اگر هنگام شستن ران مرغ یا سینه مرغ به بخشی سفید و لزج برخورد کرده‌اید، این معمولاً مربوط به یکی از موارد زیر است:

غشاء یا پوست نازک (غشای عضلانی): این لایه نازک و شفاف قسمتی از بافت محافظ عضلات است و به عضلات سینه و ران مرغ چسبیده است.

در حالت خام، ممکن است حالتی لزج داشته باشد و به راحتی هنگام شستشو جدا شود.

چربی زیرپوستی: در برخی قسمت‌های مرغ، به‌ویژه زیر پوست ران یا سینه، لایه‌های نازک چربی وجود دارد که سفید و گاهی لزج به نظر می‌رسند.

بافت‌های لنفاوی یا غدد لنفی: این غدد کوچک و گرد ممکن است به رنگ سفید یا زرد باشند و در نزدیکی عضلات ران یا قسمت‌های داخلی سینه یافت شوند. این غدد لنفی بخشی از سیستم ایمنی مرغ هستند.

بافت متصل‌کننده (کلاژن): برخی از قسمت‌های مرغ دارای بافت کلاژنی یا الیاف پیوندی هستند که سفید و حالت ژلاتینی دارند. آیا این قسمت قابل استفاده است؟ غشاء یا چربی: معمولاً در هنگام پخت مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما اگر ترجیح می‌دهید، می‌توانید آن را جدا کنید.

غدد لنفاوی: بهتر است این غدد کوچک را قبل از پخت جدا کنید، چون طعم آن‌ها ممکن است ناخوشایند باشد. 

بافت‌های کلاژنی: این بافت‌ها هنگام پخت به ژلاتین تبدیل می‌شوند و به طعم و قوام غذا کمک می‌کنند.

اسکلت مرغ معمولاً به دلایل مختلفی توسط مشتریان خریداری می‌شود. برخی از این دلایل عبارت‌اند از:

تهیه سوپ و آبگوشت: اسکلت مرغ برای درست کردن سوپ و آبگوشت بسیار مناسب است. استخوان‌ها حاوی مواد مغذی مانند کلاژن و کلسیم هستند که به سوپ طعم و ارزش غذایی بیشتری می‌دهند.

تهیه غذاهای ارزان‌قیمت: اسکلت مرغ به دلیل قیمت پایین‌تر نسبت به گوشت کامل، برای افرادی که به دنبال گزینه‌های اقتصادی هستند، انتخاب مناسبی است.

استفاده در غذای حیوانات خانگی: برخی افراد اسکلت مرغ را برای تهیه غذا برای حیوانات خانگی مانند سگ و گربه خریداری می‌کنند، البته با رعایت نکات ایمنی برای جلوگیری از مشکلاتی مانند گیر کردن استخوان در گلوی حیوان.

استفاده در صنایع فرآوری غذا: برخی مشتریان صنعتی اسکلت مرغ را برای تولید محصولات جانبی مانند عصاره‌ها، ژلاتین، یا خوراک دام خریداری می‌کنند.

طبخ غذاهای محلی: در برخی فرهنگ‌ها و مناطق، اسکلت مرغ به‌عنوان ماده اصلی در غذاهای سنتی و محلی استفاده می‌شود.

اگر مورد خاصی مد نظر دارید، لطفاً توضیح بیشتری بدهید تا دقیق‌تر راهنمایی کنم.

درمقالات بعدی به تفضیل هر کدام از موارد بالا خواهیم پرداخت .

برای استفاده از اسکلت مرغ در تهیه سوپ و آبگوشت، مراحل زیر را دنبال کنید:

مواد لازم:

اسکلت مرغ

 سبزیجات معطر (هویج، کرفس، پیاز)

 ادویه‌ها (نمک، فلفل، برگ بو، زردچوبه، و...)

 آب

 روش تهیه:

1. شست‌وشوی اسکلت مرغ

اسکلت مرغ را به‌خوبی بشویید تا خون و ذرات اضافی از آن پاک شود.

برای کاهش بوی زهم، می‌توانید اسکلت را چند دقیقه در آب گرم بجوشانید و سپس آب آن را دور بریزید.

2. تهیه پایه سوپ یا آبگوشت

یک قابلمه بزرگ بردارید و اسکلت مرغ را در آن قرار دهید.

سبزیجات معطر (مانند هویج، کرفس و پیاز) را خرد کرده و به قابلمه اضافه کنید.

3. اضافه کردن ادویه‌ها

ادویه‌هایی مانند نمک، فلفل سیاه، برگ بو، زردچوبه، یا زنجبیل را به قابلمه اضافه کنید.

اگر طعمی قوی‌تر می‌خواهید، می‌توانید کمی سیر یا زنجبیل تازه نیز بیفزایید.

4. اضافه کردن آب

قابلمه را با آب سرد پر کنید تا مواد کاملاً پوشانده شوند.

5. پخت آهسته

قابلمه را روی شعله ملایم بگذارید و اجازه دهید به‌آرامی بجوشد.

اسکلت مرغ باید حداقل 2 تا 4 ساعت بپزد تا مواد مغذی و طعم استخوان‌ها به آب منتقل شود.

در طول پخت، کف یا چربی روی آب را با قاشق بردارید.

6. صاف کردن آبگوشت

پس از پخت کامل، مواد را از قابلمه خارج کنید.

آب گوشت را از صافی رد کنید تا شفاف و صاف شود.

7. اضافه کردن مواد دلخواه

در مرحله آخر، می‌توانید مواد دلخواه مانند رشته، سبزیجات خردشده، یا گوشت مرغ اضافه کنید و سوپ را به سلیقه خود تکمیل کنید.

این روش باعث می‌شود سوپ یا آبگوشت شما طعم غنی و ارزش غذایی بالایی داشته باشد. 

اولین تلاش‌ها در زمینه اصلاح ژنتیکی دام‌ها به دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ میلادی بازمی‌گردد، زمانی که فناوری‌های مرتبط با مهندسی ژنتیک و انتقال ژن به سرعت در حال توسعه بودند. این تلاش‌ها شامل به‌کارگیری روش‌های زیست‌فناوری مانند انتقال ژن‌ها (gene transfer) و تلقیح مصنوعی پیشرفته در دام‌ها بود.

مراحل اولیه:

1. کشف DNA و ژنتیک مولکولی:

   • کشف ساختار DNA در دهه ۱۹۵۰ توسط واتسون و کریک اولین گام مهم برای درک پایه‌های ژنتیک مولکولی بود. این دانش زمینه را برای توسعه فناوری‌های ژنتیکی فراهم کرد.

2. انتقال ژن:

   • در دهه ۱۹۷۰، دانشمندان توانستند با استفاده از روش‌هایی مانند ریزتزریق (microinjection)، ژن‌های خارجی را به جنین حیوانات وارد کنند. این روش ابتدا در موش‌ها آزمایش شد و سپس به حیوانات بزرگ‌تر گسترش یافت.

3. اولین حیوانات تراریخته:

   • در سال ۱۹۸۱، اولین موش‌های تراریخته با موفقیت ایجاد شدند. این موفقیت راه را برای انتقال ژن در سایر گونه‌های حیوانی باز کرد.
   • در سال ۱۹۸۵، اولین دام‌های تراریخته شامل گوسفند، گاو و خوک با استفاده از ریزتزریق ژن ایجاد شدند. هدف اصلی در این مرحله تولید حیواناتی با ویژگی‌های بهبود‌یافته مانند مقاومت به بیماری‌ها یا افزایش بهره‌وری بود.

4. بیوتکنولوژی در تولید پروتئین‌های دارویی:

   • یکی از اهداف اولیه اصلاح ژنتیکی دام‌ها تولید پروتئین‌های دارویی در شیر حیوانات بود. برای مثال، در دهه ۱۹۹۰، گوسفند تراریخته‌ای به نام "تریسی" تولید شد که در شیر خود پروتئینی انسانی به نام آلفا-۱-آنتی‌تریپسین تولید می‌کرد.

اهداف اصلی این تلاش‌ها:

• افزایش بهره‌وری: افزایش سرعت رشد، تولید گوشت، شیر و تخم‌مرغ.
• مقاومت به بیماری‌ها: ایجاد حیواناتی با سیستم ایمنی قوی‌تر.
• تولید دارو: تولید داروهای زیستی از طریق حیوانات.
• حفاظت از محیط زیست: کاهش اثرات زیست‌محیطی دامداری از طریق بهبود متابولیسم دام‌ها.

این پیشرفت‌ها به تدریج به توسعه روش‌های پیشرفته‌تر مانند ویرایش ژن با فناوری‌هایی مانند CRISPR-Cas9 منجر شد که دقت بالاتری در اصلاح ژنتیکی فراهم می‌کنند.

گوشت مرغ به طور مستقیم یک ماده خون‌ساز شناخته نمی‌شود، اما به دلیل ترکیبات مغذی‌ای که دارد، می‌تواند به تولید و تقویت خون در بدن کمک کند. در اینجا دلایل و نقش‌های گوشت مرغ در این زمینه بررسی می‌شود:

1. منبع آهن

    •    گوشت مرغ حاوی مقدار مناسبی آهن (البته کمتر از گوشت قرمز) است. آهن موجود در گوشت مرغ از نوع هِم (Heme Iron) است که جذب آن در بدن بهتر از آهن غیرهِم موجود در منابع گیاهی است.
    •    آهن یک ماده معدنی ضروری برای تولید هموگلوبین در خون است که اکسیژن را به بافت‌ها منتقل می‌کند.
 

2. حاوی ویتامین B12

    •    گوشت مرغ، به‌ویژه در بخش‌هایی مانند کبد مرغ، حاوی ویتامین B12 است. این ویتامین برای تولید گلبول‌های قرمز خون ضروری است.
    •    کمبود ویتامین B12 می‌تواند باعث کم‌خونی و ضعف عمومی شود.
 

3. پروتئین و سایر مواد مغذی

    •    پروتئین مرغ در ساخت آنزیم‌ها و هورمون‌هایی که در تولید خون نقش دارند، مؤثر است.
    •    وجود مواد مغذی دیگری مانند روی (زینک) نیز به تقویت سیستم ایمنی و بهبود عملکرد خون‌سازی کمک می‌کند.
 

جمع‌بندی

در حالی که گوشت مرغ به اندازه گوشت قرمز از نظر آهن و خون‌سازی قوی نیست، اما به دلیل دارا بودن آهن، ویتامین B12 و پروتئین با کیفیت، می‌تواند بخشی از فرآیند تقویت خون و جلوگیری از کم‌خونی باشد. اگر به دنبال افزایش خون‌سازی هستید، مصرف آن همراه با منابع غنی از ویتامین C (مانند لیمو، فلفل دلمه‌ای و پرتقال) می‌تواند جذب آهن را افزایش دهد.

چیکن پیکاتا یک غذای ایتالیایی خوشمزه و سریع است که طعمی ترش و خوشایند دارد. در اینجا طرز تهیه آن را آورده‌ام:

مواد لازم: سینه مرغ (۴ تکه) آرد سفید (۲ قاشق غذاخوری) نمک و فلفل به میزان لازم روغن زیتون (۲ قاشق غذاخوری) کره (۲ قاشق غذاخوری) آب لیمو (۱/۴ پیمانه) آب مرغ (۱/۴ پیمانه) کاپر (۱ قاشق غذاخوری) جعفری خرد شده برای تزئین

طرز تهیه:
1. آماده کردن مرغ: سینه‌های مرغ را به دو قسمت تقسیم کرده و با چکش مخصوص گوشت به ضخامت حدود ۱ سانتیمتر بکوبید. سپس مرغ‌ها را با نمک و فلفل مزه‌دار کنید.

2. آغشته کردن به آرد: مرغ‌ها را در آرد بغلتانید تا سطح آن‌ها کاملاً پوشانده شود. سپس اضافه آرد را تکان دهید.

3. سرخ کردن مرغ: در یک تابه بزرگ روغن زیتون را گرم کرده و مرغ‌ها را در آن سرخ کنید تا هر طرف به مدت ۲-۳ دقیقه طلایی و برشته شود. سپس مرغ‌ها را از تابه بیرون بیاورید و کنار بگذارید.

4. تهیه سس پیکاتا: در همان تابه کره را اضافه کنید. سپس آب لیمو، آب مرغ و کاپر را به آن اضافه کرده و اجازه دهید سس به جوش بیاید و کمی غلیظ شود (حدود ۳-۴ دقیقه).

5. پخت مرغ در سس: مرغ‌ها را دوباره به تابه اضافه کنید و اجازه دهید تا ۲ دقیقه دیگر در سس بپزند.

6. پایان کار: مرغ‌ها را در بشقاب سرو قرار داده و سس را روی آن بریزید. سپس با جعفری خرد شده تزئین کنید.


این غذا معمولاً با پاستا یا سیب‌زمینی سرخ شده سرو می‌شود. نوش جان!

طرز تهیه سالاد سزار
 

مواد لازم: کاهو: ۱ عدد بزرگ (ترجیحاً کاهو رومانیایی) سینه مرغ گریل‌شده: ۲ عدد نان تست یا کروتون: ۲ فنجان (برش‌های کوچک) پنیر پارمزان: ۵۰ گرم (رنده‌شده یا ورقه‌ای نازک) برای سس سالاد سزار: تخم‌مرغ: ۱ عدد روغن زیتون: ½ فنجان سیر: ۱ حبه (رنده یا له‌شده) آب‌لیمو: ۲ قاشق غذاخوری خردل دیژون: ۱ قاشق چایخوری فیله آنچوی: ۲ عدد (اختیاری) نمک و فلفل: به مقدار لازم

طرز تهیه:
1. تهیه کروتون‌ها:نان تست را به مکعب‌های کوچک برش دهید و با مقداری روغن زیتون، نمک و فلفل مخلوط کنید. آن‌ها را در فر با دمای ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد به مدت ۱۰-۱۵ دقیقه یا تا زمانی که طلایی و ترد شوند، بپزید.

2. مرغ گریل‌شده:سینه مرغ را با کمی روغن زیتون، نمک، فلفل و ادویه‌های دلخواه مزه‌دار کرده و روی گریل یا در تابه بپزید تا کاملاً مغزپخت شود. سپس آن را برش‌های باریک بزنید.

3. تهیه سس:تخم‌مرغ را به مدت ۱ دقیقه در آب جوش قرار دهید تا کمی نیم‌پز شود. سپس آن را با سیر، آب‌لیمو، خردل، آنچوی (اختیاری)، نمک و فلفل در مخلوط‌کن بریزید. هنگام مخلوط کردن، به تدریج روغن زیتون را اضافه کنید تا سس یکدست و غلیظی به دست آید.

4. آماده‌سازی سالاد:کاهو را شسته و خرد کنید. آن را در ظرفی بزرگ بریزید و روی آن مرغ گریل‌شده، کروتون و پنیر پارمزان اضافه کنید.

5. اضافه کردن سس:سس را روی سالاد بریزید و به آرامی مخلوط کنید تا همه مواد به خوبی آغشته شوند.

6. سرو:سالاد سزار را بلافاصله سرو کنید تا کروتون‌ها ترد بمانند.


نوش جان!

در سراسر جهان، دل مرغ به روش‌های متنوع و با ادویه‌های مختلف طبخ می‌شود. در زیر چند نمونه از غذاهایی که با دل مرغ در نقاط مختلف دنیا تهیه می‌شوند آورده شده است:

1. دل مرغ سرخ‌شده (Fried Chicken Hearts)
کشور: برزیل
روش طبخ: دل مرغ به طور مستقیم با نمک، فلفل، و گاهی کمی سیر یا ادویه‌های دیگر سرخ می‌شود. در برزیل، این غذا معمولاً به عنوان استارتر یا همراه غذاهای دیگر سرو می‌شود.

2. کباب دل مرغ (Grilled Chicken Hearts)
کشور: ژاپن (یاکیتوری)
روش طبخ: دل مرغ به سیخ کشیده شده و روی ذغال گریل می‌شود. معمولاً با سس‌های مختلف ژاپنی مانند سس سویا و شکر تهیه می‌شود و طعم شور و شیرینی دارد.

 3. خوراک دل مرغ با پیاز و سیر
 کشور: ترکیه و خاورمیانه
 روش طبخ: دل مرغ با پیاز، سیر، فلفل دلمه‌ای و ادویه‌های مدیترانه‌ای مانند زیره، پاپریکا، و زردچوبه تفت داده می‌شود. این غذا می‌تواند با   نان  یا برنج سرو شود.

 4. قلیه دل مرغ
 کشور: ایران
 روش طبخ: دل مرغ با پیاز داغ، ادویه‌جات سنتی ایرانی مانند زردچوبه، دارچین و سماق پخته می‌شود ودرنهایت  با سبزی‌های معطر مانند   ترخون و جعفری ترکیب می‌شود.

5. سوپ دل مرغ (Chicken Heart Soup)
کشور: روسیه و اوکراین
روش طبخ: دل مرغ به عنوان بخشی از سوپ‌های زمستانی در روسیه و اوکراین استفاده می‌شود. دل مرغ همراه با سبزیجات مختلف مانند هویج، کرفس و سیب‌زمینی و با آبگوشت غلیظ تهیه می‌شود.
 

6. کاری دل مرغ (Chicken Heart Curry)
کشور: هند و سریلانکا
روش طبخ: دل مرغ در ترکیب با ادویه‌های گرم هندی مانند کاری، زنجبیل، گشنیز، فلفل و گوجه فرنگی پخته می‌شود و طعم تند و عمیقی دارد. این غذا معمولاً با برنج یا نان سرو می‌شود.
 

7. سالاد دل مرغ (Chicken Heart Salad)
کشور: تایلند
روش طبخ: دل مرغ تفت داده شده و با سبزیجات تازه، برگ نعناع، پیازچه، و سس ماهی، لیمو و فلفل قرمز ترکیب می‌شود. این سالاد سبک و تند است و به عنوان پیش‌غذا سرو می‌شود.
 

8. آش دل مرغ
کشور: ایران
روش طبخ: دل مرغ به همراه سبزی آش، لوبیا، نخود و ادویه‌هایی مانند زردچوبه و فلفل قرمز پخته می‌شود و به عنوان آش گرم و مغذی سرو می‌شود.

9. دل مرغ با سس کچاپ و سویا (Chicken Hearts in Ketchup and Soy Sauce)
کشور: فیلیپین
روش طبخ: دل مرغ با ترکیب سس کچاپ، سس سویا و فلفل سیاه پخته می‌شود تا طعمی شیرین و شور داشته باشد و اغلب با برنج سرو می‌شود.

 10. خوراک دل مرغ و قارچ (Chicken Heart and Mushroom Stew)
 کشور: کشورهای اروپای شرقی مانند لهستان و مجارستان

 روش طبخ: دل مرغ با قارچ، پیاز، سیر، و خامه پخته می‌شود تا یک خوراک خامه‌ای و غنی به   وجود آید.
 

 دل مرغ در سراسر جهان به شکل‌های مختلف و با ادویه‌های متنوعی طبخ می‌شود، و بسته به سلیقه محلی می‌تواند طعم‌های متفاوتی داشته باشد.