خورشت بهآلو یکی از خورشتهای خوشمزه و سنتی ایرانیه که با ترکیب میوهی به، آلو خشک، گوشت و ادویههای معطر درست میشه. در ادامه طرز تهیهش رو برات مینویسم:
مواد لازم برای ۴ نفر:
• گوشت خورشتی (گوسفند یا گوساله): ۳۰۰ تا ۴۰۰ گرم
• به: ۲ عدد متوسط
• آلو بخارا: ۱۵ تا ۲۰ عدد
• پیاز: ۱ عدد بزرگ
• رب گوجهفرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
• زعفران دمکرده: ۲ قاشق غذاخوری
• شکر (اختیاری برای طعم شیرین): ۱ تا ۲ قاشق غذاخوری
• دارچین: ½ قاشق چایخوری
• نمک، فلفل، زردچوبه: به مقدار لازم
• روغن: به مقدار لازم
طرز تهیه:
1. تفت دادن پیاز و گوشت:
پیاز را نگینی خرد کرده و در روغن تفت بده تا طلایی بشه. بعد زردچوبه و گوشت خورشتی رو اضافه کن و تفت بده تا گوشت تغییر رنگ بده و آبش کشیده بشه.
2. اضافه کردن رب و ادویه:
رب گوجهفرنگی، نمک، فلفل و دارچین رو اضافه کن و کمی با گوشت تفت بده تا رب خوشرنگ بشه و بوی خامیش گرفته شه.
3. پخت گوشت:
حدود ۲ تا ۳ لیوان آب جوش اضافه کن، در قابلمه رو بذار و اجازه بده گوشت با حرارت ملایم بپزه (حدود ۱.۵ تا ۲ ساعت).
4. آمادهسازی به و آلو:
بهها رو خلالی یا مکعبی خرد کن (نه خیلی نازک که له بشه). توی تابه جداگانه کمی تفت بده تا طلایی شه. آلوها رو هم بشور و اگر دوست داری، کمی بخیسون تا نرمتر بشن.
5. اضافه کردن به و آلو به خورشت:
بعد از اینکه گوشت نیمپز شد، به و آلو رو اضافه کن. شکر و زعفران دمکرده رو هم بریز. بگذار خورشت حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه دیگه جا بیفته تا بهها نرم شن ولی له نشن.
6. مرحله آخر:
خورشت که لعابدار شد و همه مواد خوب پخته شدن، آمادهی سروه. معمولاً با برنج زعفرانی سرو میشه.
اگه دوست داری خورشتت طعم ملایم شیرین داشته باشه، شکر رو فراموش نکن. البته بعضیا شکر نمیزنن که خورشت طعم ترشتری داشته باشه. کاملاً سلیقهایه
تاریخچه خورشت ماست اصفهان
خورشت ماست یکی از غذاهای سنتی و منحصر به فرد اصفهان است که برخلاف نام آن، بیشتر بهعنوان یک دسر سرو میشود. این خورشت ریشهای قدیمی در فرهنگ غذایی اصفهان دارد و گفته میشود در ابتدا برای اشرافزادگان و ثروتمندان تهیه میشد.
خورشت ماست بهتدریج به یکی از غذاهای محبوب در مراسمها و مهمانیهای خاص تبدیل شد.
نکته جالب در مورد این غذا این است که در گذشته به جای شیرینیجات امروزی، برای پذیرایی از مهمانان استفاده میشد. با وجود ظاهر ساده، طعم آن بسیار غنی و لذیذ است که ترکیبی از شیرینی، عطر و لطافت را ارائه میدهد.
طرز تهیه خورشت ماست اصفهان
مواد لازم:
• گوشت گردن یا ماهیچه گوسفندی: 250 گرم
• ماست پرچرب (ترجیحاً ماست چکیده): 500 گرم
• شکر: 1 پیمانه
• زرده تخممرغ: 1 عدد
• زعفران دمکرده: 2 قاشق غذاخوری
• گلاب: 2 قاشق غذاخوری
• خلال بادام یا پسته برای تزیین (اختیاری)
• نمک و فلفل: به میزان لازم
طرز تهیه:
1. پخت گوشت:
گوشت گردن یا ماهیچه را با مقداری آب، نمک و ادویههای دلخواه (مثل زردچوبه) روی حرارت ملایم بپزید تا کاملاً نرم شود. پس از پخت، گوشت را از استخوان جدا کنید و با گوشتکوب یا میکسر کاملاً له کنید تا یکدست و نرم شود.
2. آماده کردن ماست:
ماست را با زرده تخممرغ مخلوط کنید و روی حرارت کم قرار دهید. مدام هم بزنید تا ماست نبُرد. در این مرحله میتوانید زعفران دمکرده و شکر را اضافه کنید و به آرامی مخلوط کنید.
3. اضافه کردن گوشت:
گوشت لهشده را به مخلوط ماست اضافه کنید و خوب هم بزنید. گلاب را نیز در این مرحله اضافه کنید. اجازه دهید مواد با حرارت کم و به آرامی غلیظ شوند.
4. تزیین:
خورشت را در ظرف مناسب بریزید و روی آن را با خلال بادام، پسته و زعفران تزیین کنید. این خورشت معمولاً به صورت سرد سرو میشود، بنابراین بهتر است قبل از سرو چند ساعت در یخچال قرار گیرد.
نکات مهم:
• برای طعم بهتر، از ماست محلی و پرچرب استفاده کنید.
• افزودن زعفران و گلاب به میزان دلخواه میتواند طعم خورشت را خاصتر کند.
• این خورشت بهصورت سرد سرو میشود و بهتر است یک روز قبل از مصرف آماده شود تا مزهها به خوبی ترکیب شوند.
نکات مهم در تهیه خورشت ماست
1. جلوگیری از بریدن ماست:
بزرگترین چالش در تهیه خورشت ماست، جلوگیری از بریده شدن ماست است. برای این کار:
• از ماست پرچرب و تازه استفاده کنید.
• حرارت بسیار کم باشد و مواد به آرامی هم زده شوند.
• افزودن زرده تخممرغ به ترکیب ماست و شکر به پایداری بافت آن کمک میکند.
2. زعفران مرغوب:
زعفران اصلیترین عامل عطر و رنگ این خورشت است. استفاده از زعفران مرغوب ایرانی و دمکردن صحیح آن (با آب جوش و چند تکه یخ) تاثیر زیادی در طعم نهایی دارد.
3. سرد کردن:
خورشت ماست حتماً باید پس از آمادهسازی چند ساعت در یخچال بماند تا طعمها به خوبی در هم آمیخته شوند و بافت نهایی غذا سفتتر شود.
4. تزیین:
تزیین این غذا از نظر اصفهانیها اهمیت زیادی دارد. از خلال پسته، بادام، گل محمدی خشک و حتی زرشک برای زیبایی و طعمدهی استفاده میکنند
نوش جان!
سوپ ماهیچه یکی از غذاهای مقوی و سنتی است که برای درمان سرماخوردگی و تقویت سیستم ایمنی بسیار توصیه میشود. این سوپ به دلیل داشتن پروتئین، ویتامینها، مواد معدنی و عصارهی استخوان به بهبود علائم سرماخوردگی کمک میکند. در ادامه طرز تهیه آن را میآورم:
مواد لازم
• ماهیچه گوسفندی: ۲ تا ۳ تکه
• پیاز: ۱ عدد بزرگ (خرد شده)
• هویج: ۲ عدد (خرد شده)
• سیبزمینی: ۲ عدد (خرد شده)
• کرفس: ۲ ساقه (خرد شده)
• گوجهفرنگی: ۱ تا ۲ عدد (رنده شده یا خرد شده)
• سیر: ۲ حبه (رنده یا خرد شده)
• نمک، فلفل سیاه و زردچوبه: به مقدار لازم
• جعفری تازه: مقداری برای تزئین
• آبلیمو یا آبغوره: برای طعمدهی
طرز تهیه:
1. آمادهسازی ماهیچهها:
ماهیچهها را با کمی آب، پیاز، و مقداری زردچوبه روی حرارت قرار دهید تا به جوش بیایند. کف روی آب را با قاشق بگیرید تا سوپ زلالتر شود.
2. پخت مواد اصلی:
پس از جوش آمدن، حرارت را کم کنید و اجازه دهید ماهیچهها آرامپز شوند تا عصاره آنها کاملاً خارج شود (حدود ۲ تا ۳ ساعت). اگر زودپز استفاده میکنید، حدود ۴۵ دقیقه کافی است.
3. افزودن سبزیجات:
هویج، سیبزمینی، کرفس و گوجهفرنگی را به قابلمه اضافه کنید و اجازه دهید مواد کاملاً بپزند و نرم شوند.
4. طعمدهی:
سیر رنده شده، نمک، فلفل و در صورت تمایل کمی دارچین یا زنجبیل برای طعم گرم اضافه کنید. آبلیمو یا آبغوره را هم در انتهای پخت اضافه کنید.
5. تزئین و سرو:
سوپ را در کاسههای سرو بریزید و روی آن را با جعفری تازه خرد شده تزئین کنید.
نکات:
• میتوانید به این سوپ کمی رشته سوپی یا جو پرک اضافه کنید تا غلیظتر شود.
• اضافه کردن کمی زنجبیل تازه یا دارچین به سوپ، خاصیت ضد التهابی آن را افزایش میدهد و برای بهبود علائم سرماخوردگی مفید است.
این سوپ گرم و مقوی را میتوانید در زمان بیماری میل کنید و از خواص آن برای تقویت بدن بهره ببرید.
گوشت بوقلمون، گوشت مرغ و گوشت قرمز از جمله منابع مهم پروتئین هستند، اما هر کدام ویژگیهای تغذیهای خاص خود را دارند. در زیر مقایسه این سه نوع گوشت از جنبههای مختلف آورده شده است:
1. مقدار پروتئین
• بوقلمون: مقدار پروتئین در گوشت بوقلمون بسیار بالا است (تقریباً 28 گرم پروتئین در هر 100 گرم). این گوشت یکی از بهترین منابع پروتئین کمچرب محسوب میشود.
• مرغ: گوشت مرغ نیز پروتئین بالایی دارد (حدود 25 گرم در هر 100 گرم)، به ویژه در قسمت سینه مرغ.
• گوشت قرمز: گوشت قرمز مانند گوشت گاو و گوسفند نیز پروتئین قابلتوجهی دارد (حدود 25-27 گرم در هر 100 گرم)، اما با میزان بیشتری از چربی همراه است.
2. میزان چربی
• بوقلمون: چربی گوشت بوقلمون (بهویژه قسمت سفید آن مانند سینه) بسیار کم است. این گوشت برای افرادی که به دنبال کاهش وزن یا حفظ سلامت قلب هستند مناسبتر است.
• مرغ: مرغ نیز کمچرب است، اما بخشهایی مانند ران مرغ چربی بیشتری دارند.
• گوشت قرمز: گوشت قرمز معمولاً چربی بالاتری دارد، بهویژه در قسمتهایی مثل دنده یا گوشت چرخکرده. این چربیها معمولاً شامل چربی اشباع بیشتری هستند.
3. کلسترول
• بوقلمون: کلسترول گوشت بوقلمون نسبت به گوشت قرمز کمتر است، بنابراین برای افرادی که مشکلات قلبی دارند مناسبتر است.
• مرغ: کلسترول گوشت مرغ مشابه بوقلمون است و معمولاً مشکلی ایجاد نمیکند.
• گوشت قرمز: گوشت قرمز معمولاً کلسترول بالاتری دارد که مصرف زیاد آن میتواند خطر بیماریهای قلبی و عروقی را افزایش دهد.
4. ویتامینها و مواد معدنی
• بوقلمون: غنی از ویتامینهای گروه B (خصوصاً B6 و B12)، روی (زینک) و سلنیوم است.
• مرغ: مرغ نیز حاوی ویتامینهای B، نیاسین (B3) و فسفر است.
• گوشت قرمز: منبع غنی آهن هم (آهن هم در بدن بهتر جذب میشود)، روی و ویتامین B12 است. این آهن برای افراد کمخون مفید است.
5. کالری
• بوقلمون: کمکالریترین گزینه است (تقریباً 135 کالری در هر 100 گرم گوشت سفید بدون پوست).
• مرغ: مرغ کمی بیشتر کالری دارد (حدود 165 کالری در هر 100 گرم گوشت سفید بدون پوست).
• گوشت قرمز: بیشترین کالری را دارد (حدود 200-250 کالری بسته به میزان چربی).
6. هضم و سلامت دستگاه گوارش
• بوقلمون و مرغ: به دلیل چربی کمتر، هضم آنها آسانتر است و کمتر باعث ناراحتی گوارشی میشوند.
• گوشت قرمز: هضم گوشت قرمز زمان بیشتری میبرد و مصرف زیاد آن ممکن است باعث مشکلات گوارشی یا یبوست شود.
7. تأثیرات بر سلامت
• بوقلمون و مرغ: به دلیل چربی کمتر و اسیدهای چرب اشباع پایینتر، برای سلامت قلب و کاهش خطر بیماریهای قلبی مناسبترند.
• گوشت قرمز: مصرف زیاد گوشت قرمز با افزایش خطر بیماریهای قلبی، دیابت نوع 2 و برخی سرطانها (مانند سرطان روده بزرگ) مرتبط است.
نتیجهگیری کلی
• بوقلمون: انتخاب مناسبی برای افرادی است که به دنبال پروتئین بالا و چربی کم هستند. برای ورزشکاران، افراد دیابتی و کسانی که میخواهند وزن کم کنند ایدهآل است.
• مرغ: گزینهای همهمنظوره و متعادل است که هم برای کودکان و هم بزرگسالان مناسب است.
• گوشت قرمز: منبع غنی آهن و پروتئین است، اما باید در مصرف آن احتیاط شود، به خصوص اگر سابقه بیماری قلبی یا کلسترول بالا دارید.
همانطور که میدانید عموم غذاهای سنتی ایران بسیار غنی هستند و تاریخ قدمت داری را در خود جای دادهاند . حلیم بادمجان اصفهان نیز از جمله غذاهایی است که قدمت زیادی دارد و یکی از غذاهای قدیمی استان اصفهان بهشمار میآید. این غذا از زمانهای بسیار دور در مراسم و مهمانیهای خاص تهیه میشده
و همانطور که ایرانیها جایگاه بالایی برای پذیرایی از مهمان در نظر میگرفتند و غذا یک امر مهم در مهمانیها بوده است ، میتوان فهمید که ارزش این غذا چقدر بالا بوده و هست .
با گذشت زمان این غذا به یکی از نمادهای خوراکی این منطقه تبدیل شده است. تاریخچه حلیم بادمجان نشاندهنده عمق فرهنگ غنی و خوراکهای بسیار متنوع است که با استفاده از مواد اولیه ساده مزهی خاصی در خود دارد .حلیم بادمجان یکی از غذاهای خوشمزه و مقوی ایرانی است. در ادامه روش پخت این
غذا را شرح میدهم:
مواد لازم برای ۴ نفر:
• بادمجان: ۶ عدد متوسط
• گوشت گوسفندی (گردن یا سردست): ۳۰۰ گرم
• پیاز: ۲ عدد متوسط
• عدس: ۱ پیمانه
• برنج: نصف پیمانه
• کشک: ۱ پیمانه
• نعناع خشک: ۲ قاشق غذاخوری
• سیر: ۲ حبه
• زعفران دم کرده: ۲ قاشق غذاخوری
• روغن، نمک، فلفل و زردچوبه: به میزان لازم
طرز تهیه:
1. پخت گوشت:
گوشت را به همراه یک عدد پیاز خردشده، نمک، فلفل و زردچوبه داخل قابلمه بریزید و با آب بپزید. وقتی گوشت کاملاً پخته شد، آن را ریشریش کنید.
2. آمادهسازی بادمجان:
بادمجانها را پوست بگیرید، برش دهید و با مقداری نمک کنار بگذارید تا تلخی آن گرفته شود. سپس آنها را بشویید و در روغن سرخ کنید.
3. پخت عدس و برنج:
عدس و برنج را جداگانه در قابلمهای با آب و کمی نمک بپزید تا نرم شوند. اگر لازم بود، آب اضافی آنها را بگیرید.
4. ترکیب مواد:
گوشت ریشریششده، عدس، برنج و بادمجانهای سرخشده را داخل یک قابلمه بریزید. مخلوط را با گوشتکوب دستی یا غذاساز کاملاً له کنید تا حالت کشدار پیدا کند.
5. اضافه کردن کشک و زعفران:
کشک و زعفران دمکرده را به مواد اضافه کنید و به مدت ۱۰ دقیقه روی حرارت ملایم هم بزنید تا کاملاً جا بیفتد.
6. آمادهسازی نعناع داغ:
نعناع خشک را در کمی روغن داغ کنید و از روی حرارت بردارید. مراقب باشید نعناع نسوزد.
7. تزیین و سرو:
حلیم بادمجان را در ظرف سرو بریزید و با نعناع داغ، کشک و در صورت تمایل سیر داغ تزیین کنید.
نکات:
• استفاده از زعفران باعث عطر و رنگ بهتری میشود.
• میتوانید مقدار کشک را بسته به ذائقه کم یا زیاد کنید.
• برای طعم بهتر، از گوشت گردن استفاده کنید.
نوش جان!
زبان گوساله یکی از منابع پروتئینی محبوب در بسیاری از غذاها است که به ویژه در آشپزیهای سنتی و گاهی در رستورانها مصرف میشود. در مقایسه با دیگر منابع پروتئینی مثل مرغ، گوشت گوسفند، ماهی، تخممرغ، و حبوبات، ویژگیهایی مانند ارزش غذایی، طعم، و قیمت میتواند تفاوتهایی داشته باشد.
در ادامه مقایسهای از زبان گوساله با دیگر منابع پروتئینی رایج آورده شده است:
1. مقدار پروتئین
• زبان گوساله: 100 گرم زبان گوساله حدود 17-20 گرم پروتئین دارد که مقدار خوبی است، اما معمولاً از گوشتهای دیگر کمتر است.
• مرغ: مرغ یکی از بهترین منابع پروتئینی است که حدود 30 گرم پروتئین در 100 گرم از آن وجود دارد.
• گوشت گوسفند: این گوشت هم پروتئین زیادی دارد، مشابه مرغ، حدود 25-30 گرم پروتئین در 100 گرم.
• ماهی: ماهیهایی مانند سالمون و تن 20-25 گرم پروتئین در 100 گرم دارند، اما ماهیهای کمچرب ممکن است مقدار پروتئین کمتری داشته باشند.
• تخممرغ: تخممرغ یک منبع عالی پروتئین است و حدود 6-7 گرم پروتئین در هر عدد تخممرغ وجود دارد.
• حبوبات: حبوبات (مانند لوبیا، عدس، نخود) معمولاً 8-10 گرم پروتئین در 100 گرم دارند، که به دلیل منبع گیاهی بودن، میتواند کمتر از منابع حیوانی باشد.
2. چربی و کالری
• زبان گوساله: زبان گوساله چربی نسبتاً بالایی دارد (حدود 15-20 گرم چربی در 100 گرم) که منبع انرژی خوبی است، اما برای کسانی که رژیم کمچربی دارند ممکن است مناسب نباشد.
• مرغ: گوشت مرغ کمچربیتر است، مخصوصاً اگر پوست آن جدا شود (حدود 3-7 گرم چربی در 100 گرم).
• گوشت گوسفند: گوشت گوسفند معمولاً چربی بالاتری نسبت به مرغ دارد (حدود 20-30 گرم در 100 گرم).
• ماهی: ماهیهای چرب مانند سالمون چربی بیشتری دارند (حدود 10-20 گرم)، اما چربیهای سالم مانند امگا 3 دارند که برای سلامتی مفید است.
• تخممرغ: تخممرغ دارای حدود 5-7 گرم چربی در هر عدد است که بیشتر در زرده آن قرار دارد.
• حبوبات: حبوبات کمچربی هستند و معمولاً حدود 1-3 گرم چربی در 100 گرم دارند.
3. طعم و بافت
• زبان گوساله: زبان گوساله به دلیل بافت نرم و چرب خود، طعمی خاص و لذیذ دارد که برای بسیاری از مردم جذاب است. میتواند در غذاهای مختلف به عنوان خوراکی خوشمزه مصرف شود.
• مرغ: گوشت مرغ طعمی نسبتاً ملایم دارد و به راحتی با انواع ادویهها و چاشنیها ترکیب میشود.
• گوشت گوسفند: گوشت گوسفند طعمی قویتر و گاهی چربتر از گوشت گاو یا مرغ دارد که ممکن است برای برخی افراد خوشایند نباشد.
• ماهی: ماهی طعمی ملایمتر و گاهی اوقات تلختر از سایر منابع پروتئینی دارد. ماهیهای چرب معمولاً طعم قویتری دارند.
• تخممرغ: طعم تخممرغ ساده است، اما در ترکیب با مواد دیگر به خوبی میتواند به عنوان منبع پروتئین عمل کند.
• حبوبات: طعم حبوبات بیشتر به صورت دانهای و خشک است و معمولاً نیاز به پخت و ترکیب با دیگر مواد دارند.
4. قیمت
• زبان گوساله: معمولاً کمی گرانتر از گوشتهای دیگر است به دلیل فرایند خاص آمادهسازی و پردازش آن.
• مرغ: مرغ به عنوان یک منبع پروتئینی ارزانتر شناخته میشود.
• گوشت گوسفند: گوشت گوسفند معمولاً گرانتر از مرغ است.
• ماهی: ماهیهای چرب (مانند سالمون) میتوانند قیمت بالاتری نسبت به گوشتهای قرمز داشته باشند.
• تخممرغ: تخممرغ نسبت به دیگر منابع پروتئینی قیمت مناسبی دارد.
• حبوبات: حبوبات عموماً ارزانترین منابع پروتئینی هستند.
5. مزایا و معایب
• زبان گوساله: مزایای آن شامل طعم لذیذ و پروتئین بالا است، ولی ممکن است به دلیل چربی بالا برای افرادی که رژیم کمچربی دارند مناسب نباشد.
• مرغ: مزایای آن شامل پروتئین بالا و کمچربی بودن است، ولی ممکن است طعم آن برای بعضی افراد یکنواخت باشد.
• گوشت گوسفند: مزایای آن شامل طعم قوی و پروتئین بالا است، اما ممکن است چربی آن زیاد باشد.
• ماهی: ماهی به ویژه ماهیهای چرب دارای چربیهای سالم مانند امگا 3 هستند که مزایای زیادی برای قلب دارند.
• تخممرغ: تخممرغ یک منبع ارزان و خوشمزه پروتئینی است که به راحتی در غذاهای مختلف استفاده میشود.
• حبوبات: حبوبات برای افرادی که رژیم گیاهی دارند یا در پی مصرف منابع پروتئینی ارزانتر هستند، مناسب است.
نتیجهگیری:
هر منبع پروتئینی مزایای خاص خود را دارد. زبان گوساله برای افرادی که به دنبال طعم خاص و پروتئین حیوانی با بافت نرم هستند، گزینه مناسبی است، در حالی که دیگر منابع مانند مرغ، ماهی، و تخممرغ ممکن است به دلیل پروتئین بالاتر و چربی کمتر انتخابهای بهتری برای کسانی باشد که به سلامت قلب
و حفظ وزن اهمیت میدهند. حبوبات هم گزینهای عالی برای رژیمهای گیاهی یا کسانی است که به دنبال کاهش هزینهها هستند.