بیات کردن استیک یا همان "آجینگ" (aging) فرآیندی است که در آن گوشت پس از ذبح به مدت مشخصی در شرایط کنترل‌شده (از نظر دما و رطوبت) نگهداری می‌شود. این فرآیند به دلایل زیر انجام می‌شود:

1. تردتر شدن گوشت
در طول فرآیند بیات شدن، آنزیم‌های طبیعی موجود در گوشت شروع به تجزیه بافت‌های عضلانی و پیوندهای کلاژن می‌کنند. این تجزیه باعث نرم‌تر شدن گوشت می‌شود و خوردن آن را لذت‌بخش‌تر می‌کند.

2. افزایش طعم
بیات کردن استیک موجب افزایش غلظت طعم گوشت می‌شود. در این فرآیند، رطوبت سطحی کاهش می‌یابد و ترکیبات طعمی در گوشت متمرکزتر می‌شوند. این امر به استیک طعمی غنی‌تر و پیچیده‌تر می‌دهد.

3. از بین رفتن بوی ناخوشایند
گوشت تازه معمولاً بوی تندی دارد که ممکن است برای برخی افراد ناخوشایند باشد. بیات کردن این بو را کاهش داده و گوشت را دلپذیرتر می‌کند.

4. بهبود بافت
تجزیه پروتئین‌ها و چربی‌ها در فرآیند بیات شدن، بهبود ساختار و بافت گوشت را در پی دارد و باعث می‌شود گوشت در هنگام پخت حالت آبدارتر و مطبوع‌تری داشته باشد.


انواع فرآیند بیات کردن:

1. بیات خشک (Dry Aging):گوشت در محیطی با دمای کنترل‌شده و رطوبت پایین برای چند هفته تا چند ماه نگهداری می‌شود. این روش عطر و طعمی خاص به گوشت می‌دهد.

2. بیات مرطوب (Wet Aging):گوشت در بسته‌بندی خلأ قرار داده می‌شود و در یخچال نگهداری می‌شود. این روش سریع‌تر و ارزان‌تر است.


چرا بیات کردن مهم است؟
گوشت بیات نشده ممکن است بافت سفت‌تری داشته باشد و طعم آن به اندازه گوشت بیات‌شده غنی نباشد. بنابراین، بیات کردن یک مرحله کلیدی در آماده‌سازی استیک‌های باکیفیت است که در رستوران‌های حرفه‌ای یا آشپزی تخصصی انجام می‌شود.

انواع استیک ها در مستر قصاب

تعریف فیله
فیله به بخش نرم و لطیفی از گوشت حیوانات (مانند گاو، گوسفند یا مرغ) گفته می‌شود که بدون استخوان است و از قسمت‌های کم‌تحرک بدن حیوان گرفته می‌شود. به دلیل بافت نرم و طعم لذیذ، فیله معمولاً گران‌تر از دیگر بخش‌های گوشت است. برای مثال:

فیله گاو: از بخش کم‌تحرک کمر (Loin) حیوان گرفته می‌شود و یکی از لطیف‌ترین قسمت‌های گوشت گاو است.
فیله مرغ: همان گوشت بدون استخوان و پوست از قسمت سینه مرغ است.

تعریف استیک
استیک به برش‌های نسبتاً ضخیم و بزرگ از گوشت (معمولاً گوشت قرمز) گفته می‌شود که از قسمت‌های مختلف بدن حیوان تهیه می‌شود. استیک‌ها می‌توانند از بخش‌هایی مانند فیله، راسته یا دنده تهیه شوند. انواع مختلف استیک براساس نوع برش و قسمت مورد استفاده:
فیله استیک (Filet Mignon): استیکی نرم و لطیف که از فیله گاو تهیه می‌شود.

ریب‌آی استیک: از قسمت دنده‌ها با چربی بیشتر و طعمی قوی‌تر تهیه می‌شود.

سرلوین استیک: از قسمت کمر حیوان با بافتی کمی سفت‌تر نسبت به فیله است.
 

تفاوت کلیدی:
فیله: بیشتر بر نوع گوشت تأکید دارد (نرم‌ترین و بدون استخوان).
استیک: بر روش برش و آماده‌سازی گوشت تمرکز دارد.

گوشت گوساله “گیلک جونه” و گوشت ماده گوساله (ماده گاو جوان) تفاوت‌هایی در کیفیت، بافت، و کاربرد دارند که بر اساس نحوه پرورش و شرایط دام، طعم و استفاده نهایی متفاوتی پیدا می‌کنند.

1. پرورش و تغذیه:

    •    گیلک جونه: این گوشت از گوساله‌های نژاد محلی گیلان تهیه می‌شود که در شرایط طبیعی و تغذیه سالم رشد می‌کنند. استفاده از مراتع سرسبز و تغذیه ارگانیک باعث می‌شود گوشت گوساله گیلک جونه لطیف‌تر و خوش‌طعم‌تر باشد و این ویژگی‌ها در محبوبیت آن برای غذاهای خاص مانند استیک و کباب تأثیرگذار است.

    •    ماده گاو: گوشت ماده گاو معمولاً از گاوهایی تهیه می‌شود که برای تولید شیر و سپس گوشت استفاده می‌شوند. به دلیل سن بیشتر دام‌ها در زمان ذبح، گوشت آن‌ها سفت‌تر و بافتی چرب‌تر دارد. این نوع گوشت بیشتر برای خوراک‌های طولانی‌مدت مانند خورشت و آبگوشت مناسب است.

2. بافت و نرمی گوشت:

    •    گیلک جونه: گوشت این گوساله‌ها معمولاً بسیار نرم‌تر و لطیف‌تر است. این ویژگی باعث می‌شود که برای پخت سریع در غذاهایی مانند استیک یا کباب ایده‌آل باشد. همچنین، چربی کمتری در بافت آن وجود دارد که به کیفیت و سلامت گوشت کمک می‌کند.

    •    ماده گاو: گوشت ماده گاو معمولاً سفت‌تر و حاوی چربی بیشتری است. این گوشت به دلیل سفتی و نیاز به پخت طولانی، بیشتر در غذاهایی که نیاز به پخت آرام و مداوم دارند، مثل آبگوشت و خوراک استفاده می‌شود.

3. طعم و کاربرد:

    •    گیلک جونه: به دلیل تغذیه طبیعی و جوان بودن دام، طعم ملایم‌تر و لطیف‌تری دارد و معمولاً در رستوران‌های لوکس و برای غذاهایی که نیاز به طعم طبیعی گوشت دارند، استفاده می‌شود.

    •    ماده گاو: طعم آن قوی‌تر است و به دلیل بافت سفت‌تر، بیشتر برای غذاهایی که به ادویه‌های زیاد و پخت طولانی نیاز دارند، مناسب است.

بنابراین، گوشت گوساله گیلک جونه بیشتر برای غذاهای لوکس و نیازمند به گوشت نرم مناسب است، در حالی که گوشت ماده گاو به دلیل سفتی و چربی بیشتر در غذاهای سنتی و خورشتی استفاده می‌شودبا این تفاوت که تو مجموعه مسترقصاب فقط گوساله گیلک شارژ میشه.

گوساله “گیلک جونه” یکی از محصولات ویژه فروشگاه آنلاین مستر قصاب است که به دلیل کیفیت بالای گوشت و پرورش در شرایط خاص مورد توجه قرار گرفته است. این گوشت به دلیل تغذیه سالم دام‌ها و استفاده از نژادهای محلی گیلان، دارای طعمی لذیذ و بافتی نرم است و برای استفاده در انواع غذاها مانند استیک، کباب، و خورشتی مناسب است.


 

در مستر قصاب، شما می‌توانید بخش‌های مختلف گوشت گوساله، از جمله فیله، ران، راسته، و انواع استیک‌ها را خریداری کنید.

 

همچنین، این فروشگاه محصولات آلایشی مانند مغز، زبان و قلم گوساله را نیز ارائه می‌دهد که برای تهیه غذاهای سنتی و مغذی کاربرد دارند.

مستر قصاب اینجاست تا گوشت گوساله کشتار روزبا تنوع بیش از 20 نوع محصول با برش دلخواه شما و بسته بندی مناسب همراه با زنجیره سرد درب منزل تحویل شما عزیزان بده.

استیک انتروکوت (Entrecôte)  یک نوع برش معروف از گوشت گاو است که از بخش بین دنده‌ها (ribeye) گرفته می‌شود. این استیک به دلیل ترکیب مطلوب چربی و گوشت، طعمی لذیذ و بافتی نرم دارد.  این استیک با نام فرانسوی اش شبیه استیک آمریکایی ریب آی است. ترکیبی از چهاررشته ماهیچه که یک لایه چربی به آن چسبیده است. تشخیص بین این دواستیک دشوار است. در ادامه همه چیز درباره استیک انتروکوت را بررسی می‌کنیم:

1. منشاء برش انتروکوت
کلمه "انتروکوت" ریشه فرانسوی دارد و به معنای "میان دنده" است. این برش از قسمت میانی گوشت دنده گرفته می‌شود و به همین دلیل نسبت به دیگر برش‌ها از چربی‌های بیشتری برخوردار است که طعم و مزه خاصی به آن می‌بخشد.

2. ویژگی‌های استیک انتروکوت
- چربی مناسب: چربی‌های درون‌بافتی (marbling) این استیک باعث می‌شود در زمان پخت، گوشت نرم و آبدار باقی بماند.
- نرمی و لطافت: به دلیل چربی و محل برش، انتروکوت یکی از نرم‌ترین و پرطرفدارترین برش‌های استیک است.
- طعم غنی: چربی‌های موجود در این نوع گوشت طعمی عمیق و غنی به آن می‌بخشند که بسیار محبوب است.

 3. روش‌های پخت
- گریل کردن: یکی از محبوب‌ترین روش‌ها برای پخت استیک انتروکوت، گریل کردن آن بر روی حرارت مستقیم است. این روش باعث ایجاد یک لایه خارجی ترد و در عین حال حفظ نرمی داخلی می‌شود.
- تابه‌ای: می‌توانید انتروکوت را در تابه‌ای با کمی کره و روغن زیتون سرخ کنید. با این روش، سطح خارجی استیک طلایی و کاراملی می‌شود.
- کباب کردن: برای عاشقان کباب، انتروکوت می‌تواند گزینه بسیار خوبی باشد، چرا که چربی‌های آن در حین پخت روی آتش یا زغال به خوبی ذوب می‌شوند و گوشت را خوشمزه‌تر می‌کنند.

4. درجات پخت
- Rare (نادر): گوشت درون استیک خام و قرمز باقی می‌ماند و فقط لایه بیرونی آن پخته می‌شود.
- Medium Rare (نیمه پخته): گوشت داخل استیک هنوز کمی قرمز و آبدار است، اما کمی بیشتر پخته شده است.
- Medium (متوسط): گوشت به طور یکنواخت پخته شده و همچنان آبدار است.
- Well Done (کامل پخته): گوشت کاملاً پخته و هیچ رنگ قرمزی درون آن باقی نمی‌ماند.

5. سس‌ها و افزودنی‌ها
انتروکوت اغلب با سس‌هایی مانند:
- سس قارچ
- سس کره و سیر
- سس فلفل
سرو می‌شود. همچنین برخی از افراد این استیک را با نمک و فلفل ساده می‌پزند تا طعم طبیعی آن حفظ شود.

6. پیشنهادات سرو
انتروکوت معمولاً همراه با سیب‌زمینی سرخ‌کرده، سبزیجات بخارپز، سالاد و حتی نان فرانسوی سرو می‌شود. استفاده از موادی مانند رزماری، آویشن، یا کره گیاهی نیز می‌تواند طعم آن را بهتر کند.

7. نکات تغذیه‌ای انتروکوت به دلیل داشتن چربی بالا، کالری بیشتری نسبت به دیگر برش‌های گوشت دارد. برای کسانی که رژیم کم‌چربی دارند، مصرف این استیک باید کنترل شود. اما به دلیل وجود پروتئین و چربی‌های مفید، منبع خوبی از انرژی و مواد مغذی است.

1. بیات کردن گوشت (Aging)

بیات کردن گوشت، فرآیندی است که در آن گوشت به‌طور کنترل‌شده و برای مدت معین در دمای خاصی نگهداری می‌شود تا بافت آن نرم‌تر و طعم آن بهتر شود. این فرآیند به دو روش انجام می‌شود:

بیات کردن خشک (Dry Aging):
- گوشت بدون پوشش در محیطی با دمای کنترل شده (بین 0 تا 3 درجه سانتی‌گراد) و رطوبت پایین قرار می‌گیرد.
- این روش ممکن است چندین هفته طول بکشد. در طول این مدت، آب از سطح گوشت تبخیر می‌شود و بافت آن متراکم‌تر و طعم آن قوی‌تر می‌شود.
- نتیجه: گوشت تردتر و غنی‌تر از طعم است.

بیات کردن مرطوب (Wet Aging):
- گوشت در بسته‌بندی‌های خلا نگهداری می‌شود. این روش سریع‌تر است و به طور معمول طی چند روز تا یک هفته انجام می‌شود.
- در این روش رطوبت گوشت حفظ می‌شود و طعم گوشت ملایم‌تر از بیات کردن خشک است.
  
 2. شیوه پخت استیک فیله مینیون

استیک فیله مینیون از برش فیله گوساله تهیه می‌شود و به دلیل نرمی و لطافت گوشت، برای پخت این استیک روش‌های ملایم مناسب‌تر هستند.

مواد لازم:
- فیله مینیون (حدود 200-250 گرم برای هر نفر)
- کره (50 گرم)
- روغن زیتون یا روغن گیاهی
- نمک و فلفل سیاه
- سیر (2 حبه، له شده)
- رزماری یا آویشن تازه

 مراحل پخت:

1. آماده‌سازی گوشت:
   - ابتدا گوشت را حداقل 30 دقیقه قبل از پخت از یخچال خارج کنید تا به دمای اتاق برسد. این کار باعث پخت یکنواخت گوشت می‌شود.
   - فیله مینیون را به ضخامت حدود 5 سانتی‌متر برش بزنید.
   - سطح گوشت را با نمک و فلفل سیاه تازه آسیاب‌شده مزه‌دار کنید.

2. سرخ کردن اولیه:
   - در یک تابه چدنی، مقدار کمی روغن زیتون یا روغن گیاهی را با کره ذوب کنید.
   - گوشت را در تابه داغ قرار دهید و هر طرف آن را حدود 2 تا 3 دقیقه سرخ کنید تا رنگ قهوه‌ای طلایی به خود بگیرد.
   - وقتی که هر دو طرف گوشت سرخ شد، سیر له شده و شاخه‌های رزماری یا آویشن را به تابه اضافه کنید و گوشت را با مخلوط کره‌ای که طعم‌دار شده، مرتباً چرب کنید.

3. پخت در فر:
   - تابه را به فر از پیش گرم‌شده در دمای 200 درجه سانتی‌گراد منتقل کنید (یا اگر تابه مناسب فر نیست، گوشت را به ظرف مناسب فر منتقل کنید).
   - بسته به میزان پختی که می‌خواهید (کمی پخته، متوسط، یا کاملاً پخته)، گوشت را 5 تا 10 دقیقه در فر نگه دارید. برای استیک متوسط، حدود 6 دقیقه کافی است.
   
4. استراحت گوشت:
   - پس از خارج کردن گوشت از فر، آن را روی یک سطح گرم قرار داده و حدود 5 دقیقه استراحت دهید تا آب گوشت در آن توزیع شود و ترد و آبدار بماند.

5. سرو:
   - استیک فیله مینیون را با سس‌هایی مانند سس قارچ یا سس کره سرو کنید. سبزیجات گریل‌شده یا پوره سیب‌زمینی نیز گزینه‌های عالی برای همراهی هستند.

این شیوه پخت، باعث می‌شود تا فیله مینیون بافتی نرم، آبدار و خوش‌طعم داشته باشد.

استیک تی بن (T-Bone)بیات کردن (Aging)


استیک تی بن یک برش محبوب از گوشت گاو است که شامل دو نوع گوشت است: یک قسمت از (فیله مینیون) و یک قسمت از (نیویورک استریپ) که توسط استخوان تی‌شکل جدا می‌شود. بیات کردن این استیک کمک می‌کند تا طعم و بافت آن بهبود یابد. دو روش رایج برای بیات کردن استیک تی بن عبارتند از: (بیات کردن خشک) و(بیات کردن تر).
 

۱. بیات کردن خشک (Dry Aging)
- زمان: ۲ تا ۴ هفته (یا حتی بیشتر برای طعم‌های عمیق‌تر)
- روش: استیک تی بن را در محیطی با دمای ۰ تا ۳ درجه سانتی‌گراد و رطوبت ۸۰٪ به صورت باز یا با پوششی از پارچه نازک قرار دهید. این روش باعث می‌شود که گوشت رطوبت خود را از دست بدهد و طعم قوی‌تری پیدا کند.
- نتیجه: طعم قوی‌تر و لایه‌ای خشک‌تر روی سطح گوشت که قبل از پختن باید برداشته شود.

۲. بیات کردن تر (Wet Aging)
- زمان: ۱ تا ۲ هفته
-روش: استیک را در یک کیسه پلاستیکی وکیوم قرار داده و در یخچال نگهداری کنید. در این روش، گوشت در آب خود بیات می‌شود و هیچ رطوبتی از دست نمی‌دهد.
- نتیجه: طعمی نرم‌تر و آبدارتر نسبت به بیات کردن خشک، ولی بدون تغییر قابل توجه در طعم.

شیوه‌های پخت استیک تی بن (T-Bone Steak)

۱. گریل کردن (Grilling)
- دمای مناسب: استفاده از دو ناحیه حرارتی روی گریل، یکی داغ برای سوزاندن سریع سطح گوشت و دیگری با دمای پایین‌تر برای پختن آرام آن.
- زمان پخت: ۴ تا ۵ دقیقه در هر طرف برای مدیوم-رِیر (medium-rare).
- نکته: گوشت را قبل از گریل کردن به مدت ۳۰ دقیقه در دمای اتاق قرار دهید تا به طور یکنواخت پخته شود. همچنین، بعد از پخت باید استیک را ۵ تا ۱۰ دقیقه استراحت دهید تا آب گوشت به خوبی جذب شود.

۲. سرخ کردن در تابه (Pan-Seared)
- مراحل:
  1. استیک را با نمک و فلفل مزه‌دار کنید.
  2. تابه چدنی را با دمای بالا گرم کنید و کمی روغن اضافه کنید.
  3. استیک را به مدت ۳ تا ۴ دقیقه در هر طرف سرخ کنید تا قهوه‌ای طلایی شود.
  4. تابه را به فر ۲۰۰ درجه سانتی‌گراد منتقل کنید تا به دمای داخلی دلخواه برسد.
- نکته:استفاده از کره، سیر و رزماری در پایان پخت برای طعم بهتر توصیه می‌شود.

۳. پخت در فر (Oven Roasting)
- مراحل:
  1. استیک را در تابه سرخ کنید تا هر دو طرف طلایی شوند.
  2. سپس استیک را به فر گرم شده در دمای ۲۰۰ درجه سانتی‌گراد منتقل کنید و به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه بپزید.
  3. دمای داخلی گوشت برای (مدیوم-رِیر) باید حدود ۵۴ درجه سانتی‌گراد باشد.

نکات کلیدی:
- دما سنج گوشت: استفاده از دماسنج برای اطمینان از رسیدن به دمای داخلی دلخواه (۵۴ درجه سانتی‌گراد برای مدیوم-رِیر) ضروری است.
- استراحت دادن گوشت: بعد از پخت، استیک را به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه استراحت دهید تا آب گوشت به خوبی توزیع شود.

اگرچه استیک به تنهایی نیز با رعایت نکات انتخاب و خرید مناسب گوشت بسیار لذیذ است، ااما جهت سرو استیک از برخی سس های معروف بر حسب ذائقه تان استفاده کنید که در ادامه روش تهیه سس های متناسب با استیک توضیح داده می شود:

	سس سالسا گوجه فرنگی ها را بشوید و روی پوست آنها را با استفاده از چاقو بصورت بعلاوه برش بدهید و داخل آب جوش به مدت 10 تا 15 دقیقه قرار دهید . سپس از آب جوش خارج کرده و داخل ظرف یخ بیندازید و به آرامی پوست گوجه فرنگی ها را بکنید.گوجه فرنگی، سیر، پیاز چه ، گشنیز، فلفل قرمز نمک و فلفل سیاه را داخل مخلوط کن ریخته تا پوره یک دستی به شما بدهد و برای اینکه عطر و طعم خوبی به شما بده آن را به مدت چند ساعت در یخچال قرار دهید.
سس لوبیا 200 گرم لوبیا سیاه پخته را به همراه یک قاشق چای خوری شکر، 2 قاشق چای خوری پودر پنج ادویه چینی، 1/2 قاشق چای خوری زنجبیل رنده شده، یک عدد فلفل چیلی،2 قاشق چایخوری ارده، 2 قاشق سوپخوری سرکه سیب، 2 قاشق چایخوری سویا سس و 5 قاشق سوپ خوری آب در غذاساز میریزیم تا پوره گردد. پوره را در تابه ای ریخته و به مدت 5 دقیقه حرارت می دهیم تا سس شفافی بدست آید.
	سس خردل 2 قاشق سوپ خوری سس خردلل دیژان را به همراه 100 گرم خامه در تابه ای بریزید و روی حرارت ملایم قرار دهید تا گرم و یکدست گردد سپس کمی نمک و فلفل سیاه به آن بیافزایید و هم بزنید.
سس پستو گردو را با پنیر، سیر، ریحان و مقداری نمک و فلفل در غذا ساز بریزید تا کاملا مخلوط و له شوند و اگر هم دوست داشته باشید دانه های کاج مثل کرانچی شود میتوانید در هنگام مخلوط کردن و خرد کردن مواد از له شدن آن جلو گیری کنید. روغن زیتون را هم به بقیه مواد داخل غذا ساز اضافه کنید و سرعت را کم کنید تا سس با روغن مخلوط شود و کاملا یکدست شود.
	سس تریاکی 2 قاشق سوپ خوری مرین را همراه ۴ قاشق سوپ خوری سویاسس، یك قاشق چای خوری شکر (نرم و دانه ریز) و ۲ قاشق سوپ خوری سرکه برنج در تابه ای بریزید و روی حرارت ملایم قرار دهید تا غلیظ شود.

برای نرم شدن گوشت دنده گوسفند را به مدت دو ساعت در دمای محیط قرار دهید، سپس با نمک و فلفل و روغن زیتون مزه دار کنید. سایر مواد، فندق، پسته، دانه گشنیز، کنجد و دانه زیره همه را با مخلوط‌ کن خرد می کنیم. دنده گوسفند را در ظرفی با مخلوط می غلتانیم و مواد را به نحوی که به گوشت چسبانده شود مخلوط میکنیم. در ظرف تابه چدنی حاوی روغن دنده گوسفند را سرخ می کنیم تا طلایی شود. سپس آن را  با فویل آلومینیومی بپوشانید و در سینی فر قرار می دهیم و 20 دقیقه روی حرارت 180 درجه سانتی‌گراد گرم کرده‌اید می پزیم. پس از پخت که خنک شد سپس فویل آلومینیومی را از روی آن می داریم.

آبگوشت یکی از غذاهای اصیل و مقوی ایرانی است که با دقت و توجه می توان آن را با طعم بسیار مطبوع تهیه کرد نکته ای که برای تهیه آبگوشت باید به آن توجه شود این است که بعد از جوش آمدن در ظرف را محکم بست و حرارت را ملایم نمود تا آبگوشت با بخار پخته شود و آب ان تبخیر نشود تا مجبور شویم به آن آب اضافه کنیم.

مواد لازم برای 6 نفر:

طرز تهیه:

گوشت را تیکه تیکه می کنیم و می شوئیم سپس با لوبیا و پیاز خرد کرده و 5 تا 6 لیوان آب در حرارت ملایم بار می کنیم تا کمی گوشت بپزد بعد هسته های لیمو را بیرون می آوریم و داخل آن می کنیم . سبزی تمیز شده را خرد و با روغن تفت می دهیم و داخل گوشت میریزیم و می گذاریم گوشت کامل بپزد در انتهای پخت 5 تا 6 عدد سیب زمینی پوست گرفته شده به همراه نمک و فلفل و زرچوبه به آن اضافه می کنیم.

این روزها گوشت منجمد برزیلی خیلی مطرح است از طرفی برخی در مصرف آنها شک دارند که این گوشت ها منجمد هستند و از کشورهای دیگر وارد می شوند، فاقد ارزش غذایی بوده و حتی مصرف حبوبات به آنها ارجحیت دارد. در واقع، تفاوت گوشت منجمد با گوشت تازه زمانی است که بعد از کشتار دام، گوشت با متد های خاصی فریز می گردد. و  زمانیکه گوشت منجمد گردد مدت زمان نگهداری آن طولانی تر می گردد. در اثر نگهداری طولانی مدت، آهن افت زیادی نمی کند اما از ویتامین ها تا حدی کاسته می شود. هنگام رفع انجماد اگر این کار به درستی صورت نگیرد، آهن گوشت نیز به میزان قابل ملاحظه ای کاهش می یابد ولی اگر رفع انجماد صحیح باشد، آهن گوشت منجمد در مقایسه با آهن گوشت تازه چندان فرقی نخواهد داشت. دلیل ارزان تر بودن این گوشت ها هم این است که در برزیل قیمت تمام شده گوشت و سایر موادغذایی نسبت به ایران پایین تر است و بنابراین هیچ مشکلی در پی مصرف آنها سلامت مصرف کننده را تهدید نمی کند.یخ زدایی گوشت به کمک حرارت سبب ایجاد خونابه شده و همراه با این خونابه ویتامین و املاح هم به مقدار زیادی از دست می رود. یادتان باشد که گوشت منجمد هنگام مصرف باید ابتدا از فریزر به یخچال منتقل شده و کم کم در عرض چند ساعت از حالت انجماد خارج شود. در این حالت، خونابه کمتری تشکیل شده و اکثر مواد مغذی گوشت حفظ خواهند شد. از سوی دیگر ارزان بودن گوشت‌های برزیلی یکی از دلایل وجود تقاضا برای خرید است.

گوشت، در غذا ها به عنوان ماده اصلی استفاده می گردد، اما چگونگی طبخ گوشت در لطافت و طمع خوب آن تاثیر بسیاری دارد. مرینیت گوشت به معنی مزه دار کردن و طمع دار کردن آن است. برای مزه دار کردن گوشت می بایست گوشت برای مدتی در مواد خوابانده شود. جهت مزه دار کردن گوشت آن را در موادی که اغلب شامل ادویه و چاشنی های مختلف هستند قرار میدهیم، این کار طعم گوشت را بسیار لذیذ می کند. حتی پس از مرینیت گوشت می توان آن را به مدت 3 ماه در فریزر هم نگهداری نمود. برخی اوقات که زمان کافی را برای مزه ­دار کردن گوشت به روش خوابانیدن در مواد مرینیت ندارید، میتوان کلیه مواد مرینیت را به همراه گوشت در کیسه پلاستیکی ریخته و با تکان دادن محتوبات، گوشت مزه­ دار می گردد. این مدل برای مرینیت کردن گوشت های خردشده کاربرد بیشتری دارد. یکی از راه های مزه کردن از طریق رنده انجیر می باشد که مزه خوبی به گوشت میدهد. روش دیگر خواباندن گوشت در سرکه است که این راه نه­ تنها گوشت را طعم­ دار و مرطوب می­کند، همچنین بخاطر اسید، پروتئین­های سطحی گوشت تغییر کرده و فیبرهای آن نرم می شود. سعی شود در این مدل مرینیت،ظروف شیشه ای یا چینی برای خواباندن مواد استفاده شود. برگ بو تاثیر بسیار زیادی در از بین بردن بوی زهم گوشت و خوشمزه شدن آن دارد سپس بعد از پخت آن‌ها را خارج کنید. افزودن آب قلم به گوشت باعث خوشمزه تر غذا می شود حتی می توان مقداری آب قلم همیشه در فریز داشت.‎ برای گرفتن بوی زهم گوشت استفاده از پیاز فراوان، سیر و ادویه‌‌هایی مثل فلفل و زنجبیل و دارچین استفاده کنید.همچنین افزودن پوست مرکبات، شنبلیله، فلفل، گیاهان تازه و ادویه مانند زیره، گشنیز، انیسون و دارچین نیز می تواند گوشت را طعم دار کند.

از مهمترین نکات در آشپزی، آشنایی با  انواع برش گوشت و محل آن‌ برش ها روی لاشه گوشت است، که این روش ها در مناطق و کشورهای مختلف تفاوت دارد که عناوین مختلفی نیز به آنها داده می شود.برای مثال در کشور ایالت متهده آمریکا، محبوبترین نوع گوشت، گوشت گاو است، در بریتانیا دنده کباب را بهترین نوع گوشت می دانند. هر قسمتی از عضلات حیوان که بیشتر در معرض فعالیت است، طعم بهتری دارد.اما سایر قسمتها که دارای حرکت کمتر باشند، نرم تر هستند. برخی گوشت ها نیز به صورت آب پز پخته می شوند،که این نوع گوشت ها اغلب در خورشت ها و  در غذاهای ترکیبی مورد استفاده قرار میگیرند.اما اگر نحوه برش گوشت با شیوه پخت متناسب نباشد، هرگز طعم مورد نظر را نخواهد یافت. برای مثال می بایست برای کوتاه و سفت نشدن گوشت آن را در جهت متقاطع رگه‌ ها، ببُرید و برای ترد ماندن گوشت آن‌ را در جهت عمود به رگه‌ ها برش دهید.

انواع برش گوشت:

1- برش های نیم شقه خلفی: به شرح ذیل است:

• ناحیه کوچک کمر (Short loin)
• پیش ناف (Flank)
• کمر (Loin)
• راسته (Sirloin)
• پایین راسته (Bottom Sirloin)
• بالای راسته (Top Sirloin)
• فیله (Tenderloin)
• ران (Leg)

2- برش های نیم شقه قدامی گوشت: به شرح ذیل است:

• کف سر دست یا گوشت بالای شانه (Chuck)
• سر سینه (Brisket)
• گردن (Neck)
• دنده (Rib)
• سینه (Plate)
• ماهیچه دست و پا (Shank)

3- برش های استیک گوشت: به شرح ذیل می باشد:

4- برش عمود بر ریشه گوشت

5- برش در جهت ریشه گوشت

6- برش مکعبی (قیمه ای)

 در گذشته، استیک را به‌ عنوان غذایی سریع و راحت در کشتی‌ ها و برای خوراک افسران تهیه می‌ کردند، اما هم اکنون در تمام جهان انواع استیک به‌ عنوان شام کلاسیک و مدرن سرو می‌ شود. تا حدی که می‌ توان گفت امروزه استیک به عنوان پر طرفدارترین غذاهای گوشتی قرار گرفته است. این برش‌ های زیبا و هوس‌ انگیز گوشت برای اینکه به این مرحله برسند، از پس راز و رمزهای آشپزهای حرفه‌ ای گذر کرده‌ اند. علاوه بر روش پخت، اینکه برای سرو استیک از چه سس یا دورچینی استفاده شود، نیز بسیار مهم است.

ابتدا پته زیتون را آماده کنید.

• پیاز، گل‌ کلم ، مارچوبه ، فلفل دلمه‌ ای، روغن زیتون، نمک و فلفل سیاه را در ظرفی مخلوط نمائید.
• فیله‌ های گوساله را به ظرف بیافزایید و با دست زیرو رو کنید تا کاملاً مزه‌ دار شوند.
• تابه گریل یا باربیکیو را از قبل روشن کنید و بگذارید تا کاملاً داغ شود سپس فیله استیک را روی آن قرار دهید، تا قبل از اینکه گوشت از سمتی که روی حرارت قرار دارد، کاملاً پخته نشده است، آن را تکان ندهید استیک را از تابه خارج کنید.
• در این فاصله، مخلوط گل‌ کلم را نیز به‌ مدت ۱۰ دقیقه در همان تابه بریزید و گریل کنید سپس آن‌ ها را از تابه خارج کنید و بقیه پته زیتون را به آن بیافزایید و هم بزنید تا کاملاً مزه‌ دار شوند. سبزیجات را در ظرف مورد نظر بریزید. فیله گریل‌ شده را کنار آن قرار دهید و سرو نمایید.

استیک به قسمتی از گوشت راسته گاو گفته می‌شود که دارای رگه‌هایی از چربی می باشد که میتوان این گوشت را یا بر روی آتش کباب و یا در روغن سرخ نماییم. استیک از لحاظ مزه مشابه کباب برگ و کباب چنجه می‌باشد و در کشورهای مختلف به روش های مختلف و متنوع طبخ می گردد.

مهمترین نکته در درست کردن آن نوع برش آن است. برش گوشت انواع مختلفی دارد مثل فیله، راسته، کتف، که هر کدام از اینها کاربرد خاصی دارد. استیک برخلاف فیله که گوشت آن به موازات بافت برش داده می شود، برخلاف جهت بافت گوشت برش میخورد.

درجه آمادگی و پخت استیک: معمولا هنگام سفارش استیک در رستوران ها، در مورد مقدار پختگی و خامی یا به اصطلاح درجه آمادگی آن از شما پرسیده می شود. پختگی گوشت بسته به سلیقه فرد به پنج دسته تقسیم می گردد:

•  آب دار Rare
•  آب دار – متوسط Medium Rare
•  متوسط  Medium
•  متوسط – مغز پخت  Medium Well
•  کاملا مغز پخت Well Done