گوشت شترمرغ برخلاف تصور رایج، گوشت چربی نیست؛ در واقع، این گوشت یکی از کم‌چرب‌ترین انواع گوشت قرمز محسوب می‌شود. ویژگی‌های مهم گوشت شترمرغ عبارت‌اند از:
چربی کم: میزان چربی گوشت شترمرغ بسیار کمتر از گوشت گاو یا گوسفند است. در هر 100 گرم گوشت شترمرغ حدود 2 تا 3 گرم چربی وجود دارد.
کلسترول پایین: سطح کلسترول آن هم پایین‌تر از بسیاری از گوشت‌های دیگر است.
پروتئین بالا: محتوای پروتئینی گوشت شترمرغ زیاد است، مشابه با گوشت گاو.
طعم مشابه گوشت گوساله: ولی با بافتی لطیف‌تر.

اگر احساس می‌کنید گوشت شترمرغ چرب است، ممکن است یکی از دلایل زیر باشد:
1. وجود چربی‌های سطحی یا بین‌بافتی در بخشی از گوشت که جدا نشده.

2. نحوه پخت (مثلاً سرخ کردن در روغن زیاد یا همراه با چربی‌های دیگر).

3. اشتباه در تشخیص نوع گوشت (ممکن است گوشت بخش‌هایی از بدن شترمرغ مانند ران که چربی بیشتری دارند، مصرف شده باشد).

بررسی تخصصی شقه گوسفندی: برش، طعم دار کردن، پخت، میزان پروتئین و چربی

شقه گوسفندی یکی از محبوب‌ترین انواع گوشت در بسیاری از کشورهای جهان، به‌ویژه در مناطق خاورمیانه و آسیا است. این بخش از گوشت که شامل قسمت‌هایی از بدن گوسفند مانند ران، گردن و سینه می‌شود، نه تنها به دلیل طعم و کیفیت عالی خود محبوب است بلکه خواص غذایی و پخت آن نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله، به بررسی تخصصی شقه گوسفندی از جنبه‌های مختلفی مانند برش، طعم دار کردن، روش‌های پخت، و میزان پروتئین و چربی موجود در آن پرداخته می‌شود.

برش شقه گوسفندی

برش شقه گوسفندی نیازمند دقت و مهارت خاصی است تا گوشت به بهترین نحو قابل استفاده قرار گیرد. شقه معمولاً شامل بخش‌های مختلفی است که شامل ران، گردن، و سینه می‌شود. این قسمت‌ها بسته به نوع پخت، می‌توانند به‌طور جداگانه یا به‌صورت کلی مورد استفاده قرار گیرند.
    1.    ران: این بخش از گوشت نرم و بدون چربی زیاد است و برای پخت‌هایی مانند کباب و بریانی مناسب است.
    2.    گردن: گردن گوسفند معمولاً کمی چرب‌تر و دارای بافتی نرم‌تر است که برای پخت‌های آهسته و خورش‌ها عالی است.
    3.    سینه: گوشت سینه، از نظر طعم و بافت، برای خوراک‌هایی که نیاز به پخت طولانی دارند مانند خورش و آبگوشت مناسب است.

طعم دار کردن شقه گوسفندی

طعم دار کردن شقه گوسفندی یکی از مراحل کلیدی در پخت این گوشت است که می‌تواند تأثیر زیادی بر طعم نهایی غذا داشته باشد. معمولاً برای طعم دار کردن، از ترکیب‌های مختلفی از ادویه‌جات استفاده می‌شود که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
    •    سیر و پیاز: این دو عنصر به‌طور رایج در طعم‌دار کردن گوشت گوسفند استفاده می‌شوند و طعم‌های عمیق و دلپذیری ایجاد می‌کنند.
    •    زردچوبه و فلفل: این ادویه‌ها نه‌تنها طعم خوب بلکه رنگ زیبایی به گوشت می‌دهند.
    •    آویشن و رزماری: این گیاهان معطر با طعم خاص خود، به گوشت گوسفند عطر و طعم خاصی می‌بخشند.
    •    ماست: ماست به‌ویژه در طعم دار کردن شقه گوسفندی به نرم شدن گوشت کمک می‌کند و آن را در برابر حرارت مقاوم‌تر می‌کند.

روش‌های پخت شقه گوسفندی

پخت شقه گوسفندی به روش‌های مختلفی انجام می‌شود که هر کدام ویژگی‌ها و مزایای خاص خود را دارند:
    1.    کبابی: یکی از رایج‌ترین روش‌ها برای پخت شقه گوسفندی، کباب کردن است. این روش بیشتر برای برش‌های ران گوسفند استفاده می‌شود که نیاز به پخت سریع دارند.
    2.    خورشتی: گوشت شقه در پخت خورش‌ها، به‌ویژه خورش‌هایی که نیاز به پخت آهسته دارند، بسیار مناسب است. پخت آهسته باعث می‌شود گوشت نرم و آبدار شود.
    3.    آب‌پز: این روش برای گوشت‌های چرب‌تر مانند گردن گوسفند مناسب است. گوشت در آب جوش پخته می‌شود و به تدریج طعم‌های مختلف به آن اضافه می‌شود.

میزان پروتئین و چربی شقه گوسفندی

شقه گوسفندی منبع غنی از پروتئین و مواد مغذی است. در هر 100 گرم گوشت گوسفندی بدون چربی، معمولاً حدود 20-25 گرم پروتئین وجود دارد. این میزان پروتئین برای حفظ و تقویت عضلات بدن بسیار مفید است.

از سوی دیگر، شقه گوسفندی حاوی چربی‌های اشباع است که باید در مصرف آن دقت کرد. میزان چربی در گوشت گوسفند به نوع برش بستگی دارد. به‌طور معمول، شقه گوسفندی می‌تواند بین 10 تا 20 گرم چربی در هر 100 گرم گوشت داشته باشد که این چربی‌ها بیشتر در نواحی خاصی مانند گردن و سینه تمرکز دارند. این چربی‌ها در صورت مصرف به میزان معقول، می‌توانند انرژی مورد نیاز بدن را تأمین کنند.

نتیجه‌گیری

شقه گوسفندی یکی از برش‌های محبوب و مغذی گوشت گوسفند است که با روش‌های مختلفی مانند کبابی، خورشتی یا آب‌پز می‌توان آن را پخت و طعم دار کرد. میزان پروتئین بالا و چربی نسبتاً زیاد آن، این گوشت را به منبعی مفید برای تأمین نیازهای غذایی بدن تبدیل می‌کند. برای بهره‌مندی بیشتر از خواص شقه گوسفندی، باید در انتخاب روش پخت و مصرف آن دقت کرد تا از فواید آن بهره‌مند شد و در عین حال از مصرف چربی اضافی اجتناب کرد.

ترکیب گوشت شتر و گوسفند در پخت غذا می‌تواند طعم، بافت و ارزش غذایی خاصی ایجاد کند. این ترکیب به‌ویژه در برخی مناطق ایران، کشورهای عربی و آفریقایی رایج است. در ادامه نکاتی درباره این ترکیب آورده‌ام:
1. طعم و مزه:
گوشت شتر: طعمی قوی، کمی شیرین و بافتی نسبتاً سفت دارد.
گوشت گوسفند: چرب‌تر، نرم‌تر و دارای طعم ملایم‌تری است.

ترکیب این دو گوشت باعث تعادل در طعم و چربی می‌شود، به‌ویژه اگر گوشت شتر لخم باشد و گوشت گوسفند مقداری چربی داشته باشد.
2. نسبت ترکیب پیشنهادی:
۷۰٪ گوشت شتر + ۳۰٪ گوشت گوسفند: مناسب برای خورش یا کباب کوبیده سفت‌تر.
۵۰٪ گوشت شتر + ۵۰٪ گوشت گوسفند: برای کباب یا کوفته با طعم متعادل.
۳۰٪ گوشت شتر + ۷۰٪ گوشت گوسفند: برای غذاهایی که نرمی و چربی بیشتری نیاز دارند.

3. کاربردها:
کباب کوبیده: با ترکیب گوشت چرب گوسفند و گوشت شتر، طعم قوی‌تر و بافت بهتر به دست می‌آید.
آبگوشت یا خورش: گوشت شتر دیرپزتر است، پس بهتر است با زمان بیشتر پخته شود.
خوراک‌ها و پلوها: گوشت شتر عطر خوبی به غذا می‌دهد و گوسفند آن را خوش‌خوراک‌تر می‌کند.

در طب سنتی ایرانی، گوشت‌ها بر اساس طبع (مزاج) خود به گرم یا سرد دسته‌بندی می‌شوند. گفته می‌شود که گوشت گوساله طبع سرد دارد به دلایل زیر:
1. رطوبت بالا و حرارت کم: گوشت گوساله نسبت به گوشت گوسفند دارای رطوبت بیشتر و چربی کمتر است، و همین باعث می‌شود طبع آن سرد و تر محسوب شود.

2. تأثیر بر بدن: در طب سنتی باور بر این است که مصرف زیاد گوشت سرد باعث ضعف گوارش، نفخ، و کاهش انرژی بدن می‌شود، مگر اینکه با مصلحات (مانند دارچین، زنجبیل، سیر یا فلفل) مصرف شود.

3. سن حیوان: گوساله هنوز به بلوغ نرسیده و گوشت آن لطیف‌تر و سبک‌تر از گوشت گاو بالغ است. در نتیجه سردی آن بیشتر به چشم می‌آید.

بله، خوراک گاو شیرده با گاو گوشتی تفاوت قابل توجهی دارد، زیرا اهداف پرورش و نیازهای تغذیه‌ای آن‌ها متفاوت است:
۱. هدف اصلی تغذیه
گاو شیرده: هدف افزایش تولید شیر است، پس نیاز به انرژی، پروتئین و مواد معدنی خاص برای حفظ تولید شیر بالا و سلامت دام دارد.
گاو گوشتی: هدف افزایش وزن و توده عضلانی است، بنابراین تغذیه روی رشد سریع و ذخیره چربی تمرکز دارد.

۲. ترکیب جیره غذایی
گاو شیرده:
انرژی بالا (نشاسته‌دار مثل ذرت)
پروتئین بالا (کنجاله سویا، یونجه)
مکمل‌های معدنی (کلسیم، فسفر، منیزیم)
فیبر کافی برای سلامت شکمبه

گاو گوشتی:
انرژی بالا (ولی با کنترل پروتئین نسبت به شیرده)
فیبر کمتر (برای تسریع رشد)
افزودنی‌هایی برای افزایش ضریب تبدیل خوراک به گوشت


۳. تأثیر بر بدن دام
خوراک گاو شیرده اگر به گاو گوشتی داده شود، ممکن است باعث چاقی بیش‌ازحد و اسراف هزینه شود.
خوراک گاو گوشتی اگر به گاو شیرده داده شود، می‌تواند باعث کاهش تولید شیر و بروز مشکلات متابولیک شود

اصفهان یکی از استان‌های پیشرو در صنعت دامپروری ایران است که به دلیل شرایط اقلیمی مناسب، منابع آبی قابل‌قبول و زیرساخت‌های کشاورزی و دامداری توسعه‌یافته، میزبان واحدهای دامداری بزرگ و بازارهای فعال در این حوزه است.
شرکت‌های بزرگ دامپروری در اصفهان
از جمله شرکت‌های برجسته در این حوزه می‌توان به شرکت کشت و دام قیام اصفهان اشاره کرد که با ظرفیت پرورش ۱۰٬۰۰۰ رأس دام مولد و تولید سالانه ۶۳٬۰۰۰ تن شیر، یکی از بزرگ‌ترین واحدهای دامداری کشور محسوب می‌شود. این شرکت از فناوری‌های پیشرفته‌ای مانند سیستم‌های خودکار شیردوشی و کارخانه خوراک دام بهره می‌برد .
بازارهای دام در اصفهان
در سطح استان، بازارهای متعددی برای خرید و فروش دام زنده و محصولات مرتبط وجود دارد. یکی از این بازارها، بازار دام شهرداری کوچصفهان است که در شهرستان رشت، بخش کوچصفهان واقع شده و به‌عنوان مرکز ارائه خدمات مرتبط با صنعت کشاورزی و دامداری شناخته می‌شود .
فعالیت‌های عشایری و کوچ دام
عشایر استان اصفهان نقش مهمی در تأمین دام و فرآورده‌های دامی دارند. در سال‌های اخیر، بیش از ۲۲۵٬۰۰۰ رأس دام عشایر این استان شناسایی و هویت‌گذاری شده‌اند که نشان‌دهنده اهمیت و گستردگی فعالیت‌های عشایری در منطقه است .
منابع آنلاین برای خرید و فروش دام
برای خرید و فروش دام در اصفهان، پلتفرم‌های آنلاین متعددی وجود دارند. وب‌سایت‌هایی مانند دیوار و نیاز روز آگهی‌های متنوعی از فروشندگان دام در مناطق مختلف استان، از جمله کوچصفهان، ارائه می‌دهند. این آگهی‌ها شامل انواع دام‌های سبک و سنگین، پرندگان و سایر حیوانات مزرعه هستند .

گوشت گوسفندی هم مانند گوشت گوساله دارای بخش‌های مختلفی است که هرکدام طعم، بافت و کاربرد خاصی در آشپزی دارند. در ادامه تنوع بخش‌های گوشت گوسفند را معرفی می‌کنم:

---
1. راسته (Loin)
گوشت نرم و لطیف.
مناسب برای کباب، استیک و گریل.
شامل راسته با استخوان و بی‌استخوان.

2. فیله (Tenderloin)
لطیف‌ترین بخش گوشت گوسفند.
گران‌قیمت و مناسب برای غذاهای خاص و لوکس.

3. دنده (Rib/Chops)
چرب، خوش‌طعم و لذیذ.
برای چلوکباب، کباب برگ و کباب شیشلیک استفاده می‌شود.

4. ماهیچه (Shank)
دارای بافت ژلاتینی و طعم‌دار.
مناسب برای خورش ماهیچه، آبگوشت و بریانی.

5. سردست و راسته بالا (Shoulder)
گوشت پرکاربرد، با کمی چربی.
مناسب برای خورشت، گوشت چرخ‌کرده، و پخت آرام (slow cook).

6. گردن (Neck)
گوشت با استخوان، چرب و طعم‌دار.
برای خورش و آبگوشت بسیار مناسب است.

7. ران (Leg)
گوشت بدون چربی زیاد، کمی سفت‌تر.
مناسب برای خوراک، بریانی، یا چرخ‌کرده.

8. قلوه‌گاه (Flank/Skirt)
چرب، رگه‌دار و طعم‌دار.
مناسب برای کوبیده و غذاهای چرخ‌کردنی.

9. کله‌پاچه
شامل زبان، مغز، پاچه و صورت گوسفند.
غذای سنتی ایرانی، بیشتر برای صبحانه

تنوع گوشت گوساله به بخش‌های مختلف بدن حیوان بستگی دارد و هر بخش ویژگی‌ها، طعم و بافت متفاوتی دارد. در زیر به انواع رایج گوشت گوساله اشاره می‌کنم:
1. راسته (Loin)
گوشت نرم و لطیف، مناسب برای استیک، کباب و گریل.
از گران‌ترین و محبوب‌ترین بخش‌هاست.

2. فیله (Tenderloin)
نرم‌ترین قسمت گوشت گوساله.
برای استیک فیله مینیون، بیف استراگانف و غذاهای لوکس استفاده می‌شود.

3. ران (Round)
گوشت بدون چربی و سفت‌تر.
مناسب برای خورش، آب‌پز یا گوشت چرخ‌کرده.

4. سینه (Brisket)
گوشت پرچرب و طعم‌دار.
مناسب برای خوراک، بریانی و غذاهای دودی.

5. گردن (Neck)
گوشت نسبتاً سفت و چرب.
مناسب برای خورشت یا آبگوشت.

6. ماهیچه (Shank)
دارای بافت ژلاتینی، مناسب برای آبگوشت و خورش‌هایی مانند خورش ماهیچه.

7. دنده (Rib)
شامل گوشت بین دنده‌ها که چرب و لذیذ است.
مناسب برای باربیکیو و کباب.

8. چرخ‌کرده گوساله
از بخش‌های مختلف تهیه می‌شود.
مناسب برای کتلت، کباب تابه‌ای، برگر و لازانیا.

مقایسه ساختار پروتئینی گوشت حلال و غیرحلال از نظر علمی، بیشتر از دیدگاه تأثیر ذبح شرعی (ذبح اسلامی) در مقابل سایر روش‌های کشتار (مانند شلیک یا بی‌هوشی برقی) بررسی می‌شود، زیرا ترکیب اسیدهای آمینه در گوشت حیوان، با توجه به گونه آن، نسبتاً مشابه است. اما فرآیند ذبح می‌تواند بر کیفیت و برخی ویژگی‌های بیوشیمیایی گوشت تأثیر بگذارد.

در ادامه، یک مقایسه علمی‌ و مستند بین گوشت حلال و غیرحلال از نظر ساختار پروتئینی آورده شده است:

1. فرآیند خون‌گیری و تأثیر بر پروتئین‌ها

    •    گوشت حلال (ذبح اسلامی):
    •    حیوان در هنگام ذبح هوشیار است و با برش کامل رگ‌های گردن (جز نخاع) خون‌گیری کامل‌تر انجام می‌شود.
    •    این فرآیند باعث کاهش خون باقیمانده در بافت‌ها شده و در نتیجه، گوشت حاصل دارای پروتئین‌های کمتری از هموگلوبین و میوگلوبین آزاد است.
    •    کاهش خون باقیمانده منجر به کاهش فسادپذیری و بوی ناخوشایند می‌شود.

    •    گوشت غیرحلال (مانند بیهوشی برقی یا شلیک):
    •    در بسیاری از روش‌ها خون‌گیری کامل انجام نمی‌شود.
    •    باقی‌ماندن خون در عضلات باعث تغییرات در ترکیب پروتئینی سطحی گوشت شده و می‌تواند فساد گوشت را تسریع کند.
    •    ممکن است برخی از آنزیم‌های پروتئولیتیک (تجزیه‌کننده پروتئین) زودتر فعال شوند و بر بافت گوشت تأثیر بگذارند.

2. ساختار اسیدهای آمینه و کیفیت پروتئین

    •    تفاوت معناداری در نوع اسیدهای آمینه اصلی بین گوشت حلال و غیرحلال وجود ندارد، زیرا ژنتیک حیوان نوع پروتئین را تعیین می‌کند.
    •    اما تازه‌تر بودن گوشت، نحوه نگهداری، و سطح استرس حیوان پیش از ذبح می‌تواند کیفیت پروتئین و بافت آن را تحت تأثیر قرار دهد.

3. تأثیر استرس پیش از ذبح

    •    حیوانی که در آرامش ذبح می‌شود (که در ذبح اسلامی به آن توجه زیادی می‌شود)، سطح کورتیزول و لاکتات کمتری دارد.
    •    این موضوع باعث کاهش تخریب پروتئین‌ها و بهتر ماندن ساختار بافتی گوشت می‌شود.

نتیجه‌گیری:

از نظر ترکیب شیمیایی پروتئین‌ها، تفاوت اصلی بین گوشت حلال و غیرحلال مستقیماً ناشی از روش ذبح است، نه از ذات گوشت. در گوشت حلال به‌دلیل خون‌گیری بهتر و کاهش استرس حیوان، پروتئین‌ها کیفیت بالاتری دارند و دیرتر تجزیه می‌شوند، در حالی که در گوشت غیرحلال احتمال وجود مواد باقیمانده در خون (مانند آنزیم‌ها و متابولیت‌های استرسی) بیشتر است که ممکن است بر کیفیت نهایی گوشت اثر بگذارد.

ممکن است تا به حال اسم بورک را زیاد شنیده باشید ولی آن را در منزل درست نکرده باشید. این غذای خوشمزه مانند سمبوسه یک نوع غذای شکم‌پر است. بورک در اصل غذای سنتی ترکیه‌ای است و مانند آن را می‌توان در اکثر کشورهای آسیایی پیدا کرد. بورک را می‌توان با انواع سبزیجات، گوشت‌ها و پنیر درست کرد. در این مطلب قصد داریم طرز تهیه بورک گوشت با خمیر یوفکا را با هم امتحان کنیم و سه نوع مختلف پیچیدن خمیر یوفکا برای بورک را یاد بگیریم. اگر وگان هستید یا می‌خواهید طعم متفاوتی از بورک را امتحان کنید، بورک اسفناج  پیشنهاد ما به شماست.

طرز تهیه بورک گوشت یکی از خوشمزه‌ترین غذاهای ترکیه‌ای است که می‌توان آن را به عنوان پیش‌غذا، شام سبک یا حتی غذای مهمانی سرو کرد. در ادامه دستور ساده و خانگی بورک گوشت را می‌خوانید:

مواد لازم برای بورک گوشت (حدود ۴ نفر):

    •    خمیر یوفکا یا فیلو: ۵ تا ۶ ورق
    •    گوشت چرخ‌کرده: ۲۵۰ گرم
    •    پیاز: ۱ عدد بزرگ (ریز خردشده)
    •    فلفل دلمه‌ای (اختیاری): نصف عدد (ریز خردشده)
    •    رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
    •    نمک، فلفل سیاه، زردچوبه، پاپریکا یا ادویه کاری: به مقدار لازم
    •    روغن مایع یا کره: برای سرخ کردن
    •    پنیر پیتزا (اختیاری): کمی برای داخل یا روی بورک

مواد لازم برای رومال:

    •    تخم‌مرغ: ۱ عدد
    •    ماست: ۲ قاشق غذاخوری
    •    روغن مایع: ۱ قاشق غذاخوری
(همه را مخلوط کرده برای مالیدن روی خمیر قبل از پخت)

طرز تهیه:

    1.    آماده‌سازی مواد میانی:
پیاز را با کمی روغن تفت دهید تا سبک شود، سپس گوشت چرخ‌کرده را اضافه کنید و با ادویه‌جات تفت دهید. بعد از چند دقیقه رب و فلفل دلمه‌ای را اضافه کرده و بگذارید تا مخلوط خوب پخته و آب آن کشیده شود.

    2.    آماده کردن خمیر:
خمیر یوفکا را روی سطح صاف پهن کنید. اگر خشک است، با برس کمی آب یا ترکیب شیر و روغن روی آن بمالید تا نرم شود. یک‌بار تا بزنید تا شکل مثلث یا مستطیل بگیرد (بسته به نوع بورک).

    3.    پر کردن:
کمی از مواد گوشتی در یک سمت خمیر قرار دهید، سپس آن را به شکل رول یا پیچ‌خورده ببندید.

    4.    رومال:
روی بورک‌ها را با مخلوط تخم‌مرغ، ماست و روغن رومال کنید. می‌توانید کنجد یا سیاه‌دانه هم بپاشید.

    5.    پخت:
    •    در فر: در فر ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد به مدت ۲۰–۳۰ دقیقه تا طلایی شدن.
    •    در تابه: با کمی روغن در تابه دو طرف را سرخ کنید تا برشته و طلایی شود.

نکته:

بورک را می‌توان به صورت رول، بقچه‌ای، حلزونی یا لایه‌ای هم درست کرد. پنیر پیتزا یا سبزیجاتی مثل جعفری، اسفناج یا قارچ هم می‌تواند به مواد میانی اضافه شود.

نوش جان!

خمیر مرغ بیشتر در صنعت غذاهای فرآوری‌شده استفاده می‌شه؛ به‌خصوص در محصولاتی که گوشت چرخ‌کرده یا بافت نرم نیاز دارن. چون ارزون و قابل‌فرم‌گیریه، انتخاب خوبی برای تولید انبوهه.

---
کاربردهای رایج خمیر مرغ:
1. سوسیس و کالباس ارزان‌قیمت
پایه‌ی اصلی بسیاری از سوسیس‌های اقتصادی و کالباس‌های مرغ با درصد پایین گوشت.
با ادویه و افزودنی طعم‌دار می‌شه.


2. ناگت مرغ
بخش زیادی از ناگت‌های صنعتی، مخصوصاً مدل‌های اقتصادی، با خمیر مرغ درست می‌شن.
برای شکل‌دهی و چسبندگی بهتره.


3. برگر مرغ (همبرگر مرغی)
در ترکیب با سویا، ادویه، چربی و آرد برای تولید برگرهای ارزان.


4. کنسروها و خوراک‌های آماده
در برخی کنسروهای خوراک مرغ یا پاته‌ها استفاده می‌شه چون بافت نرم و قابل‌فرم‌گیری داره.


5. کوفته، کتلت و شامی صنعتی
در کارخانه‌ها برای تهیه کوفته مرغ یا کتلت‌هایی که از گوشت خالص تهیه نمی‌شن.


6. غذاهای آماده فست‌فودی
مثل رول مرغ، شنیسل ارزان‌قیمت، توپک مرغ و...




---
چرا استفاده می‌شه؟
خیلی ارزونه
شکل‌پذیر و یک‌دسته
ماندگاری بالا
طعم‌پذیر با ادویه‌جات

خمیر مرغ (یا مکانیکال دی‌بون مرغ - MDM) یک ماده اولیه‌ی گوشتیه که بیشتر در صنعت فرآورده‌های گوشتی (مثل سوسیس، کالباس، ناگت و همبرگرهای ارزان‌قیمت) استفاده می‌شه.

---
خمیر مرغ دقیقاً چیست؟
خمیر مرغ حاصل جدا کردن گوشت‌های باقی‌مانده روی استخوان‌های مرغ با استفاده از دستگاه‌های صنعتی‌ست. این فرایند مکانیکی انجام می‌شه، نه دستی.

---
چطور تهیه می‌شه؟
1. بعد از جدا شدن قسمت‌های اصلی مرغ (سینه، ران و...)، استخوان‌ها با بقایای گوشت وارد دستگاه مخصوص می‌شن.

2. دستگاه با فشار بالا گوشت‌های نرم، پوست، چربی و تکه‌های باقی‌مونده رو از استخوان جدا می‌کنه.

3. خروجی دستگاه، یک ماده‌ی خمیری‌شکل، نرم و صورتی‌رنگه که بهش می‌گن خمیر مرغ.



---
ویژگی‌های خمیر مرغ:

---
آیا استفاده از خمیر مرغ مجازه؟
در مصارف صنعتی (تحت نظارت سازمان دامپزشکی و استاندارد) بله، مجازه.
در قصابی‌ها یا فروش خام به مصرف‌کننده ممنوعه.
بعضی از تولیدکننده‌ها کیفیت پایینی از خمیر مرغ استفاده می‌کنن، به همین خاطر مصرف زیادش برای سلامت توصیه نمی‌شه.

کباب دونر ترکیه‌ای (Doner Kebab) یکی از معروف‌ترین غذاهای خیابانی و سنتی ترکیه است.«دونر» در زبان ترکی به معنی "چرخیدن" است، چون گوشت این کباب به صورت عمودی روی سیخی بزرگ چرخانده و پخته می‌شود.
مواد اصلی دونر:
گوشت (معمولاً گوشت گوسفند، گوساله، مرغ یا ترکیبی)
ادویه‌های مخصوص (فلفل سیاه، زیره، پاپریکا، آویشن، نمک و ...)
پیاز
ماست یا روغن برای مرینیت کردن گوشت

طرز تهیه کلی:
1. مرینیت گوشت: برش‌های نازک گوشت با ماست، پیاز رنده‌شده، ادویه‌ها و روغن مخلوط و چندین ساعت (معمولاً یک شب) در یخچال خوابانده می‌شود.

2. آماده‌سازی: گوشت‌های مرینیت‌شده به صورت لایه‌لایه روی سیخ عمودی چیده می‌شوند.

3. پخت: سیخ در کنار آتش یا المنت می‌چرخد تا گوشت آرام‌آرام پخته شود. لایه‌های سطحی که برشته شده‌اند با چاقوی بزرگ و تیز تراشیده می‌شوند.

4. سرو: گوشت دونر را معمولاً در نان مخصوص (لواش، پیتا یا ساندویچی) همراه با سبزیجات تازه (گوجه، خیارشور، کاهو، پیاز) و سس‌های مخصوص سرو می‌کنند.


انواع محبوب دونر:
اسکندر کباب (Iskender Kebab): دونر با نان برشته، سس گوجه، کره و ماست سرو می‌شود.
دونر با برنج (Pilav Üstü Döner): گوشت دونر روی برنج سرو می‌شود.
دونر ساندویچ یا رول (Dürüm Döner): گوشت در نان رول می‌شود

سلام عزیزان محصول جدیدی به مستر قصاب اضافه شده که سفره دوستداران مستر قصاب را رنگین وخوشمزه ترکرده . امیدوارم ، با خرید این محصول لذت و طعم بیاد ماندنی یک قورمه سبزی را چشیده وبه دیگران نیز پیشنهاد دهید .

قورمه‌سبزی‌ای که سبزی آن زیاد سرخ شده باشد (یعنی تیره‌تر و حسابی تفت داده شده) نسبت به قورمه‌سبزی با سبزی کمتر سرخ‌شده چند مزیت خاص دارد:
طعم عمیق‌تر و خوشمزه‌ترسرخ شدن بیشتر سبزی باعث می‌شود طعم‌ها کاراملیزه شده و عطر و مزه قوی‌تر و دلنشین‌تری ایجاد شود. خیلی‌ها قورمه‌سبزی با سبزی تیره‌تر را خوشمزه‌تر می‌دانند.
ماندگاری بهتروقتی سبزی کاملاً سرخ شود، آب موجود در آن کمتر می‌شود، در نتیجه قورمه‌سبزی دیرتر خراب می‌شود و ماندگاری بیشتری در یخچال یا فریزر خواهد داشت.
کاهش تلخی برخی سبزی‌هابعضی سبزی‌های قورمه‌سبزی (مثل شنبلیله) اگر خوب سرخ نشوند، ممکن است طعمی تلخ یا خام داشته باشند. سرخ کردن زیاد این تلخی را کاهش می‌دهد و طعم را متعادل‌تر می‌کند.
رنگ و ظاهر جذاب‌تر برای بعضی افرادبعضی‌ها رنگ تیره قورمه‌سبزی را نشانه اصالت و حرفه‌ای بودن غذا می‌دانند. وقتی سبزی خوب سرخ شده باشد، قورمه‌سبزی یکدست‌تر و مجلسی‌تر به نظر می‌رسد.
البته باید توجه داشت:
اگر سبزی بیش از حد سرخ شود و بسوزد، ممکن است تلخ و ناسالم شود.
حرارت زیاد و طولانی می‌تواند بخشی از ویتامین‌های حساس به حرارت را از بین ببرد.

کاسادیا (Quesadilla) یکی از غذاهای بسیار محبوب مکزیکی است که در اصل شامل نان ترتیلا (نان نازک مکزیکی) همراه با پنیر و گوشت یا مواد دیگر است که سرخ یا گریل می‌شود.
حالا طرز تهیه‌ی کاسادیا گوشت مکزیکی خوشمزه و ساده را برات می‌نویسم:

طرز تهیه کاسادیا گوشت مکزیکی

مواد لازم:
    •    گوشت چرخ‌کرده یا گوشت استیکی ریز خرد شده: ۳۰۰ گرم
    •    پیاز: ۱ عدد متوسط (خرد شده)
    •    فلفل دلمه‌ای (قرمز یا سبز): ۱ عدد (خرد شده)
    •    سیر: ۲ حبه (رنده شده یا خرد شده)
    •    ادویه مکزیکی (یا ترکیبی از زیره، فلفل قرمز، پاپریکا، فلفل سیاه، آویشن): ۱ قاشق چای‌خوری
    •    نمک: به میزان لازم
    •    پنیر موزارلا یا چدار رنده شده: ۲۰۰ گرم
    •    نان ترتیلا (نان مخصوص مکزیکی) یا لواش نازک: به تعداد لازم
    •    روغن زیتون یا کره: برای سرخ کردن
    •    (اختیاری) سس سالسا، خامه ترش یا گواکاموله برای سرو

طرز تهیه:

۱. آماده کردن گوشت:
    •    در یک تابه کمی روغن بریز و پیاز را تفت بده تا سبک شود.
    •    سیر را اضافه کن و چند ثانیه تفت بده.
    •    گوشت چرخ‌کرده یا خردشده را اضافه کن و با حرارت بالا تفت بده تا رنگش عوض شود.
    •    فلفل دلمه‌ای خرد شده و ادویه‌ها را اضافه کن و حدود ۵ تا ۷ دقیقه تفت بده تا همه مواد خوب مخلوط و خوشمزه شود.
    •    حرارت را خاموش کن.

۲. آماده کردن کاسادیا:
    •    یک نان ترتیلا را روی تخته بگذار.
    •    مقداری پنیر رنده شده روی نصف نان بپاش.
    •    مقداری از مخلوط گوشت روی پنیر بریز.
    •    دوباره کمی پنیر روی گوشت بریز (تا وقتی گرم شود، همه چیز به هم بچسبد).
    •    نصف دیگر نان را روی مواد تا کن و کمی فشار بده.

۳. پخت کاسادیا:
    •    یک تابه بدون روغن یا کمی چرب شده را روی حرارت متوسط گرم کن.
    •    کاسادیا را داخل تابه بگذار و حدود ۲-۳ دقیقه هر طرف را گریل کن تا نان طلایی و پنیر آب شود.
    •    وقتی هر دو طرف برشته شد، کاسادیا را از تابه بردار و برش بزن.

۴. سرو:
    •    کاسادیاهای خوشمزه را با سس سالسا، خامه ترش یا گواکاموله سرو کن.

نکات:
    •    برای طعم بهتر، کمی گشنیز تازه خرد شده هم می‌توانی روی مواد گوشتی بریزی.
    •    اگر تابه‌ی گریل‌دار داشته باشی، کاسادیا ظاهر حرفه‌ای‌تر و رستورانی‌تری پیدا می‌کند.
    •    بعضی‌ها داخل کاسادیا ذرت شیرین یا لوبیای سیاه هم اضافه می‌کنند که مکزیکی‌ترش می‌کند.

نوش جان!

یکی از خورش‌های خاص ایرانی خورش گل کلم است. غذایی لذیذ و خوش آب و رنگ که سرشار از ویتامین و مواد غذایی مفید است. با ما همراه باشید تا طرز تهیه خورش گل کلم با گوشت خوشمزه را به شما آموزش دهیم.

خورش گل کلم علاوه بر طعم منحصربه‌فرد و خواص زیاد، یک غذای سالم و مفید محسوب می‌شود. گیاهانی مانند گل کلم که فیبر بالایی دارند، برای بدن، به ویژه دستگاه گوارش بسیار مفید هستند و به کاهش وزن هم کمک می‌کنند.

گلم کلم را می‌توان به شکل‌های مختلف مصرف کرد؛ خورش گل کلم یکی از بهترین راه‌های مصرف این گیاه مفید است. یک خورش کم کالری که آماده کردن آن بسیار راحت است و یک غذای رژیمی عالی محسوب می‌شود.خورش گل کلم با مرغ، گوشت و حتی بدون گوشت تهیه می‌شود. در اینجا ما تصمیم گرفتیم طرز تهیه خورش گل کلم با گوشت را به شما آموزش دهیم که ظاهری مجلسی و طعمی فوق‌العاده دارد.

طرز تهیه خورشت گل‌کلم

مواد لازم:
    •    گل‌کلم: ۱ عدد متوسط (تقریباً ۵۰۰ گرم)
    •    گوشت خورشتی (گوساله یا گوسفندی): ۳۰۰ گرم
    •   لپه:نصف پیمانه 
    •    پیاز: ۱ عدد بزرگ
    •    رب گوجه‌فرنگی: ۲ قاشق غذاخوری
    •    زردچوبه، نمک، فلفل سیاه: به مقدار لازم
    •    آب‌لیمو یا لیمو عمانی: ۱ عدد (اختیاری)
    •    روغن: به مقدار لازم
    •    دارچین و زعفران دم‌کرده: دلخواه برای طعم بهتر

طرز تهیه:

۱. آماده‌سازی مواد:
    •    گل‌کلم را به گلچه‌های کوچک تقسیم کن.
    •    آن‌ها را در کمی آب و نمک بجوشان تا نیم‌پز شوند، سپس آبکش کن.
    •    پیاز را خرد کن.

۲. سرخ کردن مواد:
    •    پیاز را با کمی روغن تفت بده تا طلایی شود.
    •    گوشت خورشتی را اضافه کن و با پیاز سرخ کن تا رنگ گوشت تغییر کند.
    •    کمی زردچوبه، نمک و فلفل اضافه کن.
    •    بعد رب گوجه را اضافه کن و چند دقیقه با گوشت تفت بده.

۳. پخت گوشت:
    •    ۲ تا ۳ لیوان آب جوش به مواد اضافه کن.
    •    بگذار گوشت کاملاً بپزد (حدود ۱ تا ۱/۵ ساعت، بسته به نوع گوشت).

۴. آماده کردن گل‌کلم:
    •    گل‌کلم‌های نیم‌پز شده را در ماهیتابه با کمی روغن تفت بده تا کمی طلایی شوند (این کار باعث می‌شود خورشت بوی خامی ندهد).

۵. ترکیب نهایی:
    •    وقتی گوشت تقریباً پخته شد،لپه پخته شده و  گل‌کلم‌های سرخ شده را به خورشت اضافه کن.
    •    اگر دوست داری، در این مرحله لیمو عمانی یا کمی آبلیمو هم اضافه کن.
    •    اجازه بده خورشت با شعله ملایم ۱۵ تا ۲۰ دقیقه دیگر بپزد تا جا بیفتد.

۶. در صورت دلخواه:
    •    در آخر کمی زعفران دم کرده یا پودر دارچین به خورشت اضافه کن تا خوشبوتر شود.

نکات طلایی:
    •    گل‌کلم خیلی نباید له شود؛ نیمه‌پخته و کمی سرخ شده بهترین بافت را به خورشت می‌دهد.
    •    می‌توانی به جای گوشت قرمز از گوشت مرغ هم استفاده کنی (خورشت گل‌کلم با مرغ سریع‌تر آماده می‌شود).
    •    بعضی‌ها مقداری سیب‌زمینی سرخ کرده هم کنار این خورشت سرو می‌کنند.

نوش جان!

 لاهماجون (Lahmacun) که گاهی به آن «پیتزای ترکی» هم می‌گویند، یک غذای خوشمزه و نازک ترکیه‌ای است که خمیر نازکی با یک لایه گوشت چرخ‌کرده‌ی طعم‌دار شده روی آن دارد.
اینجا طرز تهیه‌ی لاهماجون به روش سنتی ترکیه‌ای را برات می‌نویسم:

مواد لازم:

برای خمیر:
    •    آرد سفید: ۳ پیمانه
    •    آب ولرم: حدود ۱ پیمانه (بسته به نوع آرد ممکن است کمی کمتر یا بیشتر)
    •    روغن زیتون یا مایع: ۲ قاشق غذاخوری
    •    شکر: ۱ قاشق چای‌خوری
    •    نمک: ۱ قاشق چای‌خوری
    •    خمیرمایه فوری: ۱ قاشق چای‌خوری

برای رویه گوشت:
    •    گوشت چرخ‌کرده (ترجیحاً گوسفندی یا مخلوط گوسفند و گوساله): ۳۰۰ گرم
    •    گوجه فرنگی: ۲ عدد رنده شده
    •    فلفل دلمه‌ای قرمز: ۱ عدد کوچک (خرد شده)
    •    پیاز: ۱ عدد متوسط (رنده شده یا خیلی ریز خرد شده)
    •    جعفری تازه: ۵۰ گرم (ریز خرد شده)
    •    رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
    •    سیر: ۲ حبه (رنده شده)
    •    فلفل قرمز شیرین یا تند: به دلخواه
    •    نمک، فلفل سیاه، زیره و پاپریکا: به مقدار لازم
    •    روغن زیتون: ۲-۳ قاشق غذاخوری

طرز تهیه:

آماده کردن خمیر:
    1.    خمیرمایه و شکر را با کمی آب ولرم مخلوط کنید و ۵ دقیقه بگذارید تا عمل بیاید.
    2.    آرد را الک کنید و نمک را به آن اضافه کنید.
    3.    وسط آرد را گود کنید، خمیرمایه عمل‌آمده، روغن و آب را اضافه کنید و خمیر نرمی درست کنید.
    4.    خمیر را حدود ۸-۱۰ دقیقه ورز بدهید تا لطیف شود.
    5.    روی خمیر را بپوشانید و در جای گرم بگذارید ۱ ساعت استراحت کند تا حجمش دو برابر شود.

آماده کردن مواد میانی:
    1.    تمام مواد رویه (گوشت، گوجه، پیاز، سیر، جعفری، رب و ادویه‌ها) را با هم خوب مخلوط کنید تا یک مایه‌ی منسجم داشته باشید.

سرهم کردن و پخت:
    1.    فر را روی ۲۳۰-۲۵۰ درجه سانتی‌گراد (بیشترین دمای خانگی) گرم کنید.
    2.    خمیر را به گلوله‌های کوچک تقسیم کرده و خیلی نازک (تقریباً مثل نان لواش) باز کنید.
    3.    روی هر خمیر باز شده یک لایه نازک از مواد گوشتی بمالید.
    4.    لاهماجون‌ها را روی سینی فر که کاغذ روغنی انداخته‌اید قرار دهید.
    5.    حدود ۷ تا ۱۰ دقیقه در فر داغ بپزید، تا خمیر بپزد و روی گوشت کمی برشته شود.

نکات:
    •    لاهماجون را معمولاً با لیموی تازه، سبزیجات تازه و گاهی پیاز حلقه شده سرو می‌کنند.
    •    می‌توانید آن را رول کرده و به صورت لقمه‌ای میل کنید.

روش تهیه لاهماجون در ماهیتابه:

۱. خمیر را آماده کن:
    •    خمیر را طبق دستور قبلی درست کن: (خمیرمایه عمل بیاور، آرد، آب، نمک و روغن را مخلوط کن و ورز بده تا خمیر نرمی درست شود، یک ساعت استراحت بده.)

۲. مواد گوشتی را آماده کن:
    •    گوشت چرخ‌کرده و بقیه مواد (پیاز، گوجه، جعفری، سیر، رب گوجه، ادویه‌ها) را با هم خوب مخلوط کن تا یک مایه‌ی چسبنده داشته باشی.

۳. خمیر را باز کن:
    •    خمیر را به اندازه‌های کوچک (به اندازه یک نارنگی) تقسیم کن.
    •    هر تکه خمیر را خیلی نازک با وردنه باز کن (قطر نان باید نازک باشد).

۴. لاهماجون را آماده کن:
    •    یک قاشق از مایه‌ی گوشت را روی هر خمیر پخش کن. ضخامت گوشت باید کم باشد تا خوب بپزد.

۵. پخت در ماهیتابه:
    •    یک ماهیتابه‌ی نچسب بزرگ یا چدنی را بدون روغن روی حرارت متوسط داغ کن.
    •    لاهماجون آماده شده را داخل ماهیتابه بگذار.
    •    درب ماهیتابه را بگذار تا هم خمیر و هم روی گوشت همزمان بپزد (حدود ۳-۴ دقیقه).
    •    اگر لازم شد، شعله را خیلی کم کن تا ته نان نسوزد.
    •    نیازی به برگرداندن نیست. وقتی خمیر پخته شد و گوشت تغییر رنگ داد، آماده است.

۶. سرو:
    •    لاهماجون را بلافاصله با لیمو ترش تازه، جعفری و سالاد پیاز سرو کن.

چند نکته‌ی مهم:
    •    اگر دوست داری روی گوشت کمی برشته‌تر شود، آخر کار درب ماهیتابه را بردار و شعله را کمی زیاد کن.
    •    بهتر است ماهیتابه حسابی داغ باشد اما شعله متوسط رو به کم شود که ته نان نسوزد و گوشت هم کامل بپزد.
    •    می‌توانی از ماهیتابه دوطرفه (تابه رژیمی) هم استفاده کنی که فوق‌العاده عالی جواب می‌دهد.

نوش جان!

پروتئین وی مجموعه‌ای از پروتئین‌های محلول در آب است که از مایع باقی‌مانده در فرآیند تولید پنیر (معروف به «وی» شیر) استخراج می‌شود. این مایع پس از تشکیل دلمه (کازئین) شیر حاوی لاکتوز، مواد معدنی و پروتئین‌های اصلی شیر مانند β-لاکتوگلوبولین و آلفا-لاکتالبومین است. پروتئین وی به‌دلیل دارا بودن تمام اسیدهای آمینه‌ی ضروری (از جمله لوسین) منبعی کامل و با کیفیت بالا برای ساخت بافت‌های بدن محسوب می‌شود.
استفاده‌ی دارویی از پروتئین وی سابقه‌ای بسیار طولانی دارد. بقراط (۴۶۰–۳۷۰ ق.م.) در یونان باستان آب پنیر را «سرم» می‌نامید و به بیماران برای تقویت سیستم ایمنی تجویز می‌کرد. بعدها، جالینوس (پزشک یونانی-رومی قرن دوم میلادی) نیز آن را معجونی شفابخش می‌دانست و به بیمارانش پیشنهاد می‌داد. در اروپا در قرن‌های ۱۶ و ۱۷ میلادی، نوشیدن آب پنیر و حتی حمام در آن به عنوان روش‌های درمانی و تقویتی محبوبیت یافت. با گذشت زمان و پیشرفت روش‌های صنعتی، پروتئین وی به شکل پودر مکمل غذایی متداول شد و امروزه کاربرد گسترده‌ای در تغذیه ورزشی و سلامت عمومی دارد.
نحوه استخراج پروتئین وی از شیر
پس از تهیه پنیر، شیر با افزودن مواد منعقدکننده (مانند مایه یا اسید) به دلمه (کازئین) و سرم پنیر تقسیم می‌شود. مایع باقی‌مانده،

«وی» نام دارد که حاوی پروتئین‌های محلول است. برای جدا کردن این پروتئین‌ها از بقیه مواد (لاکتوز، چربی و آب) معمولاً از روش فیلتراسیون غشایی استفاده می‌شود. در این فرآیند وی

شیر ابتدا از صافی‌های میکرو- و اولترافیلتراسیون عبور داده می‌شود تا ذرات بزرگ‌تر (مانند چربی و باکتری‌ها) حذف شوند و پروتئین‌ها تغلیظ شوند. سپس بخش غنی از پروتئین وی با اسپری درایینگ خشک شده و به شکل پودر کنسانتره پروتئین وی (WPC) تبدیل می‌شود. به‌عنوان مثال، برای تهیه کنسانتره‌ای با بیش از ۸۰٪ پروتئین، وی مایع ابتدا با اولترافیلتراسیون تا حدود ۲۵٪ مواد خشک تغلیظ شده و سپس در فرایند دیافیلتراسیون (شست‌وشوی غشایی) لاکتوز و املاح محلول خارج می‌شوند. پروتئین وی ایزوله (WPI) که خلوص پروتئینی بسیار بالاتری (بیش از ۹۲٪) دارد، پس از اولترافیلتراسیون از طریق میکروفیلتراسیون تهیه می‌شود، به طوری که بیشتر چربی و لاکتوز از آن جدا شده و محصول نهایی پروتئینی تقریبا خالص به دست می‌آید.

گوشت مخصوص گوساله روسیه (که در بازار ایران هم بعضاً عرضه می‌شود) معمولاً چند ویژگی شاخص دارد:
1. سن کم دام: گوساله‌های روسیه برای گوشت مخصوص معمولاً در سن کمتر از ۱۲ ماهگی ذبح می‌شوند، بنابراین گوشت لطیف‌تر و نرم‌تری نسبت به گاوهای بالغ دارد.

2. رنگ و بافت: گوشت گوساله روسی رنگی نسبتاً روشن‌تر (قرمز متمایل به صورتی) دارد. چربی‌های آن سفید یا شیری‌رنگ است که نشانه کیفیت خوب چربی است.

3. میزان چربی و مرمری شدن (Marbling): گوشت‌های مرغوب روسی معمولاً چربی میان‌بافتی (مرمری) خوبی دارند که باعث آبدار بودن و طعم بهتر هنگام پخت می‌شود. البته بسته به نوع نژاد گوساله و شیوه تغذیه، این میزان می‌تواند متفاوت باشد.

4. روش پرورش: در روسیه، برخی گوساله‌ها با روش‌های نیمه صنعتی و طبیعی (مراتع باز و خوراک بدون افزودنی‌های شیمیایی زیاد) پرورش داده می‌شوند که کیفیت گوشت را بالاتر می‌برد.

5. مزه و عطر: گوشت گوساله روسیه معمولاً طعم ملایم‌تر و طبیعی‌تری نسبت به گوشت‌های پرورشی فشرده دارد. به ویژه برای استیک و غذاهای گریل‌شده خیلی محبوب است.

6. نوع نژاد: روسیه نژادهای مختلفی برای گوشت گوساله دارد، مانند Hereford، Angus یا نژادهای محلی اصلاح شده که بعضی‌شان به خاطر گوشت لذیذشان معروف‌اند.

گوشت وارداتی از روسیه معمولاً از نظر کیفیت متوسط تا خوب ارزیابی می‌شود، اما این موضوع بستگی زیادی به نوع گوشت (گوساله، گاو، مرغ)، برند، نحوه نگهداری و شیوه حمل‌ونقل آن دارد. در مورد گوشت گوساله و گاو روسی، معمولاً این نکات مطرح است:
شرایط پرورش دام‌ها: در روسیه دام‌ها اغلب در مراتع طبیعی پرورش می‌یابند، که باعث می‌شود گوشت از نظر طعم و بافت کیفیت قابل قبولی داشته باشد. البته در برخی مناطق صنعتی‌تر کیفیت پایین‌تر است.
شرایط بسته‌بندی و حمل‌ونقل: اگر زنجیره سرد (یعنی حمل در دمای کنترل‌شده) به درستی رعایت شده باشد، کیفیت گوشت خوب باقی می‌ماند. در غیر این صورت افت کیفیت یا حتی فساد گوشت ممکن است رخ دهد.
مقایسه با سایر کشورها: گوشت روسیه معمولاً از گوشت استرالیایی، اروگوئه‌ای یا برزیلی کمی ارزان‌تر است و کیفیتش هم در برخی موارد کمی پایین‌تر ارزیابی می‌شود.

برخی واردکنندگان و فروشندگان در ایران می‌گویند که گوشت روسی چربی بالاتری دارد و کمی بوی خاصی نسبت به گوشت داخلی یا سایر وارداتی‌ها حس می‌شود، که می‌تواند برای برخی مصرف‌کنندگان خوشایند نباشد.