تشخیص سن گوسفند یکی از مهم‌ترین مهارت‌ها در دامداری، خرید و فروش دام و ارزیابی کیفیت گوشت است. روش‌های مختلفی برای تعیین سن گوسفند وجود دارد، اما رایج‌ترین و دقیق‌ترین روش، بررسی دندان‌ها است.

 تشخیص سن گوسفند از روی دندان‌ها
گوسفندها مانند انسان‌ها، الگوی مشخصی برای رویش و افتادن دندان دارند. دندان‌های جلویی فک پایین (دندان‌های پیش) در این روش بررسی می‌شوند:
 تولد تا 1 سالگی:
گوسفند دارای 8 دندان شیری است (4 جفت در فک پایین).
همه دندان‌ها باریک، سفید و یکدست هستند.

 1 تا 2 سالگی:
اولین جفت دندان دائمی (جلویی) جایگزین دندان شیری می‌شود.
این دندان‌ها بزرگ‌تر، پهن‌تر و کمی زردتر از دندان‌های شیری هستند.

 2 تا 3 سالگی:
دومین جفت دندان دائمی رشد می‌کند (کنار جفت اول).

 3 تا 4 سالگی:
سومین جفت دندان دائمی ظاهر می‌شود.

 4 تا 5 سالگی:
چهارمین جفت و آخرین دندان دائمی کامل می‌شود.
حالا گوسفند دارای 8 دندان دائمی است.

 بعد از 5 سالگی:
دندان‌ها به تدریج ساییده، زرد یا کج و شکسته می‌شوند.
تشخیص دقیق سن از این مرحله سخت‌تر است.

 روش‌های دیگر (کمتر رایج ولی مکمل):
بررسی وضعیت بدنی و پوست: گوسفند پیر پوست شل‌تر، موهای خشن‌تر و افتادگی عضلات دارد.
بررسی شاخ‌ها (در نژادهایی با شاخ): با رشد سالانه حلقه‌هایی روی شاخ ایجاد می‌شود.
رفتار و تحرک: گوسفندان مسن معمولاً کندتر و کم‌تحرک‌تر هستند.
 نکته:
برای خرید بره جهت پرورش یا گوسفند جهت ذبح، دانستن سن از روی دندان بسیار مهم است.
بره‌ها معمولاً تا قبل از رشد دندان دائمی (حدود 1 سالگی) بهترین گزینه برای گوشت نرم‌تر هستند.