شمال ایران به خاطر همجواری با دریا و آب و هوای فوق‌العاده برای کشت انواع سبزی و صیفی‌جات، تنوع غذایی بسیار گسترده‌ای دارد و تعدادی از خوشمزه‌ترین غذاهای ایرانی را می‌توان در شهرهای شمالی ایران پیدا کرد. غذاهای دریایی در این ناحیه به روش‌های مختلفی تهیه می‌شود و باید گفت بهترین دستور غذاهای دریایی را باید از مردم این منطقه آموخت.

طرز تهیه ماهی شکم‌پر گیلانی، یکی از لذیذترین غذاهای شمالی ایرانه که پر از سبزی معطر و طعمی بی‌نظیر داره. در ادامه یه دستور اصیل گیلانی برات می‌نویسم:

مواد لازم برای 2 تا 3 نفر:

    •    ماهی سفید، شوریده یا کفال: 1 عدد درشت (حدود 1 کیلوگرم)
    •    سبزی معطر شمالی (خلواش، چوچاق، گشنیز، نعنا): جمعاً حدود 200 گرم
    •    سیر: 5 تا 7 حبه (رنده‌شده یا کوبیده)
    •    گردو: 100 گرم (خرد یا آسیاب‌شده)
    •    رب انار: 2 تا 3 قاشق غذاخوری
    •    نمک، فلفل، زردچوبه: به مقدار لازم
    •    روغن زیتون یا روغن مایع: برای سرخ کردن یا رومال
    •    آب نارنج یا آب لیمو: 1 تا 2 قاشق غذاخوری (دل‌خواه)
    •    رب آلو یا رب ازگیل (اختیاری برای طعم محلی‌تر): 1 قاشق غذاخوری

طرز تهیه:

    1.    تمیز کردن ماهی:
شکم ماهی رو باز کن و کاملاً با آب و کمی نمک بشور. تیغ‌های اضافی رو بگیر و خشک کن. می‌تونی کمی آب‌لیمو و زردچوبه هم به ماهی بمالی و بذاری 15 دقیقه بمونه تا بوی زُهمش بره.

    2.    آماده‌سازی مواد داخل شکم:
    •    سیر رو با روغن کم تفت بده.
    •    بعد گردوی خردشده، سبزی‌های معطر ریزشده، رب انار، نمک، فلفل و کمی زردچوبه رو اضافه کن.
    •    همه مواد رو خوب مخلوط و حدود 5 دقیقه تفت بده تا مزه‌ها با هم ترکیب بشن.

    3.    پر کردن شکم ماهی:
شکم ماهی رو با این مواد پر کن. اگه لازم بود با نخ و سوزن یا خلال چوبی شکم رو ببند که مواد بیرون نریزه.

    4.    پخت (دو روش):
الف) داخل فر:
    •    ماهی رو توی یه سینی چرب‌شده بذار. روش کمی روغن یا کره، زعفران یا آب نارنج بمال.
    •    در فر 180 درجه سانتی‌گراد حدود 40 تا 50 دقیقه بپز. اواسط پخت، می‌تونی روش رو با آب خودش یا کره رومال کنی تا خوشرنگ بشه.
ب) سرخ‌کردنی (سنتی‌تر):
    •    ماهی رو در روغن داغ، در ماهیتابه بزرگ یا قابلمه دوطرفه، با حرارت متوسط سرخ کن تا مغزپخت و برشته بشه. هر طرفش حدود 7 تا 10 دقیقه.

نکات:
    •    سبزی‌های شمالی مثل خلواش و چوچاق طعم اصیل این غذا رو می‌سازن. اگه دسترسی نداری، ترکیبی از گشنیز، نعنا، شنبلیله و کمی ریحون هم قابل قبوله.
    •    کنار این غذا معمولاً برنج شمالی یا نان، با زیتون پرورده و سیرترشی سرو می‌شه.

نوش جان!

مصرف فرآورده‌های فرعی گوشت و امعاء و احشاء (مثل جگر، دل، قلوه، زبان، مغز، روده و…) بسته به نوع، مقدار مصرف، شیوه پخت و وضعیت سلامت فرد می‌تونه هم فوایدی داشته باشه و هم ضررهایی. در ادامه یه نگاه کلی می‌ندازیم:

مزایا:

    1.    منبع غنی از مواد مغذی:
امعاء و احشاء به‌ویژه جگر، منبع عالی از آهن، ویتامین B12، ویتامین A، روی، سلنیوم و پروتئین هستن.

    2.    کمک به کم‌خونی:
جگر گاو یا گوسفند به دلیل آهن بالا برای افرادی که دچار کم‌خونی فقر آهن هستن می‌تونه مفید باشه.

    3.    ارزش غذایی بالا در مقدار کم:
خیلی از این اعضا با مقدار کمی مصرف، نیاز بدن به برخی ویتامین‌ها رو تامین می‌کنن.

معایب و خطرات احتمالی:

    1.    کلسترول بالا:
بعضی از این اعضا مثل مغز یا دل کلسترول بالایی دارن و برای افراد با مشکلات قلبی یا کلسترول بالا مناسب نیستن.

    2.    سموم و فلزات سنگین:
جگر و کلیه‌ها ممکنه مواد سمی، فلزات سنگین یا داروهایی که حیوان دریافت کرده رو در خود نگه دارن (مخصوصاً اگر دام سالم نبوده یا نظارت بهداشتی کم باشه).

    3.    خطر انگل و آلودگی میکروبی:
اگه درست پخته نشن یا خوب پاک‌سازی نشده باشن، ممکنه حامل انگل‌ها یا باکتری‌هایی مثل سالمونلا یا اشرشیا کلی باشن.

    4.    ویتامین A بیش‌ازحد:
مصرف زیاد جگر می‌تونه منجر به مسمومیت با ویتامین A بشه، به‌ویژه در کودکان و زنان باردار.

توصیه کلی:

    •    در حد تعادل و با تنوع مصرف بشن.
    •    حتماً از منابع معتبر و بهداشتی تهیه بشن.
    •    به‌صورت کامل پخته و ضدعفونی بشن.
    •    افرادی با بیماری خاص (مثل فشار خون بالا، مشکلات کلیوی یا چربی خون) باید با نظر پزشک مصرف کنن.

جگر (کبد) 

مزایا-  سرشار از آهن، ویتامین A و B12- مفید برای کم‌خونی
مضرات-  کلسترول بالا- احتمال تجمع سموم- خطر مسمومیت با ویتامین A در مصرف زیاد

دل (قلب)

مزایا-  منبع خوب کوآنزیم Q10 (مفید برای قلب)- پروتئین بالا و چربی نسبتاً پایین
مضرات-  کلسترول نسبتاً زیاد- برای افراد با بیماری قلبی باید محدود بشه

قلوه (کلیه)

مزایا-  سرشار از ویتامین‌های گروه B و سلنیوم- پروتئین بالا
مضرات-  احتمال تجمع فلزات سنگین و مواد زائد- باید خوب پخته شود

مغز

مزایا-  غنی از اسیدهای چرب امگا ۳- بافت لطیف و پرکالری
مضرات-  کلسترول بسیار بالا- احتمال وجود پریون (در موارد نادر مانند جنون گاوی)

زبان

مزایا-  چربی بالا (طعم‌دارتر)- پروتئین بالا
مضرات-  چربی و کالری بالا- برای رژیم‌های لاغری یا بیماری قلبی مناسب نیست

نکات تکمیلی: • پختن کامل و بهداشتی خیلی مهمه، چون برخی از این اعضا مستعد آلودگی انگلی یا باکتریایی هستن. • در هفته بیش از ۱ یا ۲ بار مصرف نشه، به‌خصوص جگر و مغز. • برای زنان باردار توصیه میشه از مصرف زیاد جگر پرهیز کنن به‌خاطر ویتامین A زیاد. • بهتره از دام‌های جوان و سالم تهیه بشن چون احتمال تجمع سموم در دام مسن بیشتره.

پروتئین‌ها یکی از مواد مغذی اساسی برای رشد و ترمیم بافت‌ها، تقویت سیستم ایمنی بدن و تولید انرژی هستند. در رژیم‌های غذایی مختلف، مصرف انواع پروتئین‌ها، به‌ویژه از منابع حیوانی مانند گوشت سفید و گوشت قرمز، نقش مهمی در تأمین نیازهای بدن ایفا می‌کند. در این مقاله، به مقایسه پروتئین گوشت سفید و گوشت قرمز از نظر تغذیه‌ای پرداخته می‌شود.

۱. تفاوت‌های کلی در ترکیب پروتئینی
گوشت سفید: این نوع گوشت عمدتاً از پرندگان مانند مرغ و بوقلمون به دست می‌آید. پروتئین موجود در گوشت سفید معمولاً از نوع پروتئین‌های با هضم آسان است و چربی کمتری نسبت به گوشت قرمز دارد.
گوشت قرمز: گوشت قرمز از گوشت‌های گاو، گوسفند، گوساله و سایر حیوانات مشابه به‌دست می‌آید. این گوشت دارای پروتئین‌های با کیفیت بالا است، اما معمولاً چربی بیشتری به ویژه چربی اشباع شده دارد که می‌تواند تأثیرات منفی بر سلامت قلب و عروق داشته باشد.
۲. میزان پروتئین و آمینو اسیدها
گوشت سفید و قرمز هر دو حاوی مقادیر قابل توجهی پروتئین با کیفیت بالا هستند. هر دو نوع گوشت حاوی تمام اسیدهای آمینه ضروری برای بدن هستند که برای رشد و تعمیر سلول‌ها ضروری‌اند. با این حال، گوشت قرمز ممکن است میزان پروتئین بالاتری داشته باشد، اما از نظر چربی و کالری نیز بیشتر است.
۳. چربی و کالری
گوشت سفید: معمولاً دارای چربی کمتری است، به‌ویژه گوشت مرغ بدون پوست. این ویژگی باعث می‌شود که گوشت سفید گزینه بهتری برای افرادی باشد که می‌خواهند وزن خود را کنترل کنند یا دچار مشکلات قلبی هستند.
گوشت قرمز: گوشت قرمز چربی بیشتری دارد، به‌ویژه گوشت‌های چرب مانند گوشت گاو. مصرف زیاد گوشت قرمز می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا و دیابت نوع ۲ را افزایش دهد.
۴. آهن و سایر مواد معدنی
گوشت سفید: میزان آهن موجود در گوشت سفید کمتر از گوشت قرمز است، اما هنوز هم می‌تواند به تأمین نیاز بدن به آهن کمک کند.
گوشت قرمز: گوشت قرمز منبع بسیار خوبی از آهن همی است که به راحتی جذب بدن می‌شود. این ویژگی به‌ویژه برای افراد مبتلا به کم‌خونی مفید است.
۵. تاثیرات بر سلامت
گوشت سفید: به دلیل کم‌چربی بودن، مصرف گوشت سفید می‌تواند به بهبود سلامت قلب و عروق کمک کند و خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن را کاهش دهد.
گوشت قرمز: اگرچه گوشت قرمز منبع غنی از پروتئین و مواد معدنی است، مصرف زیاد آن، به‌ویژه در صورت داشتن چربی اشباع شده بالا، می‌تواند به مشکلات قلبی و عروقی منجر شود.

نتیجه‌گیری
در نهایت، هر دو نوع گوشت، سفید و قرمز، از نظر تغذیه‌ای مفید هستند، اما انتخاب میان آن‌ها به نیازهای شخصی و شرایط سلامت فرد بستگی دارد. برای یک رژیم غذایی سالم، توصیه می‌شود که مصرف گوشت قرمز به مقدار معقول محدود شده و گوشت سفید بیشتر در برنامه غذایی گنجانده شود.

ژامبون گوساله پسته‌ای مسترقصاب – لوکس، خوش‌طعم، متفاوت

وقتی گوشت گوساله باکیفیت با پسته‌های درشت و تازه ترکیب می‌شه، نتیجه‌اش می‌تونه فقط یه چیز باشه: ژامبون گوساله پسته‌ای مسترقصاب
یه انتخاب لاکچری برای کسایی که هم طعم قوی گوشت رو می‌خوان، هم بافت کرانچی پسته رو دوست دارن. این محصول ترکیبیه از اصالت، کیفیت و خلاقیت در مزه.

ویژگی‌ها:

تهیه‌شده از گوشت خالص گوساله

حاوی پسته‌های درشت و تازه

بدون مواد نگهدارنده، با طعم طبیعی

پروتئین بالا، فاقد گلوتن و افزودنی‌های مضر

چرا ژامبون گوساله پسته‌ای مسترقصاب؟
چون این یه ژامبون معمولی نیست. یه تجربه‌ی جدید، یه سبک لاکچری برای اونایی که غذا براشون فقط سیر شدن نیست، یه لذت حرفه‌ایه.

مناسب برای:

ساندویچ‌های مجلسی و متفاوت

میز پذیرایی مهمونی‌ها و دورهمی‌های خاص

همراه با پنیر و نان تست برای صبحونه یا عصرونه لوکس

کنار زیتون، گردو و انگور به سبک مزه‌های فرانسوی

طعمی که نمی‌تونی فراموشش کنی – همین حالا امتحانش کن!

اگه منظورت طرز تهیه ژامبون گوساله پسته‌ای هست، در ادامه یه دستور ساده و خوشمزه برات می‌نویسم. این مدل ژامبون خونگی با گوشت گوساله و مغز پسته درست می‌شه و خیلی سالم‌تر از مدل‌های کارخانه‌ایه.

مواد لازم برای تهیه ژامبون گوساله پسته‌ای (خانگی):
    •    گوشت چرخ‌کرده گوساله بدون چربی: ۵۰۰ گرم
    •    سینه مرغ چرخ‌کرده: ۲۰۰ گرم (برای لطافت بیشتر – اختیاری)
    •    پسته خام بدون پوست: ۵۰ تا ۷۰ گرم
    •    تخم‌مرغ: ۱ عدد
    •    نشاسته ذرت: ۲ قاشق غذاخوری
    •    شیر خشک یا شیر معمولی: ۲ قاشق غذاخوری
    •    روغن مایع یا روغن زیتون: ۲ قاشق غذاخوری
    •    سیر پودر شده: ۱ قاشق چای‌خوری
    •    پیاز پودر شده: ۱ قاشق چای‌خوری
    •    نمک: ۱ قاشق چای‌خوری
    •    فلفل سیاه، پاپریکا، زردچوبه: هرکدام ½ قاشق چای‌خوری
    •    آویشن یا ادویه ژامبون مخصوص: به مقدار لازم
    •    یخ خرد شده: ۴-۵ تکه (برای حفظ بافت و خنک نگه داشتن مواد هنگام میکس)

طرز تهیه:
    1.    میکس مواد:
گوشت گوساله، سینه مرغ، ادویه‌ها، نشاسته، شیر خشک، تخم‌مرغ، روغن و یخ رو داخل غذاساز بریز و کاملاً مخلوط کن تا حالت خمیری پیدا کنه.
    2.    افزودن پسته:
پسته‌ها رو که از قبل چند دقیقه توی آب گرم خیس دادی و پوست کندی، به مواد اضافه کن و با دست یا قاشق مخلوط کن (مراقب باش پسته له نشه).
    3.    فرم دادن:
مواد رو روی یک کاغذ روغنی یا سلفون بریز و به شکل استوانه‌ای (مثل کالباس) فرم بده. بعد سفت بپیچ و با نخ یا کش کاملاً محکم کن.
    4.    پخت:
می‌تونی ژامبون رو داخل بخارپز یا قابلمه آب جوش بپزی (حدود ۱.۵ تا ۲ ساعت). بهتره روش یه جسم سنگین بذاری تا حین پخت وا نره.
    5.    سرد کردن:
بعد از پخت، بذار کاملاً سرد شه، بعد بزار داخل یخچال حداقل ۶ ساعت یا یک شب بمونه تا کاملاً فرم بگیره و برش‌پذیر بشه.

نکات:
    •    برای طعم حرفه‌ای‌تر، می‌تونی از ادویه مخصوص ژامبون یا کمی دود مایع استفاده کنی.
    •    ژامبون خونگی رو می‌تونی تا ۱ هفته در یخچال یا تا ۳ ماه در فریزر نگه داری.

نوش جان!

خورشت گوجه سبز با مرغ یکی از غذاهای خوشمزه و سنتی ایرانی است که طعمی ملس و ترش دارد. این خورشت به دلیل استفاده از گوجه سبز، طعم منحصر به فردی پیدا می‌کند که در کنار مرغ به یکی از محبوب‌ترین غذاهای ایرانی تبدیل می‌شود. در ادامه، طرز تهیه این خورشت خوشمزه رو برای شما توضیح می‌دم.

مواد لازم:

    •    مرغ (قطعات ران یا سینه): ۴ تکه
    •    گوجه سبز (ترجیحاً تازه): ۳۰۰ گرم
    •    پیاز متوسط: ۱ عدد
    •    سیر: ۳ حبه
    •    رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
    •    زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری
    •    نمک و فلفل: به مقدار لازم
    •    روغن: به میزان لازم
    •    آب: ۲ تا ۳ پیمانه
    •    دارچین (اختیاری): ۱/۲ قاشق چای‌خوری
    •    شکر (اختیاری): ۱ قاشق غذاخوری (در صورت تمایل به شیرینی ملایم)

طرز تهیه:
    1.    آماده‌سازی مرغ:
مرغ‌ها رو شسته و در تکه‌های مناسب تقسیم کن. می‌تونی از ران مرغ یا سینه مرغ استفاده کنی.

    2.    سرخ کردن مرغ:
در یک قابلمه، کمی روغن بریز و مرغ‌ها رو با حرارت متوسط به مدت ۵-۱۰ دقیقه سرخ کن تا کمی طلایی بشه. سپس مرغ‌ها رو از قابلمه بیرون بیار و کنار بذار.

    3.    تفت دادن پیاز و سیر:
در همون قابلمه، پیاز رو پوست کنده و به صورت نگینی خرد کن. پیاز رو در روغن با حرارت ملایم تفت بده تا نرم و طلایی بشه. سپس سیر رو ریز خرد کرده یا له کن و به پیاز اضافه کن و کمی دیگه تفت بده.

    4.    افزودن ادویه‌ها:
زردچوبه، نمک و فلفل رو به پیاز و سیر اضافه کن و هم بزن. سپس رب گوجه‌فرنگی رو به مواد اضافه کرده و برای ۲ دقیقه دیگه تفت بده تا رنگ رب باز بشه و طعم خامی آن از بین بره.

    5.    اضافه کردن گوجه سبز:
گوجه سبزها رو بشور و اگر دونه‌های بزرگی دارن، اون‌ها رو از وسط نصف کن. سپس گوجه سبزها رو به قابلمه اضافه کن و هم بزن. اگر گوجه سبز خیلی ترش بود، می‌تونی کمی شکر هم به آن اضافه کنی تا طعم ملس ایجاد بشه.

    6.    اضافه کردن مرغ و آب:
حالا مرغ‌ها رو به قابلمه برگردون و ۲ تا ۳ پیمانه آب اضافه کن. اجازه بده خورشت روی حرارت ملایم به مدت ۴۰ دقیقه تا ۱ ساعت بپزد تا مرغ‌ها پخته و طعم گوجه سبز به‌خوبی در خورشت ترکیب بشه.

    7.    تنظیم طعم:
در صورت تمایل، می‌تونی دارچین هم به خورشت اضافه کنی تا طعم خاص‌تری بگیره. پس از پخت، طعم خورشت رو بچش و اگر لازم بود کمی نمک یا فلفل اضافه کن.

    8.    سرو کردن:
خورشت گوجه سبز با مرغ رو با برنج سفید سرو کن و از طعم ترش و ملس آن لذت ببر.

نکات:
    •    اگر می‌خواهید خورشت گوجه سبز با مرغ کمی غلیظ‌تر باشد، می‌توانید در اواخر پخت درب قابلمه را بردارید تا آب خورشت کمی تبخیر شود.
    •    اگر گوجه سبز در دسترس نداشتی، می‌توانی از گوجه فرنگی رسیده و ترش به‌جای آن استفاده کنی.

نوش جان!

خورش آلو با مرغ یکی از خورش‌های خوشمزه و پرطرفدار ایرانیه که طعمی ملس و خوشمزه داره. این خورش برای کسانی که دوست دارن طعم ترکیبی از ترش و شیرین رو تجربه کنن، بسیار مناسب است. در اینجا طرز تهیه خورش آلو با مرغ رو به‌صورت ساده و مرحله به مرحله برات توضیح میدم:

مواد لازم:
    •    مرغ (قطعات ران یا سینه): ۴ تکه
    •    آلو بخارا: ۲۰۰ گرم
    •    پیاز متوسط: ۱ عدد
    •    رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
    •    روغن: به میزان لازم
    •    زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری
    •    دارچین: ۱/۲ قاشق چای‌خوری
    •    شکر: ۱ تا ۲ قاشق غذاخوری (اختیاری برای شیرینی بیشتر)
    •    نمک و فلفل: به میزان لازم
    •    آب: ۲ تا ۳ پیمانه
    •    آب لیمو یا آب نارنج: ۲ قاشق غذاخوری (برای ترشی ملایم)

طرز تهیه:
    1.    آماده‌سازی مرغ:
ابتدا مرغ رو شسته و در تکه‌های مناسب تقسیم کن. می‌تونی از ران مرغ یا سینه مرغ استفاده کنی.

    2.    سرخ کردن مرغ:
در یک قابلمه، کمی روغن بریز و مرغ‌ها رو با حرارت متوسط به مدت ۵-۱۰ دقیقه سرخ کن تا کمی طلایی بشه. سپس مرغ‌ها رو از قابلمه بیرون بیار و کنار بذار.

    3.    تفت دادن پیاز:
در همون قابلمه، پیاز رو پوست کنده و به صورت نگینی خرد کن. پیاز رو در روغن با حرارت ملایم تفت بده تا نرم و طلایی بشه.

    4.    افزودن ادویه‌ها:
بعد از نرم شدن پیاز، زردچوبه، دارچین، نمک و فلفل رو به پیاز اضافه کن و خوب تفت بده تا ادویه‌ها عطرشون آزاد بشه.

    5.    اضافه کردن رب گوجه‌فرنگی:
رب گوجه‌فرنگی رو اضافه کن و برای ۲ دقیقه دیگه تفت بده تا رنگ رب باز بشه.

    6.    اضافه کردن مرغ و آب:
حالا مرغ‌ها رو به قابلمه برگردون و ۲ تا ۳ پیمانه آب اضافه کن. بزار تا مرغ‌ها با حرارت ملایم بپزن.

    7.    اضافه کردن آلو:
آلو بخارا رو بشور و به خورش اضافه کن. اجازه بده خورش برای ۳۰-۴۵ دقیقه با حرارت ملایم بپزه تا مرغ‌ها کاملاً پخته و نرم بشن.

    8.    شیرینی و ترشی خورش:
اگر خورش رو دوست داری کمی شیرین‌تر باشه، شکر رو اضافه کن. در صورتی که بخوای ترشی خورش بیشتر بشه، می‌تونی کمی آب لیمو یا آب نارنج اضافه کنی.

    9.    جوشیدن خورش:
بزار خورش برای ۱۰ دقیقه دیگه بپزه تا طعم‌ها خوب با هم ترکیب بشن و سس خورش غلیظ بشه.

    10.    سرو کردن:
خورش آلو با مرغ رو با برنج پلو سرو کن و از طعم شیرین و ترش خوشمزه‌اش لذت ببر.

نکات:
    •    اگر دوست داری خورش غلیظ‌تری داشته باشی، می‌تونی در اواخر پخت درب قابلمه رو برداری تا کمی آب خورش تبخیر بشه.
    •    در صورتی که می‌خواهی خورش رو با طعمی غلیظ و کرمی بیشتر داشته باشی، می‌تونی از کمی خامه در آخر پخت استفاده کنی.

این خورش علاوه بر طعم عالی، از نظر ظاهر هم رنگی جذاب و دلپذیر داره. امیدوارم این دستور رو امتحان کنی و از طعمش لذت ببری!

بیف استراگانف  یکی از غذاهای خوشمزه و محبوب اروپایی است که نسخه‌های متنوعی از آن در سراسر دنیا طبخ می‌شود. اگرچه نسخه اصلی این غذا با گوشت گاو تهیه می‌شود، اما طرز تهیه بیف استراگانف مرغ با قارچ هم طرفداران زیادی دارد و انتخابی عالی برای افرادی است که به دنبال گزینه‌ای سبک‌تر و سریع‌تر هستند. ترکیب مرغ، قارچ، خامه و ادویه‌ها در کنار پاستا یا برنج، یک وعده غذایی کامل و دلچسب می‌سازد.

 ولی ورژن خوشمزه و سبک‌تری هم با مرغ و قارچ با سس خامه‌ای درست می‌شه که خیلی محبوبه، مخصوصاً برای کسانی که دنبال یه غذای لذیذ و سریع هستن. در ادامه طرز تهیه کاملش رو برات نوشتم:

مواد لازم:
    •    سینه مرغ: ۳۰۰ گرم (به صورت نوارهای باریک برش‌زده‌شده)
    •    قارچ: ۲۰۰ گرم (اسلایس‌شده)
    •    پیاز متوسط: ۱ عدد (خلالی نازک)
    •    سیر: ۲ حبه (رنده‌شده یا له‌شده)
    •    خامه صبحانه: ۲۰۰ میلی‌لیتر
    •    شیر: نصف لیوان (اختیاری، برای رقیق‌تر شدن سس)
    •    آرد سفید: ۱ قاشق غذاخوری (برای غلظت سس)
    •    کره: ۲ قاشق غذاخوری
    •    روغن مایع: ۱ قاشق غذاخوری
    •    نمک، فلفل سیاه و آویشن: به مقدار لازم
    •    پاپریکا یا فلفل قرمز ملایم: دلخواه

طرز تهیه:
    1.    در یک تابه، کمی روغن و کره بریز و پیازها رو با حرارت ملایم سرخ کن تا طلایی و نرم بشن. بعد سیر رو اضافه کن و یک دقیقه تفت بده.

    2.    تکه‌های مرغ رو اضافه کن و با حرارت بالا تفت بده تا رنگش سفید و کمی طلایی شه. نمک، فلفل و آویشن بزن.

    3.    حالا قارچ‌های اسلایس‌شده رو اضافه کن و با مرغ تفت بده تا آب قارچ کشیده بشه و سبک شه.

    4.    آرد رو اضافه کن و حدود ۱-۲ دقیقه با مواد تفت بده تا بوی خامی آرد گرفته شه.

    5.    حالا خامه رو اضافه کن و اگه خواستی، کمی شیر هم بریز تا سس رقیق‌تر بشه. هم بزن تا کاملاً یکدست شه. اگه لازم بود، دوباره کمی نمک و فلفل تست کن.

    6.    اجازه بده حدود ۵ تا ۷ دقیقه روی حرارت ملایم بجوشه تا سس غلیظ و خوش‌عطر شه.

نکات سرو:
    •    بیف استروگانف با مرغ رو می‌تونی با برنج سفید، پاستا، پوره سیب‌زمینی یا نون تُست سرو کنی.
    •    برای خوش‌عطر شدن بیشتر، یه کوچولو جوز هندی یا پنیر پارمزان رنده‌شده هم می‌تونی آخر کار روش بزنی.

نکات کلیدی برای داشتن بیف استراگانف مرغ با قارچ خوشمزه

استراگانف مرغ با قارچ، از آن دسته غذاهایی است که با رعایت چند نکته ساده، طعم و بافت بسیار بهتری خواهد داشت. در ادامه، نکاتی را مرور می‌کنیم که با الهام از نسخه‌های مختلفی مثل طرز تهیه بیف استراگانف فرانسوی و ترکیبات مشابه، باعث می‌شوند نتیجه نهایی، حرفه‌ای‌تر باشد.

استفاده از قارچ بافت‌دار و تازه

برای اینکه غذا عطر و طعم قوی‌تری داشته باشد، از قارچ‌های تازه و سالم استفاده کنید. اگر از قارچ‌های قهوه‌ای استفاده شود، طعم و ظاهر غذا به نسخه کلاسیک فرانسوی آن نزدیک‌تر می‌شود. همان‌طور که طرز تهیه چیکن استراگانف ساده تأکید شده، قارچ یکی از عناصر اصلی این غذاست و کیفیت آن تاثیر زیادی روی طعم نهایی دارد.

تفت دادن مرغ قبل از اضافه کردن خامه

قبل از افزودن خامه، حتما تکه‌های مرغ را با حرارت زیاد و بدون درپوش تفت دهید تا هم آب نیندازند و هم طعم بهتری بگیرند. این مرحله به حفظ ساختار مرغ کمک می‌کند و در بسیاری از روش‌های مانند طرز تهیه بیف  استراگانف  مرغ با خامه به آن تاکید می‌شود.

استفاده از آرد برای ایجاد سس یکدست

یکی از ترفندهای کمتر شناخته‌شده برای داشتن استراگانف کرمی و بدون گره، اضافه کردن کمی آرد قبل از افزودن خامه است. آرد به سس کمک می‌کند تا بافتی غلیظ و یکدست داشته باشد، بدون اینکه خامه بریده یا جدا شود.

افزودن آبلیمو برای تعادل طعم

کمی آبلیمو باعث می‌شود طعم خامه‌ای غذا از حالت یکنواخت خارج شده و توازن بین چربی و اسیدیته حفظ شود. این روش در طرز تهیه بیف استراگانف مرغ با قارچ به‌شدت پیشنهاد می‌شود، به‌خصوص زمانی که خامه غلیظ و پرچرب استفاده می‌کنید.

سرو با پاستای مناسب

استفاده از پاستای رشته‌ای یا فتوچینی، انتخاب هوشمندانه‌ای برای طرز تهیه بیف استراگانف مرغ با قارچ است. چراکه سس خامه‌ای بهتر به پاستا می‌چسبد و تجربه خوردن استراگانف لذت‌بخش‌تر می‌شود. در برخی نسخه‌ها مانند طرز تهیه بیف  استراگانف  مرغ با پاستا حتی پاستا را با کره و جعفری هم مخلوط می‌کنند.

نگهداری و گرم کردن مجدد

اگر مقداری از بیف استراگانف مرغ با قارچ باقی ماند، حتما آن را در ظرف دربسته و در یخچال نگهداری کنید. هنگام گرم کردن مجدد، کمی شیر به آن اضافه کنید تا دوباره بافت خامه‌ای پیدا کند. استفاده از مایکروویو یا حرارت غیرمستقیم مناسب‌تر از شعله مستقیم است.

چیکن استراگانف بدون شیر

اگر به لاکتوز حساسیت دارید یا شیر در دسترس‌تان نیست، نگران نباشید. چیکن استراگانف را می‌توان بدون شیر هم خوش‌طعم درست کرد. کافی است به‌جای شیر از آب مرغ یا خامه گیاهی استفاده کنید. طعم نهایی چیکن استراگانف بدون شیر  سبک‌تر می‌شود اما همچنان کرمی و دلپذیر خواهد بود.

فوت و فن طرز تهیه بیف استراگانف در منزل با طعم رستورانی

اگر به‌دنبال طعمی خاص و خانگی هستید، طرز تهیه بیف استراگانف در منزل  را با دقت و حوصله انجام دهید. استفاده از گوشت تازه و ورقه‌شده، تفت دادن آرام قارچ‌ها و افزودن خامه در مرحله آخر باعث می‌شود سس نهایی لطیف، غلیظ و کاملا یک‌دست باشد؛ درست مثل نسخه‌های حرفه‌ای رستورانی.

پکوره زاهدانی یکی از اسنک‌های محلی سیستان و بلوچستان است که شباهت زیادی به پکوره هندی دارد. این غذای ترد و لذیذ با ترکیب آرد نخود، سیب‌زمینی، سبزیجات معطر و ادویه‌های خاص تهیه می‌شود. طرز تهیه پکوره زاهدانی بسیار ساده است و می‌توان آن را به‌عنوان یک میان‌وعده خوشمزه با انواع سس‌ها سرو کرد.

پکوره زاهدانی یکی از غذاهای معروف و خوشمزه‌ی بلوچستان است که شباهت زیادی به فلافل دارد، اما با ادویه‌ها و سبک خاص جنوبی تهیه می‌شود. این غذا بیشتر با نخود یا لپه تهیه می‌شود و به‌صورت سرخ‌کردنی سرو می‌گردد. در ادامه طرز تهیه پکوره زاهدانی رو برات می‌نویسم:

مواد لازم:

    •    نخود خام: ۲ پیمانه (از شب قبل خیس‌کرده)
    •    سیب‌زمینی متوسط: ۱ عدد (اختیاری، رنده‌شده)
    •    پیاز متوسط: ۱ عدد
    •    سیر: ۲ حبه
    •    گشنیز تازه: ۲ قاشق غذاخوری (خردشده)
    •    فلفل سبز تند: ۱ عدد (به دلخواه)
    •    پودر کاری: ۱ قاشق چای‌خوری
    •    زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری
    •    زیره: ۱ قاشق چای‌خوری
    •    نمک و فلفل سیاه: به میزان لازم
    •    بکینگ پودر: نصف قاشق چای‌خوری (برای پف کردن)
    •    روغن برای سرخ کردن

طرز تهیه:

    1.    نخود خیس‌خورده رو آبکش کرده و با سیر، پیاز و فلفل سبز در غذا‌ساز یا چرخ‌گوشت بریز و خوب له کن تا حالت خمیری پیدا کنه. می‌تونی کمی آب لیمو هم اضافه کنی برای طعم بیشتر.

    2.    مواد له‌شده رو داخل یک کاسه بریز و بهش گشنیز، سیب‌زمینی رنده‌شده، ادویه‌ها، نمک، فلفل، بکینگ پودر رو اضافه کن.

    3.    مواد رو خوب ورز بده تا یکدست بشن. اگه خمیر خیلی شل بود، کمی آرد نخودچی اضافه کن.

    4.    حالا توی یک ماهیتابه، روغن بریز و بذار داغ شه. از مواد به اندازه یک گردو بردار و با دست به شکل دلخواه (معمولاً گرد یا بیضی) دربیار و داخل روغن سرخ کن تا طلایی و برشته بشه.

    5.    بعد از سرخ شدن، روی دستمال بذار تا روغن اضافه‌اش گرفته بشه.

نکات:
    •    پکوره رو معمولاً با چتنی (سس تند جنوبی) یا ترشی بندری سرو می‌کنن.
    •    اگر بخوای پکوره تردتر بشه، می‌تونی یه قاشق آرد برنج هم به مواد اضافه کنی.

نکات تکمیلی برای طرز تهیه پکوره زاهدانی

تهیه پکوره زاهدانی یکی از روش‌های محبوب و خوشمزه از پکوره‌های ایرانی است که در این مقاله نحوه تهیه آن با آرد نخود و سایر مواد اولیه را آموزش دادیم. این روش می‌تواند برای علاقه‌مندان به طرز تهیه پکوره هندی یا کسانی که به دنبال انواع مختلف پکوره و سمبوسه هستند، مفید باشد.

استفاده از آرد نخود در پکوره

در طرز تهیه پکوره با آرد نخود، آرد نخود به‌عنوان ماده اصلی استفاده می‌شود. این آرد باعث ایجاد تردی و طعم خاص در پکوره‌ها می‌شود. برای طعم‌دهی بیشتر می‌توانید از ادویه‌های مختلف مانند زردچوبه و فلفل سیاه استفاده کنید که در طرز تهیه پکوره با آرد ساده هم معمول است.

طرز تهیه پکوره سیب‌زمینی

پکوره سیب زمینی  از ترکیب سیب‌زمینی رنده‌شده، آرد نخود و ادویه‌ها تهیه می‌شود. این پکوره‌ها نرم‌تر از انواع دیگر پکوره هستند و در طرز تهیه پکوره زاهدانی می‌توانید سیب‌زمینی را اضافه کنید تا طعم لطیف‌تری پیدا کند. برای طعم‌دهی، پیاز، سیر و سبزیجات معطر به آن اضافه کنید.

طرز تهیه پکوره افغانی

پکوره افغانی مشابه پکوره زاهدانی است اما از ادویه‌های خاص مانند دارچین و زعفران برای طعم‌دهی استفاده می‌شود. این پکوره‌ها در مقایسه با سایر انواع پکوره‌ها تندتر و معطرتر هستند. برای تهیه پکوره افغانی می‌توانید از ترکیب مواد مشابه پکوره پاکستانی و پکوره با آرد نخود استفاده کنید.

تفاوت پکوره با سایر فینگر فودها

پکوره معمولا از ترکیب آرد نخود و سبزیجات و گاهی گوشت درست می‌شود، در حالی که سمبوسه ها  از خمیر نازک و مواد پرمغز پر می‌شوند. در طرز تهیه سمبوسه جنوبی، همانند پکوره، از ادویه‌های مختلف مانند فلفل قرمز و زردچوبه استفاده می‌شود تا طعم تند و جذاب پیدا کند.

طرز تهیه پکوره با آرد نخود و سبزیجات

در طرز تهیه پکوره با آرد نخود و سبزیجات، از ترکیب سبزیجات تازه مانند گشنیز و جعفری استفاده می‌شود. این پکوره می‌تواند به‌عنوان یک پیش‌غذا یا میان‌وعده سرو شود. در طرز تهیه پکوره با آرد لپه نیز می‌توان از این سبزیجات برای افزودن طعم و رنگ به پکوره‌ها استفاده کرد.

طرز تهیه پکوره چابهاری

پکوره چابهاری به‌خاطر استفاده از فلفل قرمز و ادویه‌های تند شهرت دارد. این پکوره‌ها معمولا تندتر از دیگر انواع پکوره‌ها هستند. در طرز تهیه پکوره چابهاری می‌توان از همان ترکیب مواد پکوره زاهدانی استفاده کرد، اما فلفل قرمز و زردچوبه را بیشتر به کار برد.

طرز تهیه سمبوسه با نان لواش

در طرز تهیه سمبوسه با نان لواش به‌جای خمیر، از نان لواش به‌عنوان پوشش استفاده می‌شود. این روش سریع و ساده است و می‌تواند با همان ترکیب مواد پکوره و سمبوسه جنوبی تهیه شود. نان لواش به‌راحتی در دست قرار می‌گیرد و برای سرو آن نیازی به سرخ کردن زیاد نیست.

برای تقویت سیستم ایمنی بدن، گوشت‌هایی مفیدند که سرشار از پروتئین، روی (زینک)، آهن، و ویتامین B12 باشن. این مواد برای تولید سلول‌های ایمنی، تقویت گلبول‌های سفید و مقاومت بدن در برابر عفونت ضروری‌اند. بهترین گوشت‌ها برای تقویت سیستم ایمنی:

---
1. گوشت بوقلمون
سرشار از پروتئین با کیفیت بالا
دارای مقدار مناسب روی و B6 برای تقویت عملکرد ایمنی

2. گوشت گوسفند
غنی از روی و آهن
کمک به ساخت گلبول‌های سفید و مقاومت بدن در برابر سرماخوردگی و عفونت

3. گوشت شتر
چربی سالم‌تر، ویتامین B12 بالا
خاصیت ضدالتهابی و تقویت‌کننده عمومی بدن

4. دل، جگر و قلوه (به‌ویژه از گوسفند یا گاو)
فوق‌العاده غنی از آهن، روی، و ویتامین‌های گروه B
جگر گاو یکی از قوی‌ترین منابع طبیعی برای تقویت سیستم ایمنی‌ست

5. ماهی (به‌ویژه سالمون، ساردین، قزل‌آلا)
دارای امگا-۳ که التهاب رو کاهش می‌ده و عملکرد سیستم ایمنی رو بهبود می‌بخشه


---
نکته مهم:
مصرف متعادل همراه با سبزیجات، سیر، زنجبیل، زردچوبه و مواد پروبیوتیک (مثل ماست یا دوغ سنتی) تأثیر گوشت رو در تقویت ایمنی چند برابر می‌کنه.

برای تقویت حافظه، گوشتی که سرشار از امگا-۳، آهن، روی (زینک)، و ویتامین B12 باشه بیشترین تأثیر رو داره. بر این اساس، بهترین گزینه‌ها:
1. ماهی (به‌ویژه ماهی‌های چرب مثل سالمون، قزل‌آلا، و تُن)
منبع عالی امگا ۳
افزایش تمرکز، حافظه و عملکرد مغز

2. گوشت شترمرغ
چربی کم، پروتئین بالا، ویتامین B12 زیاد
برای مغز و سیستم عصبی مفیده

3. گوشت گوسفند (به‌ویژه جگر)
سرشار از آهن و B12
به بهبود خون‌رسانی مغز کمک می‌کنه

4. دل و جگر گاو یا گوسفند
منابع غنی آهن و روی، که برای حافظه و تمرکز حیاتی‌ان

چند نکته مکمل:
همراهی این گوشت‌ها با مواد غذایی مثل گردو، بادام، زرشک، زعفران و دارچین تأثیر تقویتی‌شون رو بیشتر می‌کنه.
زیاده‌روی در مصرف گوشت قرمز ممکنه باعث التهاب بشه، پس تعادل مهمه.

گوشت گوسفند معمولاً تردتر از گوشت گاو یا شتره، و این به دلایل زیر برمی‌گرده:
1. سن کمتر هنگام ذبح: گوسفندها معمولاً در سنین پایین‌تری نسبت به گاو یا شتر ذبح می‌شن. هرچه حیوان جوان‌تر باشه، گوشتش نرم‌تر و تردتره.

2. الیاف عضلانی نازک‌تر: بافت عضلات گوسفند ریزتر و لطیف‌تره، بنابراین بعد از پخت، تردتر احساس میشه.

3. چربی بین بافتی بیشتر (ماربلینگ): چربی‌های ظریف بین بافت‌های گوشت گوسفند کمک می‌کنن گوشت در حین پخت نرم و آبدار بمونه.

4. فعالیت بدنی کمتر نسبت به گاو یا شتر: گوسفند معمولاً نسبت به گاو و شتر عضلات درشت‌تر یا سخت‌تری نداره، چون فشار کاری کمتری روی عضلاتشه.


به همین دلایل، گوشت گوسفند به‌خصوص قسمت‌هایی مثل ران، سردست یا راسته، معمولاً بافت لطیف‌تری دارن و برای خورش، کباب و آبگوشت عالی‌ان.

علت چرب بودن گوشت شتر به چند عامل برمی‌گردد، ولی نکته جالب اینه که چربی گوشت شتر با چربی گوشت گاو یا گوسفند فرق داره و معمولاً سالم‌تره. دلایل اصلی چرب بودن گوشت شتر:
1. ذخیره چربی در بدن برای بقا: شتر در مناطق خشک زندگی می‌کنه و برای مقابله با کم‌آبی و کم‌غذایی، چربی زیادی در بدنش ذخیره می‌کنه. بخشی از این چربی در گوشتش هم دیده میشه.

2. سن شتر: شترهای مسن‌تر معمولاً چربی بیشتری در عضلات دارن. شترهای جوان‌تر گوشت نرم‌تر و کم‌چرب‌تری دارن.

3. نوع تغذیه: اگر شتر با تغذیه قوی و چرب پرورش پیدا کنه، گوشتش هم چرب‌تر میشه.

4. ساختار فیزیولوژیکی بدن شتر: برخلاف گاو یا گوسفند، شتر بخشی از چربی‌هاشو به‌صورت پراکنده در بافت‌های بدن نگه می‌داره، نه فقط در کوهان.


با این حال، چربی شتر نسبت به چربی گاو یا گوسفند، درصد اسیدهای چرب غیراشباع بیشتری داره که برای سلامت قلب و عروق مفیدتره.

بوی زُخم تخم‌مرغ معمولاً به دلایل زیر ایجاد می‌شود:
1. گوگرد موجود در سفیده: تخم‌مرغ سرشار از پروتئین‌هایی مثل آلبومین است که حاوی گوگرد هستند. وقتی تخم‌مرغ پخته می‌شود (به‌خصوص اگر زیاد جوشانده شود)، ترکیبات گوگردی آزاد می‌شوند و باعث بوی زُخم می‌شوند.

2. نگهداری طولانی یا نادرست: اگر تخم‌مرغ کهنه باشد یا در دمای نامناسب نگهداری شده باشد، ترکیباتی مثل سولفید هیدروژن در آن بیشتر تولید می‌شود که بوی بسیار تندی دارد.

3. تغذیه مرغ: اگر مرغ‌هایی که تخم گذاشتند، تغذیه‌ای با مواد حاوی گوگرد یا ماهی داشته باشند، تخم‌مرغ‌ها ممکن است بوی خاص و زُخمی پیدا کنند.

4. نیم‌پز بودن: گاهی هم وقتی تخم‌مرغ کاملاً نپخته باشه (مخصوصاً در املت یا نیمرو)، ترکیبات گوگردی بیشتر به مشام می‌رسن.

گوشت گوساله کم‌چربی است چون:
1. سن حیوان کمتر است: گوساله‌ها در سن پایین‌تر ذبح می‌شوند و بدن‌شان هنوز فرصت زیادی برای ذخیره چربی پیدا نکرده.

2. فعالیت بدنی بیشتر: گوساله‌ها نسبت به گاوهای مسن‌تر فعال‌ترند، که باعث میشه چربی کمتری در عضلاتشون تجمع پیدا کنه.

3. رژیم غذایی سبک‌تر: تغذیه گوساله معمولاً متعادل‌تر و سبک‌تر از گاوهای پروار شده است.


به همین دلایل، گوشت گوساله نسبت به گوشت گاو، رنگ روشن‌تر و چربی کمتری داره، و برای رژیم‌های غذایی کم‌چرب یا افراد با مشکلات قلبی توصیه میشه.

ماهی شیر طبع گرم دارد چون از دسته ماهی‌های چرب و پرانرژی است و در طب سنتی ایران، ویژگی‌های طبعی غذاها بر اساس تأثیرشان بر بدن (مانند افزایش حرارت یا رطوبت) سنجیده می‌شود. ماهی شیر به‌دلیل این موارد طبع گرم دارد:
1. چربی بالا: ماهی‌های چرب معمولاً طبع گرم‌تری نسبت به ماهی‌های خشک یا کم‌چرب دارند.

2. منطقه زیست: ماهی شیر معمولاً در آب‌های گرم جنوب ایران (خلیج فارس و دریای عمان) زندگی می‌کند. طبق طب سنتی، موجودات این مناطق، طبع گرم‌تری دارند.

3. پروتئین و انرژی زیاد: این نوع ماهی به‌خاطر ارزش غذایی بالا، انرژی زیادی به بدن می‌دهد، که در طب سنتی، به معنای گرم‌تر شدن بدن تلقی می‌شود.

4. عدم ایجاد سردی: برخلاف برخی ماهی‌ها که باعث رخوت یا سردی مزاج می‌شوند، ماهی شیر معمولاً چنین اثری ندارد.

اصطلاح "زرد کهربایی" وقتی برای گوشت مرغ استفاده می‌شه، معمولاً به رنگ چربی یا پوست مرغ اشاره داره، نه خود گوشت. این رنگ ممکنه به چند دلیل ظاهر بشه:
دلایل رنگ زرد کهربایی در مرغ:
1. نوع تغذیه مرغ:مرغ‌هایی که از ذرت، گلوتن ذرت، یونجه، یا گیاهان زردرنگ تغذیه می‌کنن، چربی و پوستشون زرد کهربایی می‌شه.

2. مرغ‌های بومی یا محلی:این نوع مرغ‌ها به دلیل رژیم غذایی طبیعی‌تر، اغلب رنگ زردتری در چربی و پوست دارن نسبت به مرغ‌های پرورشی صنعتی.

3. وجود رنگ‌دانه‌های طبیعی (مثل گزانتوفیل):این رنگ‌دانه‌ها در خوراک مرغ وجود دارن و در پوست و چربی تجمع پیدا می‌کنن، بدون اینکه ضرری داشته باشن.

4. سن مرغ:مرغ‌های مسن‌تر ممکنه چربی زردتری داشته باشن نسبت به مرغ‌های جوان.



---
آیا خطرناک است؟
نه، رنگ زرد کهربایی نشانه فساد یا مشکل نیست؛ بلکه معمولاً نشونه طبیعی بودن رژیم غذایی یا نژاد خاص مرغه. فقط باید مطمئن بود که بوی غیرعادی یا علائم فساد نداشته باشه.

نگ قرمز گوشت به دلیل وجود میوگلوبین (Myoglobin) است؛ پروتئینی که در سلول‌های ماهیچه‌ای وجود دارد و نقش ذخیره و حمل اکسیژن را دارد.
وقتی گوشت تازه است و با اکسیژن در تماس قرار می‌گیرد، میوگلوبین به شکلی درمی‌آید که رنگ قرمز روشن یا گیلاسی ایجاد می‌کند. چند نکته در مورد این رنگ:
گوشت گاو و گوسفند چون میوگلوبین بیشتری دارند، قرمزتر هستند.
گوشت مرغ یا ماهی رنگ روشن‌تری دارند چون میوگلوبین کمتر دارند.
وقتی گوشت پخته می‌شود، رنگش به خاکستری-قهوه‌ای تغییر می‌کند چون ساختار میوگلوبین تغییر می‌کنه.
اگر گوشت مدت زیادی در فریزر یا یخچال بماند، ممکنه رنگ آن تیره‌تر یا قهوه‌ای شود، اما لزوماً خراب نشده.

مواد لازم برای ۴ تا ۶ نفر:
برنج: ۶ لیوان
گوشت گوسفندی (با استخوان): ۷۰۰ گرم
پیاز: ۱ عدد متوسط
رب گوجه‌فرنگی: ۲ تا ۳ قاشق غذاخوری
گوجه‌فرنگی تازه (اختیاری): ۲ عدد رنده‌شده
آب جوش: حدود ۴ لیوان
نمک، فلفل سیاه، زردچوبه، ادویه پلویی: به میزان لازم
روغن: به میزان لازم
طرز تهیه چکدرمه:
آماده‌سازی برنج:برنج را شسته و چند ساعت در آب و نمک بخیسانید.
تفت دادن پیاز و گوشت:پیاز را نگینی خرد کرده و در روغن تفت دهید تا طلایی شود. گوشت را اضافه کنید و تفت دهید تا رنگش تغییر کند.
افزودن رب و ادویه‌ها:رب گوجه‌فرنگی و گوجه‌فرنگی رنده‌شده (در صورت استفاده) را اضافه کرده و خوب تفت دهید. سپس ادویه‌ها را اضافه کنید.
پخت گوشت:آب جوش را به قابلمه اضافه کرده و اجازه دهید گوشت با حرارت ملایم بپزد تا نرم شود.
افزودن برنج:برنج خیسانده‌شده را به گوشت اضافه کنید. اگر لازم بود، کمی آب جوش اضافه کنید تا روی برنج را بپوشاند. بگذارید آب به جوش آید، سپس درب قابلمه را گذاشته و حرارت را کم کنید تا برنج دم بکشد.
دم کشیدن:پس از تبخیر آب، حرارت را بسیار کم کنید و اجازه دهید چکدرمه حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه دم بکشد.

قلیه میگو یکی از غذاهای خوشمزه و سنتی جنوبی ایران، به‌خصوص خوزستان و بوشهره. ترکیبی از طعم ترش، تند و عطر سبزی‌های معطر که با میگو پخته می‌شه. در ادامه طرز تهیه‌اش رو برات می‌نویسم:
مواد لازم:
میگو پاک‌شده: ۵۰۰ گرم
گشنیز تازه: ۲۰۰ گرم
شنبلیله تازه (یا خشک): ۵۰ گرم (با احتیاط چون تلخ می‌شه)
سیر: ۵-۶ حبه
پیاز: ۱ عدد متوسط
تمر هندی: ۱ بسته کوچک (حدود ۱۰۰ گرم)
زردچوبه، فلفل قرمز، نمک: به مقدار لازم
روغن: به مقدار لازم

طرز تهیه:
1. آماده‌سازی تمر هندی: تمر هندی رو با یک لیوان آب ولرم مخلوط کن و چند دقیقه بذار بمونه، بعد از صافی رد کن تا هسته‌ها و پوستش جدا شه. فقط آب تمر رو نگه دار.

2. سرخ کردن پیاز و سیر: پیاز رو نگینی خرد کن و با کمی روغن تفت بده تا طلایی شه. سیر له‌شده یا ریزخرد‌شده رو اضافه کن و کمی تفت بده.

3. افزودن ادویه: زردچوبه، فلفل قرمز و نمک رو به سیر و پیاز اضافه کن.

4. اضافه کردن سبزی: گشنیز و شنبلیله‌ خردشده رو اضافه کن و خوب تفت بده تا آبش کشیده شه و سرخ شه.

5. افزودن میگو: میگو رو به مواد اضافه کن و ۲-۳ دقیقه تفت بده (زیاد نپزه چون سفت می‌شه).

6. افزودن تمر هندی: آب تمر صاف‌شده رو اضافه کن و اجازه بده خورش با شعله ملایم حدود ۲۰-۳۰ دقیقه جا بیفته.


نکته:
می‌تونی کمی رب گوجه هم اضافه کنی، ولی در نسخه اصیل جنوبی، بیشتر تمر و سبزی طعم‌دهنده‌ هستن.
با برنج ایرانی سرو می‌شه، عالیه!

قلیه‌ماهی بندرعباسی یکی از اصیل‌ترین و پرطرفدارترین غذاهای جنوبی ایرانه که با طعمی ترش، تند و بسیار معطر دل خیلیا رو برده! این غذا در بندرعباس، بوشهر، خوزستان و قشم با کمی تفاوت درست میشه، ولی پایه‌ش یکیه: ماهی + سبزی معطر + تمرهندی + سیر و پیاز + ادویه جنوب.

---
مواد لازم برای قلیه‌ماهی بندرعباسی (۴ نفر):
ماهی بدون تیغ (مثل هامور، سنگسر، شوریده یا شیر): ۵۰۰ گرم
تمرهندی: ۱ بسته کوچک (۱/۲ لیوان خمیر رقیق‌شده)
پیاز: ۲ عدد
سیر: ۵–۶ حبه
سبزی: گشنیز تازه ۲۵۰ گرم + شنبلیله خشک یا تازه کمی (حدود ۲ قاشق غذاخوری)
رب گوجه‌فرنگی (دل‌خواه): ۱ قاشق غذاخوری
فلفل قرمز، زردچوبه، نمک، فلفل سیاه: به مقدار لازم
روغن: به مقدار لازم


---
طرز تهیه:
۱. آماده‌سازی ماهی:
ماهی رو به قطعات متوسط خرد کن، با زردچوبه و کمی نمک مزه‌دار کن. می‌تونی کمی هم سرخش کنی یا فقط خام استفاده کنی (بستگی به سلیقه داره).

۲. پیاز و سیر:
پیاز رو نگینی کن و خوب سرخ کن تا طلایی شه.
سیر له‌شده رو اضافه کن و کمی تفت بده تا عطرش بلند شه.

۳. سبزی:
گشنیز و شنبلیله رو ریز خرد کن. جداگانه با کمی روغن تفت بده تا سبز تیره و معطر بشه. بعد به مخلوط پیاز و سیر اضافه کن.

۴. تمرهندی:
تمرهندی رو تو ۱ لیوان آب گرم خیس کن، صافش کن و آبش رو اضافه کن. اگه دوست داشتی رب هم بریز تا رنگ و غلظت بیشتری بگیره.

۵. پخت خورش:
مخلوط سبزی و تمرهندی رو با ادویه‌ها بذار روی حرارت تا خوب جا بیفته (حدود ۲۰ دقیقه).
بعد تکه‌های ماهی رو با احتیاط اضافه کن.
حدود ۲۰ تا ۳۰ دقیقه بذار با حرارت ملایم بجوشه تا ماهی مغزپخت شه و خورش لعاب‌دار بشه.


---
نکات طلایی:
شنبلیله زیاد نریز چون تلخ می‌کنه.
قلیه باید تند و ترش باشه، اگه دوست نداری تندش کنی، فلفل قرمز رو کم کن.
بهترین سبزی برای قلیه، گشنیز فراوان و کمی شنبلیله‌ست.
بعضیا یه قاشق ادویه مخصوص قلیه یا کاری اضافه می‌کنن برای طعم جنوبی‌تر.


---
قلیه‌ماهی با برنج ساده یا زعفرونی + ترشی بندری و سبزی خوردن، یه تجربه ناب جنوبی می‌سازه.