سؤال خیلی خوبی پرسیدی 
از نظر احکام اسلامی، گوشت حیوانات مختلف تقسیمبندی دارد.
گوشت الاغ اهلی (خانوادگی/کار) حلال نیست
در فقه اسلامی (شیعه و سنی)، گوشت الاغ خانگی (الاغی که مردم برای باربری و کار استفاده میکنند) حرام دانسته شده است.
علت اصلی این حکم، روایات پیامبر اسلام (ص) است. در منابع آمده که در جنگ خیبر پیامبر (ص) خوردن گوشت الاغهای اهلی را منع کردند.
دلایل احتمالی (حکمتهای گفتهشده)فقها میگویند حکم اصلی، تعبّدی است (یعنی چون دستور دینی است باید پذیرفت). اما برخی حکمتها هم ذکر شده:
1. حیوان کار و خدمت: الاغ بیشتر برای حملونقل و کار استفاده میشده و نه برای خوردن.
2. بهداشت و بیماریها: گوشت الاغ ممکن است حامل انگل و بیماری باشد و خوردن آن به سلامت آسیب بزند.
3. تفاوت با حیوانات وحشی: در روایات، الاغ وحشی (گورخر یا الاغ کوهی) حلال اعلام شده، ولی الاغ اهلی حرام است.
جمعبندی
الاغ اهلی → حرام
الاغ وحشی (گورخر/خر وحشی) → حلال
میخوای برات تفاوت فقهی بین حرام بودن الاغ، اسب و قاطر رو هم توضیح بدم؟ چون اونها هم احکام خاص خودشون رو دارن.
گوشت گاومیش (بوفالو یا گاو آبی) در بسیاری از مناطق دنیا مصرف میشود و از نظر خواص غذایی و طعم تفاوتهایی با گوشت گاو و گوسفند دارد.
ویژگیها و طعم
رنگ آن معمولاً تیرهتر از گوشت گاو است.
بافتی نسبتاً سفتتر دارد اما اگر درست پخته شود، نرم و خوشخوراک میشود.
چربی آن کمتر از گوشت گاو بوده و به همین دلیل سالمتر و رژیمیتر محسوب میشود.
طعمش شبیه گوشت گاو است، ولی کمی "وحشیتر" و قویتر به نظر میرسد.
ارزش غذایی
پروتئین بالا دارد (تقریباً معادل گوشت گاو).
چربی و کلسترول آن کمتر است، برای کسانی که مشکلات قلبی یا چربی خون دارند مناسبتر است.
سرشار از آهن و روی است و برای کمخونی مفید است.
مصرف و کاربرد
در تهیه کباب، خورشتها و انواع استیک استفاده میشود.
اگر تازه باشد، کیفیت بالایی دارد اما معمولاً کمی دیرپزتر از گوشت گوساله است.
بهترین روش مصرف آن، پخت آهسته یا استفاده در غذاهای آبدار (مثل خورشت و آبگوشت) است تا گوشت نرمتر شود.
میخواهی برات مقایسه دقیق بین گوشت گاومیش و گوشت گاو هم بگم تا راحتتر انتخاب کنی؟
میزان مدت زمان نگهداری گوشت در یخچال بستگی به نوع گوشت، میزان چربی، تازه یا پخته بودن و دمای یخچال دارد. برای جلوگیری از فساد و رشد باکتریها، دمای مناسب یخچال باید ۰ تا ۴ درجه سانتیگراد باشد.
در ادامه مدت زمان تقریبی نگهداری انواع گوشت را در یخچال برایتان توضیح میدهم:
---
۱. گوشت قرمز تازه (گوسفند، گوساله، شتر)
تکههای بزرگ (ران، راسته، فیله و...) → ۳ تا ۵ روز
گوشت چرخکرده → ۱ تا ۲ روز
دلیل: سطح تماس گوشت چرخکرده با هوا زیاد است و سریعتر میکروب میگیرد.
---
۲. گوشت سفید تازه (مرغ، بوقلمون، اردک)
تکههای بزرگ یا کامل → ۲ تا ۳ روز
گوشت چرخکرده مرغ یا بوقلمون → ۱ روز
دل، جگر، سنگدان مرغ → حداکثر ۱ روز
---
۳. گوشت ماهی و میگو تازه
ماهی کامل یا فیلهشده → ۱ روز
میگو و صدف → ۱ روز
برای نگهداری بیشتر، بهتر است داخل ظرف دربسته و روی یخ نگهداری شود.
---
۴. دل، جگر، قلوه و سایر احشاء
در تمام انواع گوشت قرمز و سفید → حداکثر ۱ روز در یخچال
این قسمتها به دلیل رطوبت و پروتئین بالا، خیلی سریع فاسد میشوند.
---
۵. گوشت پختهشده
انواع خورشت، کباب، مرغ یا استیک پخته → ۳ تا ۴ روز در یخچال
قبل از قرار دادن در یخچال حتماً باید خنک شوند و در ظرف دربسته نگهداری شوند.
---
نکات مهم برای افزایش ماندگاری:
گوشت را در ظرف دربسته یا کیسه زیپدار بگذارید تا از تماس با هوا جلوگیری شود.
اگر در ۲۴ تا ۴۸ ساعت آینده قصد مصرف ندارید، بهتر است گوشت را فریز کنید.
هرگز گوشت خام و پخته را کنار هم نگذارید.
گوشتهایی که چربی بیشتری دارند (مثل گوشت گوسفند) کمی بیشتر از گوشتهای کمچرب (مثل گوشت گوساله یا مرغ) در یخچال ماندگار میشوند.
تفاوت گوشت گوسفند با گوشت میش (گوسفند ماده بالغ) از نظر طعم، بافت، ارزش غذایی و کاربرد در آشپزی قابل توجه است. در ادامه بهطور دقیق مقایسهشان میکنیم:
---
۱. تعریف:
مورد توضیح
گوسفند معمولاً به نر جوان یا ماده جوان (زیر یک سال) گفته میشود.میش گوسفند ماده بالغ (بالای یک سال) که معمولاً چند زایمان داشته است.
---
۲. تفاوت در بافت و طعم گوشت:
ویژگی گوشت گوسفند جوان گوشت میش
طعم لطیف، خوشطعم و ملایم قویتر، بویدارتربافت نرم، کمچربی سفتتر، چربتررنگ گوشت روشنتر تیرهتربو کمبو بوی خاص گوسفند ماده (قویتر)میزان چربی متوسط بیشتر (بهویژه در قسمت شکم)
---
۳. ارزش غذایی:
پروتئین: در هر دو بالا و نزدیک به هم است.
چربی و کلسترول: در میش بیشتر است.
آهن و روی: در میش کمی بالاتر است چون گوشت تیرهتر است.
---
۴. در پخت و مصرف:
کاربرد گوشت گوسفند گوشت میش
کباب، استیک، خوراک مجلسی بسیار مناسب کمتر توصیه میشودخورشت، آبگوشت، پلوگوشت عالی اگر خوب پخته شود، مناسبنیاز به پخت طولانی نه لزوماً بله، برای نرم شدن
---
۵. قیمت و محبوبیت:
گوشت گوسفند گرانتر است چون خوشخوراکتر و پرطرفدارتر است.
گوشت میش ارزانتر است، بیشتر در مناطق روستایی و برای آبگوشت یا قورمهسبزی مصرف میشود.
---
نتیجهگیری:
| اگر به دنبال گوشت خوشطعم، نرم و بدون بوی شدید هستید → گوشت گوسفند جوان| اگر میخواهید گوشت اقتصادیتر و پرچربتر برای پخت طولانی داشته باشید → گوشت میش
---
اگر خواستی، میتونم دستور تهیه غذایی مخصوص با گوشت میش هم برات بگم تا ازش بهترین استفاده رو ببری.
طرز تهیه استیک گوسفند با کره سیر و نعناع تازه
این استیک خوشعطر و خوشطعم با ترکیبی از کرهی سیر و نعناع تازه، طعمی متفاوت و دلانگیز دارد که برای مهمانیها یا یک شام خاص بسیار مناسب است.
مواد لازم:
برای استیک:
راسته یا فیله گوشت گوسفندی: ۲ عدد (هر کدام حدود ۲۰۰ گرم)
روغن زیتون: ۲ قاشق غذاخوری
نمک دریایی: به مقدار لازم
فلفل سیاه تازه آسیابشده: به مقدار لازم
برای کره سیر و نعناع:
کره: ۵۰ گرم (نرمشده در دمای محیط)
سیر: ۲ حبه (رنده یا لهشده)
نعناع تازه خردشده: ۲ قاشق غذاخوری
آبلیموی تازه: ۱ قاشق چایخوری
نمک و فلفل: به مقدار لازم
طرز تهیه:
1. آمادهسازی کره سیر و نعناع
در یک کاسه کوچک، کره نرمشده را با سیر لهشده، نعناع خرد شده، آبلیمو، نمک و فلفل مخلوط کنید.کاملاً هم بزنید تا ترکیب یکنواختی بهدست آید.در یخچال بگذارید تا کمی سفت شود.
2. آمادهسازی استیک
استیکها را از یخچال خارج کرده و اجازه دهید به دمای محیط برسند (حدود ۳۰ دقیقه).
دو طرف گوشت را با روغن زیتون چرب کرده و با نمک و فلفل مزهدار کنید.
3. پخت استیک
یک تابه چدنی یا گریل را کاملاً داغ کنید.
هر طرف استیک را حدود ۳ تا ۵ دقیقه (بسته به ضخامت و میزان پخت دلخواه) سرخ کنید تا برشته و کاراملی شود.
در دقایق پایانی، یک قاشق از کره سیر و نعناع را روی استیک بگذارید تا آب شود.
4. استراحت دادن استیک
استیک را از روی حرارت برداشته، روی آن فویل آلومینیومی بکشید و حدود ۵ دقیقه استراحت دهید تا آبگوشت در آن پخش شود.
سرو:
استیک را همراه با سبزیجات بخارپز، سیبزمینی تنوری یا نان تازه سرو کنید.روی آن کمی دیگر از کره سیر و نعناع بریزید تا طعم آن بیشتر شود.
نکته:
از نعناع تازه استفاده کنید، چون طراوت خاصی به طعم استیک میدهد.
میتوانید در کنار سیر، کمی پیازچه خردشده هم به کره اضافه کنید.
یک مقاله کامل و ساده درباره توزیع درصدی گوشت، چربی خوراکی و بخشهای غیرخوراکی در شقه گوسفندی آماده کردم:
چند درصد از شقه گوسفندی گوشت و چربی خوراکی دارد و چند درصد غیرخوراکی است؟
گوشت گوسفند یکی از منابع اصلی تأمین پروتئین در بسیاری از فرهنگها است و بخش مهمی از رژیم غذایی مردم به شمار میرود. وقتی شقه گوسفندی را خریداری میکنیم، معمولاً با ترکیبی از گوشت، چربی و بخشهای غیرخوراکی روبرو هستیم. شناخت دقیقتر نسبت این بخشها میتواند به خرید بهتر و استفاده بهینهتر کمک کند.
ترکیب شقه گوسفندی: گوشت، چربی و بخشهای غیرخوراکی
۱. گوشت خوراکی
بخش عمده شقه گوسفندی را گوشت تشکیل میدهد. این گوشت شامل عضلات مختلف بدن گوسفند مثل ران، گردن، دنده و شانه است. گوشت خوراکی معمولاً نرم، خوشطعم و قابل استفاده در انواع غذاهاست.
درصد گوشت خوراکی: بین ۶۰ تا ۷۰ درصد وزن کل شقه گوسفندی را گوشت تشکیل میدهد.
۲. چربی خوراکی
چربیهای اطراف گوشت و چربی بین عضلات (مانند دنبه کم) در دسته چربیهای خوراکی قرار میگیرند. این چربیها به طعم و نرم شدن گوشت کمک میکنند و معمولاً در مصرف غذایی مشکلی ندارند.
درصد چربی خوراکی: حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از وزن کل شقه.
۳. بخشهای غیرخوراکی
این قسمتها شامل استخوانها، پوست، رباطها، رگها و بخشهایی است که به طور معمول برای مصرف مستقیم غذایی مناسب نیستند. البته برخی از استخوانها و غضروفها در تهیه سوپ یا آبگوشت استفاده میشوند ولی به عنوان گوشت خوراکی شناخته نمیشوند.
درصد بخشهای غیرخوراکی: حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد از وزن کل شقه.
عوامل تأثیرگذار بر درصد گوشت و چربی در شقه گوسفندی
• نژاد و سن گوسفند: گوسفندهای جوانتر معمولاً گوشت نرمتر و چربی کمتر دارند. نژادهای مختلف نیز در میزان چربی و گوشت تفاوت دارند.
• روش کشتار و قطعهبندی: نحوه برش و جدا کردن بخشهای غیرخوراکی میتواند درصد گوشت خوراکی را تغییر دهد.
• تغذیه دام: دامهایی که تغذیه مناسبی دارند، گوشت با کیفیتتر و چربی بهتر دارند.
نتیجهگیری
شناخت نسبتهای گوشت، چربی و بخشهای غیرخوراکی در شقه گوسفندی به مصرفکنندگان کمک میکند تا هنگام خرید آگاهانهتر انتخاب کنند و از کیفیت و مقدار مورد انتظار گوشت مطمئن باشند. به طور کلی، حدود ۷۰ تا ۸۵ درصد شقه گوسفندی شامل گوشت و چربی خوراکی است و بقیه آن بخشهای غیرخوراکی را تشکیل میدهند.
برای مدیریت مصرف یک شقه گوسفندی برای خانواده ۴ نفره که روزانه ۲ وعده غذایی حاوی گوشت میخورند، باید به صورت دقیق و هوشمندانه گوشت را بخشبندی، بستهبندی و برنامهریزی کنید تا هم از هدررفت جلوگیری شود و هم تنوع غذایی حفظ شود.
اطلاعات پایه:
وزن متوسط شقه گوسفندی: حدود ۱۸ تا ۲۴ کیلوگرم (شامل استخوان و چربی)
میزان گوشت خالص قابل مصرف: حدود ۱۲ تا ۱۵ کیلوگرم
نیاز روزانه گوشت برای خانواده ۴ نفره (۲ وعده در روز): حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ گرم
مدت مصرف شقه کامل: حدود ۳ تا ۴ هفته
تقسیمبندی پیشنهادی گوشت بر اساس نوع مصرف:
بخش شقه نوع استفاده تعداد وعدهها نکات
ران و مغز ران خورشت، کباب، بیفاستروگانف ۸-۱۰ وعده گوشت نرم، مناسب مهمانی ماهیچه آبگوشت، باقالیپلو با گوشت ۳-۴ وعده پرطرفدار، خوشخوراک دنده کباب دنده، چلو گوشت ۴ وعده چرب و خوشمزه سردست خورشت قورمه، گوشت پلو، کتلت ۶-۸ وعده گوشت نیمه نرم گردن آبگوشت، خورشت ۳-۴ وعده پر ژلاتین و مقوی قلوهگاه (راسته پایین) چرخکردنی، حلیم گوشت، فلافل ۵-۶ وعده چربترراسته (کبابی) کباب برگ، شیشلیک، فیلهکباب ۴-۶ وعده نرم و لذیذ دل و جگر و قلوه جگرکی خانگی، خوراک ۲-۳ وعده اگر تازه باشد، زود مصرف شود چربی و دنبه روغنگیری، قیمه، عدسپلو در کل مصرف شود بهاندازه استفاده شود
نکات مدیریت و نگهداری:
1. گوشتها را بعد از ذبح سریعاً تقسیم، تمیز و در بستههای ۳۰۰-۵۰۰ گرمی بستهبندی کنید.بهتر است به روش خلأ (وکیوم) یا در کیسههای زیپدار در فریزر نگهداری شود.
2. برچسب تاریخ و نوع مصرف روی بستهها بزنید (مثلاً: "ران – خورشت – ۵۰۰ گرم – ۱۰ تیر")
3. از قسمتهای استخواندار برای تهیه عصاره یا آبگوشت استفاده کنید تا حداکثر استفاده را ببرید.
4. در هر هفته حداقل ۲ وعده بدون گوشت قرمز برنامهریزی کنید (مثلاً مرغ، تخممرغ، حبوبات) تا مصرف متعادل بماند.
5. اول از بخشهای زود فاسدشدنی مثل دل، جگر، مغز استفاده کنید و بقیه را به ترتیب از فریزر مصرف کنید.در مستر قصاب دل و جگر قلوه همراه شقه عرضه نمیشود
مقایسه گوشت شتر با گوشت شترمرغ از جنبههای مختلف (مزه، ارزش غذایی، طبع، کاربرد، قیمت و ...) تفاوتهایی جالب دارد. در ادامه یک مقایسه جامع برایت آوردهام:
---
۱. طبع گوشت
گوشت طبع
شتر گرم و خشکشترمرغ گرم و تر
نکته: هر دو برای افراد سردمزاج مناسب هستند، اما گوشت شتر برای افراد گرممزاج زیاد توصیه نمیشود.
---
۲. ارزش غذایی و خواص
ویژگی گوشت شتر گوشت شترمرغ
پروتئین بالا بسیار بالاچربی کم تا متوسط بسیار کم (کمتر از مرغ)کلسترول نسبتاً پایین بسیار پایینآهن زیاد بسیار زیادهضم سنگینتر آسانتر
گوشت شترمرغ گزینهای عالی برای افراد با رژیم کمچرب، بیماران قلبی یا دیابتی است.
گوشت شتر بسیار مقوی و مناسب برای کمخونی و ضعف جسمی است، ولی دیرپز و سنگینتر است.
---
۳. کاربرد در آشپزی
گوشت کاربردها
شتر آبگوشت، کباب، خورشت، بریانی، دیزیشترمرغ استیک، بیفاستروگانف، کباب، برگر، خوراک فیله
گوشت شترمرغ به خاطر شباهت با گوشت گوساله و گرانتر بودن، بیشتر در غذاهای مدرن و خاص استفاده میشود.
---
۴. قیمت و دسترسی
گوشت وضعیت
شتر نسبتاً ارزانتر، در مناطق گرمسیری و جنوب رایجترشترمرغ گرانتر، کمیابتر، بیشتر در فروشگاههای خاص یا بستهبندیشده موجود است
---
۵. طعم و بافت
شتر: طعمی مابین گاو و گوسفند، بافت نسبتاً سفتتر، دیرپز.
شترمرغ: لطیف، بدون بو، بسیار شبیه به فیله گوساله.
---
نتیجه نهایی
هدف مصرف گوشت مناسبتر
رژیم لاغری / دیابت شترمرغتقویت قوای بدنی / کمخونی شترپخت غذاهای سنتی شترغذاهای مدرن و فیلهای شترمرغقیمت مناسبتر شتر
گوشت چیست؟
گوشت به طور کلی به بافتهای عضلانی حیوانات گفته میشود که برای تغذیه انسان مصرف میشوند. این بافتها عمدتاً شامل عضلات، چربی، رگها، و گاهی استخوان و پوست هستند.
---
تعریف علمی:
گوشت، بخش خوراکی از بدن حیوان است که بیشتر از بافت عضلانی اسکلتی تشکیل شده و پس از ذبح حیوان و طی فرآیندهایی مانند قطعهبندی، تمیزکاری، و گاهی پخت یا فرآوری، به مصرف انسان میرسد.
---
انواع گوشت بر اساس منبع:
1. گوشت قرمز:
شامل: گوسفند، گاو، شتر، بز، گوزن
ویژگی: رنگ تیرهتر، آهن و چربی بیشتر
2. گوشت سفید:
شامل: مرغ، بوقلمون، اردک، ماهی
ویژگی: چربی کمتر، هضم آسانتر
3. گوشت فرآوریشده:
شامل: سوسیس، کالباس، همبرگر آماده
معمولاً حاوی مواد نگهدارنده، طعمدهنده و نمک بیشتر
---
ترکیبات اصلی گوشت:
ترکیب توضیح
پروتئین اصلیترین ماده سازنده گوشت، برای ساخت عضله و بافت بدن ضروری استچربی منبع انرژی، همچنین باعث طعمدهی به گوشت میشودآب حدود 60-75 درصد وزن گوشت را تشکیل میدهدمواد معدنی مثل آهن، روی (زینک)، فسفر، پتاسیمویتامینها مخصوصاً ویتامینهای گروه B (مثل B12، B6 و نیاسین)
---
فواید مصرف گوشت:
منبع عالی پروتئین با کیفیت بالا
تأمین آهن و پیشگیری از کمخونی
حفظ سلامت عضلات و سیستم ایمنی
تقویت مغز و عملکرد عصبی (بهخصوص از طریق B12)
---
نکات مهم:
مصرف بیش از حد گوشت قرمز یا فرآوریشده ممکن است خطر ابتلا به بیماریهایی مانند فشار خون، کلسترول بالا یا سرطان روده بزرگ را افزایش دهد.
بهتر است گوشت با روشهای سالم مانند آبپز، بخارپز یا کبابی پخته شود و از سرخ کردن زیاد یا افزودن روغنهای ناسالم پرهیز شود.
ستفادهنشدن از کله گوساله (در مقایسه با کله پاچه گوسفند) دلایل مختلفی دارد که شامل موارد زیر میشود:
1. طعم و مزه: کله گوساله معمولاً طعم ضعیفتر و کمچربتری نسبت به کله گوسفند دارد. مردم معمولاً طعم قوی و چرب کله گوسفند را ترجیح میدهند.
2. بافت گوشت: گوشت سر گوساله سفتتر و الیافیتر است و در پخت طولانیمدت ممکن است بافت مطلوب کلهپاچه سنتی را نداشته باشد.
3. اندازه بزرگتر: کله گوساله بزرگتر است و در تهیه، پخت و سرو آن سختیهایی وجود دارد. حتی جا دادن آن در دیگ یا قابلمه معمولی دشوار است.
4. عرضه کمتر: در بازار ایران، کله گوسفند بسیار رایجتر و در دسترستر است. بسیاری از کلهپزها فقط با کله گوسفند کار میکنند.
5. جنبههای مذهبی یا فرهنگی: در برخی فرهنگها، گوشت گوساله کمتر برای غذاهای سنتی استفاده میشود و بیشتر در قالب استیک، خورش یا کباب مصرف میشود.
نقش مصرف پروتئین در کنترل و پیشگیری از دیابت
دیابت یکی از شایعترین بیماریهای مزمن در سراسر جهان است که با افزایش سطح قند خون به علت اختلال در ترشح یا عملکرد انسولین شناخته میشود. در سالهای اخیر، توجه به رژیمهای غذایی خاص برای کنترل و پیشگیری از دیابت افزایش یافته است. یکی از عناصر کلیدی در این رژیمها، پروتئین است؛ اما نقش پروتئین در بیماری دیابت چیست؟ آیا مصرف آن به بهبود وضعیت بیماران دیابتی کمک میکند یا میتواند عوارضی به همراه داشته باشد؟
تأثیر پروتئین بر قند خون
پروتئین برخلاف کربوهیدراتها تأثیر کمی بر سطح قند خون دارد، زیرا باعث افزایش ناگهانی گلوکز نمیشود. در نتیجه، مصرف مواد غذایی غنی از پروتئین میتواند به بیماران دیابتی کمک کند تا قند خون خود را بهتر کنترل کنند. همچنین، پروتئینها باعث احساس سیری بیشتر میشوند که ممکن است به کاهش وزن و کنترل اشتها کمک کند؛ دو عامل مهم در مدیریت دیابت نوع ۲.
منابع مناسب پروتئین برای بیماران دیابتی
انتخاب منابع پروتئین بسیار مهم است. منابعی مانند:
ماهیهای چرب (مانند سالمون و تن): سرشار از امگا-۳ و بدون کربوهیدرات
گوشت سفید بدون چربی: مانند مرغ بدون پوست
تخممرغ
حبوبات (عدس، نخود، لوبیا): منابع گیاهی پروتئین با فیبر بالا
لبنیات کمچرب یا بدون چربی
مغزها و دانهها (بادام، گردو، تخم کتان): منابع غنی از پروتئین و چربیهای سالم
این منابع نهتنها قند خون را بهسرعت افزایش نمیدهند بلکه فواید قلبیعروقی نیز دارند که برای بیماران دیابتی بسیار مهم است.
مصرف بیش از حد پروتئین: خطر یا فایده؟
با اینکه پروتئین در کنترل قند خون مفید است، اما مصرف بیش از حد آن، بهویژه در افرادی که مشکلات کلیوی ناشی از دیابت دارند، ممکن است به عملکرد کلیهها آسیب برساند. بنابراین، مقدار و نوع پروتئین باید تحت نظر پزشک یا متخصص تغذیه تنظیم شود.
نتیجهگیری
پروتئین میتواند نقش مهمی در مدیریت و پیشگیری از دیابت ایفا کند، بهویژه از طریق تثبیت سطح قند خون و افزایش حس سیری. با این حال، تعادل در مصرف و انتخاب منابع سالم پروتئینی اهمیت فراوانی دارد. توصیه میشود افراد دیابتی پیش از اعمال تغییرات در رژیم غذایی خود، با متخصص تغذیه مشورت کنند تا از فواید حداکثری و خطرات احتمالی اجتناب نمایند.