میزان پروتئین مورد نیاز ورزشکاران برای عضله‌سازی به عوامل مختلفی مانند وزن بدن، سطح فعالیت و شدت تمرین بستگی دارد. برای ورزشکارانی که به دنبال عضله‌سازی هستند، معمولاً توصیه می‌شود که روزانه بین 1.6 تا 2.2 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن مصرف کنند.
برای مثال، اگر وزن شما 70 کیلوگرم است، میزان پروتئین مورد نیاز شما بین 112 تا 154 گرم در روز خواهد بود. این مقدار پروتئین می‌تواند از منابع مختلفی مانند گوشت، مرغ، ماهی، تخم‌مرغ، لبنیات، حبوبات، و مکمل‌های پروتئینی تامین شود.
برای رشد عضلات سینه، ترکیب مصرف پروتئین کافی با تمرینات مقاومتی مناسب مانند پرس سینه، فلای سینه و حرکات مشابه به شما کمک می‌کند تا به نتایج مطلوب برسید. همچنین، مصرف پروتئین در بازه زمانی کوتاهی بعد از تمرین (حدود 30 تا 60 دقیقه) می‌تواند به بهبود فرایند بازیابی و رشد عضلات کمک کند.

کاهش استرس با تغذیه مناسب می‌تواند تأثیر زیادی در بهبود وضعیت روحی و جسمی داشته باشد. در اینجا پنج غذا که به کاهش استرس کمک می‌کنند معرفی می‌شود:
1. ماهی‌های چرب (مثل سالمون و تن): این ماهی‌ها سرشار از اسیدهای چرب امگا-۳ هستند که می‌تواند سطح هورمون‌های استرس مانند کورتیزول را کاهش دهد و باعث بهبود عملکرد مغز شود.

2. آجیل و دانه‌ها (مانند گردو و تخم کدو): این مواد غذایی حاوی منیزیم و ویتامین B هستند که به تنظیم سیستم عصبی کمک کرده و اضطراب را کاهش می‌دهند.

3. چای سبز: چای سبز حاوی آمینواسید ال-تیانین است که می‌تواند به بهبود آرامش و کاهش استرس کمک کند.

4. شکلات تلخ: مصرف شکلات تلخ (با حداقل ۷۰٪ کاکائو) می‌تواند سطح هورمون‌های استرس را کاهش دهد و همچنین سطح سروتونین، هورمون شادی، را افزایش دهد.

5. سبزیجات برگ سبز (مانند اسفناج و کلم): این سبزیجات حاوی منیزیم و مواد مغذی دیگر هستند که به تنظیم استرس و بهبود خلق و خو کمک می‌کنند.


مصرف این غذاها به همراه یک رژیم غذایی متعادل و سبک زندگی سالم می‌تواند تأثیرات مثبت چشم‌گیری در کاهش استرس داشته باشد.

در دوره خشک تمرین (کات)، ورزشکاران معمولاً به دنبال کاهش چربی بدن و حفظ عضلات هستند. در این دوره، میزان پروتئین مصرفی اهمیت زیادی دارد تا از تحلیل عضلانی جلوگیری شود و به حفظ توده عضلانی کمک کند.
میزان پروتئین پیشنهادی: برای ورزشکاران در دوره خشک، مقدار مصرف پروتئین بین ۲.۲ تا ۲.۷ گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز پیشنهاد می‌شود. این مقدار بسته به شدت تمرین، میزان چربی بدن، و هدف شخصی می‌تواند تغییر کند.
عوامل مؤثر در تعیین میزان پروتئین:
1. شدت و نوع تمرین: ورزشکارانی که تمرینات سنگین‌تری دارند ممکن است به پروتئین بیشتری نیاز داشته باشند.

2. درصد چربی بدن: افرادی که چربی بدن کمتری دارند، به‌طور معمول نیاز بیشتری به پروتئین دارند تا عضلات خود را حفظ کنند.

3. هدف کاهش وزن: در دوران کاهش وزن، مصرف پروتئین بالا می‌تواند به احساس سیری بیشتر کمک کرده و از تحلیل عضلانی جلوگیری کند.


مصرف منابع پروتئینی با کیفیت مانند گوشت بدون چربی، ماهی، تخم‌مرغ، لبنیات کم‌چرب و مکمل‌های پروتئینی می‌تواند در این دوره مفید باشد.

در دوران حجیم‌سازی (Bulking)، ورزشکاران نیاز به افزایش مصرف پروتئین دارند تا بتوانند عضله‌سازی بهتری داشته باشند. پروتئین یکی از مهم‌ترین عناصر برای رشد و ترمیم عضلات است. در این دوران، مقدار پروتئین مصرفی باید بر اساس وزن بدن، سطح فعالیت، و اهداف ورزشکار تنظیم شود.
مقدار مصرف پروتئین
برای ورزشکاران در دوران حجیم‌سازی، معمولاً توصیه می‌شود که بین 1.6 تا 2.2 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در روز مصرف کنند. برای افرادی که تمرینات مقاومتی سنگین انجام می‌دهند و به دنبال افزایش توده عضلانی هستند، حتی می‌توانند تا 2.5 گرم به ازای هر کیلوگرم افزایش دهند.
منابع مناسب پروتئین
1. پروتئین حیوانی: مانند مرغ، بوقلمون، ماهی، تخم‌مرغ، گوشت قرمز کم‌چرب و لبنیات (مانند ماست، پنیر، و شیر).

2. پروتئین گیاهی: مانند حبوبات (نخود، لوبیا، عدس)، دانه‌ها (تخم کتان، تخم چیا)، آجیل‌ها (بادام، گردو)، و محصولات سویا (مانند توفو و تمپه).

3. پروتئین مکمل: مانند پودر پروتئین وی (whey)، کازئین، یا پروتئین‌های گیاهی (مانند پودر پروتئین نخود یا سویا).


زمان مصرف پروتئین
قبل از تمرین: مصرف یک وعده سبک حاوی پروتئین و کربوهیدرات حدود 1-2 ساعت قبل از تمرین می‌تواند به بهبود عملکرد کمک کند.
بعد از تمرین: مصرف پروتئین با کیفیت بلافاصله یا تا 2 ساعت پس از تمرین، بهترین زمان برای ترمیم و رشد عضلات است.
در طول روز: تقسیم مصرف پروتئین به وعده‌های متعدد (3-5 وعده) در طول روز برای حفظ سطوح آمینواسیدها در خون و بهبود عضله‌سازی توصیه می‌شود.

نکات دیگر
هیدراتاسیون: مصرف آب کافی برای عملکرد بهتر عضلات و جلوگیری از خستگی مهم است.
تعادل کربوهیدرات و چربی: علاوه بر پروتئین، مصرف مناسب کربوهیدرات و چربی‌های سالم نیز برای تأمین انرژی لازم و حمایت از فرآیند عضله‌سازی اهمیت دارد.

مصرف متعادل و درست پروتئین در کنار تمرینات منظم و استراحت کافی می‌تواند به نتایج مطلوب در دوران حجیم‌سازی منجر شود.

هادی چوپان از پروتئین وی به عنوان یکی از مکمل‌های اصلی خود استفاده می‌کند. او معمولاً پس از تمرین حدود 50 گرم پروتئین وی مصرف می‌کند تا به ترمیم و رشد عضلات کمک کند. همچنین، از کراتین و آمینو اسیدهای شاخه‌دار (BCAA) در برنامه مکملی خود بهره می‌برد که به بهبود عملکرد ورزشی و کاهش خستگی عضلات کمک می‌کنند. برنامه غذایی او نیز غنی از منابع پروتئینی مانند ماهی، مرغ، و گوشت قرمز است تا نیازهای پروتئینی بدن او برای حفظ و افزایش حجم عضلانی برآورده شود.

پروتئین‌های مختلفی وجود دارند که می‌توانند به تامین کالری مورد نیاز ورزشکاران کمک کنند، اما منابع پروتئینی خاصی به دلیل ترکیب مواد مغذی و میزان جذب، بهتر عمل می‌کنند. برخی از بهترین منابع پروتئین برای ورزشکاران عبارتند از:
1. پروتئین وی (آب پنیر): این نوع پروتئین به سرعت جذب بدن می‌شود و حاوی تمام اسیدهای آمینه ضروری است که برای ریکاوری و رشد عضلات مورد نیاز هستند. وی یکی از محبوب‌ترین مکمل‌های پروتئینی برای ورزشکاران است.

2. پروتئین کازئین: کازئین یک پروتئین با جذب آهسته است که می‌تواند به مدت طولانی‌تری آمینو اسیدها را به بدن برساند، و برای مواقعی مثل قبل از خواب مناسب است.

3. پروتئین تخم‌مرغ: تخم‌مرغ یکی از کامل‌ترین منابع پروتئین طبیعی است و حاوی همه اسیدهای آمینه ضروری است.

4. پروتئین گوشت قرمز و مرغ: این پروتئین‌ها حاوی آمینواسیدهای ضروری و کراتین هستند که به افزایش قدرت و عملکرد عضلات کمک می‌کنند.

5. پروتئین گیاهی (مانند پروتئین سویا، نخود و برنج): این پروتئین‌ها برای کسانی که رژیم‌های گیاه‌خواری یا وگان دارند، مناسب هستند و می‌توانند ترکیبی از اسیدهای آمینه ضروری را فراهم کنند.


این پروتئین‌ها علاوه بر تأمین کالری، به بهبود ریکاوری، رشد عضلانی و افزایش قدرت کمک می‌کنند. انتخاب منبع مناسب به نیازهای فردی و نوع تمرین ورزشی بستگی دارد.

برای استفاده بهینه از پروتئین وی، به نکات زیر توجه کنید:
1. زمان مصرف: بهترین زمان‌ها برای مصرف پروتئین وی شامل صبح‌ها بعد از بیدار شدن، بعد از تمرین برای تسریع بازسازی عضلات، و قبل از خواب است. مصرف بعد از تمرین به دلیل جذب سریع آن بسیار مفید است.

2. مقدار مصرف: مقدار مصرف روزانه پروتئین وی باید با توجه به وزن بدن و میزان فعالیت بدنی تعیین شود. به طور معمول، 1.2 تا 2.2 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن توصیه می‌شود.

3. ترکیب با کربوهیدرات‌ها: ترکیب پروتئین وی با منابع کربوهیدراتی (مثل موز یا جو دو سر) می‌تواند به بهبود جذب و عملکرد پروتئین کمک کند.

4. انتخاب نوع مناسب: پروتئین وی در انواع مختلفی مانند کنسانتره، ایزوله و هیدرولیزه موجود است. برای جذب سریع‌تر و افرادی که به لاکتوز حساسیت دارند، پروتئین وی ایزوله انتخاب بهتری است.

5. آب‌رسانی مناسب: مصرف پروتئین وی نیاز به آب بیشتری در بدن دارد. حتماً در طول روز مقدار کافی آب بنوشید تا از ایجاد مشکلات کلیوی جلوگیری شود.

6. همراهی با تغذیه مناسب: پروتئین وی باید به عنوان مکملی به رژیم غذایی مناسب اضافه شود و نباید جایگزین منابع طبیعی پروتئین مانند گوشت، تخم مرغ و حبوبات شود.

7. مشورت با پزشک یا متخصص تغذیه: اگر مشکلات سلامتی خاصی دارید یا دارو مصرف می‌کنید، بهتر است قبل از استفاده از پروتئین وی با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید.

مصرف مکمل‌های پروتئینی می‌تواند به بهبود عملکرد ورزشی، عضله‌سازی و بهبودی پس از تمرین کمک کند، اما رعایت نکات تغذیه‌ای و ایمنی مهم است:
۱. نیاز روزانه پروتئین را مشخص کنید:
قبل از مصرف مکمل پروتئینی، مقدار نیاز روزانه بدن به پروتئین را براساس وزن، سن، سطح فعالیت و هدف (مانند افزایش عضله یا کاهش وزن) تعیین کنید. معمولاً برای ورزشکاران، حدود ۱.۲ تا ۲.۲ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن توصیه می‌شود.
۲. مکمل را به‌عنوان مکمل مصرف کنید، نه جایگزین وعده غذایی:
مکمل‌های پروتئینی نباید جایگزین غذاهای کامل و طبیعی مانند گوشت، ماهی، تخم‌مرغ و لبنیات شوند. آن‌ها به‌عنوان مکملی برای تأمین نیاز اضافی به پروتئین مصرف می‌شوند.
۳. زمان مصرف پروتئین:
مصرف مکمل پروتئینی بلافاصله پس از تمرین می‌تواند به بهبود روند بازیابی عضلات کمک کند. مصرف ۲۰ تا ۳۰ گرم پروتئین پس از ورزش معمولاً توصیه می‌شود.
۴. نوع پروتئین:
پروتئین وی (Whey): به‌سرعت جذب می‌شود و برای مصرف پس از تمرین مناسب است.
پروتئین کازئین (Casein): جذب کندتری دارد و مناسب مصرف قبل از خواب برای تأمین پروتئین در طول شب است.
پروتئین گیاهی: گزینه‌ای مناسب برای گیاهخواران یا افراد حساس به لاکتوز است.

۵. مصرف همزمان کربوهیدرات:
ترکیب مکمل پروتئینی با مقداری کربوهیدرات (مانند موز یا جو دوسر) پس از تمرین می‌تواند به بهبود ترمیم عضلات و تأمین انرژی کمک کند.
۶. از مصرف بیش از حد خودداری کنید:
مصرف بیش از حد پروتئین می‌تواند به مشکلات کلیوی و گوارشی منجر شود. همچنین، دریافت پروتئین بیشتر از نیاز بدن به عضله‌سازی کمک نخواهد کرد.
۷. توجه به کیفیت مکمل:
از مکمل‌های دارای نشان‌های معتبر بهداشتی استفاده کنید و از خرید مکمل‌های ناشناخته و بدون برچسب معتبر خودداری کنید.
۸. مشاوره با متخصص:
قبل از شروع مصرف مکمل‌های پروتئینی، بهتر است با یک متخصص تغذیه یا پزشک مشورت کنید، به‌ویژه اگر بیماری خاصی دارید یا دارو مصرف می‌کنید.
رعایت این نکات می‌تواند به استفاده بهینه از مکمل‌های پروتئینی و بهبود سلامت عمومی کمک کند.

پروتئین ترکیبی (Blended Protein) به ترکیبی از چندین نوع پروتئین مانند پروتئین وی، کازئین، سفیده تخم‌مرغ و سویا گفته می‌شود. این ترکیب به دلایل مختلفی مفید است:
1. جذب تدریجی پروتئین: پروتئین‌های ترکیبی از انواع مختلفی از پروتئین‌ها تشکیل شده‌اند که سرعت جذب متفاوتی دارند. این ویژگی باعث می‌شود بدن به‌تدریج و برای مدت طولانی‌تری پروتئین دریافت کند، که می‌تواند برای عضله‌سازی و جلوگیری از تحلیل عضلات مفید باشد.

2. افزایش توده عضلانی: به دلیل داشتن انواع پروتئین‌ها با سرعت جذب مختلف، بدن می‌تواند در طول روز نیازهای پروتئینی خود را بهتر تأمین کند و این امر به رشد و نگهداری عضلات کمک می‌کند.

3. بهبود ریکاوری: پروتئین‌های سریع‌الجذب مانند وی به ترمیم سریع عضلات کمک می‌کنند، در حالی که پروتئین‌های کندجذب مانند کازئین باعث می‌شوند که عضلات برای مدت طولانی‌تری مواد مغذی لازم را دریافت کنند، که این امر به بهبود سریع‌تر بعد از تمرین کمک می‌کند.

4. افزایش حس سیری: پروتئین‌های کندجذب می‌توانند حس سیری طولانی‌تری را ایجاد کنند که می‌تواند در مدیریت وزن مؤثر باشد.

5. تنوع در آمینواسیدها: ترکیب چندین منبع پروتئین باعث تأمین بهتر طیف گسترده‌ای از آمینواسیدهای ضروری و غیرضروری می‌شود که برای عملکرد بهینه بدن لازم است.


به طور کلی، پروتئین ترکیبی برای افرادی که به دنبال افزایش توده عضلانی، بهبود ریکاوری و مدیریت بهتر وزن هستند، می‌تواند گزینه مناسبی باشد.

دنبه گوسفندی به دلیل چربی غنی و طعم خاصی که دارد، در آشپزی سنتی بسیاری از کشورها و مناطق به‌ویژه در خاورمیانه و آسیای مرکزی، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این چربی خاص می‌تواند به غذاها طعم، عطر و بافت منحصر به‌فردی ببخشد. در ادامه به کاربردهای دنبه گوسفندی در آشپزی و مصارف دیگر آن اشاره می‌کنیم:

1. استفاده در غذاهای سنتی

دنبه گوسفندی یکی از اجزای اصلی در بسیاری از غذاهای سنتی است. از آن به‌عنوان یک منبع چربی در تهیه غذاهای مختلف استفاده می‌شود، از جمله:

کباب‌ها: دنبه به‌عنوان یک ماده افزودنی به گوشت‌های کبابی اضافه می‌شود تا طعم و چربی بیشتری به آن‌ها ببخشد. در بسیاری از کشورها، مانند ایران و ترکیه، کباب‌هایی که با دنبه تهیه می‌شوند، طعم خاص و لذیذتری دارند. به‌ویژه در کباب کوبیده، مخلوط دنبه با گوشت چرخ‌کرده به نرمی و لطافت کباب کمک می‌کند.

خورش‌ها و پلوها: در برخی از خورش‌ها و غذاهای برنجی، از دنبه برای اضافه کردن چربی و طعم استفاده می‌شود. در غذاهایی مانند دیزی یا آبگوشت ایرانی، دنبه به‌عنوان یکی از مواد اصلی به کار می‌رود که به غذا طعمی غنی می‌بخشد.

آشپزی عربی و ترکی: در آشپزی سنتی عربی و ترکی، دنبه در غذاهایی مانند «منسف» (یک غذای معروف اردنی) و همچنین در برخی خورش‌ها و پلوها استفاده می‌شود.

 2. تهیه روغن دنبه

 یکی از مصارف اصلی دنبه گوسفندی تهیه روغن دنبه است. این روغن، که از دنبه ذوب شده استخراج می‌شود، در بسیاری از غذاهای سنتی به‌جای   روغن‌های نباتی یا حیوانی دیگر استفاده می‌شود. روغن دنبه به دلیل طعم و عطر خاص خود، در غذاهایی مانند خورش‌ها، پلوها و حتی برخی   شیرینی‌های سنتی کاربرد دارد.

 3. استفاده در تولید صابون و محصولات آرایشی

 دنبه گوسفندی به‌عنوان یکی از مواد اولیه در تهیه صابون‌های سنتی و محصولات آرایشی نیز استفاده می‌شود. چربی موجود در دنبه خاصیت نرم‌کنندگی   دارد و به همین دلیل در برخی از فرمول‌های صابون‌های دست‌ساز یا کرم‌های پوستی به کار می‌رود. صابون‌هایی که از چربی دنبه تولید می‌شوند،   به‌ویژه در مناطق روستایی و سنتی محبوبیت دارند.

4. استفاده در صنعت

دنبه گوسفندی همچنین در برخی از کاربردهای صنعتی مانند تولید شمع و روان‌کننده‌های سنتی به کار می‌رود. در گذشته، از دنبه برای تهیه شمع‌های دست‌ساز و روان‌کننده‌ها استفاده می‌کردند، هرچند امروزه این کاربردها کمتر شده است.

5. ذخیره‌سازی و نگهداری غذا

در برخی از فرهنگ‌ها، از دنبه برای نگهداری مواد غذایی نیز استفاده می‌شود. به‌عنوان مثال، گوشت‌های خشک‌شده یا دودی را با چربی دنبه پوشانده و در ظروف نگهداری می‌کنند تا از فاسد شدن آن‌ها جلوگیری شود. این روش نگهداری به‌ویژه در مناطق کوهستانی و صحرایی که دسترسی به یخچال محدود است، استفاده می‌شود.

نتیجه‌گیری

دنبه گوسفندی یک ماده غذایی غنی از چربی است که در بسیاری از فرهنگ‌ها به‌ویژه در آشپزی خاورمیانه‌ای و آسیای مرکزی جایگاه ویژه‌ای دارد. از آن در تهیه کباب‌ها، خورش‌ها، و پلوها استفاده می‌شود و همچنین به عنوان منبع تولید روغن، صابون‌های دست‌ساز، و حتی محصولات صنعتی نیز کاربرد دارد.

پروتئین نقش مهمی در کاهش وزن دارد و به چندین روش به این فرآیند کمک می‌کند:
1. افزایش سیری و کاهش اشتها: مصرف پروتئین می‌تواند احساس سیری را افزایش دهد و به این ترتیب باعث کاهش مصرف کالری‌های اضافی شود. پروتئین‌ها باعث ترشح هورمون‌های سیری مانند پپتید YY و GLP-1 می‌شوند.

2. افزایش متابولیسم: هضم و متابولیسم پروتئین به انرژی بیشتری نسبت به چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها نیاز دارد. این اثر که به عنوان اثر حرارتی غذا (TEF) شناخته می‌شود، باعث می‌شود تا بدن کالری بیشتری مصرف کند.

3. حفظ توده عضلانی: در هنگام کاهش وزن، بدن ممکن است نه تنها چربی بلکه عضلات را نیز از دست بدهد. مصرف کافی پروتئین به حفظ توده عضلانی کمک می‌کند و این به دلیل نیاز بدن به عضلات برای عملکرد بهتر متابولیسم است.

4. پیشگیری از پرخوری: مصرف پروتئین در وعده‌های غذایی می‌تواند میل به خوردن میان‌وعده‌های ناسالم یا غذاهای پرکالری را کاهش دهد، زیرا باعث پایدار نگه داشتن سطح قند خون می‌شود.


بنابراین، رژیم‌های غذایی با پروتئین بالا اغلب به عنوان روشی مؤثر برای کنترل وزن پیشنهاد می‌شوند.

پروتئین وی (Whey Protein) یکی از محبوب‌ترین مکمل‌های پروتئینی در دنیای ورزش و تغذیه است که از شیر گاو به‌دست می‌آید. این پروتئین در فرایند تولید پنیر از شیر جدا می‌شود. شیر گاو به دو نوع پروتئین تقسیم می‌شود: کازئین (80%) و وی (20%). پروتئین وی به دلیل سرعت هضم بالا و محتوای اسید آمینه‌های ضروری، به‌ویژه اسیدهای آمینه شاخه‌دار (BCAA)، به عنوان یک مکمل بسیار مؤثر برای ورزشکاران و افرادی که به دنبال ساختن عضله یا بهبود عملکرد ورزشی هستند، شناخته می‌شود.
انواع پروتئین وی:
1. وی کنسانتره (Whey Concentrate):
دارای 70-80% پروتئین
مقداری چربی و کربوهیدرات دارد.
از لحاظ قیمتی مقرون به‌صرفه است و مزه بهتری نسبت به سایر انواع وی دارد.


2. وی ایزوله (Whey Isolate):
دارای 90% یا بیشتر پروتئین
چربی و لاکتوز کمتری دارد.
برای افرادی که به لاکتوز حساسیت دارند مناسب‌تر است.


3. وی هیدرولیزه (Hydrolyzed Whey):
در این نوع پروتئین به اجزای کوچکتری تجزیه شده است که هضم آن سریع‌تر است.
برای افرادی که به پروتئین حساسیت دارند یا نیاز به جذب سریع‌تر دارند مفید است.



فواید پروتئین وی:
1. افزایش عضله‌سازی: به دلیل داشتن تمام اسیدهای آمینه ضروری، وی یک پروتئین کامل برای عضله‌سازی و ریکاوری بعد از تمرین است.

2. کمک به کاهش وزن: مصرف پروتئین وی می‌تواند احساس سیری را افزایش داده و متابولیسم بدن را تقویت کند.

3. تقویت سیستم ایمنی: پروتئین وی دارای ترکیباتی است که می‌توانند به تقویت سیستم ایمنی کمک کنند.

میزان نیاز پروتئین ورزشکاران بستگی به نوع ورزش، شدت تمرین، و هدف‌های فردی (مانند افزایش عضله، کاهش وزن یا بهبود عملکرد) دارد. به طور کلی، نیاز پروتئین برای ورزشکاران به صورت زیر است:
1. ورزشکاران استقامتی (مانند دویدن یا دوچرخه‌سواری): حدود ۱.۲ تا ۱.۴ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز.

2. ورزشکاران قدرتی (مانند وزنه‌برداری): حدود ۱.۶ تا ۲.۲ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز.

3. ورزشکاران ترکیبی (کسانی که هم استقامت و هم قدرت تمرین می‌کنند): حدود ۱.۴ تا ۱.۸ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز.


برای مثال، یک ورزشکار با وزن ۷۰ کیلوگرم که به افزایش قدرت علاقه‌مند است، باید بین ۱۱۲ تا ۱۵۴ گرم پروتئین در روز مصرف کند.
بهترین منابع پروتئین شامل گوشت، ماهی، تخم‌مرغ، لبنیات، و منابع گیاهی مانند حبوبات و آجیل است. مهم است که نیازهای پروتئینی به‌طور مناسب توزیع شده و در کنار یک رژیم غذایی متعادل قرار گیرد.

انواع پروتئین‌ها بر اساس منبع و ویژگی‌های آن‌ها دسته‌بندی می‌شوند و هر کدام فواید متفاوتی برای ورزشکاران و افراد عادی دارند. در اینجا به معرفی انواع مهم پروتئین‌ها پرداخته می‌شود:
 ۱. پروتئین وی (Whey Protein)
- منبع: لبنیات (محصول جانبی تولید پنیر)
- ویژگی‌ها: پروتئین وی یکی از محبوب‌ترین مکمل‌های پروتئینی است که به دلیل هضم سریع و جذب بالا، به ویژه بعد از تمرینات ورزشی بسیار توصیه می‌شود. این پروتئین سرشار از آمینواسیدهای شاخه‌دار (BCAA) است که برای عضله‌سازی و ریکاوری مفید هستند.
- مناسب برای: ورزشکاران و افرادی که نیاز به ریکاوری سریع پس از تمرین دارند.

 ۲. پروتئین کازئین (Casein Protein)
- منبع: لبنیات (موجود در شیر)
- ویژگی‌ها: برخلاف وی، پروتئین کازئین هضم کندتری دارد و به تدریج در بدن جذب می‌شود. این ویژگی باعث می‌شود که کازئین بهترین گزینه برای مصرف در طول شب باشد، زیرا بدن در زمان استراحت نیاز به تامین مستمر پروتئین دارد.
- مناسب برای: مصرف قبل از خواب و در طول دوره‌های طولانی که بدن نیاز به تغذیه مستمر دارد.

 ۳. پروتئین سویا (Soy Protein)
- منبع: گیاهی (دانه‌های سویا)
- ویژگی‌ها: سویا یک پروتئین کامل است که تمام آمینواسیدهای ضروری را تامین می‌کند. این پروتئین برای افرادی که رژیم‌های گیاه‌خواری دارند، یک منبع عالی از پروتئین است و همچنین به بهبود سطح کلسترول کمک می‌کند.
- مناسب برای: گیاه‌خواران و افرادی که به دنبال منابع پروتئین گیاهی هستند.

 ۴. پروتئین نخود (Pea Protein)
- منبع: گیاهی (دانه‌های نخود)
- ویژگی‌ها: پروتئین نخود نیز یک گزینه گیاهی مناسب است و فاقد لاکتوز و گلوتن است، که آن را برای افراد با حساسیت‌های غذایی مناسب می‌سازد. این پروتئین به‌ویژه برای افزایش قدرت عضلانی و کمک به کاهش وزن موثر است.
- مناسب برای: افراد حساس به لبنیات و گیاه‌خواران.

 ۵. پروتئین تخم مرغ (Egg Protein)
- منبع: تخم مرغ
- ویژگی‌ها: پروتئین تخم مرغ یکی از بهترین منابع پروتئین حیوانی است که هضم و جذب سریعی دارد و از نظر کیفیت بیولوژیکی بسیار بالا است. این پروتئین فاقد چربی و کربوهیدرات است.
- مناسب برای: افرادی که به دنبال منبع پروتئینی کم‌چرب و با جذب سریع هستند.

 ۶. پروتئین گوشت (Beef Protein)
- منبع: گوشت قرمز
- ویژگی‌ها: این نوع پروتئین از گوشت قرمز استخراج می‌شود و به عنوان یک منبع غنی از آمینواسیدها، کراتین و مواد معدنی مانند آهن و روی شناخته می‌شود. پروتئین گوشت به عضله‌سازی و افزایش قدرت بدنی کمک می‌کند.
- مناسب برای: ورزشکاران و افرادی که به دنبال افزایش حجم عضلانی هستند.

 ۷. پروتئین برنج (Rice Protein)
- منبع: گیاهی (برنج)
- ویژگی‌ها: پروتئین برنج یک منبع گیاهی خوب است که به راحتی هضم می‌شود. این پروتئین از لحاظ کیفیت آمینواسیدها کامل نیست، اما وقتی با پروتئین‌های دیگر مانند نخود ترکیب شود، می‌تواند یک منبع پروتئینی کامل باشد.
- مناسب برای: افرادی که حساسیت غذایی دارند یا به دنبال پروتئین گیاهی هستند.

 ۸. پروتئین کلاژن (Collagen Protein)
- منبع: بافت‌های حیوانی (استخوان، پوست و بافت‌های همبند)
- ویژگی‌ها: کلاژن پروتئینی است که بیشتر برای تقویت مفاصل، پوست و بافت‌های همبند استفاده می‌شود. این پروتئین به دلیل کمک به سلامت پوست و مفاصل، در بین ورزشکاران و افراد مسن محبوب است.
- مناسب برای: افرادی که به بهبود سلامت مفاصل و پوست اهمیت می‌دهند.

 ۹. پروتئین کنف (Hemp Protein)
- منبع: گیاهی (دانه‌های کنف)
- ویژگی‌ها: پروتئین کنف یک منبع گیاهی کامل است و حاوی تمام آمینواسیدهای ضروری است. همچنین غنی از اسیدهای چرب امگا ۳ و امگا ۶ است که برای سلامت قلب و عروق مفید هستند.
- مناسب برای:* گیاه‌خواران و افرادی که به دنبال پروتئین گیاهی با ارزش تغذیه‌ای بالا هستند.
 نتیجه‌گیریهر یک از این پروتئین‌ها ویژگی‌های خاص خود را دارند و انتخاب بهترین نوع پروتئین بستگی به نیازهای فردی، رژیم غذایی و هدف‌های ورزشی دارد. ورزشکاران می‌توانند بر اساس نیاز خود، از انواع مختلف پروتئین استفاده کنند تا از فواید آن‌ها بهره‌مند شوند.

مایه کباب‌ها بسته به نوع کباب و مواد اولیه‌ای که برای تهیه آن استفاده می‌شود، انواع مختلفی دارند. در زیر به برخی از معروف‌ترین انواع مایه کباب اشاره می‌شود:
 1. مایه کباب کوبیده:
- مواد اصلی: گوشت چرخ کرده (معمولاً مخلوط گوشت گاو و گوسفند)، پیاز رنده‌شده، نمک، فلفل سیاه.
- نکات: پیاز باید خوب آب‌گیری شود تا مایه منسجم باشد. برخی برای استحکام بیشتر کمی آرد نخودچی اضافه می‌کنند.

 2. مایه کباب برگ:
- مواد اصلی: گوشت راسته گوساله یا گوسفند، زعفران دم‌کرده، روغن زیتون، آبلیمو، پیاز، نمک، فلفل.
- نکات: گوشت باید به صورت لایه‌های نازک برش داده شود و با مواد طعم‌دار شود. زمان خواباندن گوشت در مواد حداقل ۲-۳ ساعت است.

 3. مایه کباب جوجه (جوجه کباب):
- مواد اصلی: سینه یا ران مرغ، زعفران دم‌کرده، آبلیمو، روغن زیتون، پیاز، نمک و فلفل.
- نکات: برخی افراد از ماست یا سس مایونز برای نرم‌تر کردن گوشت جوجه استفاده می‌کنند. خواباندن مرغ در مواد طعم‌دار به مدت حداقل چند ساعت ضروری است.

 4. مایه کباب شیشلیک:
- مواد اصلی: گوشت دنده گوسفند، زعفران دم‌کرده، آبلیمو، روغن زیتون یا کره، پیاز، نمک، فلفل.
- نکات: گوشت دنده باید به خوبی مرینیت شود تا طعم‌دار و نرم گردد. زمان خواباندن معمولاً طولانی‌تر است.

 5. مایه کباب ترش:
- مواد اصلی: گوشت (معمولاً گوساله یا گوسفند)، گردو خرد شده، رب انار، سبزی محلی (مثل چوچاق در شمال ایران)، سیر، نمک و فلفل.
- نکات: این کباب بیشتر در شمال ایران معروف است و مزه‌ای ترش و خاص دارد.

6. مایه کباب چنجه:
- مواد اصلی: گوشت راسته یا فیله گوسفند یا گوساله، روغن زیتون، پیاز، زعفران، فلفل سیاه و نمک.
- نکات: گوشت چنجه باید به قطعات کوچک‌تر برش داده شود و خوب مرینیت شود تا هنگام کباب کردن نرم و آبدار باقی بماند.

 7. مایه کباب بختیاری:
- مواد اصلی: ترکیبی از گوشت گوسفند (معمولاً فیله) و مرغ که به صورت لایه لایه روی سیخ چیده می‌شوند. برای مرینیت از زعفران، روغن زیتون، پیاز و ادویه‌ها استفاده می‌شود.
- نکات: ترکیب گوشت قرمز و مرغ طعم خاصی به این کباب می‌دهد و باید هر دو نوع گوشت خوب طعم‌دار شوند.

 8. مایه کباب لقمه‌ای:
- مواد اصلی: گوشت چرخ کرده (معمولاً مخلوط گوشت گاو و گوسفند)، پیاز رنده‌شده، زعفران، نمک و فلفل.
- نکات: شبیه به کباب کوبیده است اما معمولاً به قطعات کوچکتر و به شکل لقمه‌ بر روی سیخ تهیه می‌شود.
این مایه‌ها پایه اصلی انواع کباب‌های محبوب ایرانی هستند و با توجه به نوع کباب، مواد مختلفی برای طعم‌دار کردن گوشت استفاده می‌شوند.

فیله‌های ماهی را به همراه ادویه تندروی (*ادویه تندوری: پودر سیر 3 قاشق سوپ خوری ،فلفل قرمز، گشنیز (ریز خرد شده)،زیره و زنجبیل از هر کدام 2 قاشق سوپ خوری، دارچین و هل از هر کدام 1/2 قاشق چای خوری) آغشته به روغن زیتون و شکر و سه قاشق سوپ‌خوری از ماست مخلوط کنید و کنار بگذارید.

با استفاده از پوست کن سبزیجات، فلفل دلمه ای را از طول به صورت نوارهای بلندی برش دهید. ماست باقی مانده، نعناع و آب لیمو را اضافه کرده و مخلوط کنید. ماهی ها را در آبکش قرار دهید تا سس اضافی آن ها خارج شود، سس اضافی را نگه دارید، سپس ماهی ها را در تابه ای حاوی روغن داغ به مدت یک الی دو دقیقه از  سرخ کنید تا طلایی رنگ شوند. سس اضافی را با قاشق روی ماهی بریزید و ماهی را به مدت چند دقیقه در فر قرار دهید تا فیله ها کاملاً بپزند.

پس از پخت ماهی را در بشقاب قرار دهید و از مایع داخل سینی فر روی آن بریزید و به همراه مخلوط سبزیجات و لیموترش تزیین و سرو کنید.

درون ران را با چاقو سوراخ ایجاد کرده سپس سیر و رزماری را درون آن قرار می دهیم سپس روغن زیتون را به همراه نمک و فلفل به ران آغشته و به مدت 70 دقیقه در فر قرار می دهیم در انتها در ظرف مورد نظر قرار داده و به همراه سیب زمینی کاراملی تزیین و سرو می نمائیم. برای تهیه سیب زمینی کاراملی سیب زمینی ها را در تابه حاوی آب به مدت 20 دقیقه حرارت می دهیم تا بپزد سپس بعد از پخت اجازه می دهیم تا خنک گردد و پوست آن ها را جدا می کنیم، شکر را به مدت دو تا سه دقیقه در تابه ای روی حرارت ملایم قرار دهید تا ذوب شود (در طی زمان ذوب شدن شکر، حتماً تابه را به صورت دورانی حرکت دهید تا شکر در تمام قسمت های تابه، به صورت یکنواخت ذوب شود)، سپس کره را اضافه کرده و تفت دهید تا کاملاً ذوب شود؛ سیب زمینی ها را به تابه حاوی شکر بیفزایید و مخلوط کنید و به مدت چهار تا پنج دقیقه روی حرارت بگذارید تا قهوه ای رنگ شوند، سپس در ظرف موردنظر سرو کنید.

زمانی که گوشت نیم‌ پز و کمی صورتی‌رنگ شود زمان سرو گوشت است.به ازای هر 500 گرم ران بره، 15 دقیقه زمان برای پخت نیاز است که می‌توان تا 25 دقیقه زمان را افزایش داد.

اندازه فیله های مرغ را 4 سانت برش دهید و انها را از وسط یک سوراخ نمائید به طوریکه یک طرف فیله ها بسته باقی بماند. داخل هر تیکه فیله را با مقداری پنیر موتزارلا پر کنید، پودر سیر، ریحان و جعفری خشک خورد شده و نمک را به آرد سوخاری اضافه کنید. تکه های مرغ پر شده با پنیر را در آرد فرو کنید سپس در تخم مرغ زده شده غلطانیده و بعد در آرد سوخاری بغلطانید. روغن را در یک قابلمه کوچک روی حرارت متوسط خوب داغ کنید و سپس تکه های مرغ را در روغن قرار دهید تا خوب سرخ و طلایی شوند. روی مرغ های آماده شده را در صورت تمایل کمی پنیر پارمزان رنده شده پاشیده و با سس گوجه فرنگی مارینارا سرو کنید.

اگرچه استیک به تنهایی نیز با رعایت نکات انتخاب و خرید مناسب گوشت بسیار لذیذ است، ااما جهت سرو استیک از برخی سس های معروف بر حسب ذائقه تان استفاده کنید که در ادامه روش تهیه سس های متناسب با استیک توضیح داده می شود:

	سس سالسا گوجه فرنگی ها را بشوید و روی پوست آنها را با استفاده از چاقو بصورت بعلاوه برش بدهید و داخل آب جوش به مدت 10 تا 15 دقیقه قرار دهید . سپس از آب جوش خارج کرده و داخل ظرف یخ بیندازید و به آرامی پوست گوجه فرنگی ها را بکنید.گوجه فرنگی، سیر، پیاز چه ، گشنیز، فلفل قرمز نمک و فلفل سیاه را داخل مخلوط کن ریخته تا پوره یک دستی به شما بدهد و برای اینکه عطر و طعم خوبی به شما بده آن را به مدت چند ساعت در یخچال قرار دهید.
سس لوبیا 200 گرم لوبیا سیاه پخته را به همراه یک قاشق چای خوری شکر، 2 قاشق چای خوری پودر پنج ادویه چینی، 1/2 قاشق چای خوری زنجبیل رنده شده، یک عدد فلفل چیلی،2 قاشق چایخوری ارده، 2 قاشق سوپخوری سرکه سیب، 2 قاشق چایخوری سویا سس و 5 قاشق سوپ خوری آب در غذاساز میریزیم تا پوره گردد. پوره را در تابه ای ریخته و به مدت 5 دقیقه حرارت می دهیم تا سس شفافی بدست آید.
	سس خردل 2 قاشق سوپ خوری سس خردلل دیژان را به همراه 100 گرم خامه در تابه ای بریزید و روی حرارت ملایم قرار دهید تا گرم و یکدست گردد سپس کمی نمک و فلفل سیاه به آن بیافزایید و هم بزنید.
سس پستو گردو را با پنیر، سیر، ریحان و مقداری نمک و فلفل در غذا ساز بریزید تا کاملا مخلوط و له شوند و اگر هم دوست داشته باشید دانه های کاج مثل کرانچی شود میتوانید در هنگام مخلوط کردن و خرد کردن مواد از له شدن آن جلو گیری کنید. روغن زیتون را هم به بقیه مواد داخل غذا ساز اضافه کنید و سرعت را کم کنید تا سس با روغن مخلوط شود و کاملا یکدست شود.
	سس تریاکی 2 قاشق سوپ خوری مرین را همراه ۴ قاشق سوپ خوری سویاسس، یك قاشق چای خوری شکر (نرم و دانه ریز) و ۲ قاشق سوپ خوری سرکه برنج در تابه ای بریزید و روی حرارت ملایم قرار دهید تا غلیظ شود.