در اینجا طرز تهیه استیک گوشت در ماهیتابه به همراه نکات مزهدار کردن را برایتان آوردهام:
مواد لازم برای دو عدد استیک:
• گوشت استیک (فیله، راسته یا ریبآی) — ۲ قطعه، حدود ۲.۵ تا ۳ سانت ضخامت
• روغن زیتون یا روغن گیاهی — ۲ قاشق غذاخوری
• کره — ۱ قاشق غذاخوری (اختیاری، برای مرحله آخر)
• سیر — ۲ حبه (لهشده یا خردشده درشت)
• رزماری یا آویشن تازه — چند شاخه (اختیاری)
مواد لازم برای مزهدار کردن (مارینیت):
• روغن زیتون — ۳ قاشق غذاخوری
• سس سویا — ۱ قاشق غذاخوری
• آبلیمو تازه یا سرکه بالزامیک — ۱ قاشق غذاخوری
• سیر رندهشده — ۲ حبه
• فلفل سیاه تازهکوبیده — به مقدار لازم
• نمک — بهتر است هنگام پخت اضافه شود، نه در مزهدار کردن (برای جلوگیری از خشک شدن گوشت)
مراحل مزهدار کردن:
1. همه مواد مارینیت را با هم مخلوط کنید.
2. استیکها را در این مخلوط بخوابانید و روی آن را بپوشانید.
3. حداقل ۳۰ دقیقه تا ۲ ساعت (یا یک شب در یخچال) استراحت دهید.
4. قبل از پخت، گوشت را ۳۰ دقیقه در دمای اتاق قرار دهید تا همدما شود.
طرز تهیه استیک در ماهیتابه:
1. ماهیتابه چدنی یا ضخیم را روی حرارت زیاد داغ کنید تا کاملاً گرم شود.
2. کمی روغن اضافه کنید و استیک را بدون آب مارینیت داخل ماهیتابه بگذارید.
3. هر طرف استیک را حدود ۳ تا ۵ دقیقه (بسته به ضخامت و میزان پخت دلخواه) بپزید.
• برای مدیوم رِیر: ۳ دقیقه هر طرف
• برای مدیوم: ۴–۵ دقیقه هر طرف
4. در دقیقه آخر، کره، سیر و رزماری را به ماهیتابه اضافه کرده و با قاشق، کرهی ذوبشده را روی استیک بریزید.
5. پس از پخت، استیک را به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه استراحت دهید تا آب گوشت جذب شود.
نکات مهم:
• هرگز استیک را قبل از پخت زیاد نمک نزنید، زیرا باعث بیرون کشیدن آب گوشت میشود.
• از چاقوی تیز برای برش استفاده کنید، و برشها را عمود بر الیاف گوشت بزنید.
• اگر ماهیتابه خوب داغ نباشد، استیک آب میاندازد و خشک میشود.
نوش جان!
کباب بلغاری (Bulgarian Kebab) که در بلغارستان به آن Kebapche (کبابچه) میگویند، نوعی کباب خوشطعم و ساده است که شبیه کوبیده خودمان است اما با ادویهها و سبک خاص بلغاری تهیه میشود. در ادامه طرز تهیهاش را برایت آوردهام:
مواد لازم برای ۴ نفر:
• گوشت چرخکرده (ترکیب گوساله و کمی گوسفندی یا خوک در نسخه اصلی) — ۵۰۰ گرم
• سیر — ۲ حبه (رنده شده)
• زیره سبز — ۱ قاشق چایخوری
• فلفل سیاه — ½ قاشق چایخوری
• پاپریکا (ترجیحاً دودی) — ۱ قاشق چایخوری
• نمک — ۱ قاشق چایخوری
• جوششیرین — ¼ قاشق چایخوری (برای پف و نرمی بهتر)
• آب سرد یا آب گازدار — ۳ قاشق غذاخوری
طرز تهیه:
1. گوشت را همراه با سیر، ادویهها، نمک و جوششیرین در کاسهای بریز و خوب ورز بده.
2. آب را اضافه کن و به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه دیگر ورز بده تا مخلوط منسجم و چسبناک شود.
3. روی آن را بپوشان و حداقل ۲ ساعت (یا یک شب) در یخچال استراحت بده.
4. از مایه، سیخکبابهای کوچک و استوانهایشکل درست کن (تقریباً به اندازه انگشت دست).
5. در ماهیتابه گریل یا روی زغال داغ با کمی روغن یا بدون روغن گریل کن تا کاملاً پخته و برشته شود (هر طرف حدود ۳–۴ دقیقه).
نکات سرو:
• به سبک بلغاریها، کنار این کباب معمولاً سالاد شوپسکا (پنیر و گوجه و خیار)، نان پیتا یا سیبزمینی سرخکرده و سس لیوتنیتسا (نوعی سس فلفل بلغاری) سرو میشود.
• میتوانی از ماست یا دوغ هم برای سرو در کنار آن استفاده کنی.
نوش جان!
خیر، گوشت بوقلمون معمولاً از گوشت گوساله چربتر نیست؛ بلکه در اغلب موارد کمچربتر و سالمتر در نظر گرفته میشود، بهویژه اگر قسمت سینهی بوقلمون (که سفید و کمچرب است) را با گوشت گوساله مقایسه کنیم.
در ادامه مقایسهای ساده بین گوشت گوساله و بوقلمون (در ۱۰۰ گرم گوشت پختهشده) آورده شده:
ویژگیها گوشت بوقلمون (سینه) گوشت گوساله (بدون چربی)
کالری حدود 135 حدود 170چربی کل حدود 1-3 گرم حدود 7-9 گرمپروتئین حدود 30 گرم حدود 25-28 گرمکلسترول حدود 70-90 میلیگرم حدود 80-90 میلیگرمآهن کمتر از گوساله بیشتر
نکته:
اگر قسمت ران بوقلمون (تیره) را در نظر بگیریم، چربی آن ممکن است به گوشت گوساله نزدیکتر شود.
همچنین، نحوه پخت (سرخکردن، آبپز، گریلشده) نیز در میزان نهایی چربی مؤثر است.
محبوبیت گوشت گوساله به دلایل مختلفی برمیگردد، که هم به ویژگیهای تغذیهای و طعم آن مربوط است و هم به کاربردهای گستردهاش در آشپزی. در ادامه به مهمترین دلایل محبوبیت آن اشاره میشود:
1. طعم ملایم و بافت لطیف: گوشت گوساله نسبت به گوشت گاو بالغ، طعم ملایمتری دارد و بافت آن نرمتر و لطیفتر است، که آن را برای انواع پخت (کبابی، خورشتی، استیکی و ...) مناسب میکند.
2. هضم آسانتر: چون عضلات گوساله کمتر کار کردهاند، پروتئینهای آن آسانتر هضم میشوند و برای برخی افراد، بهویژه کودکان یا سالمندان، مناسبتر است.
3. مقدار پایینتر چربی: معمولاً گوشت گوساله نسبت به گوشت گاو چربی کمتری دارد و این برای افرادی که رژیم غذایی کمچرب دنبال میکنند، گزینه مناسبی است.
4. منبع غنی پروتئین، آهن و ویتامین B12: گوشت گوساله سرشار از مواد مغذی است که در رشد عضلات، خونسازی و سلامت سیستم عصبی نقش دارند.
5. تنوع در مصرف: از گوشت گوساله میتوان در تهیهی غذاهای مختلف بینالمللی استفاده کرد، از جمله خوراکهای ایتالیایی، فرانسوی، ایرانی، هندی و ..
اگر بهدنبال جایگزین طبیعی برای پروتئین وی (Whey Protein) هستید، استفاده از منابع غذایی پروتئینی کامل مانند گوشت قرمز، مرغ و ماهی انتخابی عالی است. این مواد غذایی نهتنها پروتئین کامل دارند، بلکه دارای ویتامینها و مواد معدنی ضروری نیز هستند که مکملهای پودری معمولاً فاقد آنها هستند.
در ادامه مقایسهای بین پروتئین وی و منابع طبیعی آوردهام:
1. گوشت قرمز (مثل گوساله بدون چربی):
• پروتئین بالا و با کیفیت
• غنی از آهن، روی و ویتامین B12
• مناسب برای افزایش حجم عضله
• هضم کندتر از ویپروتئین (مناسب برای وعدههای غذایی)
2. مرغ (سینه مرغ بدون پوست):
• منبع پروتئینی کمچرب
• مناسب برای رژیمهای کاهش وزن یا عضلهسازی
• پروفایل آمینواسیدی کامل
3. ماهی (مثل سالمون، تن و ساردین):
• پروتئین با کیفیت بالا به همراه اسیدهای چرب امگا-۳
• کمک به بازسازی عضلات و کاهش التهاب
• گزینه عالی برای ورزشکاران و افراد با مشکلات قلبی
مقایسه با ویپروتئین:
گوشت/مرغ/ماهی | وی پروتئین | ویژگی |
معمولا خیر | بله | طبیعی |
بله | نه(فرآوی شده) | طبیعی |
بله | محدود | حاوی ریز مغذی ها |
بیشتر | کم | سیری طولانی مدت |
بله | نه | منسب برای وعده کامل غذایی |
نتیجهگیری:
اگرچه ویپروتئین برای جذب سریع پس از تمرین مفید است، اما استفاده از منابع غذایی واقعی مانند گوشت، مرغ و ماهی به دلیل داشتن ترکیب کاملتری از مواد مغذی و مزایای سلامتی بلندمدت، گزینهای بهتر و طبیعیتر برای جایگزینی است.
پوست بوقلمون به دلیل ترکیب خاصی از بافتهای همبند، چربی و پروتئینها نسبتاً کلفت است. این ویژگی بهطور عمده به منظور حفاظت از بدن بوقلمون در برابر آسیبهای محیطی و شرایط مختلف زیستی به وجود آمده است. در دنیای حیوانات، پوست وظیفهی دفاع از اندامهای داخلی، جلوگیری از از دست رفتن رطوبت بدن و همچنین مقابله با شرایط جوی سخت مانند تغییرات دما و رطوبت را به عهده دارد. پوست بوقلمون، مانند دیگر پرندگان، همچنین دارای لایههای مختلف است که به آن امکان انعطافپذیری و مقاومت در برابر فشار را میدهند.
در بوقلمونها، پوست ضخیم باعث میشود که آنها در برابر شرایط طبیعی مانند ضربهها، آسیبهای ناشی از محیط و حتی تغییرات ناگهانی دما مقاومتر باشند. این امر بهویژه در مناطق باز و پرخطر که بوقلمونها ممکن است به شکار افتاده یا در معرض تهدید از حیوانات دیگر قرار گیرند، مفید است.
از نظر تغذیهای، این پوست ضخیم شامل مقادیر زیادی کلاژن است، که نوعی پروتئین است که به استحکام و انعطافپذیری بافتهای بدن کمک میکند. این ترکیب همچنین در فرایند پختوپز نقش مهمی ایفا میکند؛ چراکه در هنگام پخت بوقلمون، پوست بهعنوان یک محافظ طبیعی عمل میکند و از خشک شدن گوشت در داخل جلوگیری میکند. این ویژگی در فرآیندهایی مانند کباب کردن، سرخ کردن و پخت کامل بوقلمون، به حفظ رطوبت و طعم گوشت کمک میکند.
علاوه بر این، پوست بوقلمون نقش مهمی در تنظیم دمای بدن بوقلمون دارد. لایههای ضخیم پوست به حفظ حرارت در فصول سرد کمک میکنند و در فصول گرم نیز ممکن است از تبخیر زیاد رطوبت جلوگیری کنند. این ویژگیها بهویژه در پرندگان وحشی که در شرایط طبیعی زندگی میکنند، به بقا و زندهماندن آنها کمک میکند.
در نتیجه، ضخامت پوست بوقلمون نه تنها بهعنوان یک ویژگی طبیعی برای محافظت از بدن و حفظ تعادل دمایی عمل میکند، بلکه در آشپزی نیز بهعنوان یک عامل موثر در حفظ طعم و کیفیت گوشت بوقلمون شناخته میشود.
کاهش خرید گوشت در ماه اردیبهشت میتواند دلایل مختلفی داشته باشد. برخی از مهمترین دلایل احتمالی عبارتند از:
پایان ایام نوروز و کاهش مهمانیها: پس از تعطیلات نوروز که مصرف مواد غذایی بهویژه گوشت افزایش مییابد، در اردیبهشت مصرف خانوارها به حالت عادی یا حتی صرفهجویانه بازمیگردد.
گرم شدن هوا: با آغاز فصل گرما، تمایل به مصرف غذاهای سنگین مانند گوشت قرمز کاهش مییابد و مردم بیشتر به غذاهای سبک یا گیاهی روی میآورند.
افزایش قیمت گوشت: اگر در ماههای قبل قیمت گوشت افزایش یافته باشد، ممکن است قدرت خرید خانوارها کاهش یافته و مصرف کاهش پیدا کند.
کاهش درآمدها یا فشارهای اقتصادی: برخی خانوارها پس از هزینههای سنگین نوروز یا افزایش هزینههای زندگی ممکن است در اردیبهشت با محدودیت مالی مواجه شوند.
افزایش مصرف جایگزینها: افزایش مصرف پروتئینهای جایگزین مانند مرغ، تخممرغ، حبوبات یا سویا نیز میتواند موجب کاهش تقاضا برای گوشت قرمز شود.
فراوانی محصولات کشاورزی تازه: در اردیبهشت محصولات تازه بهاری به بازار میآیند و مردم تمایل بیشتری به مصرف سبزیجات و میوهها دارند.
در دهههای اخیر، انتخابهای غذایی انسانها بیش از هر زمان دیگری تحت تأثیر عوامل مختلفی چون سلامت، مسائل محیط زیستی و شرایط اقتصادی قرار گرفته است. یکی از تصمیمات مهم در رژیم غذایی روزمره، انتخاب بین گوشت قرمز و گوشت سفید است. این انتخاب تنها بر اساس طعم یا فرهنگ غذایی صورت نمیگیرد، بلکه سبکی از زندگی را منعکس میکند که بر پایهی آگاهی، مسئولیتپذیری و شرایط فردی شکل گرفته است.
بخش اول: مقایسه تغذیهای گوشت قرمز و گوشت سفید
گوشت قرمز (مانند گوشت گاو، گوسفند و بز) سرشار از آهن هِم، ویتامین B12، روی و پروتئین است، اما مصرف زیاد آن با افزایش خطر بیماریهای قلبی، دیابت نوع ۲ و برخی سرطانها همراه دانسته شده است. در مقابل، گوشت سفید (مانند مرغ، بوقلمون و ماهی) معمولاً دارای چربی اشباع کمتر و چربی مفید بیشتری، بهویژه در مورد ماهیهای چرب مانند سالمون و تُن، است.
از نظر متخصصان تغذیه، کاهش مصرف گوشت قرمز و جایگزینی آن با گوشت سفید (یا حتی منابع گیاهی پروتئین) میتواند سلامت قلب و عروق را بهبود بخشد، سطح کلسترول را پایین بیاورد و به کنترل وزن کمک کند.
بخش دوم: تأثیرات زیستمحیطی
پرورش دامهای گوشت قرمز، مانند گاو، از منابع اصلی تولید گازهای گلخانهای، مصرف زیاد آب و تخریب مراتع به شمار میرود. طبق گزارش سازمان ملل، تولید یک کیلو گوشت گاو میتواند تا ۱۵۰۰۰ لیتر آب مصرف کند. در مقابل، تولید گوشت مرغ یا ماهی به مراتب کممصرفتر و با اثرات محیط زیستی کمتر همراه است.
در نتیجه، افرادی که سبک زندگی پایدار و دوستدار محیط زیست را دنبال میکنند، اغلب تمایل دارند گوشت سفید یا رژیمهای گیاهی را به عنوان جایگزین انتخاب کنند.
بخش سوم: بودجه و شرایط اقتصادی
قیمت گوشت قرمز در بسیاری از کشورها (از جمله ایران) در مقایسه با گوشت سفید، بهویژه مرغ، بالاتر است. این موضوع در تصمیمگیری خانوارهای کمدرآمد بسیار تعیینکننده است. کاهش قدرت خرید در سالهای اخیر باعث شده که بسیاری از خانوادهها مصرف گوشت قرمز را محدود کرده و به منابع ارزانتر پروتئین روی بیاورند.
از سوی دیگر، برخی بر این باورند که هرچند گوشت قرمز گرانتر است، اما با مقدار کمتری میتوان مواد مغذی مورد نیاز را دریافت کرد. این باور نیازمند بررسی علمی دقیقتری است.
بخش چهارم: فرهنگ غذایی و ذائقه
علاوه بر عوامل علمی و اقتصادی، فرهنگ و عادتهای غذایی نیز نقش مهمی در این انتخاب دارند. در برخی مناطق، گوشت قرمز بخش جداییناپذیر غذاهای سنتی و مراسم مذهبی است، در حالی که در جوامع دیگر، مصرف گوشت سفید یا حتی گیاهخواری رایجتر است.
نسل جدید، بهویژه در شهرهای بزرگ، بهدنبال رژیمهای غذایی متنوعتر و آگاهانهتر هستند. ترکیب گوشت سفید، گیاهان و گاهی مصرف محدود گوشت قرمز، به سبکی محبوب به نام «فلکساتارین» (Flexitarian) منجر شده است.
نتیجهگیری
انتخاب بین گوشت قرمز و سفید دیگر صرفاً یک موضوع سلیقهای نیست؛ بلکه تصمیمی است که به سلامت فرد، سلامت زمین و پایداری اقتصادی خانوادهها گره خورده است. در سبک زندگی امروز، آگاهی و تعادل نقش اصلی را ایفا میکنند. مصرف متعادل و هدفمند هر دو نوع گوشت، در کنار توجه به منابع گیاهی پروتئین، میتواند راهکاری هوشمندانه برای تغذیه سالم و مسئولانه باشد.
«گوشت گوساله زابلی» معمولاً به گوشت گوسالهای اطلاق میشود که از منطقه زابل در استان سیستان و بلوچستان ایران تهیه شده باشد. این نوع گوشت بهدلیل تغذیه دامها از علوفه طبیعی و شیوههای پرورش سنتی، معمولاً از کیفیت خوبی برخوردار است. مردم محلی اعتقاد دارند که گوشت گوساله زابلی نرم، خوشطعم و کمچربی است و برای انواع خورشها، کباب و آبگوشت بسیار مناسب است.
سوسیس و کالباس اگر بیرون از یخچال نگهداری شوند، بهسرعت خراب میشوند، زیرا محصولات فرآوریشدهی گوشتی هستند و در دمای اتاق شرایط مناسبی برای رشد باکتریها دارند. در ادامه نکات مهم در مورد نگهداری آنها آمده است:
1. انواع سوسیس و کالباس و تأثیر نوع آن بر ماندگاری:
سوسیس و کالباسها از نظر نحوه تهیه و فرآوری به چند دسته تقسیم میشوند:
• سوسیس و کالباس تازه یا پخته نشده (خام): باید حتماً در یخچال نگهداری شوند و حداکثر ظرف ۱-۲ روز مصرف شوند.
• پخته یا دودیشده: کمی ماندگاری بیشتری دارند (۳-۵ روز در یخچال)، اما باز هم در دمای محیط فاسد میشوند.
• خشکشده (مثل سالامی یا پپرونی): اینها رطوبت کمی دارند و گاهی میتوانند در دمای محیط هم چند روز دوام بیاورند، البته در بستهبندی خلأ و محیط خشک.
2. نگهداری در یخچال:
قبل از باز شدن بسته:
• کالباس یا سوسیس وکیومشده (در بستهبندی کارخانهای):
• در دمای ۰ تا ۴ درجه سانتیگراد (یخچال)، معمولاً تا تاریخ انقضا یا حدود ۷ روز قابل نگهداری است.
بعد از باز شدن بسته:
• پس از باز کردن، باید در ظرف دربسته یا پلاستیک فریزر پیچیده شود تا با هوای داخل یخچال تماس نداشته باشد.
• مدت مصرف: ۳ تا ۵ روز، حتی اگر ظاهرش خوب باشد.
3. نگهداری در فریزر:
• اگر قصد ندارید ظرف چند روز مصرف کنید، بهتر است فریز کنید.
• سوسیس و کالباس پخته یا دودیشده: تا ۱ تا ۲ ماه در فریزر قابل نگهداری است.
• روش بستهبندی: در کیسهی فریزر بدون هوا، یا بستهبندی خلأ.
• قبل از مصرف، آن را بهآرامی در یخچال (نه دمای محیط) یخزدایی کنید.
4. نگهداری در دمای اتاق (بیرون از یخچال):
• خیلی مهم: سوسیس و کالباس معمولی (مرطوب و پخته یا خام) نباید بیش از ۲ ساعت در دمای اتاق بمانند.
• در دمای بالای ۳۰ درجه (مثلاً تابستان)، این زمان به ۱ ساعت کاهش مییابد.
• پس از این مدت، باکتریهایی مثل لیستریا، سالمونلا یا اشرشیا کولی میتوانند رشد کنند و خطر مسمومیت غذایی ایجاد شود.
• نشانههای فساد: بوی بد، تغییر رنگ (مثلاً سبز، خاکستری یا قهوهایشدن)، لزجشدن سطح، یا ایجاد گاز در بستهبندی.
5. نگهداری در بیرون از یخچال (شرایط خاص):
• اگر سوسیس یا کالباس خشکشده یا دودی خاصی (مثل پپرونی یا سالامی خشک سنتی) دارید، اینها ممکن است در شرایط خاصی (بستهبندی خلأ، محیط خنک و خشک) چند روز دوام بیاورند.
• با این حال، بهتر است همیشه به دستورالعمل روی بستهبندی توجه کنید.
له، گوشت کوسه قابل خوردن است و در بسیاری از کشورها مانند ژاپن، کره، چین، و حتی برخی نقاط اروپا و آمریکا مصرف میشود. با این حال، مصرف گوشت کوسه با چند نکته مهم همراه است:
1. محتوای بالای جیوه: برخی گونههای کوسه دارای سطح بالایی از جیوه هستند که مصرف زیاد یا مکرر آن میتواند برای سلامت، بهویژه برای کودکان، زنان باردار و شیرده، خطرناک باشد.
2. نگرانیهای زیستمحیطی: بسیاری از گونههای کوسه در معرض انقراض قرار دارند. صید بیرویه، بهویژه برای تهیه سوپ باله کوسه، باعث نگرانیهای جدی زیستمحیطی شده است.
3. روشهای آمادهسازی خاص: برخی گونههای کوسه دارای ادرار بالا در بافتهای بدنشان هستند که اگر به درستی آماده نشوند، میتوانند طعم ناخوشایند یا حتی مواد سمی داشته باشند. برای همین، گوشت کوسه معمولاً باید بهطور خاص خیسانده و آماده شود.
اگر به دلایل فرهنگی یا تغذیهای قصد مصرف دارید، مهم است که گوشت از منابع پایدار تهیه شده باشد و در مصرف آن اعتدال رعایت شود.
تقویت سلامت عروق خونی با مواد مغذی موجود در ماهی یکی از موضوعات کلیدی در تغذیه قلب و عروق است. ماهی، بهویژه انواع چرب مانند سالمون، ساردین و ماکرل، سرشار از ترکیبات مفیدی است که مستقیماً روی سلامت رگها اثر میگذارند.
در ادامه مهمترین مواد مغذی موجود در ماهی که به سلامت عروق کمک میکنند را معرفی میکنم:
1. اسیدهای چرب امگا-3 (EPA و DHA)
• کاهش التهاب عروقی و جلوگیری از تشکیل پلاک در دیواره رگها.
• کاهش تریگلیسیرید خون و بهبود انعطافپذیری عروق.
• کاهش خطر سکته قلبی و مغزی با تنظیم فشار خون و ضربان قلب.
2. ویتامین D
• به بهبود عملکرد سلولهای پوشاننده دیواره عروق (اندوتلیال) کمک میکند.
• کمبود ویتامین D با افزایش سفتی عروق و بیماریهای قلبی مرتبط است.
3. سلنیوم
• یک آنتیاکسیدان قوی است که از آسیب اکسیداتیو به رگها جلوگیری میکند.
• با کاهش استرس اکسیداتیو، خطر بیماریهای قلبی را کاهش میدهد.
4. پروتئین با کیفیت بالا
• نقش مهمی در بازسازی بافتها و کاهش التهاب عمومی بدن دارد.
• به بهبود وضعیت چربی خون و کاهش فشار خون کمک میکند.
نتیجهگیری:
مصرف منظم ماهی (۲ تا ۳ بار در هفته) بهویژه انواع چرب، میتواند به تقویت سلامت عروق خونی، کاهش التهاب، و پیشگیری از بیماریهای قلبیعروقی کمک کند. این یکی از دلایل اصلی توصیه به رژیمهایی مانند رژیم مدیترانهای است.
پرسشی به سبک شکسپیر اما در حوزه تغذیه! انتخاب بین گوشت سفید (مانند مرغ و ماهی) و گوشت قرمز (مانند گوسفند و گاو) بستگی به نیازهای بدنی، سبک زندگی و حتی باورهای فرهنگی یا دینی شما دارد. در ادامه یک مقایسهی کوتاه:
گوشت سفید:
چربی اشباع کمتری دارد.
برای سلامت قلب مفیدتر است.
هضم آن معمولاً آسانتر است.
گزینهای بهتر برای رژیمهای کمکالری یا کاهش وزن.
گوشت قرمز:
منبع غنیتری از آهن، روی و ویتامین B12 است.
عضلهسازی را بیشتر حمایت میکند.
مصرف زیاد آن ممکن است با بیماریهای قلبی و سرطان کولون مرتبط باشد (بهویژه گوشتهای فرآوریشده).
در حالت ایدهآل، تعادل و تنوع کلید اصلی است: مصرف متعادل هر دو نوع گوشت، همراه با مقدار مناسب سبزیجات، غلات کامل و چربیهای سالم.
ستفاده کمتر از گوشت گوسفندی برای منجمد کردن (نسبت به گوشت گاو یا مرغ) به دلایل مختلفی مربوط است:
1. چربی بالاتر: گوشت گوسفندی بهویژه در بخشهایی مثل دنده و سردست، چربی بیشتری دارد. چربی زیاد در فرایند انجماد ممکن است باعث کاهش کیفیت بافت و طعم شود، بهویژه اگر برای مدت طولانی نگهداری شود، چون چربی سریعتر از گوشت اکسید میشود و طعم بد ایجاد میکند (اصطلاحاً «زخمزدگی چربی»).
2. قیمت بالاتر: گوشت گوسفندی معمولاً گرانتر از گوشت گاو یا مرغ است. برای تولید و عرضه محصولات منجمد که معمولاً در بازار انبوه و اقتصادی هدف قرار میگیرند، گوشت ارزانتر ترجیح داده میشود.
3. عرضه محدودتر: تولید و عرضه گوشت گوسفندی در بسیاری از کشورها (نسبت به مرغ یا گاو) کمتر است، بنابراین در زنجیره تامین منجمد جایگاه کمتری دارد.
4. ترجیح مصرف تازه: در بسیاری از فرهنگها، گوشت گوسفندی ترجیحاً بهصورت تازه مصرف میشود، چون طعم و عطر خاص آن بعد از انجماد ممکن است کاهش یابد یا تغییر کند.
افزایش عمر زنان با دریافت پروتئین از گوشت قرمز و سفید موضوعی است که در مطالعات علمی زیادی بررسی شده است. پروتئین حیوانی بهویژه در دوران میانسالی و سالمندی برای حفظ سلامت عضلات، عملکرد سیستم ایمنی، و پیشگیری از بیماریها اهمیت زیادی دارد.
در ادامه، به صورت خلاصه به نقش پروتئین گوشت قرمز و سفید در افزایش طول عمر زنان اشاره میکنم:
1. اهمیت پروتئین در سلامت زنان
• با افزایش سن، زنان دچار کاهش توده عضلانی و استخوانی میشوند که میتواند خطر افتادن، شکستگی و بیماریهای مزمن را افزایش دهد.
• دریافت کافی پروتئین، بهویژه از منابع کامل مانند گوشت، به حفظ قدرت عضلانی و تراکم استخوان کمک میکند.
2. گوشت قرمز
• سرشار از آهن، روی، و ویتامین B12 است که در پیشگیری از کمخونی و ضعف عمومی مؤثرند.
• مصرف متعادل و غیر فرآوریشده (مثل گوشت تازه گوساله یا گوسفند) میتواند مفید باشد.
• مصرف زیاد یا گوشتهای فرآوریشده با افزایش خطر بیماریهای قلبی و سرطان مرتبط است.
3. گوشت سفید (مرغ و ماهی)
• چربی اشباع کمتری دارد و برای قلب و عروق مفیدتر است.
• ماهیها حاوی امگا-۳ هستند که به کاهش التهاب، بهبود عملکرد مغز، و کاهش مرگومیر کمک میکند.
• مصرف منظم ماهی با افزایش طول عمر در زنان ارتباط دارد.
4. یافتههای علمی
مطالعات متعددی از جمله تحقیق منتشرشده در BMJ و American Journal of Clinical Nutrition نشان دادهاند که:
• زنانی که پروتئین کافی، بهویژه از منابع حیوانی سالم دریافت میکنند، در سنین بالاتر کیفیت زندگی و طول عمر بیشتری دارند.
• جایگزینی کربوهیدراتهای ساده با پروتئین سالم میتواند مرگومیر را کاهش دهد.
نتیجهگیری
مصرف متعادل گوشت قرمز و سفید به عنوان منبع پروتئین باکیفیت، در کنار سبک زندگی سالم، میتواند به افزایش عمر و بهبود کیفیت زندگی زنان کمک کند. کلید موفقیت در تعادل، تنوع و پرهیز از مصرف گوشتهای فرآوریشده است.
گوشت گوسفندی استرالیایی به دلایل متعددی در سطح جهان معروف و پرطرفدار است:
1. کیفیت بالا و طعم طبیعی
دامهای گوسفندی در استرالیا عمدتاً در مراتع طبیعی و باز پرورش داده میشوند. این سبک پرورش باعث میشود گوشت طعمی طبیعیتر، بافت لطیفتر و چربی مناسبتری داشته باشد.
2. تغذیه سالم دامها
در استرالیا از هورمونها و آنتیبیوتیکها بهصورت محدود و تحت نظارت دقیق استفاده میشود. دامها بیشتر با علوفه طبیعی و در مراتع آزاد تغذیه میشوند.
3. ذبح حلال و استانداردهای بینالمللی
بخشی از صادرات گوشت گوسفندی استرالیایی به کشورهای اسلامی انجام میشود، به همین دلیل بسیاری از دامها با روش حلال ذبح میشوند. همچنین فرآوری و بستهبندی گوشتها با رعایت استانداردهای بهداشتی جهانی صورت میگیرد.
4. صادرات گسترده و شهرت جهانی
استرالیا یکی از بزرگترین صادرکنندگان گوشت در دنیاست و شهرتی دیرینه در تأمین گوشت باکیفیت برای بازارهای جهانی دارد.
5. پایداری زیستمحیطی
در استرالیا دامداری بهطور کلی با رویکردی پایدارتر و سازگار با محیط زیست اداره میشود، که در بازارهای جهانی امتیاز بزرگی محسوب میشود.
گوشت منجمد استرالیایی معمولاً به گوشت گاو یا گوسفندی گفته میشود که در کشور استرالیا تولید شده و پس از ذبح و پردازش، برای حفظ کیفیت به صورت منجمد صادر میشود. این گوشت به دلیل شرایط بهداشتی سختگیرانه، تغذیه طبیعی دامها، و سیستمهای مدرن فرآوری، در بسیاری از کشورها از جمله ایران، محبوبیت دارد.
ویژگیهای گوشت منجمد استرالیایی:
باکیفیت و دارای بافت یکنواخت
تغذیه دامها عمدتاً بر پایه علوفه طبیعی
ذبح طبق استانداردهای بینالمللی و اغلب با تأییدیه حلال
ماندگاری بالا به دلیل انجماد سریع پس از ذبح
گوشت سردست (چه در گاو، گوسفند یا شترمرغ) معمولاً چربتر از سایر بخشهاست به دلایل زیر:
1. فعالیت کمتر عضلات: عضلات سردست نسبت به ران یا بخشهای دیگر، تحرک کمتری دارند؛ این باعث میشود چربی بیشتری بین بافتهای آن ذخیره شود (چربی بینبافتی یا marbling).
2. وجود چربی بین عضلات: سردست ترکیبی از عضله و لایههای نازک چربی است که به طعم و لطافت گوشت کمک میکند.
3. نقش در طعم و پخت: این چربیها باعث میشوند گوشت سردست برای خورشت، کباب تابهای یا آبپز بسیار مناسب باشد، چون در طول پخت نرم و لطیف میشود.
اگر میخواهید گوشت سردست کمچربتری داشته باشید، میتوانید قبل از پخت، چربیهای قابلمشاهده را جدا کنید یا از قسمتهای دیگر گوشت مثل راسته یا فیله استفاده کنید.
گوشت شترمرغ برخلاف تصور رایج، گوشت چربی نیست؛ در واقع، این گوشت یکی از کمچربترین انواع گوشت قرمز محسوب میشود. ویژگیهای مهم گوشت شترمرغ عبارتاند از:
چربی کم: میزان چربی گوشت شترمرغ بسیار کمتر از گوشت گاو یا گوسفند است. در هر 100 گرم گوشت شترمرغ حدود 2 تا 3 گرم چربی وجود دارد.
کلسترول پایین: سطح کلسترول آن هم پایینتر از بسیاری از گوشتهای دیگر است.
پروتئین بالا: محتوای پروتئینی گوشت شترمرغ زیاد است، مشابه با گوشت گاو.
طعم مشابه گوشت گوساله: ولی با بافتی لطیفتر.
اگر احساس میکنید گوشت شترمرغ چرب است، ممکن است یکی از دلایل زیر باشد:
1. وجود چربیهای سطحی یا بینبافتی در بخشی از گوشت که جدا نشده.
2. نحوه پخت (مثلاً سرخ کردن در روغن زیاد یا همراه با چربیهای دیگر).
3. اشتباه در تشخیص نوع گوشت (ممکن است گوشت بخشهایی از بدن شترمرغ مانند ران که چربی بیشتری دارند، مصرف شده باشد).
طرز تهیه باقالیپلو با ران بوقلمون یکی از غذاهای خوشمزه و مجلسی ایرانی است. در ادامه دستور تهیه آن را برایتان مینویسم:
مواد لازم برای باقالیپلو:
• برنج: ۴ پیمانه
• باقالی سبز (تازه یا منجمد): ۲ پیمانه
• شوید خشک یا تازه:
• شوید خشک: ۳ تا ۴ قاشق غذاخوری
• یا شوید تازه خردشده: ۲ پیمانه
• روغن یا کره: به مقدار لازم
• زعفران دمکرده: ۲ قاشق غذاخوری
• نمک: به مقدار لازم
مواد لازم برای ران بوقلمون:
• ران بوقلمون: ۱ عدد بزرگ (حدود ۱.۵ تا ۲ کیلوگرم)
• پیاز: ۲ عدد
• سیر: ۳ حبه
• زعفران دمکرده: ۲ قاشق غذاخوری
• نمک، فلفل، زردچوبه، دارچین: به مقدار لازم
• آبلیمو یا آب نارنج (اختیاری): ۱ قاشق غذاخوری
• کره یا روغن برای سرخ کردن
طرز تهیه ران بوقلمون:
1. مرینیت کردن:
ران بوقلمون را با پیاز خلالشده، سیر خردشده، زعفران، نمک، فلفل، زردچوبه و کمی آبلیمو حدود ۲ تا ۴ ساعت (یا از شب قبل) در یخچال مزهدار کنید.
2. پختن ران:
ران را با همان مواد مزهدار شده در قابلمه قرار دهید، مقداری آب اضافه کنید و بگذارید با حرارت ملایم حدود ۲ تا ۳ ساعت بپزد تا کاملاً نرم شود.
3. برشته کردن:
پس از پخت، ران را با کمی کره یا روغن در تابه برشته کنید تا طلایی و خوشرنگ شود. میتوانید مقداری زعفران دمکرده هم روی آن بریزید.
طرز تهیه باقالیپلو:
1. برنج را از قبل با آب و نمک خیس کنید (حداقل ۲ ساعت).
2. در قابلمهای آب را جوش بیاورید، برنج را اضافه کنید و بعد از ۵–۷ دقیقه (وقتی مغز برنج کمی سفت بود)، باقالی را اضافه کنید.
3. پس از چند دقیقه، برنج و باقالی را آبکش کنید.
4. در قابلمه کمی روغن بریزید، تهدیگ دلخواه (نان یا سیبزمینی) قرار دهید.
5. یک لایه برنج و باقالی بریزید، سپس روی آن شوید بپاشید و همینطور لایهلایه ادامه دهید.
6. در انتها کمی روغن و زعفران دمکرده روی برنج بدهید، دمکنی بگذارید و برنج را ۴۵ دقیقه روی حرارت ملایم دم کنید.
نکته:
انتخاب گوشت مناسب برای تهیه چلو گوشت بوقلمون
برای چلو گوشت بوقلمون میتوانید از ران، سینه یا مخلوطی از هر دو استفاده کنید. اگر از ران بوقلمون استفاده میکنید، میتوانید استخوان ران را جدا کنید. گوشت بوقلمون تازه را انتخاب کنید و به دنبال قطعاتی باشید که چربی زیادی نداشته باشند.
مزه دار کردن گوشت بوقلمون
میتوانید از سبزیجات دیگری مانند هویج هم در این غذا استفاده کنید. اما نکته مهم برای مزهدار کردن بوقلمون این است که حتما از ادویههای مختلفی مانند نمک، فلفل، پودر سیر، پودر پیاز، پاپریکا، آویشن و غیره استفاده کنید. حتی میتوانید گوشت را به مدت ۳۰ دقیقه تا یک ساعت در مخلوطی از ماست، زعفران، آبلیمو و ادویهها بخوابانید تا طعمدار شود.
استفاده از رب گوجه در چلو گوشت
برای تهیه چلو گوشت میتوانید رب را حذف کنید و آن را با ادویه خوب مزهدار کنید اما باید قبل از پخت خوب گوشت بوقلمون را در روغن تفت دهید.
برای طعم بهتر، میتوانید کمی از آب گوشت بوقلمون را روی برنج در مرحله دمگذاری بریزید.
نوش جان!