بوی زُخم تخممرغ معمولاً به دلایل زیر ایجاد میشود:
1. گوگرد موجود در سفیده: تخممرغ سرشار از پروتئینهایی مثل آلبومین است که حاوی گوگرد هستند. وقتی تخممرغ پخته میشود (بهخصوص اگر زیاد جوشانده شود)، ترکیبات گوگردی آزاد میشوند و باعث بوی زُخم میشوند.
2. نگهداری طولانی یا نادرست: اگر تخممرغ کهنه باشد یا در دمای نامناسب نگهداری شده باشد، ترکیباتی مثل سولفید هیدروژن در آن بیشتر تولید میشود که بوی بسیار تندی دارد.
3. تغذیه مرغ: اگر مرغهایی که تخم گذاشتند، تغذیهای با مواد حاوی گوگرد یا ماهی داشته باشند، تخممرغها ممکن است بوی خاص و زُخمی پیدا کنند.
4. نیمپز بودن: گاهی هم وقتی تخممرغ کاملاً نپخته باشه (مخصوصاً در املت یا نیمرو)، ترکیبات گوگردی بیشتر به مشام میرسن.
گوشت گوساله کمچربی است چون:
1. سن حیوان کمتر است: گوسالهها در سن پایینتر ذبح میشوند و بدنشان هنوز فرصت زیادی برای ذخیره چربی پیدا نکرده.
2. فعالیت بدنی بیشتر: گوسالهها نسبت به گاوهای مسنتر فعالترند، که باعث میشه چربی کمتری در عضلاتشون تجمع پیدا کنه.
3. رژیم غذایی سبکتر: تغذیه گوساله معمولاً متعادلتر و سبکتر از گاوهای پروار شده است.
به همین دلایل، گوشت گوساله نسبت به گوشت گاو، رنگ روشنتر و چربی کمتری داره، و برای رژیمهای غذایی کمچرب یا افراد با مشکلات قلبی توصیه میشه.
نظورت از "مهراوه" احتمالا همون "مهیاوه" (یا به لهجه محلی: مِهوه) هست؛ اگه منظورت چیز دیگهایه، لطفاً بگو تا درست راهنماییت کنم.
اما اگه منظور مهیاوه باشه، این یکی از معروفترین چاشنیها یا سسهای سنتی بندرعباس و جنوب ایرانه. طعم تند، شور و خاصی داره و معمولاً با نون محلی (مثل تموشی یا نان رُختی) خورده میشه.
---
مهیاوه چیه؟
مهیاوه یه سس تیرهرنگ و مایع نسبتاً رقیق و معطره که از ماهی تخمیر شده، ادویههای جنوبی (زیره، سیاهدانه، رازیانه، خردل، فلفل سیاه و...) و نمک زیاد درست میشه.
---
مواد اصلی:
ماهی ریز (مثل ساردین یا موتو)
نمک زیاد (برای تخمیر و نگهداری)
رازیانه، خردل، سیاهدانه، فلفل سیاه، زیره
گاهی هم کمی تمرهندی یا سیر برای طعمدهی
---
روش سنتی تهیه مهیاوه:
1. ماهیهای ریز رو خشک میکنن یا آسیاب میکنن.
2. با مقدار زیادی نمک مخلوط و توی ظرفهای سفالی یا شیشهای میذارن.
3. ادویهها رو بهش اضافه میکنن.
4. مخلوط باید چند هفته تا چند ماه در دمای گرم بمونه تا تخمیر شه.
5. بعد از تخمیر، صافش میکنن و مایع مهیاوه رو نگه میدارن.
---
نحوه مصرف مهیاوه:
روی نون محلی میریزن (مخصوصاً تموشی یا نان گرد)، گاهی با تخممرغ، خرما یا پنیر هم میخورن.
بعضیا باهاش نون رو داخل تاوه سرخ میکنن یا باهاش نون مهیاوهای میسازن (خیلی ترد و خوشعطر میشه).
قیمهریزه نخودی (که در بعضی مناطق کرمان بهش "ریزهکوفته نخودی" هم میگن) یکی از غذاهای سنتی، ساده و بسیار خوشمزهی کرمانی هست. این غذا از ترکیب نخود، گوشت، پیاز و ادویه تهیه میشه و کوفتههای کوچیکی داخل یک سس خوشطعم گوجهدار پخته میشن. غذایی ارزون، مغذی و خاطرهانگیز برای خیلی از خانوادههای کرمانی!
---
مواد لازم برای ۴ نفر:
مواد کوفتهها (قیمهریزهها):
نخود خام: ۱ پیمانه (از شب قبل خیسکرده)
گوشت چرخکرده: ۲۰۰ گرم
پیاز: ۱ عدد متوسط
نمک، فلفل، زردچوبه: به مقدار لازم
کمی آرد نخودچی (در صورت نیاز برای انسجام)
مواد سس:
پیاز: ۱ عدد بزرگ
رب گوجهفرنگی: ۲ قاشق غذاخوری
گوجهفرنگی تازه: ۲ عدد (رندهشده، اختیاری)
نمک، فلفل، زردچوبه: به مقدار لازم
روغن: به مقدار لازم
آب: حدود ۲ لیوان
---
طرز تهیه:
1. نخودها رو بپز یا خام چرخ کن (در نسخه اصیل، نخود خام چرخشده استفاده میشه). با پیاز و گوشت چرخکرده مخلوط کن. نمک، فلفل و زردچوبه بزن. مواد رو خوب ورز بده تا منسجم بشن. اگه شل بود، کمی آرد نخودچی بریز.
2. از مواد قلقلیهای کوچیک (به اندازه فندق) درست کن و توی یخچال بذار ۳۰ دقیقه استراحت کنه تا وا نره.
3. برای سس: پیاز رو خرد و سرخ کن. زردچوبه و رب گوجهفرنگی رو اضافه کن و خوب تفت بده. گوجه رندهشده هم بریز و بعد آب اضافه کن، بذار جوش بیاد.
4. حالا کوفتهها رو آروم آروم بنداز داخل سس در حال جوش. حرارت رو کم کن و حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه بذار بپزن و سس غلیظ شه.
---
نکات:
اگه خواستی نسخه کاملاً گیاهی درست کنی، گوشت رو حذف کن و فقط نخود و پیاز و ادویه بریز.
میتونی یه قاشق آبغوره یا رب انار به سس بزنی برای طعم ملسی.
این غذا معمولاً با نون سرو میشه، همراه ترشی و سبزی خوردن خیلی میچسبه.
رشتهپلو کرمانی یکی از غذاهای سنتی، خوشعطر و پرانرژی استان کرمانه که بیشتر در مراسم خاص مثل شب عید، نذری، یا مهمونیهای سنتی پخته میشه. ترکیب رشتهپلویی با کشمش، خرما و گاهی گوشت یا مرغ، طعمی شیرین و لذیذ بهش میده.
---
مواد لازم برای ۴ نفر:
برنج: ۳ پیمانه
رشته پلویی: ۱ پیمانه
خرما (بدون هسته): ۱۵ عدد
کشمش پلویی: ½ پیمانه
پیاز: ۲ عدد بزرگ
گوشت چرخکرده یا تکهای (یا مرغ): ۲۵۰ گرم (اختیاری)
دارچین، زردچوبه، فلفل، نمک: به مقدار لازم
روغن یا کره: به مقدار لازم
زعفران دمکرده: به مقدار دلخواه
خلال پسته یا بادام (اختیاری برای تزیین)
---
طرز تهیه:
1. برنج رو بشور و با آب و نمک حدود نیمساعت تا یک ساعت خیس کن.
2. اگه از گوشت چرخکرده استفاده میکنی، با پیاز و ادویه سرخش کن و کنار بذار. اگه مرغ یا گوشت تکهایه، بپز و بعد ریشریش یا خردش کن.
3. رشتههای پلویی رو توی ماهیتابه کمی تفت بده (تا فقط طلایی بشن، نسوزن).
4. برنج رو بجوشون، وقتی کمی نرم شد، رشتهها رو بهش اضافه کن و بعد از ۵–۶ دقیقه با هم آبکش کن.
5. ته قابلمه روغن بریز، یه تهدیگ نون یا سیبزمینی بذار. بعد برنج و رشته رو لایهبهلایه بریز، بین لایهها کمی زعفران، گوشت یا مرغ، کشمش، خرما و دارچین پخش کن.
6. روی برنج رو با کمی روغن یا کره داغ بده، دمکنی بذار و با حرارت کم حدود ۴۵ دقیقه تا یک ساعت دمش کن.
---
برای تزیین و سرو:
روی پلو رو با کشمش، خرما، گوشت یا مرغ تفتدادهشده، و خلال پسته یا بادام تزئین کن.
اگه دوست داشتی میتونی کمی شکر هم توی کشمش بریزی برای طعم شیرینتر.
---
نکات:
طبع این غذا گرمه و خیلی مقویـه، مناسب فصلهای سرد یا برای افطار.
در بعضی سبکهای کرمانی، کشمش و خرما رو جداگانه با پیاز و دارچین تفت میدن تا طعم ملسی داشته باشه.
میتونی گوشت رو حذف کنی و فقط با کشمش و خرما درستش کنی (نسخه گیاهی).
خورش خلال کرمانی یکی از خورشهای مجلسی و خوشطعم استان کرمانه که با خلال بادام، گوشت و ادویههای خاص درست میشه. این خورش ممکنه با خورش خلال کرمانشاهی اشتباه گرفته بشه، ولی در کرمان سبک پختش متفاوته و معمولاً زرشک سیاه محلی یا حتی کمی رب انار هم درش استفاده میشه.
---
مواد لازم برای ۴ نفر:
گوشت خورشتی (گوسفند یا گوساله): ۴۰۰ گرم
خلال بادام: ½ پیمانه
زرشک سیاه کرمانی (یا زرشک معمولی): ۳ قاشق غذاخوری
پیاز: ۱ عدد بزرگ
رب گوجهفرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
زعفران دمکرده: ۱ قاشق غذاخوری
دارچین، هل، زردچوبه، فلفل سیاه، نمک: به مقدار لازم
روغن: به مقدار لازم
آب: حدود ۳ تا ۴ لیوان
(اختیاری) رب انار: ۱ قاشق غذاخوری برای طعم ملسی
---
طرز تهیه:
1. خلال بادام رو از قبل چند ساعت خیس کن (برای نرمتر شدن و پخت بهتر).
2. پیاز رو نگینی خرد کن و در قابلمه با کمی روغن سرخ کن تا طلایی بشه. بعد گوشت رو اضافه کن، زردچوبه، فلفل و کمی دارچین بریز و خوب تفت بده تا گوشت قهوهای شه.
3. رب گوجهفرنگی رو اضافه کن، کمی تفت بده تا خوشرنگ بشه، بعد آب بریز و اجازه بده گوشت نیمپز شه (حدود ۱ تا ۱.۵ ساعت).
4. خلال بادام رو اضافه کن و بذار همراه گوشت بپزه. در ۳۰ دقیقه آخر، زرشک سیاه (که از قبل خیس کردی و شستی) رو اضافه کن. در صورت دلخواه رب انار هم همینجا اضافه میشه.
5. در آخر زعفران دمکرده، کمی هل و دارچین بریز تا خورش عطر بگیره و لعاب بیفته. خورش باید غلیظ و خوشرنگ بشه.
---
نکات مهم:
زرشک سیاه طعم خاص و کمی شیرینتری نسبت به زرشک معمولی داره.
میتونی بهجای گوشت تکهای، از گوشت چرخکرده هم استفاده کنی (به صورت کوفتههای ریز).
بعضی نسخههای محلی، کمی گلاب هم در پایان اضافه میکنن برای عطر بیشتر.
خورشت بهآلو یکی از غذاهای سنتی و خوشطعم کرمانه که با ترکیب میوهی "به" و "آلو خشک" درست میشه. این خورش عطر و طعم شیرین و ملسی داره و هم خاصیت داره، هم خوشرنگ و خوشخوراکه.
---
مواد لازم برای ۴ نفر:
گوشت خورشتی (گوسفند یا گوساله): ۴۰۰ گرم
به: ۲ عدد متوسط (خردشده)
آلو خشک (آلو بخارا): ۱۰ تا ۱۲ عدد
پیاز: ۱ عدد بزرگ
رب گوجهفرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
زعفران دمکرده: ۱ قاشق غذاخوری
چوب دارچین یا پودر دارچین: به مقدار دلخواه
نمک، فلفل، زردچوبه: به مقدار لازم
روغن: به مقدار لازم
---
طرز تهیه:
1. پیاز رو نگینی خرد کن و با کمی روغن تفت بده تا طلایی شه. بعد گوشت رو اضافه کن، کمی زردچوبه و فلفل بزن و خوب تفت بده تا گوشت تغییر رنگ بده.
2. رب گوجه رو اضافه کن و کمی تفت بده تا خامی رب گرفته شه، بعد حدود ۳ لیوان آب جوش بریز و در قابلمه رو بذار تا گوشت نیمپز بشه (حدود ۱ تا ۱.۵ ساعت با شعله ملایم).
3. در این فاصله، بهها رو خرد کن (مکعبی یا خلالی) و در کمی روغن با حرارت کم تفت بده تا نرم بشن و رنگشون کمی طلایی شه.
4. آلوها رو هم بشور و ۱۰ دقیقه تو آب گرم خیس کن. بعد به همراه به، زعفران، و کمی دارچین به خورش اضافه کن.
5. حالا اجازه بده خورش با حرارت کم جا بیفته و غلیظ شه. (حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه دیگه)
6. در آخر نمک غذا رو اندازه کن و اگه دوست داشتی، کمی شکر یا آبلیمو برای تنظیم شیرینی و ترشی اضافه کن.
---
نکات:
طبع این خورش گرمه، بسیار مناسب فصول سرد و برای افراد سردمزاج.
میتونی بهجای آلو، از قیصی زردآلو هم استفاده کنی برای طعم متفاوت.
خورشت بهآلو کرمانی معمولاً با برنج زعفرانی سرو میشه.
کشک بادمجان کرمانی، یه نسخه محلی و سنتی از کشک بادمجانه که با طعمی متفاوت و عطر خاص، دل عاشقای غذاهای سنتی رو میبره! این غذا با بادمجان سرخشده، کشک محلی، و ترکیب خوشعطر پیاز داغ، نعنا داغ و گاهی هم گردو و سیر درست میشه.
---
مواد لازم برای ۴ نفر:
بادمجان: ۵ عدد متوسط
کشک (ترجیحاً محلی و غلیظ): ۱ پیمانه
پیاز: ۲ عدد بزرگ
سیر: ۳ حبه
نعنا خشک: ۲ قاشق غذاخوری
گردو خردشده: ۳ قاشق غذاخوری (اختیاری ولی خوشمزه!)
زردچوبه، نمک، فلفل: به مقدار لازم
روغن: برای سرخ کردن
---
طرز تهیه:
1. بادمجونا رو پوست بگیر و از وسط نصف کن، بعد یه کم نمک بزن و بذار ۳۰ دقیقه بمونه تا تلخیش گرفته شه. بعد آبکشی و خشک کن و سرخشون کن تا نرم و طلایی بشن.
2. پیازها رو خلالی کن و با کمی روغن تفت بده تا طلایی و کاراملی بشن. کمی زردچوبه هم اضافه کن.
3. سیر رو ریز کن یا بکوب و جداگانه با کمی روغن تفت بده تا طلایی شه.
4. نعنا خشک رو با کمی روغن تفت بده (فقط چند ثانیه تا نسوزه، چون زود تلخ میشه).
5. بادمجونهای سرخشده رو له کن یا توی مخلوطکن بنداز، با کمی کشک، پیازداغ، نعناداغ، سیر و گردو مخلوط کن. (میتونی همهش رو تو قابلمه بریزی و روی شعله ملایم بذاری تا کمی جا بیفته.)
6. نمک و فلفل غذا رو بچش و تنظیم کن. اگه خواستی، کمی زعفرون هم میتونی اضافه کنی.
7. برای سرو: روی کشک بادمجون رو با پیازداغ، نعنا داغ، گردو و کمی کشک تزئین کن.
---
نکات:
در بعضی مناطق کرمان، کمی پودر گلمحمدی یا دارچین هم بهش میزنن برای عطر بیشتر.
اگه کشک خیلی غلیظه، میتونی کمی آب جوش بهش اضافه کنی تا روانتر شه.
این غذا رو با نون سنگک یا نون تافتون تازه بخور، معرکهست!
زیرهپلو یکی از غذاهای معروف و خوشعطر کرمانه که با زیره معروف کرمان درست میشه. این غذا هم سادهست و هم خوشطعم، و معمولاً با گوشت، مرغ یا تخممرغ سرو میشه.
---
مواد لازم برای ۴ نفر:
برنج: ۳ پیمانه
زیره سیاه کرمانی (ترجیحاً تازه): ۲ تا ۳ قاشق غذاخوری
روغن یا کره: ۳ قاشق غذاخوری
نمک: به مقدار لازم
زعفران دمکرده: به مقدار دلخواه (اختیاری)
مواد انتخابی برای سرو:
گوشت چرخکرده سرخشده با پیاز و ادویه
مرغ پخته و سرخشده
تخممرغ نیمرو
کشمش یا خرمای تفتدادهشده (برای طعم شیرین)
---
طرز تهیه:
1. برنج رو بشور و مثل پلوهای معمولی، با آب و نمک خیس کن (حداقل ۳۰ دقیقه).
2. زیرهها رو جداگانه بشور (اگه خاک داشت)، بعد توی آبکش بریز تا خشک بشن.
3. آب رو بجوشون، بعد برنج رو بریز داخلش. وقتی برنج کمی نرم شد (نه خیلی)، آبکشش کن.
4. ته قابلمه رو با کمی روغن چرب کن. اگه دوست داری، تهدیگ نونی یا سیبزمینی بنداز.
5. موقع ریختن برنج توی قابلمه، لایهبهلایه برنج و زیره بریز تا زیره خوب پخش بشه. اگه دوست داری، لابهلاش کمی زعفرون هم بریز.
6. روی پلو کمی روغن یا کره بریز. در قابلمه رو دمکنیدار بذار و بذار با شعله کم حدود ۴۵ دقیقه تا یک ساعت دم بکشه.
---
نکات تکمیلی:
زیره کرمانی عطر فوقالعادهای داره، بهتره از زیره تازه استفاده بشه.
اگه طبع گرمی داری، میتونی مقدار زیره رو کمی کمتر بریزی چون گرمه.
بعضیها کمی دارچین یا هل هم با زیره ترکیب میکنن، که طعم خاصتری میده.
خورشت بهآلو یکی از خورشتهای خوشمزه و سنتی ایرانیه که با ترکیب میوهی به، آلو خشک، گوشت و ادویههای معطر درست میشه. در ادامه طرز تهیهش رو برات مینویسم:
مواد لازم برای ۴ نفر:
• گوشت خورشتی (گوسفند یا گوساله): ۳۰۰ تا ۴۰۰ گرم
• به: ۲ عدد متوسط
• آلو بخارا: ۱۵ تا ۲۰ عدد
• پیاز: ۱ عدد بزرگ
• رب گوجهفرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
• زعفران دمکرده: ۲ قاشق غذاخوری
• شکر (اختیاری برای طعم شیرین): ۱ تا ۲ قاشق غذاخوری
• دارچین: ½ قاشق چایخوری
• نمک، فلفل، زردچوبه: به مقدار لازم
• روغن: به مقدار لازم
طرز تهیه:
1. تفت دادن پیاز و گوشت:
پیاز را نگینی خرد کرده و در روغن تفت بده تا طلایی بشه. بعد زردچوبه و گوشت خورشتی رو اضافه کن و تفت بده تا گوشت تغییر رنگ بده و آبش کشیده بشه.
2. اضافه کردن رب و ادویه:
رب گوجهفرنگی، نمک، فلفل و دارچین رو اضافه کن و کمی با گوشت تفت بده تا رب خوشرنگ بشه و بوی خامیش گرفته شه.
3. پخت گوشت:
حدود ۲ تا ۳ لیوان آب جوش اضافه کن، در قابلمه رو بذار و اجازه بده گوشت با حرارت ملایم بپزه (حدود ۱.۵ تا ۲ ساعت).
4. آمادهسازی به و آلو:
بهها رو خلالی یا مکعبی خرد کن (نه خیلی نازک که له بشه). توی تابه جداگانه کمی تفت بده تا طلایی شه. آلوها رو هم بشور و اگر دوست داری، کمی بخیسون تا نرمتر بشن.
5. اضافه کردن به و آلو به خورشت:
بعد از اینکه گوشت نیمپز شد، به و آلو رو اضافه کن. شکر و زعفران دمکرده رو هم بریز. بگذار خورشت حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه دیگه جا بیفته تا بهها نرم شن ولی له نشن.
6. مرحله آخر:
خورشت که لعابدار شد و همه مواد خوب پخته شدن، آمادهی سروه. معمولاً با برنج زعفرانی سرو میشه.
اگه دوست داری خورشتت طعم ملایم شیرین داشته باشه، شکر رو فراموش نکن. البته بعضیا شکر نمیزنن که خورشت طعم ترشتری داشته باشه. کاملاً سلیقهایه
طرز تهیه هریسه اهواز
مواد لازم:
گندم پوستکنده: ۲ پیمانه
گوشت گوسفند (با استخوان یا بدون استخوان): ۳۰۰ گرم
نخود: ۱ پیمانه (اختیاری)
پیاز: ۱ عدد بزرگ
کره یا روغن حیوانی: ۲ قاشق غذاخوری
نمک، فلفل و دارچین: به میزان لازم
آب: به میزان لازم
دستور تهیه:
پختن گندم: گندم را از شب قبل خیس کنید. سپس در قابلمهای با مقدار زیادی آب بپزید تا کاملاً نرم شود. اگر از زودپز استفاده میکنید، حدود ۱ ساعت کافی است.
پختن گوشت: پیاز را خرد کرده و در قابلمهای با کمی روغن تفت دهید. سپس گوشت را اضافه کرده و کمی سرخ کنید. نمک، فلفل و دارچین را افزوده و آب بریزید تا گوشت کاملاً بپزد.
افزودن نخود (اختیاری): اگر دوست دارید، میتوانید نخود را که از شب قبل خیس کردهاید، به همراه گوشت بپزید.
مخلوط کردن مواد: وقتی گوشت پخت، آن را ریشریش کنید و به گندم پختهشده اضافه کنید. سپس با گوشتکوب دستی یا برقی، همه مواد را بکوبید تا یکدست و کشدار شود.
افزودن روغن حیوانی: در مرحله آخر، کره یا روغن حیوانی را اضافه کرده و هم بزنید تا هریسه براق و خوشعطر شود.
سرو کردن: هریسه را در ظرف سرو بریزید و روی آن را با کمی دارچین یا روغن حیوانی تزیین کنید.
نکته:
هریسه اهوازی معمولاً کشدار و غلیظ است، پس هنگام کوبیدن مواد، دقت کنید که کاملاً له شوند.
میتوانید به جای گوشت گوسفند از گوشت مرغ استفاده کنید، اما طعم اصیل آن با گوشت گوسفند بهتر است.
گوشت قرمز حاوی مواد مغذی مهمی مانند ویتامین B12، آهن، روی و پروتئین است که برای سلامت مغز ضروریاند. با این حال، مصرف زیاد گوشت قرمز، بهویژه گوشتهای فرآوریشده (مثل سوسیس و کالباس)، با افزایش التهاب و خطر بیماریهای قلبی-عروقی مرتبط است که میتوانند تأثیر منفی بر سلامت مغز و افزایش خطر آلزایمر داشته باشند.
تأثیر گوشت قرمز بر آلزایمر:
مثبت: پروتئین و ویتامین B12 در گوشت قرمز میتوانند از کاهش عملکرد شناختی جلوگیری کنند.
منفی: مصرف زیاد چربیهای اشباع و آهن بیش از حد میتواند استرس اکسیداتیو و التهاب را افزایش دهد که با آلزایمر مرتبط است.
نتیجهگیری:
مصرف متعادل گوشت قرمز، در کنار یک رژیم غذایی سالم و سرشار از میوهها، سبزیجات، ماهی و چربیهای مفید (مانند روغن زیتون)، میتواند به حفظ سلامت مغز کمک کند. اما زیادهروی در مصرف آن، بهویژه گوشتهای فرآوریشده، ممکن است خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش دهد.
با توجه به همزمانی ماه رمضان و نوروز، احتمال افزایش تقاضا برای گوشت قرمز و مرغ وجود دارد که ممکن است باعث افزایش قیمتها شود. در نتیجه، برای مدیریت بهتر هزینهها و اطمینان از تأمین گوشت مورد نیاز، پیشنهادهای زیر را در نظر بگیرید:
۱. خرید زودهنگام و منجمد کردن
اگر فضای فریزر کافی دارید، بهتر است قبل از افزایش قیمت، مقدار مورد نیاز گوشت قرمز و مرغ را خریداری کرده و بستهبندی کنید. برای نگهداری بهتر:
گوشت را در بستههای کوچکتر بستهبندی کنید تا هنگام استفاده نیازی به یخزدایی مقدار زیاد نداشته باشید.
از کیسههای زیپدار یا ظروف وکیومشده برای جلوگیری از تغییر رنگ و طعم استفاده کنید.
۲. استفاده از گوشتهای جایگزین
اگر قیمت گوشت قرمز بالا رفت، میتوانید از گزینههای جایگزین مانند:
گوشت بوقلمون: پروتئین بالا، چربی کمتر، و قیمت مناسبتر.
مرغ و ماهی: در برخی مواقع قیمت آنها نسبت به گوشت قرمز کمتر است.
حبوبات و تخممرغ: برای تأمین پروتئین، ترکیب گوشت با حبوبات (مانند عدسی یا لوبیا) گزینهای اقتصادی و مغذی است.
۳. خرید از مراکز عرضه مستقیم و بازارهای روز
گاهی اوقات قصابیها و مراکز عرضه مستقیم دام (مثل میادین میوه و ترهبار) قیمتهای مناسبتری نسبت به فروشگاههای زنجیرهای دارند. قبل از خرید، قیمتها را در چندجا مقایسه کنید.
۴. بررسی تخفیفها و خرید گروهی
برخی فروشگاهها در ایام خاص تخفیف ارائه میدهند. همچنین، اگر امکان خرید عمده با چند نفر از خانواده یا دوستان را دارید، میتوانید هزینهها را کاهش دهید.
۵. مصرف متعادل و برنامهریزی وعدههای غذایی
در ماه رمضان، معمولاً مصرف گوشت در وعدههای افطار و سحر افزایش مییابد. با برنامهریزی مناسب، میتوان از اسراف جلوگیری کرد و هزینهها را مدیریت کرد. بهعنوان مثال:
استفاده از گوشت در خوراکهای ترکیبی (مثل آش، سوپ، خورشت) بهجای مصرف زیاد گوشت خالص.
ترکیب گوشت با سبزیجات و غلات برای افزایش حجم غذا و کاهش مصرف گوشت.
با رعایت این نکات، میتوانید هزینههای خود را مدیریت کنید و بهترین انتخاب را برای سفره نوروز و رمضان داشته باشید. اما اگر به دنبال گوشت تازه، باکیفیت و بهروز هستید، ما بهترین گزینهها را برای شما فراهم کردهایم. همین حالا سفارش دهید تا بار تازه و مرغوب را در کوتاهترین زمان دریافت کنید
گوشت برزیلی معمولاً به دلایل زیر خونآلودتر به نظر میرسد:
1. روش ذبح و خونگیری – در برخی موارد، روشهای ذبح صنعتی در برزیل ممکن است به اندازه روشهای سنتی در ایران و کشورهای اسلامی خونگیری کامل را انجام ندهند. اگر خون بهطور کامل از لاشه تخلیه نشود، گوشت ظاهر خونآلودتری خواهد داشت.
2. نحوه بستهبندی و انجماد – گوشتهای برزیلی اغلب بلافاصله پس از ذبح بستهبندی و منجمد میشوند. این باعث میشود خون باقیمانده در بافتهای گوشت حفظ شود، برخلاف گوشت تازه که فرصت بیشتری برای خروج خون دارد.
3. نوع نژاد دام – برخی از نژادهای گاو برزیلی، بهویژه نژادهای گوشتی مانند "نلُور" (Nelore)، ممکن است ویژگیهایی داشته باشند که باعث باقیماندن مقداری خون در بافتهای عضلانیشان شود.
4. مدت زمان نگهداری و حمل و نقل – گوشت برزیلی معمولاً مسیر طولانیای را طی میکند تا به کشورهای دیگر برسد. در این فرآیند، به دلیل تغییرات دما در حملونقل، ممکن است مایعات بیشتری از بافتهای گوشت خارج شوند که شبیه خون به نظر میرسد.
اگر به استانداردهای شرعی و بهداشتی آن حساس هستید، بهتر است گوشت را قبل از مصرف با آب سرد شستوشو دهید یا برای اطمینان از ذبح شرعی، برندهای معتبر را انتخاب کنید.
بر اساس اطلاعات موجود، در سال ۱۴۰۲، حدود ۴۷۲ هزار تن گوشت قرمز در کشتارگاههای کشور تولید شد که ۱۳ درصد آن مربوط به استان تهران است. این میزان معادل تقریباً ۶۱٬۳۶۰ تن در سال برای استان تهران است که بهطور متوسط به حدود ۱۶۸ تن در روز میرسد. با توجه به اینکه «گاو و گوساله» ۵۹ درصد و «گوسفند و بره» ۳۹ درصد از وزن دامهای ذبحشده در استان تهران را تشکیل میدهند، میتوان تخمین زد که بهطور متوسط روزانه حدود ۹۹ تن گوشت گاو و گوساله و ۶۶ تن گوشت گوسفند و بره در تهران تولید میشود.
همچنین، ظرفیت کشتارگاههای استان تهران بهگونهای است که میتوانند در یک شیفت کاری ۵ ساعته، ۱۲ هزار رأس دام را کشتار کنند که نشاندهنده توانایی بالای این کشتارگاهها در پاسخگویی به نیازهای استان است.
بله، مصرف زیاد گوشت قرمز (بهویژه انواع فرآوریشده و پرچرب آن) میتواند برای افراد مبتلا به کبد چرب مضر باشد. دلایل آن شامل موارد زیر است:
1. چربی اشباع و کلسترول بالا – گوشت قرمز، مخصوصاً بخشهای پرچرب، حاوی مقدار زیادی چربی اشباع است که میتواند به تجمع چربی در کبد و افزایش التهاب منجر شود.
2. افزایش التهاب و استرس اکسیداتیو – مصرف زیاد گوشت قرمز (مخصوصاً سرخشده و کبابشده با حرارت بالا) میتواند باعث تولید ترکیبات التهابی شود که وضعیت کبد را بدتر میکند.
3. احتمال افزایش مقاومت به انسولین – مصرف گوشت قرمز زیاد ممکن است به مقاومت به انسولین منجر شود، که یکی از عوامل اصلی تشدید بیماری کبد چرب غیرالکلی است.
آیا باید گوشت قرمز را کاملاً حذف کرد؟
نه، اما بهتر است میزان آن را کاهش داده و از گزینههای سالمتر استفاده کنید:
گوشت سفید (مرغ و ماهی) را جایگزین کنید.
اگر گوشت قرمز مصرف میکنید، قسمتهای کمچرب مانند فیله یا راسته را انتخاب کنید.
روش پخت سالم (آبپز، بخارپز، یا گریل با دمای پایین) را جایگزین سرخکردن کنید.
مصرف گوشت فرآوریشده (سوسیس، کالباس) را کاهش دهید.
نتیجه: اگر به کبد چرب مبتلا هستید، بهتر است مصرف گوشت قرمز را محدود کنید و بیشتر از منابع پروتئینی سالم مانند ماهی، حبوبات، و مرغ استفاده کنید.
کشکینه یکی از غذاهای سنتی و مقوی ایلام و برخی مناطق غرب ایران است که از ترکیب بلغور گندم، دوغ ترش و سبزیهای معطر تهیه میشود. این غذا به دو شکل خشکشده (برای نگهداری طولانیمدت) و بهصورت آش طبخ میشود.
روش تهیه کشکینه (نوع خشکشده):
این روش برای ذخیرهسازی کشکینه بهعنوان ماده اولیه غذاهای دیگر استفاده میشود.
مواد لازم:
بلغور گندم – ۲ پیمانه
دوغ ترش – ۴ پیمانه
سبزیهای معطر خشک (شنبلیله، مرزه) – ۲ قاشق غذاخوری
نمک – به میزان لازم
طرز تهیه:
1. بلغور گندم را چند ساعت در دوغ ترش بخیسانید تا کاملاً نرم شود.
2. مخلوط را با دست ورز دهید تا حالت خمیری پیدا کند.
3. سبزیهای معطر و نمک را اضافه کرده و کاملاً مخلوط کنید.
4. از مواد گلولههایی کوچک تهیه کرده و آنها را در معرض آفتاب قرار دهید تا کاملاً خشک شوند.
5. بعد از خشک شدن، این گلولهها را در کیسههای پارچهای یا ظروف دربسته نگهداری کنید.
---
روش تهیه آش کشکینه:
این روش برای استفاده از کشکینه خشکشده در یک غذای گرم و مقوی است.
مواد لازم:
کشکینه خشک – ۱ پیمانه (یا بیشتر بسته به تعداد نفرات)
نخود – ۱/۲ پیمانه (پختهشده)
عدس – ۱/۲ پیمانه
پیاز – ۱ عدد بزرگ
زردچوبه، نمک و فلفل – به میزان لازم
نعنا داغ و سیر داغ – برای تزئین
آب – به مقدار کافی
طرز تهیه:
1. کشکینههای خشک را در آب خیس کنید تا کمی نرم شوند.
2. در یک قابلمه، پیاز را سرخ کنید و زردچوبه را اضافه کنید.
3. نخود پختهشده و عدس را اضافه کنید و کمی تفت دهید.
4. کشکینه را همراه با آب به قابلمه اضافه کنید و اجازه دهید آش بجوشد و جا بیفتد.
5. پس از پخت، آش را در ظرف سرو ریخته و با نعنا داغ و سیر داغ تزئین کنید.
نکته:
برخی افراد برای طعم بهتر، در پایان مقداری کشک یا دوغ ترش به آش اضافه میکنند.
این غذا به دلیل وجود بلغور، حبوبات و دوغ، بسیار مغذی و مناسب فصول سرد سال است.
کشکینه یکی از غذاهای سنتی و سالم است که هنوز هم در بسیاری از خانوادههای ایلامی و غرب ایران محبوبیت دارد. آیا این غذا را امتحان کردهاید؟
گوجه پلو ارومیه یکی از غذاهای خوشمزه و سنتی استان آذربایجان غربی است که با مواد سادهای مانند برنج، گوجهفرنگی، گوشت یا مرغ و ادویهجات محلی تهیه میشود. این غذا شباهت زیادی به استامبولی پلو دارد اما طعم و روش تهیه آن کمی متفاوت است.
مواد لازم برای ۴ نفر:
برنج – ۳ پیمانه
گوجهفرنگی – ۵ عدد بزرگ (یا ۲ قاشق غذاخوری رب گوجهفرنگی)
گوشت چرخکرده یا تکهای (یا مرغ) – ۳۰۰ گرم
پیاز – ۱ عدد بزرگ
سیر – ۲ حبه (اختیاری)
سیبزمینی – ۱ عدد بزرگ (برای تهدیگ)
نمک، فلفل، زردچوبه – به میزان لازم
دارچین و پودر زیره – ۱/۲ قاشق چایخوری (اختیاری)
روغن یا کره – به میزان لازم
طرز تهیه:
1. آمادهسازی مواد:
پیاز را نگینی خرد کرده و در کمی روغن تفت دهید تا طلایی شود.
گوشت چرخکرده یا تکهای را به پیاز اضافه کنید و با زردچوبه، نمک و فلفل تفت دهید تا رنگ آن تغییر کند. اگر از مرغ استفاده میکنید، بهتر است آن را از قبل بپزید و سپس ریشریش کنید.
گوجهفرنگیها را پوست بگیرید، رنده کنید و به گوشت اضافه کنید. اجازه دهید تا آب گوجهها کاملاً کشیده شود. (در صورت استفاده از رب، آن را کمی تفت دهید تا خوشرنگ شود.)
در صورت تمایل، مقداری دارچین و زیره به مخلوط اضافه کنید تا عطر بهتری داشته باشد.
2. پخت برنج:
برنج را بشویید و در آب و نمک به مدت ۳۰ دقیقه خیس کنید.
در یک قابلمه، آب را جوش بیاورید و برنج را داخل آن بریزید. بعد از نیمپز شدن، برنج را آبکش کنید.
3. تهدیگ و دم کردن پلو:
ته قابلمه را کمی روغن بریزید و سیبزمینیهای ورقهشده را برای تهدیگ بچینید.
مقداری از برنج را داخل قابلمه بریزید، سپس یک لایه از مخلوط گوجه و گوشت روی آن پخش کنید. این کار را لایهلایه تکرار کنید تا همه مواد تمام شوند.
دمکنی بگذارید و اجازه دهید گوجه پلو حدود ۴۵ دقیقه روی حرارت ملایم دم بکشد.
4. سرو گوجه پلو:
بعد از دم کشیدن، پلو را در دیس بکشید و با ماست، سبزیخوردن یا سالاد شیرازی سرو کنید.
نکات:
میتوانید این غذا را بدون گوشت هم درست کنید.
برای طعم بهتر، از گوجهفرنگیهای کاملاً رسیده و آبدار استفاده کنید.
اضافه کردن کمی کره در مرحله دم کشیدن، طعم بینظیری به غذا میدهد.
گوجه پلو ارومیه با عطر و طعم دلپذیرش، یکی از غذاهای محبوب و پرطرفدار در مناطق آذربایجان است. آیا این غذا را امتحان کردهاید؟
شله امیری یکی از غذاهای سنتی و مقوی استان ایلام است که از ترکیب گندم، گوشت، حبوبات و ادویههای محلی تهیه میشود. این غذا از نظر ظاهری و طعم شباهت زیادی به حلیم دارد و معمولاً در مراسمهای خاص، ماه رمضان و روزهای سرد سال طبخ میشود.
مواد لازم برای تهیه شله امیری:
گندم پوستکنده یا بلغور گندم – ۲ پیمانه
گوشت گوسفندی (با استخوان) – ۳۰۰ گرم
نخود – ۱ پیمانه
عدس – ۱/۲ پیمانه
پیاز – ۱ عدد بزرگ
زردچوبه – ۱ قاشق چایخوری
نمک و فلفل – به میزان لازم
کره یا روغن حیوانی – برای سرو
طرز تهیه:
1. آمادهسازی حبوبات: نخود را از شب قبل خیس کنید تا نفخش گرفته شود. عدس را نیز نیم ساعت قبل از پخت خیس کنید.
2. پخت گوشت: پیاز را خرد کرده و با کمی روغن تفت دهید تا طلایی شود. گوشت را اضافه کرده و با زردچوبه و فلفل تفت دهید. سپس مقداری آب اضافه کرده و اجازه دهید گوشت کاملاً بپزد.
3. اضافه کردن حبوبات: بعد از پخت گوشت، نخود را اضافه کنید و اجازه دهید بپزد. بعد از نیمپز شدن نخود، عدس و گندم را اضافه کنید.
4. پخت و کوبیدن مواد: مواد را روی حرارت ملایم بگذارید تا کاملاً نرم شوند. سپس گوشت را از استخوان جدا کرده و همراه با مواد دیگر بکوبید یا با گوشتکوب برقی مخلوط کنید تا بافتی کشدار و نرم پیدا کند.
5. جا افتادن غذا: اجازه دهید شله روی حرارت کم بماند تا غلیظ شود. در صورت نیاز کمی آب اضافه کنید و مرتب هم بزنید تا ته نگیرد.
6. سرو شله امیری: آن را در ظرف سرو ریخته و با کره یا روغن حیوانی و کمی دارچین تزئین کنید.
نکته:
میتوانید این غذا را با نان محلی و ترشی سرو کنید.
استفاده از روغن حیوانی، طعم اصیلتری به آن میدهد.
شله امیری یک غذای کامل و مقوی است که انرژی زیادی دارد و برای روزهای سرد و وعدههای سحر یا افطار در ماه رمضان بسیار مناسب است. آیا تا به حال این غذا را امتحان کردهاید؟
پروتئین یکی از حیاتیترین درشتمغذیها در رژیم غذایی انسان است که نقشهای اساسی در عملکردهای مختلف بدن ایفا میکند. از ساخت و ترمیم بافتهای بدن گرفته تا تولید آنزیمها و هورمونها، پروتئینها نقش کلیدی در سلامت و عملکرد بدن دارند. در این مقاله، به بررسی اهمیت پروتئین، دلایل نیاز بدن به آن و منابع مناسب پروتئینی میپردازیم.
۱. پروتئین چیست؟
پروتئینها مولکولهای بزرگی هستند که از آمینواسیدها ساخته شدهاند. این آمینواسیدها یا در بدن تولید میشوند (آمینواسیدهای غیرضروری) یا باید از طریق رژیم غذایی دریافت شوند (آمینواسیدهای ضروری).
۲. چرا بدن به پروتئین نیاز دارد؟
الف) ساخت و ترمیم بافتها
پروتئین برای رشد، حفظ و ترمیم بافتهای بدن، از جمله ماهیچهها، پوست، مو و ناخنها ضروری است. به همین دلیل ورزشکاران و افرادی که در حال بهبود از جراحات هستند، به مصرف پروتئین بیشتری نیاز دارند.
ب) تولید آنزیمها و هورمونها
آنزیمها که واکنشهای شیمیایی بدن را کنترل میکنند، از پروتئین ساخته شدهاند. همچنین بسیاری از هورمونهای حیاتی مانند انسولین و هورمون رشد نیز پروتئینی هستند.
ج) تقویت سیستم ایمنی
پروتئینها نقش مهمی در تولید آنتیبادیها دارند که بدن را در برابر عفونتها و بیماریها محافظت میکنند. کمبود پروتئین میتواند سیستم ایمنی را تضعیف کرده و فرد را مستعد بیماریهای مختلف کند.
د) حفظ سلامت عضلات و استخوانها
مصرف کافی پروتئین به حفظ توده عضلانی، بهویژه با افزایش سن، کمک میکند. همچنین، پروتئین در سلامت استخوانها مؤثر است و خطر پوکی استخوان را کاهش میدهد.
هـ) تنظیم اشتها و کاهش وزن
پروتئین به کاهش احساس گرسنگی کمک کرده و باعث افزایش سیری میشود. این ویژگی پروتئین را به یک ابزار مفید در کنترل وزن و جلوگیری از پرخوری تبدیل میکند.
۳. چه مقدار پروتئین نیاز داریم؟
مقدار مورد نیاز پروتئین برای هر فرد به عوامل مختلفی مانند سن، وزن، سطح فعالیت و شرایط فیزیکی بستگی دارد. بهطور کلی، میزان توصیهشده مصرف روزانه پروتئین برای افراد بزرگسال حدود ۰.۸ گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن است، اما ورزشکاران و افراد مسن ممکن است به مقادیر بیشتری نیاز داشته باشند.
۴. منابع پروتئینی
الف) منابع حیوانی
گوشت قرمز (گاو، گوسفند)
مرغ و بوقلمون
ماهی و غذاهای دریایی
تخممرغ
لبنیات (شیر، ماست، پنیر)
ب) منابع گیاهی
حبوبات (عدس، نخود، لوبیا)
سویا و فرآوردههای آن (توفو، تمپه)
آجیلها و دانهها (بادام، گردو، چیا، کتان)
غلات کامل (کینوا، جو دوسر)
نتیجهگیری
پروتئین یکی از ارکان اساسی رژیم غذایی سالم است که نقشهای مهمی در سلامت عمومی بدن ایفا میکند. دریافت کافی از منابع متنوع پروتئینی، علاوه بر کمک به حفظ عضلات، استخوانها و سیستم ایمنی، میتواند در مدیریت وزن و افزایش انرژی روزانه مؤثر باشد. برای داشتن یک رژیم غذایی متعادل، باید مقدار پروتئین مصرفی خود را متناسب با نیازهای بدن تنظیم کنید.