دانشمندان حسگر زیستی نوآورانه‌ای توسعه داده‌اند که با استفاده از نانوذرات اکسید روی و الکترودهای گرافن متخلخل، قادر به تشخیص تازگی گوشت است. این حسگر با شناسایی هیپوگزانتین، ترکیبی که پس از مرگ در اثر تجزیه آدنوزین تری‌فسفات (ATP) تشکیل می‌شود، میزان تازگی گوشت را ارزیابی می‌کند.

برخلاف روش‌های سنتی که ممکن است پرهزینه و زمان‌بر باشند، این حسگر زیستی با دقت بالای بیش از ۹۸ درصد، سطوح هیپوگزانتین را تشخیص می‌دهد و امکان ارزیابی سریع و دقیق تازگی گوشت را فراهم می‌کند.
این پیشرفت می‌تواند نقش مهمی در تضمین ایمنی و کیفیت مواد غذایی ایفا کند و به‌عنوان ابزاری کارآمد در صنایع غذایی مورد استفاده قرار گیرد.

این حسگر زیستی توسط تیمی از محققان از جمله آکادمی علوم و فناوری ویتنام (VAST) و آکادمی علوم روسیه توسعه یافته است.

این حسگر زیستی با استفاده از نانوذرات اکسید روی (ZnO) و الکترودهای گرافن متخلخل ساخته شده و برای تشخیص فساد گوشت به‌کار می‌رود. مکانیسم عملکرد آن به‌صورت زیر است:
تشخیص هیپوگزانتین:بعد از مرگ حیوان، آدنوزین تری‌فسفات (ATP) در عضلات شروع به تجزیه می‌کند و ماده‌ای به نام هیپوگزانتین تولید می‌شود. هرچه میزان این ماده بیشتر باشد، نشان‌دهنده فساد بیشتر گوشت است.

واکنش الکتروشیمیایی:حسگر، سطوح هیپوگزانتین را از طریق واکنش الکتروشیمیایی شناسایی می‌کند. وقتی گوشت فاسد می‌شود، هیپوگزانتین روی سطح حسگر اکسید شده و سیگنال الکتریکی تولید می‌کند. شدت این سیگنال نشان‌دهنده میزان فساد گوشت است.

اندازه‌گیری دقیق و سریع:برخلاف روش‌های سنتی (مانند تست‌های شیمیایی یا بررسی بوی گوشت)، این حسگر به‌طور مستقیم و با دقت ۹۸٪ مقدار هیپوگزانتین را اندازه‌گیری کرده و نتیجه را در زمان کوتاهی ارائه می‌دهد.

کاربرد در صنایع غذایی:این فناوری می‌تواند در بسته‌بندی‌های هوشمند برای نظارت بر تازگی گوشت یا در آزمایشگاه‌های کنترل کیفیت مواد غذایی به‌کار رود.
این حسگر می‌تواند گامی مهم در جلوگیری از مصرف گوشت فاسد و حفظ سلامت مصرف‌کنندگان باشد.