چرا تغذیه دام در فصول سرد اهمیت بیشتری دارد؟

تغذیه دام در فصول سرد از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا این دوره‌ها شرایط چالش‌برانگیزی برای دام‌ها ایجاد می‌کنند که تأثیر مستقیمی بر سلامت، رشد و تولید آن‌ها دارد. در این مقاله، به بررسی دلایل اهمیت تغذیه دام در فصول سرد و چگونگی تأثیر آن بر عملکرد دام‌ها پرداخته خواهد شد.

1. افزایش نیاز به انرژی در فصول سرد

در فصل زمستان، به دلیل کاهش دما، دام‌ها برای حفظ دمای بدن خود مجبور به مصرف انرژی بیشتری هستند. در شرایط سرما، بدن دام‌ها برای تولید حرارت بیشتر فعالیت می‌کند و این امر باعث افزایش نیاز به انرژی می‌شود. انرژی مصرفی بیشتر در این دوران به میزان قابل توجهی در تأمین گرمای بدن صرف می‌شود و در صورت تأمین نشدن انرژی، دام‌ها ممکن است از وزن خود کاهش پیدا کرده و در معرض ضعف و بیماری قرار گیرند. به همین دلیل، تغذیه‌ای غنی از کالری و انرژی برای مقابله با این شرایط ضروری است.

2. کاهش کیفیت علوفه‌ها در فصول سرد

در فصل‌های سرد سال، کیفیت علوفه‌ها به دلیل کاهش میزان تابش آفتاب و کاهش رشد گیاهان در مراتع، کاهش می‌یابد. این کاهش کیفیت می‌تواند منجر به کمبود مواد مغذی در علوفه‌ها شود. به عنوان مثال، میزان پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی موجود در علوفه‌های زمستانی به طور چشمگیری کاهش می‌یابد. برای جبران این کمبودها، دام‌ها باید با منابع غذایی مکمل و متنوعی تغذیه شوند تا از سلامت و تولید مناسب آن‌ها در این فصل حمایت شود.

3. تقویت سیستم ایمنی دام‌ها در برابر بیماری‌ها

فصل سرما نه تنها برای بدن دام‌ها فشار وارد می‌کند، بلکه آن‌ها را در معرض خطر ابتلا به بیماری‌ها و عفونت‌ها قرار می‌دهد. سیستم ایمنی دام‌ها در شرایط سرد و به‌ویژه در مواجهه با استرس‌های ناشی از تغییرات دمایی ضعیف‌تر می‌شود. تغذیه مناسب و تأمین مواد مغذی ضروری می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی کمک کرده و دام‌ها را در برابر بیماری‌ها مقاوم‌تر کند. ویتامین‌ها، مواد معدنی و پروتئین‌های با کیفیت نقش مهمی در تقویت دفاع بدن دارند.

4. حفظ رشد و تولید مثل

در فصول سرد، به‌ویژه در دام‌هایی که برای تولید شیر یا گوشت پرورش می‌یابند، تأمین تغذیه مناسب برای حفظ رشد و تولید آن‌ها بسیار حیاتی است. دام‌های شیری نیاز به انرژی و پروتئین کافی دارند تا بتوانند تولید شیر خود را حفظ کنند. همچنین، در این فصول، باروری و تولیدمثل دام‌ها نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. کمبود تغذیه می‌تواند منجر به کاهش تولید شیر، کاهش کیفیت آن و کاهش باروری شود.

5. جلوگیری از کاهش وزن و ضعف دام‌ها

در فصول سرد، اگر دام‌ها به اندازه کافی تغذیه نشوند، ممکن است وزن خود را از دست بدهند و در نهایت ضعیف شوند. کاهش وزن دام‌ها نه تنها تأثیر منفی بر سلامت آن‌ها دارد، بلکه باعث کاهش تولیدات دامی مانند گوشت و شیر می‌شود. برای جلوگیری از کاهش وزن، دام‌ها باید تغذیه مناسبی دریافت کنند که حاوی مقادیر کافی از کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها، چربی‌ها و مواد معدنی باشد.

6. افزایش مصرف آب

در فصل زمستان، گرچه ممکن است برف و باران بیشتر باشد، اما مصرف آب دام‌ها به همان اندازه، یا حتی بیشتر از فصول گرم، اهمیت دارد. آب برای هضم صحیح غذا و انتقال مواد مغذی به بدن ضروری است. علاوه بر این، آب کافی کمک می‌کند تا دام‌ها بتوانند بهتر دمای بدن خود را کنترل کرده و از گرسنگی و ضعف جلوگیری کنند.

نتیجه‌گیری

تغذیه صحیح دام‌ها در فصول سرد نه تنها برای حفظ سلامتی آن‌ها بلکه برای حفظ تولیدات دامی و جلوگیری از کاهش عملکرد در طول این مدت حیاتی است. تأمین انرژی کافی، استفاده از علوفه‌های با کیفیت، تقویت سیستم ایمنی دام‌ها و اصلاح برنامه‌های غذایی برای جبران کمبودهای فصلی از جمله مواردی است که باید در برنامه تغذیه دام‌ها در فصل‌های سرد مدنظر قرار گیرد. با رعایت اصول تغذیه صحیح، می‌توان به دام‌ها کمک کرد تا در برابر چالش‌های فصل سرد مقاوم‌تر باشند و عملکرد مطلوبی داشته باشند.

نحوه و دلیل قطع دنبه گوسفندی

دنبه یکی از چربی‌های ذخیره شده در بدن گوسفندان است که معمولاً در نواحی خاصی مانند اطراف کلیه‌ها، روده‌ها و در امتداد ستون فقرات تجمع می‌یابد. قطع دنبه در گوسفندان می‌تواند به دلایل مختلفی انجام گیرد، که هم شامل عوامل بهداشتی و مدیریتی و هم نیازهای اقتصادی و تولیدی می‌شود. در این مقاله به بررسی نحوه و دلیل قطع دنبه گوسفندی پرداخته خواهد شد.

دلایل قطع دنبه گوسفندی

    1.    کاهش چربی اضافی در بدن گوسفند
    •    یکی از مهم‌ترین دلایل قطع دنبه در گوسفندان، کنترل میزان چربی بدن آنها است. در برخی از انواع نژادهای گوسفند، ممکن است تجمع بیش از حد چربی در بدن باعث کاهش کیفیت گوشت و کاهش ارزش اقتصادی آن شود. از این رو، در مزارع پرورش گوسفند، به‌ویژه در نژادهای گوشتی، این عمل برای بهبود کیفیت گوشت و جلوگیری از چربی اضافی انجام می‌شود.

    2.    افزایش تولید گوشت با کیفیت
    •    در گوسفندانی که برای تولید گوشت پرورش داده می‌شوند، دنبه اضافی ممکن است موجب کاهش کیفیت گوشت شود. چربی اضافی در گوشت می‌تواند طعم و بافت آن را تحت تاثیر قرار دهد. از این رو، قطع دنبه می‌تواند موجب بهبود کیفیت گوشت و افزایش تقاضا برای آن در بازار شود. با این اقدام، بدن گوسفند به‌طور طبیعی بر روی رشد ماهیچه‌ها متمرکز می‌شود و در نتیجه گوشت با کیفیت بهتری تولید می‌شود.

    3.    پیشگیری از بیماری‌ها و مشکلات بهداشتی
    •    در برخی از شرایط، تجمع زیاد دنبه در گوسفندان می‌تواند باعث ایجاد مشکلات بهداشتی نظیر مشکلات تنفسی یا کاهش تحرک گوسفند شود. چربی اضافی به خصوص در مناطق پرورش گوسفند که شرایط نگهداری نامناسب است، ممکن است به بروز مشکلاتی مانند اختلال در گردش خون یا افزایش ریسک ابتلا به بیماری‌های مربوط به چاقی منجر شود. قطع دنبه می‌تواند به پیشگیری از این مسائل کمک کند.

    4.    مدیریت بهینه تغذیه و ذخیره‌سازی انرژی
    •    در برخی از مزارع، قطع دنبه به منظور مدیریت بهتر ذخیره‌سازی انرژی و منابع غذایی انجام می‌شود. گوسفندانی که دنبه زیادی دارند، انرژی زیادی را در بدن خود ذخیره کرده‌اند. کاهش دنبه می‌تواند موجب شود که گوسفند بیشتر انرژی خود را صرف تولید شیر، گوشت یا باروری کند. این کار در راستای بهبود کارایی پرورش دام انجام می‌شود.

    5.    مطابقت با نیازهای بازار و تقاضای مصرف‌کنندگان
    •    در برخی از بازارها و فرهنگ‌ها، ممکن است ترجیح داده شود که گوشت گوسفند کم‌چرب و بدون دنبه عرضه شود. در این شرایط، برای برآورده کردن نیازهای مصرف‌کنندگان و رقابت با سایر تولیدکنندگان گوشت، قطع دنبه در گوسفندان انجام می‌شود.

نحوه قطع دنبه گوسفندی

قطع دنبه گوسفند معمولاً در زمان‌های خاصی از چرخه زندگی دام انجام می‌شود. این عمل می‌تواند به یکی از روش‌های زیر صورت گیرد
 

    1.    قطع دنبه در زمان ذبح
    •    در هنگام ذبح گوسفند، دنبه به‌طور معمول جدا می‌شود. در این مرحله، دام به کشتارگاه منتقل شده و دنبه از بدن گوسفند خارج می‌شود. این روش معمولاً در مورد گوسفندانی که برای مصرف گوشت پرورش داده شده‌اند، انجام می‌شود.

    2.    قطع دنبه به‌طور مستقیم و در حین پرورش
    •    در برخی موارد، پرورش‌دهندگان ممکن است دنبه گوسفند را در طول دوره پرورش، به‌ویژه در مراحل ابتدایی زندگی یا هنگام رسیدن گوسفند به سن معین، قطع کنند. این عمل ممکن است به صورت جراحی یا با استفاده از ابزارهای خاص انجام گیرد.

    3.    مراقبت‌های بهداشتی و تغذیه‌ای
    •    در برخی موارد، به جای قطع دنبه به‌طور مستقیم، از روش‌های تغذیه‌ای و مدیریتی برای کاهش تجمع چربی اضافی در بدن گوسفند استفاده می‌شود. کنترل میزان تغذیه و تغییر نوع علوفه یا جیره غذایی می‌تواند به کاهش تجمع دنبه کمک کند. همچنین، ورزش و حرکت دام‌ها نیز می‌تواند در جلوگیری از اضافه‌وزن و چربی اضافی موثر باشد.

نتیجه‌گیری

قطع دنبه گوسفندی به دلایل مختلفی از جمله بهبود کیفیت گوشت، کاهش چربی اضافی، پیشگیری از بیماری‌ها و مدیریت بهتر انرژی بدن دام انجام می‌شود. این عمل به‌ویژه در مزارع تولید گوشت و در مواردی که هدف بهبود کیفیت محصول نهایی است، اهمیت زیادی دارد. با این حال، نحوه انجام این کار باید با دقت و مطابق با روش‌های بهداشتی و مدیریتی صورت گیرد تا از آسیب به دام جلوگیری شود.

برای تهیه پاستا خانگی فتوچینی با سس پستو و میگو، ابتدا به مواد مورد نیاز و سپس به مراحل پخت می‌پردازیم. این یک دستور خوشمزه و مجلسی است که ترکیبی از طعم‌های تازه و لذیذ را به همراه دارد.

مواد لازم برای پاستا خانگی فتوچینی:
    1.    آرد گندم (500 گرم)
    2.    تخم مرغ (4 عدد)
    3.    نمک (1 قاشق چای‌خوری)
    4.    روغن زیتون (1 قاشق غذاخوری)
    5.پاستا فتوچینی:(1بسته کامل)

مواد لازم برای سس پستو:
    1.    برگ ریحان تازه (2 پیمانه)
    2.    سیر (2 حبه)
    3.    بادام یا پ Pine Nuts (1/4 پیمانه)
    4.    پنیر پارمزان رنده شده (1/2 پیمانه)
    5.    روغن زیتون (1/2 پیمانه)
    6.    نمک و فلفل سیاه (به میزان لازم)

مواد لازم برای میگو:
    1.    میگو (500 گرم)
    2.    سیر (2 حبه)
    3.    روغن زیتون (1 قاشق غذاخوری)
    4.    نمک و فلفل سیاه (به میزان لازم)
    5.    لیمو ترش (1 عدد، برای طعم‌دهی)

روش تهیه پاستا خانگی فتوچینی:

    1.    تهیه خمیر پاستا:
    •    آرد و نمک را در یک کاسه بزرگ الک کنید.
    •    تخم‌مرغ‌ها را داخل یک کاسه دیگر بشکنید و روغن زیتون را به آن اضافه کنید.
    •    تخم‌مرغ‌ها را خوب هم بزنید، سپس آن‌ها را به آرد اضافه کرده و به‌آرامی شروع به ورز دادن کنید.
    •    خمیر را ورز دهید تا یکدست و نرم شود. اگر خمیر چسبنده بود، کمی آرد اضافه کنید.
    •    خمیر را در کیسه پلاستیکی قرار دهید و به مدت 30 دقیقه استراحت دهید.

    2.    رول کردن و برش دادن پاستا:
    •    بعد از استراحت، خمیر را به چند قسمت تقسیم کنید و هر قسمت را با وردنه نازک کنید.
    •    سپس خمیر را به شکل نوارهای نازک (فتوچینی) برش دهید.
    •    پاستای برش خورده را در آب جوش و نمک‌دار به مدت 2-3 دقیقه بپزید تا نرم و آماده شود.

روش تهیه سس پستو:
    1.    برگ‌های ریحان، سیر، بادام یا پ Pine Nuts، و پنیر پارمزان را در مخلوط‌کن یا هاون و pestle بریزید و به خوبی پوره کنید.
    2.    به تدریج روغن زیتون را اضافه کنید تا سس به شکل کرمی و یکدست درآید.
    3.    نمک و فلفل را به مقدار لازم اضافه کنید و خوب مخلوط کنید.

روش پخت میگو:
    1.    میگوها را تمیز کرده و پوست و سر آن‌ها را جدا کنید.
    2.    سیر را ریز خرد کنید و در یک تابه با کمی روغن زیتون تفت دهید.
    3.    میگوها را به تابه اضافه کرده و به مدت 3-4 دقیقه تا زمانی که به رنگ صورتی درآید، تفت دهید.
    4.    کمی نمک، فلفل و آب لیمو ترش تازه به میگوها اضافه کنید و خوب مخلوط کنید.

روش پخت پاستا فتوچینی آماده:
حالا در یک قابلمه آب را جوش بیاورید و وقتی به دمای جوش رسید یک قاشق غذاخوری روغن و کمی نمک داخل آن بریزید. حالا پاستاهای فتوچینی را به همان شکلی که داخل بسته هستند توی قابلمه بریزید.
پاستاها در آب باز می‌شوند پس به هیچ‌وجه آن‌ها را خرد نکنید. طبق زمان‌بندی روی بسته پاستاها را بجوشانید. اگر دوست دارید غذای شما نرم‌تر باشد تا ۱۵ دقیقه می‌توانید پاستا را بجوشانید. یک فنجان از آب پاستا را نگه دارید و سپس پاستاهای فتوچینی را با آب سرد آبکش کنید

ترکیب نهایی:
    1.    پس از پخت پاستا، آن را از آب جوش خارج کنید و به سرعت در سس پستو مخلوط کنید.
    2.    پاستای فتوچینی را در بشقاب‌ها سرو کنید و میگوهای تفت‌خورده را روی آن قرار دهید.
    3.    می‌توانید کمی پنیر پارمزان رنده‌شده یا برگ ریحان تازه به عنوان تزئین استفاده کنید.

نکته‌ها:
    •    در صورت تمایل، می‌توانید از پاستای خشک فتوچینی استفاده کنید، ولی پاستای خانگی طعم و بافت بهتری دارد.
    •    برای طعم‌دهی بیشتر، می‌توانید مقداری فلفل قرمز خردشده یا مواد معطر دیگر به سس پستو اضافه کنید.
    •    این غذا را با یک فنجان سفید یا روزبیابی سرد همراه کنید تا طعمی ویژه‌تر داشته باشد.

این پاستا خانگی فتوچینی با سس پستو و میگو، یک گزینه فوق‌العاده برای یک وعده غذایی خوشمزه و خاص است که در کنار خانواده یا دوستان می‌توانید لذت ببرید.

نوش جان!

وظایف یک دامپزشک در قصابی‌ها یا مراکز عرضه گوشت شامل نظارت بر بهداشت و سلامت گوشت و فرآورده‌های دامی است تا از ایمنی و سلامت مصرف‌کنندگان اطمینان حاصل شود. مهم‌ترین وظایف او عبارت‌اند از:
۱. نظارت بر سلامت دام پیش از کشتار
بررسی وضعیت عمومی دام‌ها برای تشخیص بیماری‌های عفونی یا انگلی
تأیید سلامت دام‌ها برای ورود به کشتارگاه

۲. بازرسی گوشت پس از کشتار
بررسی لاشه‌ها برای شناسایی علائم بیماری، عفونت یا آلودگی
اطمینان از اینکه گوشت فاقد بیماری‌هایی مانند سل، تب مالت، سیاه‌زخم و کیست‌های انگلی است
تشخیص و معدوم‌سازی بخش‌های آلوده گوشت

۳. کنترل شرایط بهداشتی محیط
نظارت بر بهداشت محل نگهداری و عرضه گوشت
بررسی عملکرد سردخانه‌ها برای اطمینان از نگهداری گوشت در دمای مناسب
کنترل بهداشت ابزارها و تجهیزات برش و بسته‌بندی

۴. نظارت بر کارکنان و اجرای قوانین بهداشتی
اطمینان از رعایت اصول بهداشتی توسط کارکنان (مانند شستن دست‌ها، استفاده از لباس مخصوص و دستکش)
اجرای استانداردهای بهداشتی مطابق با قوانین دامپزشکی و بهداشت عمومی

۵. بررسی موارد تقلب در گوشت
جلوگیری از عرضه گوشت فاسد یا آلوده
بررسی گوشت از نظر وجود مواد شیمیایی یا هورمونی غیرمجاز
نظارت بر عدم ترکیب گوشت‌های ناسالم با گوشت سالم

۶. صدور مجوزهای بهداشتی
ارائه تأییدیه‌های دامپزشکی برای فروش قانونی گوشت
همکاری با نهادهای نظارتی و بهداشتی برای کنترل کیفیت

۷. آموزش و آگاهی‌بخشی
ارائه توصیه‌های بهداشتی به قصابان و فروشندگان
اطلاع‌رسانی درباره بیماری‌های مشترک بین انسان و دام

۸. اقدام در مواقع اضطراری
شناسایی و گزارش سریع بیماری‌های دامی خطرناک
کمک به جلوگیری از شیوع بیماری‌ها در صورت بروز آلودگی در گوشت
حضور دامپزشک در مراکز عرضه گوشت، نقش مهمی در حفظ سلامت جامعه و کاهش خطر انتقال بیماری‌های مشترک بین انسان و دام دارد.

در دوران کرونا، مصرف پروتئین‌های باکیفیت که به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کنند، توصیه می‌شد. مهم‌ترین منابع پروتئینی که مردم در این دوره بیشتر مصرف کردند یا به آن‌ها توصیه شد، شامل موارد زیر بود:

پروتئین‌های حیوانی:
گوشت سفید (مرغ و ماهی): به دلیل داشتن پروتئین بالا و چربی کمتر، مصرف آن‌ها توصیه شد. ماهی‌های چرب (مانند سالمون) به دلیل داشتن اسیدهای چرب امگا ۳ نیز مفید بودند.
تخم‌مرغ: یک منبع غنی از پروتئین و مواد مغذی مانند ویتامین D که نقش مهمی در عملکرد سیستم ایمنی دارد.
گوشت قرمز بدون چربی: برخی افراد برای تأمین آهن و روی (که برای ایمنی مهم هستند) مصرف گوشت قرمز را ادامه دادند، اما مصرف آن باید متعادل باشد.

پروتئین‌های گیاهی:
حبوبات (عدس، نخود، لوبیا، سویا): منابع پروتئینی سالم و مقرون‌به‌صرفه که فیبر بالایی نیز دارند و در دوران قرنطینه بیشتر مورد توجه قرار گرفتند.
مغزها و دانه‌ها (بادام، گردو، تخمه‌ها): سرشار از پروتئین، چربی‌های سالم و آنتی‌اکسیدان‌ها بودند که به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کردند.
سویا و محصولات آن (توفو، شیر سویا): به‌عنوان جایگزین پروتئین‌های حیوانی مورد استفاده قرار گرفتند.

مکمل‌های پروتئینی:
برخی افراد، به‌ویژه ورزشکاران، از مکمل‌های پروتئینی مانند پودر پروتئین وی یا کازئین استفاده کردند، به‌ویژه اگر دسترسی به منابع طبیعی پروتئین محدود بود.
پروتئین‌های تقویتی مانند پودر پروتئین گیاهی نیز در میان گیاه‌خواران محبوب بودند.

در کل، تأکید روی مصرف پروتئین‌هایی بود که به عملکرد بهتر سیستم ایمنی، کاهش التهاب و حفظ سلامت عمومی بدن کمک کنند.

گوشت مرغ یکی از محبوب‌ترین انواع گوشت در سراسر جهان است و این محبوبیت دلایل متعددی دارد:
1. قیمت مناسب و در دسترس بودن
در مقایسه با گوشت قرمز، گوشت مرغ معمولاً ارزان‌تر است و در اکثر نقاط دنیا به‌راحتی در دسترس قرار دارد.
2. سلامت و ارزش تغذیه‌ای بالا
پروتئین بالا: گوشت مرغ منبع غنی از پروتئین است که برای رشد عضلات و سلامت بدن ضروری است.
چربی کم: به‌ویژه سینه مرغ، چربی کمی دارد و گزینه مناسبی برای رژیم‌های کاهش وزن و سالم‌خوری است.
کم‌کلسترول بودن: در مقایسه با گوشت قرمز، میزان کلسترول پایین‌تری دارد و برای سلامت قلب بهتر است.

3. هضم آسان
گوشت مرغ نسبت به برخی گوشت‌های دیگر سبک‌تر است و هضم راحت‌تری دارد، به همین دلیل برای کودکان، سالمندان و افراد دارای مشکلات گوارشی مناسب‌تر است.
4. تطبیق‌پذیری در آشپزی
گوشت مرغ را می‌توان به روش‌های مختلفی طبخ کرد: سرخ‌کرده، آب‌پز، گریل‌شده، کبابی، تنوری و غیره. همچنین در انواع غذاهای سنتی و مدرن از آن استفاده می‌شود.
5. زمان پخت کوتاه‌تر
در مقایسه با گوشت گوسفند یا گاو، گوشت مرغ سریع‌تر می‌پزد، که این موضوع باعث می‌شود برای آشپزی روزمره و غذاهای فوری مناسب‌تر باشد.
6. عدم محدودیت‌های مذهبی و فرهنگی
برخلاف گوشت خوک که در برخی ادیان (مانند اسلام و یهودیت) حرام است، یا گوشت گاو که در آیین هندو منع شده، گوشت مرغ در بیشتر فرهنگ‌ها بدون مشکل مصرف می‌شود.
7. تولید آسان‌تر و پایداری بیشتر
پرورش مرغ نسبت به دام‌های بزرگ‌تر نیاز به منابع کمتر (آب، غذا، فضا) دارد و تولید آن به‌صرفه‌تر است، به همین دلیل در سراسر دنیا به میزان زیادی تولید و مصرف می‌شود.
به همین دلایل، گوشت مرغ یکی از پرمصرف‌ترین انواع گوشت در جهان محسوب می‌شود.

تنورچه یک روش سنتی پخت گوشت در برخی مناطق ایران، به‌ویژه در استان‌های خراسان، سیستان و بلوچستان، و برخی مناطق دیگر است. در این روش، گوشت (معمولاً گوشت گوسفند یا بره) را به‌صورت درسته یا در قطعات بزرگ روی سیخ یا چوب قرار می‌دهند و در داخل یک تنور داغ می‌پزند.
روش پخت تنورچه:
1. آماده‌سازی تنور: ابتدا داخل تنور را با هیزم یا زغال روشن می‌کنند تا حسابی داغ شود. وقتی دیواره‌های تنور سرخ و داغ شد، زغال‌ها را کنار می‌زنند یا از تنور خارج می‌کنند.

2. آماده‌سازی گوشت: گوشت را معمولاً با نمک و ادویه‌های محلی مزه‌دار می‌کنند. گاهی آن را روی سیخ یا قلاب فلزی آویزان می‌کنند.

3. پخت در تنور: گوشت را در داخل تنور قرار می‌دهند و درب آن را می‌بندند تا با حرارت غیرمستقیم و بخار حاصل از چربی و آب گوشت، کاملاً مغزپخت و نرم شود.

4. سرو: پس از چند ساعت، گوشت بافتی نرم و طعمی دودی و لذیذ پیدا می‌کند و آن را همراه با نان محلی، سبزیجات، و چاشنی‌های مختلف سرو می‌کنند.


تنورچه یکی از لذیذترین روش‌های پخت گوشت است که طعم خاص و منحصربه‌فردی دارد. در برخی مناطق، این غذا را در مراسم و مهمانی‌های خاص تهیه می‌کنند.

مقاله‌ای که در مورد مقایسه گیاه‌خواری و گوشت‌خواری بحث می‌کند، می‌تواند به ابعاد مختلف این موضوع پرداخته و مزایا و معایب هر یک را مورد بررسی قرار دهد. در اینجا یک مقاله کوتاه به این موضوع آورده شده است که می‌تواند پایه‌ای برای مقایسه باشد:

گیاه‌خواری بهتر است یا گوشت‌خواری؟

تغذیه سالم یکی از اساسی‌ترین ارکان حفظ سلامت جسم و روان انسان است. در حالی که برخی افراد گیاه‌خواری را به عنوان بهترین گزینه برای سلامتی می‌دانند، بسیاری نیز معتقدند که گوشت‌خواری به دلیل تأمین پروتئین و مواد مغذی ضروری برای بدن، مفیدتر است. در این مقاله به مقایسه این دو رژیم غذایی می‌پردازیم و جوانب مثبت و منفی هرکدام را بررسی می‌کنیم.

گیاه‌خواری: مزایا و معایب

مزایا:

    1.    سلامت قلب: رژیم‌های گیاه‌خواری معمولاً با کاهش خطر بیماری‌های قلبی و فشار خون همراه هستند. گیاهان حاوی فیبر، آنتی‌اکسیدان‌ها و چربی‌های سالم هستند که به کاهش کلسترول بد و افزایش سلامت قلب کمک می‌کنند.
    2.    کنترل وزن: مطالعات نشان داده‌اند که گیاه‌خواران معمولاً وزن کمتری دارند و احتمال ابتلا به چاقی در آنها کمتر است. مصرف سبزیجات و میوه‌ها به کاهش کالری‌های اضافی کمک می‌کند.
    3.    سلامت گوارش: فیبر موجود در مواد گیاهی به بهبود هضم و عملکرد سیستم گوارش کمک می‌کند و از مشکلاتی مانند یبوست جلوگیری می‌کند.
    4.    کاهش خطر بیماری‌ها: گیاه‌خواری می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند دیابت نوع 2، سرطان و برخی از بیماری‌های التهابی کمک کند.

معایب:

    1.    کمبود برخی مواد مغذی: گیاه‌خواری ممکن است منجر به کمبود برخی مواد مغذی مانند پروتئین کامل، ویتامین B12، آهن و کلسیم شود. افراد گیاه‌خوار باید مراقب باشند که منابع جایگزین برای این مواد مغذی پیدا کنند.
    2.    نیاز به برنامه‌ریزی غذایی: برای اطمینان از دریافت تمام مواد مغذی، رژیم گیاه‌خواری ممکن است نیاز به برنامه‌ریزی دقیق‌تری داشته باشد.

گوشت‌خواری: مزایا و معایب

مزایا:

    1.    منبع غنی پروتئین: گوشت یکی از غنی‌ترین منابع پروتئین است که برای ساخت و ترمیم سلول‌ها و بافت‌ها ضروری است. این پروتئین‌ها حاوی تمام آمینو اسیدهای ضروری هستند.
    2.    ویتامین‌ها و مواد معدنی: گوشت به ویژه گوشت قرمز، منبع خوبی از ویتامین B12، آهن، روی و فسفر است که در تغذیه بدن بسیار اهمیت دارند.
    3.    افزایش انرژی: مصرف گوشت می‌تواند به تأمین انرژی بیشتر برای بدن کمک کند، به خصوص برای افرادی که فعالیت بدنی زیادی دارند.

معایب:

    1.    سلامت قلب: مصرف زیاد گوشت قرمز و فرآوری‌شده ممکن است با افزایش خطر بیماری‌های قلبی، فشار خون و دیابت نوع 2 مرتبط باشد.
    2.    افزایش وزن: گوشت‌خواری به ویژه در صورت مصرف گوشت‌های چرب و سرخ‌شده می‌تواند به افزایش وزن و چربی‌های بدن منجر شود.
    3.    مشکلات گوارشی: مصرف زیاد گوشت به خصوص گوشت‌های فرآوری‌شده ممکن است باعث مشکلات گوارشی مانند یبوست و بیماری‌های روده شود.

نتیجه‌گیری: گیاه‌خواری یا گوشت‌خواری؟
 

در نهایت، انتخاب بین گیاه‌خواری و گوشت‌خواری به عواملی چون شرایط جسمانی، نیازهای تغذیه‌ای، اعتقادات مذهبی و فلسفی هر فرد بستگی دارد.
هرکدام از این رژیم‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارند و برای انتخاب بهترین رژیم غذایی باید توجه ویژه‌ای به تعادل مواد مغذی، سبک زندگی و سلامت فردی داشته باشیم.

    •    اگر به دنبال سلامتی بیشتر، کاهش وزن و پیشگیری از بیماری‌ها هستید، گیاه‌خواری ممکن است بهترین انتخاب باشد.
    •    اما اگر نیاز به پروتئین‌های کامل و مواد مغذی خاص دارید و می‌توانید رژیم‌تان را به‌طور مناسب متعادل کنید، مصرف گوشت نیز می‌تواند مفید باشد.

در هر صورت، همیشه مهم است که رژیم غذایی خود را متنوع، متعادل و بر اساس نیازهای بدن خود انتخاب کنید.

این مقاله می‌تواند به شما در مقایسه دقیق‌تر این دو رژیم غذایی کمک کند و مزایا و معایب هرکدام را روشن سازد.

سماق پلو یکی از غذا سنتی و اصیل ایرانی می باشد که اصالت اردبیلی دارد و بطور خاص برای شهر نمین در ۲۵ کیلومتری اردبیل است، شاید به جرات می توان گقت سماق پلو رقیب سرسخت کوبیده می باشد مخصوصا اگر در کنارش گوجه و فلفل کبابی سرو شود.

سماق قرمز آذربایجان بسیار خوش رنگ و ترش مزه می باشد و وقتی که با برنج ایرانی مخلوط شود طعم و عطر بی نظیری می گیرد. از خواص سماق می توان به ویتامین C بالا و مقدار زیادی آنتی اکسیدان اشاره کرد. با آموزش آشپزی امروز مستر قصاب (سماق پلو )با ما همراه باشید.

این غذا علاوه بر طعم لذیذش، بسیار مقوی و خوشمزه است. در ادامه، طرز تهیه این غذا را برایتان آورده‌ام.

مواد لازم:

    •    برنج: 2 پیمانه

    •    سماق: 2 تا 3 قاشق غذاخوری

    •    گوشت چرخ‌کرده (گوساله یا گوسفند): 300 گرم

    •    پیاز: 1 عدد (ریز خرد شده)

    •    سیر: 2 حبه (ریز خرد شده)

    •    تخم‌مرغ: 1 عدد

    •    نمک و فلفل: به مقدار لازم

    •    زعفران دم‌کرده: 1 قاشق غذاخوری

    •    روغن مایع یا کره: به مقدار لازم


    •    زردچوبه: 1/2 قاشق چایخوری

طرز تهیه:

1. تهیه گوشت قلقلی:

    •    گوشت چرخ‌کرده را در یک کاسه بزرگ بریزید.
    •    پیاز ریز خرد شده، سیر ریز خرد شده، تخم‌مرغ، نمک، فلفل و زردچوبه را به گوشت اضافه کرده و خوب مخلوط کنید.
    •    سپس از مواد گوشت قلقلی به اندازه یک گردو بردارید و آنها را به شکل قلقلی درآورید.
    •    در یک تابه مقداری روغن بریزید و گوشت قلقلی‌ها را در آن سرخ کنید تا رنگ آن‌ها طلایی و قهوه‌ای شود. سپس گوشت قلقلی‌ها را کنار بگذارید.

2. پخت برنج:

    •    برنج را شسته و در آب جوش با کمی نمک بریزید و اجازه دهید تا برنج نیم‌پز شود.
    •    سپس برنج را آبکش کنید و کنار بگذارید.

3. تهیه سماق:
    •    در یک تابه کوچک، مقداری روغن بریزید و سماق را در آن تفت دهید تا عطر آن آزاد شود.
    •    سپس یک‌سوم از زعفران دم‌کرده و گوجه گیلاسی  را به سماق اضافه کنید و کمی هم بزنید تا مواد خوب مخلوط شوند.

4. ترکیب برنج و سماق:
    •    در یک قابلمه، ته دیگ را با روغن یا کره چرب کنید.
    •    برنج نیم‌پز شده را در قابلمه بریزید و سپس لایه‌لایه از مخلوط سماق را به برنج اضافه کنید.
    •    برنج را دم کنید تا به خوبی پخته شود.

5. سرو کردن:
    •    پس از دم کشیدن برنج، گوشت قلقلی‌ها را به برنج اضافه کنید و آن را به آرامی مخلوط کنید.
    •    سپس کشمش و مغزهای تفت داده‌شده را به برنج اضافه کرده و سرو کنید.

نکات:
    •    سماق: برای طعم ترش بیشتر، می‌توانید میزان سماق را به دلخواه تنظیم کنید.
    •    گوشت قلقلی: گوشت قلقلی‌ها را می‌توانید با ادویه‌های مختلف مانند پودر گشنیز یا دارچین نیز طعم‌دار کنید.
    •    کشمش و مغزها: این مواد اختیاری هستند، اما به طعم و ظاهر غذا افزوده و آن را خوشمزه‌تر می‌کنند.

سماق‌پلو با گوشت قلقلی غذایی است که ترکیب طعم‌های ترش و شور را به خوبی به نمایش می‌گذارد و برای مهمانی‌ها یا حتی وعده‌های روزانه یک گزینه عالی است.

نوش جان!

تباهگ یکی از غذاهای سنتی و مشهور مردم بلوچستان است که به‌ویژه در زاهدان، چابهار و سایر مناطق استان سیستان و بلوچستان محبوبیت زیادی دارد. این غذا نوعی گوشت نمک‌سود و خشک‌شده است که به روش سنتی تهیه می‌شود و ماندگاری بالایی دارد.

---
طرز تهیه تباهگ
مواد لازم:
گوشت گوسفند یا بز: ۱ کیلوگرم (ترجیحاً با استخوان)
نمک: به مقدار زیاد (برای نگهداری)
ادویه‌های محلی (فلفل قرمز، زردچوبه، زیره، و دارچین): به میزان لازم
روغن حیوانی یا روغن دنبه: برای سرخ کردن

مراحل تهیه:
1. خواباندن گوشت در نمک و ادویه‌ها:
گوشت را به قطعات متوسط تقسیم کرده و کاملاً به نمک و ادویه‌های معطر آغشته کنید.
سپس آن را در یک ظرف قرار دهید و برای چند روز (حداقل ۳ تا ۵ روز) در محیط خنک نگهداری کنید تا آب خود را از دست بدهد.


2. خشک کردن گوشت:
بعد از چند روز، گوشت را در مقابل نور خورشید یا در یک محیط خشک و گرم آویزان کنید تا کاملاً خشک شود. این فرآیند ممکن است چند روز تا یک هفته طول بکشد.


3. پخت و آماده‌سازی:
برای مصرف، گوشت خشک‌شده را به قطعات کوچک‌تر خرد کرده و در روغن حیوانی سرخ کنید.
برخی افراد آن را به همراه برنج یا نان میل می‌کنند.




---
ویژگی‌های تباهگ:
ماندگاری بالا: به دلیل فرآیند نمک‌سود شدن و خشک کردن، این غذا تا ماه‌ها قابل نگهداری است. طعم خاص و لذیذ: ترکیب گوشت با ادویه‌های محلی، طعمی منحصربه‌فرد به تباهگ می‌دهد. مناسب برای سفر و مناطق گرمسیر: بلوچ‌ها از این غذا در سفرهای طولانی یا در شرایطی که امکان نگهداری گوشت تازه وجود ندارد، استفاده می‌کنند.
تباهگ یکی از غذاهای اصیل بلوچستان است که ارزش امتحان کردن را دارد، به‌خصوص اگر به طعم‌های سنتی و پرادویه علاقه‌مند باشید!

بریونی اصفهان یکی از غذاهای محلی و مشهور اصفهان است که طعمی خاص و منحصربه‌فرد دارد. این غذا که در واقع بریانی نامیده می‌شود، با گوشت گوسفندی چرخ‌کرده، جگر سفید، دارچین، زعفران، و ادویه‌های مخصوص تهیه می‌شود و معمولاً با نان سنگک و سبزی خوردن سرو می‌شود.
طرز تهیه بریانی اصفهان
مواد لازم:
گوشت گوسفندی: ۵۰۰ گرم (ترجیحاً گوشت سردست یا گردن)
جگر سفید (شُش): ۲۰۰ گرم
پیاز: ۱ عدد بزرگ
زعفران دم‌کرده: ۱ قاشق چای‌خوری
دارچین: ۱ قاشق چای‌خوری
نمک و فلفل سیاه: به میزان لازم
روغن یا کره: برای سرخ کردن
نان سنگک: برای سرو

مراحل تهیه:
1. گوشت را همراه با پیاز، نمک، و فلفل در یک قابلمه بپزید تا کاملاً نرم شود.

2. جگر سفید را جداگانه بپزید و سپس آن را رنده یا چرخ کنید.

3. گوشت پخته‌شده را نیز چرخ کنید و با جگر سفید مخلوط نمایید.

4. مقداری دارچین و زعفران دم‌کرده را به مخلوط اضافه کنید و ورز دهید.

5. در یک تابه کمی روغن یا کره بریزید و مخلوط گوشت را در قالب بریانی یا با دست به شکل همبرگر فرم دهید و در تابه سرخ کنید.

6. بریانی را روی نان سنگک قرار داده و با گرد نان خشک، دارچین، و خلال بادام تزئین کنید.

7. این غذا را می‌توان با دوغ، سبزی خوردن، و ماست سرو کرد.


نکات مهم:
بریانی اصفهان معمولاً همراه با آب گوشت پخته‌شده سرو می‌شود که می‌توان آن را با نان ترید کرد.
بهتر است برای تهیه این غذا از گوشت چرب استفاده کنید تا طعم بهتری داشته باشد.

بریونی اصفهان یکی از غذاهای اصیل ایرانی است که اگر به اصفهان سفر کنید، حتماً باید آن را امتحان کنید!

سردست گوسفندی و کف دست گوسفندی دو قسمت متفاوت از گوشت گوسفند هستند که در آشپزی استفاده می‌شوند و هرکدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. در ادامه به مقایسه این دو قسمت پرداخته شده است:

1. موقعیت در بدن گوسفند:

    •    سردست گوسفندی: این قسمت از قسمت بالای دست گوسفند است که به شانه و کتف گوسفند متصل می‌شود. معمولاً شامل گوشت بیشتری است که به استخوان‌های شانه و کتف گوسفند چسبیده‌اند.

    •    کف دست گوسفندی: این قسمت مربوط به قسمت پایین‌تر دست گوسفند است که نزدیک به مفصل دست و مچ قرار دارد. این قسمت شامل گوشت نرم‌تر و چربی کمتری است.

2. ویژگی‌های گوشت:

    •    سردست گوسفندی: این قسمت معمولاً گوشت سفت‌تر و عضله‌ای دارد و به دلیل فعالیت زیاد این قسمت از بدن گوسفند، ممکن است برای پخت به زمان بیشتری نیاز داشته باشد. این قسمت برای تهیه خورش‌ها، کباب‌ها و استیک‌ها مناسب است.

    •    کف دست گوسفندی: گوشت کف دست نرم‌تر و چربی بیشتری دارد. معمولاً برای پخت و پز سریع‌تر و به دلیل چربی بیشتر، طعم غنی‌تری دارد. این قسمت برای خوراک‌های آرام‌پز یا خورش‌ها مناسب است.

3. روش‌های پخت:

    •    سردست گوسفندی: به دلیل سفت بودن گوشت، معمولاً باید با روش‌های پخت طولانی‌تر مثل آرام‌پز کردن، جوشاندن یا گریل کردن پخته شود تا گوشت نرم و لذیذ شود.

    •    کف دست گوسفندی: این قسمت به دلیل نرم‌تر بودن گوشت، معمولاً در خورش‌ها، خوراک‌ها یا حتی به صورت کبابی یا گریل شده استفاده می‌شود و زمان کمتری برای پخت نیاز دارد.

4. محتوای چربی:

    •    سردست گوسفندی: معمولاً چربی کمتری دارد.

    •    کف دست گوسفندی: چربی بیشتری دارد که به طعم‌دهی بیشتر کمک می‌کند.

5. قیمت:

    •    سردست گوسفندی: به طور کلی قیمت کمتری دارد.

    •    کف دست گوسفندی: به دلیل نرم‌تر بودن گوشت و چربی بیشتر، قیمت بیشتری نسبت به سردست دارد.

6. مناسب برای کدام غذاها:

    •    سردست گوسفندی: برای خورش‌ها، کباب‌ها و غذاهایی که نیاز به گوشت سفت‌تر دارند مناسب است.


    •    کف دست گوسفندی: بیشتر برای خوراک‌ها و غذاهایی که به گوشت نرم‌تری نیاز دارند، مانند خورش‌ها و خوراک‌های آبدار، مناسب است.

در نهایت، انتخاب بین سردست گوسفندی و کف دست گوسفندی به نوع غذایی که می‌خواهید بپزید و همچنین به ترجیحات شخصی شما بستگی دارد.

جگر سفید و جگر سیاه (کبد) گوسفندی دو بخش متفاوت از بدن حیوان هستند که از نظر بافت، طعم و ارزش غذایی تفاوت‌های زیادی دارند:
۱. جگر سیاه (کبد گوسفند):
محل قرارگیری: همان کبد گوسفند است.
رنگ و ظاهر: قهوه‌ای تیره یا مایل به قرمز، نرم و لطیف.
طعم: طعمی قوی، غنی و کمی تلخ دارد.
خواص غذایی:
سرشار از آهن (مناسب برای کم‌خونی).
دارای ویتامین A، ویتامین‌های گروه B، و روی.
ارزش غذایی بالا، اما مصرف زیاد آن برای افرادی با مشکلات کبدی یا کلسترول بالا توصیه نمی‌شود.

کاربرد: مناسب برای کباب جگر، جغور بغور، خوراک جگر و تفت‌دادن با پیاز.

۲. جگر سفید (شش گوسفند):
محل قرارگیری: همان شش یا ریه گوسفند است.
رنگ و ظاهر: سفید مایل به صورتی، دارای حفره‌های هوا و بافتی اسفنجی.
طعم: ملایم‌تر و کمتر گوشتی نسبت به جگر سیاه، اما برخی افراد آن را کم‌مزه یا لاستیکی می‌دانند.
خواص غذایی:
نسبت به جگر سیاه آهن و ویتامین کمتری دارد.
دارای پروتئین و کلاژن است، اما چربی آن می‌تواند بالا باشد.

کاربرد: بیشتر در سیرابی‌شکمبه، جغور بغور، یا ترکیب با دل و قلوه در غذاهای سنتی استفاده می‌شود.

نتیجه:
جگر سیاه مغذی‌تر، لطیف‌تر و خوش‌طعم‌تر است، مخصوصاً برای کباب و خوراک‌های گوشتی.
جگر سفید بافتی اسفنجی‌تر دارد، کمتر مغذی است، و معمولاً در خوراک‌های ترکیبی استفاده می‌شود.
اگر به دنبال طعم قوی و مواد مغذی بیشتر هستید، جگر سیاه انتخاب بهتری است.

انتخاب بین راسته گوساله و فیله گوساله به سلیقه و نوع پخت مورد نظر بستگی دارد، اما تفاوت‌های اصلی آن‌ها به این شکل است:
فیله گوساله:
نرم‌ترین قسمت گوشت گوساله است، زیرا کمتر کار کرده است.
چربی و بافت پیوندی کمی دارد، بنابراین لطیف و آبدار است.
برای استیک، بیف استروگانف، چنجه و غذاهای مجلسی مناسب است.
طعم ملایم‌تری نسبت به راسته دارد.

راسته گوساله:
کمی سفت‌تر از فیله است، اما همچنان لطافت خوبی دارد.
طعم قوی‌تر و گوشتی‌تر نسبت به فیله دارد.
برای کباب، استیک، بیف‌چینی و خوراک‌های گوشتی مناسب است.
اگر با روش‌های مناسب (مانند مرینیت کردن) پخته شود، بسیار لذیذ خواهد بود.

نتیجه:
اگر لطافت و نرمی برایتان مهم‌تر است، فیله گوساله را انتخاب کنید.
اگر به طعم غنی‌تر و گوشتی‌تر علاقه دارید، راسته گوساله گزینه بهتری است.
برای استیک، فیله گزینه‌ای لوکس و نرم است، اما اگر طعمی قوی‌تر می‌خواهید، راسته هم عالی است.

به طور کلی، هر دو بخش خوشمزه هستند، اما بسته به نوع پخت و ذائقه، انتخاب متفاوتی خواهید داشت!

استرس در زمان ذبح می‌تواند تأثیرات منفی متعددی بر گوسفند و کیفیت گوشت آن داشته باشد. این تأثیرات را می‌توان در سه جنبه بررسی کرد:
1. تأثیر بر فیزیولوژی گوسفند
وقتی گوسفند در معرض استرس قرار می‌گیرد (مانند ترس، سر و صدای زیاد، حمل‌ونقل نامناسب یا مشاهده ذبح سایر حیوانات)، بدن آن شروع به ترشح هورمون‌های استرس مانند کورتیزول و آدرنالین می‌کند. این هورمون‌ها باعث افزایش ضربان قلب، تنفس سریع‌تر و کاهش ذخایر گلیکوژن در عضلات می‌شوند که می‌تواند بر کیفیت گوشت تأثیر بگذارد.
2. تأثیر بر کیفیت گوشت
سفت شدن گوشت (DFD: Dark, Firm, Dry): استرس طولانی‌مدت قبل از ذبح باعث تخلیه گلیکوژن در عضلات شده و میزان اسیدلاکتیک را کاهش می‌دهد. این امر موجب افزایش pH گوشت، سفت شدن آن و کاهش آب‌داری می‌شود.
کاهش ماندگاری گوشت: pH بالاتر محیطی مناسب برای رشد باکتری‌ها فراهم می‌کند و موجب فساد سریع‌تر گوشت می‌شود.
طعم و بوی نامطلوب: استرس می‌تواند باعث ترشح ترکیباتی در بدن شود که روی طعم و بوی گوشت تأثیر منفی دارند.
3. تأثیر بر اخلاق و بهداشت ذبح
ذبح حیوان در شرایط استرس‌زا نه‌تنها از نظر اخلاقی قابل‌قبول نیست، بلکه ممکن است موجب مشکلات بهداشتی نیز شود. گوسفندانی که تحت استرس شدید هستند، ممکن است در برابر بیماری‌ها آسیب‌پذیرتر شوند و احتمال انتقال عوامل بیماری‌زا به گوشت افزایش یابد.
راهکارهایی برای کاهش استرس در زمان ذبح
حمل‌ونقل مناسب: پرهیز از جابجایی خشن و نگهداری حیوانات در محیط آرام.
عدم مشاهده ذبح سایر حیوانات: بهتر است حیوان قبل از ذبح سایرین را نبیند یا صدای آنها را نشنود.
استفاده از روش‌های انسانی و سریع: ذبح باید با کمترین درد و در سریع‌ترین زمان ممکن انجام شود تا حیوان کمتر اذیت شود.
رعایت استانداردهای اسلامی و علمی: روش‌های اسلامی ذبح که شامل ذکر نام خدا، بریدن سریع رگ‌های گردن و تخلیه خون است، به کاهش استرس کمک می‌کند و کیفیت گوشت را حفظ می‌کند.
در مجموع، کاهش استرس در زمان ذبح نه‌تنها کیفیت گوشت را بهبود می‌بخشد، بلکه باعث رعایت اصول اخلاقی و بهداشتی نیز می‌شود.

مرغ کنتاکی یک غذای بسیار مشهور و خوشمزه آمریکایی است که با مرغ وپودر سوخاری مخصوص مرغ کنتاکی تهیه می‌شود. این غذا نوعی از مرغ سوخاری بوده و شهرت جهانی دارد و در رستوران‌هایی با نام (KFC) در سراسر دنیا عرضه می‌شود.

در ایران نیز این غذا درفست فودها با نام‌های مرغ کنتاکی یا مرغ سوخاری وجود دارد که بسیار هم مورد استقبال قرار می‌گیرد.



ولی شما می‌توانید این غذا را طبق دستور زیر به راحتی در منزل تهیه کنید و از طعم بی نظیر آن لذت ببرید. در ادامه دستور برای تهیه مرغ کنتاکی را خواهیم گفت برای تهیه مرغ کنتاکی (KFC) در منزل، نیاز به موادی دارید که طعم و مزه مشابه مرغ‌های معروف KFC را ایجاد کند. در اینجا یک دستور ساده برای تهیه مرغ کنتاکی در خانه آورده شده است:

مواد لازم:

    1.    مرغ (تکه‌های مرغ به دلخواه)

    2.    آرد – 2 پیمانه

    3.    نشاسته ذرت – 1/4 پیمانه

    4.    پودر سیر – 1 قاشق چایخوری

    5.    پودر پیاز – 1 قاشق چایخوری

    6.    پودر فلفل سیاه – 1 قاشق چایخوری

    7.    پودر پاپریکا – 1 قاشق چایخوری

    8.    پودر زنجبیل – 1/2 قاشق چایخوری

    9.    پودر مرزنجوش – 1/2 قاشق چایخوری

    10.    پودر آویشن – 1/2 قاشق چایخوری

    11.    پودر کرفس – 1/2 قاشق چایخوری

    12.    نمک – به میزان لازم

    13.    بیکینگ پودر – 1 قاشق چایخوری

    14.    تخم‌مرغ – 2 عدد

    15.    شیر – 1 پیمانه

    16.    روغن مایع (برای سرخ کردن)

طرز تهیه:

    1.    آماده‌سازی مرغ: ابتدا مرغ‌ها را شسته و با دستمال تمیز خشک کنید. در صورت تمایل می‌توانید استخوان‌های مرغ را خارج کنید.



    2.    مرینیت کردن مرغ: در یک کاسه بزرگ، تخم‌مرغ‌ها را با شیر مخلوط کنید و مرغ‌ها را به این مخلوط آغشته کنید. اجازه دهید مرغ‌ها 30 دقیقه تا 1 ساعت در یخچال بمانند تا طعم‌ها جذب شوند.



    3.    آماده کردن پوشش آردی: در یک کاسه بزرگ دیگر، آرد، نشاسته ذرت، پودر سیر، پودر پیاز، پودر فلفل سیاه، پودر پاپریکا، پودر زنجبیل، پودر مرزنجوش، پودر آویشن، پودر کرفس، نمک و بیکینگ پودر را با هم مخلوط کنید.

    4.    پوشاندن مرغ در آرد: مرغ‌های مرینیت شده را از مایع خارج کرده و به مخلوط آردی بزنید تا کاملاً پوشیده شوند. پس از آن مرغ‌ها را روی یک سینی قرار دهید و بگذارید 10 دقیقه بماند تا پوشش به خوبی روی مرغ بچسبد.



    5.    سرخ کردن: در یک قابلمه یا ماهیتابه بزرگ، روغن را داغ کنید. دمای روغن باید حدود 180 درجه سانتی‌گراد باشد. مرغ‌ها را به آرامی در روغن داغ بریزید و اجازه دهید تا به مدت 12-15 دقیقه یا تا زمانی که رنگ آن‌ها طلایی و کرانچی شود، سرخ شوند. در طول سرخ کردن می‌توانید مرغ‌ها را برگردانید تا هر دو طرف به طور یکنواخت سرخ شود.

    6.    سرو کردن: مرغ‌های کنتاکی را از روغن خارج کرده و روی دستمال کاغذی قرار دهید تا روغن اضافی گرفته شود. سپس می‌توانید مرغ‌ها را سرو کنید.
 

با این دستور می‌توانید مرغ‌هایی خوشمزه و ترد مانند KFC در منزل تهیه کنید.

نوش جان!

دلیل علمی اینکه زنان باردار نباید جگر مصرف کنند، به محتوای بالای ویتامین A در جگر مرتبط است. جگر به خصوص جگر گاو یا گوسفند غنی از ویتامین A است که در صورت مصرف بیش از حد، می‌تواند خطرناک باشد، به خصوص در دوران بارداری.


 

 ویتامین آ موجود در جگر، به شکلی است که حتی در مقادیر اندک هم می‌تواند به جنین صدمه بزند. کبد حاوی غلظت بالایی از ویتامین A فعال به اسم رتینول است. شما با خوردن جگر سفید در بارداری بیشتر از خوردن جگر مرغ در بارداری ویتامین آ فعال وارد بدنتان خواهید کرد. 

دلایل اصلی شامل موارد زیر است:

    1.    سمیت ویتامین A (رتینول):

ویتامین A به دو صورت در مواد غذایی وجود دارد: یکی به صورت پیش‌ساز (کاروتنوئیدها مانند بتاکاروتن که در سبزیجات و میوه‌ها یافت می‌شود) و دیگری به صورت فعال (رتینول که در جگر و منابع حیوانی یافت می‌شود).
مصرف بیش از حد ویتامین A فعال (رتینول) می‌تواند موجب مسمومیت شود و خطر نقایص جنینی مانند اختلالات عصبی، قلبی و اسکلتال را افزایش دهد.

    2.    اثرات بر رشد جنین:

در دوران بارداری، مصرف زیاد ویتامین A به خصوص در سه ماهه اول می‌تواند منجر به آسیب به جنین و افزایش احتمال نقص‌های مادرزادی در سیستم عصبی، قلب و استخوان‌ها شود. تحقیقات نشان داده است که دوزهای بالا ویتامین A در این دوره حساس می‌تواند منجر به بروز مشکلات جدی شود.

    3.    میزان ویتامین A در جگر:

جگر به‌ویژه جگر گاو، یکی از غنی‌ترین منابع ویتامین A است. به عنوان مثال، فقط یک وعده کوچک از جگر گاو ممکن است بیش از ۱۰ برابر نیاز روزانه بدن به ویتامین A را تأمین کند که می‌تواند به راحتی به مسمومیت ویتامین A منجر شود.
 

بهترین جایگزین جگر در بارداری چیست؟

همان‌طور که دیدید با وجود فواید جگر در بارداری شما نمی‌توانید جگر را لااقل به‌طور منظم، در رژیم غذایی بارداری خود مانند مصرف گوشت در بارداری قرار دهید.
با این وجود شما به ویتامین A برای حفظ سلامت پوست، چشم و سیستم ایمنی بدن خود و جنین نیاز دارید. شما می‌توانید از سایر منابع ویتامین آ در بارداری استفاده کنید که برای رشد کودک شما نیز مفید باشند؛ شامل: 

• هویج و آب هویج در بارداری
• سیب زمینی شیرین
• كدو حلوايی
• اسفناج
• شلغم
• چغندر
•  

همه این منابع برای سلامت چشم و تقویت سیستم ایمنی مفید هستند و به‌عنوان آنتی اکسیدان‌های مؤثر عمل می‌کنند. بهترین بخش آن این است که ویتامین A موجود در این سبزیجات به شکل بتاکاروتن است که برای بدن شما و جنین بسیار مفید است و مانند ویتامین آ جگر در بارداری ضرر دارد، نیست. مصرف بتاکاروتن ضرری برای مادر و جنین ندارد.
 

نتیجه‌گیری:

از آنجا که زنان باردار باید مراقب سلامت جنین خود باشند، مصرف جگر به دلیل خطرات ناشی از مصرف زیاد ویتامین A توصیه نمی‌شود. در صورتی که زنان باردار به هر دلیلی قصد مصرف جگر را دارند، باید حتماً با پزشک خود مشورت کنند.

انتخاب بین ماهی و مرغ به عوامل مختلفی مانند ارزش تغذیه‌ای، فواید سلامتی، و نیازهای فردی بستگی دارد. در ادامه مقایسه‌ای بین این دو نوع گوشت سفید ارائه شده است:
۱. ارزش تغذیه‌ای
۲. فواید سلامتی
ماهی:
حاوی امگا ۳ که برای سلامت قلب و مغز مفید است.
خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد.
به تقویت حافظه و کاهش التهاب کمک می‌کند.

مرغ:
منبع خوب پروتئین برای رشد عضلات است.
چربی اشباع کمتری نسبت به گوشت قرمز دارد.
برای افرادی که به طعم یا بوی ماهی حساس هستند، جایگزین خوبی است.


۳. معایب
ماهی: برخی انواع آن ممکن است دارای جیوه باشند (مانند تُن و اره‌ماهی).
مرغ: در صورت پرورش صنعتی ممکن است حاوی هورمون‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها باشد.

نتیجه‌گیری
اگر به دنبال پروتئین سالم‌تر و غنی از امگا ۳ هستید، ماهی گزینه بهتری است. اما اگر غذاهای متنوع و قابل‌دسترس را ترجیح می‌دهید، مرغ انتخاب خوبی است. ترکیب هر دو در رژیم غذایی می‌تواند بهترین نتیجه را داشته باشد.

عرایس نوعی ساندویچ عربی است که از ترکیب گوشت چرخ کرده با جعفری، پیاز، سیر و نان پیتا تهیه می‌شود و یک ساندویچ سالم و بسیار مقوی است که برای تغذیه مدرسه دانش آموزان هم مناسب است و یک میان وعده مقوی محسوب می‌شود. اگر دوست دارید این ساندویچ خوشمزه را در منزل تهیه کنید.



عرایس عربی یک غذای خوشمزه و پرطرفدار است که معمولاً از گوشت چرخ کرده، برنج و نان پیتا یا لواش تهیه می‌شود. در اینجا طرز تهیه آن را برای شما توضیح می‌دهم:

مواد لازم:

    •    گوشت چرخ کرده (گوشت گوسفندی یا گوساله) ۳۰۰ گرم

    •    نان پیتا یا لواش ۲ عدد

    •    پیاز ۱ عدد (ریز شده)

    •    سیر ۲ حبه (خرد شده)

    •    گوجه فرنگی ۱ عدد (خرد شده)

    •    فلفل دلمه‌ای ۱ عدد (اختیاری)

    •    ادویه‌جات (زردچوبه، دارچین، فلفل سیاه، پودر زیره، پودر گرام ماسالا) به مقدار دلخواه

    •    نمک به مقدار لازم

    •    روغن مایع به مقدار لازم

    •    جعفری تازه (برای تزیین)

طرز تهیه:

    1.    تهیه مواد داخل عرایس:

    •    در یک تابه مقداری روغن بریزید و پیاز و سیر را با هم تفت دهید تا نرم و طلایی شوند.

    •    گوشت چرخ کرده را به پیاز و سیر اضافه کنید و خوب تفت دهید تا رنگ گوشت تغییر کند.

    •    گوجه فرنگی و فلفل دلمه‌ای را اضافه کنید و اجازه دهید که همه مواد با هم کمی پخته شوند.

    •    ادویه‌جات و نمک را اضافه کرده و هم بزنید تا به خوبی مخلوط شوند. سپس تابه را از روی حرارت بردارید.

    2.    آماده کردن نان:

    •    نان پیتا یا لواش را به دو نیم کنید. سپس داخل هر نیمه مقداری از مخلوط گوشت را بریزید.

    •    نان‌ها را از دو طرف تا کنید تا مواد داخل نان فشرده شوند و به شکل یک ساندویچ بسته شوند.

    3.    پختن عرایس:

    •    تابه یا گریل را روی حرارت متوسط قرار دهید و نان‌ها را در آن قرار دهید تا دو طرف نان طلایی و برشته شوند.

    4.    سرو کردن:

    •    عرایس‌ها را از تابه خارج کنید و به صورت گرم با برنج یا سالاد سرو کنید. می‌توانید جعفری خرد شده هم برای تزیین استفاده کنید.

نکات:
    •    می‌توانید از هر نوع گوشتی که دوست دارید برای این غذا استفاده کنید.

    •    به جای برنج، گاهی اوقات آن را با انواع مختلف سالاد سرو می‌کنند.
 

این غذای لذیذ و ساده برای مهمانی‌ها یا یک وعده غذایی راحت و خوشمزه عالی است!


نوش جان!

شستن گوشت قبل یا بعد از برش یکی از مباحث مهم در بهداشت مواد غذایی است که هنوز هم بسیاری از افراد در مورد آن تردید دارند. در این بحث، به طور کامل بررسی می‌کنیم که آیا باید گوشت را قبل از برش شست یا بعد، و این کار چه تأثیری بر سلامت، ایمنی و کیفیت گوشت دارد.
۱. چرا برخی افراد گوشت را قبل از برش می‌شویند؟
بسیاری از مردم بر این باورند که گوشت خام ممکن است دارای آلودگی‌های سطحی، خونابه یا ذرات ناخواسته باشد و شستن آن قبل از برش باعث تمیزتر شدن و از بین رفتن باکتری‌ها می‌شود. این باور از قدیم وجود داشته، اما تحقیقات علمی جدید نشان می‌دهند که این کار لزوماً مفید نیست و حتی می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند.
۲. چرا شستن گوشت قبل از برش توصیه نمی‌شود؟
دلایل متعددی برای اجتناب از شستن گوشت خام قبل از برش وجود دارد، از جمله:
الف) انتشار آلودگی‌های میکروبی
باکتری‌هایی مانند سالمونلا و اشریشیا کلی (E. coli) که روی سطح گوشت خام وجود دارند، در اثر شستن با آب می‌توانند از طریق پاشیدن قطرات آب به اطراف، سطوح آشپزخانه، سینک، دست‌ها و سایر مواد غذایی را آلوده کنند. تحقیقات نشان داده‌اند که آب جاری نمی‌تواند این باکتری‌ها را از بین ببرد، بلکه تنها آن‌ها را به نقاط دیگر گسترش می‌دهد.
ب) کاهش کیفیت گوشت
وقتی گوشت را قبل از برش می‌شویید، آب زیادی جذب می‌کند که ممکن است باعث از بین رفتن بافت طبیعی آن شود. همچنین، رطوبت زیاد می‌تواند هنگام پخت باعث تولید بخار شده و مانع از سرخ شدن و قهوه‌ای شدن خوب گوشت شود.
ج) تأثیر بر طعم گوشت
شستن گوشت قبل از برش می‌تواند مقداری از طعم طبیعی آن را بشوید و کاهش دهد. به همین دلیل، سرآشپزان حرفه‌ای معمولاً گوشت را قبل از برش و پخت نمی‌شویند.
۳. پس چه زمانی و چگونه گوشت را بشوییم؟
اگر گوشت دارای ذرات اضافی، خونابه یا بوهای ناخوشایند باشد، بهتر است آن را بعد از برش و درست قبل از پخت بشویید، اما باید به این نکات توجه کنید:
شستن با حداقل پاشش آب: از جریان آب خیلی شدید استفاده نکنید تا از پاشیدن قطرات آلوده جلوگیری شود.
استفاده از ظروف مخصوص: گوشت را در یک ظرف جداگانه بشویید تا سینک و سطوح دیگر آلوده نشوند.
ضدعفونی کردن محیط: پس از شستن گوشت، سینک، تخته برش، چاقو و دست‌ها را کاملاً با آب داغ و صابون بشویید.
خشک کردن گوشت: پس از شستن، گوشت را با یک دستمال تمیز یا دستمال کاغذی خشک کنید تا هنگام پخت، بافت آن بهتر شود.
۴. روش جایگزین برای تمیز کردن گوشت بدون شستشو
اگر نمی‌خواهید گوشت را بشویید، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:
استفاده از دستمال کاغذی برای جذب خونابه و مایعات سطحی
قرار دادن گوشت در یخچال برای مدتی قبل از برش (این کار به خروج خونابه از بافت کمک می‌کند)
پختن گوشت در دمای مناسب: حرارت دادن گوشت در دمای مناسب (مثلاً برای گوشت قرمز ۶۳ تا ۷۱ درجه سانتی‌گراد) باعث از بین رفتن باکتری‌ها می‌شود.
نتیجه‌گیری
با توجه به نکات بهداشتی و علمی، شستن گوشت قبل از برش توصیه نمی‌شود، زیرا باعث پخش شدن آلودگی‌ها و کاهش کیفیت گوشت می‌شود. اما اگر نیاز به شستن باشد، بهتر است بعد از برش و با رعایت کامل اصول بهداشتی انجام شود. مهم‌ترین نکته این است که با پختن گوشت در دمای مناسب، تمامی باکتری‌های مضر از بین می‌روند و نیازی به شستن آن برای از بین بردن میکروب‌ها نیست.