میزان پروتئین مورد نیاز برای دستیابی به سیکس پک (تعریف عضلات شکم) بستگی به چند عامل مانند وزن بدن، سطح فعالیت، و اهداف شخصی دارد. به طور کلی، برای ساخت و حفظ عضلات، نیاز به مصرف پروتئین بیشتری دارید.
توصیه‌های کلی برای مصرف پروتئین به صورت زیر است:
برای افرادی که به دنبال ساخت عضله و افزایش حجم هستند: مصرف ۱.۶ تا ۲.۲ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز توصیه می‌شود.
برای کسانی که در مرحله کاهش وزن و چربی‌سوزی هستند: می‌توانید مصرف پروتئین را به ۲.۲ تا ۲.۷ گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن افزایش دهید. این امر به حفظ توده عضلانی کمک می‌کند.

همچنین، پروتئین‌ها باید به‌طور یکنواخت در طول روز مصرف شوند، یعنی در هر وعده غذایی مقداری پروتئین گنجانده شود تا بهترین نتیجه حاصل شود.

میزان پروتئین مورد نیاز ورزشکاران برای عضله‌سازی به عوامل مختلفی مانند وزن بدن، سطح فعالیت و شدت تمرین بستگی دارد. برای ورزشکارانی که به دنبال عضله‌سازی هستند، معمولاً توصیه می‌شود که روزانه بین 1.6 تا 2.2 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن مصرف کنند.
برای مثال، اگر وزن شما 70 کیلوگرم است، میزان پروتئین مورد نیاز شما بین 112 تا 154 گرم در روز خواهد بود. این مقدار پروتئین می‌تواند از منابع مختلفی مانند گوشت، مرغ، ماهی، تخم‌مرغ، لبنیات، حبوبات، و مکمل‌های پروتئینی تامین شود.
برای رشد عضلات سینه، ترکیب مصرف پروتئین کافی با تمرینات مقاومتی مناسب مانند پرس سینه، فلای سینه و حرکات مشابه به شما کمک می‌کند تا به نتایج مطلوب برسید. همچنین، مصرف پروتئین در بازه زمانی کوتاهی بعد از تمرین (حدود 30 تا 60 دقیقه) می‌تواند به بهبود فرایند بازیابی و رشد عضلات کمک کند.

برای تهیه یک صبحانه سرشار از پروتئین با استفاده از محصولات مستر قصاب ، می‌توانید از تخم‌مرغ، پنیر، گوشت‌های کم‌چرب مثل گوشت بوقلمون یا گوشت مرغ و یا حبوبات استفاده کنید. در ادامه، یک دستور ساده و مقوی برای صبحانه پروتئینی ارائه می‌شود که با محصولات پروتئینی مستر قصاب قابل تهیه است:

مواد لازم:

    •    2 عدد تخم‌مرغ
    •    50 گرم گوشت بوقلمون یا مرغ پخته‌شده (یا ژامبون کم‌چرب)
    •    50 گرم پنیر سفید یا پنیر کم‌چرب
    •    1 عدد نان تست کامل یا نان جو
    •    چند برگ اسفناج تازه یا سبزیجات
    •    1 قاشق غذاخوری روغن زیتون یا کره
    •    نمک و فلفل به میزان لازم

طرز تهیه:

    1.    پخت تخم‌مرغ‌ها: در یک ماهیتابه روغن زیتون یا کره را گرم کنید. تخم‌مرغ‌ها را بشکنید و در ماهیتابه بپزید (می‌توانید به‌صورت نیمرو، املت یا آب‌پز تهیه کنید). نمک و فلفل بزنید.
    2.    گرم کردن گوشت: اگر از گوشت بوقلمون یا مرغ پخته‌شده استفاده می‌کنید، آن را به قطعات کوچک برش دهید و در ماهیتابه با کمی روغن گرم کنید. اگر از ژامبون استفاده می‌کنید، آن را کمی در ماهیتابه تفت دهید.
    3.    آماده کردن نان: نان تست یا نان جو را کمی گرم یا برشته کنید. می‌توانید از توستر استفاده کنید یا آن را روی ماهیتابه گرم کنید.
    4.    ترکیب کردن مواد: تخم‌مرغ‌ها، گوشت بوقلمون یا ژامبون، و پنیر را روی نان قرار دهید. چند برگ اسفناج یا سبزیجات تازه روی آن بچینید.
    5.    سرو صبحانه: می‌توانید این صبحانه پروتئینی را با یک لیوان شیر یا ماست کم‌چرب همراه کنید تا پروتئین بیشتری دریافت کنید.

نکات:

    •    می‌توانید از سبزیجات دیگری مانند گوجه‌فرنگی، فلفل دلمه‌ای یا آووکادو استفاده کنید.
    •    اگر به دنبال پروتئین بیشتر هستید، یک تخم‌مرغ اضافی یا تکه‌ای پنیر به غذا اضافه کنید.

این صبحانه ترکیبی از پروتئین‌های با کیفیت از تخم‌مرغ، گوشت و پنیر است که به شما انرژی زیادی برای شروع روز می‌دهد.

در فصل سرما، بدن برای مقابله با ویروس‌ها و بیماری‌های فصلی نیاز به مراقبت بیشتری دارد. غذاهای گرم و مقوی، با تأمین مواد مغذی ضروری، به تقویت سیستم ایمنی و بهبود سلامت عمومی کمک می‌کنند. در ادامه، برخی از فواید این غذاها برای تقویت سیستم ایمنی در فصل سرما توضیح داده شده است:

1. افزایش دمای بدن و حفظ انرژی:

    •    غذاهای گرم مانند سوپ‌ها، خورشت‌ها و آش‌ها به افزایش دمای بدن کمک می‌کنند و احساس گرما و راحتی را در سرما فراهم می‌آورند. این غذاها به حفظ انرژی بدن کمک کرده و از تحلیل رفتن قوای بدن جلوگیری می‌کنند.

2. تقویت سیستم ایمنی:

    •    پروتئین‌های حیوانی و گیاهی (مثل گوشت، مرغ، ماهی، و حبوبات) به تولید سلول‌های ایمنی در بدن کمک کرده و سیستم دفاعی بدن را در برابر عفونت‌ها و ویروس‌ها تقویت می‌کنند.
    •    غذاهای مقوی مانند خوراک‌های گوشتی و سوپ‌های غنی از مواد معدنی، به بهبود کارکرد ایمنی کمک می‌کنند.

 

3. کاهش التهاب و تسریع در بهبود بیماری‌ها:

    •    برخی از غذاهای گرم مثل سوپ مرغ به دلیل داشتن اسیدهای آمینه خاص مانند کارنوزین، به کاهش التهاب دستگاه تنفسی کمک کرده و علائم سرماخوردگی را کاهش می‌دهند.
    •    سوپ‌ها و غذاهای حاوی سبزیجات سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که به تسریع فرآیند بهبودی از بیماری‌های فصلی کمک می‌کنند.

 

4. منبع غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی:

    •    غذاهای گرم و مقوی اغلب سرشار از ویتامین C (موجود در سبزیجاتی مثل هویج و کلم) هستند که به افزایش تولید گلبول‌های سفید و تقویت ایمنی بدن کمک می‌کند.
    •    آهن و روی موجود در غذاهای گوشتی و حبوبات باعث تقویت تولید گلبول‌های قرمز خون می‌شود و در پیشگیری از خستگی و ضعف ناشی از کمبود این مواد معدنی مفید است.
 

5. هضم راحت‌تر و جذب بهتر مواد مغذی:

    •    غذاهای گرم، نسبت به غذاهای سرد، هضم راحت‌تری دارند و باعث بهبود عملکرد گوارش می‌شوند. دستگاه گوارش در هوای سرد با غذاهای گرم بهتر عمل می‌کند و بدن مواد مغذی را بهتر جذب می‌کند.




6. حفظ رطوبت و جلوگیری از خشکی بدن:

    •    در فصل سرما بدن ممکن است به دلیل خشکی هوا و کاهش مصرف مایعات، دچار کمبود رطوبت شود. سوپ‌ها و آش‌ها با تامین مایعات و مواد مغذی، به حفظ رطوبت بدن کمک می‌کنند.

7. کمک به مدیریت وزن و افزایش انرژی:​​​​​​​

    •    غذاهای پروتئینی و مقوی می‌توانند به افزایش متابولیسم کمک کرده و احساس سیری طولانی‌تری ایجاد کنند. این امر از پرخوری جلوگیری می‌کند و در عین حال سطح انرژی بدن را بالا نگه می‌دارد.

مصرف غذاهای گرم و مغذی در فصل سرما نه تنها حس راحتی و گرما ایجاد می‌کند، بلکه به تقویت سیستم ایمنی و حفظ سلامت بدن در برابر بیماری‌ها نیز کمک زیادی می‌کند.

ساعت و زمان کشتار دام‌ها (گوسفند، گوساله، مرغ) به دلایل مختلفی از جمله شرایط دام و کیفیت نهایی گوشت اهمیت دارد. علاوه بر زمان، نحوه کشتار نیز تأثیر مستقیمی بر طعم و کیفیت گوشت دارد. در ادامه توضیحاتی در این مورد آمده است:
زمان مناسب برای کشتار:
1. صبح زود یا اوایل روز:
دلیل: دام‌ها در این زمان آرام‌تر و استراحت کرده‌اند و بدنشان از استرس شب گذشته دور است. این موضوع باعث می‌شود گوشت لطیف‌تر و باکیفیت‌تری حاصل شود.
تاثیر بر کیفیت گوشت: کشتار در ساعات اولیه روز باعث می‌شود که گوشت نرم‌تر و آبدارتر باشد زیرا دام کمتر تحت تأثیر استرس و فعالیت قرار گرفته است. دام در این زمان به دلیل استراحت شبانه، شرایط بدنی مناسب‌تری دارد.
 

2. پرهیز از کشتار در ساعات گرمی روز:
دلیل: در ساعات گرم روز، استرس و دمای بالای بدن دام باعث می‌شود که لاشه سریع‌تر فاسد شده و کیفیت گوشت کاهش یابد. همچنین حرارت باعث افزایش باکتری‌های سطح گوشت می‌شود.
تاثیر بر کیفیت گوشت: کشتار در ساعات گرم می‌تواند باعث سفت شدن گوشت و کاهش طعم آن شود.



تاثیر نحوه کشتار بر کیفیت و طعم گوشت:
1. کشتار با کمترین استرس:
دلیل: استرس دام قبل از کشتار باعث ترشح هورمون‌هایی مانند آدرنالین می‌شود که روی طعم و کیفیت گوشت تأثیر منفی دارد. استرس زیاد می‌تواند گوشت را سفت و خشک کند.
روش پیشنهادی: رعایت اصول انسانی در کشتار و آرام کردن دام قبل از ذبح (مثلاً دور نگه‌داشتن آن از صحنه کشتار دیگر دام‌ها) می‌تواند به بهبود کیفیت گوشت کمک کند.


2. خونگیری کامل:
دلیل: یکی از اصول مهم در کشتار اسلامی، خونگیری کامل از دام است. ماندن خون در لاشه باعث فساد سریع‌تر گوشت و همچنین ایجاد طعم و بوی ناخوشایند می‌شود.
تاثیر بر طعم: خون کامل خارج شده از بدن دام، باعث بهبود طعم و افزایش ماندگاری گوشت می‌شود.


3. نگهداری و سرد کردن مناسب پس از کشتار:
دلیل: پس از کشتار، باید گوشت دام‌ها به‌درستی سرد و ذخیره شود تا از فساد جلوگیری شود. دمای سرد باعث می‌شود که فرآیند «رسیدن گوشت» به‌درستی انجام شود.
تاثیر بر کیفیت: گوشت‌های رسیده، نرم‌تر و خوش‌طعم‌تر هستند و پخت آسان‌تری دارند.



نتیجه‌گیری:
بهترین زمان برای کشتار دام‌ها، اوایل صبح است که دام در شرایط آرام‌تری قرار دارد.
نحوه کشتار، به ویژه کاهش استرس دام و خونگیری کامل، تأثیر زیادی بر کیفیت و طعم گوشت دارد.
مدیریت مناسب پس از کشتار مانند سرد کردن سریع و صحیح، به افزایش کیفیت نهایی گوشت کمک می‌کند.

هرم تغذیه یک مدل ساده برای نشان دادن گروه‌های غذایی و میزان مصرف هر یک است. در هر سطح از هرم، مواد غذایی به تناسب نیاز بدن طبقه‌بندی شده‌اند. در کنار این، میزان پروتئین مورد نیاز بدن به عوامل مختلفی از جمله سن، جنسیت، و سطح فعالیت بدنی بستگی دارد.

سطوح هرم تغذیه و منابع پروتئین:

    1.    پایه هرم (غلات و سبزیجات):
    •    غلات و سبزیجات منبع خوبی از کربوهیدرات‌ها، فیبر، و ویتامین‌ها هستند، اما پروتئین زیادی ندارند. با این حال، غلات کامل مثل کینوا و برخی از سبزیجات (مانند بروکلی) مقداری پروتئین دارند.
    •    پروتئین: 2-6 گرم در هر وعده
    2.    میوه‌ها:
    •    میوه‌ها بیشتر برای تأمین ویتامین‌ها و مواد معدنی استفاده می‌شوند و معمولاً پروتئین کمی دارند.
    •    پروتئین: کمتر از 1 گرم در هر وعده
    3.    منابع پروتئین گیاهی (حبوبات، مغزها و دانه‌ها):
    •    حبوبات (مثل نخود، عدس و لوبیا) و مغزها و دانه‌ها منابع غنی از پروتئین گیاهی هستند و به عنوان مکمل مناسبی برای منابع حیوانی محسوب می‌شوند.
    •    پروتئین: 6-10 گرم در هر وعده
    4.    منابع پروتئین حیوانی (گوشت، ماهی، تخم‌مرغ، لبنیات):
    •    این دسته شامل گوشت قرمز، مرغ، ماهی، تخم‌مرغ و لبنیات است که منابع اصلی پروتئین‌های کامل هستند.
    •    پروتئین: 20-25 گرم در هر وعده
    5.    چربی‌ها و قندها:
    •    این بخش از هرم شامل روغن‌ها، کره و شیرینی‌ها است که باید به مقدار کم مصرف شوند. این گروه پروتئین زیادی ارائه نمی‌دهد.

میزان پروتئین مورد نیاز بدن:

    •    بزرگسالان فعال (18-65 سال):
    •    مردان: 56-70 گرم در روز
    •    زنان: 46-60 گرم در روز
    •    کودکان و نوجوانان:
    •    1-3 سال: 13 گرم در روز
    •    4-8 سال: 19 گرم در روز
    •    9-13 سال: 34 گرم در روز
    •    افراد مسن (65 سال به بالا):
    •    توصیه به مصرف 1.2 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای حفظ عضلات

نکته‌ها:

    •    مصرف بیش از حد پروتئین از منابع حیوانی ممکن است با افزایش چربی و کلسترول همراه باشد، بنابراین ترکیب با منابع گیاهی پیشنهاد می‌شود.
    •    برای افراد با فعالیت بدنی بیشتر یا ورزشکاران، نیاز به پروتئین ممکن است بالاتر باشد.

ترکیب صحیح این منابع با توجه به هرم تغذیه، می‌تواند به حفظ سلامت و تنوع در رژیم غذایی کمک کند.

مکمل‌های پروتئینی از پرکاربردترین محصولات تغذیه‌ای برای ورزشکاران و افرادی که به‌دنبال بهبود عضله‌سازی، افزایش توده عضلانی یا کمک به بازسازی و ریکاوری بدن هستند، به شمار می‌آیند. این مکمل‌ها انواع مختلفی دارند و به روش‌های متفاوتی تولید می‌شوند تا نیازهای مختلف بدن را تأمین کنند. در ادامه به بررسی رایج‌ترین انواع مکمل‌های پروتئین می‌پردازیم:
1. پروتئین وی (Whey Protein)
منبع: از شیر استخراج می‌شود و محصول جانبی فرآیند تولید پنیر است.
ویژگی‌ها: جذب سریع دارد و حاوی تمام آمینو اسیدهای ضروری است.
مزایا: مناسب برای استفاده پس از تمرین جهت افزایش سرعت ریکاوری عضلات و حمایت از رشد عضلانی.
معایب: ممکن است در برخی افراد باعث مشکلات گوارشی شود.

2. پروتئین کازئین (Casein Protein)
منبع: همانند پروتئین وی، از شیر استخراج می‌شود.
ویژگی‌ها: جذب آهسته دارد و به‌تدریج آمینو اسیدها را به بدن منتقل می‌کند.
مزایا: مناسب برای مصرف قبل از خواب برای تأمین پروتئین طولانی‌مدت به عضلات.
معایب: جذب کند آن ممکن است برای تمرینات با شدت بالا کمتر مفید باشد.

3. پروتئین سویا (Soy Protein)
منبع: از دانه‌های سویا به‌دست می‌آید.
ویژگی‌ها: منبع گیاهی با مقدار مناسبی از آمینو اسیدهای ضروری.
مزایا: مناسب برای گیاه‌خواران و افرادی که به محصولات لبنی حساسیت دارند.
معایب: برخی مطالعات به نگرانی‌هایی در مورد تأثیرات هورمونی مصرف زیاد سویا اشاره کرده‌اند.

4. پروتئین نخود (Pea Protein)
منبع: از نخود زرد تولید می‌شود.
ویژگی‌ها: منبع پروتئین گیاهی که هضم آن آسان است.
مزایا: مناسب برای افراد با حساسیت‌های غذایی و گیاه‌خواران.
معایب: ممکن است به‌اندازه پروتئین وی مؤثر نباشد.

5. پروتئین تخم مرغ (Egg Protein)
منبع: از سفیده تخم مرغ تهیه می‌شود.
ویژگی‌ها: پروتئینی کامل با سرعت جذب متوسط.
مزایا: مناسب برای افرادی که به لبنیات حساسیت دارند و به دنبال منبع پروتئین کامل هستند.
معایب: ممکن است گران‌تر از دیگر انواع پروتئین‌ها باشد.

6. پروتئین برنج قهوه‌ای (Brown Rice Protein)
منبع: از برنج قهوه‌ای به‌دست می‌آید.
ویژگی‌ها: منبع پروتئین گیاهی با سرعت جذب متوسط.
مزایا: بدون گلوتن و مناسب برای افرادی که به پروتئین‌های حیوانی حساسیت دارند.
معایب: به‌تنهایی حاوی تمام آمینو اسیدهای ضروری نیست و باید با دیگر منابع پروتئینی ترکیب شود.

نکات کلیدی:
انتخاب پروتئین مناسب بستگی به نیازهای فردی، اهداف ورزشی، و حساسیت‌های غذایی دارد.
زمان مصرف مکمل‌های پروتئین می‌تواند تأثیر زیادی بر نتایج داشته باشد. پروتئین وی بلافاصله بعد از تمرین، کازئین قبل از خواب، و دیگر انواع پروتئین‌ها در طول روز مصرف می‌شوند.

پروتئین نقش مهمی در کاهش وزن دارد و به چندین روش به این فرآیند کمک می‌کند:
1. افزایش سیری و کاهش اشتها: مصرف پروتئین می‌تواند احساس سیری را افزایش دهد و به این ترتیب باعث کاهش مصرف کالری‌های اضافی شود. پروتئین‌ها باعث ترشح هورمون‌های سیری مانند پپتید YY و GLP-1 می‌شوند.

2. افزایش متابولیسم: هضم و متابولیسم پروتئین به انرژی بیشتری نسبت به چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها نیاز دارد. این اثر که به عنوان اثر حرارتی غذا (TEF) شناخته می‌شود، باعث می‌شود تا بدن کالری بیشتری مصرف کند.

3. حفظ توده عضلانی: در هنگام کاهش وزن، بدن ممکن است نه تنها چربی بلکه عضلات را نیز از دست بدهد. مصرف کافی پروتئین به حفظ توده عضلانی کمک می‌کند و این به دلیل نیاز بدن به عضلات برای عملکرد بهتر متابولیسم است.

4. پیشگیری از پرخوری: مصرف پروتئین در وعده‌های غذایی می‌تواند میل به خوردن میان‌وعده‌های ناسالم یا غذاهای پرکالری را کاهش دهد، زیرا باعث پایدار نگه داشتن سطح قند خون می‌شود.


بنابراین، رژیم‌های غذایی با پروتئین بالا اغلب به عنوان روشی مؤثر برای کنترل وزن پیشنهاد می‌شوند.

ورزشکاران به پروتئین کافی نیاز دارند تا عضلات خود را بازسازی و تقویت کنند. منابع طبیعی پروتئین برای ورزشکاران شامل موارد زیر است:
1. *گوشت‌های بدون چربی: گوشت گاو، مرغ، بوقلمون و ماهی (مثل سالمون و تون) حاوی پروتئین‌های کامل هستند که تمام آمینو اسیدهای ضروری را فراهم می‌کنند.

2. تخم مرغ: یکی از بهترین منابع پروتئین با کیفیت بالا است و سفیده تخم مرغ مخصوصاً پروتئین خالص است.

3. لبنیات: شیر، ماست، پنیر و کفیر منابع خوبی از پروتئین هستند. لبنیات کم چرب یا بدون چربی گزینه‌های سالم‌تری برای ورزشکاران محسوب می‌شوند.

4. حبوبات: عدس، نخود، لوبیا و ماش منابع گیاهی پروتئین هستند. ترکیب اینها با غلات کامل مانند برنج، پروتئین کاملی ارائه می‌دهد.

5. دانه‌ها و مغزها: بادام، گردو، دانه‌های چیا، تخمه کدو و آفتابگردان حاوی پروتئین هستند و اسیدهای چرب مفیدی هم دارند.

6. سویا و محصولات آن: مانند توفو، تمپه و شیر سویا منابع پروتئینی مناسبی برای ورزشکاران گیاهخوار هستند.

7. کینوا*: یک غله کامل است که پروتئین و تمام آمینو اسیدهای ضروری را فراهم می‌کند و برای ورزشکاران گیاهخوار مفید است.
ورزشکاران باید منابع پروتئین خود را متنوع نگه دارند تا اطمینان حاصل کنند که همه‌ی آمینو اسیدهای مورد نیاز بدنشان تامین می‌شود.

گوشت مرغ یکی از منابع پروتئین حیوانی پرمصرف و محبوب است که به دلیل خواص غذایی و فواید متعدد برای سلامت بدن، به ویژه سیستم ایمنی، توصیه می‌شود. برخی از فواید مصرف گوشت مرغ برای سیستم ایمنی به شرح زیر است:
 

1. منبع غنی از پروتئین:  
   پروتئین‌های موجود در گوشت مرغ اساسی‌ترین ماده برای ساخت و ترمیم بافت‌ها و تولید آنزیم‌ها و آنتی‌بادی‌ها هستند. آنتی‌بادی‌ها بخش مهمی از سیستم ایمنی محسوب می‌شوند که به مبارزه با عفونت‌ها کمک می‌کنند.

2. وجود ویتامین B6 (پیریدوکسین):  
   گوشت مرغ سرشار از ویتامین B6 است که نقش مهمی در حمایت از سیستم ایمنی ایفا می‌کند. این ویتامین در ساخت سلول‌های جدید و تقویت پاسخ ایمنی بدن نقش دارد.

3. منبع سلنیوم:  
   سلنیوم یک ماده معدنی است که به عملکرد طبیعی سیستم ایمنی کمک می‌کند. این عنصر نقش مهمی در تقویت دفاع بدن در برابر عفونت‌ها و محافظت از سلول‌ها در برابر آسیب اکسیداتیو دارد.

4. تقویت تولید گلبول‌های سفید:  
   مصرف گوشت مرغ به دلیل وجود پروتئین و ویتامین‌های ضروری می‌تواند به تولید گلبول‌های سفید (که نقش حیاتی در مبارزه با میکروب‌ها و ویروس‌ها دارند) کمک کند.

5. حاوی روی (زینک):  
   روی موجود در گوشت مرغ به بهبود عملکرد سیستم ایمنی کمک می‌کند. این عنصر به تولید سلول‌های ایمنی و ترمیم زخم‌ها کمک کرده و از عفونت‌ها پیشگیری می‌کند.

6. پایین بودن میزان چربی‌های مضر:  
   گوشت مرغ (مخصوصاً قسمت‌های بدون پوست) نسبت به برخی دیگر از گوشت‌ها چربی اشباع کمتری دارد، که برای سلامت قلب و عروق و در نتیجه سلامت عمومی بدن مفید است و به طور غیرمستقیم بر تقویت سیستم ایمنی اثر مثبت دارد.

در نتیجه، مصرف متعادل گوشت مرغ می‌تواند به بهبود وضعیت کلی سلامتی و تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کند، به ویژه در شرایطی که بدن نیاز بیشتری به مقابله با عفونت‌ها و ویروس‌ها دارد.

پروتئین‌های حیوانی نقش بسیار مهمی در رشد عضلات و سلامت جسمانی ایفا می‌کنند. این نوع پروتئین‌ها به دلیل کیفیت بالا و دارا بودن تمام اسیدهای آمینه ضروری، منبعی ایده‌آل برای تقویت و ترمیم بافت‌های عضلانی هستند. در ادامه تأثیر پروتئین‌های حیوانی بر رشد عضلات و سلامت جسمانی را بررسی می‌کنیم:
 

 ۱. کمک به رشد و ترمیم عضلات:
پروتئین‌های حیوانی مانند گوشت، ماهی، تخم‌مرغ و لبنیات، حاوی تمام ۹ اسید آمینه ضروری هستند که بدن قادر به تولید آن‌ها نیست و باید از طریق تغذیه تأمین شود. این اسیدهای آمینه برای ساخت و ترمیم عضلات پس از ورزش‌های قدرتی و استقامتی بسیار مهم‌اند.
 

- لوسین:یکی از مهم‌ترین اسیدهای آمینه در پروتئین‌های حیوانی است که به صورت مستقیم بر سنتز پروتئین‌های عضلانی اثر می‌گذارد و نقش کلیدی در فرآیند رشد عضلات دارد.

۲. تقویت عملکرد ورزشی و بازسازی عضلات پس از تمرین:
پروتئین‌های حیوانی به دلیل محتوای بالای اسیدهای آمینه، به بازسازی سریع‌تر عضلات پس از تمرینات سخت کمک می‌کنند. مصرف پروتئین بلافاصله پس از ورزش می‌تواند به کاهش تجزیه عضلات و افزایش سنتز پروتئین کمک کند که این فرآیند برای رشد و بهبود عضلات ضروری است.
 

۳. حفظ توده عضلانی در دوران پیری:
با افزایش سن، بدن تمایل به از دست دادن توده عضلانی دارد که می‌تواند منجر به کاهش قدرت و تحرک شود. مصرف منظم پروتئین‌های حیوانی می‌تواند به حفظ توده عضلانی کمک کرده و خطر سارکوپنی (تحلیل رفتن عضلات ناشی از سن) را کاهش دهد.
 

۴. افزایش قدرت و انرژی:
پروتئین‌های حیوانی همچنین حاوی مواد مغذی مانند آهن، روی و ویتامین B12 هستند که برای افزایش انرژی و بهبود عملکرد جسمانی ضروری‌اند. این مواد به حمل اکسیژن در بدن، تولید انرژی و تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کنند.

 

۵. کاهش چربی و حفظ تناسب اندام:
مصرف پروتئین‌های حیوانی می‌تواند به احساس سیری بیشتر و طولانی‌مدت کمک کند. این خاصیت باعث کاهش اشتها و در نتیجه کاهش وزن می‌شود. همچنین به حفظ توده عضلانی در حین کاهش وزن کمک می‌کند، که برای حفظ متابولیسم و جلوگیری از افت انرژی مهم است.

۶. بهبود سلامت استخوان‌ها:
پروتئین‌های حیوانی نه تنها برای عضلات بلکه برای استخوان‌ها نیز مهم هستند. مصرف کافی پروتئین به حفظ تراکم استخوان و جلوگیری از پوکی استخوان، به‌ویژه در سنین بالاتر، کمک می‌کند.
 

۷. تقویت سیستم ایمنی:
پروتئین‌ها در ساخت آنتی‌بادی‌ها و سایر مولکول‌های دفاعی بدن نقش دارند. پروتئین‌های حیوانی به دلیل داشتن ترکیباتی مانند گلوبولین‌ها می‌توانند در تقویت سیستم ایمنی مؤثر باشند.

۸. بهبود سلامت عمومی بدن:
پروتئین‌های حیوانی شامل مواد معدنی و ویتامین‌های ضروری مانند ویتامین B12، آهن، فسفر و زینک هستند که در بهبود سلامت قلب، مغز، و سیستم‌های مختلف بدن مؤثرند.
 

۹. تفاوت پروتئین‌های حیوانی و گیاهی:
پروتئین‌های حیوانی در مقایسه با پروتئین‌های گیاهی، از لحاظ کیفیت اسیدهای آمینه برتر هستند زیرا پروتئین‌های گیاهی معمولاً فاقد یک یا چند اسید آمینه ضروری هستند یا آن‌ها را به مقدار کمی دارند. بنابراین، پروتئین‌های حیوانی برای عضله‌سازی و بهبود سلامت جسمانی مفیدتر و کارآمدتر هستند.

 جمع‌بندی:
پروتئین‌های حیوانی با تأمین اسیدهای آمینه ضروری، افزایش سنتز پروتئین، بهبود بازسازی عضلات، و تقویت سیستم ایمنی و استخوان‌ها، نقش مهمی در سلامت و عملکرد جسمانی دارند. برای افرادی که به دنبال افزایش حجم عضلات یا حفظ سلامت عمومی هستند، مصرف منظم و متعادل این پروتئین‌ها توصیه می‌شود.

محصولات پروتئینی حیوانی شامل گروهی از مواد غذایی هستند که بخش مهمی از رژیم غذایی انسان را تشکیل می‌دهند. این محصولات منابع اصلی پروتئین، چربی، و ویتامین‌های ضروری مانند B12، آهن و روی هستند. محصولات پروتئینی حیوانی عمدتاً شامل گوشت قرمز، گوشت سفید، ماهی و تخم‌مرغ می‌شوند که در ادامه هر کدام به طور کلی معرفی می‌شوند:

1. گوشت قرمز:    گوشت قرمز شامل گوشت حیواناتی مانند گاو، گوسفند، و بز است. این نوع گوشت منبع خوبی از پروتئین، آهن، ویتامین B12 و روی است. گوشت قرمز به دلیل محتوای بالای آهن به ویژه برای افرادی که کم‌خونی دارند توصیه می‌شود. با این حال، مصرف زیاد گوشت قرمز به دلیل چربی‌های اشباع آن می‌تواند با مشکلات قلبی و افزایش کلسترول مرتبط باشد.
2. گوشت سفید:    گوشت سفید شامل گوشت ماکیان مانند مرغ، بوقلمون، و اردک است. این نوع گوشت در مقایسه با گوشت قرمز چربی کمتری دارد و به عنوان منبع پروتئینی کم‌چرب‌تر و سالم‌تر شناخته می‌شود. گوشت سفید برای افرادی که به دنبال کاهش مصرف چربی هستند، انتخاب مناسبی است. پروتئین‌های این دسته به راحتی هضم شده و کالری کمتری نسبت به گوشت قرمز دارند.

3. ماهی و غذاهای دریایی:    ماهی‌ها و غذاهای دریایی مانند میگو و خرچنگ منبع عالی پروتئین و اسیدهای چرب امگا-۳ هستند که به بهبود سلامت قلب و مغز کمک می‌کنند. ماهی‌های چرب مانند سالمون، ماهی تن و ساردین‌ها دارای مقادیر بالای امگا-۳ هستند. ماهی‌ها همچنین منابع خوبی از ویتامین D و ید به شمار می‌روند. مصرف منظم ماهی می‌تواند به کاهش ریسک بیماری‌های قلبی و بهبود عملکرد مغزی کمک کند.

4. تخم‌مرغ:    تخم‌مرغ یکی از کامل‌ترین منابع پروتئین است که تمام آمینو اسیدهای ضروری را در خود دارد. علاوه بر پروتئین، تخم‌مرغ منبع خوبی از ویتامین‌های A، D، E و B12، و همچنین مواد معدنی مانند فسفر و سلنیوم است. زرده تخم‌مرغ حاوی چربی و کلسترول است، اما تحقیقات جدید نشان داده که مصرف متعادل تخم‌مرغ تاثیر منفی زیادی بر کلسترول خون ندارد.

افرادی که به کبد چرب مبتلا هستند باید در انتخاب نوع گوشت دقت کنند تا از مصرف گوشت‌های پرچرب و ناسالم که ممکن است به تشدید وضعیت کبد کمک کند، خودداری کنند. در ادامه برخی از انواع گوشت‌هایی که برای افراد مبتلا به کبد چرب مناسب‌تر هستند را معرفی می‌کنم:

1.گوشت مرغ بدون پوست: گوشت مرغ، به خصوص سینه مرغ، کم‌چرب است و پروتئین بالایی دارد. مهم است که پوست مرغ قبل از پخت و مصرف برداشته شود تا از مصرف چربی‌های اضافی جلوگیری شود.

2. ماهی: ماهی‌های چرب مانند سالمون، قزل‌آلا، و ساردین حاوی اسیدهای چرب امگا-۳ هستند که می‌توانند به کاهش التهاب و بهبود عملکرد کبد کمک کنند. ماهی‌های سفید مانند هالیبوت و تیلاپیا نیز گزینه‌های کم‌چربی و سالمی هستند.

3. گوشت بوقلمون: بوقلمون نیز یک منبع پروتئین با چربی کمتر نسبت به گوشت قرمز است. مانند مرغ، بهتر است از قسمت‌های کم‌چرب‌تر مانند سینه بوقلمون استفاده شود.

4. گوشت قرمز کم‌چرب: اگر تمایل به مصرف گوشت قرمز دارید، بهتر است از بخش‌های کم‌چرب گوشت گوساله مانند فیله یا راسته استفاده کنید و میزان مصرف آن را محدود کنید. 

5. پروتئین‌های گیاهی: در کنار گوشت‌ها، استفاده از منابع پروتئینی گیاهی مانند لوبیا، عدس، نخود، و توفو می‌تواند انتخاب سالم‌تری برای افرادی با کبد چرب باشد.

افراد مبتلا به کبد چرب بهتر است از مصرف گوشت‌های فرآوری‌شده (مثل سوسیس و کالباس) و گوشت‌های پرچرب (مانند قسمت‌های چرب گوشت گوسفند) خودداری کنند. همچنین، روش پخت و پز نیز مهم است؛ روش‌های سالم مانند گریل کردن، آب‌پز کردن، و بخارپز کردن توصیه می‌شود. مصرف گوشت باید با دقت و در حد اعتدال باشد. میزان مناسب مصرف گوشت به چندین عامل مانند نوع گوشت، وضعیت سلامتی فرد، میزان فعالیت بدنی، و نیازهای تغذیه‌ای بستگی دارد. به طور کلی، پیشنهاداتی برای مصرف گوشت در افراد مبتلا به کبد چرب به شرح زیر است:

1. میزان مصرف روزانه: به طور کلی، مصرف گوشت (اعم از گوشت قرمز یا سفید) بهتر است به **حدود 100 تا 150 گرم** در روز محدود شود. این مقدار به اندازه یک کف دست گوشت پخته شده یا معادل آن است.

2. هفته‌ای چند بار: مصرف گوشت قرمز بهتر است به **یک تا دو بار در هفته** محدود شود. گوشت‌های کم‌چرب مانند مرغ و ماهی می‌توانند بیشتر مصرف شوند، اما بهتر است این میزان نیز در حد اعتدال باشد و از مصرف بیش از حد خودداری شود.

3. اولویت به پروتئین‌های کم‌چرب و گیاهی: به جای تمرکز بر مصرف زیاد گوشت، توصیه می‌شود که بخش بزرگی از پروتئین‌های مورد نیاز از منابع گیاهی مانند حبوبات، مغزها، تخم‌مرغ، و لبنیات کم‌چرب تأمین شود.

4. روش پخت سالم: انتخاب روش‌های پخت سالم مانند گریل کردن، بخارپز کردن، یا آب‌پز کردن به جای سرخ کردن و استفاده از روغن‌های ناسالم می‌تواند به حفظ سلامت کبد کمک کند.

5. مصرف متعادل در کنار سبزیجات: گوشت مصرفی بهتر است در کنار مقدار زیادی سبزیجات و غلات کامل مصرف شود تا از جذب بهتر مواد مغذی و حمایت از سلامتی کلی بدن اطمینان حاصل شود.

در نهایت، برای تنظیم دقیق‌تر میزان و نوع مصرف گوشت، بهتر است با یک متخصص تغذیه یا پزشک مشورت کنید تا بر اساس شرایط فردی و نیازهای خاص شما توصیه‌های دقیقی ارائه دهند.

گوشت بوقلمون دارای خواص درمانی متعددی است که آن را به یکی از گوشت‌های سالم و مفید تبدیل کرده است. برخی از این خواص عبارتند از:

1. سرشار از پروتئین: گوشت بوقلمون حاوی مقدار زیادی پروتئین است که برای ساخت و ترمیم بافت‌های بدن ضروری است. این پروتئین به حفظ توده عضلانی و کمک به کاهش وزن نیز کمک می‌کند.

2. کم‌چرب: بوقلمون نسبت به بسیاری از گوشت‌های دیگر چربی کمتری دارد، به‌ویژه اگر از قسمت‌های بدون پوست آن استفاده شود. این ویژگی آن را به انتخاب خوبی برای افرادی که به دنبال کاهش چربی‌های مضر هستند تبدیل می‌کند.

3.حاوی تریپتوفان: بوقلمون منبع خوبی از اسید آمینه تریپتوفان است که به تولید سروتونین در مغز کمک می‌کند. سروتونین ماده‌ای است که به بهبود خلق و خوی، کاهش استرس و بهبود خواب کمک می‌کند.

4. غنی از ویتامین‌های گروه B: گوشت بوقلمون دارای ویتامین‌های B6 و B12 است که نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی، تولید انرژی و حفظ سلامت مغز دارند.

5. منبع غنی از مواد معدنی: بوقلمون حاوی مقدار قابل توجهی سلنیوم است که به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی عمل می‌کند و از بدن در برابر آسیب‌های اکسیداتیو و ابتلا به برخی بیماری‌ها محافظت می‌کند. همچنین دارای آهن، روی و فسفر است که به سلامت استخوان‌ها و سیستم ایمنی کمک می‌کند.

6.کالری پایین: با توجه به مقدار کم چربی و کالری، گوشت بوقلمون انتخاب مناسبی برای افرادی است که به دنبال کاهش وزن هستند و می‌خواهند مواد غذایی کم‌کالری مصرف کنند.
در مجموع، مصرف منظم گوشت بوقلمون می‌تواند به بهبود سلامت کلی بدن، تقویت سیستم ایمنی و کمک به کنترل وزن کمک کند.

گوشت‌های رژیمی به انواع گوشتی گفته می‌شود که به دلیل داشتن چربی کمتر و پروتئین بیشتر، برای رژیم‌های کاهش وزن و سالم مناسب‌تر هستند. در ادامه به برخی از انواع گوشت‌های رژیمی اشاره می‌کنم:

1. .گوشت مرغ بدون پوست: گوشت سینه مرغ یکی از محبوب‌ترین گزینه‌ها برای رژیم غذایی است، زیرا پروتئین بالا و چربی بسیار کمی دارد.

2. گوشت بوقلمون: گوشت بوقلمون نیز کم چرب است، به ویژه گوشت سینه بوقلمون که یکی از منابع خوب پروتئین کم چرب محسوب می‌شود.

3. گوشت ماهی: ماهی‌هایی مانند سالمون، تُن، ماهی سفید، و ماهی قزل‌آلا دارای اسیدهای چرب امگا-3 و پروتئین بالا هستند و چربی ناسالم کمی دارند.

4. گوشت گاو کم چرب: برخی از بخش‌های گوشت گاو مانند فیله یا ران، چربی کمتری دارند و می‌توانند به عنوان یک منبع پروتئینی مفید در رژیم غذایی استفاده شوند.

5. گوشت شترمرغ: این نوع گوشت دارای پروتئین زیاد و چربی بسیار کمی است و همچنین کلسترول پایین‌تری نسبت به بسیاری از انواع دیگر گوشت دارد.

6. گوشت خرگوش: گوشت خرگوش یکی از منابع عالی پروتئین با چربی کم است که معمولاً به عنوان یک گوشت رژیمی مصرف می‌شود.

7. گوشت آهو.:  گوشت آهو و گوزن نیز کم چرب و دارای پروتئین بالاست که در برخی مناطق به عنوان گوشت رژیمی مصرف می‌شود.
این گوشت‌ها می‌توانند بخشی از یک رژیم غذایی سالم باشند، به شرطی که به روش‌های سالمی مانند کبابی کردن، بخارپز کردن یا گریل کردن پخته شوند.

خواص گوشت مرغ =گوشت مرغ دارای خواص متعددی است که آن را به یک منبع پروتئین محبوب و مفید تبدیل کرده است. برخی از خواص مهم گوشت مرغ عبارتند از:
1. پروتئین بالا: گوشت مرغ منبع خوبی از پروتئین با کیفیت بالا است که برای رشد و ترمیم بافت‌ها، تقویت عضلات و سیستم ایمنی بدن ضروری است.

2. چربی کم: به ویژه در قسمت‌های بدون پوست مانند سینه مرغ، چربی کمی دارد و به همین دلیل انتخاب مناسبی برای افرادی است که به دنبال کاهش وزن یا حفظ سلامت قلب هستند.

3. کم کالری: مرغ به دلیل میزان کم کالری و چربی، یک گزینه خوب برای رژیم‌های کم کالری و کاهش وزن است.

4. ویتامین‌ها و مواد معدنی: گوشت مرغ حاوی ویتامین‌های گروه B (مانند B6 و B12) است که به تولید انرژی و سلامت سیستم عصبی کمک می‌کنند. همچنین دارای مواد معدنی مانند فسفر و سلنیوم است که برای سلامت استخوان‌ها و عملکرد مناسب سیستم ایمنی ضروری‌اند.

5. هضم آسان: پروتئین مرغ به راحتی هضم می‌شود و برای افرادی که مشکلات گوارشی دارند، یک منبع پروتئین مناسب است.

6. سلامت قلب: گوشت مرغ به دلیل محتوای کم چربی و کلسترول، در مقایسه با گوشت قرمز، گزینه سالم‌تری برای قلب و عروق محسوب می‌شود.

افراد مبتلا به دیابت باید به انتخاب گوشت‌هایی با ویژگی‌های خاص توجه کنند تا سطح قند خون خود را کنترل کنند و از مشکلات سلامتی مرتبط با دیابت پیشگیری کنند. بهترین انتخاب‌های گوشتی برای افراد دیابتی موارد زیر هستند:

### 1. *گوشت‌های کم‌چرب
افراد دیابتی باید گوشت‌هایی را انتخاب کنند که کمترین مقدار چربی اشباع‌شده را داشته باشند، زیرا چربی‌های اشباع‌شده می‌توانند منجر به افزایش سطح کلسترول خون و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی شوند.

- گوشت مرغ و بوقلمون بدون پوست: این نوع گوشت‌ها پروتئین بالا و چربی کمتری دارند. بهتر است پوست گوشت مرغ یا بوقلمون را قبل از پخت جدا کنید، زیرا پوست حاوی چربی است.

- ماهی: ماهی‌ها به‌ویژه ماهی‌های چرب مانند سالمون، ماکرل و ساردین سرشار از اسیدهای چرب امگا-۳ هستند که به کاهش التهاب و بهبود سلامت قلب کمک می‌کنند.

- گوشت شترمرغ: همان‌طور که قبلاً اشاره شد، گوشت شترمرغ کم چرب است و شاخص گلیسمی پایینی دارد، که برای افراد دیابتی مناسب است.

### 2. گوشت گاو کم چرب
اگر می‌خواهید گوشت گاو مصرف کنید، به دنبال قسمت‌هایی از گوشت گاو باشید که چربی کمتری دارند، مانند:

- فیله گاو
- راسته گاو

گوشت گاو کم‌چرب همچنان می‌تواند منبع خوبی از پروتئین و آهن باشد، اما باید میزان مصرف آن را کنترل کرد تا از افزایش چربی‌های ناسالم در رژیم غذایی جلوگیری شود.

### 3. ماهی و غذاهای دریایی
ماهی‌های چرب مانند سالمون، تن، قزل‌آلا، و ساردین‌ها سرشار از اسیدهای چرب امگا-۳ هستند که به کاهش خطر بیماری‌های قلبی و عروقی کمک می‌کنند. افراد دیابتی اغلب بیشتر در معرض خطر این بیماری‌ها قرار دارند، بنابراین مصرف ماهی‌های چرب بسیار مفید است.

### 4. گوشت‌های فرآوری‌نشده
گوشت‌های فرآوری‌شده مثل سوسیس، کالباس، هات داگ و سایر محصولات گوشتی که به شدت فرآوری شده‌اند، معمولاً حاوی چربی‌های اشباع‌شده، سدیم و نگهدارنده‌هایی هستند که می‌توانند برای افراد دیابتی مضر باشند و باید از مصرف آن‌ها پرهیز کرد.

### 5. مرغ و بوقلمون بدون پوست
گوشت مرغ و بوقلمون بدون پوست منبع خوبی از پروتئین کم چرب هستند که به تنظیم قند خون کمک می‌کند.

### نکات مهم برای مصرف گوشت:
- پخت سالم: بهتر است گوشت‌ها را به روش‌های سالم مانند آب‌پز، بخارپز، یا کبابی پخت، و از سرخ‌کردن در روغن زیاد خودداری کرد.

- اندازه مناسب مصرف*: مصرف گوشت باید به اندازه متعادل باشد. برای افراد دیابتی، مقدار مصرف گوشت به میزان نیاز پروتئین و وضعیت سلامتی آن‌ها بستگی دارد.
در مجموع، مصرف گوشت‌های کم‌چرب و سرشار از امگا-۳ برای افراد دیابتی توصیه می‌شود و از مصرف گوشت‌های پرچرب و فرآوری‌شده باید پرهیز کرد.

درون ران را با چاقو سوراخ ایجاد کرده سپس سیر و رزماری را درون آن قرار می دهیم سپس روغن زیتون را به همراه نمک و فلفل به ران آغشته و به مدت 70 دقیقه در فر قرار می دهیم در انتها در ظرف مورد نظر قرار داده و به همراه سیب زمینی کاراملی تزیین و سرو می نمائیم. برای تهیه سیب زمینی کاراملی سیب زمینی ها را در تابه حاوی آب به مدت 20 دقیقه حرارت می دهیم تا بپزد سپس بعد از پخت اجازه می دهیم تا خنک گردد و پوست آن ها را جدا می کنیم، شکر را به مدت دو تا سه دقیقه در تابه ای روی حرارت ملایم قرار دهید تا ذوب شود (در طی زمان ذوب شدن شکر، حتماً تابه را به صورت دورانی حرکت دهید تا شکر در تمام قسمت های تابه، به صورت یکنواخت ذوب شود)، سپس کره را اضافه کرده و تفت دهید تا کاملاً ذوب شود؛ سیب زمینی ها را به تابه حاوی شکر بیفزایید و مخلوط کنید و به مدت چهار تا پنج دقیقه روی حرارت بگذارید تا قهوه ای رنگ شوند، سپس در ظرف موردنظر سرو کنید.

زمانی که گوشت نیم‌ پز و کمی صورتی‌رنگ شود زمان سرو گوشت است.به ازای هر 500 گرم ران بره، 15 دقیقه زمان برای پخت نیاز است که می‌توان تا 25 دقیقه زمان را افزایش داد.

اگرچه استیک به تنهایی نیز با رعایت نکات انتخاب و خرید مناسب گوشت بسیار لذیذ است، ااما جهت سرو استیک از برخی سس های معروف بر حسب ذائقه تان استفاده کنید که در ادامه روش تهیه سس های متناسب با استیک توضیح داده می شود:

	سس سالسا گوجه فرنگی ها را بشوید و روی پوست آنها را با استفاده از چاقو بصورت بعلاوه برش بدهید و داخل آب جوش به مدت 10 تا 15 دقیقه قرار دهید . سپس از آب جوش خارج کرده و داخل ظرف یخ بیندازید و به آرامی پوست گوجه فرنگی ها را بکنید.گوجه فرنگی، سیر، پیاز چه ، گشنیز، فلفل قرمز نمک و فلفل سیاه را داخل مخلوط کن ریخته تا پوره یک دستی به شما بدهد و برای اینکه عطر و طعم خوبی به شما بده آن را به مدت چند ساعت در یخچال قرار دهید.
سس لوبیا 200 گرم لوبیا سیاه پخته را به همراه یک قاشق چای خوری شکر، 2 قاشق چای خوری پودر پنج ادویه چینی، 1/2 قاشق چای خوری زنجبیل رنده شده، یک عدد فلفل چیلی،2 قاشق چایخوری ارده، 2 قاشق سوپخوری سرکه سیب، 2 قاشق چایخوری سویا سس و 5 قاشق سوپ خوری آب در غذاساز میریزیم تا پوره گردد. پوره را در تابه ای ریخته و به مدت 5 دقیقه حرارت می دهیم تا سس شفافی بدست آید.
	سس خردل 2 قاشق سوپ خوری سس خردلل دیژان را به همراه 100 گرم خامه در تابه ای بریزید و روی حرارت ملایم قرار دهید تا گرم و یکدست گردد سپس کمی نمک و فلفل سیاه به آن بیافزایید و هم بزنید.
سس پستو گردو را با پنیر، سیر، ریحان و مقداری نمک و فلفل در غذا ساز بریزید تا کاملا مخلوط و له شوند و اگر هم دوست داشته باشید دانه های کاج مثل کرانچی شود میتوانید در هنگام مخلوط کردن و خرد کردن مواد از له شدن آن جلو گیری کنید. روغن زیتون را هم به بقیه مواد داخل غذا ساز اضافه کنید و سرعت را کم کنید تا سس با روغن مخلوط شود و کاملا یکدست شود.
	سس تریاکی 2 قاشق سوپ خوری مرین را همراه ۴ قاشق سوپ خوری سویاسس، یك قاشق چای خوری شکر (نرم و دانه ریز) و ۲ قاشق سوپ خوری سرکه برنج در تابه ای بریزید و روی حرارت ملایم قرار دهید تا غلیظ شود.

برای نرم شدن گوشت دنده گوسفند را به مدت دو ساعت در دمای محیط قرار دهید، سپس با نمک و فلفل و روغن زیتون مزه دار کنید. سایر مواد، فندق، پسته، دانه گشنیز، کنجد و دانه زیره همه را با مخلوط‌ کن خرد می کنیم. دنده گوسفند را در ظرفی با مخلوط می غلتانیم و مواد را به نحوی که به گوشت چسبانده شود مخلوط میکنیم. در ظرف تابه چدنی حاوی روغن دنده گوسفند را سرخ می کنیم تا طلایی شود. سپس آن را  با فویل آلومینیومی بپوشانید و در سینی فر قرار می دهیم و 20 دقیقه روی حرارت 180 درجه سانتی‌گراد گرم کرده‌اید می پزیم. پس از پخت که خنک شد سپس فویل آلومینیومی را از روی آن می داریم.