«گوشت گوسفندی» معمولاً به گوشت حاصل از گوسفند گفته میشود و دلایل زیادی وجود دارد که چرا افراد آن را انتخاب میکنند. در ادامه چند دلیل عمده آورده شده:
۱. طعم و مزه خاص
گوشت گوسفند، بهویژه گوشت بره (گوشت گوسفند جوان)، طعمی قوی و خاص دارد که بسیاری از افراد آن را خوشطعمتر از گوشت گاو یا مرغ میدانند.
۲. ارزش غذایی بالا
پروتئین بالا
منبع خوب آهن، روی (زینک) و ویتامین B12
دارای چربیهای مفیدی مانند CLA (اسید لینولئیک مزدوج)
۳. نقش در فرهنگ و سنت
در بسیاری از فرهنگها، بهویژه در ایران، کشورهای خاورمیانه، آسیای مرکزی و شمال آفریقا، گوشت گوسفند بخش جداییناپذیری از غذاهای سنتی، نذری و مذهبی است (مثلاً در عید قربان یا سفرههای نذری).
۴. پختهای متنوع
گوشت گوسفند در غذاهای متنوعی به کار میرود:
چلوکباب
خورشت قورمهسبزی
آبگوشت
بریانی
کباب کوبیده گوسفندی
۵. هضم راحتتر (برای برخی افراد)
بعضیها معتقدند که گوشت گوسفند نسبت به گوشت گاو راحتتر هضم میشود، بهویژه اگر بهدرستی طبخ شود.
محبوبیت گوشت گوساله در جهان به دلایل متعددی بازمیگردد که هم جنبههای طعمی و غذایی دارد و هم جنبههای فرهنگی و اقتصادی. در ادامه به مهمترین علل این محبوبیت اشاره میکنم:
1. طعم و بافت مطبوع
گوشت گوساله (بهویژه گوشت گوساله جوان) دارای بافتی نرم، لطیف و طعمی ملایم است که آن را برای بسیاری از غذاهای بینالمللی مناسب میسازد. برخلاف گوشت گاو پیر، بوی زُهم کمتری دارد.
2. قابلیت پخت متنوع
گوشت گوساله در انواع غذاها قابل استفاده است؛ از استیک و کباب گرفته تا خورش، پاستا، سوسیس، همبرگر و حتی غذاهای شرقی مثل خوراکها و نودلها. این تنوع باعث شده آشپزهای سراسر دنیا آن را انتخاب کنند.
3. ارزش غذایی بالا
گوشت گوساله سرشار از:
پروتئین با کیفیت بالا
آهن هم (که جذب آن برای بدن آسانتر از آهن گیاهی است)
ویتامین B12
زینک (روی)این مواد برای سلامت عضلات، خونسازی، سیستم ایمنی و عملکرد مغز ضروری هستند.
4. چربی کمتر نسبت به برخی گوشتهای دیگر
بهویژه در قیاس با گوشت گوسفند یا برخی انواع گوشت خوک، گوشت گوساله (بهخصوص در قطعات کمچرب) دارای چربی اشباع کمتری است، که آن را گزینهای سالمتر برای برخی رژیمهای غذایی میکند.
5. پذیرفته شدن فرهنگی و مذهبی در کشورهای مختلف
در بسیاری از کشورها، گوشت گوساله فاقد محدودیتهای مذهبی خاص است (بر خلاف گوشت خوک یا گوشت گاو در برخی مذاهب)، و در نتیجه در فرهنگهای غذایی متنوعی جایگاه دارد.
6. صنعت دامداری پیشرفته
در کشورهایی مانند آمریکا، برزیل، استرالیا و برخی کشورهای اروپایی، صنعت دامداری مدرن باعث دسترسی گسترده، قیمت مناسبتر، و کیفیت یکنواختتر گوشت گوساله شده است.
7. نقش تاریخی و فرهنگی در غذاها
در بسیاری از غذاهای سنتی اروپایی، آسیایی و آمریکای جنوبی، گوشت گوساله نقش کلیدی دارد (مثلاً در غذاهایی مانند «ویتلوتو» ایتالیایی یا خوراکهای فرانسوی)، که به تداوم مصرف آن کمک کرده است.
اگر دوست داری، میتونم یه مقایسه دقیق بین گوشت گوساله، گاو، گوسفند و مرغ از نظر تغذیهای و طعمی برات انجام بدم.
چه کسانی نباید گوشت قرمز بخورند؟ هشدارهای پزشکی و تغذیهای برای مصرف گوشت قرمز
مقدمه
گوشت قرمز (گاو، گوسفند، گوساله و…) منبع غنی پروتئین، آهن و ویتامینهای گروه B است، اما مصرف بیشازحد یا بیملاحظه آن ممکن است به سلامت برخی افراد آسیب برساند. تحقیقات پزشکی نشان دادهاند که مصرف مکرر گوشت قرمز بهویژه فرآوریشده (مثل سوسیس و کالباس) با بیماریهایی مانند بیماری قلبی، سرطان، دیابت نوع ۲ و نقرس ارتباط دارد.
در این مقاله بررسی میکنیم که چه افرادی باید در مصرف گوشت قرمز محدودیت داشته باشند یا از آن پرهیز کنند.
۱. افراد مبتلا به نقرس
گوشت قرمز حاوی پورین بالا است که در بدن به اسید اوریک تبدیل میشود. تجمع اسید اوریک میتواند باعث حملات نقرسی و درد مفاصل شود.
✅ جایگزین بهتر: گوشت سفید مانند مرغ یا ماهی، منابع گیاهی پروتئین.
❤️ ۲. بیماران قلبی و فشار خون بالا
چربی اشباعشده موجود در گوشت قرمز میتواند کلسترول بد (LDL) را افزایش دهد و ریسک سکته قلبی یا مغزی را بالا ببرد. همچنین نمک بالای گوشتهای فرآوریشده خطر فشار خون را تشدید میکند.
? ۳. مبتلایان به دیابت نوع ۲
مطالعات نشان دادهاند که مصرف مداوم گوشت قرمز، بهویژه فرآوریشده، احتمال مقاومت انسولینی را افزایش میدهد. این موضوع در بیماران دیابتی میتواند کنترل قند خون را دشوارتر کند.
۴. افراد با سابقه سرطان، بهویژه سرطان روده بزرگ
سازمان جهانی بهداشت (WHO) مصرف زیاد گوشت قرمز و فرآوریشده را با افزایش خطر سرطان روده بزرگ مرتبط دانسته است. گوشتهای کبابی یا سرخشده نیز مواد سرطانزا تولید میکنند.
۵. مبتلایان به بیماریهای کلیوی
پروتئین بالا و مواد زائد حاصل از هضم گوشت قرمز میتواند بار کلیه را افزایش دهد. بیماران کلیوی باید میزان مصرف پروتئین را با مشورت پزشک تنظیم کنند.
? ۶. سالمندان با گوارش ضعیف
هضم گوشت قرمز زمانبرتر است و ممکن است باعث نفخ، یبوست یا سنگینی شود. سالمندان بهتر است از گوشتهای لطیفتر، مثل گوشت مرغ یا ماهی بخارپز استفاده کنند.
⚠️ ۷. افرادی با کلسترول یا چربی خون بالا
گوشت قرمز پرچرب باعث افزایش کلسترول و تریگلیسرید خون میشود. این افراد باید مصرف گوشت را کاهش دهند یا به سراغ قسمتهای کمچرب بروند.
۸. کودکان زیر ۲ سال
سیستم گوارش نوزادان و کودکان خردسال هنوز بهخوبی آمادهی هضم گوشت قرمز نیست. از طرفی مصرف زودهنگام و زیاد آن ممکن است جای مواد غذایی مهمتر را بگیرد.
✅ نتیجهگیری
گوشت قرمز با اینکه سرشار از مواد مغذی است، برای برخی افراد ممکن است مضر یا نیازمند محدودیت مصرف باشد. انتخاب صحیح نوع گوشت، نحوه پخت مناسب (مثل بخارپز یا آبپز) و تنوع در رژیم غذایی میتواند راهی سالم برای مصرف باشد. در صورت داشتن بیماری زمینهای، مشورت با پزشک یا متخصص تغذیه ضروری است.
بعد از خوردن گوشت قرمز چی بخوریم؟ راهکارهایی برای هضم بهتر و تعادل تغذیهای
گوشت قرمز (مثل گوشت گاو، گوسفند یا گوساله) یکی از منابع غنی پروتئین، آهن و ویتامین B12 است، اما هضم آن برای بسیاری افراد دشوارتر از غذاهای دیگر است. همچنین مصرف زیاد و بیبرنامهی آن میتواند فشار بر دستگاه گوارش وارد کرده یا باعث احساس سنگینی، نفخ یا حتی اختلال در جذب برخی مواد مغذی شود.
در این مقاله بررسی میکنیم که چه غذاها و نوشیدنیهایی بعد از خوردن گوشت قرمز مفید هستند و به بهبود هضم و سلامت عمومی کمک میکنند.
✅ چرا باید به خوردنیهای بعد از گوشت قرمز دقت کرد؟
• گوشت قرمز زمان بیشتری برای هضم در معده نیاز دارد.
• ممکن است باعث افزایش اسید معده، یبوست یا احساس سنگینی شود.
• مصرف آن همراه با غذاهای مناسب، میتواند جذب مواد مغذی را بهتر کند و فشار بر کبد و کلیه را کاهش دهد.
?بعد از خوردن گوشت قرمز چی بخوریم؟
۱. میوههای تازه (بهویژه آناناس و کیوی)
• آناناس حاوی آنزیم بروملین است که به تجزیه پروتئین کمک میکند.
• کیوی هم آنزیمی به نام آکتینیدین دارد که فرایند هضم گوشت را تسهیل میکند.
• سایر میوههای مفید: پاپایا، سیب، پرتقال، گریپفروت
۲. سبزیجات پرفیبر
• فیبر به حرکت بهتر دستگاه گوارش کمک میکند.
• سبزیجاتی مثل کلم بروکلی، کاهو، سبزی خوردن، اسفناج، کدو سبز و هویج بسیار مناسباند.
۳. ماست یا دوغ کمچرب
• کمک به تعادل باکتریهای مفید روده.
• به بهبود عملکرد گوارش و کاهش نفخ کمک میکند.
• دوغ بدون نمک گزینهی سالمتری است.
۴. چای سبز یا دمنوشهای گیاهی
• دمنوشهایی مانند نعناع، رازیانه، زنجبیل یا زیره باعث بهبود هضم و کاهش نفخ میشوند.
• چای سبز هم خاصیت آنتیاکسیدانی دارد و به تنظیم چربیها کمک میکند.
۵. آب فراوان
• نوشیدن آب پس از گذشت کمی زمان از غذا، به حرکت راحتتر مواد در روده کمک میکند.
• از نوشیدن آب خیلی سرد بلافاصله بعد از غذا پرهیز شود.
⛔ چه چیزهایی را بهتر است بعد از گوشت نخوریم؟
• ماست و نوشیدنی سرد بلافاصله بعد غذا: ممکن است باعث اختلال در هضم و ایجاد نفخ شود.
• چای سیاه یا قهوه بلافاصله: ممکن است جذب آهن موجود در گوشت را کاهش دهد.
• غذاهای سنگین یا شیرین بلافاصله: مثل شیرینی، دسرهای چرب یا شکلات، که باعث سنگینی و خستگی دستگاه گوارش میشود.
? نتیجهگیری
برای اینکه گوشت قرمز به شکلی سالمتر مصرف شود، فقط به نوع گوشت یا نحوهی پخت آن توجه نکنید؛ بلکه آنچه بعد از خوردن گوشت میخورید هم اهمیت دارد. استفاده از میوهها، سبزیجات، دمنوشهای گوارشی و نوشیدنیهای سبک میتواند هم حس بهتری به شما بدهد و هم از عوارض گوارشی جلوگیری کند.
در این مقاله، به بررسی علتهای دیرپز بودن گوشت گوسفندی خواهیم پرداخت، مخصوصاً زمانی که برخلاف انتظار، گوشت حتی پس از مدت طولانی پخت هنوز سفت باقی میماند. این مسئله ممکن است برای بسیاری از افراد هنگام پخت خورشت، آبگوشت یا کباب اتفاق بیفتد.
علتهای دیرپز بودن گوشت گوسفندی
۱. سن بالای گوسفند
گوشت گوسفندهای مسنتر (معمولاً بالای یک سال) الیاف عضلانی سفتتری دارد. این گوشتها نسبت به گوشت بره یا گوسفند جوان، نیاز به زمان بیشتری برای پخت دارند. تشخیص این نوع گوشت معمولاً با تجربه فروشنده یا قصاب ممکن است.
۲. استفاده از قسمتهای سفت گوشت
برخی از قسمتهای بدن گوسفند (مانند ران، گردن یا دندهها) نسبت به بخشهایی مانند ماهیچه یا سرسینه دیرپزتر هستند. دلیل این موضوع، وجود بافتهای پیوندی بیشتر و کلاژن در این بخشهاست.
۳. فریز کردن نادرست
اگر گوشت به شکل نامناسب فریز و یخزدایی شده باشد، ممکن است بافت آن آسیب ببیند. مثلاً:
• یخزدایی سریع با مایکروویو یا آب گرم باعث تغییر بافت میشود.
• فریز کردن مکرر گوشت باعث از دست رفتن آب میانبافتی و در نتیجه دیرپز شدن آن میشود.
۴. پخت در دمای نامناسب
پخت گوشت با شعله زیاد باعث میشود گوشت بیرون بپزد اما داخل آن سفت بماند. در صورتی که گوشت با حرارت ملایم و مدتدار پخته شود، بافت آن نرمتر میشود.
۵. نبود چربی و بافت همبند مناسب
برخی گوشتها چربی کمتری دارند یا از بافتهایی تهیه شدهاند که کلاژن کافی برای ژلاتینه شدن ندارند. در نتیجه، در زمان پخت ساختار پروتئینی سفت باقی میماند.
۶. اضافه کردن نمک یا مواد اسیدی در مراحل اولیه پخت
استفاده از نمک یا اسید (مثل لیمو، گوجه یا ماست) در مراحل اول پخت باعث سفت شدن بافت پروتئینی میشود. بهتر است این مواد در اواخر پخت اضافه شوند.
راهکارهایی برای نرمتر شدن گوشت
1. مرینیت کردن گوشت با موادی مثل پیاز، ماست، کیوی، آناناس یا سرکه سیب پیش از پخت.
2. استفاده از زودپز برای پخت یکنواخت و سریعتر.
3. پخت گوشت به مدت طولانی با شعله ملایم (slow cooking).
4. اضافه نکردن نمک، گوجه، رب یا آبلیموی زیاد در ابتدا.
5. استفاده از گوشت تازه و از گوسفند جوان (بره یا نرمهدان).
ماهیچه گوساله با استخوان از نظر طب سنتی ایران طبع گرمی و خشک دارد. یعنی وقتی آن را میخورید، بدن شما گرمی و خشکی دریافت میکند.
اگر بخواهیم به طور کلی بگوییم:
ماهیچه گوساله با استخوان: طبع گرم و خشک
مناسب برای افراد با طبع سرد و تر (که نیاز به گرمی دارند)
بهتر است با خوراکیهایی مصرف شود که تعادل طبع ایجاد کنند، مثلاً همراه با سبزیجات معتدل یا چاشنیهایی که طبعشان معتدل یا کمی سرد است.
اگر دوست داری، میتوانم چند نمونه غذا که با ماهیچه گوساله درست میشود و طبعشان را هم بگویم. مثل:
خورشت ماهیچه با ادویههای گرم مثل دارچین و زنجبیل: طبع کاملاً گرمی دارد
آش یا سوپ ماهیچه با سبزیجات: طبع گرم با تعادل بیشتر
آبگوشت ماهیچه: طبع گرم و کمی خشک
برای طبخ ماهیچه گوساله با استخوان، یک روش ساده و خوشمزه که محبوب هم هست را در زیر براتون آماده کرده ایم امیدواریم از این دستور بعد از خرید ماهیچه گوساله مستر قصاب استفاده کنید و از طعم و تازگی گوشت لذت ببرید.
طرز تهیه خورشت ماهیچه گوساله با استخوان
مواد لازم:
ماهیچه گوساله با استخوان: 1 عدد (حدود 1 کیلو)
پیاز بزرگ: 2 عدد
سیر: 3 حبه (اختیاری)
رب گوجهفرنگی: 2 قاشق غذاخوری
دارچین: 1 چوب کوچک
زنجبیل تازه یا پودر زنجبیل: 1 قاشق چایخوری
نمک و فلفل به میزان لازم
زردچوبه: 1 قاشق چایخوری
روغن مایع یا کره حیوانی: به مقدار لازم
آب جوش یا آب گوشت: حدود 4 تا 5 لیوان
هویج یا سیبزمینی (اختیاری): 2 عدد
دستور پخت:
پیازها را خلالی خرد کنید و در قابلمهای با مقداری روغن تفت دهید تا طلایی شوند.
سیر خرد شده را اضافه کنید و کمی تفت دهید تا عطرش بلند شود.
ماهیچه را بشویید و خشک کنید، سپس به قابلمه اضافه کنید. گوشت را با پیاز و سیر تفت دهید تا رنگش تغییر کند.
زردچوبه، فلفل، دارچین و زنجبیل را اضافه کنید و چند دقیقه با گوشت تفت دهید تا ادویهها خوب به خورد گوشت بروند.
رب گوجهفرنگی را اضافه کنید و کمی تفت دهید تا رب خامی نداشته باشد.
آب جوش یا آب گوشت را اضافه کنید طوری که گوشت تقریباً در آب غوطهور شود.
قابلمه را دربدار کنید و اجازه دهید با حرارت ملایم به مدت 3 تا 4 ساعت آرام بپزد تا گوشت کاملاً نرم و از استخوان جدا شود.
اگر دوست داشتید، در 1 ساعت آخر میتوانید هویج یا سیبزمینی خرد شده اضافه کنید تا همراه گوشت پخته شوند.
نمک را در انتهای پخت اضافه کنید تا گوشت نرم شود و طعم بهتر بگیرد.
خورشت را با برنج یا نان سرو کنید.
مواد لازم:
گوشت چرخکرده گوساله (ترجیحا چربیدار) 500 گرم
پیاز متوسط 1 عدد (ریز خرد شده یا رنده شده)
سیر 1 حبه (رنده شده)
نمک و فلفل سیاه به میزان لازم
پودر سیر (اختیاری) نصف قاشق چایخوری
ادویههای دلخواه (مثلاً پاپریکا، پودر زیره یا ادویه همبرگر)
تخم مرغ 1 عدد (اختیاری، برای چسبندگی بهتر)
آرد سوخاری یا نان خشک پودر شده 2 قاشق غذاخوری (اختیاری)
روغن یا کره برای سرخ کردن
نان همبرگر (نان برگر)
کاهو، گوجه، خیارشور، پنیر ورقهای (اختیاری)
سس کچاپ، مایونز، خردل و ...
طرز تهیه:
آماده سازی گوشت:گوشت چرخکرده را در یک کاسه بزرگ بریزید. پیاز و سیر رنده شده را اضافه کنید.
ادویهگذاری:نمک، فلفل، پودر سیر و ادویههای دلخواه را به گوشت اضافه کنید. اگر میخواهید همبرگر نرمتر و یکدستتر شود، تخم مرغ و آرد سوخاری را هم اضافه کنید.
ورز دادن:مواد را خوب با دست ورز دهید تا کاملا مخلوط و چسبناک شود. این مرحله باعث میشود که همبرگر هنگام پخت از هم باز نشود.
شکل دادن به همبرگر:از مخلوط گوشت به اندازه یک مشت بردارید و به شکل دایره و ضخامت حدود 1 تا 1.5 سانتیمتر صاف کنید. بهتر است کمی بزرگتر از اندازه نان باشد چون هنگام پخت کمی جمع میشود.
پخت:در یک تابه مناسب مقداری روغن یا کره بریزید و روی حرارت متوسط گرم کنید. همبرگرها را داخل تابه بگذارید. هر طرف را حدود 3 تا 4 دقیقه (بسته به ضخامت و میزان پخت دلخواه) بپزید تا کاملا سرخ و طلایی شود.
اضافه کردن پنیر:اگر دوست دارید پنیر روی همبرگر آب شود، در آخرین دقیقه پخت یک ورقه پنیر روی همبرگر بگذارید و درب تابه را بگذارید.
آمادهسازی نان:نان همبرگر را میتوانید کمی توستر کنید یا در تابه با کمی کره حرارت دهید تا کمی ترد شود.
سرو کردن:نان را باز کنید، ابتدا کمی سس مورد علاقه بزنید، سپس همبرگر را بگذارید و روی آن کاهو، گوجه، خیارشور و سسهای دیگر را اضافه کنید. نان را ببندید و سرو کنید.
نکته حرفهای رستورانی:
استفاده از گوشت چرخکرده با حداقل 15 تا 20 درصد چربی باعث طعم بهتر و آبدارتر شدن همبرگر میشود.
مخلوط گوشت را زیاد ورز ندهید تا همبرگر سفت نشود.
هنگام سرخ کردن، به همبرگرها فشار ندهید تا آبداری داخل آن حفظ شود.
گوشت بوقلمون میتواند بخشی از یک رژیم غذایی سالم برای افراد مبتلا به دیابت باشد، به شرطی که بهدرستی انتخاب و طبخ شود. در ادامه به تأثیرات گوشت بوقلمون بر دیابت میپردازیم:
مزایای گوشت بوقلمون برای دیابتیها:
1. پروتئین با کیفیت بالا و کم چرب:گوشت بوقلمون، مخصوصاً بخش سینه بدون پوست، دارای چربی اشباع کم و پروتئین بالا است. این ویژگی باعث میشود قند خون بهسرعت بالا نرود.
2. شاخص گلایسمی پایین:گوشتها بهطور کلی فاقد کربوهیدرات هستند و قند خون را مستقیماً افزایش نمیدهند.
3. حاوی ویتامینها و مواد معدنی مفید:از جمله ویتامینهای B (مثل B3، B6 و B12)، روی (zinc)، و سلنیوم که در عملکرد بهتر بدن، تقویت سیستم ایمنی و تنظیم متابولیسم نقش دارند.
4. پشتیبانی از کنترل وزن:گوشت بوقلمون کمچرب میتواند به احساس سیری بیشتر و کنترل وزن کمک کند، که یکی از عوامل مهم در کنترل دیابت نوع ۲ است.
---
نکاتی مهم برای مصرف گوشت بوقلمون در دیابت:
اجتناب از پوست و قسمتهای پرچربپوست و برخی قسمتهای بوقلمون (مثل ران با پوست) چربی بیشتری دارند و باید کمتر مصرف شوند.
از گوشتهای فرآوریشده پرهیز کنیدمانند بوقلمون دودی، سوسیس یا ژامبون بوقلمون، چون ممکن است حاوی سدیم، نگهدارندهها و قند پنهان باشند.
روش پخت سالمبهتر است بوقلمون را بخارپز، گریل یا در فر بدون روغن زیاد طبخ کنید. سرخ کردن یا افزودن روغن زیاد باعث افزایش کالری و چربی اشباع میشود.
---
نتیجهگیری:
گوشت بوقلمون، بهویژه سینه بدون پوست، میتواند بخشی از رژیم غذایی مناسب برای دیابتیها باشد. مصرف آن به کنترل قند خون، مدیریت وزن، و تأمین مواد مغذی ضروری کمک میکند. با این حال، تعادل در رژیم کلی، ورزش و مشورت با پزشک یا متخصص تغذیه همچنان ضروری است.
اگر دوست داری، میتونم یک برنامه غذایی ساده برای دیابت با استفاده از گوشت بوقلمون برات آماده کنم.
مغز استخوان گوسفند و گوساله یکی از مواد غذایی سنتی و مغذی است که در بسیاری از فرهنگها، بهویژه در خاورمیانه، هند، و برخی کشورهای اروپایی مورد استفاده قرار میگیرد. در ادامه فواید این مادهٔ غذایی ارزشمند را از جنبههای مختلف بررسی میکنیم:
۱. سرشار از مواد مغذی
مغز استخوان حاوی مواد مغذی فراوانی است، از جمله:
کلاژن: برای سلامت پوست، مفاصل و استخوانها مفید است.
فسفر، کلسیم، منیزیم: برای تقویت استخوانها و دندانها.
ویتامین A و K2: برای سلامت بینایی، ایمنی بدن و استخوانها.
چربیهای مفید (امگا-۳ و امگا-۶): برای سلامت قلب و مغز.
آهن و روی: تقویت سیستم ایمنی و جلوگیری از کمخونی.
۲. مفید برای مفاصل و استخوانها
مغز استخوان سرشار از ژلاتین و گلوکزامین است که در تسکین درد مفاصل، بازسازی غضروفها و کاهش التهاب مفاصل (مثل آرتروز) مؤثرند.
۳. تقویت سیستم ایمنی
چربیها و ویتامینهای موجود در مغز استخوان، بهویژه ویتامین A، نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی، عملکرد سلولهای سفید و مقاومت بدن در برابر بیماریها دارند.
۴. بهبود عملکرد مغز
مغز استخوان گوسفند و گوساله حاوی فسفولیپیدها و چربیهایی است که برای سلامت نورونها (سلولهای عصبی) ضروری هستند. مصرف متعادل آن میتواند تمرکز، حافظه و خلقوخو را بهبود بخشد.
۵. کمک به ترمیم دستگاه گوارش
ژلاتین موجود در مغز استخوان برای سلامت رودهها مفید است و به بازسازی دیواره روده کمک میکند، بهویژه برای افرادی که از سندرم روده تحریکپذیر یا زخم معده رنج میبرند.
۶. احساس سیری و کنترل اشتها
چربیهای سالم موجود در مغز استخوان به احساس سیری طولانیتر کمک میکنند و میتوانند جلوی پرخوری و مصرف کالری اضافی را بگیرند.
هشدارها و نکات مصرفی:
مغز استخوان چربی بالایی دارد؛ بنابراین برای افرادی با کلسترول بالا یا بیماریهای قلبی باید با احتیاط مصرف شود.
بهترین روش مصرف آن بهصورت آبگوشت، سوپ یا همراه با نان سنگک یا سبزیجات است تا هضم آسانتری داشته باشد.
عبارت "گردن گوساله برزیلی" به بخشی از گوشت گوساله (معمولاً گوساله وارداتی از برزیل) اشاره دارد که از ناحیه گردن حیوان گرفته میشود. این بخش از گوشت ویژگیهای خاص خود را دارد:
مشخصات گردن گوساله برزیلی:
میزان چربی: معمولاً چربی متوسط تا نسبتاً بالا دارد، که آن را برای خورشت و پختهای طولانی مناسب میکند.
بافت: نسبتاً پررشته و نیاز به زمان پخت بیشتری دارد تا نرم شود.
طعم: طعم بسیار خوبی دارد چون در ناحیهای از بدن قرار دارد که زیاد حرکت میکند و این باعث تقویت طعم گوشت میشود.
کاربردها: مناسب برای خورشتها (مانند قورمهسبزی یا خورشت بامیه)، گوشت چرخکرده، آبگوشت، و گاهی برای خوراکهایی مانند رستبیف یا بریان کردن.
نکته درباره گوشتهای برزیلی:
گوشت برزیلی معمولاً بهصورت یخزده وارد میشود.
از نظر کیفیت، گوشتهای وارداتی برزیلی در ایران محبوب هستند، اما کیفیت آنها بسته به برند و نحوه بستهبندی میتواند متفاوت باشد.
خورش فسنجان با گوشت قلقلی (گوشت چرخکرده) یکی از خوشمزهترین و محبوبترین خورشهای ایرانی است که در کنار طعم خاص گردو و رب انار، بافت لطیف کوفتهریزهها آن را جذابتر میکند. در ادامه طرز تهیه آن را مرحلهبهمرحله برایت نوشتم:
طرز تهیه خورشت فسنجان با گوشت قلقلی
? مواد لازم (برای ۴ نفر):
مواد مورد نیاز | مقدار |
گوشت چرخ کرده | 300 گرم |
گردوی آسیاب شده | 300 گرم |
پیاز (متوسط) | 2 عدد |
رب انار | 2 تا 3 قاشق غذاخوری |
زرد چوبه | 1 قاشق چای خوری |
نمک و فلفل سیاه | به مقدار لازم |
آب | 3 تا 4 لیوان |
شکر (اختیاری) | 1 تا 2 قاشق غذاخوری (در صورت ترش بودن رب) |
روغن | به مقدار لازم |
زعفران دم کرده (اختیاری) | 1 قاشق غذاخوری |
? مراحل تهیه:
۱. آمادهسازی گوشت قلقلی:
• یک عدد پیاز را رنده کرده و آب آن را بگیرید.
• گوشت چرخکرده را با پیاز، نمک، فلفل و مقدار کمی زردچوبه ورز دهید.
• گوشت را به صورت کوفتهریزههای کوچک (قلقلی) درآورید.
• در یک تابه با کمی روغن سرخ کنید تا طلایی شوند (نیازی به پخت کامل نیست، فقط سطح آن طلایی شود).
۲. تفت دادن گردو:
• در یک قابلمه مناسب، گردوی آسیابشده را با حرارت ملایم چند دقیقه تفت دهید تا کمی روغن پس بدهد.
• سپس حدود ۳ لیوان آب به آن اضافه کنید و بگذارید با حرارت ملایم بپزد (حدود ۱ تا ۱.۵ ساعت تا گردو خوب روغن بیندازد).
۳. اضافه کردن رب انار و طعمدهندهها:
• رب انار را در یک تابه جدا با کمی روغن تفت دهید تا خامی آن گرفته شود.
• سپس به خورشت اضافه کنید. (در این مرحله میتوانید شکر هم اضافه کنید، اگر طعم ملس یا شیرین میخواهید.)
• نمک، فلفل، کمی زردچوبه و زعفران دمکرده را هم اضافه کنید.
۴. اضافه کردن گوشت قلقلی:
• وقتی خورشت کمی غلیظ شد و گردو شروع به روغن دادن کرد، کوفتهریزهها را به آرامی داخل خورش بریزید.
• اجازه دهید خورشت حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه دیگر با حرارت ملایم جا بیفتد تا گوشتها کامل بپزند و طعمدار شوند.
✅ نکات طلایی:
• گردو را ریز آسیاب کنید تا خورشت بافتی نرم و یکدست داشته باشد.
• خورشت فسنجان بهتر است روی شعله ملایم و زمان طولانی پخته شود تا گردو خوب روغن بیندازد.
• اگر میخواهی خورشت خیلی تیره شود، گردو را کمی بیشتر تفت بده، ولی مراقب باش نسوزد.
• از رب انار شیرین، ملس یا ترش بنا به ذائقه استفاده کن.
? سرو:
خورشت فسنجان با گوشت قلقلی را میتوان با برنج ساده ایرانی یا کته زعفرانی سرو کرد. در کنار آن، ترشی، زیتون پرورده یا سبزی خوردن طعم آن را کاملتر میکند.
نوش جان!
خورشت بهآلو با رب انار و گوشت گوسفند یکی از خورشهای سنتی و خوشطعم ایرانیست که ترکیب طعم شیرین، ملس و عطر به، آن را بسیار خاص میکند. در ادامه طرز تهیه این خورشت خوشمزه را گام به گام با توضیح کامل برایتان مینویسم:
طرز تهیه خورشت بهآلو با رب انار و گوشت گوسفند
? مواد لازم (برای ۴ نفر):
مواد مورد نیاز | مقدار |
گوشت گوسفندی (خورشتی) | 400 گرم |
به | 2 عدد متوسط |
آلو بخارا | 10 تا 12 عدد |
پیاز | 1 عدد یزرگ |
رب انار | 2 تا 3 قاشق غذاخوری |
زعفران دم کرده | 2 قاشق غذاخوری |
دارچین | 1/2 قاشق چای خوری |
زردچوبه | 1 قاشق چای خوری |
نمک و فلفل | به مقدار لازم |
شکر (اختیاری) | 1 قاشق غذاخوری در صورت ترش بودن رب انار |
روغن | به مقدار لازم |
? مراحل تهیه:
۱. تفت دادن گوشت:
• پیاز را نگینی خرد کرده و در قابلمه با کمی روغن تفت دهید تا طلایی شود.
• گوشت گوسفندی را اضافه کرده و با پیاز خوب تفت دهید تا رنگ گوشت تغییر کند.
• زردچوبه، فلفل سیاه و کمی دارچین را اضافه کنید و چند دقیقه دیگر تفت دهید.
۲. اضافه کردن آب:
• حدود 3 لیوان آب گرم به گوشت اضافه کنید.
• در قابلمه را بگذارید تا گوشت حدود 1.5 تا 2 ساعت با حرارت ملایم بپزد.
۳. آمادهسازی به:
• بهها را پوست نگیرید (چون با پوست بهتر شکل خود را حفظ میکنند)، فقط دانهها را خارج کرده و به صورت قاچهای متوسط برش بزنید.
• در یک تابه، کمی روغن بریزید و بهها را با حرارت متوسط تفت دهید تا کمی طلایی شوند (میتوانید کمی شکر هم در این مرحله اضافه کنید تا طعم شیرینتری بگیرد).
۴. اضافه کردن آلو و به:
• آلو بخارا را با آب ولرم کمی خیس کنید تا نرم شود.
• پس از نیمپز شدن گوشت، به و آلو را به خورشت اضافه کنید.
• رب انار و زعفران را نیز در همین مرحله اضافه کرده و خوب هم بزنید.
۵. جا افتادن خورشت:
• درب قابلمه را نیمه باز بگذارید و اجازه دهید خورشت حدود 30 تا 45 دقیقه دیگر با حرارت ملایم جا بیفتد.
• اگر رب انار خیلی ترش بود، در اواخر پخت 1 قاشق غذاخوری شکر اضافه کنید تا خورشت طعمی ملس پیدا کند.
✅ نکات مهم:
• نوع رب انار: اگر رب انار خیلی غلیظ و ترش است، مقدار آن را کمتر استفاده کرده یا کمی شکر اضافه کنید.
• نوع به: از به شیرین و سفت استفاده کنید تا حین پخت له نشود.
• چاشنی: بعضیها کمی گلاب یا هل هم به خورشت اضافه میکنند که به آن عطر خاصی میدهد.
• این خورشت باید غلیظ و نسبتاً کمآب باشد.
? سرو:
خورشت بهآلو با رب انار را با برنج زعفرانی یا کته ساده سرو کنید. ترشی و شیرینی ملایم این خورشت با برنج ایرانی ترکیبی بینظیر خواهد بود.
نوش جان!
خوراک فیله با سس بالزامیک
مواد لازم:
فیله مرغ یا گوشت: ۵۰۰ گرم
سرکه بالزامیک: ۴ قاشق غذاخوری
سیر: ۲ حبه (رنده شده یا لهشده)
عسل: ۱ قاشق غذاخوری
سس سویا (دلخواه): ۱ قاشق غذاخوری
روغن زیتون: ۲ قاشق غذاخوری
نمک و فلفل سیاه: به مقدار لازم
رزماری یا آویشن خشک: کمی (دلخواه)
طرز تهیه:
1. مرینیت فیلهها:فیلهها را با نمک، فلفل، سیر، روغن زیتون، سرکه بالزامیک، عسل و (در صورت تمایل) سس سویا و رزماری مخلوط کنید. حداقل ۳۰ دقیقه (یا تا ۲ ساعت) در یخچال استراحت دهید.
2. پخت فیلهها:در تابهای داغ با کمی روغن، فیلهها را دو طرفه سرخ کنید تا کاملاً بپزند و طلایی شوند.
3. افزودن سس باقیمانده:سس باقیمانده مرینیت را در تابه بریزید و اجازه دهید کمی بجوشد و غلیظ شود. سپس روی فیلهها بریزید.
4. سرو نهایی:همراه با برنج، پوره سیبزمینی یا سبزیجات بخارپز سرو کنید.
خوراک فیله با سس خردل عسلی
مواد لازم:
فیله مرغ یا گوشت: ۵۰۰ گرم
خردل (زبر یا نرم): ۲ قاشق غذاخوری
عسل: ۱ قاشق غذاخوری
سرکه سفید یا آبلیمو: ۱ قاشق غذاخوری
سیر: ۱ حبه رنده شده
روغن زیتون: ۲ قاشق غذاخوری
نمک و فلفل سیاه: به مقدار لازم
طرز تهیه:
1. مرینیت کردن:خردل، عسل، سیر، سرکه و روغن زیتون را مخلوط کرده و روی فیلهها بریزید. اجازه دهید حداقل ۳۰ دقیقه استراحت کنند.
2. پخت:فیلهها را در تابه یا فر بپزید تا کاملاً پخته و طلایی شوند. میتوانید کمی از سس را کنار بگذارید و در حین پخت روی گوشت بریزید تا طعم بیشتری بگیرد.
3. سرو کردن:این خوراک با نان تست، سیبزمینی تنوری یا سالاد سبز بسیار لذیذ است.
خوراک گوشت فیله با سبزیجات
مواد لازم:
گوشت فیله گوساله یا گوسفند: ۳۰۰ گرم (به صورت نوارهای باریک برش داده شده)
پیاز: ۱ عدد متوسط (نگینی یا خلالی)
سیر: ۲ حبه (رنده شده)
هویج: ۲ عدد (خلالی یا حلقهای نازک)
فلفل دلمهای: ۱ عدد (رنگی یا سبز، خلالی)
کدو سبز: ۱ عدد (دلخواه، حلقهای)
قارچ: ۲۰۰ گرم (ورقهای)
نمک، فلفل سیاه، زردچوبه: به مقدار لازم
پاپریکا یا فلفل دلمهای خشک: اختیاری
سس سویا: ۱ قاشق غذاخوری (اختیاری برای طعم آسیایی)
روغن زیتون یا مایع: ۲ قاشق غذاخوری
آبلیمو یا آبغوره: ۱ قاشق غذاخوری (دلخواه)
طرز تهیه:
1. تفت دادن گوشت:در یک تابه بزرگ، کمی روغن بریزید و گوشت فیله را با حرارت بالا تفت دهید تا رنگش تغییر کند. کمی نمک، فلفل و زردچوبه اضافه کنید. در صورت نیاز، کمی آب بریزید و درب تابه را بگذارید تا گوشت نیمپز شود.
2. افزودن پیاز و سیر:وقتی گوشت کمی نرم شد، پیاز و سیر را اضافه کرده و تفت دهید تا سبک و طلایی شوند.
3. افزودن سبزیجات سختتر:ابتدا هویج را اضافه کنید چون دیرتر میپزد. بعد از ۳–۴ دقیقه تفت، فلفل دلمهای و کدو را اضافه کنید.
4. افزودن قارچ:در مرحله آخر، قارچ را اضافه کرده و حرارت را بالا ببرید تا آب نیندازد. قارچ سریع میپزد، پس فقط کمی تفت دهید تا نرم شود.
5. افزودن طعمدهندهها:سس سویا، پاپریکا و آبلیمو را در این مرحله اضافه کنید. مزه خوراک را بچشید و در صورت نیاز نمک و فلفل بیشتری اضافه کنید.
6. پخت نهایی:همه مواد را خوب مخلوط کنید و اجازه دهید ۵–۱۰ دقیقه روی حرارت ملایم بپزند تا طعمها به خورد هم بروند.
نکات:
اگر میخواهید خوراک آبدار باشد، میتوانید کمی آب گوشت یا آب ساده اضافه کنید.
این خوراک را میتوان با برنج، پوره سیبزمینی یا نان سرو کرد.
اضافه کردن ذرت پخته، نخود فرنگی یا گوجه گیلاسی هم تنوع خوبی ایجاد میکند.
کباب برگ یکی از اصیلترین و محبوبترین غذاهای ایرانی است که معمولاً با گوشت راسته گوسفندی یا گاوی تهیه میشود. اما در روش مدرنتر و لطیفتر، از فیله گوساله یا گوسفند استفاده میشود که بافتی نرمتر و طعمی دلپذیرتر دارد. در ادامه، روش تهیه و تاریخچه کوتاهی از ابداع این غذای خوشمزه آورده شده است.
مواد لازم برای ۴ نفر:
فیله گوساله یا گوسفند: ۵۰۰ گرم
پیاز: ۲ عدد متوسط
روغن زیتون یا روغن مایع: ۳ قاشق غذاخوری
آب لیمو تازه یا سرکه سفید: ۲ قاشق غذاخوری
زعفران دمکرده غلیظ: ۳ قاشق غذاخوری
نمک و فلفل سیاه: به میزان لازم
کره: برای چربکردن کباب هنگام پخت
گوجهفرنگی، فلفل سبز، لیمو ترش، نان یا برنج: برای سرو
طرز تهیه کباب برگ با فیله:
آمادهسازی گوشت:
فیلهها را به صورت نوارهای نسبتاً پهن و نازک برش دهید (حدود ۱ سانتیمتر ضخامت).
با پشت چاقو یا بیفتککوب، گوشت را کمی بکوبید تا نرم و پهن شود.
مرینیت (مزهدار کردن):
پیاز را خلالی یا رنده کرده و با گوشت مخلوط کنید.
روغن، آبلیمو یا سرکه، زعفران دمکرده، نمک و فلفل را اضافه کرده و خوب ورز دهید.
روی ظرف را بپوشانید و ۳ تا ۵ ساعت در یخچال استراحت دهید (ترجیحاً یک شب تا صبح برای طعم بهتر).
سیخزدن و آمادهسازی برای پخت:
گوشت را به صورت آکاردئونی (زیگزاگی) روی سیخهای پهن فلزی بکشید.
در صورت تمایل، تکهای دنبه یا کره بین گوشتها بگذارید تا کباب آبدارتر شود.
پخت کباب:
منقل را با زغال طبیعی گرم کنید.
سیخها را روی منقل قرار داده و مرتب بچرخانید تا دو طرف کباب بهطور یکنواخت بپزد.
هنگام پخت، با قلممو کمی کره روی کباب بمالید تا براق و خوشعطر شود.
سرو کباب:
کباب برگ را با گوجه کبابی، برنج زعفرانی یا نان تازه، سبزی خوردن، دوغ یا سالاد شیرازی سرو کنید.
تاریخچه و چگونگی ابداع کباب برگ:
کباب برگ یکی از غذاهای اصیل و سنتی ایران است که ریشه آن به دربار قاجار بازمیگردد. در آن دوران، آشپزهای سلطنتی به دنبال تهیه غذاهای مجلل و لطیف برای پادشاهان بودند. یکی از روشهایی که در دربار باب شد، استفاده از گوشت نازک کوبیدهشده و خواباندهشده در زعفران و چاشنیها بود که بعدها به نام "برگ" شناخته شد، زیرا مانند برگ درختان، پهن و نازک آماده میشد.
در ابتدا، این غذا فقط با گوشت راسته گوسفندی تهیه میشد، اما بعدها با گسترش دسترسی به گوشت فیله و افزایش استقبال مردم از گوشت نرمتر، فیله گوساله یا گوسفند جایگزین شد. استفاده از فیله به دلیل بافت لطیفتر و پخت سریعتر، امروزه در بسیاری از رستورانهای لوکس و خانگی رواج دارد.
برای درست کردن آبگوشت (دیزی)، انتخاب گوشت مناسب تأثیر زیادی در طعم، عطر و کیفیت نهایی غذا دارد. در ادامه انواع گوشتهایی که برای تهیه آبگوشت مناسب هستند را بررسی میکنیم:
---
بهترین گزینهها برای گوشت آبگوشت:
1. گوشت گردن گوسفند
بهترین انتخاب به خاطر داشتن چربی، استخوان و مغز استخوان.
در حین پخت، طعم و لعاب خوبی به آبگوشت میدهد.
بافتی نرم دارد و بهخوبی پخته میشود.
2. گوشت ماهیچه گوسفند
لطیف، لذیذ و خوشخوراک.
گوشت خالصتر و کمچربتر از گردن دارد.
مناسب برای کسانی که چربی زیاد نمیخواهند.
3. دنده گوسفند
چرب و خوشطعم، ولی ممکن است برای برخی سنگین باشد.
لعاب زیادی به آبگوشت میدهد.
4. چربی دنبه (به مقدار کم)
معمولاً همراه گوشت استفاده میشود برای خوشطعم کردن غذا.
اگر زیاد استفاده شود، آبگوشت را سنگین و چرب میکند.
---
گوشتهایی که معمولاً پیشنهاد نمیشوند:
گوشت گاو: دیرپز است، سفتتر بوده و طعم آبگوشت را ضعیفتر میکند.
گوشت مرغ: برای آبگوشت سنتی مناسب نیست.
گوشت شترمرغ یا بوقلمون: ارزش غذایی دارند ولی طعم سنتی آبگوشت را تغییر میدهند.
---
پیشنهاد ترکیبی برای یک آبگوشت عالی:
گردن + مقدار کمی دنبه + نخود و لوبیا + سیبزمینی + گوجه + پیاز + زردچوبه و لیمو عمانی
---
اگر بخوای، میتونم یه دستور کامل و مرحلهبهمرحله از آبگوشت سنتی ایرانی هم برات بنویسم. دوست داری؟
تخم شترمرغ یکی از بزرگترین تخمهای پرندگان است و از نظر ارزش غذایی ویژگیهای منحصر بهفردی دارد. در ادامه به خواص تخم شترمرغ و نکات مهم درباره مصرف آن میپردازیم:
---
مشخصات تخم شترمرغ:
وزن: حدود ۱ تا ۲ کیلوگرم (معادل حدود ۲۰ عدد تخممرغ مرغ)
رنگ: سفید مایل به کرم با پوستهای بسیار ضخیم
طعم: شبیه به تخممرغ مرغ، اما کمی لطیفتر و ملایمتر
---
خواص تغذیهای تخم شترمرغ:
1. پروتئین بالا:
منبع غنی از پروتئین با کیفیت بالا است که برای رشد عضلات، ترمیم بافتها و تقویت سیستم ایمنی مفید است.
2. چربی کمتر نسبت به تخم مرغ معمولی:
چربی اشباع در تخم شترمرغ نسبتاً پایینتر است و میتواند انتخاب بهتری برای کسانی باشد که نگران کلسترول هستند.
3. کلسترول کمتر:
بر اساس برخی مطالعات، کلسترول موجود در تخم شترمرغ کمتر از تخممرغ مرغ است، اما همچنان باید در مصرف آن اعتدال رعایت شود.
4. سرشار از ویتامینها و مواد معدنی:
حاوی ویتامینهای گروه B (بهویژه B12)، ویتامین D، آهن، فسفر، روی و سلنیوم.
5. فاقد کربوهیدرات:
برای رژیمهای کمکربوهیدرات (مانند کتوژنیک) مناسب است.
---
فواید سلامت:
تقویت سیستم ایمنی بدن
بهبود سلامت مغز و اعصاب
کمک به ساخت و حفظ توده عضلانی
تقویت پوست و مو بهعلت وجود ویتامینها و مواد معدنی
گزینه مناسب برای افرادی با حساسیت به تخممرغ مرغ (البته با مشورت پزشک)
---
نکات مصرفی:
به دلیل اندازه بزرگ، معمولاً برای تهیه املتهای خانوادگی یا مهمانیها استفاده میشود.
پخت آن کمی زمانبر است (بیش از ۳۰ دقیقه برای پخت کامل).
برای باز کردن آن به ابزار محکم یا اره نیاز است، چون پوسته بسیار سختی دارد.
---
موارد احتیاط:
مانند دیگر تخمها، امکان آلودگی به سالمونلا وجود دارد، بنابراین باید بهخوبی پخته شود.
مصرف زیاد آن، مانند هر ماده غذایی دیگر، ممکن است باعث افزایش کالری دریافتی شود.
بیف ولینگتون یکی از لوکسترین و خاصترین غذاهای گوشتی دنیاست که معمولاً در مناسبتهای خاص سرو میشود. این غذا شامل فیلهٔ گوشت گاو است که در کنار مواد دیگر، درون خمیر پیچیده و پخته میشود.
مواد لازم برای ۴ نفر:
برای گوشت:
فیله گاو: 800 گرم (ترجیحاً وسط راسته، ضخیم و یکتکه)
نمک و فلفل سیاه: به مقدار لازم
روغن زیتون یا کره: برای سرخ کردن
برای پوشش داخلی:
قارچ: 300 گرم (ترجیحاً دکمهای یا قارچ قهوهای)
پیاز یا موسیر: 1 عدد
سیر: 2 حبه
کره: 2 قاشق غذاخوری
آویشن خشک یا تازه: کمی
ژامبون خام یا پروشوتو: حدود 8 ورق (در صورت تمایل میتوان حذف کرد)
خردل دیژون: 2 قاشق غذاخوری
برای لایه بیرونی:
خمیر هزارلا (پاف پیستری): 1 بسته (500 گرم)
زرده تخممرغ: 1 عدد (برای رومال)
مراحل تهیه:
1. آمادهسازی گوشت:
گوشت را با نمک و فلفل مزهدار کنید.
آن را در تابه داغ با کمی روغن یا کره، از همه طرف فقط بهمدت 2-3 دقیقه سرخ کنید تا سطح آن قهوهای شود. سپس روی توری بگذارید تا خنک شود.
در صورت تمایل، وقتی خنک شد، روی گوشت خردل دیژون بمالید.
2. تهیه داکسل قارچ (duxelles):
قارچها، پیاز و سیر را ریز خرد یا در غذاساز له کنید.
مواد را با کره و آویشن روی حرارت ملایم تفت دهید تا آب قارچ کاملاً کشیده شود و مخلوط خشک شود. سپس کنار بگذارید تا سرد شود.
3. بستن گوشت:
روی یک پلاستیک (یا سلفون) ورقهای ژامبون را کنار هم بچینید.
روی آن مخلوط قارچ را پخش کنید.
گوشت را وسط بگذارید و با کمک سلفون همه مواد را دور گوشت بپیچید و سفت رول کنید.
آن را 20-30 دقیقه در یخچال بگذارید تا سفت شود.
4. پیچیدن در خمیر:
خمیر هزارلا را باز کرده، رول گوشت را وسط آن بگذارید و با دقت در آن بپیچید.
لبهها را بچسبانید و اضافیها را ببُرید. میتوانید از خمیر اضافه برای تزیین استفاده کنید.
روی خمیر زرده تخممرغ بمالید.
5. پخت:
فر را روی 200 درجه سانتیگراد (390 فارنهایت) گرم کنید.
بیف ولینگتون را 35 تا 45 دقیقه بپزید (بسته به ضخامت گوشت).
برای گوشت نیمپز (medium rare)، دمای داخلی باید حدود 54 درجه سانتیگراد باشد.
خواستگاه بیف ولینگتون:
بیف ولینگتون از بریتانیا سرچشمه گرفته و نام آن برگرفته از آرتور ولزلی، دوک اول ولینگتون است که در نبرد واترلو ناپلئون را شکست داد. گفته میشود این غذا در قرن ۱۹ میلادی به افتخار او ساخته شده است، هرچند برخی منابع معتقدند نسخهای فرانسوی یا حتی اسپانیایی نیز دارد که با تأثیر از غذاهایی مثل پاته آن کروت (pâté en croûte) و فیله ان کروت (filet en croûte) شکل گرفته است.
بهترین زمان و روش طبخ:
زمان سرو: این غذا معمولاً برای جشنها و مناسبتهای ویژه مثل کریسمس، سال نو، یا مهمانیهای خاص طبخ میشود.
بهترین طبخ: در فر با دمای دقیق و کنترلشده، استفاده از دماسنج گوشت برای اطمینان از پخت مناسب درون فیله ضروری است. اگر گوشت بیش از حد بپزد، خشک و بیمزه خواهد شد.
طرز تهیه استیک فیله گوساله (Beef Tenderloin Steak) + معرفی بهترین نوع طبخ از نظر کشورها
مواد لازم برای دو نفر:
فیله گوساله (Tenderloin): ۲ عدد (هر کدام حدود ۲۰۰ گرم)
روغن زیتون یا کره: ۲ قاشق غذاخوری
نمک درشت: به میزان لازم
فلفل سیاه تازه آسیاب شده: به میزان لازم
سیر خرد شده: ۲ حبه (اختیاری)
رزماری یا آویشن تازه: چند شاخه (اختیاری)
مراحل پخت استیک فیله گوساله:
۱. آمادهسازی گوشت:
استیکها را از یخچال بیرون بیاورید تا ۳۰ تا ۶۰ دقیقه در دمای اتاق بمانند.
سطح گوشت را با حوله کاغذی خشک کنید.
روی استیکها نمک درشت و فلفل سیاه تازه بپاشید. اگر خواستید، کمی روغن زیتون هم روی آنها بمالید.
۲. انتخاب روش پخت:
بهترین روش برای فیله گوساله، پخت در تابه چدنی داغ یا گریل است. فیله گوساله گوشتی لطیف و بدون چربی زیاد است، پس پخت سریع و داغ باعث حفظ لطافت آن میشود.
۳. پخت در تابه:
تابه چدنی را تا حد ممکن داغ کنید.
کره و کمی روغن را اضافه کنید (روغن مانع سوختن کره میشود).
استیک را در تابه قرار دهید و هر طرف را ۲ تا ۳ دقیقه سرخ کنید (برای "rare" یا نیمپز ۴ تا ۵ دقیقه در مجموع).
اگر میخواهید "medium rare" یا "medium" باشد، هر طرف ۴ تا ۵ دقیقه سرخ کنید.
در اواخر پخت، سیر و رزماری را اضافه کنید و با قاشق، کرهی داخل تابه را روی استیک بریزید.
۴. استراحت دادن به استیک:
بعد از پخت، استیکها را از تابه درآورده و روی تخته یا بشقاب بگذارید، سپس با فویل بپوشانید و ۵ دقیقه استراحت دهید تا آب گوشت درون بافت بماند.
بهترین نوع طبخ در کشورهای مختلف:
کشور نوع طبخ محبوب استیک
فرانسه پخت در کره همراه با سیر و آویشن، سطح کاراملی و داخل نیمپز (medium rare)
آمریکا :پخت در گریل یا باربیکیو، همراه با سس استیک یا کره سیر
آرژانتین :پخت ساده روی آتش با حداقل ادویه، سرو با سس چیمیچوری
ژاپن :طبخ دقیق و کنترلشده با گوشت واگیو، اغلب روی تابه داغ و با نمک کم
ایران :اغلب استیکها کامل پخته میشوند (well done) و همراه با قارچ، سیبزمینی و گاهی سس قارچ
از نظر طعم و لطافت، روش فرانسوی و آرژانتینی بیشتر توصیه میشوند چون به بافت لطیف فیله احترام میگذارند.
طرز تهیه بیف مدالیون (Beef Medallion)
بیف مدالیون یکی از غذاهای شیک و محبوب است که معمولاً در رستورانهای لوکس سرو میشود. این غذا شامل قطعاتی از فیله گوشت گاو است که به صورت گرد و کوچک بریده شدهاند (شبیه به "مدال") و معمولاً با سسهای خاص مانند سس قارچ یا فلفل سرو میشوند.
مواد لازم برای ۲ نفر:
فیله گاو: ۴ عدد برش مدالیونی (هرکدام حدود ۱۵۰ گرم)
نمک و فلفل سیاه تازه: به مقدار لازم
روغن زیتون یا کره: ۲ قاشق غذاخوری
سیر لهشده: ۱ حبه
رزماری یا آویشن تازه: چند شاخه (اختیاری)
سس پیشنهادی: سس فلفل یا سس قارچ
طرز تهیه:
آمادهسازی گوشت برشهای گوشت را از یخچال درآورده و بگذارید به دمای محیط برسد. سپس دو طرف آن را با نمک و فلفل مزهدار کنید.
سرخ کردن تابهای چدنی یا ضخیم را روی حرارت زیاد گرم کنید. روغن یا کره را اضافه کنید. وقتی داغ شد، گوشتها را در تابه قرار دهید. هر طرف را حدود ۳–۴ دقیقه سرخ کنید تا قهوهای شود و سطح آن کاراملی شود. اگر استیک نیمپز یا مدیوم میخواهید، بیش از این نپزید.
اضافهکردن عطرها (اختیاری)در ۳۰ ثانیهی پایانی، سیر لهشده و شاخههای رزماری یا آویشن را اضافه کنید و با قاشق روغن داغشده را روی گوشت بریزید تا عطر جذب شود.
استراحت دادن گوشت را از تابه خارج کرده و روی آن فویل بگذارید تا ۵ دقیقه استراحت کند. این مرحله باعث حفظ آب گوشت میشود.
سروبا سس مورد علاقه مانند سس فلفل، سس قارچ یا سس قرمز مخصوص استیک و سبزیجات بخارپز یا پوره سیبزمینی سرو کنید.
چه کسی بیف مدالیون را اولین بار پخت؟
اطلاعات دقیق تاریخی درباره نخستین فردی که بیف مدالیون را پخته، موجود نیست؛ زیرا این غذا بخشی از سنتهای آشپزی اروپایی، بهویژه فرانسوی و ایتالیایی است. نام «مدالیون» از شکل گرد و کوچک برشهای فیله گرفته شده و احتمال زیاد اولین بار در آشپزی کلاسیک فرانسه در قرن ۱۸ یا ۱۹ بهکار رفته است.در آن زمان، استفاده از فیله گاو در اندازههای کوچک برای ایجاد وعدهای شیک و سبک رایج بوده است، و بعدها این روش به نام مدالیون (medallion) شناخته شد.