشیدن برنج، گوشت قلقلی‌ها را به برنج اضافه کنید و آن را به آرامی مخلوط کنید.
    •    سپس کشمش و مغزهای تفت داده‌شده را به برنج اضافه کرده و سرو کنید.

نکات:
    •    سماق: برای طعم ترش بیشتر، می‌توانید میزان سماق را به دلخواه تنظیم کنید.
    •    گوشت قلقلی: گوشت قلقلی‌ها را می‌توانید با ادویه‌های مختلف مانند پودر گشنیز یا دارچین نیز طعم‌دار کنید.
    •    کشمش و مغزها: این مواد اختیاری هستند، اما به طعم و ظاهر غذا افزوده و آن را خوشمزه‌تر می‌کنند.

سماق‌پلو با گوشت قلقلی غذایی است که ترکیب طعم‌های ترش و شور را به خوبی به نمایش می‌گذارد و برای مهمانی‌ها یا حتی وعده‌های روزانه یک گزینه عالی است.

نوش جان!

تباهگ یکی از غذاهای سنتی و مشهور مردم بلوچستان است که به‌ویژه در زاهدان، چابهار و سایر مناطق استان سیستان و بلوچستان محبوبیت زیادی دارد. این غذا نوعی گوشت نمک‌سود و خشک‌شده است که به روش سنتی تهیه می‌شود و ماندگاری بالایی دارد.

---
طرز تهیه تباهگ
مواد لازم:
گوشت گوسفند یا بز: ۱ کیلوگرم (ترجیحاً با استخوان)
نمک: به مقدار زیاد (برای نگهداری)
ادویه‌های محلی (فلفل قرمز، زردچوبه، زیره، و دارچین): به میزان لازم
روغن حیوانی یا روغن دنبه: برای سرخ کردن

مراحل تهیه:
1. خواباندن گوشت در نمک و ادویه‌ها:
گوشت را به قطعات متوسط تقسیم کرده و کاملاً به نمک و ادویه‌های معطر آغشته کنید.
سپس آن را در یک ظرف قرار دهید و برای چند روز (حداقل ۳ تا ۵ روز) در محیط خنک نگهداری کنید تا آب خود را از دست بدهد.


2. خشک کردن گوشت:
بعد از چند روز، گوشت را در مقابل نور خورشید یا در یک محیط خشک و گرم آویزان کنید تا کاملاً خشک شود. این فرآیند ممکن است چند روز تا یک هفته طول بکشد.


3. پخت و آماده‌سازی:
برای مصرف، گوشت خشک‌شده را به قطعات کوچک‌تر خرد کرده و در روغن حیوانی سرخ کنید.
برخی افراد آن را به همراه برنج یا نان میل می‌کنند.




---
ویژگی‌های تباهگ:
ماندگاری بالا: به دلیل فرآیند نمک‌سود شدن و خشک کردن، این غذا تا ماه‌ها قابل نگهداری است. طعم خاص و لذیذ: ترکیب گوشت با ادویه‌های محلی، طعمی منحصربه‌فرد به تباهگ می‌دهد. مناسب برای سفر و مناطق گرمسیر: بلوچ‌ها از این غذا در سفرهای طولانی یا در شرایطی که امکان نگهداری گوشت تازه وجود ندارد، استفاده می‌کنند.
تباهگ یکی از غذاهای اصیل بلوچستان است که ارزش امتحان کردن را دارد، به‌خصوص اگر به طعم‌های سنتی و پرادویه علاقه‌مند باشید!

بریونی اصفهان یکی از غذاهای محلی و مشهور اصفهان است که طعمی خاص و منحصربه‌فرد دارد. این غذا که در واقع بریانی نامیده می‌شود، با گوشت گوسفندی چرخ‌کرده، جگر سفید، دارچین، زعفران، و ادویه‌های مخصوص تهیه می‌شود و معمولاً با نان سنگک و سبزی خوردن سرو می‌شود.
طرز تهیه بریانی اصفهان
مواد لازم:
گوشت گوسفندی: ۵۰۰ گرم (ترجیحاً گوشت سردست یا گردن)
جگر سفید (شُش): ۲۰۰ گرم
پیاز: ۱ عدد بزرگ
زعفران دم‌کرده: ۱ قاشق چای‌خوری
دارچین: ۱ قاشق چای‌خوری
نمک و فلفل سیاه: به میزان لازم
روغن یا کره: برای سرخ کردن
نان سنگک: برای سرو

مراحل تهیه:
1. گوشت را همراه با پیاز، نمک، و فلفل در یک قابلمه بپزید تا کاملاً نرم شود.

2. جگر سفید را جداگانه بپزید و سپس آن را رنده یا چرخ کنید.

3. گوشت پخته‌شده را نیز چرخ کنید و با جگر سفید مخلوط نمایید.

4. مقداری دارچین و زعفران دم‌کرده را به مخلوط اضافه کنید و ورز دهید.

5. در یک تابه کمی روغن یا کره بریزید و مخلوط گوشت را در قالب بریانی یا با دست به شکل همبرگر فرم دهید و در تابه سرخ کنید.

6. بریانی را روی نان سنگک قرار داده و با گرد نان خشک، دارچین، و خلال بادام تزئین کنید.

7. این غذا را می‌توان با دوغ، سبزی خوردن، و ماست سرو کرد.


نکات مهم:
بریانی اصفهان معمولاً همراه با آب گوشت پخته‌شده سرو می‌شود که می‌توان آن را با نان ترید کرد.
بهتر است برای تهیه این غذا از گوشت چرب استفاده کنید تا طعم بهتری داشته باشد.

بریونی اصفهان یکی از غذاهای اصیل ایرانی است که اگر به اصفهان سفر کنید، حتماً باید آن را امتحان کنید!

سردست گوسفندی و کف دست گوسفندی دو قسمت متفاوت از گوشت گوسفند هستند که در آشپزی استفاده می‌شوند و هرکدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. در ادامه به مقایسه این دو قسمت پرداخته شده است:

1. موقعیت در بدن گوسفند:

    •    سردست گوسفندی: این قسمت از قسمت بالای دست گوسفند است که به شانه و کتف گوسفند متصل می‌شود. معمولاً شامل گوشت بیشتری است که به استخوان‌های شانه و کتف گوسفند چسبیده‌اند.

    •    کف دست گوسفندی: این قسمت مربوط به قسمت پایین‌تر دست گوسفند است که نزدیک به مفصل دست و مچ قرار دارد. این قسمت شامل گوشت نرم‌تر و چربی کمتری است.

2. ویژگی‌های گوشت:

    •    سردست گوسفندی: این قسمت معمولاً گوشت سفت‌تر و عضله‌ای دارد و به دلیل فعالیت زیاد این قسمت از بدن گوسفند، ممکن است برای پخت به زمان بیشتری نیاز داشته باشد. این قسمت برای تهیه خورش‌ها، کباب‌ها و استیک‌ها مناسب است.

    •    کف دست گوسفندی: گوشت کف دست نرم‌تر و چربی بیشتری دارد. معمولاً برای پخت و پز سریع‌تر و به دلیل چربی بیشتر، طعم غنی‌تری دارد. این قسمت برای خوراک‌های آرام‌پز یا خورش‌ها مناسب است.

3. روش‌های پخت:

    •    سردست گوسفندی: به دلیل سفت بودن گوشت، معمولاً باید با روش‌های پخت طولانی‌تر مثل آرام‌پز کردن، جوشاندن یا گریل کردن پخته شود تا گوشت نرم و لذیذ شود.

    •    کف دست گوسفندی: این قسمت به دلیل نرم‌تر بودن گوشت، معمولاً در خورش‌ها، خوراک‌ها یا حتی به صورت کبابی یا گریل شده استفاده می‌شود و زمان کمتری برای پخت نیاز دارد.

4. محتوای چربی:

    •    سردست گوسفندی: معمولاً چربی کمتری دارد.

    •    کف دست گوسفندی: چربی بیشتری دارد که به طعم‌دهی بیشتر کمک می‌کند.

5. قیمت:

    •    سردست گوسفندی: به طور کلی قیمت کمتری دارد.

    •    کف دست گوسفندی: به دلیل نرم‌تر بودن گوشت و چربی بیشتر، قیمت بیشتری نسبت به سردست دارد.

6. مناسب برای کدام غذاها:

    •    سردست گوسفندی: برای خورش‌ها، کباب‌ها و غذاهایی که نیاز به گوشت سفت‌تر دارند مناسب است.


    •    کف دست گوسفندی: بیشتر برای خوراک‌ها و غذاهایی که به گوشت نرم‌تری نیاز دارند، مانند خورش‌ها و خوراک‌های آبدار، مناسب است.

در نهایت، انتخاب بین سردست گوسفندی و کف دست گوسفندی به نوع غذایی که می‌خواهید بپزید و همچنین به ترجیحات شخصی شما بستگی دارد.

جگر سفید و جگر سیاه (کبد) گوسفندی دو بخش متفاوت از بدن حیوان هستند که از نظر بافت، طعم و ارزش غذایی تفاوت‌های زیادی دارند:
۱. جگر سیاه (کبد گوسفند):
محل قرارگیری: همان کبد گوسفند است.
رنگ و ظاهر: قهوه‌ای تیره یا مایل به قرمز، نرم و لطیف.
طعم: طعمی قوی، غنی و کمی تلخ دارد.
خواص غذایی:
سرشار از آهن (مناسب برای کم‌خونی).
دارای ویتامین A، ویتامین‌های گروه B، و روی.
ارزش غذایی بالا، اما مصرف زیاد آن برای افرادی با مشکلات کبدی یا کلسترول بالا توصیه نمی‌شود.

کاربرد: مناسب برای کباب جگر، جغور بغور، خوراک جگر و تفت‌دادن با پیاز.

۲. جگر سفید (شش گوسفند):
محل قرارگیری: همان شش یا ریه گوسفند است.
رنگ و ظاهر: سفید مایل به صورتی، دارای حفره‌های هوا و بافتی اسفنجی.
طعم: ملایم‌تر و کمتر گوشتی نسبت به جگر سیاه، اما برخی افراد آن را کم‌مزه یا لاستیکی می‌دانند.
خواص غذایی:
نسبت به جگر سیاه آهن و ویتامین کمتری دارد.
دارای پروتئین و کلاژن است، اما چربی آن می‌تواند بالا باشد.

کاربرد: بیشتر در سیرابی‌شکمبه، جغور بغور، یا ترکیب با دل و قلوه در غذاهای سنتی استفاده می‌شود.

نتیجه:
جگر سیاه مغذی‌تر، لطیف‌تر و خوش‌طعم‌تر است، مخصوصاً برای کباب و خوراک‌های گوشتی.
جگر سفید بافتی اسفنجی‌تر دارد، کمتر مغذی است، و معمولاً در خوراک‌های ترکیبی استفاده می‌شود.
اگر به دنبال طعم قوی و مواد مغذی بیشتر هستید، جگر سیاه انتخاب بهتری است.

انتخاب بین راسته گوساله و فیله گوساله به سلیقه و نوع پخت مورد نظر بستگی دارد، اما تفاوت‌های اصلی آن‌ها به این شکل است:
فیله گوساله:
نرم‌ترین قسمت گوشت گوساله است، زیرا کمتر کار کرده است.
چربی و بافت پیوندی کمی دارد، بنابراین لطیف و آبدار است.
برای استیک، بیف استروگانف، چنجه و غذاهای مجلسی مناسب است.
طعم ملایم‌تری نسبت به راسته دارد.

راسته گوساله:
کمی سفت‌تر از فیله است، اما همچنان لطافت خوبی دارد.
طعم قوی‌تر و گوشتی‌تر نسبت به فیله دارد.
برای کباب، استیک، بیف‌چینی و خوراک‌های گوشتی مناسب است.
اگر با روش‌های مناسب (مانند مرینیت کردن) پخته شود، بسیار لذیذ خواهد بود.

نتیجه:
اگر لطافت و نرمی برایتان مهم‌تر است، فیله گوساله را انتخاب کنید.
اگر به طعم غنی‌تر و گوشتی‌تر علاقه دارید، راسته گوساله گزینه بهتری است.
برای استیک، فیله گزینه‌ای لوکس و نرم است، اما اگر طعمی قوی‌تر می‌خواهید، راسته هم عالی است.

به طور کلی، هر دو بخش خوشمزه هستند، اما بسته به نوع پخت و ذائقه، انتخاب متفاوتی خواهید داشت!

دلیل علمی اینکه زنان باردار نباید جگر مصرف کنند، به محتوای بالای ویتامین A در جگر مرتبط است. جگر به خصوص جگر گاو یا گوسفند غنی از ویتامین A است که در صورت مصرف بیش از حد، می‌تواند خطرناک باشد، به خصوص در دوران بارداری.


 

 ویتامین آ موجود در جگر، به شکلی است که حتی در مقادیر اندک هم می‌تواند به جنین صدمه بزند. کبد حاوی غلظت بالایی از ویتامین A فعال به اسم رتینول است. شما با خوردن جگر سفید در بارداری بیشتر از خوردن جگر مرغ در بارداری ویتامین آ فعال وارد بدنتان خواهید کرد. 

دلایل اصلی شامل موارد زیر است:

    1.    سمیت ویتامین A (رتینول):

ویتامین A به دو صورت در مواد غذایی وجود دارد: یکی به صورت پیش‌ساز (کاروتنوئیدها مانند بتاکاروتن که در سبزیجات و میوه‌ها یافت می‌شود) و دیگری به صورت فعال (رتینول که در جگر و منابع حیوانی یافت می‌شود).
مصرف بیش از حد ویتامین A فعال (رتینول) می‌تواند موجب مسمومیت شود و خطر نقایص جنینی مانند اختلالات عصبی، قلبی و اسکلتال را افزایش دهد.

    2.    اثرات بر رشد جنین:

در دوران بارداری، مصرف زیاد ویتامین A به خصوص در سه ماهه اول می‌تواند منجر به آسیب به جنین و افزایش احتمال نقص‌های مادرزادی در سیستم عصبی، قلب و استخوان‌ها شود. تحقیقات نشان داده است که دوزهای بالا ویتامین A در این دوره حساس می‌تواند منجر به بروز مشکلات جدی شود.

    3.    میزان ویتامین A در جگر:

جگر به‌ویژه جگر گاو، یکی از غنی‌ترین منابع ویتامین A است. به عنوان مثال، فقط یک وعده کوچک از جگر گاو ممکن است بیش از ۱۰ برابر نیاز روزانه بدن به ویتامین A را تأمین کند که می‌تواند به راحتی به مسمومیت ویتامین A منجر شود.
 

بهترین جایگزین جگر در بارداری چیست؟

همان‌طور که دیدید با وجود فواید جگر در بارداری شما نمی‌توانید جگر را لااقل به‌طور منظم، در رژیم غذایی بارداری خود مانند مصرف گوشت در بارداری قرار دهید.
با این وجود شما به ویتامین A برای حفظ سلامت پوست، چشم و سیستم ایمنی بدن خود و جنین نیاز دارید. شما می‌توانید از سایر منابع ویتامین آ در بارداری استفاده کنید که برای رشد کودک شما نیز مفید باشند؛ شامل: 

• هویج و آب هویج در بارداری
• سیب زمینی شیرین
• كدو حلوايی
• اسفناج
• شلغم
• چغندر
•  

همه این منابع برای سلامت چشم و تقویت سیستم ایمنی مفید هستند و به‌عنوان آنتی اکسیدان‌های مؤثر عمل می‌کنند. بهترین بخش آن این است که ویتامین A موجود در این سبزیجات به شکل بتاکاروتن است که برای بدن شما و جنین بسیار مفید است و مانند ویتامین آ جگر در بارداری ضرر دارد، نیست. مصرف بتاکاروتن ضرری برای مادر و جنین ندارد.
 

نتیجه‌گیری:

از آنجا که زنان باردار باید مراقب سلامت جنین خود باشند، مصرف جگر به دلیل خطرات ناشی از مصرف زیاد ویتامین A توصیه نمی‌شود. در صورتی که زنان باردار به هر دلیلی قصد مصرف جگر را دارند، باید حتماً با پزشک خود مشورت کنند.

انتخاب بین ماهی و مرغ به عوامل مختلفی مانند ارزش تغذیه‌ای، فواید سلامتی، و نیازهای فردی بستگی دارد. در ادامه مقایسه‌ای بین این دو نوع گوشت سفید ارائه شده است:
۱. ارزش تغذیه‌ای
۲. فواید سلامتی
ماهی:
حاوی امگا ۳ که برای سلامت قلب و مغز مفید است.
خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد.
به تقویت حافظه و کاهش التهاب کمک می‌کند.

مرغ:
منبع خوب پروتئین برای رشد عضلات است.
چربی اشباع کمتری نسبت به گوشت قرمز دارد.
برای افرادی که به طعم یا بوی ماهی حساس هستند، جایگزین خوبی است.


۳. معایب
ماهی: برخی انواع آن ممکن است دارای جیوه باشند (مانند تُن و اره‌ماهی).
مرغ: در صورت پرورش صنعتی ممکن است حاوی هورمون‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها باشد.

نتیجه‌گیری
اگر به دنبال پروتئین سالم‌تر و غنی از امگا ۳ هستید، ماهی گزینه بهتری است. اما اگر غذاهای متنوع و قابل‌دسترس را ترجیح می‌دهید، مرغ انتخاب خوبی است. ترکیب هر دو در رژیم غذایی می‌تواند بهترین نتیجه را داشته باشد.

عرایس نوعی ساندویچ عربی است که از ترکیب گوشت چرخ کرده با جعفری، پیاز، سیر و نان پیتا تهیه می‌شود و یک ساندویچ سالم و بسیار مقوی است که برای تغذیه مدرسه دانش آموزان هم مناسب است و یک میان وعده مقوی محسوب می‌شود. اگر دوست دارید این ساندویچ خوشمزه را در منزل تهیه کنید.



عرایس عربی یک غذای خوشمزه و پرطرفدار است که معمولاً از گوشت چرخ کرده، برنج و نان پیتا یا لواش تهیه می‌شود. در اینجا طرز تهیه آن را برای شما توضیح می‌دهم:

مواد لازم:

    •    گوشت چرخ کرده (گوشت گوسفندی یا گوساله) ۳۰۰ گرم

    •    نان پیتا یا لواش ۲ عدد

    •    پیاز ۱ عدد (ریز شده)

    •    سیر ۲ حبه (خرد شده)

    •    گوجه فرنگی ۱ عدد (خرد شده)

    •    فلفل دلمه‌ای ۱ عدد (اختیاری)

    •    ادویه‌جات (زردچوبه، دارچین، فلفل سیاه، پودر زیره، پودر گرام ماسالا) به مقدار دلخواه

    •    نمک به مقدار لازم

    •    روغن مایع به مقدار لازم

    •    جعفری تازه (برای تزیین)

طرز تهیه:

    1.    تهیه مواد داخل عرایس:

    •    در یک تابه مقداری روغن بریزید و پیاز و سیر را با هم تفت دهید تا نرم و طلایی شوند.

    •    گوشت چرخ کرده را به پیاز و سیر اضافه کنید و خوب تفت دهید تا رنگ گوشت تغییر کند.

    •    گوجه فرنگی و فلفل دلمه‌ای را اضافه کنید و اجازه دهید که همه مواد با هم کمی پخته شوند.

    •    ادویه‌جات و نمک را اضافه کرده و هم بزنید تا به خوبی مخلوط شوند. سپس تابه را از روی حرارت بردارید.

    2.    آماده کردن نان:

    •    نان پیتا یا لواش را به دو نیم کنید. سپس داخل هر نیمه مقداری از مخلوط گوشت را بریزید.

    •    نان‌ها را از دو طرف تا کنید تا مواد داخل نان فشرده شوند و به شکل یک ساندویچ بسته شوند.

    3.    پختن عرایس:

    •    تابه یا گریل را روی حرارت متوسط قرار دهید و نان‌ها را در آن قرار دهید تا دو طرف نان طلایی و برشته شوند.

    4.    سرو کردن:

    •    عرایس‌ها را از تابه خارج کنید و به صورت گرم با برنج یا سالاد سرو کنید. می‌توانید جعفری خرد شده هم برای تزیین استفاده کنید.

نکات:
    •    می‌توانید از هر نوع گوشتی که دوست دارید برای این غذا استفاده کنید.

    •    به جای برنج، گاهی اوقات آن را با انواع مختلف سالاد سرو می‌کنند.
 

این غذای لذیذ و ساده برای مهمانی‌ها یا یک وعده غذایی راحت و خوشمزه عالی است!


نوش جان!

شستن گوشت قبل یا بعد از برش یکی از مباحث مهم در بهداشت مواد غذایی است که هنوز هم بسیاری از افراد در مورد آن تردید دارند. در این بحث، به طور کامل بررسی می‌کنیم که آیا باید گوشت را قبل از برش شست یا بعد، و این کار چه تأثیری بر سلامت، ایمنی و کیفیت گوشت دارد.
۱. چرا برخی افراد گوشت را قبل از برش می‌شویند؟
بسیاری از مردم بر این باورند که گوشت خام ممکن است دارای آلودگی‌های سطحی، خونابه یا ذرات ناخواسته باشد و شستن آن قبل از برش باعث تمیزتر شدن و از بین رفتن باکتری‌ها می‌شود. این باور از قدیم وجود داشته، اما تحقیقات علمی جدید نشان می‌دهند که این کار لزوماً مفید نیست و حتی می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند.
۲. چرا شستن گوشت قبل از برش توصیه نمی‌شود؟
دلایل متعددی برای اجتناب از شستن گوشت خام قبل از برش وجود دارد، از جمله:
الف) انتشار آلودگی‌های میکروبی
باکتری‌هایی مانند سالمونلا و اشریشیا کلی (E. coli) که روی سطح گوشت خام وجود دارند، در اثر شستن با آب می‌توانند از طریق پاشیدن قطرات آب به اطراف، سطوح آشپزخانه، سینک، دست‌ها و سایر مواد غذایی را آلوده کنند. تحقیقات نشان داده‌اند که آب جاری نمی‌تواند این باکتری‌ها را از بین ببرد، بلکه تنها آن‌ها را به نقاط دیگر گسترش می‌دهد.
ب) کاهش کیفیت گوشت
وقتی گوشت را قبل از برش می‌شویید، آب زیادی جذب می‌کند که ممکن است باعث از بین رفتن بافت طبیعی آن شود. همچنین، رطوبت زیاد می‌تواند هنگام پخت باعث تولید بخار شده و مانع از سرخ شدن و قهوه‌ای شدن خوب گوشت شود.
ج) تأثیر بر طعم گوشت
شستن گوشت قبل از برش می‌تواند مقداری از طعم طبیعی آن را بشوید و کاهش دهد. به همین دلیل، سرآشپزان حرفه‌ای معمولاً گوشت را قبل از برش و پخت نمی‌شویند.
۳. پس چه زمانی و چگونه گوشت را بشوییم؟
اگر گوشت دارای ذرات اضافی، خونابه یا بوهای ناخوشایند باشد، بهتر است آن را بعد از برش و درست قبل از پخت بشویید، اما باید به این نکات توجه کنید:
شستن با حداقل پاشش آب: از جریان آب خیلی شدید استفاده نکنید تا از پاشیدن قطرات آلوده جلوگیری شود.
استفاده از ظروف مخصوص: گوشت را در یک ظرف جداگانه بشویید تا سینک و سطوح دیگر آلوده نشوند.
ضدعفونی کردن محیط: پس از شستن گوشت، سینک، تخته برش، چاقو و دست‌ها را کاملاً با آب داغ و صابون بشویید.
خشک کردن گوشت: پس از شستن، گوشت را با یک دستمال تمیز یا دستمال کاغذی خشک کنید تا هنگام پخت، بافت آن بهتر شود.
۴. روش جایگزین برای تمیز کردن گوشت بدون شستشو
اگر نمی‌خواهید گوشت را بشویید، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:
استفاده از دستمال کاغذی برای جذب خونابه و مایعات سطحی
قرار دادن گوشت در یخچال برای مدتی قبل از برش (این کار به خروج خونابه از بافت کمک می‌کند)
پختن گوشت در دمای مناسب: حرارت دادن گوشت در دمای مناسب (مثلاً برای گوشت قرمز ۶۳ تا ۷۱ درجه سانتی‌گراد) باعث از بین رفتن باکتری‌ها می‌شود.
نتیجه‌گیری
با توجه به نکات بهداشتی و علمی، شستن گوشت قبل از برش توصیه نمی‌شود، زیرا باعث پخش شدن آلودگی‌ها و کاهش کیفیت گوشت می‌شود. اما اگر نیاز به شستن باشد، بهتر است بعد از برش و با رعایت کامل اصول بهداشتی انجام شود. مهم‌ترین نکته این است که با پختن گوشت در دمای مناسب، تمامی باکتری‌های مضر از بین می‌روند و نیازی به شستن آن برای از بین بردن میکروب‌ها نیست.

روش‌های جلوگیری از خشک شدن و حفظ طعم کباب چنجه گوسفندی

کباب چنجه گوسفندی یکی از محبوب‌ترین غذاهای ایرانی است که به دلیل طعم و مزه خاص خود در مهمانی‌ها و مراسم‌های مختلف سرو می‌شود. یکی از چالش‌های مهم در تهیه این کباب، جلوگیری از خشک شدن گوشت و حفظ طعم آن است. در این مقاله، به بررسی روش‌هایی خواهیم پرداخت که می‌توانند به شما کمک کنند کبابی نرم، آبدار و خوشمزه تهیه کنید.

1. مرینیت کردن گوشت

مرینیت کردن یکی از مهم‌ترین مراحل تهیه کباب چنجه است که علاوه بر افزودن طعم، به حفظ رطوبت گوشت کمک می‌کند. ترکیب‌های مختلفی برای مرینیت کردن وجود دارد، اما معمولاً مواد زیر موثرتر هستند:

    •    ماست: ماست خاصیت نرم‌کنندگی دارد و می‌تواند گوشت را نرم‌تر کرده و آن را از خشک شدن نجات دهد.

    •    روغن زیتون یا کره: برای حفظ رطوبت گوشت و جلوگیری از خشک شدن سطح آن در حین پخت.

    •    آبلیمو یا سرکه: به نرم شدن گوشت کمک می‌کند و طعم بهتری به آن می‌دهد.

    •    ادویه‌جات و سبزیجات معطر: سیر، پیاز، زعفران و سایر ادویه‌ها علاوه بر طعم‌دهی، در حفظ رطوبت گوشت تأثیرگذارند.

2. انتخاب گوشت با کیفیت

استفاده از گوشت تازه و با کیفیت، کلید اصلی موفقیت در تهیه کباب است. گوشت‌های کهنه یا بیش از حد چرب می‌توانند موجب خشک شدن کباب شوند. قسمت‌هایی از گوشت گوسفند مانند راسته، دنده یا مغز ران بهترین گزینه‌ها برای کباب چنجه هستند زیرا بافت نرم و خوشمزه‌ای دارند.

3. پخت با حرارت ملایم

یکی از اشتباهات رایج هنگام پخت کباب، استفاده از حرارت زیاد است. حرارت بالا باعث می‌شود که سطح گوشت سریعاً خشک شود و در عین حال داخل آن هنوز نپخته بماند. برای جلوگیری از این مشکل، بهتر است کباب را با حرارت ملایم و به‌طور یکنواخت بپزید. این کار کمک می‌کند که گوشت به آرامی پخته شود و رطوبت خود را حفظ کند.

4. برگرداندن مداوم گوشت

برای اینکه گوشت کباب به‌طور یکنواخت بپزد و خشک نشود، باید آن را مرتباً بچرخانید. این کار باعث می‌شود که هر طرف گوشت به‌طور یکنواخت پخته شود و از سوختن یا خشک شدن یک طرف آن جلوگیری می‌کند.

5. استفاده از کره یا روغن حین پخت

استفاده از کره یا روغن در هنگام کباب کردن می‌تواند به حفظ رطوبت گوشت کمک کند. با استفاده از یک برس، کمی کره یا روغن روی گوشت بزنید تا علاوه بر حفظ رطوبت، سطح آن نیز خوشمزه‌تر و تردتر شود.

6. پخت در فواصل زمانی کوتاه‌تر

یکی دیگر از روش‌های جلوگیری از خشک شدن گوشت، پخت آن در فواصل زمانی کوتاه‌تر است. به‌جای اینکه گوشت را مدت زیادی روی آتش قرار دهید، آن را در فواصل زمانی مناسب جابه‌جا کنید. این کار کمک می‌کند که گوشت کمتر در معرض حرارت شدید قرار گیرد و رطوبت خود را حفظ کند.

7. استراحت دادن به گوشت بعد از پخت

پس از پخت کباب، اجازه دهید که گوشت برای چند دقیقه استراحت کند. این کار باعث می‌شود تا رطوبت موجود در گوشت به‌طور یکنواخت توزیع شود و کباب طعمی بهتر و لذیذتر پیدا کند.

8. پختن کباب به‌طور متعادل

هنگام کباب کردن، به هیچ‌وجه نمی‌بایست سیخ‌ها را بیش از حد پر کنید. این کار باعث می‌شود که گوشت به‌طور یکنواخت پخته نشود و احتمال خشک شدن آن بیشتر شود. همچنین، بهتر است کباب را به تکه‌های کوچک و یکنواخت برش دهید تا در حین پخت حرارت به‌طور یکنواخت به آن برسد.

نتیجه‌گیری

برای تهیه کباب چنجه گوسفندی نرم و آبدار، رعایت چند نکته ساده می‌تواند تفاوت زیادی ایجاد کند. مرینیت مناسب، استفاده از گوشت تازه و باکیفیت، پخت با حرارت ملایم و برگرداندن مداوم گوشت، از جمله نکاتی هستند که به حفظ طعم و رطوبت گوشت کمک می‌کنند. اگر این نکات را به درستی رعایت کنید، می‌توانید کبابی بی‌نظیر و خوشمزه تهیه کنید که همه از طعم آن لذت ببرند.

سیرابی، که به عنوان یکی از اجزای داخلی گوسفند شناخته می‌شود، دارای خواص متعددی است. این ماده غذایی می‌تواند در تقویت سیستم گوارشی و بهبود هضم موثر باشد. همچنین به دلیل غنی بودن از ویتامین‌ها و مواد معدنی، مانند آهن و روی، می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی و مقابله با کم‌خونی کمک کند. در ادامه، برخی از خواص سیرابی آورده شده است:

حاوی آهن: سیرابی به عنوان یک منبع غنی از آهن می‌تواند به مقابله با کم‌خونی کمک کند.
تقویت سیستم گوارش: سیرابی به دلیل ترکیبات پروتئینی و فیبر بالا می‌تواند به هضم بهتر غذا و سلامت دستگاه گوارش کمک کند.

مقوی و انرژی‌زا: به دلیل محتوای بالای پروتئین و چربی، سیرابی می‌تواند انرژی لازم برای بدن را تأمین کند.
حاوی ویتامین‌های گروه B: این ویتامین‌ها به تقویت متابولیسم و سلامت پوست، مو و ناخن‌ها کمک می‌کنند.

تقویت سیستم ایمنی: مواد معدنی موجود در سیرابی مانند روی و سلنیوم به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند.
سیرابی در بسیاری از کشورها به عنوان یک غذای مقوی و درمانی مصرف می‌شود. البته به دلیل چربی بالا، مصرف آن باید به صورت معتدل باشد.

ماهی کفالت و ماهی کپور دو نوع ماهی متفاوت با زیستگاه‌ها و ویژگی‌های مختلف هستند:
۱. ماهی کفالت
ماهی کفال (Mullet) از خانواده Mugilidae است و در آب‌های شور و نیمه‌شور (دریاها، مصب‌ها و رودخانه‌های ساحلی) زندگی می‌کند. این ماهی بیشتر در خلیج فارس، دریای عمان، دریای مدیترانه و اقیانوس اطلس یافت می‌شود. کفال‌ها معمولاً گیاه‌خوار هستند و از جلبک‌ها و مواد آلی کف آب تغذیه می‌کنند.
۲. ماهی کپور
ماهی کپور (Carp) به خانواده Cyprinidae تعلق دارد و اغلب در آب‌های شیرین مانند دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و استخرهای پرورش ماهی دیده می‌شود. کپورها انواع مختلفی دارند، مانند کپور معمولی، کپور علف‌خوار، کپور سرگنده و کپور نقره‌ای. این ماهی در ایران و بسیاری از کشورهای جهان برای مصارف غذایی و پرورش در مزارع آبزی‌پروری پرورش داده می‌شود

خیر، ماهی شیر (Scomberomorus commerson) معمولاً در آب‌های گرمسیری و نیمه‌گرمسیری یافت می‌شود و در اقیانوس هند، خلیج فارس، دریای عمان و دریای عرب زیستگاه دارد.
دریای شمال (بین بریتانیا و شمال اروپا) آب‌هایی سرد و کم‌نمک دارد و زیستگاه ماهیان دیگری مانند ماهی کاد (Cod)، شاه‌ماهی (Herring) و ماهی حلوا (Plaice) است. بنابراین، ماهی شیر در دریای شمال زندگی نمی‌کند.

جغرمه پلو یکی از غذاهای سنتی و محبوب کرمانشاه است که با جگر سفید (شش گوسفند)، برنج و ادویه‌های محلی تهیه می‌شود. این غذا به دلیل داشتن جگر سفید، طعمی خاص و مقوی دارد و معمولاً همراه با ماست، سبزی‌ خوردن یا ترشی سرو می‌شود.
مواد لازم برای جغرمه پلو کرمانشاهی:
جگر سفید (شش گوسفند): ۵۰۰ گرم
پیاز: ۲ عدد بزرگ
برنج: ۳ پیمانه
زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری
فلفل سیاه و قرمز: به مقدار لازم
روغن: به مقدار لازم
نمک: به مقدار لازم

طرز تهیه جغرمه پلو:
1. آماده‌سازی جگر سفید: جگر سفید را به خوبی شسته و در آب جوش به همراه کمی نمک و زردچوبه بپزید تا بوی آن گرفته شود. سپس آن را به قطعات کوچک خرد کنید.

2. سرخ کردن پیاز: پیازها را خلالی خرد کرده و در مقداری روغن تفت دهید تا طلایی شوند.

3. اضافه کردن جگر: جگرهای خردشده را به پیاز داغ اضافه کنید و با زردچوبه، فلفل و ادویه‌های دلخواه تفت دهید تا خوب سرخ شوند.

4. پخت برنج: برنج را به روش آبکش یا کته بپزید.

5. ترکیب و دم کردن: در یک قابلمه لایه‌ای از برنج و لایه‌ای از جگر سرخ‌شده بریزید و این کار را تکرار کنید. سپس دم‌کنی گذاشته و اجازه دهید ۳۰ دقیقه با حرارت کم دم بکشد.

6. سرو: جغرمه پلو را در ظرف کشیده و با ماست، ترشی یا سالاد سرو کنید.


این غذا در کرمانشاه بسیار محبوب است و به دلیل داشتن پروتئین بالا، مقوی و انرژی‌زا محسوب می‌شود.