شستن گوشت قبل یا بعد از برش یکی از مباحث مهم در بهداشت مواد غذایی است که هنوز هم بسیاری از افراد در مورد آن تردید دارند. در این بحث، به طور کامل بررسی می‌کنیم که آیا باید گوشت را قبل از برش شست یا بعد، و این کار چه تأثیری بر سلامت، ایمنی و کیفیت گوشت دارد.
۱. چرا برخی افراد گوشت را قبل از برش می‌شویند؟
بسیاری از مردم بر این باورند که گوشت خام ممکن است دارای آلودگی‌های سطحی، خونابه یا ذرات ناخواسته باشد و شستن آن قبل از برش باعث تمیزتر شدن و از بین رفتن باکتری‌ها می‌شود. این باور از قدیم وجود داشته، اما تحقیقات علمی جدید نشان می‌دهند که این کار لزوماً مفید نیست و حتی می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند.
۲. چرا شستن گوشت قبل از برش توصیه نمی‌شود؟
دلایل متعددی برای اجتناب از شستن گوشت خام قبل از برش وجود دارد، از جمله:
الف) انتشار آلودگی‌های میکروبی
باکتری‌هایی مانند سالمونلا و اشریشیا کلی (E. coli) که روی سطح گوشت خام وجود دارند، در اثر شستن با آب می‌توانند از طریق پاشیدن قطرات آب به اطراف، سطوح آشپزخانه، سینک، دست‌ها و سایر مواد غذایی را آلوده کنند. تحقیقات نشان داده‌اند که آب جاری نمی‌تواند این باکتری‌ها را از بین ببرد، بلکه تنها آن‌ها را به نقاط دیگر گسترش می‌دهد.
ب) کاهش کیفیت گوشت
وقتی گوشت را قبل از برش می‌شویید، آب زیادی جذب می‌کند که ممکن است باعث از بین رفتن بافت طبیعی آن شود. همچنین، رطوبت زیاد می‌تواند هنگام پخت باعث تولید بخار شده و مانع از سرخ شدن و قهوه‌ای شدن خوب گوشت شود.
ج) تأثیر بر طعم گوشت
شستن گوشت قبل از برش می‌تواند مقداری از طعم طبیعی آن را بشوید و کاهش دهد. به همین دلیل، سرآشپزان حرفه‌ای معمولاً گوشت را قبل از برش و پخت نمی‌شویند.
۳. پس چه زمانی و چگونه گوشت را بشوییم؟
اگر گوشت دارای ذرات اضافی، خونابه یا بوهای ناخوشایند باشد، بهتر است آن را بعد از برش و درست قبل از پخت بشویید، اما باید به این نکات توجه کنید:
شستن با حداقل پاشش آب: از جریان آب خیلی شدید استفاده نکنید تا از پاشیدن قطرات آلوده جلوگیری شود.
استفاده از ظروف مخصوص: گوشت را در یک ظرف جداگانه بشویید تا سینک و سطوح دیگر آلوده نشوند.
ضدعفونی کردن محیط: پس از شستن گوشت، سینک، تخته برش، چاقو و دست‌ها را کاملاً با آب داغ و صابون بشویید.
خشک کردن گوشت: پس از شستن، گوشت را با یک دستمال تمیز یا دستمال کاغذی خشک کنید تا هنگام پخت، بافت آن بهتر شود.
۴. روش جایگزین برای تمیز کردن گوشت بدون شستشو
اگر نمی‌خواهید گوشت را بشویید، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:
استفاده از دستمال کاغذی برای جذب خونابه و مایعات سطحی
قرار دادن گوشت در یخچال برای مدتی قبل از برش (این کار به خروج خونابه از بافت کمک می‌کند)
پختن گوشت در دمای مناسب: حرارت دادن گوشت در دمای مناسب (مثلاً برای گوشت قرمز ۶۳ تا ۷۱ درجه سانتی‌گراد) باعث از بین رفتن باکتری‌ها می‌شود.
نتیجه‌گیری
با توجه به نکات بهداشتی و علمی، شستن گوشت قبل از برش توصیه نمی‌شود، زیرا باعث پخش شدن آلودگی‌ها و کاهش کیفیت گوشت می‌شود. اما اگر نیاز به شستن باشد، بهتر است بعد از برش و با رعایت کامل اصول بهداشتی انجام شود. مهم‌ترین نکته این است که با پختن گوشت در دمای مناسب، تمامی باکتری‌های مضر از بین می‌روند و نیازی به شستن آن برای از بین بردن میکروب‌ها نیست.

سیرابی، که به عنوان یکی از اجزای داخلی گوسفند شناخته می‌شود، دارای خواص متعددی است. این ماده غذایی می‌تواند در تقویت سیستم گوارشی و بهبود هضم موثر باشد. همچنین به دلیل غنی بودن از ویتامین‌ها و مواد معدنی، مانند آهن و روی، می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی و مقابله با کم‌خونی کمک کند. در ادامه، برخی از خواص سیرابی آورده شده است:

حاوی آهن: سیرابی به عنوان یک منبع غنی از آهن می‌تواند به مقابله با کم‌خونی کمک کند.
تقویت سیستم گوارش: سیرابی به دلیل ترکیبات پروتئینی و فیبر بالا می‌تواند به هضم بهتر غذا و سلامت دستگاه گوارش کمک کند.

مقوی و انرژی‌زا: به دلیل محتوای بالای پروتئین و چربی، سیرابی می‌تواند انرژی لازم برای بدن را تأمین کند.
حاوی ویتامین‌های گروه B: این ویتامین‌ها به تقویت متابولیسم و سلامت پوست، مو و ناخن‌ها کمک می‌کنند.

تقویت سیستم ایمنی: مواد معدنی موجود در سیرابی مانند روی و سلنیوم به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند.
سیرابی در بسیاری از کشورها به عنوان یک غذای مقوی و درمانی مصرف می‌شود. البته به دلیل چربی بالا، مصرف آن باید به صورت معتدل باشد.

ماهی کفالت و ماهی کپور دو نوع ماهی متفاوت با زیستگاه‌ها و ویژگی‌های مختلف هستند:
۱. ماهی کفالت
ماهی کفال (Mullet) از خانواده Mugilidae است و در آب‌های شور و نیمه‌شور (دریاها، مصب‌ها و رودخانه‌های ساحلی) زندگی می‌کند. این ماهی بیشتر در خلیج فارس، دریای عمان، دریای مدیترانه و اقیانوس اطلس یافت می‌شود. کفال‌ها معمولاً گیاه‌خوار هستند و از جلبک‌ها و مواد آلی کف آب تغذیه می‌کنند.
۲. ماهی کپور
ماهی کپور (Carp) به خانواده Cyprinidae تعلق دارد و اغلب در آب‌های شیرین مانند دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و استخرهای پرورش ماهی دیده می‌شود. کپورها انواع مختلفی دارند، مانند کپور معمولی، کپور علف‌خوار، کپور سرگنده و کپور نقره‌ای. این ماهی در ایران و بسیاری از کشورهای جهان برای مصارف غذایی و پرورش در مزارع آبزی‌پروری پرورش داده می‌شود

خیر، ماهی شیر (Scomberomorus commerson) معمولاً در آب‌های گرمسیری و نیمه‌گرمسیری یافت می‌شود و در اقیانوس هند، خلیج فارس، دریای عمان و دریای عرب زیستگاه دارد.
دریای شمال (بین بریتانیا و شمال اروپا) آب‌هایی سرد و کم‌نمک دارد و زیستگاه ماهیان دیگری مانند ماهی کاد (Cod)، شاه‌ماهی (Herring) و ماهی حلوا (Plaice) است. بنابراین، ماهی شیر در دریای شمال زندگی نمی‌کند.

مدیریت مصرف گوشت روزانه نیازمند رعایت تعادل، تنوع و انتخاب‌های سالم است. در اینجا چند نکته برای کنترل و بهینه‌سازی مصرف گوشت ارائه شده است:
۱. تعیین مقدار مناسب
میزان توصیه‌شده برای مصرف گوشت قرمز: حداکثر ۳۰۰ تا ۵۰۰ گرم در هفته (معادل ۴۲ تا ۷۰ گرم در روز).
برای گوشت سفید (مرغ و ماهی): حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ گرم در روز بسته به نیاز بدن.
۲. تنوع در مصرف پروتئین
ترکیب گوشت با سایر منابع پروتئینی مانند تخم‌مرغ، حبوبات، لبنیات و مغزها به کاهش وابستگی به گوشت کمک می‌کند.
مصرف حداقل ۲ تا ۳ وعده ماهی در هفته جایگزین سالمی برای گوشت قرمز است.
۳. انتخاب گوشت‌های کم‌چرب
گوشت‌های بدون چربی یا با چربی کمتر (مانند سینه مرغ، ماهی، گوشت گاو کم‌چرب) گزینه‌های سالم‌تری هستند.
اجتناب از گوشت‌های فرآوری‌شده (سوسیس، کالباس) به دلیل وجود نمک و مواد نگهدارنده مضر.
۴. روش‌های پخت سالم
پختن، بخارپز کردن، گریل کردن و کباب کردن بهتر از سرخ کردن است.
استفاده از ادویه‌های طبیعی و گیاهان معطر به جای روغن و کره برای طعم‌دهی.
۵. مصرف متعادل در طول روز
مصرف گوشت را بین وعده‌های غذایی پخش کنید و از پرخوری در یک وعده خودداری کنید.
همراهی گوشت با سبزیجات، غلات کامل و فیبر برای هضم بهتر و کاهش اثرات منفی آن.
۶. توجه به کیفیت گوشت
خرید از منابع مطمئن و استفاده از گوشت تازه و سالم.
در صورت امکان، استفاده از گوشت‌های ارگانیک یا گوشت دام‌های تغذیه‌شده با علوفه طبیعی.
با رعایت این اصول، می‌توان مصرف گوشت را متعادل کرد و از فواید آن بهره برد، بدون اینکه به سلامت آسیب برسد.

جغرمه پلو یکی از غذاهای سنتی و محبوب کرمانشاه است که با جگر سفید (شش گوسفند)، برنج و ادویه‌های محلی تهیه می‌شود. این غذا به دلیل داشتن جگر سفید، طعمی خاص و مقوی دارد و معمولاً همراه با ماست، سبزی‌ خوردن یا ترشی سرو می‌شود.
مواد لازم برای جغرمه پلو کرمانشاهی:
جگر سفید (شش گوسفند): ۵۰۰ گرم
پیاز: ۲ عدد بزرگ
برنج: ۳ پیمانه
زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری
فلفل سیاه و قرمز: به مقدار لازم
روغن: به مقدار لازم
نمک: به مقدار لازم

طرز تهیه جغرمه پلو:
1. آماده‌سازی جگر سفید: جگر سفید را به خوبی شسته و در آب جوش به همراه کمی نمک و زردچوبه بپزید تا بوی آن گرفته شود. سپس آن را به قطعات کوچک خرد کنید.

2. سرخ کردن پیاز: پیازها را خلالی خرد کرده و در مقداری روغن تفت دهید تا طلایی شوند.

3. اضافه کردن جگر: جگرهای خردشده را به پیاز داغ اضافه کنید و با زردچوبه، فلفل و ادویه‌های دلخواه تفت دهید تا خوب سرخ شوند.

4. پخت برنج: برنج را به روش آبکش یا کته بپزید.

5. ترکیب و دم کردن: در یک قابلمه لایه‌ای از برنج و لایه‌ای از جگر سرخ‌شده بریزید و این کار را تکرار کنید. سپس دم‌کنی گذاشته و اجازه دهید ۳۰ دقیقه با حرارت کم دم بکشد.

6. سرو: جغرمه پلو را در ظرف کشیده و با ماست، ترشی یا سالاد سرو کنید.


این غذا در کرمانشاه بسیار محبوب است و به دلیل داشتن پروتئین بالا، مقوی و انرژی‌زا محسوب می‌شود.

فصل صید ماهی خاویار (فیل‌ماهی، تاس‌ماهی و گونه‌های دیگر از خانواده خاویاری) به عوامل مختلفی مانند زیستگاه، نوع ماهی و مقررات محیط‌زیستی بستگی دارد.
فصل صید در ایران (دریای خزر)
اواسط پاییز تا اوایل بهار (حدوداً از مهر تا فروردین) بهترین زمان صید ماهیان خاویاری است.
در این فصل، ماهی‌های خاویاری برای تخم‌ریزی به سمت مناطق کم‌عمق حرکت می‌کنند و راحت‌تر قابل صید هستند.
در تابستان و بهار معمولاً ممنوعیت صید وجود دارد تا از کاهش جمعیت این ماهیان ارزشمند جلوگیری شود.

مقررات و ممنوعیت‌ها
به دلیل کاهش شدید جمعیت ماهیان خاویاری، صید تجاری آن‌ها در دریای خزر بسیار محدود و تحت کنترل شدید سازمان‌های محیط‌زیستی است.
بسیاری از کشورها به پرورش ماهی خاویاری در مزارع آبزی‌پروری روی آورده‌اند تا از صید غیرقانونی جلوگیری شود.

بنابراین، اگرچه فصل سنتی صید خاویار پاییز و زمستان است، اما امروزه بیشتر خاویارهای موجود در بازار از طریق پرورش تأمین می‌شوند.

بلدرچین یکی از پرندگان کوچک و شناخته‌شده در دنیا است که به‌خاطر گوشت لذیذ و تخم‌هایش محبوبیت دارد. این پرنده بومی مناطق مختلف جهان از جمله اروپا، آسیای میانه و شمال آفریقاست.

خواستگاه بلدرچین:

بلدرچین بومی مناطقی همچون اروپا، آسیا و شمال آفریقا است. در ایران، بلدرچین در مناطق مختلف کشور به‌ویژه در مناطق کوهستانی و کویری یافت می‌شود. در گذشته بلدرچین‌ها به‌صورت وحشی زندگی می‌کردند، اما امروزه پرورش بلدرچین در مزارع نیز رایج شده است.

 واردات به ایران:

 بلدرچین به‌عنوان یک پرنده خانگی و برای پرورش صنعتی به‌ویژه در دهه‌های اخیر به ایران وارد شده است. این   پرنده در ابتدا برای شکار و سپس برای تولید گوشت و تخم بلدرچین در ایران شناخته شد و به‌سرعت در   پرورش‌دهندگان جایگاه پیدا کرد.

 نوع طبع گوشت بلدرچین:

 گوشت بلدرچین به‌طور کلی طبعی گرم دارد و به‌عنوان یک گوشت سبک و لذیذ شناخته می‌شود. این گوشت برخلاف   گوشت‌های دیگر، چربی کمتری دارد و بسیار مغذی است. در طب سنتی ایرانی، گوشت بلدرچین به‌خاطر خواص تقویت‌کننده و گرمایی که دارد، به‌ویژه در فصول   سرد سال توصیه می‌شود.

 مناسب برای چه رده سنی است؟

گوشت بلدرچین به‌دلیل ویژگی‌های خاص خود برای اکثر گروه‌های سنی مناسب است. این گوشت به‌ویژه برای افراد سالمند، کودکان، بیماران و کسانی که به دنبال تقویت سیستم ایمنی بدن خود هستند مفید است. همچنین، به‌دلیل کم بودن چربی و کالری، برای کسانی که در رژیم غذایی خود به دنبال پروتئین سالم هستند، انتخاب خوبی به‌شمار می‌آید. البته باید توجه داشت که افرادی که دچار آلرژی به پروتئین‌های پرندگان هستند، باید از مصرف آن خودداری کنند.

بلدرچین از آن دسته پرندگانی است که در کنار طعم عالی، خواص درمانی و تغذیه‌ای بسیاری دارد.

رنگینک یک دسر سنتی و خوشمزه ایرانی است که بیشتر در مناطق جنوبی ایران، مانند بوشهر، هرمزگان و خوزستان، تهیه می‌شود. این دسر مقوی و پرانرژی از خرما، آرد، کره یا روغن، گردو (یا مغزهای دیگر) و دارچین درست می‌شود.
طرز تهیه رنگینک ساده
مواد لازم:
خرما: ۲۰۰ گرم (هسته گرفته)
آرد گندم: ۱ پیمانه
کره یا روغن حیوانی: ۱/۲ پیمانه
گردو: ۱/۲ پیمانه (خردشده)
دارچین: ۱ قاشق چای‌خوری
پودر قند یا پودر پسته (برای تزئین)

مراحل تهیه:
1. آماده‌سازی خرما: خرماها را از هسته جدا کرده و درون آن‌ها گردو قرار دهید.

2. تفت دادن آرد: آرد را در تابه با حرارت کم تفت دهید تا بوی خامی آن گرفته شده و رنگ آن کمی طلایی شود.

3. اضافه کردن کره: کره یا روغن را به آرد اضافه کنید و به آرامی مخلوط کنید تا بافت یکدستی ایجاد شود.

4. چیدن خرما: خرماهای پر شده با گردو را در ظرفی بچینید.

5. ریختن مخلوط آرد روی خرما: مخلوط آرد و کره را روی خرماها بریزید و به آرامی صاف کنید.

6. تزئین: روی رنگینک را با دارچین، پودر قند یا پودر پسته تزئین کنید.

7. سرو: رنگینک را به مدت یک ساعت در یخچال قرار دهید تا منسجم شود، سپس برش زده و سرو کنید.


نکات:
می‌توان به جای کره از روغن محلی یا روغن مایع استفاده کرد.
اضافه کردن هل یا پودر نارگیل طعم بهتری به رنگینک می‌دهد.
این دسر به دلیل وجود خرما و مغزها، بسیار مقوی و مناسب برای میان‌وعده یا افطار است.

بله، گوشت یک کالای استراتژیک محسوب می‌شود، زیرا:
1. نقش اساسی در امنیت غذایی دارد و تأمین پروتئین برای تغذیه سالم جامعه ضروری است.

2. تأثیر اقتصادی بالایی دارد، به‌ویژه در بخش دامپروری، اشتغال و زنجیره تأمین.

3. وابستگی به واردات (در برخی کشورها) باعث می‌شود که نوسانات قیمت و تأمین آن بر اقتصاد و معیشت مردم تأثیر بگذارد.

4. حساسیت‌های اجتماعی و سیاسی دارد و کمبود یا گرانی آن می‌تواند نارضایتی عمومی ایجاد کند.


به همین دلیل، بسیاری از دولت‌ها سیاست‌هایی برای کنترل تولید، توزیع، و قیمت گوشت اتخاذ می‌کنند تا از پایداری بازار و امنیت غذایی اطمینان حاصل کنند.

خورش انار مسمی یکی از خورش‌های خوشمزه و محبوب ایرانی است که طعمی ترش و شیرین دارد. این خورش معمولاً با مرغ تهیه می‌شود. در ادامه طرز تهیه آن را آورده‌ام:

مواد لازم:

• مرغ: ۵۰۰ گرم (بسته به تعداد نفرات)
• پیاز: ۲ عدد متوسط
• رب انار: ۳ قاشق غذاخوری
• انار ترش (اگر در دسترس است): ۱ عدد بزرگ یا دانه‌های انار ترش
• شکر: ۲ قاشق غذاخوری (مقدار آن بستگی به میزان ترشی انار دارد)
• زعفران: به مقدار دلخواه
• نمک و فلفل: به میزان لازم
• روغن مایع: به مقدار کافی
• آلو بخارا (اختیاری): ۵ تا ۶ عدد
• آب: به مقدار لازم
•  

طرز تهیه:

1. ابتدا مرغ را به تکه‌های مناسب تقسیم کرده و در روغن داغ سرخ کنید تا رنگ آن تغییر کند.
2. پیازها را نگینی خرد کرده و در یک قابلمه با کمی روغن سرخ کنید تا نرم و طلایی شوند.
3. سپس مرغ‌های سرخ شده را به قابلمه اضافه کنید و کمی تفت دهید.
4. رب انار را به مرغ و پیاز اضافه کرده و خوب هم بزنید تا طعم رب انار به خورد مرغ برود.
5. حالا دانه‌های انار ترش و شکر را اضافه کنید. اگر از آلو بخارا استفاده می‌کنید، آن را نیز اضافه کنید.
6. به مقدار لازم آب اضافه کرده و اجازه دهید خورش روی حرارت ملایم حدود ۳۰ تا ۴۰ دقیقه بپزد تا مرغ‌ها کاملاً پخته شوند.
7. در آخر زعفران دم کرده را به خورش اضافه کنید و با نمک و فلفل آن را تنظیم کنید.
8. خورش آماده است. آن را با برنج سرو کنید.

این خورش با طعم خاص و متفاوت خود، بسیار خوشمزه و لذیذ خواهد بود. امیدوارم که از آن لذت ببرید

قیمه یزدی یکی از غذاهای سنتی و محبوب استان یزد است که با طعمی خاص و عطری دلپذیر شناخته می‌شود. این خورش برخلاف قیمه معمولی، لپه ندارد و از ترکیب گوشت، نخود و ادویه‌های خاص تهیه می‌شود. در ادامه دستور پخت آن را آورده‌ایم:

مواد لازم:

• گوشت گوسفندی (خورشتی) - ۳۰۰ گرم
• نخود - ۱ پیمانه (از شب قبل خیس شده)
• پیاز - ۲ عدد متوسط
• رب گوجه‌فرنگی - ۲ قاشق غذاخوری
• لیمو عمانی - ۲ عدد
• چوب دارچین - ۱ تکه کوچک
• زردچوبه - ۱ قاشق چای‌خوری
• نمک و فلفل سیاه - به مقدار لازم
• زعفران دم‌کرده - ۱ قاشق غذاخوری
• گلاب - ۱ قاشق غذاخوری (اختیاری)
• روغن - به مقدار لازم

طرز تهیه:

1. آماده‌سازی نخود:

   • نخود را که از شب قبل خیس کرده‌اید، با مقداری آب بجوشانید و بعد از نیم‌پز شدن، پوست آن را جدا کنید.

2. تفت دادن پیاز و گوشت:

   • پیازها را نگینی خرد کرده و در مقداری روغن تفت دهید تا طلایی شوند.
   • گوشت خورشتی را اضافه کنید و با زردچوبه و فلفل کمی تفت دهید تا رنگ گوشت تغییر کند.

3. افزودن نخود و ادویه‌ها:

   • نخود پوست‌کنده را به گوشت اضافه کنید و کمی تفت دهید.
   • رب گوجه‌فرنگی را افزوده و مجدداً مواد را تفت دهید تا خامی رب گرفته شود.

4. پخت خورش:

   • چند لیوان آب گرم اضافه کنید، چوب دارچین را بیندازید و اجازه دهید خورش با حرارت ملایم بپزد.
   • حدود یک ساعت بعد، لیمو عمانی را با چنگال سوراخ کرده و به خورش اضافه کنید.

5. طعم‌دهی نهایی:

   • بعد از پخت کامل گوشت و نخود، نمک، زعفران دم‌کرده و در صورت تمایل گلاب را اضافه کنید.
   • ۱۰ دقیقه دیگر اجازه دهید تا خورش جا بیفتد.

6. سرو:

   • قیمه یزدی را با برنج زعفرانی و ته‌دیگ سرو کنید.

نکات:

• نخود در این خورش نباید له شود؛ پس آن را بیش از حد نپزید.
• می‌توانید برای طعم بهتر، مقداری هل یا دارچین بیشتر اضافه کنید.
• برخی افراد به جای لیمو عمانی از پودر لیمو استفاده می‌کنند.

نوش جان!

سیاه شدن نقطه‌ای گوشت می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد، از جمله:
1. کبودی (هماتوم) – ضربه یا فشار به گوشت ممکن است باعث خون‌مردگی و تجمع خون زیر پوست شود که به‌مرورزمان تیره می‌شود.

2. انعقاد خون و نکروز بافتی – کاهش جریان خون در برخی نواحی ممکن است باعث مرگ سلولی و تغییر رنگ گوشت شود.

3. عفونت یا التهاب – برخی عفونت‌های باکتریایی یا قارچی ممکن است باعث تغییر رنگ گوشت و ایجاد لکه‌های سیاه شوند.

4. سوختگی یا آسیب حرارتی – تماس گوشت با سطوح داغ یا یخ‌زدگی شدید می‌تواند منجر به تغییر رنگ شود.

5. فاسد شدن و رشد باکتری‌ها – اگر گوشت در شرایط نامناسب نگهداری شود، ممکن است دچار فساد شده و لکه‌های سیاه یا سبز روی آن ظاهر شود.

6. رسوب آهن و واکنش‌های شیمیایی – گاهی اوقات آهن موجود در هموگلوبین با اکسیژن واکنش داده و باعث تغییر رنگ می‌شود.


چه باید کرد؟
اگر تغییر رنگ گوشت همراه با بوی نامطبوع، بافت لزج یا تغییرات غیرعادی دیگر باشد، بهتر است از مصرف آن خودداری کنید، زیرا ممکن است فاسد شده باشد.

سینه بی‌خَص بوقلمون به سینه خالص و بدون استخوان و پوست بوقلمون گفته می‌شود. این گوشت یکی از سالم‌ترین و کم‌چرب‌ترین انواع گوشت سفید است که برای رژیم‌های غذایی سالم و پروتئین بالا بسیار مناسب است.
ویژگی‌های سینه بی‌خص بوقلمون:
بدون استخوان و چربی اضافه (مناسب برای رژیم‌های کم‌چرب) پروتئین بالا و کالری کم (مناسب برای ورزشکاران) گوشت نرم و لطیف (قابل استفاده در انواع غذاها) طعم ملایم که به خوبی طعم ادویه‌ها و مواد مختلف را جذب می‌کند
موارد استفاده:
استیک بوقلمون
کباب و گریل
خوراک و خورش
چرخ‌کرده برای کتلت یا برگر
سوپ و سالاد پروتئینی

این گوشت را می‌توان آب‌پز، گریل، بخارپز یا سرخ کرد، اما بهتر است با ادویه‌های معطر و آبلیمو طعم‌دار شود تا لطافت و طعم بهتری پیدا کند.

"چرخ کرده ممتاز" به گوشت چرخ‌کرده‌ای با کیفیت بالا اشاره دارد که معمولاً از قسمت‌های مرغوب گوشت قرمز مانند راسته یا مغز ران گوساله یا گوسفند تهیه می‌شود. این نوع گوشت چربی متعادلی دارد و برای تهیه انواع غذاهای ایرانی مانند کباب کوبیده، همبرگر، کتلت و خورش‌ها مناسب است.
ویژگی‌های گوشت چرخ کرده ممتاز: استفاده از گوشت تازه و بدون رگ و پی درصد چربی متعادل (معمولاً حدود ۱۵-۲۰٪ برای گوشت گوسفندی و کمتر برای گوساله) نرمی و لطافت مناسب برای فرم‌دهی در غذاهایی مانند کباب و همبرگر رنگ قرمز روشن و بدون بوی نامطبوع
اگر به دنبال خرید گوشت چرخ‌کرده ممتاز هستید، بهتر است آن را از قصابی‌های معتبر تهیه کنید یا خودتان در خانه گوشت باکیفیت را چرخ کنید تا از سلامت و کیفیت آن مطمئن شوید.

گوسفند علاوه بر گوشت و پشم، در صنایع و زمینه‌های مختلف دیگری نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. در اینجا به برخی از کاربردهای دیگر گوسفند و محصولات آن با استفاده از فن‌آوری‌های مختلف اشاره می‌کنم:

    پوست و چرم گوسفند:

        چرم از پوست گوسفند تهیه می‌شود و در صنایع تولید کیف، کفش، لباس، و سایر اقلام چرمی استفاده می‌شود. فرآیند دباغی پوست گوسفند با استفاده از مواد شیمیایی و یا گیاهی انجام می‌شود.

    پشم گوسفند:

        پشم گوسفند در صنایع نساجی و تولید لباس‌های گرم، فرش، و پوشاک ضدآب استفاده می‌شود. برای فرآوری پشم از تکنولوژی‌های خاص مانند شست‌وشو، ریسندگی، و بافندگی استفاده می‌شود.

    چربی گوسفند:

        چربی گوسفند که به نام "قُدری" یا "چربی ضیافتی" شناخته می‌شود، در برخی صنایع غذایی و دارویی استفاده می‌شود. در فرآیندهای صنعتی، چربی گوسفند ممکن است به روغن‌هایی با خواص خاص تبدیل شود.

    استخوان و صدف گوسفند:

        استخوان‌های گوسفند در صنایع تولید جواهرات، دکمه‌ها، و ابزارهای زینتی استفاده می‌شوند. همچنین، استخوان‌ها در برخی صنایع دارویی برای تولید کلسیم و سایر مواد معدنی به کار می‌روند.

    شکم گوسفند:

        از شکم گوسفند (که به نام "معده" شناخته می‌شود) در تهیه محصولاتی مانند کالباس و سوسیس استفاده می‌شود. همچنین، در صنایع دارویی برای تولید کپسول‌های ژلاتینی دارو نیز کاربرد دارد.

    فضولات گوسفند:

        فضولات گوسفند به عنوان کود ارگانیک در کشاورزی و باغبانی استفاده می‌شود. این کود حاوی مواد مغذی برای گیاهان است و در بهبود خاک‌های کشاورزی موثر است.

این کاربردها نشان می‌دهند که از گوسفند نه تنها برای تولید مواد غذایی بلکه برای تولید محصولات مختلف در صنایع متنوع استفاده می‌شود.

آش شله‌قلمکار یکی از آش‌های سنتی و معروف ایرانی است که از ترکیب حبوبات، سبزیجات معطر، گوشت و ادویه‌های خوش‌عطر تهیه می‌شود. این غذا بسیار مغذی و مقوی است و معمولاً در مراسم‌ها و مهمانی‌ها پخته می‌شود. در ادامه طرز تهیه آش شله‌قلمکار با گوشت ارائه شده است.
مواد لازم:
گوشت گوسفندی (ترجیحاً گردن یا ماهیچه): 500 گرم
لوبیا چیتی: 1 پیمانه
لوبیا قرمز: 1 پیمانه
نخود: 1 پیمانه
عدس: 1 پیمانه
برنج نیم‌دانه: 1 پیمانه
بلغور گندم: 1 پیمانه
سبزی آش (جعفری، گشنیز، تره و اسفناج): 1 کیلوگرم
پیاز: 2 عدد بزرگ
نمک، فلفل سیاه، زردچوبه و دارچین: به مقدار لازم
روغن: به مقدار لازم

طرز تهیه:
1. پخت گوشت:گوشت را همراه با یکی از پیازها (به‌صورت درسته) و کمی زردچوبه در قابلمه قرار داده و با مقداری آب روی حرارت ملایم بپزید. پس از پخت، گوشت را ریش‌ریش کرده و آب گوشت را کنار بگذارید.

2. آماده‌سازی حبوبات:حبوبات (لوبیا چیتی، لوبیا قرمز و نخود) را از شب قبل خیس کنید و چند بار آب آن را عوض کنید. هر کدام را جداگانه نیم‌پز کنید.

3. پخت آش:در یک قابلمه بزرگ، برنج، عدس و بلغور گندم را با مقداری آب و کمی روغن روی حرارت قرار دهید و اجازه دهید نرم شوند. سپس حبوبات نیم‌پز شده را به قابلمه اضافه کنید.

4. اضافه کردن سبزی و گوشت:سبزی آش را شسته و خرد کنید. آن را به همراه گوشت ریش‌ریش شده و آب گوشت به مواد داخل قابلمه اضافه کنید. آش را مرتب هم بزنید تا ته نگیرد.

5. ادویه‌زدن:زردچوبه، فلفل سیاه و نمک را به آش اضافه کنید. برای عطر بهتر می‌توانید مقدار کمی دارچین نیز اضافه کنید.

6. پیاز داغ:پیاز دوم را خلالی خرد کرده و در روغن سرخ کنید تا طلایی و خوش‌رنگ شود. نیمی از پیاز داغ را به آش اضافه کنید و نیم دیگر را برای تزئین نگه دارید.

7. جا افتادن آش:آش باید روی حرارت ملایم بجوشد و مرتب هم زده شود تا کاملاً جا بیفتد و غلیظ شود.

8. تزئین و سرو:آش را در ظرف سرو کشیده و با پیاز داغ، نعناع داغ و در صورت تمایل کشک تزئین کنید.


نکته:
میزان غلظت آش را می‌توانید با کم و زیاد کردن آب تنظیم کنید.
اگر از گوشت بیشتر استفاده کنید، آش خوشمزه‌تر و مقوی‌تر خواهد شد.

نوش جان!

جگر (یا کبد) در بدن گوسفند و سایر حیوانات، یکی از اندام‌های حیاتی است که وظایف مهمی در متابولیسم بدن بر عهده دارد. این وظایف شامل موارد زیر است:

1. سم‌زدایی: جگر مواد سمی و مضر موجود در خون را تجزیه کرده و به مواد کم‌ضررتر تبدیل می‌کند که از طریق ادرار یا صفرا دفع می‌شوند.

2. تولید صفرا: جگر صفرا تولید می‌کند، که برای هضم و جذب چربی‌ها در دستگاه گوارش حیاتی است.

3. ذخیره مواد مغذی: این اندام گلوکز را به گلیکوژن تبدیل کرده و برای استفاده‌های بعدی ذخیره می‌کند. همچنین ویتامین‌ها (مانند ویتامین A، D، B12) و مواد معدنی (مانند آهن) را ذخیره می‌کند.

4. تولید پروتئین‌ها: جگر پروتئین‌هایی مانند آلبومین و فاکتورهای انعقادی خون را تولید می‌کند که برای عملکرد بدن ضروری هستند.

5. تنظیم قند خون: جگر گلوکز را از خون جذب کرده و ذخیره می‌کند یا در صورت نیاز آن را آزاد می‌کند تا سطح قند خون پایدار بماند.

6. تجزیه سلول‌های خونی قدیمی: جگر گلبول‌های قرمز قدیمی یا آسیب‌دیده را تجزیه کرده و محصولات آن‌ها (مانند آهن) را بازیافت می‌کند.

به طور کلی، جگر نقش کلیدی در حفظ سلامت و تعادل بدن ایفا می‌کند و بدون عملکرد صحیح آن، حیوان یا انسان نمی‌تواند زنده بماند.

برای تهیه آبگوشت، انتخاب بین سردست و گردن گوسفند به نوع بافت گوشت و سلیقه شخصی شما بستگی دارد، اما هرکدام ویژگی‌های خاصی دارند:
سردست گوسفند:
ویژگی‌ها:
دارای گوشت نرم‌تر و چرب‌تر است.
طعم لذیذی به آبگوشت می‌دهد.
استخوان سردست مغز استخوان بیشتری دارد که باعث غنی‌تر شدن طعم آبگوشت می‌شود.

کاربرد:
اگر طعمی قوی‌تر و چرب‌تر می‌پسندید، سردست گزینه بهتری است.


گردن گوسفند:
ویژگی‌ها:
گوشت گردن بافتی سفت‌تر و رشته‌ای دارد.
هنگام پخت طولانی، کاملاً نرم و خوش‌طعم می‌شود.
چربی کمتری نسبت به سردست دارد، اما همچنان مغز استخوان و عصاره مناسبی به آبگوشت اضافه می‌کند.

کاربرد:
اگر می‌خواهید آبگوشت سبک‌تر با بافت گوشت جداشونده و لطیف داشته باشید، گردن گزینه خوبی است.


انتخاب بهتر:
اگر طعم و چربی بیشتری می‌خواهید: از سردست استفاده کنید.
اگر آبگوشتی لطیف‌تر با چربی کمتر می‌خواهید: گردن انتخاب مناسب‌تری است.
ترکیب سردست و گردن: بهترین حالت برای دستیابی به طعمی متعادل و کامل.

در نهایت، انتخاب بستگی به سلیقه شما و ترکیبات دیگری که در آبگوشت استفاده می‌کنید دارد!

ماهیچه گوسفندی تفنگی یکی از بهترین قسمت‌های گوشت گوسفندی است که در انتهای پای حیوان قرار دارد. این قسمت گوشت به دلیل فیبرهای بلند و کم‌چربی بودن، بسیار لطیف است و در عین حال طعم و عطر فوق‌العاده‌ای دارد.
ویژگی‌ها:
بافت: ماهیچه گوسفندی دارای بافت نرم و لطیف است و پس از پخت، بسیار خوشمزه و آبدار می‌شود.
چربی: چربی کمی دارد و برای غذاهای سالم و رژیمی مناسب است.
طعم: طعم خاص و لذیذی دارد که برای خورش‌ها و غذاهای سنتی ایده‌آل است.

موارد مصرف:
ماهیچه تفنگی گوسفندی معمولاً در تهیه غذاهای زیر استفاده می‌شود:
1. خوراک ماهیچه: به صورت آب‌پز یا بخارپز همراه با سبزیجات و ادویه‌ها.

2. خورش‌ها: مانند خورش قورمه‌سبزی یا قیمه.

3. آبگوشت: برای ایجاد طعم و عطر خاص.

4. پلو ماهیچه: یکی از غذاهای محبوب ایرانی که با برنج سرو می‌شود.


نحوه پخت:
بهترین روش پخت ماهیچه گوسفندی تفنگی، استفاده از حرارت ملایم و زمان طولانی است تا گوشت کاملاً نرم شود و طعم بهتری بگیرد.