شناخت بافتهای مختلف در گوشت مرغ و نحوه استفاده از آنها
اگر هنگام شستن ران مرغ یا سینه مرغ به بخشی سفید و لزج برخورد کردهاید، این معمولاً مربوط به یکی از موارد زیر است:
غشاء یا پوست نازک (غشای عضلانی): این لایه نازک و شفاف قسمتی از بافت محافظ عضلات است و به عضلات سینه و ران مرغ چسبیده است.
در حالت خام، ممکن است حالتی لزج داشته باشد و به راحتی هنگام شستشو جدا شود.
چربی زیرپوستی: در برخی قسمتهای مرغ، بهویژه زیر پوست ران یا سینه، لایههای نازک چربی وجود دارد که سفید و گاهی لزج به نظر میرسند.
بافتهای لنفاوی یا غدد لنفی: این غدد کوچک و گرد ممکن است به رنگ سفید یا زرد باشند و در نزدیکی عضلات ران یا قسمتهای داخلی سینه یافت شوند. این غدد لنفی بخشی از سیستم ایمنی مرغ هستند.
بافت متصلکننده (کلاژن): برخی از قسمتهای مرغ دارای بافت کلاژنی یا الیاف پیوندی هستند که سفید و حالت ژلاتینی دارند. آیا این قسمت قابل استفاده است؟ غشاء یا چربی: معمولاً در هنگام پخت مشکلی ایجاد نمیکند، اما اگر ترجیح میدهید، میتوانید آن را جدا کنید.
غدد لنفاوی: بهتر است این غدد کوچک را قبل از پخت جدا کنید، چون طعم آنها ممکن است ناخوشایند باشد.
بافتهای کلاژنی: این بافتها هنگام پخت به ژلاتین تبدیل میشوند و به طعم و قوام غذا کمک میکنند.
نظردهید
فرم ثبت نظرات