حساب کاربری من
لیست علاقه مندی ها
پیگیری سفارش
خروج
فروشگاه اینترنتی مسترقصاب، 
ثبت نام کنید
.png)
ماهی کولی یکی از خاص‌ترین ماهی‌های شمالی مخصوصاً در بندرانزلی، آستارا و رشت است. ماهی کوچکی است که طعم بی‌نظیری دارد و در دو روش معروف آماده می‌شود:
---
۱. ماهی کولی سرخ‌شده (ساده و خوش‌طعم)
مواد لازم:
ماده مقدار
ماهی کولی تازه ۵۰۰ گرمآرد برنج یا آرد گندم ۲ قاشق غذاخوریزردچوبه، نمک، فلفل به مقدار لازمسیر رنده‌شده (اختیاری) ۲ حبهروغن برای سرخ کردن
طرز تهیه:
1. شست‌وشو:ماهی‌ها را تمیز بشوی و اگر خواستی شکم آن‌ها را هم خالی کن (در شمال گاهی با شکم سرخ می‌کنند).
2. مزه‌دار کردن:روی ماهی‌ها نمک، زردچوبه، فلفل و کمی سیر رنده‌شده بزن. ۱۵ دقیقه استراحت بده.
3. غلتاندن در آرد:آرد برنج یا گندم را روی بشقاب بریز و ماهی‌ها را در آن بغلتان.
4. سرخ کردن:در روغن داغ با شعله متوسط رو به کم، ماهی‌ها را سرخ کن تا کاملاً طلایی و برشته شوند.
5. سرو:با نان و سبزی محلی، یا کنار برنج کته و سیر ترشی، فوق‌العاده می‌شود.
---
۲. ماهی کولی دودی (سنتی و مجلسی)
ماهی کولی دودی از دیرباز روش نگهداری سنتی در شمال بوده؛ طعم آن دودی، شور و لذیذ است.
مراحل کلی تهیه (در خانه یا توسط ماهی‌فروش):
1. شست‌وشو و نمک‌سود کردن:ماهی کولی را با آب سرد بشوی و در نمک فراوان بخوابان. چند ساعت تا یک شب در نمک بماند.
2. خشک‌کردن:ماهی‌ها را به سیخ یا نخ آویزان کرده و در معرض هوای آزاد یا نور غیرمستقیم آفتاب خشک می‌کنند.
3. دود دادن (در روش سنتی):زیر ماهی‌ها هیزم یا خاک‌اره روشن می‌کنند تا چند ساعت دود ببینند. این کار طعم دودی خاصی به ماهی می‌دهد.
4. مصرف:ماهی دودی را معمولاً با بخار یا سرخ‌کردن سبک گرم کرده، سپس با برنج، رب انار، سیر ترشی یا آب نارنج سرو می‌کنند.
---
نکات مصرف:
ماهی کولی سرخ‌شده: ترد و خوش‌عطر، محبوب در سفره‌های روزمره.
ماهی کولی دودی: مجلسی‌تر و مناسب مهمانی‌ها یا همراه با برنج و سبزی‌پلو.
در هر دو روش، سیر ترشی، باقلاقاتق یا زیتون پرورده کنار آن‌ها عالی‌ست.
---
اگر دوست داشتی، طرز تهیه کته زعفرانی با ماهی کولی دودی یا خوراک کولی ترش رو هم می‌تونم برات بنویسم. بگی؟
منتشر شده در مجموعه: آموزش آشپزی
خوراک ماهی با رب انار و گردو یکی از غذاهای خوش‌عطر و اصیل گیلانی‌ست، مخصوصاً در شهرهایی مثل بندرانزلی که در نزدیکی دریا هستند. این خوراک طعمی شبیه فسنجان اما با ماهی دارد، و ترکیب ماهی، گردو و رب انار طعمی ترش و خاص به آن می‌دهد.
---
طرز تهیه خوراک ماهی با رب انار و گردو (سبک گیلانی)
مواد لازم (برای ۳–۴ نفر):
ماده مقدار
ماهی سفید یا ماهی آزاد یا ماهی کولی ۲ عدد متوسط یا ۴ تکهگردوی آسیاب‌شده ۲۰۰ گرمرب انار ترش ۳ قاشق غذاخوریپیاز ۱ عدد متوسطسیر ۴–۵ حبه (له‌شده)زردچوبه، نمک، فلفل به مقدار لازمسبزی معطر محلی (دلخواه: چوچاق، خالواش) ۱ قاشق غذاخوری (در صورت دسترسی)روغن به مقدار لازمآب حدود ۱ لیوان
---
طرز تهیه:
1. آماده‌سازی ماهی:
ماهی را تمیز و قطعه‌قطعه کن.
با کمی نمک، فلفل و زردچوبه مزه‌دار کن و اجازه بده ۲۰ دقیقه بماند.
اگر خواستی، می‌تونی ماهی را کمی سرخ کنی (اختیاری – باعث فرم بهتر و طعم غلیظ‌تر میشه).
2. تفت دادن گردو:
گردوی آسیاب‌شده را با کمی روغن در قابلمه تفت بده تا بوی خامی‌اش گرفته شود.
آب (حدود ۱ لیوان) و رب انار را اضافه کن. بگذار با حرارت ملایم حدود ۳۰–۴۰ دقیقه بپزد تا به روغن بیفتد.
3. افزودن پیاز، سیر و سبزی:
پیاز و سیر را خرد و جداگانه تفت بده، سپس به گردو اضافه کن.
اگر سبزی معطر (چوچاق یا خالواش) داری، در این مرحله اضافه کن.
4. اضافه کردن ماهی:
تکه‌های ماهی را داخل خوراک بگذار. اجازه بده با حرارت ملایم حدود ۲۰ دقیقه دیگر بپزد تا جا بیفتد.
در این مرحله اگر طعم خیلی ترش بود، کمی رب انار شیرین هم می‌تونی اضافه کنی.
---
سرو:
خوراک ماهی با رب انار و گردو معمولاً با برنج کته یا آبکش سرو می‌شود.
کنار آن زیتون پرورده، سیر ترشی و سبزی‌خوردن بسیار می‌چسبد.
---
نکات:
ماهی‌هایی مثل سفید، کپور، کولی، قزل‌آلا یا حتی ماهی شور هم قابل استفاده هستند.
طعم این خوراک باید ترش و خوش‌عطر باشه. رب انار خانگی طعمش عالی‌تره.
اگر رژیمی می‌خوای، می‌تونی از ماهی بخارپز یا بدون سرخ کردن استفاده کنی.
---
اگر خواستی این خوراک رو با ماهی دودی، ماهی شور، یا حتی مرغ درست کنی، نسخه مخصوصش رو هم برات دارم. بگی بفرستم؟
منتشر شده در مجموعه: آموزش آشپزی
اناربیج (یا اناربیجاق) یکی از اصیل‌ترین و خوش‌طعم‌ترین خورش‌های گیلانی‌ست که شبیه فسنجان هست، اما با سبزی معطر محلی و طعمی ترش‌تر و عطر و بویی خاص تهیه می‌شود. این غذا معمولاً در مناطق غرب گیلان مانند بندرانزلی، صومعه‌سرا و فومن پخته می‌شود.
---
طرز تهیه خورش اناربیج گیلانی
مواد لازم (برای ۴ نفر):
ماده مقدار
گردو آسیاب‌شده ۳۰۰ گرمگوشت چرخ‌کرده (یا تکه‌ای) ۲۵۰ گرمرب انار ترش ۳ تا ۴ قاشق غذاخوریسبزی محلی (چوچاق، خالواش، نعناع، جعفری، گشنیز) ۲۰۰ گرمسیر ۴ حبه (کوبیده‌شده یا رنده‌شده)پیاز ۱ عددنمک، فلفل، زردچوبه به مقدار لازمآب به مقدار لازم
---
دستور پخت:
1. آماده‌سازی سبزی‌ها:
سبزی‌ها (ترکیب چوچاق، خالواش، گشنیز، نعناع و...) را ساطوری خرد و در کمی روغن تفت دهید تا آب آن‌ها کشیده شود و کمی سرخ شوند.
2. آماده‌سازی گردو:
گردوی آسیاب‌شده را با کمی آب و زردچوبه در قابلمه بریزید و روی حرارت ملایم بگذارید. حدود ۱ تا ۱.۵ ساعت بپزد تا روغن بیندازد.
3. افزودن سبزی به گردو:
بعد از اینکه گردو به روغن افتاد، سبزی تفت‌داده‌شده را اضافه کنید و بگذارید حدود نیم ساعت با هم بپزند.
4. افزودن رب انار و سیر:
رب انار و سیر له‌شده را اضافه کنید. مزه کنید، اگر خیلی ترش بود می‌توان کمی رب انار شیرین هم اضافه کرد.
5. گوشت قلقلی:
گوشت چرخ‌کرده را با نمک، فلفل، پیاز رنده‌شده مخلوط کرده و به‌صورت کوفته‌ریزه درست کنید. آن‌ها را کمی در روغن تفت دهید یا خام داخل خورش بریزید.
6. پخت نهایی:
کوفته‌ریزه‌ها را داخل خورش بریزید و حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه دیگر با حرارت ملایم بپزید تا خورش جا بیفتد.
---
نکات:
خورش اناربیج باید غلیظ و روغن‌انداخته باشد.
حتماً از سبزی‌های محلی استفاده شود تا عطر اصلی غذا حفظ شود.
کنار برنج ایرانی کته یا آبکش سرو می‌شود.
---
اگر خواستی نسخه‌ای بدون گوشت یا با ماهی درست کنی، یا طبع خاصی داری (مثلاً کم‌چرب)، می‌تونم نسخه متناسب برات تنظیم کنم. دوست داری؟
منتشر شده در مجموعه: آموزش آشپزی
ترکیب «اکبر جوجه» با ماهی، ایده‌ای نو و خلاقانه است که می‌توان آن را نوعی «اکبر ماهی» نامید؛ غذایی با الهام از روش پخت و طعم‌دهی اکبرجوجه سنتی، اما با استفاده از ماهی به‌جای جوجه. این ترکیب، طعم لذیذ ماهی را با مزه ترش‌ملس سس انار و کره تلفیق می‌کند.
---
مواد لازم برای تهیه خوراک «اکبر جوجه با ماهی» (برای ۲ نفر):
مواد اصلی:
ماهی سفید یا قزل‌آلا (یا ماهی بدون استخوان دیگر): ۲ عدد کوچک یا ۱ عدد بزرگ
کره: ۵۰ گرم
آب‌لیمو تازه: ۲ قاشق غذاخوری
رب انار: ۲ تا ۳ قاشق غذاخوری (ملس یا ترش، به ذائقه)
زعفران دم‌کرده غلیظ: ۲ قاشق غذاخوری
نمک، فلفل، زردچوبه: به مقدار لازم
سیر له‌شده: ۲ حبه
مواد همراه:
برنج ایرانی: ۲ پیمانه (کته یا آبکش)
سیر ترشی، زیتون پرورده یا ماست: برای سرو کنار غذا
---
طرز تهیه:
1. مزه‌دار کردن ماهی:
ماهی را تمیز و خشک کرده و با مخلوطی از آب‌لیمو، نمک، فلفل، زردچوبه، سیر له‌شده و زعفران دم‌کرده برای ۳۰ دقیقه تا ۱ ساعت مزه‌دار کنید.
2. سرخ کردن ماهی:
در تابه‌ای نچسب، مقداری کره و کمی روغن بریزید.
ماهی را با حرارت متوسط سرخ کنید تا طلایی و مغزپخت شود. (اگر ماهی نازک یا بی‌استخوان باشد، زود آماده می‌شود.)
3. آماده‌سازی سس مخصوص:
در یک تابه دیگر، کره را آب کرده، رب انار را با کمی زعفران، آب‌لیمو و کمی نمک و فلفل مخلوط کنید.
سس را چند دقیقه بجوشانید تا غلیظ و براق شود.
4. ترکیب نهایی:
ماهی سرخ‌شده را در ظرف سرو بچینید، سپس سس انار و زعفران را روی آن بریزید.
می‌توانید کمی گردو خرد شده هم برای تزئین و طعم اضافه کنید.
---
نحوه سرو:
کنار ماهی، یک کته کره‌ای ساده یا برنج زعفرانی سرو کنید.
ترشی شمالی (مثل سیرترشی)، زیتون پرورده یا ماست محلی، طعم غذا را کامل‌تر می‌کند.
---
اگر دوست داری، می‌تونم نسخه گریل‌شده، فرپز یا بدون کره این غذا رو هم برات تنظیم کنم
منتشر شده در مجموعه: آموزش آشپزی
شهر بندرانزلی (در استان گیلان) به‌خاطر موقعیت بندری، طبیعت سرسبز و فرهنگ غنی، غذاهای محلی خوشمزه و متنوعی دارد که بیشتر با ماهی، سبزی‌های محلی، برنج و سیر تهیه می‌شوند. در ادامه برخی از معروف‌ترین غذاهای محلی انزلی را معرفی می‌کنم:
---
غذاهای محلی معروف انزلی
۱. واویشکا
یکی از محبوب‌ترین غذاهای انزلی.
مواد اصلی: گوشت چرخ‌کرده یا دل‌جگر، پیاز، گوجه، رب، فلفل و ادویه.
معمولاً با نان یا برنج خورده می‌شود.
۲. اناربیج (اناربیجاق)
شبیه فسنجان، اما با سبزیجات معطر محلی.
مواد: گوشت چرخ‌کرده، گردو، سبزی محلی (مثل چوچاق)، رب انار ترش.
طعمی ترش و خاص دارد.
۳. ترش‌تره
غذای گیاهی بسیار معروف.
مواد: سبزی محلی (شامل چوچاق، خالواش، گشنیز، اسفناج)، سیر، تخم‌مرغ، برنج و آبغوره یا رب‌انار.
بسیار مقوی و سبک.
۴. میرزاقاسمی
ترکیبی از بادمجان کبابی، سیر فراوان، گوجه، تخم‌مرغ.
با نان یا برنج سرو می‌شود.
۵. باقلاقاتق (لوبیا فسنجان گیلانی)
ترکیب باقلا، شوید، تخم‌مرغ و سیر.
ساده، ارزان و بسیار خوشمزه.
۶. ماهی شور سرخ‌شده
در انزلی مصرف ماهی شور رایج است.
ماهی شور را چند روز در آب می‌خوابانند، سپس سرخ کرده یا در خورش استفاده می‌کنند.
۷. کباب ترش
گوشت کبابی خوابانده‌شده در رب انار، گردو و سبزی محلی.
مخصوص گیلان است و در انزلی طرفدار زیادی دارد.
۸. شامی رودباری (در انزلی هم رایج است)
ترکیب گوشت چرخ‌شده، سبزی معطر، تخم‌مرغ و پیاز.
با نان و سبزی خوردن خورده می‌شود.
---
غذاهای دریایی محلی انزلی
به دلیل نزدیکی به تالاب انزلی و دریای خزر، ماهی و غذاهای دریایی جزو جدانشدنی سفره‌ها هستند:
ماهی سفید شکم‌پر
ماهی کولی سرخ‌شده یا دودی
اکبرجوجه با ماهی
خوراک ماهی با رب انار و گردو
---
اگر خواستی طرز تهیه هر کدوم از این غذاها رو بدونی، با کمال میل برات می‌نویسم.
منتشر شده در مجموعه: آموزش آشپزی
گوشت استیک باید بیات (یا اصطلاحاً کهنه یا "aged") باشد تا:
1. نرم‌تر شود (تردی بیشتر)
بعد از ذبح، آنزیم‌های طبیعی در گوشت شروع به شکستن رشته‌های پروتئینی و بافت‌های همبند می‌کنند. این فرآیند که در حالت کنترل‌شده (دمای سردخانه‌ای) انجام می‌شود، باعث می‌شود گوشت نرم‌تر و خوش‌خوراک‌تر شود.
2. طعم بهتری پیدا کند
در طی فرآیند بیات شدن، ترکیبات شیمیایی و چربی‌های داخل گوشت شروع به تجزیه‌ی آرام می‌کنند و این کار باعث ایجاد طعم‌های غنی‌تر، عمیق‌تر و دلپذیرتر می‌شود که در گوشت تازه وجود ندارد.
3. رطوبت کنترل می‌شود
در روش dry aging (بیات شدن خشک)، مقداری از رطوبت گوشت از بین می‌رود. این کاهش آب، باعث غلیظ‌تر شدن طعم گوشت می‌شود. گوشت بیات خشک معمولاً عطر و طعم "استیکی"تر و شدیدتری دارد.
---
دو روش اصلی بیات شدن گوشت استیک:
Dry aging (بیات شدن خشک): در اتاق سرد و با گردش هوا انجام می‌شود. هزینه‌بر است اما طعم قوی‌تری دارد.
Wet aging (بیات شدن مرطوب): گوشت در کیسه وکیوم‌شده در یخچال نگهداری می‌شود. اقتصادی‌تر است و تردی مناسبی ایجاد می‌کند.
---
مدت زمان بیات شدن:
معمولاً بین 7 تا 45 روز انجام می‌شود.
هرچه مدت بیشتر، طعم قوی‌تر و گاهی شبیه به طعم "آجیل یا پنیر کهنه" می‌شود.
---
نتیجه: استیکی که از گوشت تازه و بیات‌نشده تهیه شود، معمولاً سفت، کم‌مزه و خشک‌تر خواهد بود. برای همین است که رستوران‌های حرفه‌ای معمولاً از گوشت بیات شده استفاده می‌کنند تا کیفیت بالا و طعم مطلوبی به مشتری ارائه دهند.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
حرمت گوشت «حیوان جهنده» بیشتر در فقه اسلامی و احکام شرعی دیده می‌شود، به‌ویژه در منابع فقهی شیعه. این اصطلاح به حیواناتی اشاره دارد که به‌صورت طبیعی «می‌جهند» یا به‌عبارتی، هنگام حرکت پریدن ویژگی اصلی آن‌هاست، نه راه‌رفتن معمولی.
دلایل اصلی حرمت گوشت حیوان جهنده:
1. نصوص دینی (روایات و احادیث)
در برخی از روایات آمده که امامان معصوم (علیهم‌السلام) خوردن گوشت برخی از حیوانات جهنده را جایز ندانسته‌اند. مثلا در برخی احادیث، از خوردن گوشت خرگوش، قورباغه، و حیوانات کوچک جهنده مانند موش نهی شده است.
2. ویژگی‌های طبیعی و فطری
برخی فقها بر این باورند که این حیوانات با فطرت غذایی انسان سازگار نیستند، زیرا گوشت آن‌ها ممکن است مضر، ناپاک یا دارای ویژگی‌های نامناسب برای سلامت یا طهارت باشد.
3. ملاک «غیر مأکول اللحم بودن»
در فقه اسلامی، حیوانات به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند:
مأکول‌اللحم: حیواناتی که گوشت‌شان حلال است (مثل گوسفند، گاو، شتر).
غیر مأکول‌اللحم: حیواناتی که گوشت‌شان حرام است (مثل شیر، پلنگ، خرگوش، روباه و ...).
معیار حلال‌بودن گوشت، فقط جهنده‌بودن نیست، بلکه ترکیبی از:
نوع حیوان
نحوه زیست آن
نجاست یا طهارت ذاتی
و دستورات خاص شریعت
است.
---
نمونه‌هایی از حیوانات جهنده حرام گوشت:
خرگوش
قورباغه
موش
برخی خزندگان
---
جمع‌بندی:
«جهنده بودن» به‌تنهایی دلیل حرمت نیست، بلکه بیشتر یک علامت برای شناسایی برخی حیوانات خاص غیر مأکول‌اللحم است. معیار اصلی، دستورات شرعی و روایت‌های معتبر فقهی هستند که در آن‌ها برخی حیوانات به‌دلایل طهارتی، بهداشتی یا اخلاقی حرام اعلام شده‌اند.
اگر خواستی می‌تونم فهرستی از حیوانات جهنده حرام‌گوشت رو به همراه دلایل فقهی یا علمی‌شون هم برات بیارم.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
سیاه شدن گوشت چرخ‌کرده معمولاً به دلایل زیر اتفاق می‌افتد:
۱. اکسید شدن میوگلوبین (پروتئین رنگی گوشت):
گوشت تازه به رنگ قرمز روشن است، اما با گذر زمان و در تماس با هوا، میوگلوبین موجود در آن اکسید می‌شود و رنگ آن به قهوه‌ای تیره یا سیاه تغییر می‌کند. این فرآیند طبیعی است و همیشه به معنی فاسد شدن گوشت نیست.
۲. عدم دسترسی به هوا (داخل بسته‌بندی فشرده):
گاهی اوقات سطح بیرونی گوشت چرخ‌کرده قرمز است اما داخل آن سیاه یا خاکستری تیره به نظر می‌رسد. این به دلیل نبود اکسیژن در مرکز بسته است. وقتی گوشت در معرض هوا قرار گیرد، ممکن است دوباره کمی روشن شود.
۳. فساد گوشت:
اگر سیاهی همراه با:
بوی بد و ترش
چسبندگی غیرعادی
تغییر بافت یا کپک باشد، احتمال زیاد گوشت فاسد شده و باید دور ریخته شود.
۴. نگهداری نامناسب:
گوشت اگر در دمای نامناسب (مثلاً بالاتر از ۴ درجه سانتی‌گراد) یا برای مدت طولانی نگهداری شود، ممکن است تیره یا سیاه شود و خراب شود.
---
راه‌های پیشگیری:
نگهداری در یخچال با دمای مناسب (۰ تا ۴ درجه)
مصرف طی ۲ تا ۳ روز پس از خرید
بسته‌بندی مناسب و بدون هوا (وکیوم)
فریز کردن اگر مصرف در مدت کوتاه ممکن نیست
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
فرق اصلی بین ران گوساله و مغز ران گوساله در موارد زیر است:
---
۱. محل قرارگیری در بدن گوساله:
ران گوساله:به کل عضلات بزرگ پشت پا (از مفصل لگن تا زانو) گفته می‌شود. بخش‌هایی مانند "سرسینه‌ران"، "ماهیچه"، "کف‌ران"، "مغز ران" و... را شامل می‌شود.
مغز ران گوساله:یکی از نرم‌ترین و درونی‌ترین عضلات ران است که در وسط ران قرار دارد. به آن در انگلیسی گاهی eye of round یا knuckle گفته می‌شود.
---
۲. بافت و نرمی گوشت:
ران گوساله:معمولاً بافتی سفت‌تر و عضلانی‌تر دارد. مناسب برای پخت‌های طولانی مثل خورش و قیمه است.
مغز ران گوساله:لطیف‌تر و نرم‌تر از سایر قسمت‌های ران است، با بافتی منسجم و بدون چربی و رگ زیاد. برای خوراک، بیف‌استراگانف، شنیسل، بیف رول، یا گوشت چرخ‌کرده درجه‌یک مناسب است.
---
۳. کاربرد در آشپزی:
قسمت مناسب برای
ران کامل خورش‌ها، گوشت چرخ‌کرده، آبگوشت، گوشت کوبیدهمغز ران بیف‌استراگانف، رول گوشت، شنیسل، سرخ‌کردنی و تفتی
---
۴. قیمت:
مغز ران به دلیل نرمی، بی‌چربی بودن و کاربرد خاص، معمولاً از ران کامل گران‌تر است.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
«دمار گوشت» یک اصطلاح قدیمی و سنتی در زبان فارسی است که بیشتر در زمینه پخت گوشت‌های سخت یا دیرپز به کار می‌رود.
---
معنی «دمار گوشت درآوردن» چیست؟
اصطلاح "دمار گوشت رو درآورد" یعنی:
> گوشت آن‌قدر پخته شده و زمان زیادی صرف پختش شده که کامل نرم شده و از استخوان جدا شده است.
در زبان عامیانه، وقتی می‌گویند:
> «دمار گوشتو درآوردیم تا پخت»یعنی: گوشت خیلی سفت بود زمان زیادی طول کشید تا بپزد با زحمت فراوان، آن را به حالت نرم و خوش‌خوراک رساندیم
---
ریشه واژه «دمار»
در فارسی، «دمار» به معنی:
نابودی یا از بین بردن چیزی
یا فشار و زحمت زیاد برای خسته‌کردن یا نرم‌کردن چیزی
در این‌جا هم یعنی آن‌قدر گوشت جوشانده و پخته شده که حالت اولیۀ خودش را از دست داده و نرم شده.
---
کاربرد:
مثلاً در مورد گوشت بز، گاو پیر یا شتر که دیرپز هستند، ممکن است بگویند:
> «برای این خورشت، باید دمار گوشتو دربیاری تا خوب جا بیفته.»
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
گوشت بز معمولاً دیرپزتر از گوشت گوسفند یا گوساله است، و این موضوع به دلایل زیر برمی‌گردد:
---
۱. کم بودن چربی
گوشت بز چربی کمی دارد، و همین باعث می‌شود:
بافت آن سفت‌تر باشد.
هنگام پختن، آب و روغن کمتری آزاد کند.
نرم شدن آن زمان بیشتری ببرد.
---
۲. فعالیت زیاد عضلات بز
بزها معمولاً بسیار فعال هستند و زیاد راه می‌روند، مخصوصاً اگر در مناطق کوهستانی یا روستایی پرورش یافته باشند. این موضوع باعث می‌شود:
گوشت‌شان ماهیچه‌ای‌تر و دارای الیاف عضلانی سفت‌تری شود.
در نتیجه زمان پخت بیشتری نیاز داشته باشد.
---
۳. سن حیوان
اگر بز سن بالاتری داشته باشد (مثلاً بز بالغ یا پیر)، گوشت آن:
دیرپزتر است.
طعم قوی‌تری دارد.
به پخت آرام و طولانی‌تری نیاز دارد تا نرم شود.
---
۴. کمبود کلاژن محلول
کلاژن نوعی پروتئین است که در گوشت وجود دارد و در زمان پخت آرام تبدیل به ژلاتین شده و گوشت را نرم می‌کند. اما در گوشت بز:
نسبت به گوسفند، مقدار کمتری کلاژن محلول وجود دارد.
در نتیجه، دیرتر نرم می‌شود.
---
نکته برای پخت بهتر گوشت بز:
استفاده از زودپز یا پخت طولانی با شعله ملایم.
مرینیت کردن (خواباندن) گوشت با ماست، آب‌لیمو، پیاز یا ادویه‌ها برای چند ساعت قبل از پخت.
پخت با آب زیاد و زمان بیشتر.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
تفاوت گوشت بز و گوسفند از نظر طعم، بافت، ارزش غذایی و نوع مصرف در ادامه آورده شده:
---
۱. طعم و بوی گوشت
گوشت گوسفند: طعمی ملایم، چرب‌تر، و برای اغلب مردم خوش‌طعم‌تر است. بوی آن نیز کمتر تند است.
گوشت بز: طعمی قوی‌تر، کمی تندتر و برای برخی افراد بوی زننده دارد (مخصوصاً اگر گوشت کهنه باشد).
---
۲. میزان چربی
گوسفند: چرب‌تر است، به‌ویژه در قسمت‌هایی مانند سردست، دنده و قلوه‌گاه.
بز: چربی بسیار کمتری دارد. گوشت آن خشک‌تر است و برای رژیم غذایی کم‌چرب مناسب‌تر است.
---
️ ۳. ارزش غذایی
گوشت بز:
پروتئین بالا
چربی و کالری پایین‌تر
آهن و پتاسیم بالا
کلسترول کمتربرای افراد با بیماری قلبی یا اضافه وزن مناسب‌تر است.
گوشت گوسفند:
پروتئین بالا
چربی و کلسترول بیشتر
ویتامین B12 بالا
---
۴. بافت و نوع پخت
گوشت گوسفند: نرم‌تر، برای خورشت، کباب، آبگوشت مناسب‌تر است.
گوشت بز: سفت‌تر و دیرپزتر است، معمولاً برای آبگوشت، خوراک یا قورمه استفاده می‌شود، ولی نیاز به پخت طولانی‌تر دارد.
---
۵. ذائقه عمومی
در بیشتر فرهنگ‌ها (مثل ایران)، گوشت گوسفند محبوب‌تر است.
گوشت بز بیشتر در مناطق روستایی یا عشایری مصرف می‌شود.
---
جمع‌بندی:
ویژگی گوشت گوسفند گوشت بز
طعم ملایم و چرب تند و قویچربی زیاد کمبافت نرم سفتمناسب برای کباب، خورشت آبگوشت، خوراککلسترول بالاتر کمتر
اگر دنبال گوشت رژیمی و سالم‌ترید، بز گزینه بهتری است. ولی اگر به دنبال طعم بهتر هستید، گوشت گوسفند پیشنهاد می‌شود.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
تفاوت بین شقه راست و شقه چپ لاشه گوسفند (یا به‌طور کلی گوشت گوسفندی) در اصل از نظر محل قرارگیری در بدن گوسفند است، اما از نظر کیفیت و ویژگی‌های گوشت، تفاوت‌هایی جزئی وجود دارد. در ادامه تفاوت‌های اصلی را برایتان شرح می‌دهم:
---
۱. موقعیت شقه‌ها
گوسفند پس از ذبح، به صورت طولی از ستون فقرات دو نیم می‌شود.
نیمه سمت راست بدن گوسفند: شقه راست
نیمه سمت چپ بدن گوسفند: شقه چپ
---
۲. تفاوت در عضله‌سازی (جزئی)
بیشتر دام‌ها (مثل گوسفند) در سمت راست بدن خود بیشتر می‌خوابند، بنابراین عضلات سمت چپ کمی بیشتر درگیر فعالیت می‌شوند.
همین موضوع ممکن است باعث شود گوشت شقه چپ کمی سفت‌تر و گوشت شقه راست کمی نرم‌تر و خوش‌پخت‌تر باشد، گرچه این تفاوت برای مصرف‌کننده معمولی زیاد محسوس نیست.
---
۳. تقاضا و قیمت بازار
در بازار ایران، شقه راست معمولاً محبوب‌تر است و گاهی قیمت آن کمی بالاتر است، مخصوصاً برای قسمت‌های خاص مثل راسته، ران و سردست.
در برخی قصابی‌ها ممکن است مشتری بخواهد حتماً شقه راست را بخرد.
---
۴. تفاوت خاص در ترکیب اجزای داخلی وجود ندارد
تمام قسمت‌های هر دو شقه (مثل سردست، راسته، ران و گردن) در هر دو طرف بدن وجود دارند و از نظر ساختار یکسان هستند.
---
نتیجه‌گیری:
ویژگی شقه راست شقه چپ
موقعیت بدن سمت راست گوسفند سمت چپ گوسفندبافت عضله کمی نرم‌تر کمی سفت‌ترمحبوبیت بازار بیشتر کمترتفاوت در اجزا ندارد ندارد
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
در گوشت گوسفندی، اصطلاح «قسمت شاه‌پسند» معمولاً به بخش‌هایی از لاشه گوسفند گفته می‌شود که بالاترین کیفیت، نرمی، طعم و ارزش غذایی را دارند و در گذشته یا حتی اکنون، برای افراد خاص مانند پادشاهان یا مهمانان ویژه استفاده می‌شده‌اند.
قسمت‌های شاه‌پسند گوشت گوسفندی شامل:
1. راسته گوسفندی
محل: دو طرف ستون فقرات، پشت دنده‌ها
ویژگی: بسیار نرم، بدون چربی اضافه، مناسب برای کباب، استیک، یا چلوکباب سلطانی
2. فیله یا پشت‌مازه (فیله داخلی)
محل: داخل شکم، در کنار ستون فقرات (نزدیک به کلیه‌ها)
ویژگی: لطیف‌ترین بخش گوشت گوسفند، گران‌قیمت، کم‌چرب، زودپز
3. ماهیچه
محل: ساق جلو یا عقب گوسفند
ویژگی: دارای بافت عضلانی قوی ولی بسیار خوش‌طعم، مناسب برای خورش، آبگوشت، و باقالی‌پلو
4. دنده (شیشلیک)
محل: قسمت دنده‌ها
ویژگی: ترکیب گوشت و چربی، طعم‌دار و خوش‌خوراک، مخصوص شیشلیک مشهدی
---
جمع‌بندی:
اگر بخواهیم تنها یک قسمت را «شاه‌پسند» بدانیم، فیله داخلی و راسته اصلی‌ترین گزینه‌ها هستند. این قسمت‌ها به دلیل نرمی، طعم لذیذ و پخت آسان، همیشه در صدر انتخاب‌ها برای غذاهای مجلسی و سلطنتی بوده‌اند.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
گوشت ماکیان به گوشت پرندگانی گفته می‌شود که اهلی شده‌اند و برای تولید گوشت یا تخم پرورش داده می‌شوند. منظور از "ماکیان" معمولاً پرندگانی از خانواده‌ی طیور هستند که در خانه یا مزرعه نگهداری می‌شوند.
مهم‌ترین انواع ماکیان:
مرغ
خروس
بوقلمون
اردک
غاز
(گاهی کبک، قرقاول، و بلدرچین هم در این دسته قرار می‌گیرند)
منظور از گوشت ماکیان:
گوشت ماکیان برای تغذیه انسان مورد استفاده قرار می‌گیرد و به دلایل زیر محبوب است:
۱. پروتئین بالا
دارای پروتئین با کیفیت و قابل‌هضم است.
۲. چربی کمتر (نسبت به برخی گوشت‌های قرمز)
مثلاً گوشت مرغ بدون پوست چربی کمی دارد.
۳. پخت سریع و متنوع
برای انواع غذاهای آب‌پز، کبابی، خورشتی، سرخ‌کرده و گریل‌شده مناسب است.
۴. قیمت مناسب‌تر
معمولاً نسبت به گوشت قرمز (مثل گوساله یا گوسفند) ارزان‌تر است.
۵. مصرف در رژیم‌های غذایی
برای کاهش وزن، مشکلات قلبی، یا بیماری‌های گوارشی پیشنهاد می‌شود.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
محبوبیت گوشت گوساله در جهان به دلایل متعددی بازمی‌گردد که هم جنبه‌های طعمی و غذایی دارد و هم جنبه‌های فرهنگی و اقتصادی. در ادامه به مهم‌ترین علل این محبوبیت اشاره می‌کنم:
1. طعم و بافت مطبوع
گوشت گوساله (به‌ویژه گوشت گوساله جوان) دارای بافتی نرم، لطیف و طعمی ملایم است که آن را برای بسیاری از غذاهای بین‌المللی مناسب می‌سازد. برخلاف گوشت گاو پیر، بوی زُهم کمتری دارد.
2. قابلیت پخت متنوع
گوشت گوساله در انواع غذاها قابل استفاده است؛ از استیک و کباب گرفته تا خورش، پاستا، سوسیس، همبرگر و حتی غذاهای شرقی مثل خوراک‌ها و نودل‌ها. این تنوع باعث شده آشپزهای سراسر دنیا آن را انتخاب کنند.
3. ارزش غذایی بالا
گوشت گوساله سرشار از:
پروتئین با کیفیت بالا
آهن هم (که جذب آن برای بدن آسان‌تر از آهن گیاهی است)
ویتامین B12
زینک (روی)این مواد برای سلامت عضلات، خون‌سازی، سیستم ایمنی و عملکرد مغز ضروری هستند.
4. چربی کمتر نسبت به برخی گوشت‌های دیگر
به‌ویژه در قیاس با گوشت گوسفند یا برخی انواع گوشت خوک، گوشت گوساله (به‌خصوص در قطعات کم‌چرب) دارای چربی اشباع کمتری است، که آن را گزینه‌ای سالم‌تر برای برخی رژیم‌های غذایی می‌کند.
5. پذیرفته شدن فرهنگی و مذهبی در کشورهای مختلف
در بسیاری از کشورها، گوشت گوساله فاقد محدودیت‌های مذهبی خاص است (بر خلاف گوشت خوک یا گوشت گاو در برخی مذاهب)، و در نتیجه در فرهنگ‌های غذایی متنوعی جایگاه دارد.
6. صنعت دامداری پیشرفته
در کشورهایی مانند آمریکا، برزیل، استرالیا و برخی کشورهای اروپایی، صنعت دامداری مدرن باعث دسترسی گسترده، قیمت مناسب‌تر، و کیفیت یکنواخت‌تر گوشت گوساله شده است.
7. نقش تاریخی و فرهنگی در غذاها
در بسیاری از غذاهای سنتی اروپایی، آسیایی و آمریکای جنوبی، گوشت گوساله نقش کلیدی دارد (مثلاً در غذاهایی مانند «ویتلوتو» ایتالیایی یا خوراک‌های فرانسوی)، که به تداوم مصرف آن کمک کرده است.
اگر دوست داری، می‌تونم یه مقایسه دقیق بین گوشت گوساله، گاو، گوسفند و مرغ از نظر تغذیه‌ای و طعمی برات انجام بدم.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
گوشت بوقلمون می‌تواند بخشی از یک رژیم غذایی سالم برای افراد مبتلا به دیابت باشد، به شرطی که به‌درستی انتخاب و طبخ شود. در ادامه به تأثیرات گوشت بوقلمون بر دیابت می‌پردازیم:
مزایای گوشت بوقلمون برای دیابتی‌ها:
1. پروتئین با کیفیت بالا و کم چرب:گوشت بوقلمون، مخصوصاً بخش سینه بدون پوست، دارای چربی اشباع کم و پروتئین بالا است. این ویژگی باعث می‌شود قند خون به‌سرعت بالا نرود.
2. شاخص گلایسمی پایین:گوشت‌ها به‌طور کلی فاقد کربوهیدرات هستند و قند خون را مستقیماً افزایش نمی‌دهند.
3. حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی مفید:از جمله ویتامین‌های B (مثل B3، B6 و B12)، روی (zinc)، و سلنیوم که در عملکرد بهتر بدن، تقویت سیستم ایمنی و تنظیم متابولیسم نقش دارند.
4. پشتیبانی از کنترل وزن:گوشت بوقلمون کم‌چرب می‌تواند به احساس سیری بیشتر و کنترل وزن کمک کند، که یکی از عوامل مهم در کنترل دیابت نوع ۲ است.
---
نکاتی مهم برای مصرف گوشت بوقلمون در دیابت:
اجتناب از پوست و قسمت‌های پرچربپوست و برخی قسمت‌های بوقلمون (مثل ران با پوست) چربی بیشتری دارند و باید کمتر مصرف شوند.
از گوشت‌های فرآوری‌شده پرهیز کنیدمانند بوقلمون دودی، سوسیس یا ژامبون بوقلمون، چون ممکن است حاوی سدیم، نگهدارنده‌ها و قند پنهان باشند.
روش پخت سالمبهتر است بوقلمون را بخارپز، گریل یا در فر بدون روغن زیاد طبخ کنید. سرخ کردن یا افزودن روغن زیاد باعث افزایش کالری و چربی اشباع می‌شود.
---
نتیجه‌گیری:
گوشت بوقلمون، به‌ویژه سینه بدون پوست، می‌تواند بخشی از رژیم غذایی مناسب برای دیابتی‌ها باشد. مصرف آن به کنترل قند خون، مدیریت وزن، و تأمین مواد مغذی ضروری کمک می‌کند. با این حال، تعادل در رژیم کلی، ورزش و مشورت با پزشک یا متخصص تغذیه همچنان ضروری است.
اگر دوست داری، می‌تونم یک برنامه غذایی ساده برای دیابت با استفاده از گوشت بوقلمون برات آماده کنم.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
برای درست کردن آبگوشت (دیزی)، انتخاب گوشت مناسب تأثیر زیادی در طعم، عطر و کیفیت نهایی غذا دارد. در ادامه انواع گوشت‌هایی که برای تهیه آبگوشت مناسب هستند را بررسی می‌کنیم:
---
بهترین گزینه‌ها برای گوشت آبگوشت:
1. گوشت گردن گوسفند
بهترین انتخاب به خاطر داشتن چربی، استخوان و مغز استخوان.
در حین پخت، طعم و لعاب خوبی به آبگوشت می‌دهد.
بافتی نرم دارد و به‌خوبی پخته می‌شود.
2. گوشت ماهیچه گوسفند
لطیف، لذیذ و خوش‌خوراک.
گوشت خالص‌تر و کم‌چرب‌تر از گردن دارد.
مناسب برای کسانی که چربی زیاد نمی‌خواهند.
3. دنده گوسفند
چرب و خوش‌طعم، ولی ممکن است برای برخی سنگین باشد.
لعاب زیادی به آبگوشت می‌دهد.
4. چربی دنبه (به مقدار کم)
معمولاً همراه گوشت استفاده می‌شود برای خوش‌طعم کردن غذا.
اگر زیاد استفاده شود، آبگوشت را سنگین و چرب می‌کند.
---
گوشت‌هایی که معمولاً پیشنهاد نمی‌شوند:
گوشت گاو: دیرپز است، سفت‌تر بوده و طعم آبگوشت را ضعیف‌تر می‌کند.
گوشت مرغ: برای آبگوشت سنتی مناسب نیست.
گوشت شترمرغ یا بوقلمون: ارزش غذایی دارند ولی طعم سنتی آبگوشت را تغییر می‌دهند.
---
پیشنهاد ترکیبی برای یک آبگوشت عالی:
گردن + مقدار کمی دنبه + نخود و لوبیا + سیب‌زمینی + گوجه + پیاز + زردچوبه و لیمو عمانی
---
اگر بخوای، می‌تونم یه دستور کامل و مرحله‌به‌مرحله از آبگوشت سنتی ایرانی هم برات بنویسم. دوست داری؟
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
تخم شترمرغ یکی از بزرگ‌ترین تخم‌های پرندگان است و از نظر ارزش غذایی ویژگی‌های منحصر به‌فردی دارد. در ادامه به خواص تخم شترمرغ و نکات مهم درباره مصرف آن می‌پردازیم:
---
مشخصات تخم شترمرغ:
وزن: حدود ۱ تا ۲ کیلوگرم (معادل حدود ۲۰ عدد تخم‌مرغ مرغ)
رنگ: سفید مایل به کرم با پوسته‌ای بسیار ضخیم
طعم: شبیه به تخم‌مرغ مرغ، اما کمی لطیف‌تر و ملایم‌تر
---
خواص تغذیه‌ای تخم شترمرغ:
1. پروتئین بالا:
منبع غنی از پروتئین با کیفیت بالا است که برای رشد عضلات، ترمیم بافت‌ها و تقویت سیستم ایمنی مفید است.
2. چربی کمتر نسبت به تخم مرغ معمولی:
چربی اشباع در تخم شترمرغ نسبتاً پایین‌تر است و می‌تواند انتخاب بهتری برای کسانی باشد که نگران کلسترول هستند.
3. کلسترول کمتر:
بر اساس برخی مطالعات، کلسترول موجود در تخم شترمرغ کمتر از تخم‌مرغ مرغ است، اما همچنان باید در مصرف آن اعتدال رعایت شود.
4. سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنی:
حاوی ویتامین‌های گروه B (به‌ویژه B12)، ویتامین D، آهن، فسفر، روی و سلنیوم.
5. فاقد کربوهیدرات:
برای رژیم‌های کم‌کربوهیدرات (مانند کتوژنیک) مناسب است.
---
فواید سلامت:
تقویت سیستم ایمنی بدن
بهبود سلامت مغز و اعصاب
کمک به ساخت و حفظ توده عضلانی
تقویت پوست و مو به‌علت وجود ویتامین‌ها و مواد معدنی
گزینه مناسب برای افرادی با حساسیت به تخم‌مرغ مرغ (البته با مشورت پزشک)
---
نکات مصرفی:
به دلیل اندازه بزرگ، معمولاً برای تهیه املت‌های خانوادگی یا مهمانی‌ها استفاده می‌شود.
پخت آن کمی زمان‌بر است (بیش از ۳۰ دقیقه برای پخت کامل).
برای باز کردن آن به ابزار محکم یا اره نیاز است، چون پوسته بسیار سختی دارد.
---
موارد احتیاط:
مانند دیگر تخم‌ها، امکان آلودگی به سالمونلا وجود دارد، بنابراین باید به‌خوبی پخته شود.
مصرف زیاد آن، مانند هر ماده غذایی دیگر، ممکن است باعث افزایش کالری دریافتی شود.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
برای پاسخ دقیق به سوال شما درباره "میزان مصرف سردست برزیلی" (گوشت گوساله قسمت سردست وارداتی از برزیل)، باید مشخص شود منظور از "میزان مصرف":
---
اگر منظور شما میزان مصرف برای پخت غذا به‌ازای هر نفر است:
نوع غذا مقدار سردست برزیلی خام (برای هر نفر)
خورشت (مثل قورمه‌سبزی) 120 تا 150 گرمکباب تابه‌ای یا کبابی 180 تا 250 گرمبیف استروگانف / غذاهای فرنگی 150 تا 200 گرمآبگوشت یا گوشت‌پز 200 گرم (به دلیل پخت طولانی و کاهش وزن)
---
اگر منظور شما مصرف روزانه توصیه‌شده در رژیم غذایی است:
برای یک فرد بالغ، مصرف گوشت قرمز بهتر است به حدود 350 تا 500 گرم در هفته محدود شود، یعنی تقریباً:
50 تا 70 گرم در روز (خام)
یا 150 تا 200 گرم در هر وعده، دو تا سه بار در هفته
---
اگر منظور شما میزان مصرف در رستوران یا واحد صنفی است:
برای محاسبه مصرف در رستوران یا آشپزخانه صنعتی:
برای هر پرس غذا، معمولاً بین 150 تا 200 گرم گوشت سردست خام استفاده می‌شود.
از هر 1 کیلوگرم سردست خام، بسته به نوع پخت، حدود 600 تا 700 گرم گوشت پخته‌شده به‌دست می‌آید.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
