سلام وقت بخیر در این شماره مقاله قصد داریم شما را با خواص سنگدان مرغ آشنا کنیم . امیدوارم هم مطالب تا به اینجا برای شما دلپذیر بوده باشه هم از تمامی محصولات مستر قصاب لذت برده باشید. 

1. ترکیبات تغذیه‌ای سنگدان مرغ
پروتئین بالا: سنگدان مرغ منبعی غنی از پروتئین باکیفیت است که به حفظ و ترمیم بافت‌های عضلانی کمک می‌کند.
آهن و روی: این دو عنصر معدنی برای پیشگیری از کم‌خونی و تقویت سیستم ایمنی بدن اهمیت دارند.
ویتامین B12: که برای تولید سلول‌های قرمز خون و سلامت مغز ضروری است و در سنگدان به میزان زیادی یافت می‌شود.

2. فواید سلامتی سنگدان مرغ
تقویت سیستم ایمنی: وجود روی و ویتامین‌های گروه B در سنگدان به بهبود عملکرد سیستم ایمنی کمک می‌کند.
حفظ سلامت قلب: سنگدان با داشتن مواد مغذی که به کاهش التهاب و بهبود گردش خون کمک می‌کنند، می‌تواند برای قلب مفید باشد.
حفظ سطح انرژی و بهبود خلق‌و‌خو: ویتامین B12 به تولید انرژی و بهبود خلق‌و‌خو کمک می‌کند.

3. کاربردهای درمانی و طب سنتی
بهبود مشکلات گوارشی: سنگدان در طب سنتی به عنوان غذایی مفید برای تقویت معده شناخته می‌شود.
کمک به درمان کم‌خونی: سنگدان به علت داشتن آهن زیاد، برای افراد مبتلا به کم‌خونی می‌تواند مفید باشد.

4. روش‌های متنوع مصرف سنگدان مرغ
استفاده در سوپ‌ها و خورش‌ها: برای حفظ ارزش تغذیه‌ای و طعم لذیذ، می‌توان آن را در سوپ یا خورش اضافه کرد.
پخت به روش آب‌پز یا بخارپز: این روش‌ها به حفظ مواد مغذی سنگدان کمک می‌کنند و آن را به گزینه‌ای سالم‌تر تبدیل می‌کنند.
روش سرخ کردن با حداقل روغن: اگر مایل به طعم ترد هستید، می‌توانید سنگدان را با مقدار کمی روغن سرخ کنید.

5. نکات و محدودیت‌های مصرف سنگدان مرغ
کنترل میزان مصرف: سنگدان مرغ سرشار از کلسترول است، بنابراین برای افرادی که کلسترول بالا دارند، بهتر است در حد متعادل مصرف شود.
نحوه نگهداری: سنگدان به دلیل بافت خاص خود نیاز به نگهداری مناسب دارد تا از فساد آن جلوگیری شود.

غذاهایی که با گردن مرغ تهیه می‌شوند، معمولاً طعمی لذیذ و خوشمزه دارند و در بسیاری از فرهنگ‌ها محبوب هستند. در ادامه چند نوع غذای رایج با گردن مرغ معرفی شده‌اند:

1. آبگوشت گردن مرغ: این غذا در بسیاری از مناطق ایران طرفداران زیادی دارد. برای تهیه آن، گردن مرغ را با پیاز، سیر، گوجه‌فرنگی، و انواع سبزیجات مانند جعفری و گشنیز، به همراه نمک و ادویه‌های دلخواه پخته می‌کنند.

2. سوپ گردن مرغ: گردن مرغ به‌خصوص در سوپ‌ها طعمی قوی و خاص می‌دهد. در این روش، گردن مرغ به همراه سبزیجاتی مانند هویج، سیب‌زمینی، کرفس و پیاز پخته می‌شود و در نهایت سوپی خوشمزه و مغذی آماده می‌شود.

 3. خورشت گردن مرغ با آلو: در این غذا گردن مرغ را با آلو و پیاز و ادویه‌جاتی مانند   زردچوبه و دارچین می‌پزند. ترکیب آلو و گردن مرغ طعمی ملس و خوشمزه به خورشت   می‌دهد.

 4. آش گردن مرغ: گردن مرغ را می‌توان در تهیه آش‌ها به کار برد. برای مثال، در آشی   که حبوبات و سبزیجات مختلف دارد، از   گردن مرغ استفاده می‌شود تا طعمی غنی‌تر به آش بدهد.

 5. خوراک گردن مرغ با سبزیجات: گردن مرغ را به همراه سبزیجاتی مانند سیب‌زمینی، فلفل دلمه‌ای، و گوجه‌فرنگی تفت داده و سپس   در فر یا قابلمه پخته می‌شود.

این غذاها علاوه بر طعم دلپذیر، می‌توانند منبع مناسبی از پروتئین باشند.

در سراسر جهان، دل مرغ به روش‌های متنوع و با ادویه‌های مختلف طبخ می‌شود. در زیر چند نمونه از غذاهایی که با دل مرغ در نقاط مختلف دنیا تهیه می‌شوند آورده شده است:

1. دل مرغ سرخ‌شده (Fried Chicken Hearts)
کشور: برزیل
روش طبخ: دل مرغ به طور مستقیم با نمک، فلفل، و گاهی کمی سیر یا ادویه‌های دیگر سرخ می‌شود. در برزیل، این غذا معمولاً به عنوان استارتر یا همراه غذاهای دیگر سرو می‌شود.

2. کباب دل مرغ (Grilled Chicken Hearts)
کشور: ژاپن (یاکیتوری)
روش طبخ: دل مرغ به سیخ کشیده شده و روی ذغال گریل می‌شود. معمولاً با سس‌های مختلف ژاپنی مانند سس سویا و شکر تهیه می‌شود و طعم شور و شیرینی دارد.

 3. خوراک دل مرغ با پیاز و سیر
 کشور: ترکیه و خاورمیانه
 روش طبخ: دل مرغ با پیاز، سیر، فلفل دلمه‌ای و ادویه‌های مدیترانه‌ای مانند زیره، پاپریکا، و زردچوبه تفت داده می‌شود. این غذا می‌تواند با   نان  یا برنج سرو شود.

 4. قلیه دل مرغ
 کشور: ایران
 روش طبخ: دل مرغ با پیاز داغ، ادویه‌جات سنتی ایرانی مانند زردچوبه، دارچین و سماق پخته می‌شود ودرنهایت  با سبزی‌های معطر مانند   ترخون و جعفری ترکیب می‌شود.

5. سوپ دل مرغ (Chicken Heart Soup)
کشور: روسیه و اوکراین
روش طبخ: دل مرغ به عنوان بخشی از سوپ‌های زمستانی در روسیه و اوکراین استفاده می‌شود. دل مرغ همراه با سبزیجات مختلف مانند هویج، کرفس و سیب‌زمینی و با آبگوشت غلیظ تهیه می‌شود.
 

6. کاری دل مرغ (Chicken Heart Curry)
کشور: هند و سریلانکا
روش طبخ: دل مرغ در ترکیب با ادویه‌های گرم هندی مانند کاری، زنجبیل، گشنیز، فلفل و گوجه فرنگی پخته می‌شود و طعم تند و عمیقی دارد. این غذا معمولاً با برنج یا نان سرو می‌شود.
 

7. سالاد دل مرغ (Chicken Heart Salad)
کشور: تایلند
روش طبخ: دل مرغ تفت داده شده و با سبزیجات تازه، برگ نعناع، پیازچه، و سس ماهی، لیمو و فلفل قرمز ترکیب می‌شود. این سالاد سبک و تند است و به عنوان پیش‌غذا سرو می‌شود.
 

8. آش دل مرغ
کشور: ایران
روش طبخ: دل مرغ به همراه سبزی آش، لوبیا، نخود و ادویه‌هایی مانند زردچوبه و فلفل قرمز پخته می‌شود و به عنوان آش گرم و مغذی سرو می‌شود.

9. دل مرغ با سس کچاپ و سویا (Chicken Hearts in Ketchup and Soy Sauce)
کشور: فیلیپین
روش طبخ: دل مرغ با ترکیب سس کچاپ، سس سویا و فلفل سیاه پخته می‌شود تا طعمی شیرین و شور داشته باشد و اغلب با برنج سرو می‌شود.

 10. خوراک دل مرغ و قارچ (Chicken Heart and Mushroom Stew)
 کشور: کشورهای اروپای شرقی مانند لهستان و مجارستان

 روش طبخ: دل مرغ با قارچ، پیاز، سیر، و خامه پخته می‌شود تا یک خوراک خامه‌ای و غنی به   وجود آید.
 

 دل مرغ در سراسر جهان به شکل‌های مختلف و با ادویه‌های متنوعی طبخ می‌شود، و بسته به سلیقه محلی می‌تواند طعم‌های متفاوتی داشته باشد.

دل مرغ یکی از قسمت‌های پروتئینی مفید مرغ است که دارای خواص تغذیه‌ای زیادی می‌باشد. برخی از خواص آن عبارتند از:

1. منبع عالی پروتئین: دل مرغ سرشار از پروتئین با کیفیت بالا است که برای ساخت و ترمیم بافت‌های بدن، تقویت سیستم ایمنی، و حمایت از رشد عضلات ضروری است.

2. غنی از آهن: دل مرغ یکی از منابع خوب آهن است که برای پیشگیری از کم‌خونی و حمایت از عملکرد مناسب سیستم خون‌رسانی مفید است.

3. ویتامین‌های گروه B: این قسمت مرغ به ویژه حاوی ویتامین‌های B12 و B6 است که برای سلامت سیستم عصبی و تولید انرژی اهمیت دارند.

4. منبع خوب فسفر: دل مرغ حاوی فسفر است که برای تقویت استخوان‌ها و دندان‌ها ضروری است و در فرآیندهای سلولی نیز نقش دارد.

5. کالری کم: این غذا کالری نسبتاً کمی دارد و می‌تواند در رژیم‌های غذایی کنترل وزن مفید باشد.


البته باید توجه داشت که دل مرغ همچنین حاوی چربی و کلسترول است، بنابراین مصرف آن باید در حد اعتدال باشد.

جگر مرغ یکی از غذاهای محبوب در بسیاری از کشورها است و در فرهنگ‌های مختلف با روش‌های متفاوتی طبخ می‌شود. در ادامه به برخی از انواع رایج طبخ جگر مرغ در ایران و سایر نقاط جهان می‌پردازیم:

1. ایران
کباب جگر مرغ: جگر مرغ را با کمی ادویه، آبلیمو و روغن مخلوط کرده و سپس به سیخ می‌کشند و روی ذغال یا کباب‌پز، کباب می‌کنند. این روش یکی از رایج‌ترین روش‌های تهیه جگر مرغ در ایران است.
خوراک جگر مرغ: جگر مرغ را به همراه پیاز، فلفل دلمه‌ای، گوجه و ادویه‌جات در ماهیتابه تفت می‌دهند. گاهی مقداری رب گوجه‌فرنگی و آبلیمو نیز اضافه می‌کنند تا طعمی ترش و ملایم پیدا کند.

2. ترکیه
یاقچی چورباسی (Yağci Çorbası): سوپ جگر مرغ که در ترکیه محبوب است. جگر مرغ را با پیاز، سیر و سبزیجات دیگر تفت داده و به آن آب مرغ اضافه می‌کنند تا سوپ تهیه شود.
سوتلج یا جگر سرخ شده: جگر مرغ را با پیاز و فلفل قرمز در روغن سرخ می‌کنند و همراه با نان سرو می‌کنند. این غذا به عنوان پیش‌غذا یا یک غذای فرعی محبوب است.

3. فرانسه
پاته جگر مرغ (Pâté de Foie de Volaille): در این روش، جگر مرغ را با کره، پیاز و ادویه‌ها پخته و سپس با دستگاه مخلوط‌کن به یک پوره نرم تبدیل می‌کنند. این پاته معمولاً به عنوان پیش‌غذا و همراه با نان سرو می‌شود.
ترین جگر مرغ: مشابه پاته است، اما مواد را پس از ترکیب در قالبی مخصوص قرار داده و برای مدتی در فر می‌پزند تا به صورت قالبی درآید.

4. ژاپن
جگر مرغ به سبک یاکیتوری (Yakitori): جگر مرغ را به سیخ می‌کشند و با سس مخصوص یاکیتوری (ترکیبی از سس سویا، شکر و ساکی) می‌پزند. این روش معمولاً در باربکیوها و ایستگاه‌های غذایی ژاپن سرو می‌شود.
جگر مرغ در نابه‌ها (Nabe): در انواع نابه‌ها یا خوراک‌های داغ، جگر مرغ به همراه سبزیجات و توفو در یک قابلمه با آبگوشت داغ طبخ می‌شود.
 

5. آمریکا
جگر مرغ سوخاری: جگر مرغ را با ادویه، آرد و تخم‌مرغ پوشانده و در روغن داغ سرخ می‌کنند. این روش بیشتر در مناطق جنوبی ایالات متحده رایج است.
خوراک جگر مرغ و سبزیجات: جگر مرغ را همراه با سبزیجات مانند پیاز، فلفل دلمه‌ای، سیر و قارچ سرخ کرده و به عنوان یک وعده غذایی سریع و مقوی سرو می‌کنند.
 

6. مصر و خاورمیانه
کبدة (Kibda): در بسیاری از کشورهای خاورمیانه مانند مصر، جگر مرغ را با ادویه‌های خاص خاورمیانه مانند زیره، پاپریکا و گاهی سماق مزه‌دار می‌کنند و سپس سرخ می‌کنند.
خوراک جگر مرغ با سماق و لیمو: جگر مرغ را پس از سرخ کردن، با سماق و آبلیمو مزه‌دار کرده و همراه با نان عربی سرو می‌کنند.

7. چین
جگر مرغ به سبک چینی: جگر مرغ را با سس سویا، زنجبیل، سیر و فلفل تفت می‌دهند و گاهی آن را در یک قابلمه با سبزیجات دیگر و سس‌های مخصوص چینی می‌پزند.
جگر مرغ به سبک بخارپز: در این روش، جگر مرغ را با ادویه‌های چینی و سس‌های ویژه بخارپز می‌کنند تا طعم ملایم‌تری پیدا کند.
 

8. آفریقا
جگر مرغ تند به سبک آفریقایی: جگر مرغ را با ادویه‌های تند مانند فلفل چیلی، پاپریکا، و ادویه‌های بومی آفریقایی مرینیت کرده و سپس سرخ یا کباب می‌کنند.
خوراک جگر مرغ با نان فوفو: این غذا معمولاً به همراه نان محلی آفریقایی به نام فوفو سرو می‌شود و به آن طعم محلی می‌دهد.

هر یک از این روش‌ها به دلیل ادویه‌ها و ترکیبات محلی، طعم خاصی به جگر مرغ می‌دهد و آن را به غذایی خوشمزه و پرخاصیت تبدیل می‌کند.

جگر مرغ یکی از منابع غنی از پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی است که از گذشته‌های دور در آشپزی و تغذیه بشر جایگاه مهمی داشته است. در این مقاله، به بررسی خواص تغذیه‌ای و پزشکی جگر مرغ و تاریخچه مصرف آن خواهیم پرداخت تا تصویری کامل از اهمیت این ماده غذایی در رژیم غذایی انسان ارائه دهیم.

خواص تغذیه‌ای جگر مرغ
جگر مرغ حاوی مقادیر زیادی پروتئین، ویتامین‌های گروه B (به ویژه B12)، ویتامین A، آهن، روی، مس و سلنیوم است. هر یک از این مواد مغذی فواید خاص خود را برای سلامتی بدن دارند:
پروتئین: برای رشد و ترمیم بافت‌ها و بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن ضروری است.
ویتامین B12: به تولید گلبول‌های قرمز خون کمک کرده و در حفظ سلامت سیستم عصبی نقش دارد.
ویتامین A: برای تقویت بینایی، سلامت پوست و تقویت سیستم ایمنی مفید است.
آهن: برای انتقال اکسیژن در خون ضروری است و کمبود آن می‌تواند منجر به کم‌خونی شود.

فواید پزشکی جگر مرغ
تقویت سیستم ایمنی بدن: با توجه به اینکه جگر مرغ حاوی مواد مغذی مانند ویتامین A و B12 است، مصرف آن می‌تواند به بهبود کارکرد سیستم ایمنی کمک کند.

پیشگیری از کم‌خونی: میزان بالای آهن موجود در جگر مرغ، آن را به منبعی مناسب برای افراد دچار کم‌خونی تبدیل کرده است.
سلامت بینایی: به دلیل وجود ویتامین A، جگر مرغ می‌تواند به حفظ و تقویت سلامت بینایی کمک کند.

تاریخچه مصرف جگر مرغ در رژیم غذایی انسان
شواهد تاریخی نشان می‌دهد که انسان‌ها از دوران باستان علاقه‌مند به مصرف گوشت و جگر پرندگان بودند. به ویژه در تمدن‌های کهن مانند مصر باستان و یونان باستان، جگر پرندگان به عنوان یک منبع غذایی مغذی و پرخاصیت شناخته می‌شد.
مصرف جگر مرغ به عنوان یکی از غذاهای مهم در تمدن‌های قدیمی به دلیل دسترسی آسان و روش‌های متنوع طبخ آن بود. همچنین، در سنت‌های پزشکی سنتی، جگر به عنوان منبعی برای تقویت بدن در نظر گرفته می‌شد و در مواقع بیماری‌ها و ضعف بدنی، پزشکان آن زمان مصرف جگر را توصیه می‌کردند.

چالش‌های مصرف جگر مرغ

با وجود فواید زیاد، مصرف جگر مرغ نیز چالش‌هایی به همراه دارد:

1. احتمال تجمع سموم: جگر به عنوان عضو تصفیه‌کننده خون می‌تواند برخی از سموم و مواد شیمیایی را جذب کند. بنابراین مصرف بیش از حد آن توصیه نمی‌شود.

2. کلسترول بالا: جگر مرغ کلسترول بالایی دارد و مصرف آن باید با احتیاط و متعادل باشد، به ویژه برای افرادی که مشکلات قلبی-عروقی دارند.

3. کیفیت و منبع تولید: کیفیت جگر مرغ بستگی به شرایط پرورش پرنده و تغذیه آن دارد. مصرف جگر مرغی که به صورت طبیعی و بدون مواد شیمیایی رشد کرده است، گزینه بهتری خواهد بود.


نتیجه‌گیری
جگر مرغ به دلیل خواص تغذیه‌ای و فواید سلامتی فراوان، از دیرباز در رژیم غذایی انسان‌ها جایگاه داشته و مصرف آن با روش‌های صحیح می‌تواند در ارتقای سلامت بدن مؤثر باشد. با این حال، توجه به کیفیت و مقدار مصرف این ماده غذایی برای جلوگیری از چالش‌های احتمالی ضروری است.

مرغ سوخاری یکی از محبوب‌ترین غذاها در سراسر جهان است و به دلیل بافت ترد بیرونی و گوشت آبدار داخلی، مورد توجه بسیاری قرار دارد. در تهیه این غذا، مرغ ابتدا با ادویه‌ها طعم‌دار شده و سپس در ترکیبی از آرد و پودر سوخاری غلتانده می‌شود تا پوسته‌ای ترد و طلایی داشته باشد.

در فروشگاه مستر قصاب، انواع اقلام مرغ سوخاری با کیفیت بالا و طعمی بی‌نظیر موجود است. ما با دقت و حساسیت بالا مرغ‌هایی تازه و مرغوب را انتخاب کرده و آن‌ها را با ادویه‌های مخصوص و روش‌های بهداشتی آماده می‌کنیم تا شما بتوانید مرغ سوخاری ترد و طلایی را به راحتی در خانه تهیه کنید.

اقلام مرغ سوخاری در مستر قصاب شامل موارد زیر است:

    •    سینه و فیله ران مرغ برای سوخاری: مناسب برای کسانی که می‌خواهند مرغ سوخاری به سبک رستورانی طبخ کنند.
    •   کتف مرغ(پاچینی): تکه‌های مخصوص کتف مرغ برای سوخاری که سریع‌تر طبخ می‌شود و مناسب میان‌وعده‌ها و دورهمی‌هاست.

تمامی اقلام مرغ سوخاری در مستر قصاب به گونه‌ای آماده شده‌اند که طعم و کیفیت عالی را به غذاهای شما اضافه کنند. با خرید اقلام مرغ سوخاری از مستر قصاب، می‌توانید به سادگی و در کمترین زمان ممکن مرغ سوخاری خانگی لذیذ و سالمی تهیه کنید و از طعم تازه و بی‌نظیر آن لذت ببرید.

طرز تهیه مرغ سوخاری خانگی

مواد لازم:

    •    تکه‌های مرغ (ران، سینه،فیله،ساق،کتف،بال یا هر قسمت دلخواه)
    •    آرد سفید: ۱ پیمانه
    •    پودر سوخاری: ۱ پیمانه
    •    تخم‌مرغ: ۲ عدد
    •    شیر: نصف پیمانه (اختیاری برای نرم‌تر شدن مرغ)
    •    نمک، فلفل سیاه، پاپریکا، پودر سیر، پودر پیاز، آویشن و زردچوبه: به مقدار لازم

طرز تهیه:

    1.    مرینیت کردن مرغ: ابتدا مرغ‌ها را با ادویه‌ها (نمک، فلفل سیاه، پاپریکا، پودر سیر و پودر پیاز) به مدت حداقل یک ساعت در یخچال بخوابانید تا طعم بگیرند.
    2.    آماده‌سازی لایه سوخاری:
    •    در یک کاسه، تخم‌مرغ‌ها را با شیر مخلوط کنید و خوب هم بزنید.
    •    در یک ظرف دیگر، آرد سفید و پودر سوخاری را با هم مخلوط کنید و کمی نمک و ادویه اضافه کنید.
    3.    پوشاندن مرغ‌ها:
    •    تکه‌های مرغ را ابتدا در آرد بزنید و سپس در تخم‌مرغ غلت دهید.
    •    دوباره مرغ را در مخلوط آرد و پودر سوخاری بزنید تا کاملاً پوشانده شود.
    4.    سرخ کردن:
    •    در یک ماهیتابه عمیق یا سرخ‌کن، روغن را داغ کنید و سپس تکه‌های مرغ را به آرامی در روغن بیندازید.
    •    مرغ‌ها را با حرارت متوسط سرخ کنید تا زمانی که پوسته بیرونی طلایی و ترد شود و داخل آن‌ها کاملاً پخته شود (حدود ۱۰-۱۲ دقیقه برای هر تکه).
    5.    گرفتن روغن اضافی:
    •    مرغ‌های سرخ‌شده را روی دستمال کاغذی بگذارید تا روغن اضافی گرفته شود.

نکات مهم:

    •    تعداد دفعات پوشاندن: اگر به پوسته ضخیم‌تر و تردتر علاقه دارید، می‌توانید مرغ‌ها را دوبار در آرد و تخم‌مرغ غلتانده و سپس سرخ کنید.
    •    تنظیم حرارت: حتماً حرارت را تنظیم کنید تا مرغ به‌طور یکنواخت پخته شود و نسوزد.

سرو:

مرغ سوخاری را می‌توان با انواع سس‌ها مانند سس تارتار، سس باربیکیو یا سس خردل عسل سرو کرد. همچنین، کنار سالاد کلم، سیب‌زمینی سرخ‌کرده و نان تازه می‌تواند ترکیب بی‌نظیری برای یک وعده غذایی کامل باشد.

این غذای لذیذ به دلیل طعم عالی و بافت خاص خود، از محبوب‌ترین گزینه‌ها برای مهمانی‌ها و دورهمی‌ها محسوب می‌شود.
نوش جان

میزان پروتئین  در بخش‌های مختلف گوشت مرغ بسته به نوع بخش متفاوت است. به طور کلی، مرغ منبع بسیار خوبی از پروتئین است و در بخش‌های مختلف بدن آن، میزان پروتئین به شرح زیر است و میزان چربی در بخش‌های مختلف گوشت مرغ متفاوت است و بسته به اینکه با پوست یا بدون پوست مصرف شود، تغییر می‌کند. در اینجا میزان چربی  و پروتئین در بخش‌های اصلی مرغ به طور تقریبی (در هر 100 گرم) آورده شده است:

1. سینه مرغ بدون پوست و استخوان:
پروتئین: حدود 31 گرم 
این بخش کم‌چرب‌ترین قسمت مرغ است و بیشترین مقدار پروتئین را دارد.

2. سینه مرغ بدون پوست و استخوان:
چربی: حدود 3.6 گرم،این بخش کم‌چرب‌ترین قسمت مرغ است و بیشتر برای افرادی که به دنبال رژیم کم‌چرب هستند، مناسب است.

3. سینه مرغ با پوست:
چربی: حدود 7.8 گرم،پوست مرغ حاوی مقدار زیادی چربی است و به همین دلیل اگر با پوست مصرف شود، میزان چربی افزایش می‌یابد.

4. ران مرغ بدون پوست و استخوان:
پروتئین:حدود 24 گرم 
ران مرغ چرب‌تر از سینه است و در نتیجه کالری بیشتری دارد، اما همچنان منبع خوبی از پروتئین است.

5. ران مرغ بدون پوست و استخوان:
چربی: حدود 9.2 گرم،ران مرغ نسبت به سینه چرب‌تر است و به همین دلیل در بسیاری از رژیم‌های غذایی محدودتر مصرف می‌شود.

6. ران مرغ با پوست:
چربی: حدود 15.5 گرم،پوست ران مرغ نسبت به سینه چربی بیشتری دارد و مصرف آن باعث افزایش قابل‌توجه چربی دریافتی می‌شود.

7. بال مرغ:
حدود 23 گرم پروتئین
این بخش شامل پروتئین متوسط و چربی بیشتری نسبت به سینه است.

8. بال مرغ بدون پوست:
• چربی: حدود 8.1 گرمبال مرغ، حتی بدون پوست نیز حاوی چربی بیشتری نسبت به سینه است.

9. بال مرغ با پوست:
• چربی: حدود 16.6 گرممصرف بال مرغ با پوست به دلیل میزان بالای چربی، کالری بیشتری به بدن می‌رساند.

8. ساق ران مرغ (قسمت پایینی ران):
حدود 28 گرم پروتئین
ساق ران پروتئین بالاتری نسبت به ران و کمی چربی بیشتری دارد.

10. ساق ران مرغ (قسمت پایینی ران) بدون پوست:
• چربی: حدود 5.7 گرمساق ران نسبت به ران مرغ کمی چربی کمتری دارد، اما همچنان چرب‌تر از سینه است.

11. ساق ران مرغ با پوست:
• چربی: حدود 11.2 گرمپوست باعث افزایش قابل توجه چربی می‌شود.

نتیجه‌گیری:
بخش‌های مختلف مرغ دارای مقادیر متفاوتی از چربی و پروتئین هستند. سینه مرغ بدون پوست کم‌چرب‌ترین بخش است، در حالی که بخش‌هایی مانند ران و بال مرغ، به خصوص با پوست، چربی بیشتری دارند. افرادی که به دنبال کاهش مصرف چربی هستند، بهتر است از بخش‌های کم‌چرب‌تر و بدون پوست استفاده کنند،این مقادیر تقریبی هستند و ممکن است بسته به نوع مرغ و روش پخت کمی متفاوت باشند.

سلام به دوستداران محصولات مستر قصاب وقت بخیر،امروز با هم تاریخچه اکبر جوجه همراه با نحوه پخت رستورانی یاد میگیریم:

اکبر جوجه یک غذای معروف ایرانی است که اصالتاً از شمال ایران، به ویژه استان مازندران، نشأت گرفته است. تاریخچه این غذا به دهه ۱۳۲۰ شمسی بازمی‌گردد. در آن زمان، فردی به نام اکبر کلبادی در شهر گلوگاه مازندران (نزدیک به بهشهر) رستورانی کوچک تأسیس کرد. او جوجه‌های تازه را با دستور پختی ویژه طبخ می‌کرد که به تدریج به شهرت رسید و به نام “اکبر جوجه” معروف شد.

روش اصلی پخت اکبر جوجه شامل سرخ کردن جوجه‌های جوان در کره است که به آن طعمی منحصربه‌فرد می‌دهد. این غذا اغلب با برنج زعفرانی و نوعی رب انار ترش یا شیرین سرو می‌شود. تفاوت اصلی این غذا با سایر انواع جوجه‌کباب‌های ایرانی، روش پخت ویژه آن و استفاده از مواد طبیعی است که به طعم خاص و مشهور اکبر جوجه منجر شده است.

با گذر زمان و افزایش محبوبیت این غذا، رستوران اکبر جوجه به یک برند خانوادگی و سپس زنجیره‌ای در سراسر ایران تبدیل شد. امروزه این نام به یک نشان تجاری تبدیل شده است که شامل چندین شعبه در مناطق مختلف کشور می‌باشد و به یکی از نمادهای آشپزی شمال ایران بدل شده است.

طرز تهیه اکبر جوجه رستورانی:

برای تهیه اکبر جوجه، می‌توانید از دستور پخت سنتی اکبر جوجه استفاده کنید که در اینجا به‌طور خلاصه توضیح داده شده است. استفاده از جوجه‌های باکیفیت و برش خورده مستر قصاب که می‌تواند فرآیند پخت را سریع‌تر و راحت‌تر کند. در ادامه، روش درست کردن اکبر جوجه را توضیح می‌دهم:

مواد لازم:

    •    جوجه کامل کوچک (جوجه محلی): ۱ عدد (یا اکبر جوجه مستر قصاب با وزن 1-1،100 کیلوگرم)

    •    کره: ۵۰ تا ۱۰۰ گرم
    •    آب‌لیمو تازه: نصف لیوان
    •    زعفران دم‌کرده: به مقدار لازم
    •    نمک و فلفل: به مقدار لازم
    •    برنج ایرانی: برای سرو (اختیاری)
    •    رب انار: ترش یا شیرین (بسته به سلیقه)

طرز تهیه:

    1.    مرینیت کردن جوجه:
جوجه‌ها را به دو نیم تقسیم کنید یا از جوجه‌های آماده استفاده کنید. برای طعم‌دهی بهتر، جوجه‌ها را با نمک، فلفل، آب‌لیمو و زعفران دم‌کرده مرینیت کنید. می‌توانید جوجه را حداقل ۲ ساعت (ترجیحاً یک شب) در این مواد نگه دارید تا طعم‌ها به خوبی جذب شوند.
    2.    سرخ کردن جوجه:
در یک تابه مناسب، کره را ذوب کنید. جوجه‌ها را در کره روی حرارت ملایم سرخ کنید تا دو طرف آن‌ها طلایی و کاملاً پخته شوند. حین سرخ کردن، جوجه‌ها را به‌طور مرتب برگردانید تا نسوزند و به خوبی کره به آن‌ها نفوذ کند.
    3.    پخت نهایی جوجه:
پس از سرخ شدن، جوجه‌ها را در یک قابلمه قرار داده و کمی آب اضافه کنید تا بخار در قابلمه بپیچد و جوجه‌ها به طور کامل بپزند. این مرحله حدود ۳۰ دقیقه طول می‌کشد.
    4.    سرو اکبر جوجه:
جوجه‌ها را پس از پخت با برنج زعفرانی سرو کنید. همچنین، رب انار را به‌عنوان سس کنار آن قرار دهید. رب انار ترش یا شیرین انتخابی سلیقه‌ای است، اما معمولاً ترکیب طعم کره و رب انار بسیار محبوب است.

نکات:

    •    زعفران دم‌کرده در این غذا نقش اساسی در طعم و عطر آن دارد، پس بهتر است زعفران مرغوب استفاده کنید.
    •    رب انار طعم اکبر جوجه را تکمیل می‌کند. می‌توانید نسبت به سلیقه خود رب ترش، شیرین یا ملس را انتخاب کنید.

محصولات مستر قصاب می‌تواند در مرحله اول کار شما را راحت کند، چون جوجه‌ها به‌طور بهداشتی و اصولی آماده شده‌ و با زنجیره سرد ارسال میشود.

 طرز تهیه:

پیاز را در روغن سرخ می کنیم تا طلایی شود گوشت را ورقه ورقه و خلال می کنیم و می شوئیم و به پیاز اضافه می کنیم. حرارت را ملایم می کنیم تا آب گوشت کامل گرفته شود و گوشت بپزد اما زیاد له نشود و پس از تمام شده آب گوشت آرد را به آن اضافه می کنیم. نمک و فلفل را نیز هم به محتویات اضافه می کنیم سپس مقداری آب اضافه می کنم و میگذاریم دوسه جوش بزند و سس آن غلیظ شود. سیب زمینی ها را پوست می کنیم آنها را شسته و پس از گرفته شدن آب آنها، سرخ می کنیم.گوشت را داخل ظرفی که می خواهیم سرو کنیم ریخته و سس سفید را روی ان می دهیم. سیب زمینی ها را هم روی سس سفید میریزیم.

آبگوشت یکی از غذاهای اصیل و مقوی ایرانی است که با دقت و توجه می توان آن را با طعم بسیار مطبوع تهیه کرد نکته ای که برای تهیه آبگوشت باید به آن توجه شود این است که بعد از جوش آمدن در ظرف را محکم بست و حرارت را ملایم نمود تا آبگوشت با بخار پخته شود و آب ان تبخیر نشود تا مجبور شویم به آن آب اضافه کنیم.

مواد لازم برای 6 نفر:

طرز تهیه:

گوشت را تیکه تیکه می کنیم و می شوئیم سپس با لوبیا و پیاز خرد کرده و 5 تا 6 لیوان آب در حرارت ملایم بار می کنیم تا کمی گوشت بپزد بعد هسته های لیمو را بیرون می آوریم و داخل آن می کنیم . سبزی تمیز شده را خرد و با روغن تفت می دهیم و داخل گوشت میریزیم و می گذاریم گوشت کامل بپزد در انتهای پخت 5 تا 6 عدد سیب زمینی پوست گرفته شده به همراه نمک و فلفل و زرچوبه به آن اضافه می کنیم.

 گوشت ژیگو باید نرم و از ران گوسفند یا گوساله جوان باشد. بریا پخت آن سیر حتما باید مصرف گردد فقط مقدار کم و زیاد بودن آن را مطابق دلخواه انتخاب کرد. به طور مدام در طول پخت می بایست آب اضافه کنیم و حتما کره به جای روغن طعم غذارا بهتر می کند.

مواد لازم:

طرز تهیه:

پس از شستن گوشت، پشت و روی آن را چندین سوراخ می کنیم و دانه های سیر را در گوشت فرو می بریم. داخل ظرفی مناسب 2 تا 3 قاشق روغن می ریزیم و گوشت را داخل آن ظرف قرار داده اطراف آن را سرخ می کنیم و به تدریج در آن آب میریزیم تا کامل پخته شود. سپس آن را از ظرف بر می داریم و سس گوشت را به آن اضافه می کنیم و روی حرارت ملایم می گذاریم. سپس زرده های تخم مرغ را خوب هم می زنیم به تدریج داخل این سس می ریزیم و مرتب به هم می زنیم یکی دوجوش زد بر می داریم. جعفری، ترخان و خامه را به آن اضافه می کنیم. بعد ژیگوی خود را در دیس قرار می دهیم و مقداری از سس تهیه شده را روی آن اضافه می کنیم سپس برای تزئین روی آن جعفری و لوبیا سبز اضافه میکنیم .

فواید و ارزش غذایی گوشت مرغ

گوشت مرغ سرشار از ویتامین هایی نظیر B6 (که در تولید گلبول های قرمز خون ، تقویت سیستم ایمنی بدن و... نقش دارند) ، مواد معدنی و پروتئین های لازم برای حفظ تراکم استخوان ها میباشد. و در هر جا به عنوان غذایی اصلی قابل سرو است. چربی گوشت مرغ از دسته چربی های اشباع نشده است که کمک به کاهش کلسترول خون میکند.

با مصرف روزانه گوشت مرغ 72 درصد از ویتامین B3 ، 36 درصد از ویتامین B6 ، 40 درصد از ماده معدنی سلنیوم که خاصیت آنتی اکسیدانی دارد قابل تامین است. همچنین سرشار از ماده فسفر (که برای حفظ و شکل گیری دندان و استخوان ها، حفاظت از بافت های ماهیچه ای و...است) میباشد. همچنین در عملکرد بهتر غده تیروئید نقش بسزایی دارد. با مصرف گوشت مرغ پتاسیم مورد نیاز بدن تامین میشود.

حال در مورد تفاوت ارزش غذایی سینه و ران مرغ میگوییم:

سینه مرغ نسبت به ران آن سفت و خشک تر است یعنی از چربی های اشباع شده کمتری برخوردار است بنابراین کم کالری تر میباشد.

یک مقدار مشخص از ران به اندازه همان مقدار مشخص از سینه، میزان کالری، چربی و کربوهیدرات بیشتری دارد و به همین دلیل کمی نرم تر لذیذ و خوشمزه تر از گوشت قسمت های دیگر است. در عوض سینه از میزان پروتئین بیشتری برخوردار است. با این اوصاف گوشت سینه برای کسانی که رژیم دارند و میخواهند کالری کمتری دریافت کنند مانند ورزشکاران مناسب است و گوشت ران برای کسانی که میبایست کالری بیشتری از غذا دریافت نمایند، مانند ورزشکاران و کسانی که نیاز به افزایش وزن و افزایش حجم ماهیچه دارند مناسب میباشد. زمانی که شما به یک تعادل در میزان دریافت کالری دست یافتید بهتر است، ترکیبی از این دو را مصرف نمایید.

افرادی که اسید اوریک بالایی دارند بهتر است از گوشت مرغ استفاده کنند. نکته مهم در مورد کم خونیست. افرادی که مبتلا به کم خونی میباشند در کنار درمان از گوشت ران مرغ تغذیه نمایند.

بنابراین پزشکان متخصص توصیه میکنند با توجه به کم خونی خانم های باردار، افراد در سنین رشد و حتی سالمندان (که ممکن است دچار اختلالات تغذیه ای باشند) مصرف گوشت ران را در برنامه تغذیه ای خود قرار دهند.