گوشت قرمز حاوی مواد مغذی مهمی مانند ویتامین B12، آهن، روی و پروتئین است که برای سلامت مغز ضروری‌اند. با این حال، مصرف زیاد گوشت قرمز، به‌ویژه گوشت‌های فرآوری‌شده (مثل سوسیس و کالباس)، با افزایش التهاب و خطر بیماری‌های قلبی-عروقی مرتبط است که می‌توانند تأثیر منفی بر سلامت مغز و افزایش خطر آلزایمر داشته باشند.
تأثیر گوشت قرمز بر آلزایمر:
مثبت: پروتئین و ویتامین B12 در گوشت قرمز می‌توانند از کاهش عملکرد شناختی جلوگیری کنند.
منفی: مصرف زیاد چربی‌های اشباع و آهن بیش از حد می‌تواند استرس اکسیداتیو و التهاب را افزایش دهد که با آلزایمر مرتبط است.

نتیجه‌گیری:
مصرف متعادل گوشت قرمز، در کنار یک رژیم غذایی سالم و سرشار از میوه‌ها، سبزیجات، ماهی و چربی‌های مفید (مانند روغن زیتون)، می‌تواند به حفظ سلامت مغز کمک کند. اما زیاده‌روی در مصرف آن، به‌ویژه گوشت‌های فرآوری‌شده، ممکن است خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش دهد.

گوشت بز به دلایل زیر دیرپز است:
1. میزان کلاژن بالا – گوشت بز حاوی مقدار زیادی کلاژن است که باعث سفتی آن می‌شود. برای تجزیه این پروتئین و نرم شدن گوشت، نیاز به زمان بیشتری برای پخت وجود دارد.

2. چربی کم – برخلاف گوشت گوسفند، گوشت بز چربی کمتری دارد. چربی نقش مهمی در نرم شدن گوشت هنگام پخت دارد، بنابراین کمبود آن باعث دیرپز شدن گوشت می‌شود.

3. الیاف عضلانی متراکم‌تر – بزها حیوانات فعالی هستند و عضلاتشان متراکم‌تر و محکم‌تر از برخی دیگر از دام‌ها است. این امر باعث سخت‌تر شدن بافت گوشت و نیاز به زمان پخت بیشتر می‌شود.


روش‌هایی برای سریع‌تر پختن گوشت بز:
خیس کردن در آب‌لیمو یا سرکه – اسیدیته به تجزیه بافت‌های سفت کمک می‌کند.
استفاده از زودپز – بهترین روش برای کاهش زمان پخت گوشت بز.
پخت آرام و طولانی – استفاده از روش‌هایی مانند خورشت یا آب‌پز کردن با حرارت کم.
استفاده از موادی مانند ماست یا کیوی – این مواد حاوی آنزیم‌هایی هستند که باعث نرم شدن گوشت می‌شوند.

با رعایت این نکات، می‌توانید گوشت بز را نرم‌تر و لذیذتر بپزید.

گوشت برزیلی معمولاً به دلایل زیر خون‌آلودتر به نظر می‌رسد:
1. روش ذبح و خونگیری – در برخی موارد، روش‌های ذبح صنعتی در برزیل ممکن است به اندازه روش‌های سنتی در ایران و کشورهای اسلامی خونگیری کامل را انجام ندهند. اگر خون به‌طور کامل از لاشه تخلیه نشود، گوشت ظاهر خون‌آلودتری خواهد داشت.

2. نحوه بسته‌بندی و انجماد – گوشت‌های برزیلی اغلب بلافاصله پس از ذبح بسته‌بندی و منجمد می‌شوند. این باعث می‌شود خون باقی‌مانده در بافت‌های گوشت حفظ شود، برخلاف گوشت تازه که فرصت بیشتری برای خروج خون دارد.

3. نوع نژاد دام – برخی از نژادهای گاو برزیلی، به‌ویژه نژادهای گوشتی مانند "نلُور" (Nelore)، ممکن است ویژگی‌هایی داشته باشند که باعث باقی‌ماندن مقداری خون در بافت‌های عضلانی‌شان شود.

4. مدت زمان نگهداری و حمل و نقل – گوشت برزیلی معمولاً مسیر طولانی‌ای را طی می‌کند تا به کشورهای دیگر برسد. در این فرآیند، به دلیل تغییرات دما در حمل‌ونقل، ممکن است مایعات بیشتری از بافت‌های گوشت خارج شوند که شبیه خون به نظر می‌رسد.


اگر به استانداردهای شرعی و بهداشتی آن حساس هستید، بهتر است گوشت را قبل از مصرف با آب سرد شست‌وشو دهید یا برای اطمینان از ذبح شرعی، برندهای معتبر را انتخاب کنید.

گوشت برزیلی از طریق یک زنجیره پیچیده واردات، از مزارع دامداری این کشور تا بازارهای مصرفی کشورهای مختلف، از جمله ایران، راه پیدا کرده است. روند ورود گوشت برزیلی به سفره‌ها را می‌توان این‌گونه خلاصه کرد:
۱. تولید در برزیل
برزیل یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان گوشت گاو و مرغ در جهان است. این کشور دارای مزارع گسترده پرورش دام و سیستم‌های صنعتی بزرگ بسته‌بندی گوشت است.
۲. صادرات و قراردادهای تجاری
شرکت‌های برزیلی گوشت را به کشورهای مختلف صادر می‌کنند. ایران یکی از مشتریان اصلی گوشت برزیلی است، به‌ویژه در دوره‌هایی که تولید داخلی پاسخگوی نیاز مصرف‌کنندگان نیست.
۳. واردات توسط شرکت‌های ایرانی
شرکت‌های ایرانی با واسطه یا به‌طور مستقیم از شرکت‌های برزیلی گوشت خریداری می‌کنند. این گوشت‌ها معمولاً از طریق کشتی‌های یخچال‌دار یا هواپیما به ایران منتقل می‌شوند.
۴. نظارت و مجوزها
سازمان‌های نظارتی مانند سازمان دامپزشکی و وزارت بهداشت ایران، گوشت وارداتی را بررسی می‌کنند تا از نظر بهداشتی و شرعی تأیید شود. گوشت‌های حلال دارای مهر تأیید از نهادهای اسلامی برزیل هستند.
۵. توزیع در بازار و فروشگاه‌ها
پس از ورود به کشور، گوشت برزیلی از طریق شرکت‌های توزیع‌کننده در فروشگاه‌ها، قصابی‌ها و مراکز توزیع عمده‌فروشی توزیع می‌شود.
۶. مصرف در رستوران‌ها و خانه‌ها
در نهایت، گوشت برزیلی به‌دلیل قیمت رقابتی و عرضه گسترده در بازار، در سبد غذایی خانوارها، رستوران‌ها و صنایع غذایی قرار می‌گیرد.
با این حال، واردات گوشت برزیلی همواره با بحث‌هایی درباره کیفیت، سلامت، قیمت و حتی مسائل شرعی و نظارتی همراه بوده است.

مقدار پروتئین موجود در گوشت سفید به نوع آن بستگی دارد. به‌طور کلی:
سینه مرغ بدون پوست و استخوان: حدود 31 گرم پروتئین در هر 100 گرم
ران مرغ بدون پوست: حدود 26 گرم پروتئین در هر 100 گرم
بوقلمون (سینه بدون پوست): حدود 29 گرم پروتئین در هر 100 گرم
ماهی (بسته به نوع آن): بین 20 تا 25 گرم پروتئین در هر 100 گرم

گوشت سفید منبع خوبی از پروتئین باکیفیت بالا، کم‌چرب و دارای آمینواسیدهای ضروری است.

بر اساس اطلاعات موجود، در سال ۱۴۰۲، حدود ۴۷۲ هزار تن گوشت قرمز در کشتارگاه‌های کشور تولید شد که ۱۳ درصد آن مربوط به استان تهران است. این میزان معادل تقریباً ۶۱٬۳۶۰ تن در سال برای استان تهران است که به‌طور متوسط به حدود ۱۶۸ تن در روز می‌رسد. با توجه به اینکه «گاو و گوساله» ۵۹ درصد و «گوسفند و بره» ۳۹ درصد از وزن دام‌های ذبح‌شده در استان تهران را تشکیل می‌دهند، می‌توان تخمین زد که به‌طور متوسط روزانه حدود ۹۹ تن گوشت گاو و گوساله و ۶۶ تن گوشت گوسفند و بره در تهران تولید می‌شود.
همچنین، ظرفیت کشتارگاه‌های استان تهران به‌گونه‌ای است که می‌توانند در یک شیفت کاری ۵ ساعته، ۱۲ هزار رأس دام را کشتار کنند که نشان‌دهنده توانایی بالای این کشتارگاه‌ها در پاسخگویی به نیازهای استان است.

بله، مصرف زیاد گوشت قرمز (به‌ویژه انواع فرآوری‌شده و پرچرب آن) می‌تواند برای افراد مبتلا به کبد چرب مضر باشد. دلایل آن شامل موارد زیر است:
1. چربی اشباع و کلسترول بالا – گوشت قرمز، مخصوصاً بخش‌های پرچرب، حاوی مقدار زیادی چربی اشباع است که می‌تواند به تجمع چربی در کبد و افزایش التهاب منجر شود.

2. افزایش التهاب و استرس اکسیداتیو – مصرف زیاد گوشت قرمز (مخصوصاً سرخ‌شده و کباب‌شده با حرارت بالا) می‌تواند باعث تولید ترکیبات التهابی شود که وضعیت کبد را بدتر می‌کند.

3. احتمال افزایش مقاومت به انسولین – مصرف گوشت قرمز زیاد ممکن است به مقاومت به انسولین منجر شود، که یکی از عوامل اصلی تشدید بیماری کبد چرب غیرالکلی است.


آیا باید گوشت قرمز را کاملاً حذف کرد؟
نه، اما بهتر است میزان آن را کاهش داده و از گزینه‌های سالم‌تر استفاده کنید: گوشت سفید (مرغ و ماهی) را جایگزین کنید. اگر گوشت قرمز مصرف می‌کنید، قسمت‌های کم‌چرب مانند فیله یا راسته را انتخاب کنید. روش پخت سالم (آب‌پز، بخارپز، یا گریل با دمای پایین) را جایگزین سرخ‌کردن کنید. مصرف گوشت فرآوری‌شده (سوسیس، کالباس) را کاهش دهید.
نتیجه: اگر به کبد چرب مبتلا هستید، بهتر است مصرف گوشت قرمز را محدود کنید و بیشتر از منابع پروتئینی سالم مانند ماهی، حبوبات، و مرغ استفاده کنید.

کشکینه یکی از غذاهای سنتی و مقوی ایلام و برخی مناطق غرب ایران است که از ترکیب بلغور گندم، دوغ ترش و سبزی‌های معطر تهیه می‌شود. این غذا به دو شکل خشک‌شده (برای نگهداری طولانی‌مدت) و به‌صورت آش طبخ می‌شود.
روش تهیه کشکینه (نوع خشک‌شده):
این روش برای ذخیره‌سازی کشکینه به‌عنوان ماده اولیه غذاهای دیگر استفاده می‌شود.
مواد لازم:
بلغور گندم – ۲ پیمانه
دوغ ترش – ۴ پیمانه
سبزی‌های معطر خشک (شنبلیله، مرزه) – ۲ قاشق غذاخوری
نمک – به میزان لازم

طرز تهیه:
1. بلغور گندم را چند ساعت در دوغ ترش بخیسانید تا کاملاً نرم شود.

2. مخلوط را با دست ورز دهید تا حالت خمیری پیدا کند.

3. سبزی‌های معطر و نمک را اضافه کرده و کاملاً مخلوط کنید.

4. از مواد گلوله‌هایی کوچک تهیه کرده و آن‌ها را در معرض آفتاب قرار دهید تا کاملاً خشک شوند.

5. بعد از خشک شدن، این گلوله‌ها را در کیسه‌های پارچه‌ای یا ظروف دربسته نگهداری کنید.



---
روش تهیه آش کشکینه:
این روش برای استفاده از کشکینه خشک‌شده در یک غذای گرم و مقوی است.
مواد لازم:
کشکینه خشک – ۱ پیمانه (یا بیشتر بسته به تعداد نفرات)
نخود – ۱/۲ پیمانه (پخته‌شده)
عدس – ۱/۲ پیمانه
پیاز – ۱ عدد بزرگ
زردچوبه، نمک و فلفل – به میزان لازم
نعنا داغ و سیر داغ – برای تزئین
آب – به مقدار کافی

طرز تهیه:
1. کشکینه‌های خشک را در آب خیس کنید تا کمی نرم شوند.

2. در یک قابلمه، پیاز را سرخ کنید و زردچوبه را اضافه کنید.

3. نخود پخته‌شده و عدس را اضافه کنید و کمی تفت دهید.

4. کشکینه را همراه با آب به قابلمه اضافه کنید و اجازه دهید آش بجوشد و جا بیفتد.

5. پس از پخت، آش را در ظرف سرو ریخته و با نعنا داغ و سیر داغ تزئین کنید.


نکته:
برخی افراد برای طعم بهتر، در پایان مقداری کشک یا دوغ ترش به آش اضافه می‌کنند.
این غذا به دلیل وجود بلغور، حبوبات و دوغ، بسیار مغذی و مناسب فصول سرد سال است.

کشکینه یکی از غذاهای سنتی و سالم است که هنوز هم در بسیاری از خانواده‌های ایلامی و غرب ایران محبوبیت دارد. آیا این غذا را امتحان کرده‌اید؟

گوجه پلو ارومیه یکی از غذاهای خوشمزه و سنتی استان آذربایجان غربی است که با مواد ساده‌ای مانند برنج، گوجه‌فرنگی، گوشت یا مرغ و ادویه‌جات محلی تهیه می‌شود. این غذا شباهت زیادی به استامبولی پلو دارد اما طعم و روش تهیه آن کمی متفاوت است.
مواد لازم برای ۴ نفر:
برنج – ۳ پیمانه
گوجه‌فرنگی – ۵ عدد بزرگ (یا ۲ قاشق غذاخوری رب گوجه‌فرنگی)
گوشت چرخ‌کرده یا تکه‌ای (یا مرغ) – ۳۰۰ گرم
پیاز – ۱ عدد بزرگ
سیر – ۲ حبه (اختیاری)
سیب‌زمینی – ۱ عدد بزرگ (برای ته‌دیگ)
نمک، فلفل، زردچوبه – به میزان لازم
دارچین و پودر زیره – ۱/۲ قاشق چای‌خوری (اختیاری)
روغن یا کره – به میزان لازم

طرز تهیه:
1. آماده‌سازی مواد:
پیاز را نگینی خرد کرده و در کمی روغن تفت دهید تا طلایی شود.
گوشت چرخ‌کرده یا تکه‌ای را به پیاز اضافه کنید و با زردچوبه، نمک و فلفل تفت دهید تا رنگ آن تغییر کند. اگر از مرغ استفاده می‌کنید، بهتر است آن را از قبل بپزید و سپس ریش‌ریش کنید.
گوجه‌فرنگی‌ها را پوست بگیرید، رنده کنید و به گوشت اضافه کنید. اجازه دهید تا آب گوجه‌ها کاملاً کشیده شود. (در صورت استفاده از رب، آن را کمی تفت دهید تا خوش‌رنگ شود.)
در صورت تمایل، مقداری دارچین و زیره به مخلوط اضافه کنید تا عطر بهتری داشته باشد.


2. پخت برنج:
برنج را بشویید و در آب و نمک به مدت ۳۰ دقیقه خیس کنید.
در یک قابلمه، آب را جوش بیاورید و برنج را داخل آن بریزید. بعد از نیم‌پز شدن، برنج را آبکش کنید.


3. ته‌دیگ و دم کردن پلو:
ته قابلمه را کمی روغن بریزید و سیب‌زمینی‌های ورقه‌شده را برای ته‌دیگ بچینید.
مقداری از برنج را داخل قابلمه بریزید، سپس یک لایه از مخلوط گوجه و گوشت روی آن پخش کنید. این کار را لایه‌لایه تکرار کنید تا همه مواد تمام شوند.
دم‌کنی بگذارید و اجازه دهید گوجه پلو حدود ۴۵ دقیقه روی حرارت ملایم دم بکشد.


4. سرو گوجه پلو:
بعد از دم کشیدن، پلو را در دیس بکشید و با ماست، سبزی‌خوردن یا سالاد شیرازی سرو کنید.



نکات:
می‌توانید این غذا را بدون گوشت هم درست کنید.
برای طعم بهتر، از گوجه‌فرنگی‌های کاملاً رسیده و آبدار استفاده کنید.
اضافه کردن کمی کره در مرحله دم کشیدن، طعم بی‌نظیری به غذا می‌دهد.

گوجه پلو ارومیه با عطر و طعم دلپذیرش، یکی از غذاهای محبوب و پرطرفدار در مناطق آذربایجان است. آیا این غذا را امتحان کرده‌اید؟

شله امیری یکی از غذاهای سنتی و مقوی استان ایلام است که از ترکیب گندم، گوشت، حبوبات و ادویه‌های محلی تهیه می‌شود. این غذا از نظر ظاهری و طعم شباهت زیادی به حلیم دارد و معمولاً در مراسم‌های خاص، ماه رمضان و روزهای سرد سال طبخ می‌شود.
مواد لازم برای تهیه شله امیری:
گندم پوست‌کنده یا بلغور گندم – ۲ پیمانه
گوشت گوسفندی (با استخوان) – ۳۰۰ گرم
نخود – ۱ پیمانه
عدس – ۱/۲ پیمانه
پیاز – ۱ عدد بزرگ
زردچوبه – ۱ قاشق چای‌خوری
نمک و فلفل – به میزان لازم
کره یا روغن حیوانی – برای سرو

طرز تهیه:
1. آماده‌سازی حبوبات: نخود را از شب قبل خیس کنید تا نفخش گرفته شود. عدس را نیز نیم ساعت قبل از پخت خیس کنید.

2. پخت گوشت: پیاز را خرد کرده و با کمی روغن تفت دهید تا طلایی شود. گوشت را اضافه کرده و با زردچوبه و فلفل تفت دهید. سپس مقداری آب اضافه کرده و اجازه دهید گوشت کاملاً بپزد.

3. اضافه کردن حبوبات: بعد از پخت گوشت، نخود را اضافه کنید و اجازه دهید بپزد. بعد از نیم‌پز شدن نخود، عدس و گندم را اضافه کنید.

4. پخت و کوبیدن مواد: مواد را روی حرارت ملایم بگذارید تا کاملاً نرم شوند. سپس گوشت را از استخوان جدا کرده و همراه با مواد دیگر بکوبید یا با گوشت‌کوب برقی مخلوط کنید تا بافتی کش‌دار و نرم پیدا کند.

5. جا افتادن غذا: اجازه دهید شله روی حرارت کم بماند تا غلیظ شود. در صورت نیاز کمی آب اضافه کنید و مرتب هم بزنید تا ته نگیرد.

6. سرو شله امیری: آن را در ظرف سرو ریخته و با کره یا روغن حیوانی و کمی دارچین تزئین کنید.


نکته:
می‌توانید این غذا را با نان محلی و ترشی سرو کنید.
استفاده از روغن حیوانی، طعم اصیل‌تری به آن می‌دهد.

شله امیری یک غذای کامل و مقوی است که انرژی زیادی دارد و برای روزهای سرد و وعده‌های سحر یا افطار در ماه رمضان بسیار مناسب است. آیا تا به حال این غذا را امتحان کرده‌اید؟

بر اساس آمارهای موجود، برزیل بزرگ‌ترین صادرکننده گوشت گاو در جهان است. این کشور در سال ۲۰۱۷ و ۲۰۱۹ با صادرات حدود ۳ میلیون تن گوشت گاو و گوساله به سایر کشورها، در جایگاه نخست قرار داشت. پس از برزیل، کشورهای هند با ۱٫۴۷ میلیون تن، آمریکا با ۱٫۴۲ میلیون تن و استرالیا با ۱٫۴ میلیون تن، به ترتیب در جایگاه‌های دوم تا چهارم بزرگ‌ترین صادرکنندگان گوشت گاو و گوساله در جهان قرار دارند.
همچنین، برزیل دومین کشور بزرگ تولید‌کننده گوشت در جهان در سال ۲۰۲۴ است و همواره یکی از برترین تولیدکنندگان گوشت در جهان بوده است. این کشور انواع مختلفی از گوشت، از جمله گوشت گاو، مرغ و خوک تولید می‌کند.
در صنعت بسته‌بندی گوشت، شرکت‌های بزرگی مانند JBS S.A. (برزیل-ایالات متحده آمریکا) و تایسون فودز (ایالات متحده آمریکا) نقش مهمی ایفا می‌کنند. این شرکت‌ها با ظرفیت تولید گسترده، هم بازارهای داخلی و هم بازارهای بین‌المللی را تأمین می‌کنند.

پودینی کوسه یکی از غذاهای سنتی و پرطرفدار بندرعباس و دیگر مناطق جنوبی ایران است که با گوشت کوسه تهیه می‌شود. این غذا به دلیل طعم خاص و ادویه‌های معطر، در بین غذاهای دریایی جایگاه ویژه‌ای دارد.
مواد لازم برای پودینی کوسه:
گوشت کوسه: ۵۰۰ گرم
پیاز: ۲ عدد بزرگ
سیر: ۴ حبه
گشنیز خرد شده: ۱ پیمانه
شنبلیله خشک: ۱ قاشق چای‌خوری (اختیاری)
فلفل سیاه، فلفل قرمز، زردچوبه: به مقدار لازم
تخم‌مرغ: ۲ عدد
تمر هندی: ۲ قاشق غذاخوری
روغن: به مقدار لازم
نمک: به مقدار لازم

طرز تهیه:
1. پختن گوشت کوسه:
کوسه را به تکه‌های کوچک تقسیم کنید.
در یک قابلمه آب بریزید و گوشت کوسه را با مقداری زردچوبه و نمک بجوشانید تا بوی زهم آن گرفته شود. سپس آبکش کرده و گوشت را ریش‌ریش کنید.


2. تهیه سس:
پیاز را خلالی خرد کنید و در روغن سرخ کنید تا طلایی شود.
سیر له‌شده را اضافه کنید و کمی تفت دهید.
ادویه‌ها (زردچوبه، فلفل سیاه و فلفل قرمز) را اضافه کنید و تفت دهید تا عطر آن‌ها آزاد شود.
تمر هندی را در نصف لیوان آب حل کرده و از صافی رد کنید، سپس به مخلوط اضافه کنید.


3. اضافه کردن گوشت و سبزیجات:
گوشت کوسه ریش‌ریش‌شده را به مخلوط پیاز و ادویه اضافه کنید و کمی تفت دهید.
گشنیز خردشده و شنبلیله را اضافه کنید و هم بزنید.


4. افزودن تخم‌مرغ:
تخم‌مرغ‌ها را در یک کاسه بشکنید و کمی هم بزنید، سپس به مخلوط اضافه کنید و هم بزنید تا تخم‌مرغ‌ها ببندند.


5. سرو پودینی کوسه:
غذا را در ظرف سرو بکشید و با نان محلی، لیموترش و سبزی‌خوردن میل کنید.



این غذا به دلیل داشتن تمر هندی و ادویه‌های جنوبی، طعمی تند و ترش دارد که بسیار خوشمزه است. دوست داری نسخه‌ای متفاوت از این غذا رو امتحان کنی؟

قنبر پلو شیرازی یکی از غذاهای سنتی و خوشمزه شیراز است که ترکیبی از برنج، گوشت قلقلی، خرما، کشمش و ادویه‌های معطر است. این غذا طعمی خاص و کمی شیرین دارد و معمولاً در مهمانی‌ها یا مناسبت‌های خاص پخته می‌شود.
مواد لازم:
برنج: ۳ پیمانه
گوشت چرخ‌کرده: ۳۰۰ گرم
پیاز: ۱ عدد (رنده‌شده)
خرما (بدون هسته): ۱۰ عدد
کشمش: ½ پیمانه
رب انار: ۲ قاشق غذاخوری (یا شیره انگور برای طعم شیرین‌تر)
زعفران دم‌کرده: ۲ قاشق غذاخوری
دارچین، نمک، فلفل و زردچوبه: به میزان لازم
روغن: به میزان لازم

طرز تهیه:
۱. پخت برنج
برنج را بشویید و مانند کته یا آبکش بپزید. اگر آبکش می‌کنید، آن را کمی زنده‌تر بردارید تا در مرحله دم کشیدن خرد نشود.

۲. تهیه گوشت قلقلی
پیاز را رنده کنید و آب آن را بگیرید.
با گوشت چرخ‌کرده، نمک، فلفل، زردچوبه و کمی دارچین مخلوط کنید و خوب ورز دهید.
از مواد، گلوله‌های کوچک درست کنید و در کمی روغن سرخ کنید تا طلایی شوند.

۳. آماده کردن مواد شیرین
خرماها را از وسط نصف کنید و در کمی روغن تفت دهید.
کشمش را نیز در مقدار کمی روغن تفت دهید تا پف کند.

۴. ترکیب نهایی و دم گذاشتن پلو
در قابلمه‌ای مقداری روغن بریزید و یک لایه برنج بریزید.
روی آن مقداری گوشت قلقلی، خرما، کشمش و رب انار بریزید.
این کار را لایه‌لایه تکرار کنید تا مواد تمام شوند.
زعفران دم‌کرده را روی برنج بریزید و درب قابلمه را ببندید.
اجازه دهید ۳۰ تا ۴۵ دقیقه با حرارت کم دم بکشد.

نکات:
اگر طعم ترش دوست دارید، رب انار بیشتری اضافه کنید. برای طعم شیرین‌تر، می‌توانید مقداری شیره انگور هم اضافه کنید. این غذا را معمولاً با سالاد شیرازی یا ماست سرو می‌کنند.
قنبر پلوی شیرازی را امتحان کنید و از ترکیب خاص طعم‌های شیرین و ترش آن لذت ببرید!

آش شولی یکی از معروف‌ترین و محبوب‌ترین آش‌های سنتی یزد است که طعمی ترش و خوشمزه دارد. این آش بیشتر در فصل‌های سرد سال پخته می‌شود و ترکیب چغندر، عدس، آرد و سرکه یا رب انار، آن را به یک غذای مقوی و متفاوت تبدیل کرده است.
مواد لازم:
چغندر: ۲ عدد متوسط (خردشده)
عدس: ½ پیمانه
سبزی آش (جعفری، اسفناج و شوید): ۲ پیمانه خردشده
آرد گندم: ۲ قاشق غذاخوری
سرکه یا رب انار: ۲ قاشق غذاخوری (بسته به ذائقه)
پیاز: ۲ عدد بزرگ
نمک، فلفل، زردچوبه: به میزان لازم
روغن: به میزان لازم
نعناع خشک: ۱ قاشق غذاخوری (برای تزئین)

طرز تهیه:
۱. آماده‌سازی مواد
چغندر را پوست گرفته و به صورت خلالی یا مکعبی خرد کنید.
عدس را شسته و کنار بگذارید.
سبزی‌ها را ریز خرد کنید.
پیازها را خلالی کرده و در روغن تفت دهید تا طلایی شوند.

۲. پخت مواد اصلی
چغندر خردشده را به پیاز سرخ‌شده اضافه کنید و کمی تفت دهید.
زردچوبه و عدس را اضافه کرده و ۴ لیوان آب بریزید.
اجازه دهید عدس و چغندر کاملاً بپزند.

۳. اضافه کردن آرد
آرد را در نصف لیوان آب سرد حل کنید تا گلوله نشود.
وقتی عدس و چغندر نرم شدند، مخلوط آرد را به آش اضافه کنید و مرتب هم بزنید تا ته نگیرد.

۴. افزودن سبزی و طعم‌دهنده‌ها
سبزی آش را اضافه کنید و اجازه دهید ۱۵ دقیقه دیگر بپزد.
نمک، فلفل و سرکه (یا رب انار) را به آش اضافه کنید و هم بزنید.

۵. تزئین و سرو
در یک تابه کوچک، نعناع خشک را در کمی روغن تفت دهید (نعناع داغ).
آش را در کاسه بریزید و روی آن را با پیاز داغ و نعناع داغ تزئین کنید.

نکات:
ترشی آش را تنظیم کنید: اگر طعم خیلی ترش دوست دارید، از رب انار استفاده کنید. اگر طعم ملایم‌تر می‌خواهید، سرکه اضافه کنید. غلیظ بودن آش: شولی نباید خیلی سفت باشد، بنابراین مقدار آب را حین پخت تنظیم کنید. سبزی‌ها: سبزی اصلی این آش اسفناج است، اما جعفری و شوید هم به طعم بهتر آن کمک می‌کنند.
آش شولی یزدی را امتحان کنید و از طعم خاص و دلچسب آن لذت ببرید!

پلو عدس یزدی (عدس‌پلو با قیمه یزدی) یکی از غذاهای سنتی و محبوب یزد است که ترکیبی از عدس‌پلو و قیمه نخود بوده و به دلیل داشتن پروتئین، فیبر و کربوهیدرات، غذایی کامل و مقوی محسوب می‌شود.
مواد لازم برای عدس‌پلو:
برنج: ۲ پیمانه
عدس: ۱ پیمانه
زعفران دم‌کرده: ۲ قاشق غذاخوری
روغن یا کره: به میزان لازم
نمک: به میزان لازم

مواد لازم برای قیمه نخود:
گوشت خورشتی (گوسفند یا گوساله): ۳۰۰ گرم
نخود: ۱ پیمانه (از قبل خیس‌خورده)
پیاز: ۱ عدد بزرگ
رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
زردچوبه، دارچین، فلفل، نمک: به میزان لازم
لیمو عمانی: ۲ عدد
روغن: به میزان لازم

طرز تهیه:
مرحله ۱: پخت عدس‌پلو
1. عدس را جداگانه با آب بپزید تا نرم شود، سپس آبکش کنید.

2. برنج را شسته و در قابلمه با آب و نمک نیم‌پز کنید، سپس آبکش کنید.

3. در قابلمه کمی روغن بریزید، یک لایه برنج و یک لایه عدس بریزید و این کار را تا تمام شدن مواد ادامه دهید.

4. زعفران دم‌کرده را روی برنج بدهید و روی حرارت کم دم کنید.


مرحله ۲: تهیه قیمه نخود
1. پیاز را نگینی خرد کنید و در روغن تفت دهید تا طلایی شود.

2. گوشت خورشتی را اضافه کرده و با زردچوبه، فلفل و دارچین تفت دهید تا رنگ گوشت تغییر کند.

3. رب گوجه را اضافه کرده و تفت دهید تا رنگ آن باز شود.

4. نخود از قبل خیس‌خورده را اضافه کنید، کمی تفت دهید، سپس چند لیوان آب اضافه کنید و اجازه دهید با حرارت ملایم بپزد.

5. لیمو عمانی‌ها را سوراخ کرده و در اواسط پخت اضافه کنید.

6. بعد از پخت کامل، نمک و دارچین را اضافه کنید و بگذارید خورش جا بیفتد.


مرحله ۳: سرو پلو عدس یزدی
عدس‌پلو را در دیس بکشید و قیمه نخود را در کنار آن سرو کنید.
می‌توانید روی برنج از پیاز داغ، کشمش و زرشک سرخ‌شده برای تزئین استفاده کنید.

این غذا را معمولاً با سالاد شیرازی، ماست و ترشی سرو می‌کنند. نوش جان

یتیمچه ارومیه یک غذای سنتی و گیاهی است که بدون گوشت تهیه می‌شود و بسیار سالم، مقوی و خوشمزه است. این غذای ساده از بادمجان، گوجه‌فرنگی، سیب‌زمینی و فلفل سبز درست می‌شود و معمولاً با نان سرو می‌شود.
مواد لازم برای ۴ نفر
بادمجان: ۳ عدد متوسط
گوجه‌فرنگی: ۴ عدد
سیب‌زمینی: ۲ عدد متوسط
فلفل سبز: ۲ عدد
پیاز: ۱ عدد بزرگ
روغن: به مقدار لازم
نمک، فلفل، زردچوبه: به مقدار لازم

طرز تهیه یتیمچه ارومیه
1. آماده‌سازی بادمجان:بادمجان‌ها را پوست گرفته، حلقه‌حلقه یا مکعبی خرد کنید و حدود ۳۰ دقیقه در آب‌نمک قرار دهید تا تلخی آن گرفته شود. سپس آن‌ها را بشویید و خشک کنید.

2. سرخ کردن بادمجان:در تابه‌ای مقداری روغن بریزید و بادمجان‌ها را سرخ کنید تا طلایی شوند. سپس آن‌ها را روی دستمال کاغذی قرار دهید تا روغن اضافی گرفته شود.

3. سرخ کردن پیاز و فلفل:پیاز را نگینی خرد کرده و در روغن تفت دهید تا سبک و طلایی شود. فلفل سبز را حلقه‌ای خرد کرده و به پیاز اضافه کنید. کمی تفت دهید تا نرم شود.

4. افزودن سیب‌زمینی و گوجه:سیب‌زمینی‌ها را مکعبی خرد کرده و به تابه اضافه کنید. کمی تفت دهید، سپس گوجه‌فرنگی‌های خردشده را همراه با نمک، فلفل و زردچوبه اضافه کنید. اجازه دهید مواد کمی نرم شوند.

5. پخت نهایی:بادمجان‌های سرخ‌شده را به مواد اضافه کرده و کمی هم بزنید. درب تابه را بگذارید و حدود ۱۵ دقیقه روی حرارت ملایم بپزید تا طعم‌ها ترکیب شوند.

6. سرو یتیمچه:یتیمچه را در ظرفی کشیده و با نان تازه و سبزی خوردن میل کنید.


نکات مهم:
می‌توان این غذا را بدون سرخ کردن هم تهیه کرد؛ کافی است همه مواد را آب‌پز کرده و در کنار هم بپزید.
می‌توان مقداری سیر یا ادویه‌های دلخواه مانند دارچین و پاپریکا برای طعم بهتر اضافه کرد.
برخی افراد کمی رب گوجه‌فرنگی به آن اضافه می‌کنند تا رنگ و طعم بهتری داشته باشد.

نوش جان!

کوفته تبریزی یکی از معروف‌ترین و محبوب‌ترین غذاهای سنتی آذربایجان و به‌ویژه شهر تبریز است. این غذای لذیذ ترکیبی از گوشت چرخ‌کرده، لپه، برنج، سبزیجات معطر و ادویه‌های خاص است که همراه با تخم‌مرغ آب‌پز، گردو، آلو و زرشک درون یک توپ بزرگ قرار گرفته و در سس مخصوصی پخته می‌شود.
مواد لازم برای تهیه کوفته تبریزی (۴ نفر)
گوشت چرخ‌کرده (ترجیحاً گوساله و گوسفند مخلوط): ۴۰۰ گرم
لپه: ۱ پیمانه
برنج: ۱/۲ پیمانه
پیاز: ۲ عدد (یک عدد برای مخلوط کوفته، یک عدد برای سس)
سبزیجات معطر: ۱ پیمانه (تره، جعفری، مرزه، گشنیز)
تخم‌مرغ: ۱ عدد (برای مخلوط کوفته)
تخم‌مرغ آب‌پز: ۲ عدد (برای داخل کوفته)
زرشک: ۲ قاشق غذاخوری
گردو: ۴ عدد
آلو: ۴ عدد
رب گوجه‌فرنگی: ۲ قاشق غذاخوری
نمک، فلفل، زردچوبه و دارچین: به مقدار لازم
آب: ۳ لیوان
روغن: به مقدار لازم

طرز تهیه کوفته تبریزی
1. آماده‌سازی لپه و برنج:لپه را از قبل خیس کرده و سپس بپزید تا نرم شود. برنج را هم نیم‌پز کنید.

2. آماده‌سازی مواد کوفته:یک عدد پیاز را رنده کرده و آب آن را بگیرید. سپس گوشت چرخ‌کرده، لپه پخته‌شده، برنج نیم‌پز، سبزیجات معطر، نمک، فلفل، زردچوبه و دارچین را اضافه کنید. تخم‌مرغ خام را نیز به این مواد بیفزایید. همه را با هم چرخ کرده یا در غذاساز بریزید تا مخلوط یکدستی حاصل شود.

3. قالب‌گیری کوفته‌ها:از مخلوط به اندازه یک پرتقال بزرگ برداشته و در وسط آن تخم‌مرغ آب‌پز، گردو، زرشک و آلو قرار دهید. سپس آن را به‌خوبی گرد کنید تا مواد داخل آن نشت نکند.

4. آماده‌سازی سس:یک عدد پیاز را نگینی خرد کرده و در روغن تفت دهید. سپس رب گوجه‌فرنگی، نمک، فلفل و زردچوبه را اضافه کنید و کمی تفت دهید. ۳ لیوان آب به سس اضافه کرده و اجازه دهید بجوشد.

5. پخت کوفته‌ها:کوفته‌ها را با احتیاط درون سس در حال جوش قرار دهید و اجازه دهید با حرارت ملایم حدود ۱ ساعت بپزند. در حین پخت، سس را روی کوفته‌ها بریزید تا ترک نخورند.

6. سرو کوفته تبریزی:پس از پخت، کوفته‌ها را با سس غلیظ‌شده در ظرفی مناسب سرو کرده و با نان تازه میل کنید.


نکات مهم برای تهیه کوفته تبریزی
برای جلوگیری از وا رفتن کوفته، حتماً مواد را خوب ورز دهید.
استفاده از سبزیجات تازه، طعم بهتری به کوفته می‌دهد.
آب داخل قابلمه نباید بیش از حد باشد تا کوفته‌ها از هم نپاشند.
اگر کوفته‌ها در هنگام پخت باز شدند، می‌توان مقدار برنج و لپه را در دفعه بعدی کمتر کرد.

نوش جان!

ترشی تره یکی از غذاهای خوشمزه و محبوب گیلان است که طعمی ترش و خوشایند دارد. این غذای محلی ترکیبی از سبزیجات معطر، برنج، تخم‌مرغ، سیر، و چاشنی‌های ترش مانند آب‌غوره یا آب‌نارنج است که طعمی منحصر‌به‌فرد به آن می‌بخشد.
مواد لازم برای تهیه ترشی تره (برای ۴ نفر):
سبزی معطر (جعفری، گشنیز، اسفناج، تره، چوچاق و خالواش) – ۴۰۰ گرم
برنج – ½ پیمانه
سیر – ۳ حبه (له‌شده یا خردشده)
تخم‌مرغ – ۲ عدد
آب‌غوره یا آب‌نارنج – ½ پیمانه (بسته به میزان ترشی دلخواه)
نمک، فلفل و زردچوبه – به مقدار لازم
روغن – برای سرخ کردن
طرز تهیه:
برنج را بپزید: برنج را با یک لیوان آب بگذارید روی حرارت تا نرم و لعاب‌دار شود.
سبزیجات را اضافه کنید: سبزی‌های معطر را ریز خرد کرده و به برنج اضافه کنید. اجازه دهید با حرارت ملایم بپزد.
چاشنی بزنید: بعد از ۱۵ دقیقه، سیر له‌شده، زردچوبه، نمک و فلفل را به ترکیب اضافه کنید.
ترشی را تنظیم کنید: آب‌غوره یا آب‌نارنج را به قابلمه اضافه کنید و اجازه دهید همه مواد خوب جا بیفتند.
تخم‌مرغ را اضافه کنید: تخم‌مرغ‌ها را در ظرفی جداگانه هم بزنید و در انتهای پخت داخل قابلمه بریزید. اجازه دهید کمی ببندد و سپس غذا را هم بزنید.
سرو کنید: ترشی تره را می‌توان با نان یا برنج سرو کرد. در کنار آن، ماهی سرخ‌شده یا سیرترشی هم گزینه‌های خوبی هستند.
نکته: برخی افراد برای طعم بیشتر، از آب انار ترش یا رب انار هم استفاده می‌کنند.
این غذا را امتحان کرده‌اید؟ اگر بله، معمولاً با چه چیزی سرو می‌کنید؟

انتخاب بین کباب فیله و کباب راسته گوساله به سلیقه و ذائقه شما بستگی دارد، اما هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند:
کباب فیله گوساله:
نرم‌تر و لطیف‌تر است چون فیله از عضلات کم‌تحرک گوساله گرفته می‌شود.
آبدار و خوشمزه است، اما چربی کمی دارد، بنابراین ممکن است خشک‌تر به نظر برسد اگر درست گریل نشود.
برای افرادی که گوشت نرم و لطیف را ترجیح می‌دهند، گزینه بهتری است.

کباب راسته گوساله:
کمی سفت‌تر از فیله است ولی طعم قوی‌تری دارد.
اگر به‌درستی مزه‌دار و کباب شود، ترکیبی از نرمی و طعم دلچسب خواهد داشت.
به دلیل داشتن کمی چربی، معمولاً آبدارتر از فیله است و خوشمزه‌تر به نظر می‌رسد.

نتیجه:
اگر نرمی و لطافت برای شما مهم‌تر است، فیله انتخاب بهتری است.
اگر طعم غنی‌تر و گوشتی‌تر را دوست دارید، راسته را امتحان کنید.

شما کدام را ترجیح می‌دهید؟

آش کاچی یکی از غذاهای سنتی همدان است که بیشتر به عنوان یک غذای مقوی و پرانرژی برای تقویت بدن، به‌ویژه برای زنان بعد از زایمان یا افراد بیمار، تهیه می‌شود. این آش ترکیبی از آرد، روغن حیوانی، ادویه‌ها و شکر است و طعمی شیرین و دلچسب دارد.
مواد لازم برای آش کاچی (۴ نفر)
آرد گندم: ۱ پیمانه
روغن حیوانی یا کره: ۲ قاشق غذاخوری
شکر: ۱/۲ پیمانه (بسته به ذائقه)
زعفران دم‌کرده: ۱ قاشق غذاخوری
گلاب: ۲ قاشق غذاخوری
آب: ۴ پیمانه
دارچین: ۱ قاشق چای‌خوری
زنجبیل (اختیاری): ۱/۲ قاشق چای‌خوری
مغز گردو، خلال بادام یا پسته برای تزئین

طرز تهیه آش کاچی
1. تفت دادن آرد: در یک قابلمه، آرد را روی حرارت ملایم تفت دهید تا رنگ آن کمی طلایی شود و بوی خامی آن از بین برود.

2. اضافه کردن روغن: روغن حیوانی یا کره را به آرد اضافه کرده و مرتب هم بزنید تا کاملاً یکدست شود.

3. افزودن آب و ادویه‌ها: کم‌کم آب را اضافه کنید و مرتب هم بزنید تا آرد گلوله نشود. سپس زعفران، دارچین، و زنجبیل را اضافه کنید.

4. شیرین کردن کاچی: شکر و گلاب را اضافه کرده و اجازه دهید مواد با هم بجوشند تا آش قوام پیدا کند.

5. سرو و تزئین: بعد از اینکه آش به غلظت مناسب رسید، آن را در ظرف سرو ریخته و با مغز گردو، خلال بادام یا پسته تزئین کنید.


نکات مهم:
برای داشتن طعمی خاص‌تر، می‌توانید مقدار کمی هل آسیاب‌شده نیز به کاچی اضافه کنید.
غلظت این آش باید مانند فرنی باشد؛ اگر خیلی سفت شد، مقداری آب جوشیده اضافه کنید.
برخی افراد به‌جای شکر از شیره انگور یا عسل استفاده می‌کنند تا کاچی سالم‌تر باشد.

آش کاچی یک غذای سبک اما بسیار مغذی است که به دلیل داشتن ادویه‌های گرم، برای روزهای سرد سال و تقویت سیستم ایمنی بدن مناسب است.