میزان پروتئین مورد نیاز ورزشکاران برای عضله‌سازی به عوامل مختلفی مانند وزن بدن، سطح فعالیت و شدت تمرین بستگی دارد. برای ورزشکارانی که به دنبال عضله‌سازی هستند، معمولاً توصیه می‌شود که روزانه بین 1.6 تا 2.2 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن مصرف کنند.
برای مثال، اگر وزن شما 70 کیلوگرم است، میزان پروتئین مورد نیاز شما بین 112 تا 154 گرم در روز خواهد بود. این مقدار پروتئین می‌تواند از منابع مختلفی مانند گوشت، مرغ، ماهی، تخم‌مرغ، لبنیات، حبوبات، و مکمل‌های پروتئینی تامین شود.
برای رشد عضلات سینه، ترکیب مصرف پروتئین کافی با تمرینات مقاومتی مناسب مانند پرس سینه، فلای سینه و حرکات مشابه به شما کمک می‌کند تا به نتایج مطلوب برسید. همچنین، مصرف پروتئین در بازه زمانی کوتاهی بعد از تمرین (حدود 30 تا 60 دقیقه) می‌تواند به بهبود فرایند بازیابی و رشد عضلات کمک کند.

محصولات پروتئینی حاوی آهن شامل موارد زیر هستند:
1. گوشت قرمز: مانند گوشت گاو، گوسفند، و بره. این نوع گوشت‌ها منابع بسیار خوبی از آهن هم (Heme iron) هستند که به راحتی توسط بدن جذب می‌شود.

2. مرغ و بوقلمون: گوشت سفید هم حاوی آهن است، اما مقدار آن کمتر از گوشت قرمز است.

3. ماهی و غذاهای دریایی: ماهی‌هایی مانند تن، سالمون، و ساردین حاوی آهن هستند. همچنین صدف و خرچنگ منابع خوبی از آهن محسوب می‌شوند.

4. تخم‌مرغ: به ویژه زرده تخم‌مرغ حاوی مقداری آهن است.

5. حبوبات: مانند عدس، نخود، لوبیا، و سویا. این محصولات گیاهی حاوی آهن غیر هم (Non-heme iron) هستند که میزان جذب آنها کمتر از آهن هم است، اما همچنان منابع خوبی محسوب می‌شوند.

6. آجیل و دانه‌ها: بادام، گردو، کنجد، و تخم کدو حاوی مقادیر قابل توجهی آهن هستند.


برای افزایش جذب آهن از منابع غیر هم، بهتر است این محصولات را با منابع ویتامین C (مانند مرکبات یا فلفل دلمه‌ای) مصرف کنید

گوشت گوساله “گیلک جونه” و گوشت ماده گوساله (ماده گاو جوان) تفاوت‌هایی در کیفیت، بافت، و کاربرد دارند که بر اساس نحوه پرورش و شرایط دام، طعم و استفاده نهایی متفاوتی پیدا می‌کنند.

1. پرورش و تغذیه:

    •    گیلک جونه: این گوشت از گوساله‌های نژاد محلی گیلان تهیه می‌شود که در شرایط طبیعی و تغذیه سالم رشد می‌کنند. استفاده از مراتع سرسبز و تغذیه ارگانیک باعث می‌شود گوشت گوساله گیلک جونه لطیف‌تر و خوش‌طعم‌تر باشد و این ویژگی‌ها در محبوبیت آن برای غذاهای خاص مانند استیک و کباب تأثیرگذار است.

    •    ماده گاو: گوشت ماده گاو معمولاً از گاوهایی تهیه می‌شود که برای تولید شیر و سپس گوشت استفاده می‌شوند. به دلیل سن بیشتر دام‌ها در زمان ذبح، گوشت آن‌ها سفت‌تر و بافتی چرب‌تر دارد. این نوع گوشت بیشتر برای خوراک‌های طولانی‌مدت مانند خورشت و آبگوشت مناسب است.

2. بافت و نرمی گوشت:

    •    گیلک جونه: گوشت این گوساله‌ها معمولاً بسیار نرم‌تر و لطیف‌تر است. این ویژگی باعث می‌شود که برای پخت سریع در غذاهایی مانند استیک یا کباب ایده‌آل باشد. همچنین، چربی کمتری در بافت آن وجود دارد که به کیفیت و سلامت گوشت کمک می‌کند.

    •    ماده گاو: گوشت ماده گاو معمولاً سفت‌تر و حاوی چربی بیشتری است. این گوشت به دلیل سفتی و نیاز به پخت طولانی، بیشتر در غذاهایی که نیاز به پخت آرام و مداوم دارند، مثل آبگوشت و خوراک استفاده می‌شود.

3. طعم و کاربرد:

    •    گیلک جونه: به دلیل تغذیه طبیعی و جوان بودن دام، طعم ملایم‌تر و لطیف‌تری دارد و معمولاً در رستوران‌های لوکس و برای غذاهایی که نیاز به طعم طبیعی گوشت دارند، استفاده می‌شود.

    •    ماده گاو: طعم آن قوی‌تر است و به دلیل بافت سفت‌تر، بیشتر برای غذاهایی که به ادویه‌های زیاد و پخت طولانی نیاز دارند، مناسب است.

بنابراین، گوشت گوساله گیلک جونه بیشتر برای غذاهای لوکس و نیازمند به گوشت نرم مناسب است، در حالی که گوشت ماده گاو به دلیل سفتی و چربی بیشتر در غذاهای سنتی و خورشتی استفاده می‌شودبا این تفاوت که تو مجموعه مسترقصاب فقط گوساله گیلک شارژ میشه.

گوساله “گیلک جونه” یکی از محصولات ویژه فروشگاه آنلاین مستر قصاب است که به دلیل کیفیت بالای گوشت و پرورش در شرایط خاص مورد توجه قرار گرفته است. این گوشت به دلیل تغذیه سالم دام‌ها و استفاده از نژادهای محلی گیلان، دارای طعمی لذیذ و بافتی نرم است و برای استفاده در انواع غذاها مانند استیک، کباب، و خورشتی مناسب است.


 

در مستر قصاب، شما می‌توانید بخش‌های مختلف گوشت گوساله، از جمله فیله، ران، راسته، و انواع استیک‌ها را خریداری کنید.

 

همچنین، این فروشگاه محصولات آلایشی مانند مغز، زبان و قلم گوساله را نیز ارائه می‌دهد که برای تهیه غذاهای سنتی و مغذی کاربرد دارند.

مستر قصاب اینجاست تا گوشت گوساله کشتار روزبا تنوع بیش از 20 نوع محصول با برش دلخواه شما و بسته بندی مناسب همراه با زنجیره سرد درب منزل تحویل شما عزیزان بده.

برای تهیه ساندویچ رست بیف خانگی،با محصولات درجه یک مستر قصاب کشتار روز گیلک جونه مراحل زیر را دنبال کنید یه وعده خوشمزه و لذیذ نوش جان کنید:

مواد لازم:

    •    گوشت بیف (رست بیف): حدود 500 گرم (فیله یا راسته)
    •    نان ساندویچی: نان باگت یا نان ساندویچی نرم
    •    پنیر: پنیر چدار یا پنیر سوئیسی (اختیاری)
    •    سس خردل: به مقدار لازم
    •    سس مایونز: به مقدار لازم
    •    کاهو: چند برگ
    •    گوجه فرنگی: 1 تا 2 عدد، ورقه‌شده
    •    پیاز قرمز: 1 عدد، حلقه‌ای برش‌زده (اختیاری)
    •    خیارشور: 2 تا 3 عدد، حلقه‌ای برش‌زده
    •    نمک و فلفل: به مقدار لازم
    •    روغن زیتون یا کره: برای سرخ کردن

 

مراحل تهیه:

1. آماده کردن گوشت رست بیف:

    •    گوشت بیف را با کمی نمک، فلفل و ادویه‌های دلخواه (مانند سیر، پودر پیاز، پاپریکا) مزه‌دار کنید.
    •    فر را روی ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد گرم کنید.
    •    در تابه‌ای کمی روغن زیتون یا کره بریزید و گوشت را از هر دو طرف به مدت چند دقیقه تا زمانی که قهوه‌ای شود، سرخ کنید.
    •    سپس گوشت را درون فر قرار داده و به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه بپزید تا داخل آن نیم‌پز یا کاملاً پخته شود، بسته به سلیقه.
    •    بعد از پخت، اجازه دهید گوشت کمی استراحت کند و سپس به صورت ورقه‌های نازک برش بزنید.

2. آماده کردن ساندویچ:

    •    نان ساندویچی را باز کنید و در صورت تمایل کمی داخل آن را برشته کنید.
    •    یک لایه سس خردل و سس مایونز روی هر دو طرف نان بمالید.
    •    ورقه‌های گوشت رست بیف را به طور یکنواخت روی نان قرار دهید.
    •    اگر از پنیر استفاده می‌کنید، حالا ورقه‌های پنیر را روی گوشت قرار دهید.
    •    کاهو، گوجه‌فرنگی، پیاز و خیارشور را اضافه کنید.
    •    نمک و فلفل بزنید.

3. سرو ساندویچ:

    •    ساندویچ را بسته و در صورت تمایل به دو نیم کنید.
    •    می‌توانید ساندویچ را همراه با چیپس یا سیب‌زمینی سرخ کرده سرو کنید.

ساندویچ رست بیف شما آماده است!

کاهش استرس با تغذیه مناسب می‌تواند تأثیر زیادی در بهبود وضعیت روحی و جسمی داشته باشد. در اینجا پنج غذا که به کاهش استرس کمک می‌کنند معرفی می‌شود:
1. ماهی‌های چرب (مثل سالمون و تن): این ماهی‌ها سرشار از اسیدهای چرب امگا-۳ هستند که می‌تواند سطح هورمون‌های استرس مانند کورتیزول را کاهش دهد و باعث بهبود عملکرد مغز شود.

2. آجیل و دانه‌ها (مانند گردو و تخم کدو): این مواد غذایی حاوی منیزیم و ویتامین B هستند که به تنظیم سیستم عصبی کمک کرده و اضطراب را کاهش می‌دهند.

3. چای سبز: چای سبز حاوی آمینواسید ال-تیانین است که می‌تواند به بهبود آرامش و کاهش استرس کمک کند.

4. شکلات تلخ: مصرف شکلات تلخ (با حداقل ۷۰٪ کاکائو) می‌تواند سطح هورمون‌های استرس را کاهش دهد و همچنین سطح سروتونین، هورمون شادی، را افزایش دهد.

5. سبزیجات برگ سبز (مانند اسفناج و کلم): این سبزیجات حاوی منیزیم و مواد مغذی دیگر هستند که به تنظیم استرس و بهبود خلق و خو کمک می‌کنند.


مصرف این غذاها به همراه یک رژیم غذایی متعادل و سبک زندگی سالم می‌تواند تأثیرات مثبت چشم‌گیری در کاهش استرس داشته باشد.

گوشت بره نر دشت مغان و گوشت بره ماده در فروشگاه مستر قصاب از جنبه‌های مختلفی مانند کیفیت، طعم، میزان چربی و کاربرد در آشپزی تفاوت‌هایی دارند. در اینجا به بررسی و تفاوت‌های این دو نوع گوشت می‌پردازیم:
 

1. کیفیت گوشت:

    •    گوشت بره نر دشت مغان: این گوشت به دلیل اینکه نرهای بره معمولاً به منظور تولید مثل نگهداری نمی‌شوند، از کیفیت بالاتری برخوردار است. بره‌های نر معمولاً عضلات قوی‌تری دارند و به همین دلیل گوشت آن‌ها بافت نرم‌تر و طعم دلپذیرتری دارد. پرورش بره نر دشت مغان در مناطق غنی از لحاظ تغذیه‌ای باعث می‌شود که کیفیت گوشت آن‌ها بسیار بالا باشد.
    •    گوشت بره ماده: گوشت بره ماده می‌تواند به دلیل داشتن چرخه‌های هورمونی و احتمال باروری، کیفیت متفاوتی داشته باشد. با این حال، اگر بره ماده جوان باشد، تفاوت کیفی زیادی با بره نر ندارد.



 

2. میزان چربی:

    •    بره نر: چربی کمتری در مقایسه با بره ماده دارد، که برای کسانی که به دنبال گوشت کم‌چرب و مناسب برای رژیم‌های غذایی سالم هستند، مناسب‌تر است. این نوع گوشت برای روش‌های پخت سریع مانند گریل و کباب مناسب است.
    •    بره ماده: چربی بیشتری به خصوص در نواحی شکم و اندام‌های داخلی دارد. این چربی بیشتر ممکن است برای خورشت‌ها و غذاهایی که نیاز به پخت طولانی‌تری دارند، مناسب‌تر باشد زیرا باعث غنی‌تر شدن طعم غذا می‌شود.


 

3. طعم و عطر گوشت:

    •    گوشت بره نر: دارای طعم قوی‌تر و بوی کمتر نسبت به بره ماده است. این ویژگی باعث می‌شود که این گوشت برای مصرف در غذاهایی که نیاز به طعم متمرکزتری دارند، بسیار مناسب باشد.
    •    گوشت بره ماده: ممکن است بوی قوی‌تری داشته باشد که معمولاً به پخت طولانی‌تر نیاز دارد تا از بوی ناخوشایند احتمالی آن کاسته شود.

4. کاربرد در آشپزی:

    •    گوشت بره نر: برای پخت‌های سریع مانند کباب، استیک، و گریل بسیار مناسب است زیرا بافت نرم و چربی کمتر آن باعث می‌شود که سریع‌تر و با طعم دلپذیرتری پخته شود.
    •    گوشت بره ماده: به دلیل چربی بیشتر، برای خورشت‌ها و غذاهای آبدار که به زمان بیشتری برای پخت نیاز دارند، مناسب‌تر است. چربی بیشتر در این نوع گوشت به غنی‌تر شدن مزه غذا کمک می‌کند.

 

نتیجه‌گیری:

گوشت بره نر دشت مغان مستر قصاب به دلیل کیفیت بالاتر، چربی کمتر، و طعم دلپذیرتر، معمولاً انتخاب بهتری برای کسانی است که به دنبال گوشت‌های سالم و لذیذ هستند. در مقابل، گوشت بره ماده ممکن است در برخی غذاهای خاص مانند خورشت‌ها مناسب‌تر باشد، به ویژه اگر چربی بیشتری در غذا مورد نیاز باشد.

با توجه به اطلاعات موجود در فروشگاه مستر قصاب، انتخاب بین این دو نوع گوشت بستگی به نیاز و سلیقه مصرف‌کننده و نوع غذایی که می‌خواهند تهیه کنند، دارد و با توجه به درخواست مشتریان خوب مستر قصاب هر روز بره نر دشت مغان کشتار و شارژ میشه که به سلیقه عزیزان برش و بسته بندی صورت میکیره و ارسال میشه.

در فصل سرما، بدن برای مقابله با ویروس‌ها و بیماری‌های فصلی نیاز به مراقبت بیشتری دارد. غذاهای گرم و مقوی، با تأمین مواد مغذی ضروری، به تقویت سیستم ایمنی و بهبود سلامت عمومی کمک می‌کنند. در ادامه، برخی از فواید این غذاها برای تقویت سیستم ایمنی در فصل سرما توضیح داده شده است:

1. افزایش دمای بدن و حفظ انرژی:

    •    غذاهای گرم مانند سوپ‌ها، خورشت‌ها و آش‌ها به افزایش دمای بدن کمک می‌کنند و احساس گرما و راحتی را در سرما فراهم می‌آورند. این غذاها به حفظ انرژی بدن کمک کرده و از تحلیل رفتن قوای بدن جلوگیری می‌کنند.

2. تقویت سیستم ایمنی:

    •    پروتئین‌های حیوانی و گیاهی (مثل گوشت، مرغ، ماهی، و حبوبات) به تولید سلول‌های ایمنی در بدن کمک کرده و سیستم دفاعی بدن را در برابر عفونت‌ها و ویروس‌ها تقویت می‌کنند.
    •    غذاهای مقوی مانند خوراک‌های گوشتی و سوپ‌های غنی از مواد معدنی، به بهبود کارکرد ایمنی کمک می‌کنند.

 

3. کاهش التهاب و تسریع در بهبود بیماری‌ها:

    •    برخی از غذاهای گرم مثل سوپ مرغ به دلیل داشتن اسیدهای آمینه خاص مانند کارنوزین، به کاهش التهاب دستگاه تنفسی کمک کرده و علائم سرماخوردگی را کاهش می‌دهند.
    •    سوپ‌ها و غذاهای حاوی سبزیجات سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که به تسریع فرآیند بهبودی از بیماری‌های فصلی کمک می‌کنند.

 

4. منبع غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی:

    •    غذاهای گرم و مقوی اغلب سرشار از ویتامین C (موجود در سبزیجاتی مثل هویج و کلم) هستند که به افزایش تولید گلبول‌های سفید و تقویت ایمنی بدن کمک می‌کند.
    •    آهن و روی موجود در غذاهای گوشتی و حبوبات باعث تقویت تولید گلبول‌های قرمز خون می‌شود و در پیشگیری از خستگی و ضعف ناشی از کمبود این مواد معدنی مفید است.
 

5. هضم راحت‌تر و جذب بهتر مواد مغذی:

    •    غذاهای گرم، نسبت به غذاهای سرد، هضم راحت‌تری دارند و باعث بهبود عملکرد گوارش می‌شوند. دستگاه گوارش در هوای سرد با غذاهای گرم بهتر عمل می‌کند و بدن مواد مغذی را بهتر جذب می‌کند.




6. حفظ رطوبت و جلوگیری از خشکی بدن:

    •    در فصل سرما بدن ممکن است به دلیل خشکی هوا و کاهش مصرف مایعات، دچار کمبود رطوبت شود. سوپ‌ها و آش‌ها با تامین مایعات و مواد مغذی، به حفظ رطوبت بدن کمک می‌کنند.

7. کمک به مدیریت وزن و افزایش انرژی:​​​​​​​

    •    غذاهای پروتئینی و مقوی می‌توانند به افزایش متابولیسم کمک کرده و احساس سیری طولانی‌تری ایجاد کنند. این امر از پرخوری جلوگیری می‌کند و در عین حال سطح انرژی بدن را بالا نگه می‌دارد.

مصرف غذاهای گرم و مغذی در فصل سرما نه تنها حس راحتی و گرما ایجاد می‌کند، بلکه به تقویت سیستم ایمنی و حفظ سلامت بدن در برابر بیماری‌ها نیز کمک زیادی می‌کند.

برای تهیه ساندویچ مغز و زبان به این مواد نیاز دارید:

مواد لازم:

    •    زبان گوسفند یا گاو: ۱ عدد
    •    مغز گوسفند یا گاو: ۱ عدد
    •    پیاز: ۱ عدد
    •    سیر: ۲ حبه
    •    لیمو ترش: ۱ عدد
    •    نمک و فلفل سیاه: به مقدار لازم
    •    ادویه (زردچوبه، پاپریکا): به مقدار لازم
    •    جعفری خرد شده: ۲ قاشق غذاخوری
    •    نان باگت: به تعداد لازم
    •    خیارشور و گوجه‌فرنگی: برای تزئین
    •    سس مایونز یا خردل: برای داخل ساندویچ

مراحل تهیه:

۱. پخت زبان:

    1.    زبان را تمیز کرده و در قابلمه‌ای با آب، پیاز، سیر و کمی نمک و زردچوبه بپزید.
    2.    حدود ۳ تا ۴ ساعت زمان لازم است تا زبان به طور کامل بپزد. برای اطمینان از پخت، با چاقو نوک زبان را تست کنید.
    3.    پس از پخت، پوست زبان را جدا کنید و به صورت ورقه‌های نازک برش دهید.

۲. پخت مغز:

    1.    مغز را برای چند دقیقه در آب جوش قرار دهید تا پوست روی آن جدا شود.
    2.    سپس مغز را با کمی نمک، فلفل و آب لیمو در قابلمه‌ای به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه بپزید.
    3.    مغز پخته شده را می‌توانید به صورت درسته یا تکه تکه استفاده کنید.

۳. آماده‌سازی ساندویچ:

    1.    نان باگت را از وسط باز کنید و کمی سس مایونز یا خردل داخل آن بمالید.
    2.    چند تکه زبان و مغز داخل نان قرار دهید.
    3.    روی آنها جعفری خرد شده، خیارشور و گوجه‌فرنگی بگذارید.
    4.    ساندویچ را سرو کنید و در صورت تمایل با لیمو ترش تازه میل کنید.

نکته:

    •    می‌توانید زبان و مغز را به صورت ترکیبی یا جداگانه استفاده کنید.
    •    ادویه‌های مورد علاقه خود را نیز می‌توانید به دلخواه اضافه کنید.

این ساندویچ خوشمزه مخصوص علاقه‌مندان به طعم‌های سنتی است!

گوشت تازه و گوشت منجمد هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند.
همچنین، نحوه صحیح انجماد و یخ‌زدایی گوشت از اهمیت بالایی برخوردار است تا کیفیت و ایمنی آن حفظ شود.
 

مزایای گوشت تازه:

    1.    کیفیت طعم و بافت بهتر: گوشت تازه به دلیل عدم انجماد، بافت طبیعی خود را حفظ می‌کند و معمولاً از طعم بهتری نسبت به گوشت منجمد برخوردار است.
    2.    آماده به مصرف: گوشت تازه بلافاصله پس از خرید قابل استفاده است و نیازی به یخ‌زدایی ندارد.
    3.    ترکیبات مغذی: اگر گوشت تازه با دقت نگهداری شود، ممکن است مقدار بیشتری از ویتامین‌ها و مواد معدنی خود را حفظ کند.
 

معایب گوشت تازه:

    1.    مدت نگهداری کوتاه: گوشت تازه عمر کوتاه‌تری دارد و در مدت کوتاهی در یخچال (معمولاً ۲ تا ۳ روز) قابل استفاده است.
    2.    ریسک فساد بیشتر: اگر به درستی نگهداری نشود، سریع‌تر خراب می‌شود و باکتری‌ها می‌توانند در آن رشد کنند.

مزایای گوشت منجمد:

    1.    مدت نگهداری طولانی: گوشت منجمد می‌تواند برای ماه‌ها در فریزر نگهداری شود (معمولاً تا ۶ ماه یا بیشتر).
    2.    صرفه‌جویی در زمان و هزینه: می‌توان گوشت را به صورت عمده خرید و منجمد کرد تا همیشه در دسترس باشد و از خراب شدن آن جلوگیری کرد.
    3.    امنیت غذایی بالاتر: فرآیند انجماد باعث می‌شود رشد باکتری‌ها متوقف شود و گوشت ایمن‌تر نگهداری شود.
 

معایب گوشت منجمد:

    1.    تغییر بافت و طعم: انجماد ممکن است باعث تغییر در بافت گوشت شود و بعد از یخ‌زدایی ممکن است گوشت لطافت و طعم طبیعی خود را از دست دهد.
    2.    یخ‌زدایی زمان‌بر: برای استفاده از گوشت منجمد باید زمان کافی برای یخ‌زدایی آن در نظر گرفته شود، که گاهی ممکن است زمان‌بر باشد.
    3.    احتمال کاهش ارزش غذایی: اگر گوشت به مدت طولانی در فریزر نگه داشته شود، ممکن است بخشی از ویتامین‌ها و مواد مغذی آن کاهش یابد.
 

نحوه صحیح انجماد گوشت:

    1.    بسته‌بندی محکم: گوشت باید در بسته‌بندی‌های محکم و غیرقابل نفوذ به هوا (مانند کیسه‌های پلاستیکی وکیوم یا ظروف مناسب برای فریزر) قرار گیرد تا از تشکیل بلورهای یخ و تغییر بافت آن جلوگیری شود.
    2.    برچسب‌گذاری: تاریخ انجماد و نوع گوشت را روی بسته‌بندی بنویسید تا بتوانید در صورت نیاز از آن به درستی استفاده کنید.
    3.    خنک‌کردن قبل از انجماد: اگر گوشت تازه را تازه خریده‌اید، آن را قبل از انجماد به طور کامل خنک کنید تا به طور یکنواخت منجمد شود.
 

نحوه صحیح یخ‌زدایی گوشت:

    1.    در یخچال: بهترین و ایمن‌ترین روش، یخ‌زدایی گوشت در یخچال است. گوشت را در طبقه پایینی یخچال قرار دهید و بگذارید به آرامی یخ‌زدایی شود. این روش می‌تواند چندین ساعت یا حتی یک روز طول بکشد، اما از رشد باکتری‌ها جلوگیری می‌کند.
    2.    زیر آب سرد: اگر به یخ‌زدایی سریع‌تر نیاز دارید، می‌توانید گوشت را در کیسه پلاستیکی قرار داده و زیر آب سرد بگذارید. آب را مرتب تعویض کنید تا دمای آب ثابت بماند.
    3.    در مایکروویو: مایکروویو می‌تواند برای یخ‌زدایی سریع استفاده شود، اما باید مراقب باشید تا بخشی از گوشت در حین این فرآیند نپزد. پس از یخ‌زدایی با مایکروویو، گوشت را بلافاصله بپزید.
    4.    یخ‌زدایی در دمای اتاق: هرگز گوشت را در دمای اتاق یخ‌زدایی نکنید، زیرا این روش خطر رشد باکتری‌ها را به شدت افزایش می‌دهد.

نکات ایمنی:

    •    گوشت یخ‌زده را دوباره منجمد نکنید: اگر گوشت را یخ‌زدایی کرده‌اید، بهتر است آن را بلافاصله مصرف کنید. دوباره منجمد کردن گوشت می‌تواند کیفیت آن را کاهش دهد و همچنین خطر رشد باکتری‌ها را افزایش دهد.

با رعایت این اصول می‌توانید از هر دو نوع گوشت (تازه و منجمد) موجود در مستر قصاب به بهترین شکل بهره‌مند شوید و خطرات احتمالی را کاهش دهید.

رعایت اصول بهداشتی هنگام کار با گوشت خام بسیار مهم است تا از انتقال باکتری‌ها و بیماری‌ها به سایر مواد غذایی و افراد جلوگیری شود. در زیر به مهم‌ترین نکات بهداشتی اشاره شده است:
 

۱. شستشوی دست‌ها

قبل و بعد از دست زدن به گوشت خام، دست‌ها را به مدت ۲۰ ثانیه با آب گرم و صابون بشویید. این کار باید حتی در میان مراحل مختلف آماده‌سازی نیز تکرار شود.

۲. جداسازی ابزارها و ظروف

از تخته‌ برش و چاقوهای جداگانه برای گوشت خام و سایر مواد غذایی (مانند سبزیجات) استفاده کنید تا از انتقال متقابل باکتری‌ها جلوگیری شود.

۳. تمیز کردن سطوح کار

سطوح و ابزارهایی که با گوشت خام تماس داشته‌اند (تخته برش، چاقو، ظروف) را بلافاصله با آب گرم و صابون بشویید و به خوبی ضدعفونی کنید.

۴. جلوگیری از آلودگی مواد غذایی دیگر

گوشت خام را از مواد غذایی آماده مصرف مانند سالاد، نان و مواد پخته‌شده جدا نگه دارید. همچنین، مواد غذایی در یخچال نباید با گوشت خام تماس داشته باشند.

۵. نگهداری گوشت در دمای مناسب

گوشت خام را در دمای ۱-۴ درجه سانتی‌گراد (در یخچال) یا در فریزر در دمای زیر صفر نگهداری کنید. هرگز گوشت خام را برای مدت طولانی در دمای محیط نگه ندارید.

۶. دمای پخت ایمن

اطمینان حاصل کنید که گوشت به دمای ایمن پخت رسیده است تا باکتری‌ها کشته شوند. برای مثال:

    •    گوشت گاو: حداقل ۶۳ درجه سانتی‌گراد (برای استیک‌ها و کباب‌ها)
    •    گوشت مرغ: حداقل ۷۴ درجه سانتی‌گراد

۷. یخ‌زدایی ایمن

گوشت را در یخچال یخ‌زدایی کنید، نه در دمای اتاق. از روش‌هایی مانند یخ‌زدایی در مایکروویو یا زیر آب سرد نیز می‌توان استفاده کرد.

۸. شستشوی سبزیجات قبل از مصرف

اگر قصد دارید سبزیجات را در کنار گوشت خام آماده کنید، ابتدا آن‌ها را به خوبی بشویید تا از آلودگی احتمالی به باکتری‌ها جلوگیری شود.

۹. پوشیدن دستکش در صورت زخم داشتن

اگر روی دستان خود زخم باز دارید، هنگام کار با گوشت خام دستکش بپوشید تا از انتقال باکتری‌ها به گوشت جلوگیری شود.

۱۰. دور انداختن گوشت فاسد

اگر گوشت بوی بدی دارد، رنگ غیرطبیعی پیدا کرده یا بیش از حد نرم شده است، باید آن را دور بیندازید، زیرا ممکن است فاسد شده باشد و باکتری‌ها در آن رشد کرده باشند.

با رعایت این نکات، می‌توان به طور موثری از انتقال باکتری‌ها و بیماری‌های مرتبط با گوشت خام جلوگیری کرد و سلامت خود و دیگران را حفظ کرد.

ساعت و زمان کشتار دام‌ها (گوسفند، گوساله، مرغ) به دلایل مختلفی از جمله شرایط دام و کیفیت نهایی گوشت اهمیت دارد. علاوه بر زمان، نحوه کشتار نیز تأثیر مستقیمی بر طعم و کیفیت گوشت دارد. در ادامه توضیحاتی در این مورد آمده است:
زمان مناسب برای کشتار:
1. صبح زود یا اوایل روز:
دلیل: دام‌ها در این زمان آرام‌تر و استراحت کرده‌اند و بدنشان از استرس شب گذشته دور است. این موضوع باعث می‌شود گوشت لطیف‌تر و باکیفیت‌تری حاصل شود.
تاثیر بر کیفیت گوشت: کشتار در ساعات اولیه روز باعث می‌شود که گوشت نرم‌تر و آبدارتر باشد زیرا دام کمتر تحت تأثیر استرس و فعالیت قرار گرفته است. دام در این زمان به دلیل استراحت شبانه، شرایط بدنی مناسب‌تری دارد.
 

2. پرهیز از کشتار در ساعات گرمی روز:
دلیل: در ساعات گرم روز، استرس و دمای بالای بدن دام باعث می‌شود که لاشه سریع‌تر فاسد شده و کیفیت گوشت کاهش یابد. همچنین حرارت باعث افزایش باکتری‌های سطح گوشت می‌شود.
تاثیر بر کیفیت گوشت: کشتار در ساعات گرم می‌تواند باعث سفت شدن گوشت و کاهش طعم آن شود.



تاثیر نحوه کشتار بر کیفیت و طعم گوشت:
1. کشتار با کمترین استرس:
دلیل: استرس دام قبل از کشتار باعث ترشح هورمون‌هایی مانند آدرنالین می‌شود که روی طعم و کیفیت گوشت تأثیر منفی دارد. استرس زیاد می‌تواند گوشت را سفت و خشک کند.
روش پیشنهادی: رعایت اصول انسانی در کشتار و آرام کردن دام قبل از ذبح (مثلاً دور نگه‌داشتن آن از صحنه کشتار دیگر دام‌ها) می‌تواند به بهبود کیفیت گوشت کمک کند.


2. خونگیری کامل:
دلیل: یکی از اصول مهم در کشتار اسلامی، خونگیری کامل از دام است. ماندن خون در لاشه باعث فساد سریع‌تر گوشت و همچنین ایجاد طعم و بوی ناخوشایند می‌شود.
تاثیر بر طعم: خون کامل خارج شده از بدن دام، باعث بهبود طعم و افزایش ماندگاری گوشت می‌شود.


3. نگهداری و سرد کردن مناسب پس از کشتار:
دلیل: پس از کشتار، باید گوشت دام‌ها به‌درستی سرد و ذخیره شود تا از فساد جلوگیری شود. دمای سرد باعث می‌شود که فرآیند «رسیدن گوشت» به‌درستی انجام شود.
تاثیر بر کیفیت: گوشت‌های رسیده، نرم‌تر و خوش‌طعم‌تر هستند و پخت آسان‌تری دارند.



نتیجه‌گیری:
بهترین زمان برای کشتار دام‌ها، اوایل صبح است که دام در شرایط آرام‌تری قرار دارد.
نحوه کشتار، به ویژه کاهش استرس دام و خونگیری کامل، تأثیر زیادی بر کیفیت و طعم گوشت دارد.
مدیریت مناسب پس از کشتار مانند سرد کردن سریع و صحیح، به افزایش کیفیت نهایی گوشت کمک می‌کند.

هرم تغذیه یک مدل ساده برای نشان دادن گروه‌های غذایی و میزان مصرف هر یک است. در هر سطح از هرم، مواد غذایی به تناسب نیاز بدن طبقه‌بندی شده‌اند. در کنار این، میزان پروتئین مورد نیاز بدن به عوامل مختلفی از جمله سن، جنسیت، و سطح فعالیت بدنی بستگی دارد.

سطوح هرم تغذیه و منابع پروتئین:

    1.    پایه هرم (غلات و سبزیجات):
    •    غلات و سبزیجات منبع خوبی از کربوهیدرات‌ها، فیبر، و ویتامین‌ها هستند، اما پروتئین زیادی ندارند. با این حال، غلات کامل مثل کینوا و برخی از سبزیجات (مانند بروکلی) مقداری پروتئین دارند.
    •    پروتئین: 2-6 گرم در هر وعده
    2.    میوه‌ها:
    •    میوه‌ها بیشتر برای تأمین ویتامین‌ها و مواد معدنی استفاده می‌شوند و معمولاً پروتئین کمی دارند.
    •    پروتئین: کمتر از 1 گرم در هر وعده
    3.    منابع پروتئین گیاهی (حبوبات، مغزها و دانه‌ها):
    •    حبوبات (مثل نخود، عدس و لوبیا) و مغزها و دانه‌ها منابع غنی از پروتئین گیاهی هستند و به عنوان مکمل مناسبی برای منابع حیوانی محسوب می‌شوند.
    •    پروتئین: 6-10 گرم در هر وعده
    4.    منابع پروتئین حیوانی (گوشت، ماهی، تخم‌مرغ، لبنیات):
    •    این دسته شامل گوشت قرمز، مرغ، ماهی، تخم‌مرغ و لبنیات است که منابع اصلی پروتئین‌های کامل هستند.
    •    پروتئین: 20-25 گرم در هر وعده
    5.    چربی‌ها و قندها:
    •    این بخش از هرم شامل روغن‌ها، کره و شیرینی‌ها است که باید به مقدار کم مصرف شوند. این گروه پروتئین زیادی ارائه نمی‌دهد.

میزان پروتئین مورد نیاز بدن:

    •    بزرگسالان فعال (18-65 سال):
    •    مردان: 56-70 گرم در روز
    •    زنان: 46-60 گرم در روز
    •    کودکان و نوجوانان:
    •    1-3 سال: 13 گرم در روز
    •    4-8 سال: 19 گرم در روز
    •    9-13 سال: 34 گرم در روز
    •    افراد مسن (65 سال به بالا):
    •    توصیه به مصرف 1.2 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای حفظ عضلات

نکته‌ها:

    •    مصرف بیش از حد پروتئین از منابع حیوانی ممکن است با افزایش چربی و کلسترول همراه باشد، بنابراین ترکیب با منابع گیاهی پیشنهاد می‌شود.
    •    برای افراد با فعالیت بدنی بیشتر یا ورزشکاران، نیاز به پروتئین ممکن است بالاتر باشد.

ترکیب صحیح این منابع با توجه به هرم تغذیه، می‌تواند به حفظ سلامت و تنوع در رژیم غذایی کمک کند.

برای تقویت عضلات، تهیه یک خوراک ماهیچه گوساله با ترکیب پروتئین و سبزیجات مغذی بسیار مفید است. در این دستور غذایی، از ماهیچه گوساله، سبزیجات و ادویه‌های طبیعی استفاده می‌شود که مواد مغذی لازم برای رشد عضلات را فراهم می‌کند.

مواد لازم:

    •    ماهیچه گوساله: ۵۰۰ گرم
    •    پیاز: ۲ عدد
    •    سیر: ۲ حبه
    •    هویج: ۲ عدد
    •    کرفس: ۲ ساقه
    •    گوجه فرنگی: ۲ عدد
    •    سیب زمینی: ۲ عدد
    •    روغن زیتون: ۲ قاشق غذاخوری
    •    نمک و فلفل: به میزان لازم
    •    زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری
    •    دارچین: نصف قاشق چای‌خوری
    •    برگ بو: ۲ عدد
    •    آب گوشت یا آب: ۲ لیوان
    •    سبزیجات تازه (جعفری، گشنیز): به مقدار دلخواه

طرز تهیه:

    1.    آماده‌سازی گوشت: ماهیچه‌های گوساله را به تکه‌های متوسط تقسیم کنید و به همراه کمی نمک و فلفل مرینیت کنید تا طعم‌دار شود.
    2.    سرخ کردن پیاز و سیر: در یک قابلمه، روغن زیتون را گرم کنید و پیازهای خرد شده را تا زمانی که طلایی شود تفت دهید. سپس سیر ریز خرد شده را اضافه کنید و یک دقیقه دیگر تفت دهید.
    3.    اضافه کردن گوشت: تکه‌های ماهیچه گوساله را به پیاز و سیر اضافه کنید و تا زمانی که سطح گوشت طلایی شود، آن را تفت دهید.
    4.    افزودن ادویه‌ها: زردچوبه، دارچین و برگ بو را به مواد اضافه کنید و هم بزنید تا ادویه‌ها به خوبی با گوشت مخلوط شوند.
    5.    اضافه کردن سبزیجات: هویج، کرفس و سیب زمینی را به قطعات درشت خرد کرده و به قابلمه اضافه کنید. سپس گوجه فرنگی خرد شده را نیز اضافه کنید.
    6.    پخت خوراک: آب گوشت یا آب معمولی را به قابلمه اضافه کنید تا مواد به خوبی در آن غوطه‌ور شوند. درب قابلمه را ببندید و خوراک را به مدت ۲ تا ۲.۵ ساعت روی حرارت ملایم بپزید تا گوشت کاملاً نرم شود.
    7.    تزئین و سرو: در نهایت، سبزیجات تازه مانند جعفری یا گشنیز خرد شده را روی خوراک بریزید و به همراه برنج قهوه‌ای یا نان سرو کنید.

نکات:

    •    استفاده از گوشت ماهیچه به دلیل پروتئین بالا و کم‌چربی بودن، گزینه‌ای مناسب برای افزایش حجم و تقویت عضلات است.
    •    سبزیجاتی مانند هویج و کرفس به این خوراک علاوه بر طعم، فیبر و ویتامین‌های ضروری اضافه می‌کنند که برای سلامت کلی بدن مفید است.

برای بهره‌برداری بهتر از منابع پروتئینی در رژیم غذایی، می‌توان از تنوع گسترده‌ای از منابع پروتئین حیوانی و گیاهی استفاده کرد تا نیازهای بدن به‌طور کامل برآورده شود. مصرف متعادل و متنوع پروتئین‌ها، از جمله پروتئین‌های باکیفیت از گوشت‌ها، ماهی‌ها، تخم‌مرغ و همچنین منابع گیاهی مانند حبوبات، مغزها و دانه‌ها، بهترین راه برای تأمین نیازهای روزانه پروتئین است. در ادامه چند راهکار برای بهره‌برداری مؤثر از منابع مختلف پروتئینی ارائه شده است:

1. ترکیب پروتئین‌های حیوانی و گیاهی:

برای بهره‌مندی از تمام آمینواسیدهای ضروری، بهتر است ترکیبی از پروتئین‌های حیوانی و گیاهی در رژیم غذایی گنجانده شود. پروتئین‌های حیوانی (مانند گوشت مرغ، ماهی، تخم‌مرغ، و لبنیات) حاوی تمام آمینواسیدهای ضروری هستند، اما برخی منابع گیاهی (مانند حبوبات، غلات و مغزها) فاقد برخی از این آمینواسیدها هستند. ترکیب غلات (مانند برنج یا نان کامل) با حبوبات (مانند لوبیا یا عدس) می‌تواند پروتئین کاملی فراهم کند.

2. پروتئین‌های حیوانی با چربی کمتر:

انتخاب پروتئین‌های حیوانی کم‌چرب مثل مرغ بدون پوست، بوقلمون، ماهی و لبنیات کم‌چرب به جای گوشت‌های پرچرب می‌تواند برای حفظ سلامتی قلب و کاهش دریافت چربی‌های اشباع مفید باشد. ماهی‌های چرب مانند سالمون و تن نیز حاوی اسیدهای چرب امگا-3 هستند که برای سلامت قلب و مغز مفید است.

3. حبوبات و غلات کامل:

حبوبات (مانند عدس، لوبیا و نخود) و غلات کامل (مانند کینوا، جو و برنج قهوه‌ای) منابع غنی پروتئین‌های گیاهی هستند. این منابع نه‌تنها پروتئین فراهم می‌کنند، بلکه حاوی فیبر و مواد مغذی دیگری مثل آهن و منیزیم هستند. برای گیاه‌خواران، مصرف منظم این منابع اهمیت زیادی دارد.

4. تخم‌مرغ، منبع پروتئین باکیفیت:

تخم‌مرغ یکی از بهترین منابع پروتئین باکیفیت است و حاوی همه آمینواسیدهای ضروری است. همچنین تخم‌مرغ ارزان و به‌راحتی قابل دسترس است. مصرف یک تا دو عدد تخم‌مرغ در روز می‌تواند بخش مهمی از نیاز روزانه به پروتئین را تأمین کند.

5. مغزها و دانه‌ها:

مغزها (مانند بادام، گردو، فندق) و دانه‌ها (مانند تخم کتان، چیا و تخم کدو) منابع گیاهی پروتئین، چربی‌های سالم و مواد معدنی هستند. افزودن این مواد به سالادها، اسموتی‌ها یا میان‌وعده‌ها می‌تواند به تامین پروتئین و مواد مغذی ضروری کمک کند.

6. لبنیات و جایگزین‌های گیاهی آن:

لبنیات مانند شیر، ماست و پنیر منابع خوبی از پروتئین و کلسیم هستند. افرادی که به لبنیات حساسیت دارند یا از رژیم گیاه‌خواری پیروی می‌کنند، می‌توانند از جایگزین‌های گیاهی غنی‌شده با پروتئین مثل شیر بادام یا شیر سویا استفاده کنند.

7. تنوع و میانه‌روی:

در رژیم غذایی باید به تنوع پروتئین‌ها توجه شود. به جای تمرکز بر یک نوع منبع پروتئین، بهتر است منابع متنوعی مثل گوشت، تخم‌مرغ، ماهی، حبوبات، مغزها و محصولات لبنی را در برنامه غذایی روزانه خود قرار دهید. مصرف متعادل از همه این منابع بهترین راه برای تأمین نیازهای تغذیه‌ای بدن است.

8. میزان مصرف پروتئین:

به طور کلی، مقدار پروتئین توصیه شده برای افراد بزرگسال حدود 0.8 تا 1 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است. به عنوان مثال، فردی با وزن 60 کیلوگرم به حدود 48 تا 60 گرم پروتئین در روز نیاز دارد. افرادی که فعالیت بدنی بیشتری دارند یا ورزشکار هستند، ممکن است به پروتئین بیشتری نیاز داشته باشند.

نتیجه‌گیری:

بهره‌مندی از منابع مختلف پروتئین، از جمله پروتئین‌های حیوانی و گیاهی، با تأمین نیازهای بدن به آمینواسیدها، ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند سلامت عمومی بدن را تضمین کند. تنوع در انتخاب منابع پروتئینی و مصرف متعادل آن‌ها برای حفظ سلامتی و بهبود عملکرد عضلات، پوست، مو و سیستم ایمنی بسیار مهم است.

برای پختن گوشت با حداقل از دست رفتن مواد مغذی، چند روش موثر وجود دارد که می‌تواند به حفظ ویتامین‌ها، مواد معدنی و پروتئین‌ها کمک کند:
 

1. پخت ملایم و کوتاه‌مدت:
روش‌هایی مانند بخارپز کردن، آرام‌پز کردن یا پختن در دمای کم می‌توانند مواد مغذی گوشت را بهتر حفظ کنند. پختن گوشت در دماهای بالا ممکن است ویتامین‌های حساس به حرارت مثل ویتامین B و برخی مواد معدنی را از بین ببرد.

2. پخت با حداقل آب:
استفاده از آب زیاد در پختن گوشت می‌تواند موجب از دست رفتن ویتامین‌ها و مواد مغذی محلول در آب شود. در روش‌هایی مثل آب‌پز کردن، بهتر است گوشت را با مقدار کمی آب بپزید یا از آب حاصل از پخت برای تهیه سوپ یا سس استفاده کنید تا مواد مغذی حفظ شوند.

3. گریل کردن یا کباب کردن ملایم:  
گریل کردن یا کباب کردن گوشت روی حرارت متوسط یا کم، بدون استفاده از روغن زیاد، کمک می‌کند تا چربی اضافی حذف شود و مواد مغذی نیز حفظ شوند. دقت کنید که گوشت را زیاد نسوزانید، زیرا سوختن می‌تواند ترکیبات مضر تولید کند.

4. آرام‌پز کردن (slow cooking):
این روش کمک می‌کند تا مواد مغذی بهتر حفظ شوند، چون دمای پخت پایین است و زمان طولانی‌تری برای پختن گوشت در نظر گرفته می‌شود. 
 

5. پخت در فر با دمای کم:
پختن گوشت در فر با دمای پایین (حدود ۱۵۰-۱۸۰ درجه سانتی‌گراد) باعث حفظ پروتئین‌ها و ویتامین‌های حساس به حرارت می‌شود.

6. استفاده از روش sous-vide:
این روش شامل پختن گوشت در یک کیسه وکیوم‌شده در دمای پایین به مدت طولانی است که به حفظ کامل مواد مغذی کمک می‌کند.

با توجه به این نکات، بهتر است گوشت را در دماهای پایین‌تر و با مدت زمان کمتر بپزید تا مواد مغذی بیشتری حفظ شود.

پروتئین حیوانی می‌تواند تأثیرات متعددی بر سلامت استخوان‌ها داشته باشد که هم جنبه‌های مثبت و هم منفی دارد. بررسی‌های اخیر نشان داده‌اند که پروتئین، از جمله پروتئین‌های حیوانی، نقش کلیدی در حفظ تراکم استخوان و پیشگیری از پوکی استخوان دارد. در عین حال، مصرف نادرست یا بیش از حد آن می‌تواند اثرات معکوس ایجاد کند. در ادامه به بررسی اثرات پروتئین حیوانی بر سلامت استخوان‌ها پرداخته می‌شود:

۱. تأثیرات مثبت پروتئین حیوانی بر سلامت استخوان‌ها:
   

 الف) تقویت ساختار استخوان:
   - پروتئین برای تشکیل و حفظ توده استخوانی ضروری است. استخوان‌ها نه تنها از مواد معدنی مانند کلسیم تشکیل شده‌اند، بلکه بخش مهمی از ساختار آنها پروتئینی (عمدتاً کلاژن) است. بنابراین، دریافت کافی پروتئین برای تقویت و نگهداری این ساختار بسیار حیاتی است.
   - افرادی که به اندازه کافی پروتئین مصرف نمی‌کنند، ممکن است تراکم استخوان‌هایشان کاهش یابد و در نتیجه، بیشتر در معرض خطر شکستگی‌ها و پوکی استخوان قرار گیرند.

ب) افزایش جذب کلسیم:
   - مصرف پروتئین می‌تواند جذب (کلسیم) در دستگاه گوارش را افزایش دهد. این موضوع به‌ویژه در افرادی که پروتئین کافی مصرف می‌کنند، می‌تواند به بهبود سلامت استخوان‌ها کمک کند، زیرا کلسیم یکی از عناصر کلیدی برای تراکم استخوان‌ها است.

ج) تقویت عضلات و حمایت از استخوان‌ها:
   - پروتئین برای تقویت عضلات نیز ضروری است و عضلات قوی‌تر می‌توانند فشار وارد شده بر استخوان‌ها را کاهش دهند. این به‌ویژه برای افراد مسن که در معرض خطر سقوط و شکستگی‌های ناشی از ضعف عضلات قرار دارند، اهمیت دارد. پروتئین کافی می‌تواند به حفظ توده عضلانی و کاهش خطر شکستگی کمک کند.

۲. تأثیرات منفی احتمالی پروتئین حیوانی بر سلامت استخوان‌ها:
 

الف) افزایش دفع کلسیم از ادرار:
   - یکی از نگرانی‌های اولیه درباره مصرف بالای پروتئین حیوانی این بود که ممکن است باعث افزایش اسید در بدن و به دنبال آن دفع بیشتر کلسیم از استخوان‌ها و ادرار شود. این نظریه بر اساس مطالعاتی بود که نشان دادند رژیم‌های غذایی با پروتئین بالا ممکن است سطح کلسیم ادرار را افزایش دهند.
   - با این حال، مطالعات جدیدتر نشان داده‌اند که افزایش دفع کلسیم لزوماً به کاهش تراکم استخوان منجر نمی‌شود. این اثر دفع کلسیم بیشتر به میزان تعادل رژیم غذایی و وجود مواد مغذی دیگر مانند کلسیم بستگی دارد.

ب) تعادل بین پروتئین و کلسیم:
   - مصرف بالای پروتئین حیوانی زمانی که با کمبود کلسیم همراه باشد، ممکن است به سلامت استخوان‌ها آسیب برساند. به عبارت دیگر، برای اینکه پروتئین حیوانی اثر مثبتی بر استخوان‌ها داشته باشد، لازم است که رژیم غذایی به اندازه کافی حاوی کلسیم و دیگر مواد معدنی مورد نیاز استخوان‌ها باشد.

۳. توصیه‌های کلی برای بهبود سلامت استخوان‌ها:
 

   
- مصرف متعادل پروتئین: مصرف متعادل پروتئین از منابع حیوانی و گیاهی، همراه با کلسیم و ویتامین D، برای حفظ سلامت استخوان‌ها ضروری است.
- رژیم غذایی غنی از کلسیم: افرادی که پروتئین بیشتری مصرف می‌کنند، باید مطمئن شوند که دریافت کافی کلسیم دارند، زیرا کلسیم برای تقویت استخوان‌ها و جلوگیری از پوکی استخوان ضروری است.
- فعالیت بدنی: تمرینات تحمل وزن و ورزش‌های مقاومتی نیز در کنار تغذیه صحیح به تقویت استخوان‌ها کمک می‌کنند.

در نتیجه، پروتئین حیوانی می‌تواند نقش مثبتی در پیشگیری از پوکی استخوان و حفظ سلامت استخوان‌ها داشته باشد، به شرطی که همراه با مواد مغذی دیگر مانند کلسیم مصرف شود و از مصرف بیش از حد آن اجتناب شود.

برای انتخاب گوشت سالم و با کیفیت، رعایت چند نکته مهم است:
 

1. رنگ گوشت:
   - گوشت قرمز باید رنگ قرمز روشن و طبیعی داشته باشد، نه تیره یا متمایل به قهوه‌ای.
   - گوشت مرغ باید سفید مایل به صورتی باشد و پوست آن شفاف و مرطوب به نظر برسد.

2. بافت گوشت:
   - گوشت باید بافتی محکم و الاستیک داشته باشد. اگر با انگشت فشار دهید و گوشت به حالت اولیه برگردد، نشانه تازگی است.
   - گوشت نباید بیش از حد نرم یا چسبنده باشد.

3. بوی گوشت:
   - بوی گوشت تازه باید ملایم و طبیعی باشد. هر گونه بوی تند یا ناخوشایند مانند بوی ترشیدگی نشانه فساد است.

4. چربی گوشت:
   - چربی روی گوشت قرمز باید سفید یا زرد روشن باشد، نه خاکستری یا تیره.
   - در گوشت مرغ، چربی باید کم و نرم باشد و به رنگ زرد کمرنگ یا سفید باشد.

5. وجود رگه‌های خون:
   - نباید خون زیادی روی گوشت باشد، وجود خون زیاد نشانه نگهداری نامناسب است.

6. بسته‌بندی و تاریخ تولید:
   - گوشت بسته‌بندی شده باید دارای تاریخ تولید و انقضاء معتبر باشد.
   - بسته‌بندی باید تمیز و بدون نشتی باشد.

7. دما و شرایط نگهداری:
   - گوشت باید در یخچال یا فریزر و در دمای مناسب نگهداری شده باشد.
   - از خرید گوشت‌هایی که در دمای محیط قرار دارند، اجتناب کنید.

8. محل خرید:
   - از خرید گوشت از فروشگاه‌های معتبر و بهداشتی که شرایط بهداشتی را رعایت می‌کنند اطمینان حاصل کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کیفیت و سلامت گوشت خریداری‌شده مطمئن باشید.

 سلام به طرفداران همبرگرهای مستر قصاب 

گفتیم اطلاعاتی از این محصول خوشمزه در اختیارتان قرار دهیم .درمقالات بعدی حتما طرز تهیه یک همبر گر معمولی خوشمزه رو براتون میزایم امیدوارم بتونیم با ارایه این محصول خوشمزه ولذیذ شادیهای دورهمی هاتون رو صد چندان کنیم.

	همبرگر 150 گرمی مخصوص مسترقصاب 80درصد گوشت   تهیه شده از: تهیه شده از مرغوب ترین گوساله نر و ادویه ترکیه ای وزن هر کدام150گرم مناسب برای یک نفر شیوه بسته بندی و ارسال: کیسه زیپ دار
	همبرگر 60 درصد مستر قصاب تهیه شده از: تهیه شده از مرغوب ترین  گوشت گوساله - پیاز-جعفری-پودر سوخاری- ادویه ترکیه ای هر کدام 0.8گرم هستش و برای یک ساندویچ با نان گرد کفایت میکنه بو و عطر جعفری میده و طعم غالب گوشت بدون بوی چربی زننده شیوه بسته بندی و ارسال: زیپ کیف

 تاریخچه همبرگر:

همبرگر به عنوان یکی از محبوب‌ترین غذاهای جهان، تاریخچه‌ای جذاب و پرماجرا دارد. این غذا از اوایل قرن بیستم تا به امروز به شکلی که امروز می‌شناسیم، تکامل یافته است. همبرگر امروزی که از گوشت گاو و نان تشکیل شده، در واقع ریشه‌ای در غذاهای ساده و سنتی اروپایی‌ها دارد.
در قرن نوزدهم، مهاجران آلمانی با خود نوعی از گوشت گاو چرخ‌شده به نام "استیک هامبورگی" به ایالات متحده آوردند. این غذا در شهر هامبورگ آلمان بسیار محبوب بود و از همین رو به آن "هامبورگر" گفته می‌شد. استیک هامبورگی در ابتدا به عنوان غذایی مناسب برای طبقات کارگر و دریانوردان سرو می‌شد.
در اواخر قرن نوزدهم، آشپزهای آمریکایی این ایده را دریافت کردند و آن را ساده‌تر کردند. با قرار دادن این گوشت در میان دو نان، شکل اولیه همبرگر مدرن ایجاد شد. در نمایشگاه جهانی سنت لوئیس در سال 1904، همبرگر برای اولین بار به صورت عمومی و به عنوان یک غذای خیابانی معرفی شد و از آن زمان به بعد به سرعت محبوبیت یافت.
 

برای تهیه گوشت همبرگر معمولاً از قسمت‌هایی از گوشت دام استفاده می‌شود که ترکیبی از گوشت و چربی مناسبی داشته باشند تا همبرگر نرم، آبدار و خوشمزه شود. قسمت‌های زیر بیشتر برای همبرگر مناسب هستند:
1. گردن (Chuck): این بخش از گوشت گاو شامل مقدار مناسبی چربی (حدود 15-20 درصد)  و گوشت است و به دلیل چربی متوسطی که دارد، همبرگر حاصل از آن آبدار و نرم خواهد بود. این قسمت یکی از بهترین انتخاب‌ها برای گوشت همبرگر است.

2. سردست (Shoulder): این بخش نیز مقداری چربی دارد و به عنوان گزینه خوبی برای همبرگر استفاده می‌شود. گوشت سردست طعمی قوی‌تر دارد.

3. سینه (Brisket): این قسمت حاوی چربی بیشتری است و معمولاً با بخش‌های کم‌چرب‌تر مانند راسته مخلوط می‌شود تا تعادل بین چربی و گوشت حفظ شود.

4. ران (Round): این بخش از گوشت گاو کم‌چرب‌تر است و معمولاً به دلیل میزان چربی کم، همراه با قسمت‌های پرچرب‌تر مانند گردن یا سردست مخلوط می‌شود.

5. راسته (Sirloin): این بخش بیشتر عضلانی است و چربی کمتری دارد، اما اگر با بخش‌های چرب‌تر ترکیب شود، می‌تواند طعم خوبی به همبرگر بدهد.


به طور کلی، برای تهیه همبرگر معمولاً از ترکیب قسمت‌های مختلف دام استفاده می‌شود تا نسبت چربی به گوشت حدود 80در صد گوشت و 20در صد چربی باشد. این نسبت بهترین ترکیب برای داشتن یک همبرگر خوشمزه و آبدار است.

گوشت گوساله یکی از منابع مهم پروتئین حیوانی است که دارای خواص و ارزش غذایی بالایی است. در ادامه به برخی از خواص و ارزش غذایی آن می‌پردازم:

۱. منبع غنی پروتئین
گوشت گوساله سرشار از پروتئین با کیفیت بالا است که برای رشد و ترمیم بافت‌ها و ماهیچه‌های بدن ضروری است. هر ۱۰۰ گرم گوشت گوساله حدود ۲۰-۲۵ گرم پروتئین دارد.

۲. منبع عالی آهن
گوشت گوساله حاوی مقادیر زیادی آهن است، به‌خصوص آهن هِم که به راحتی توسط بدن جذب می‌شود. آهن موجود در گوشت به پیشگیری از کم‌خونی کمک می‌کند.

۳. ویتامین B12
ویتامین B12 که در گوشت گوساله یافت می‌شود برای سلامتی سیستم عصبی و تشکیل گلبول‌های قرمز ضروری است. افرادی که کمبود ویتامین B12 دارند، ممکن است دچار خستگی، ضعف و مشکلات عصبی شوند.

 ۴. روی (زینک)
گوشت گوساله منبع غنی از روی است که در تقویت سیستم ایمنی بدن، ترمیم زخم‌ها و حفظ سلامت پوست و مو نقش مهمی دارد.

۵. منبع چربی‌های سالم
گوشت گوساله مقداری چربی دارد که عمدتاً از نوع چربی‌های اشباع و غیر اشباع است. چربی‌های موجود در گوشت می‌توانند به تأمین انرژی و جذب ویتامین‌های محلول در چربی کمک کنند.

 ۶. منیزیم و پتاسیم
گوشت گوساله حاوی مواد معدنی مانند منیزیم و پتاسیم است که به حفظ تعادل الکترولیت‌ها، سلامت عضلات و کنترل فشار خون کمک می‌کنند.

 ۷. کراتین و کارنوزین
گوشت گوساله حاوی کراتین است که برای تولید انرژی در ماهیچه‌ها مفید است. همچنین کارنوزین موجود در آن به بهبود عملکرد ورزشی و کاهش خستگی عضلانی کمک می‌کند.

۸. ارزش غذایی گوشت گوساله (به ازای 100 گرم)
- کالری: حدود 250-300 کیلوکالری
- پروتئین: 20-25 گرم
- چربی: 15-20 گرم
- آهن: 2.6 میلی‌گرم
- روی: 4.5 میلی‌گرم
- ویتامین2.5B12 میکروگرم

 ۹.کاهش خطر کم‌خونی و ضعف
با توجه به مقادیر بالای آهن و ویتامین B12، مصرف متعادل گوشت گوساله می‌تواند از کم‌خونی و ضعف جلوگیری کند و به تقویت عملکرد مغز و دستگاه عصبی کمک نماید.

 نکته:
مصرف گوشت گوساله باید متعادل باشد، زیرا مقادیر بالای چربی‌های اشباع می‌تواند خطر افزایش کلسترول خون را به دنبال داشته باشد.