بیات کردن استیک یا همان "آجینگ" (aging) فرآیندی است که در آن گوشت پس از ذبح به مدت مشخصی در شرایط کنترل‌شده (از نظر دما و رطوبت) نگهداری می‌شود. این فرآیند به دلایل زیر انجام می‌شود:

1. تردتر شدن گوشت
در طول فرآیند بیات شدن، آنزیم‌های طبیعی موجود در گوشت شروع به تجزیه بافت‌های عضلانی و پیوندهای کلاژن می‌کنند. این تجزیه باعث نرم‌تر شدن گوشت می‌شود و خوردن آن را لذت‌بخش‌تر می‌کند.

2. افزایش طعم
بیات کردن استیک موجب افزایش غلظت طعم گوشت می‌شود. در این فرآیند، رطوبت سطحی کاهش می‌یابد و ترکیبات طعمی در گوشت متمرکزتر می‌شوند. این امر به استیک طعمی غنی‌تر و پیچیده‌تر می‌دهد.

3. از بین رفتن بوی ناخوشایند
گوشت تازه معمولاً بوی تندی دارد که ممکن است برای برخی افراد ناخوشایند باشد. بیات کردن این بو را کاهش داده و گوشت را دلپذیرتر می‌کند.

4. بهبود بافت
تجزیه پروتئین‌ها و چربی‌ها در فرآیند بیات شدن، بهبود ساختار و بافت گوشت را در پی دارد و باعث می‌شود گوشت در هنگام پخت حالت آبدارتر و مطبوع‌تری داشته باشد.


انواع فرآیند بیات کردن:

1. بیات خشک (Dry Aging):گوشت در محیطی با دمای کنترل‌شده و رطوبت پایین برای چند هفته تا چند ماه نگهداری می‌شود. این روش عطر و طعمی خاص به گوشت می‌دهد.

2. بیات مرطوب (Wet Aging):گوشت در بسته‌بندی خلأ قرار داده می‌شود و در یخچال نگهداری می‌شود. این روش سریع‌تر و ارزان‌تر است.


چرا بیات کردن مهم است؟
گوشت بیات نشده ممکن است بافت سفت‌تری داشته باشد و طعم آن به اندازه گوشت بیات‌شده غنی نباشد. بنابراین، بیات کردن یک مرحله کلیدی در آماده‌سازی استیک‌های باکیفیت است که در رستوران‌های حرفه‌ای یا آشپزی تخصصی انجام می‌شود.

انواع استیک ها در مستر قصاب

1. بیات کردن گوشت (Aging)

بیات کردن گوشت، فرآیندی است که در آن گوشت به‌طور کنترل‌شده و برای مدت معین در دمای خاصی نگهداری می‌شود تا بافت آن نرم‌تر و طعم آن بهتر شود. این فرآیند به دو روش انجام می‌شود:

بیات کردن خشک (Dry Aging):
- گوشت بدون پوشش در محیطی با دمای کنترل شده (بین 0 تا 3 درجه سانتی‌گراد) و رطوبت پایین قرار می‌گیرد.
- این روش ممکن است چندین هفته طول بکشد. در طول این مدت، آب از سطح گوشت تبخیر می‌شود و بافت آن متراکم‌تر و طعم آن قوی‌تر می‌شود.
- نتیجه: گوشت تردتر و غنی‌تر از طعم است.

بیات کردن مرطوب (Wet Aging):
- گوشت در بسته‌بندی‌های خلا نگهداری می‌شود. این روش سریع‌تر است و به طور معمول طی چند روز تا یک هفته انجام می‌شود.
- در این روش رطوبت گوشت حفظ می‌شود و طعم گوشت ملایم‌تر از بیات کردن خشک است.
  
 2. شیوه پخت استیک فیله مینیون

استیک فیله مینیون از برش فیله گوساله تهیه می‌شود و به دلیل نرمی و لطافت گوشت، برای پخت این استیک روش‌های ملایم مناسب‌تر هستند.

مواد لازم:
- فیله مینیون (حدود 200-250 گرم برای هر نفر)
- کره (50 گرم)
- روغن زیتون یا روغن گیاهی
- نمک و فلفل سیاه
- سیر (2 حبه، له شده)
- رزماری یا آویشن تازه

 مراحل پخت:

1. آماده‌سازی گوشت:
   - ابتدا گوشت را حداقل 30 دقیقه قبل از پخت از یخچال خارج کنید تا به دمای اتاق برسد. این کار باعث پخت یکنواخت گوشت می‌شود.
   - فیله مینیون را به ضخامت حدود 5 سانتی‌متر برش بزنید.
   - سطح گوشت را با نمک و فلفل سیاه تازه آسیاب‌شده مزه‌دار کنید.

2. سرخ کردن اولیه:
   - در یک تابه چدنی، مقدار کمی روغن زیتون یا روغن گیاهی را با کره ذوب کنید.
   - گوشت را در تابه داغ قرار دهید و هر طرف آن را حدود 2 تا 3 دقیقه سرخ کنید تا رنگ قهوه‌ای طلایی به خود بگیرد.
   - وقتی که هر دو طرف گوشت سرخ شد، سیر له شده و شاخه‌های رزماری یا آویشن را به تابه اضافه کنید و گوشت را با مخلوط کره‌ای که طعم‌دار شده، مرتباً چرب کنید.

3. پخت در فر:
   - تابه را به فر از پیش گرم‌شده در دمای 200 درجه سانتی‌گراد منتقل کنید (یا اگر تابه مناسب فر نیست، گوشت را به ظرف مناسب فر منتقل کنید).
   - بسته به میزان پختی که می‌خواهید (کمی پخته، متوسط، یا کاملاً پخته)، گوشت را 5 تا 10 دقیقه در فر نگه دارید. برای استیک متوسط، حدود 6 دقیقه کافی است.
   
4. استراحت گوشت:
   - پس از خارج کردن گوشت از فر، آن را روی یک سطح گرم قرار داده و حدود 5 دقیقه استراحت دهید تا آب گوشت در آن توزیع شود و ترد و آبدار بماند.

5. سرو:
   - استیک فیله مینیون را با سس‌هایی مانند سس قارچ یا سس کره سرو کنید. سبزیجات گریل‌شده یا پوره سیب‌زمینی نیز گزینه‌های عالی برای همراهی هستند.

این شیوه پخت، باعث می‌شود تا فیله مینیون بافتی نرم، آبدار و خوش‌طعم داشته باشد.