برای تقویت زانو و کمک به مدیریت آرتروز، انتخاب مواد غذایی مناسب می‌تواند تاثیر زیادی داشته باشد. غذاهایی که خاصیت ضدالتهابی دارند و به سلامت مفاصل کمک می‌کنند می‌توانند به تسکین درد و تقویت زانوها کمک کنند. در ادامه، برخی از بهترین مواد غذایی برای تقویت زانو و مقابله با آرتروز آورده شده است:

1. ماهی‌های چرب

ماهی‌های چرب مانند سالمون، ساردین، قزل‌آلا و ماکارل سرشار از اسیدهای چرب امگا-۳ هستند که خاصیت ضدالتهابی دارند. این اسیدهای چرب به کاهش التهاب مفاصل و تسکین درد کمک می‌کنند.

2. سبزیجات برگ سبز

سبزیجات برگ سبز تیره مانند اسفناج، کلم پیچ، بروکلی و کاهو غنی از ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که به سلامت مفاصل و کاهش التهاب کمک می‌کنند. این سبزیجات همچنین حاوی ویتامین K هستند که برای تقویت استخوان‌ها ضروری است.

3. گردو و دانه‌ها

گردو، دانه چیا و دانه کتان منبع عالی از اسیدهای چرب امگا-۳ هستند. این مواد غذایی می‌توانند به کاهش التهاب کمک کرده و سلامت مفاصل را تقویت کنند. همچنین این مواد حاوی فیبر و آنتی‌اکسیدان‌های مفید هستند.

4. زردچوبه

زردچوبه یکی از بهترین ادویه‌ها برای کاهش التهاب است. ماده فعال موجود در زردچوبه، کورکومین، به طور خاص می‌تواند به کاهش التهاب مفاصل و تسکین درد آرتروز کمک کند. می‌توانید زردچوبه را به غذاهای خود اضافه کنید یا در نوشیدنی‌هایی مانند چای استفاده کنید.

5. زنجبیل

زنجبیل نیز خاصیت ضدالتهابی دارد و می‌تواند به کاهش درد و التهاب ناشی از آرتروز کمک کند. افزودن زنجبیل به رژیم غذایی روزانه یا مصرف آن در چای می‌تواند موثر باشد.

6. آلبالو و گیلاس

آلبالو و گیلاس حاوی آنتی‌اکسیدان‌هایی به نام آنتوسیانین‌ها هستند که به کاهش التهاب و درد مفاصل کمک می‌کنند. این میوه‌ها همچنین می‌توانند به کاهش سفتی مفاصل کمک کرده و به بهبود حرکت مفاصل کمک کنند.

7. لبنیات کم‌چرب

لبنیات مانند شیر و ماست حاوی کلسیم و ویتامین D هستند که برای تقویت استخوان‌ها و مفاصل مهم هستند. این مواد غذایی می‌توانند به کاهش خطر ابتلا به مشکلات استخوانی و آرتروز کمک کنند.

8. سیر

سیر خاصیت ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی دارد. مصرف منظم سیر می‌تواند به کاهش التهاب مفاصل و بهبود حرکت آن‌ها کمک کند.

9. پاپایا و آناناس

پاپایا و آناناس حاوی آنزیم‌هایی مانند پاپائین و بروملائین هستند که خواص ضدالتهابی دارند. این میوه‌ها می‌توانند به کاهش درد و تورم مفاصل کمک کنند.

10. آووکادو

آووکادو حاوی چربی‌های سالم و آنتی‌اکسیدان‌های مفید است که به کاهش التهاب و تقویت مفاصل کمک می‌کنند. این میوه می‌تواند به بهبود حرکت مفاصل کمک کرده و در کاهش درد مؤثر باشد.

11. دمنوش‌های گیاهی

چای سبز، چای زنجبیل و دمنوش‌های گیاهی دیگر مانند چای بابونه خواص ضدالتهابی دارند. این نوشیدنی‌ها می‌توانند به کاهش التهاب و تسکین درد مفاصل کمک کنند.

12. مواد غذایی غنی از ویتامین C

ویتامین C یک آنتی‌اکسیدان قوی است که به تقویت غضروف‌ها و بافت‌های همبند کمک می‌کند. میوه‌هایی مانند پرتقال، توت فرنگی، فلفل دلمه‌ای و کیوی منابع عالی ویتامین C هستند.

13. آب

هیدراته نگه داشتن بدن و مفاصل بسیار مهم است. نوشیدن آب به مقدار کافی کمک می‌کند تا مایع مفصلی حفظ شده و مفاصل روان‌تر حرکت کنند. این موضوع می‌تواند به کاهش سفتی مفاصل و درد کمک کند.

نکات مهم:
    •    کاهش مصرف غذاهای فرآوری‌شده: مصرف غذاهای حاوی قند و چربی‌های ترانس مانند فست‌فود و غذاهای آماده ممکن است التهاب را در بدن افزایش دهد. بهتر است از این غذاها پرهیز کنید.
    •    فعالیت بدنی: ورزش‌های سبک مانند پیاده‌روی، شنا و یوگا می‌توانند به تقویت مفاصل و کاهش درد آرتروز کمک کنند.

نتیجه‌گیری:

رژیم غذایی مناسب می‌تواند نقش بسیار مهمی در مدیریت آرتروز و تقویت زانوها ایفا کند. مصرف غذاهای ضدالتهابی مانند ماهی‌های چرب، سبزیجات برگ سبز، گردو، زردچوبه و زنجبیل به کاهش درد و التهاب کمک می‌کند. همچنین، مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند به تقویت استخوان‌ها و مفاصل کمک کند. به‌طور کلی، یک رژیم غذایی متعادل همراه با فعالیت بدنی مناسب می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به آرتروز کمک کند.

گوشت قرمز می‌تواند تأثیرات مثبت و منفی بر سلامتی داشته باشد. در حالت کلی، مصرف متعادل و معقول آن می‌تواند منبع خوبی از پروتئین، آهن، و ویتامین‌های گروه B (مثل B12) باشد که برای سلامت خون و سیستم عصبی مهم هستند.

اما مصرف زیاد و مداوم گوشت قرمز، به خصوص گوشت‌های فرآوری‌شده (مثل سوسیس و کالباس)، می‌تواند خطر ابتلا به مشکلاتی مانند بیماری‌های قلبی، دیابت نوع 2، و حتی برخی از انواع سرطان‌ها (مثل سرطان کولون) را افزایش دهد.

دلیل این مسئله معمولاً به ترکیبات شیمیایی موجود در گوشت‌های فرآوری‌شده و چربی‌های اشباع‌شده در گوشت قرمز مربوط می‌شود.

برای سلامتی بهتر، توصیه می‌شود که گوشت قرمز را در حد معقول مصرف کرده و از منابع پروتئینی سالم‌تری مانند مرغ، ماهی، یا حبوبات نیز استفاده کنید.

تهیه استیک گوشت نرم و آبدار و همچنین سس‌های لذیذ برای همراهی با آن نیاز به رعایت چند نکته کلیدی دارد. در اینجا رازهایی برای پخت استیک نرم و آبدار به همراه سس‌های خوشمزه آورده شده است:

۱. انتخاب گوشت مناسب:

یکی از عوامل اصلی در تهیه استیک نرم و آبدار، انتخاب گوشت با کیفیت است. گوشت‌هایی که بیشتر دارای چربی‌های مایعی هستند، مانند بخش‌هایی از گوشت گاو شامل ریب‌آی (Ribeye)، فیله (Filet mignon) و سر فیله، برای تهیه استیک ایده‌آل هستند. این قسمت‌ها از گوشت نرم‌تر و آبدارتر بوده و طعم بهتری دارند.

۲. عملیات پیش‌پخت:

    •    مرینیت کردن گوشت: پیش از پخت استیک، مرینیت کردن آن با مواد اسیدی (مانند آبلیمو یا سرکه) و افزودن ادویه‌جات (مثل سیر، پیاز، رزماری، فلفل سیاه و نمک) می‌تواند باعث نرم شدن گوشت شود. مرینیت کردن باید برای حداقل یک ساعت (ترجیحاً بیشتر) در یخچال انجام شود.

    •    استراحت گوشت: قبل از پخت استیک، گوشت باید حدود ۳۰ دقیقه خارج از یخچال استراحت کند تا دمای آن به دمای محیط برسد. این کار باعث می‌شود گوشت به طور یکنواخت بپزد.

۳. پخت استیک:

    •    پخت در دمای بالا: بهترین روش برای پخت استیک، استفاده از حرارت بالا است. برای این کار، تابه یا گریل را به خوبی داغ کنید تا وقتی گوشت را در آن قرار می‌دهید، به سرعت قفل شود و آب آن درون گوشت بماند.

    •    پخت به دقت: استیک را فقط چند دقیقه از هر طرف بپزید (بسته به ضخامت گوشت و درجه پخت دلخواه). بهتر است از دماسنج گوشت استفاده کنید تا دمای داخلی استیک را کنترل کنید. برای پخت مدیوم (متوسط)، دمای داخلی باید حدود ۵۵-۶۰ درجه سانتی‌گراد باشد.

۴. استراحت بعد از پخت:

بعد از پخت استیک، به آن اجازه دهید برای حدود ۵-۱۰ دقیقه استراحت کند. این کار باعث می‌شود تا آب داخل گوشت به طور یکنواخت توزیع شود و استیک نرم و آبدار باقی بماند.
 

۵. تهیه سس‌های لذیذ برای استیک:

چند سس محبوب که می‌توانند همراه استیک سرو شوند:
 

۱. سس قارچ کرمی:

    •    مواد لازم: قارچ خرد شده، کره، خامه، سیر، پیاز، آویشن، نمک و فلفل.
    •    روش تهیه: قارچ را در کره تفت دهید تا نرم شود، سپس سیر و پیاز خرد شده را اضافه کنید و کمی تفت دهید. خامه و آویشن را به آن اضافه کرده و چند دقیقه دیگر بپزید تا سس غلیظ شود.
 

۲. سس فلفل سیاه:
    •    مواد لازم: فلفل سیاه خرد شده، کره، خامه، کنیاک یا شراب قرمز، سیر و نمک.
    •    روش تهیه: فلفل سیاه و سیر را در کره تفت دهید تا عطر آن‌ها بیرون بیاید. سپس شراب یا کنیاک را اضافه کرده و اجازه دهید کمی تبخیر شود. در نهایت خامه و نمک را اضافه کرده و بگذارید سس غلیظ شود.
 

۳. سس بلودر (Blue Cheese):
    •    مواد لازم: پنیر بلوچیز، خامه، کره، سیر، پیاز، نمک و فلفل.
    •    روش تهیه: در یک تابه، سیر و پیاز را در کره تفت دهید، سپس پنیر بلوچیز و خامه را اضافه کنید. هم بزنید تا پنیر ذوب شود و سس غلیظ و کرمی شود.
 

۶. پخت همراه با کره و گیاهان:

برای طعم دادن بیشتر به استیک، می‌توانید در دقایق آخر پخت، کره و گیاهان معطر مانند رزماری، آویشن یا سیر را به تابه اضافه کنید. این کار باعث می‌شود که طعم و عطر کره و گیاهان به گوشت نفوذ کند و طعم فوق‌العاده‌ای ایجاد شود.
 

۷. انتخاب چاشنی‌ها:

    •    نمک دریا و فلفل سیاه تازه آسیاب‌شده از چاشنی‌های اصلی است که باید به استیک اضافه کنید. این دو طعم طبیعی گوشت را به خوبی نمایان می‌سازند.
    •    چاشنی‌های دودی: اگر دوست دارید طعم دودی داشته باشید، می‌توانید از چاشنی‌های دودی مانند نمک دودی یا فلفل دودی استفاده کنید.

نتیجه‌گیری:

تهیه استیک نرم و آبدار به انتخاب گوشت مناسب، مرینیت کردن، پخت در دمای بالا و استراحت بعد از پخت نیاز دارد. علاوه بر این، سس‌های لذیذ مانند سس قارچ کرمی، سس فلفل سیاه و سس بلوچیز می‌توانند طعم استیک را تکمیل کرده و تجربه‌ای لذیذ از غذا ایجاد کنند.

کوفته یزدی یکی از غذاهای سنتی و خوشمزه یزد است که شباهت زیادی به کوفته تبریزی دارد اما اندازه آن معمولاً کوچکتر است و با مواد ساده‌تری تهیه می‌شود. این کوفته طعمی لذیذ و بافتی نرم دارد و همراه با سس مخصوص سرو می‌شود.
مواد لازم:
گوشت چرخ‌کرده: ۳۰۰ گرم
نخود پخته و له‌شده: ½ پیمانه
برنج نیم‌پز: ½ پیمانه
سبزی معطر (ترخون، مرزه، جعفری و گشنیز): ½ پیمانه
پیاز: ۲ عدد (۱ عدد برای داخل کوفته، ۱ عدد برای سس)
تخم‌مرغ: ۱ عدد
آرد نخودچی: ۲ قاشق غذاخوری
زردچوبه، نمک و فلفل: به میزان لازم

مواد لازم برای سس:
رب گوجه‌فرنگی: ۲ قاشق غذاخوری
آب: ۲ لیوان
زعفران دم‌کرده: ۱ قاشق غذاخوری
نمک و فلفل: به میزان لازم
روغن: به میزان لازم

طرز تهیه:
مرحله ۱: آماده‌سازی مواد کوفته
1. پیاز را رنده کنید و آب آن را بگیرید.

2. گوشت چرخ‌کرده، نخود پخته و له‌شده، برنج نیم‌پز، سبزی معطر خردشده، تخم‌مرغ، آرد نخودچی، زردچوبه، نمک و فلفل را با هم مخلوط کنید.

3. مواد را خوب ورز دهید تا چسبندگی پیدا کند. (حدود ۱۰ دقیقه ورز دادن کافی است.)

4. از مواد به اندازه یک نارنگی بردارید و به شکل گلوله‌های متوسط درآورید.


مرحله ۲: تهیه سس
1. یک پیاز را ریز خرد کرده و در روغن تفت دهید تا طلایی شود.

2. رب گوجه‌فرنگی را اضافه کنید و کمی تفت دهید تا رنگ آن باز شود.

3. آب، زعفران، نمک و فلفل را اضافه کنید و اجازه دهید سس بجوشد.


مرحله ۳: پخت کوفته‌ها
1. کوفته‌های آماده‌شده را به‌آرامی داخل سس در حال جوش بیندازید.

2. حرارت را کم کنید و اجازه دهید کوفته‌ها برای حدود ۴۵ دقیقه بپزند تا کاملاً مغزپخت شوند.

3. در طول پخت، درب قابلمه را نیمه‌باز بگذارید تا کوفته‌ها ترک نخورند.


نکات:
برای جلوگیری از باز شدن کوفته‌ها: مواد را کاملاً ورز دهید و تخم‌مرغ را فراموش نکنید. می‌توانید وسط هر کوفته یک آلو بخارا یا گردو قرار دهید تا طعم متفاوتی داشته باشد. این کوفته را می‌توان با نان یا برنج سرو کرد.
کوفته یزدی را امتحان کنید و از طعم اصیل آن لذت ببرید!

آبگوشت یزدی یا یخنی نخود یکی از غذاهای سنتی و قدیمی یزد است که با مواد ساده اما خوش‌طعم تهیه می‌شود. تفاوت اصلی آن با آبگوشت معمولی، استفاده بیشتر از نخود و گاهی ادویه‌های خاص مثل دارچین است که به آن طعمی متفاوت می‌دهد.
مواد لازم:
گوشت گوسفندی (ترجیحاً با استخوان): ۳۰۰ گرم
نخود: ۱ پیمانه (از شب قبل خیس شود)
سیب‌زمینی: ۲ عدد متوسط
پیاز: ۱ عدد بزرگ
زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری
دارچین (دلخواه): ½ قاشق چای‌خوری
نمک و فلفل: به میزان لازم
آب: حدود ۴ لیوان

طرز تهیه:
1. آماده‌سازی مواد
نخود را از شب قبل خیس کنید و چند بار آب آن را عوض کنید تا نفخش گرفته شود.
گوشت را به تکه‌های درشت خرد کنید.
پیاز را به صورت درسته یا دو نیم شده در غذا بیندازید تا طعم بدهد.


2. پخت آبگوشت
در یک قابلمه، گوشت و پیاز را با زردچوبه کمی تفت دهید.
نخود را اضافه کرده و ۴ لیوان آب بریزید.
حرارت را کم کنید و اجازه دهید به مدت ۳-۴ ساعت آرام بپزد.


3. اضافه کردن سیب‌زمینی و ادویه‌ها
بعد از حدود ۲ ساعت که گوشت و نخود نیم‌پز شد، سیب‌زمینی‌های پوست‌کنده را اضافه کنید.
نمک، فلفل و در صورت تمایل کمی دارچین بیفزایید.


4. کوبیدن و سرو
پس از پخت، پیاز را خارج کنید.
مواد جامد (گوشت، نخود و سیب‌زمینی) را جدا کرده و با گوشت‌کوب بکوبید (به این مخلوط در یزد "تلیت" می‌گویند).
آب آن را جداگانه با نان خشک سرو کنید.



نکات:
برای طعم بهتر، می‌توانید کمی رب گوجه‌فرنگی هم به آبگوشت اضافه کنید. در یزد، این آبگوشت را معمولاً با نان خشک سنتی سرو می‌کنند. اگر می‌خواهید لعاب بیشتری داشته باشد، می‌توانید کمی دنبه گوسفندی اضافه کنید.
آبگوشت یزدی را امتحان کنید و از طعم اصیل و دلپذیر آن لذت ببرید!

خورشت به‌آلو یکی از غذاهای سنتی و خوشمزه یزد است که طعمی ملس (ترش و شیرین) دارد. این خورشت با ترکیب به، آلو، گوشت و ادویه‌های مخصوص درست می‌شود و برای روزهای پاییزی و زمستانی بسیار مناسب است.
مواد لازم:
گوشت گوسفندی یا مرغ: ۳۰۰ گرم
به: ۲ عدد (متوسط)
آلو بخارا: ۸ تا ۱۰ عدد
پیاز: ۱ عدد بزرگ
رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
زعفران دم‌کرده: ۱ قاشق غذاخوری
شکر: ۱ قاشق غذاخوری (دلخواه)
آبلیمو یا آبغوره: ۱ قاشق غذاخوری
دارچین: ½ قاشق چای‌خوری
نمک، فلفل و زردچوبه: به میزان لازم
روغن: به میزان لازم

طرز تهیه:
1. تفت دادن پیاز و گوشت:
پیاز را نگینی خرد کنید و در مقداری روغن تفت دهید تا طلایی شود.
گوشت را اضافه کرده و با زردچوبه و فلفل تفت دهید تا تغییر رنگ دهد.


2. اضافه کردن رب و ادویه:
رب گوجه‌فرنگی را اضافه کنید و کمی تفت دهید تا رنگش باز شود.
سپس آب (حدود ۲ لیوان) اضافه کنید و بگذارید گوشت با حرارت ملایم بپزد.


3. آماده کردن به و آلو:
به را بشویید و با پوست به صورت برش‌های درشت خرد کنید.
در کمی روغن تفت دهید تا کمی نرم و طلایی شود.
آلوها را هم در آب ولرم خیس کنید تا نرم شوند.


4. اضافه کردن به و آلو به خورشت:
وقتی گوشت نیم‌پز شد، تکه‌های به، آلو و زعفران دم‌کرده را اضافه کنید.
اجازه دهید خورشت با حرارت ملایم جا بیفتد.


5. اضافه کردن چاشنی‌ها:
در ۱۰ دقیقه پایانی پخت، دارچین، شکر و آبلیمو را اضافه کنید تا طعم خورشت تنظیم شود.
پس از جا افتادن، خورشت را با برنج سرو کنید.



نکات:
اگر خورشت را شیرین‌تر دوست دارید، مقدار شکر را بیشتر کنید. می‌توانید به جای گوشت قرمز، از مرغ استفاده کنید. برای خوش‌طعم‌تر شدن، از کمی هل یا گلاب هم استفاده کنید.

پلو عدس یزدی (عدس‌پلو با قیمه یزدی) یکی از غذاهای سنتی و محبوب یزد است که ترکیبی از عدس‌پلو و قیمه نخود بوده و به دلیل داشتن پروتئین، فیبر و کربوهیدرات، غذایی کامل و مقوی محسوب می‌شود.
مواد لازم برای عدس‌پلو:
برنج: ۲ پیمانه
عدس: ۱ پیمانه
زعفران دم‌کرده: ۲ قاشق غذاخوری
روغن یا کره: به میزان لازم
نمک: به میزان لازم

مواد لازم برای قیمه نخود:
گوشت خورشتی (گوسفند یا گوساله): ۳۰۰ گرم
نخود: ۱ پیمانه (از قبل خیس‌خورده)
پیاز: ۱ عدد بزرگ
رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
زردچوبه، دارچین، فلفل، نمک: به میزان لازم
لیمو عمانی: ۲ عدد
روغن: به میزان لازم

طرز تهیه:
مرحله ۱: پخت عدس‌پلو
1. عدس را جداگانه با آب بپزید تا نرم شود، سپس آبکش کنید.

2. برنج را شسته و در قابلمه با آب و نمک نیم‌پز کنید، سپس آبکش کنید.

3. در قابلمه کمی روغن بریزید، یک لایه برنج و یک لایه عدس بریزید و این کار را تا تمام شدن مواد ادامه دهید.

4. زعفران دم‌کرده را روی برنج بدهید و روی حرارت کم دم کنید.


مرحله ۲: تهیه قیمه نخود
1. پیاز را نگینی خرد کنید و در روغن تفت دهید تا طلایی شود.

2. گوشت خورشتی را اضافه کرده و با زردچوبه، فلفل و دارچین تفت دهید تا رنگ گوشت تغییر کند.

3. رب گوجه را اضافه کرده و تفت دهید تا رنگ آن باز شود.

4. نخود از قبل خیس‌خورده را اضافه کنید، کمی تفت دهید، سپس چند لیوان آب اضافه کنید و اجازه دهید با حرارت ملایم بپزد.

5. لیمو عمانی‌ها را سوراخ کرده و در اواسط پخت اضافه کنید.

6. بعد از پخت کامل، نمک و دارچین را اضافه کنید و بگذارید خورش جا بیفتد.


مرحله ۳: سرو پلو عدس یزدی
عدس‌پلو را در دیس بکشید و قیمه نخود را در کنار آن سرو کنید.
می‌توانید روی برنج از پیاز داغ، کشمش و زرشک سرخ‌شده برای تزئین استفاده کنید.

این غذا را معمولاً با سالاد شیرازی، ماست و ترشی سرو می‌کنند. نوش جان

میگو پلو دو پیازی یک غذای خوشمزه و پرادویه است که از ترکیب میگو، پیاز، ادویه‌ها و برنج تهیه می‌شود. این غذا ترکیبی از طعم‌های تند و معطر است که در جنوب ایران، به‌خصوص در بوشهر و هرمزگان، محبوبیت دارد.
مواد لازم:
میگو پاک‌شده: ۳۰۰ گرم
برنج: ۲ پیمانه
پیاز: ۲ عدد بزرگ
سیر: ۲ حبه (اختیاری)
رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری
ادویه پلویی یا مخلوط ادویه جنوبی: ۱ قاشق چای‌خوری
فلفل قرمز و سیاه: به میزان لازم
نمک: به میزان لازم
روغن: به میزان لازم
زعفران دم‌کرده: ۱ قاشق غذاخوری (اختیاری)

طرز تهیه:
1. پخت برنج: برنج را شسته و با مقدار مناسبی آب و نمک روی حرارت قرار دهید تا نیم‌پز شود، سپس آبکش کنید.

2. تهیه میگو:
یک عدد پیاز را خلالی خرد کرده و در روغن تفت دهید تا طلایی شود.
سیر خردشده را اضافه کرده و همراه با زردچوبه، فلفل و ادویه تفت دهید.
رب گوجه‌فرنگی را اضافه کنید و خوب تفت دهید تا رنگ آن باز شود.
میگو را به مواد اضافه کرده و حدود ۵ تا ۷ دقیقه تفت دهید تا رنگ آن تغییر کند.
نمک و زعفران را اضافه کرده و مواد را کنار بگذارید.


3. دو پیازی:
پیاز دوم را خلالی خرد کنید و در روغن تفت دهید تا کاملاً طلایی و کاراملی شود.


4. دم کردن پلو:
در قابلمه کمی روغن بریزید و یک لایه برنج آبکش‌شده بریزید.
روی آن مقداری از مخلوط میگو را اضافه کنید و این کار را لایه‌لایه تکرار کنید.
در آخر روی برنج، پیاز کاراملی‌شده را بریزید.
درب قابلمه را بسته و اجازه دهید روی حرارت کم حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه دم بکشد.



نکات:
می‌توانید مقداری گشنیز خردشده به مخلوط میگو اضافه کنید تا طعم بهتری بگیرد.
برای طعم تندتر، مقدار فلفل قرمز را بیشتر کنید.
اگر طعم ترش را می‌پسندید، کمی تمر هندی حل‌شده در آب را به مواد اضافه کنید.

میگو پلو دو پیازی را می‌توانید با سالاد شیرازی یا ترشی سرو کنید. نوش جان!

طرز تهیه کله گنجشکی

کله گنجشکی یکی از غذاهای خوشمزه و محبوب ایرانی است که معمولاً به عنوان یک خوراک ساده و خوش طعم برای وعده ناهار یا شام تهیه می‌شود. این غذا ترکیبی از گوشت چرخ کرده، پیاز، ادویه‌جات و سایر مواد است که طعمی لذیذ به همراه می‌آورد. 




 

این خوراک مقوی و خوش طعم بیشتر به عنوان غذای محلی تهران شناخته شده است، اما با کمی تغییر در دستور تهیه، کله گنجشکی شیرازی، کله گنجشکی جنوبی و البته اصفهانی هم تهیه می‌شود. در این بخش طرز تهیه این غذای ساده و خوشمزه را برای شما در نظر گرفته ایم پس در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا با فوت و فن‌های خوشمزه‌تر شدن کله گنجشکی آشنا شوید.
 

مواد لازم:

    •    گوشت چرخ کرده (گوسفند یا گوساله): ۵۰۰ گرم
    •    پیاز: ۱ عدد بزرگ، ریز خرد شده
    •    تخم‌مرغ: ۱ عدد
    •   سیب زمینی:۱ عدد 
    •    زردچوبه: ۱ قاشق چایخوری
    •    نمک و فلفل: به میزان لازم
    •    پودر سیر (اختیاری): ½ قاشق چایخوری
    •    رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
    •    آرد سفید: ۲ قاشق غذاخوری
    •    روغن برای سرخ کردن
    •    آب (برای پختن): ۲ پیمانه

طرز تهیه:

    1.    آماده کردن مواد:

ابتدا پیاز را ریز خرد کنید و در یک تابه با کمی روغن تفت دهید تا طلایی و نرم شود. سپس گوشت چرخ کرده را به پیاز اضافه کرده و با زردچوبه، نمک و فلفل تفت دهید تا گوشت تغییر رنگ دهد و خوب سرخ شود.

    2.    اضافه کردن ادویه‌ها و تخم‌مرغ:

تخم‌مرغ را در یک کاسه بشکنید و به مواد گوشت و پیاز اضافه کنید. سپس مواد را خوب با هم مخلوط کرده و به مدت چند دقیقه تفت دهید تا تخم‌مرغ با گوشت مخلوط شود و کمی سفت شود.

    3.    ساخت کله گنجشکی‌ها:

حالا از مواد آماده شده به اندازه گردو برداشته و آن‌ها را به شکل توپ‌های کوچک درآورید.

    4.    سرخ کردن کله گنجشکی‌ها:

در یک تابه بزرگ، روغن بریزید و گرم کنید. سپس کله گنجشکی‌ها را در روغن داغ به آرامی سرخ کنید تا به رنگ طلایی و برشته درآیند. مراقب باشید که توپ‌ها شکسته نشوند.

    5.    پختن در سس گوجه‌فرنگی:

بعد از سرخ کردن کله گنجشکی‌ها، آن‌ها را از تابه بیرون آورده و کنار بگذارید. در همان تابه، رب گوجه‌فرنگی را اضافه کنید و آن را تفت دهید تا رنگ باز کند. سپس مقداری آب به آن اضافه کنید و بگذارید تا به جوش آید. کله گنجشکی‌ها  و سیب زمینی را به سس گوجه‌فرنگی اضافه کنید و اجازه دهید ۲۰-۳۰ دقیقه دیگر در سس بپزند تا طعم‌ها به خوبی با هم ترکیب شوند.

    6.    سرو کردن:

کله گنجشکی‌ها را در ظرفی مناسب سرو کنید و می‌توانید آن را با برنج یا نان تازه میل کنید.
 

این غذا بسیار خوشمزه و مناسب برای مهمانی‌ها یا یک وعده غذایی ساده است.



نوش جان!

استفاده از فویل آلومینیوم در آشپزی: چه ضررهایی دارد؟

فویل آلومینیوم یکی از پرکاربردترین وسایل در آشپزی است که به دلیل ویژگی‌هایی مانند انتقال سریع حرارت، محافظت در برابر رطوبت و حفظ طعم غذا، در بسیاری از خانه‌ها و رستوران‌ها به کار می‌رود. با این حال، برخی از مطالعات و تحقیقات علمی هشدارهایی درباره استفاده از فویل آلومینیوم در آشپزی داده‌اند. در این مقاله به بررسی مضرات استفاده از فویل آلومینیوم در آشپزی و اثرات احتمالی آن بر سلامت پرداخته می‌شود.

 

۱. جذب آلومینیوم توسط غذا:
 

آلومینیوم یک فلز سنگین است که به طور طبیعی در محیط زیست موجود است. با این حال، استفاده از فویل آلومینیوم در آشپزی ممکن است منجر به جذب این فلز توسط غذا شود. زمانی که فویل آلومینیوم در تماس مستقیم با مواد غذایی گرم، به ویژه غذاهای اسیدی مانند گوجه‌فرنگی، لیمو و سرکه قرار می‌گیرد، می‌تواند آلومینیوم را در خود جذب کرده و وارد غذا کند. این جذب آلومینیوم ممکن است با مصرف مکرر غذاهای آلوده به این فلز منجر به تجمع آن در بدن شود.
 

۲. آلومینیوم و مشکلات عصبی:
 

تحقیقات نشان داده‌اند که تجمع آلومینیوم در بدن ممکن است با مشکلات عصبی و اختلالات مغزی مرتبط باشد. این فلز می‌تواند در مغز تجمع پیدا کرده و به فعالیت‌های شیمیایی مغز آسیب وارد کند. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که ارتباطی میان مصرف زیاد آلومینیوم و بیماری‌هایی مانند آلزایمر وجود دارد. البته هنوز تحقیقات بیشتری برای تایید قطعی این ارتباط نیاز است، اما مصرف زیاد آلومینیوم به ویژه از منابع غیرطبیعی می‌تواند خطرات بالقوه‌ای به همراه داشته باشد.
 

۳. آلومینیوم و مشکلات کلیوی:
 

کلیه‌ها مسئول تصفیه مواد زائد از بدن هستند. مصرف بیش از حد آلومینیوم می‌تواند فشار اضافی به کلیه‌ها وارد کند و در برخی موارد ممکن است منجر به اختلالات کلیوی شود. در افرادی که مشکلات کلیوی دارند، مصرف زیاد آلومینیوم می‌تواند خطرناک‌تر باشد و نیاز به توجه ویژه دارد.
 

۴. خطرات هنگام پخت غذاهای داغ یا اسیدی:
 

یکی از بزرگترین خطرات استفاده از فویل آلومینیوم، استفاده از آن برای پخت یا ذخیره‌سازی غذاهای داغ یا اسیدی است. غذاهای اسیدی مانند گوجه‌فرنگی یا مرکبات باعث واکنش‌های شیمیایی با فویل آلومینیوم می‌شوند و ممکن است فلز آلومینیوم به غذا وارد شود. به ویژه در صورت استفاده از فویل در دمای بالا، احتمال انتقال آلومینیوم به مواد غذایی بیشتر می‌شود.
 

۵. آلومینیوم و بیماری‌های استخوانی:
 

برخی مطالعات پیشنهاد می‌دهند که مصرف طولانی‌مدت آلومینیوم می‌تواند بر سلامت استخوان‌ها تأثیر منفی بگذارد. آلومینیوم ممکن است مانع جذب کلسیم شود و موجب ضعیف شدن استخوان‌ها گردد. این موضوع به ویژه در افراد مسن و کسانی که به کمبود کلسیم دچار هستند، می‌تواند خطرناک باشد.
 

۶. ملاحظات در استفاده از فویل آلومینیوم:
 

اگرچه استفاده از فویل آلومینیوم در آشپزی می‌تواند مفید باشد، اما بهتر است از آن با احتیاط استفاده کنید. برای کاهش خطرات احتمالی، می‌توان نکات زیر را رعایت کرد:

    •    از فویل آلومینیوم برای پخت غذاهای اسیدی یا غذاهای بسیار داغ استفاده نکنید.

    •    سعی کنید فویل آلومینیوم را از تماس مستقیم با غذاهای داغ یا اسیدی حفظ کنید.

    •    اگر از فویل برای پوشاندن غذا استفاده می‌کنید، بهتر است آن را از مواد غذایی درون آن جدا کنید.

    •    استفاده از ظروف پخت و پز از جنس دیگر، مانند شیشه یا سرامیک، می‌تواند جایگزینی سالم‌تر باشد.
 

نتیجه‌گیری:
 

اگرچه استفاده از فویل آلومینیوم در آشپزی یک روش رایج و مفید است، اما استفاده مفرط از آن و تماس مستقیم با غذاهای داغ یا اسیدی می‌تواند خطراتی برای سلامتی به همراه داشته باشد. به ویژه در صورت مصرف مداوم غذاهایی که با فویل آلومینیوم پخته شده‌اند، امکان جذب آلومینیوم توسط بدن وجود دارد که ممکن است مشکلاتی برای سیستم عصبی و کلیوی ایجاد کند. بنابراین، بهتر است در استفاده از فویل آلومینیوم احتیاط کرده و سعی کنید از روش‌های دیگر برای پخت و نگهداری غذا استفاده کنید.

آیا بدغذا بودن ارثی است؟
 

بدغذا بودن به عنوان یک رفتار غذایی ناسالم، یکی از چالش‌های رایج در بسیاری از جوامع است. افرادی که بدغذا هستند، معمولاً از خوردن غذاهای سالم مانند سبزیجات، میوه‌ها، و مواد مغذی دیگر اجتناب می‌کنند و به جای آن به غذاهای فرآوری‌شده، چرب و شیرین تمایل دارند.

اما این پرسش مطرح است که آیا بدغذا بودن ویژگی‌ای ارثی است یا تحت تأثیر عوامل محیطی قرار دارد؟ در این مقاله، به بررسی عواملی که باعث بدغذا بودن می‌شوند، پرداخته‌ایم.

۱. عوامل ارثی و ژنتیکی:

در حالی که رفتارهای غذایی تحت تأثیر عوامل محیطی و فرهنگی قرار دارند، تحقیقات نشان داده‌اند که برخی از ویژگی‌های ژنتیکی می‌توانند بر تمایل افراد به غذاهای خاص تأثیر بگذارند.

به عنوان مثال، برخی افراد به طور طبیعی از حساسیت بیشتری به طعم‌های تلخ یا طعم‌های خاص برخوردارند که این می‌تواند آنها را از خوردن سبزیجات یا مواد غذایی خاص منصرف کند.

برخی از مطالعات نیز نشان داده‌اند که ژن‌های خاصی ممکن است بر ترجیحات غذایی افراد تأثیر بگذارند. برای مثال، تحقیقات نشان می‌دهند که افراد با برخی از نوع‌های ژن‌های خاص ممکن است تمایل بیشتری به مصرف غذاهای چرب یا شیرین داشته باشند.
 

۲. عوامل محیطی و تربیتی:

در کنار عوامل ارثی، محیط و شرایط اجتماعی و خانوادگی نیز تأثیر زیادی بر رفتار غذایی افراد دارند. کودکانی که در خانواده‌های بدغذا رشد می‌کنند و غذاهای ناسالم و پرکالری مصرف می‌کنند، معمولاً این عادات غذایی را در بزرگسالی ادامه می‌دهند.

به عبارت دیگر، تربیت غذایی از سنین پایین می‌تواند بر انتخاب‌های غذایی در سنین بالاتر تأثیرگذار باشد.
 

۳. تأثیرات فرهنگی و اجتماعی:

عادات غذایی همچنین تحت تأثیر فرهنگ و جامعه‌ای که فرد در آن زندگی می‌کند، قرار دارد. به عنوان مثال، در برخی جوامع غذاهای فرآوری‌شده و سریع به دلیل راحتی و ارزان بودن، رایج‌تر هستند.

این غذاها معمولاً کم‌ارزش از نظر تغذیه‌ای هستند، اما به دلیل طعم‌های جذاب و خوشمزه‌ بودن، افراد به آنها تمایل دارند. در این نوع جوامع، احتمال اینکه افراد به مصرف غذاهای ناسالم عادت کنند، بیشتر است.
 

۴. عوامل روان‌شناختی:
 

اضطراب، افسردگی، یا استرس می‌تواند افراد را به مصرف غذاهای ناسالم سوق دهد. بسیاری از افراد به دلیل مسائل روانی و عاطفی، به غذاهایی که احساس راحتی یا لذت می‌دهند (معمولاً غذاهای شیرین و چرب) روی می‌آورند. این رفتار می‌تواند به مرور زمان به عادت تبدیل شود و به یک الگوی غذایی ناسالم بدل گردد.
 

۵. نقش تبلیغات و صنعت غذا:
 

صنعت غذا نیز نقش مهمی در تمایلات غذایی مردم دارد. تبلیغات گسترده برای غذاهای فرآوری‌شده، فست‌فودها، و خوراکی‌های شیرین می‌تواند باعث ایجاد تمایلات منفی در افراد شود. این تبلیغات به گونه‌ای طراحی شده‌اند که مصرف این نوع غذاها را جذاب و لذت‌بخش نشان دهند و افراد را به مصرف بیشتر این غذاها تشویق کنند.
 

نتیجه‌گیری:
 

به طور کلی، بدغذا بودن یک ویژگی چندعاملی است که نه تنها تحت تأثیر عوامل ژنتیکی قرار دارد، بلکه عوامل محیطی، تربیتی، فرهنگی، روان‌شناختی و اجتماعی نیز در شکل‌گیری عادات غذایی نقش دارند. در حالی که ممکن است برخی تمایلات غذایی ارثی باشند، بسیاری از عادات بدغذا بودن به دلیل محیط اطراف، تربیت و انتخاب‌های اجتماعی ایجاد می‌شوند. بنابراین، برای کاهش بدغذا بودن و افزایش مصرف غذاهای سالم، نیاز به تغییر در شیوه زندگی، فرهنگ غذایی و آموزش‌های تغذیه‌ای داریم.

سوپ اغلب به عنوان پیش غذا در سفره ها گنجانده می شود که نقش مهمی در باز شدن اشتها دارد. شکل امروزی سوپ ها قدمت زیادی نداشته و مربوط به قرن نوزدهم می باشند. با قارچ می توان انواع سوپ مانند سوپ قارچ با سس، سوپ قارچ با خامه، سوپ شیر و قارچ و ... آماده کرد. در این مطلب "طرز تهیه سوپ شیر و قارچ" و نکات اساسی آن برای شما عزیزان گفته می شود.


طرز تهیه سوپ شیر و قارچ با مرغ:

مواد لازم:

    •    سینه مرغ (یا مرغ کامل): ۲۰۰ گرم

    •    شیر: ۴ پیمانه

    •    آب مرغ: ۲ پیمانه

    •    هویج: ۱ عدد متوسط، خرد شده

    •    پیاز: ۱ عدد، خرد شده

    •   قارچ:۱ پیمانه 

    •    سیب‌زمینی: ۱ عدد متوسط، خرد شده

    •    ذرت کنسروی (اختیاری): ½ پیمانه

    •    کره: ۲ قاشق غذاخوری

    •    آرد: ۲ قاشق غذاخوری

    •    نمک و فلفل: به مقدار لازم

    •    زعفران (اختیاری): ۱ قاشق چایخوری

    •    سبزیجات معطر (مثل جعفری، گشنیز یا تره فرنگی): به مقدار دلخواه
 

طرز تهیه:

    1.    پخت مرغ: ابتدا مرغ را در یک قابلمه با آب به مدت ۱۵-۲۰ دقیقه بپزید تا کاملاً پخته و نرم شود. سپس مرغ را از قابلمه خارج کرده و ریش‌ریش کنید.

    2.    تهیه عصاره مرغ: آب مرغ را در یک قابلمه بزرگ بریزید. اگر از عصاره آماده استفاده می‌کنید، این مرحله را می‌توانید حذف کنید.

    3.    سرخ کردن مواد: در یک تابه جداگانه، کره را ذوب کنید و پیاز خرد شده را در آن سرخ کنید تا طلایی شود. سپس هویج، سیب‌زمینی و ذرت را به آن اضافه کرده و کمی تفت دهید.

    4.    اضافه کردن آرد: آرد را به تابه اضافه کنید و هم بزنید تا مواد با هم مخلوط شوند و کمی سرخ شوند. این مرحله باعث غلظت سوپ خواهد شد.

    5.    افزودن شیر: پس از اینکه آرد کمی سرخ شد، شیر را به آرامی به تابه اضافه کنید و هم بزنید تا مخلوط یکدست شود.

    6.    پخت سوپ: حالا مواد تابه را به قابلمه آب مرغ اضافه کنید. هم بزنید و بگذارید تا همه مواد به آرامی بجوشند و غلیظ شوند. در این مرحله، مرغ ریش‌ریش شده و قارچ  را نیز به سوپ اضافه کنید.

    7.    تایم پخت: سوپ را به مدت ۱۵-۲۰ دقیقه روی حرارت ملایم بجوشانید تا طعم‌ها به خوبی مخلوط شوند.

    8.    طعم‌دهی: نمک، فلفل، زعفران (اختیاری) و سبزیجات معطر را به سوپ اضافه کنید. سپس سوپ را از روی حرارت بردارید و آماده سرو کنید.
 

این سوپ را می‌توانید با نان تازه یا به تنهایی سرو کنید.


نوش جان!

یتیمچه ارومیه یک غذای سنتی و گیاهی است که بدون گوشت تهیه می‌شود و بسیار سالم، مقوی و خوشمزه است. این غذای ساده از بادمجان، گوجه‌فرنگی، سیب‌زمینی و فلفل سبز درست می‌شود و معمولاً با نان سرو می‌شود.
مواد لازم برای ۴ نفر
بادمجان: ۳ عدد متوسط
گوجه‌فرنگی: ۴ عدد
سیب‌زمینی: ۲ عدد متوسط
فلفل سبز: ۲ عدد
پیاز: ۱ عدد بزرگ
روغن: به مقدار لازم
نمک، فلفل، زردچوبه: به مقدار لازم

طرز تهیه یتیمچه ارومیه
1. آماده‌سازی بادمجان:بادمجان‌ها را پوست گرفته، حلقه‌حلقه یا مکعبی خرد کنید و حدود ۳۰ دقیقه در آب‌نمک قرار دهید تا تلخی آن گرفته شود. سپس آن‌ها را بشویید و خشک کنید.

2. سرخ کردن بادمجان:در تابه‌ای مقداری روغن بریزید و بادمجان‌ها را سرخ کنید تا طلایی شوند. سپس آن‌ها را روی دستمال کاغذی قرار دهید تا روغن اضافی گرفته شود.

3. سرخ کردن پیاز و فلفل:پیاز را نگینی خرد کرده و در روغن تفت دهید تا سبک و طلایی شود. فلفل سبز را حلقه‌ای خرد کرده و به پیاز اضافه کنید. کمی تفت دهید تا نرم شود.

4. افزودن سیب‌زمینی و گوجه:سیب‌زمینی‌ها را مکعبی خرد کرده و به تابه اضافه کنید. کمی تفت دهید، سپس گوجه‌فرنگی‌های خردشده را همراه با نمک، فلفل و زردچوبه اضافه کنید. اجازه دهید مواد کمی نرم شوند.

5. پخت نهایی:بادمجان‌های سرخ‌شده را به مواد اضافه کرده و کمی هم بزنید. درب تابه را بگذارید و حدود ۱۵ دقیقه روی حرارت ملایم بپزید تا طعم‌ها ترکیب شوند.

6. سرو یتیمچه:یتیمچه را در ظرفی کشیده و با نان تازه و سبزی خوردن میل کنید.


نکات مهم:
می‌توان این غذا را بدون سرخ کردن هم تهیه کرد؛ کافی است همه مواد را آب‌پز کرده و در کنار هم بپزید.
می‌توان مقداری سیر یا ادویه‌های دلخواه مانند دارچین و پاپریکا برای طعم بهتر اضافه کرد.
برخی افراد کمی رب گوجه‌فرنگی به آن اضافه می‌کنند تا رنگ و طعم بهتری داشته باشد.

نوش جان!

کوفته تبریزی یکی از معروف‌ترین و محبوب‌ترین غذاهای سنتی آذربایجان و به‌ویژه شهر تبریز است. این غذای لذیذ ترکیبی از گوشت چرخ‌کرده، لپه، برنج، سبزیجات معطر و ادویه‌های خاص است که همراه با تخم‌مرغ آب‌پز، گردو، آلو و زرشک درون یک توپ بزرگ قرار گرفته و در سس مخصوصی پخته می‌شود.
مواد لازم برای تهیه کوفته تبریزی (۴ نفر)
گوشت چرخ‌کرده (ترجیحاً گوساله و گوسفند مخلوط): ۴۰۰ گرم
لپه: ۱ پیمانه
برنج: ۱/۲ پیمانه
پیاز: ۲ عدد (یک عدد برای مخلوط کوفته، یک عدد برای سس)
سبزیجات معطر: ۱ پیمانه (تره، جعفری، مرزه، گشنیز)
تخم‌مرغ: ۱ عدد (برای مخلوط کوفته)
تخم‌مرغ آب‌پز: ۲ عدد (برای داخل کوفته)
زرشک: ۲ قاشق غذاخوری
گردو: ۴ عدد
آلو: ۴ عدد
رب گوجه‌فرنگی: ۲ قاشق غذاخوری
نمک، فلفل، زردچوبه و دارچین: به مقدار لازم
آب: ۳ لیوان
روغن: به مقدار لازم

طرز تهیه کوفته تبریزی
1. آماده‌سازی لپه و برنج:لپه را از قبل خیس کرده و سپس بپزید تا نرم شود. برنج را هم نیم‌پز کنید.

2. آماده‌سازی مواد کوفته:یک عدد پیاز را رنده کرده و آب آن را بگیرید. سپس گوشت چرخ‌کرده، لپه پخته‌شده، برنج نیم‌پز، سبزیجات معطر، نمک، فلفل، زردچوبه و دارچین را اضافه کنید. تخم‌مرغ خام را نیز به این مواد بیفزایید. همه را با هم چرخ کرده یا در غذاساز بریزید تا مخلوط یکدستی حاصل شود.

3. قالب‌گیری کوفته‌ها:از مخلوط به اندازه یک پرتقال بزرگ برداشته و در وسط آن تخم‌مرغ آب‌پز، گردو، زرشک و آلو قرار دهید. سپس آن را به‌خوبی گرد کنید تا مواد داخل آن نشت نکند.

4. آماده‌سازی سس:یک عدد پیاز را نگینی خرد کرده و در روغن تفت دهید. سپس رب گوجه‌فرنگی، نمک، فلفل و زردچوبه را اضافه کنید و کمی تفت دهید. ۳ لیوان آب به سس اضافه کرده و اجازه دهید بجوشد.

5. پخت کوفته‌ها:کوفته‌ها را با احتیاط درون سس در حال جوش قرار دهید و اجازه دهید با حرارت ملایم حدود ۱ ساعت بپزند. در حین پخت، سس را روی کوفته‌ها بریزید تا ترک نخورند.

6. سرو کوفته تبریزی:پس از پخت، کوفته‌ها را با سس غلیظ‌شده در ظرفی مناسب سرو کرده و با نان تازه میل کنید.


نکات مهم برای تهیه کوفته تبریزی
برای جلوگیری از وا رفتن کوفته، حتماً مواد را خوب ورز دهید.
استفاده از سبزیجات تازه، طعم بهتری به کوفته می‌دهد.
آب داخل قابلمه نباید بیش از حد باشد تا کوفته‌ها از هم نپاشند.
اگر کوفته‌ها در هنگام پخت باز شدند، می‌توان مقدار برنج و لپه را در دفعه بعدی کمتر کرد.

نوش جان!

ترشی تره یکی از غذاهای خوشمزه و محبوب گیلان است که طعمی ترش و خوشایند دارد. این غذای محلی ترکیبی از سبزیجات معطر، برنج، تخم‌مرغ، سیر، و چاشنی‌های ترش مانند آب‌غوره یا آب‌نارنج است که طعمی منحصر‌به‌فرد به آن می‌بخشد.
مواد لازم برای تهیه ترشی تره (برای ۴ نفر):
سبزی معطر (جعفری، گشنیز، اسفناج، تره، چوچاق و خالواش) – ۴۰۰ گرم
برنج – ½ پیمانه
سیر – ۳ حبه (له‌شده یا خردشده)
تخم‌مرغ – ۲ عدد
آب‌غوره یا آب‌نارنج – ½ پیمانه (بسته به میزان ترشی دلخواه)
نمک، فلفل و زردچوبه – به مقدار لازم
روغن – برای سرخ کردن
طرز تهیه:
برنج را بپزید: برنج را با یک لیوان آب بگذارید روی حرارت تا نرم و لعاب‌دار شود.
سبزیجات را اضافه کنید: سبزی‌های معطر را ریز خرد کرده و به برنج اضافه کنید. اجازه دهید با حرارت ملایم بپزد.
چاشنی بزنید: بعد از ۱۵ دقیقه، سیر له‌شده، زردچوبه، نمک و فلفل را به ترکیب اضافه کنید.
ترشی را تنظیم کنید: آب‌غوره یا آب‌نارنج را به قابلمه اضافه کنید و اجازه دهید همه مواد خوب جا بیفتند.
تخم‌مرغ را اضافه کنید: تخم‌مرغ‌ها را در ظرفی جداگانه هم بزنید و در انتهای پخت داخل قابلمه بریزید. اجازه دهید کمی ببندد و سپس غذا را هم بزنید.
سرو کنید: ترشی تره را می‌توان با نان یا برنج سرو کرد. در کنار آن، ماهی سرخ‌شده یا سیرترشی هم گزینه‌های خوبی هستند.
نکته: برخی افراد برای طعم بیشتر، از آب انار ترش یا رب انار هم استفاده می‌کنند.
این غذا را امتحان کرده‌اید؟ اگر بله، معمولاً با چه چیزی سرو می‌کنید؟

انتخاب بین کباب فیله و کباب راسته گوساله به سلیقه و ذائقه شما بستگی دارد، اما هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند:
کباب فیله گوساله:
نرم‌تر و لطیف‌تر است چون فیله از عضلات کم‌تحرک گوساله گرفته می‌شود.
آبدار و خوشمزه است، اما چربی کمی دارد، بنابراین ممکن است خشک‌تر به نظر برسد اگر درست گریل نشود.
برای افرادی که گوشت نرم و لطیف را ترجیح می‌دهند، گزینه بهتری است.

کباب راسته گوساله:
کمی سفت‌تر از فیله است ولی طعم قوی‌تری دارد.
اگر به‌درستی مزه‌دار و کباب شود، ترکیبی از نرمی و طعم دلچسب خواهد داشت.
به دلیل داشتن کمی چربی، معمولاً آبدارتر از فیله است و خوشمزه‌تر به نظر می‌رسد.

نتیجه:
اگر نرمی و لطافت برای شما مهم‌تر است، فیله انتخاب بهتری است.
اگر طعم غنی‌تر و گوشتی‌تر را دوست دارید، راسته را امتحان کنید.

شما کدام را ترجیح می‌دهید؟

آش کاچی یکی از غذاهای سنتی همدان است که بیشتر به عنوان یک غذای مقوی و پرانرژی برای تقویت بدن، به‌ویژه برای زنان بعد از زایمان یا افراد بیمار، تهیه می‌شود. این آش ترکیبی از آرد، روغن حیوانی، ادویه‌ها و شکر است و طعمی شیرین و دلچسب دارد.
مواد لازم برای آش کاچی (۴ نفر)
آرد گندم: ۱ پیمانه
روغن حیوانی یا کره: ۲ قاشق غذاخوری
شکر: ۱/۲ پیمانه (بسته به ذائقه)
زعفران دم‌کرده: ۱ قاشق غذاخوری
گلاب: ۲ قاشق غذاخوری
آب: ۴ پیمانه
دارچین: ۱ قاشق چای‌خوری
زنجبیل (اختیاری): ۱/۲ قاشق چای‌خوری
مغز گردو، خلال بادام یا پسته برای تزئین

طرز تهیه آش کاچی
1. تفت دادن آرد: در یک قابلمه، آرد را روی حرارت ملایم تفت دهید تا رنگ آن کمی طلایی شود و بوی خامی آن از بین برود.

2. اضافه کردن روغن: روغن حیوانی یا کره را به آرد اضافه کرده و مرتب هم بزنید تا کاملاً یکدست شود.

3. افزودن آب و ادویه‌ها: کم‌کم آب را اضافه کنید و مرتب هم بزنید تا آرد گلوله نشود. سپس زعفران، دارچین، و زنجبیل را اضافه کنید.

4. شیرین کردن کاچی: شکر و گلاب را اضافه کرده و اجازه دهید مواد با هم بجوشند تا آش قوام پیدا کند.

5. سرو و تزئین: بعد از اینکه آش به غلظت مناسب رسید، آن را در ظرف سرو ریخته و با مغز گردو، خلال بادام یا پسته تزئین کنید.


نکات مهم:
برای داشتن طعمی خاص‌تر، می‌توانید مقدار کمی هل آسیاب‌شده نیز به کاچی اضافه کنید.
غلظت این آش باید مانند فرنی باشد؛ اگر خیلی سفت شد، مقداری آب جوشیده اضافه کنید.
برخی افراد به‌جای شکر از شیره انگور یا عسل استفاده می‌کنند تا کاچی سالم‌تر باشد.

آش کاچی یک غذای سبک اما بسیار مغذی است که به دلیل داشتن ادویه‌های گرم، برای روزهای سرد سال و تقویت سیستم ایمنی بدن مناسب است.

آش دوغ سرعین یکی از معروف‌ترین و محبوب‌ترین غذاهای سنتی استان اردبیل، به‌ویژه در شهر سرعین است. این آش طعمی لذیذ و خوشمزه دارد و معمولاً به‌عنوان یک غذای سبک و مقوی سرو می‌شود.
مواد لازم برای تهیه آش دوغ سرعین
دوغ ترش یا ماست (۱ لیتر)
برنج (۱/۲ پیمانه)
نخود پخته (۱ پیمانه)
سبزیجات معطر (تره، گشنیز، شوید و برگ سیر) (۲۰۰ گرم)
تخم‌مرغ (۱ عدد) (برای جلوگیری از بریدن دوغ)
نمک و فلفل (به میزان لازم)
سیر (۲ تا ۳ حبه، ساطوری شده)
گوشت قلقلی (اختیاری)

طرز تهیه آش دوغ سرعین
1. پخت برنج و نخود: برنج را بشویید و همراه با آب روی حرارت قرار دهید تا نیم‌پز شود. نخود از قبل پخته‌شده را اضافه کنید.

2. اضافه کردن دوغ: دوغ را با یک تخم‌مرغ خوب مخلوط کرده و کم‌کم به آش اضافه کنید. هم‌زمان آش را مرتب هم بزنید تا دوغ نبرد.

3. افزودن سبزیجات: بعد از جوش آمدن، سبزی‌های خردشده را اضافه کنید و اجازه دهید آش جا بیفتد.

4. طعم‌دهی: سیر له‌شده و نمک و فلفل را به آش اضافه کنید. اگر دوست دارید، گوشت قلقلی‌های کوچک را نیز در مراحل آخر بپزید و داخل آش بریزید.

5. سرو: بعد از ۳۰ تا ۴۵ دقیقه که آش کاملاً جا افتاد، آن را داغ همراه با نان سنگک یا تافتون سرو کنید.


نکات مهم:
هم زدن مداوم در ابتدای پخت بسیار مهم است تا دوغ نَبُرد.
می‌توانید از دوغ محلی سرعین که ترش و غلیظ است، استفاده کنید تا طعم اصیل آش را تجربه کنید.
اضافه کردن نعنا داغ یا پیاز داغ روی آش می‌تواند عطر و طعم بهتری به آن بدهد.

این آش به دلیل داشتن دوغ، سبزیجات و نخود، یک غذای سالم، مقوی و مناسب برای روزهای سرد است.

بر اساس آمارهای موجود، واردات گوشت قرمز به ایران در سال‌های اخیر افزایش قابل‌توجهی داشته است. در ۸ ماهه نخست سال ۱۴۰۳، بیش از ۱۸۱ هزار تن گوشت قرمز به ارزش بیش از یک میلیارد و ۲۰ میلیون دلار وارد کشور شده است. این در حالی است که در مدت مشابه سال گذشته، حدود ۱۲۹ هزار تن گوشت قرمز به ارزش بیش از ۶۹۰ میلیون دلار وارد شده بود.
بیشترین میزان واردات از کشور برزیل صورت گرفته است؛ به‌طوری‌که در ۸ ماهه نخست سال ۱۴۰۳، حدود ۲۵۵ میلیون دلار گوشت از این کشور تأمین شده است.
با وجود افزایش واردات، قیمت گوشت در بازار داخلی همچنان با نوساناتی همراه بوده است. برخی کارشناسان مشکلات در سیستم توزیع و نظارت را از عوامل اصلی این نوسانات می‌دانند.
وزیر جهاد کشاورزی نیز اعلام کرده است که ۲۰ درصد گوشت مصرفی کشور از طریق واردات تأمین می‌شود که از این میزان، ۷ درصد با ارز ترجیحی و ۱۳ درصد با ارز توافقی وارد می‌شود. وی بر لزوم اصلاح این رویه و حمایت بیشتر از تولید داخلی تأکید کرده است.
در مجموع، با توجه به افزایش واردات و تأثیر آن بر بازار داخلی، به نظر می‌رسد نیاز به بازنگری در سیاست‌های وارداتی و تقویت تولید داخلی برای تأمین نیازهای کشور وجود دارد.

 نوع پیاز در پخت گوشت مرغ و گوسفند می‌تواند تاثیر زیادی بر طعم و بافت غذا داشته باشد. معمولاً پیازهایی که در پخت گوشت   استفاده می‌شوند به   شرح زیر هستند:

 پیاز سفید: این نوع پیاز طعم ملایم‌تر و شیرین‌تری دارد و معمولاً برای پخت   گوشت مرغ   مناسب است. پیاز سفید در حین پخت نرم و شفاف می‌شود و طعمی   ملایم به غذا می‌دهد.

 پیاز زرد: پیاز زرد، که معمولاً پیاز معمولی است، طعم قوی‌تر و تندی دارد و   برای پخت   گوشت گوسفند یا گوشت‌های دیگر که نیاز به طعم و عطر بیشتری   دارند، مناسب است. این   پیاز پس از پخت نرم و کاراملی می‌شود و به غذا عمق و غنا می‌بخشد.

 پیاز قرمز: این پیاز بیشتر برای مصرف خام یا در سالاد استفاده می‌شود به دلیل طعم تندتر و رنگ جذابش. ولی در برخی موارد نیز   برای پخت‌های   خاص مانند مرغ یا غذاهای تابستانی می‌توان از آن استفاده کرد.

 به طور کلی، برای گوشت مرغ معمولاً از پیاز سفید یا زرد استفاده می‌شود، در حالی که برای گوشت گوسفند که نیاز به طعم قوی‌تر   دارد، پیاز زرد یا   سفید انتخاب خوبی هستند.