دانشمندان حسگر زیستی نوآورانه‌ای توسعه داده‌اند که با استفاده از نانوذرات اکسید روی و الکترودهای گرافن متخلخل، قادر به تشخیص تازگی گوشت است. این حسگر با شناسایی هیپوگزانتین، ترکیبی که پس از مرگ در اثر تجزیه آدنوزین تری‌فسفات (ATP) تشکیل می‌شود، میزان تازگی گوشت را ارزیابی می‌کند.

برخلاف روش‌های سنتی که ممکن است پرهزینه و زمان‌بر باشند، این حسگر زیستی با دقت بالای بیش از ۹۸ درصد، سطوح هیپوگزانتین را تشخیص می‌دهد و امکان ارزیابی سریع و دقیق تازگی گوشت را فراهم می‌کند.
این پیشرفت می‌تواند نقش مهمی در تضمین ایمنی و کیفیت مواد غذایی ایفا کند و به‌عنوان ابزاری کارآمد در صنایع غذایی مورد استفاده قرار گیرد.

این حسگر زیستی توسط تیمی از محققان از جمله آکادمی علوم و فناوری ویتنام (VAST) و آکادمی علوم روسیه توسعه یافته است.

این حسگر زیستی با استفاده از نانوذرات اکسید روی (ZnO) و الکترودهای گرافن متخلخل ساخته شده و برای تشخیص فساد گوشت به‌کار می‌رود. مکانیسم عملکرد آن به‌صورت زیر است:
تشخیص هیپوگزانتین:بعد از مرگ حیوان، آدنوزین تری‌فسفات (ATP) در عضلات شروع به تجزیه می‌کند و ماده‌ای به نام هیپوگزانتین تولید می‌شود. هرچه میزان این ماده بیشتر باشد، نشان‌دهنده فساد بیشتر گوشت است.

واکنش الکتروشیمیایی:حسگر، سطوح هیپوگزانتین را از طریق واکنش الکتروشیمیایی شناسایی می‌کند. وقتی گوشت فاسد می‌شود، هیپوگزانتین روی سطح حسگر اکسید شده و سیگنال الکتریکی تولید می‌کند. شدت این سیگنال نشان‌دهنده میزان فساد گوشت است.

اندازه‌گیری دقیق و سریع:برخلاف روش‌های سنتی (مانند تست‌های شیمیایی یا بررسی بوی گوشت)، این حسگر به‌طور مستقیم و با دقت ۹۸٪ مقدار هیپوگزانتین را اندازه‌گیری کرده و نتیجه را در زمان کوتاهی ارائه می‌دهد.

کاربرد در صنایع غذایی:این فناوری می‌تواند در بسته‌بندی‌های هوشمند برای نظارت بر تازگی گوشت یا در آزمایشگاه‌های کنترل کیفیت مواد غذایی به‌کار رود.
این حسگر می‌تواند گامی مهم در جلوگیری از مصرف گوشت فاسد و حفظ سلامت مصرف‌کنندگان باشد.

مدیریت مصرف گوشت روزانه نیازمند رعایت تعادل، تنوع و انتخاب‌های سالم است. در اینجا چند نکته برای کنترل و بهینه‌سازی مصرف گوشت ارائه شده است:
۱. تعیین مقدار مناسب
میزان توصیه‌شده برای مصرف گوشت قرمز: حداکثر ۳۰۰ تا ۵۰۰ گرم در هفته (معادل ۴۲ تا ۷۰ گرم در روز).
برای گوشت سفید (مرغ و ماهی): حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ گرم در روز بسته به نیاز بدن.
۲. تنوع در مصرف پروتئین
ترکیب گوشت با سایر منابع پروتئینی مانند تخم‌مرغ، حبوبات، لبنیات و مغزها به کاهش وابستگی به گوشت کمک می‌کند.
مصرف حداقل ۲ تا ۳ وعده ماهی در هفته جایگزین سالمی برای گوشت قرمز است.
۳. انتخاب گوشت‌های کم‌چرب
گوشت‌های بدون چربی یا با چربی کمتر (مانند سینه مرغ، ماهی، گوشت گاو کم‌چرب) گزینه‌های سالم‌تری هستند.
اجتناب از گوشت‌های فرآوری‌شده (سوسیس، کالباس) به دلیل وجود نمک و مواد نگهدارنده مضر.
۴. روش‌های پخت سالم
پختن، بخارپز کردن، گریل کردن و کباب کردن بهتر از سرخ کردن است.
استفاده از ادویه‌های طبیعی و گیاهان معطر به جای روغن و کره برای طعم‌دهی.
۵. مصرف متعادل در طول روز
مصرف گوشت را بین وعده‌های غذایی پخش کنید و از پرخوری در یک وعده خودداری کنید.
همراهی گوشت با سبزیجات، غلات کامل و فیبر برای هضم بهتر و کاهش اثرات منفی آن.
۶. توجه به کیفیت گوشت
خرید از منابع مطمئن و استفاده از گوشت تازه و سالم.
در صورت امکان، استفاده از گوشت‌های ارگانیک یا گوشت دام‌های تغذیه‌شده با علوفه طبیعی.
با رعایت این اصول، می‌توان مصرف گوشت را متعادل کرد و از فواید آن بهره برد، بدون اینکه به سلامت آسیب برسد.

نور مغازه‌ها و فروشگاه‌ها به‌طور مستقیم خطر سلامتی برای گوشت ایجاد نمی‌کند، اما شرایط نامناسب نورپردازی و قرار گرفتن طولانی‌مدت گوشت در معرض نور مستقیم می‌تواند به‌طور غیرمستقیم روی کیفیت و ایمنی گوشت تأثیر بگذارد و در نهایت خطراتی برای سلامت مصرف‌کننده ایجاد کند. در ادامه، تأثیرات مهم توضیح داده شده است:
1. افزایش اکسیداسیون گوشت
نور، به‌ویژه نورهای فلورسنت یا UV، می‌تواند فرآیند اکسیداسیون چربی‌ها و پروتئین‌های گوشت را تسریع کند.
اکسیداسیون باعث تغییر طعم و بوی گوشت (مانند طعم تند یا ترش) شده و در بلندمدت ممکن است ترکیبات مضر (مانند رادیکال‌های آزاد) در گوشت ایجاد کند که به بدن آسیب می‌رساند.

2. تغییر رنگ گوشت و کاهش کیفیت آن
نور مستقیم می‌تواند رنگ گوشت را به سمت قهوه‌ای یا خاکستری تغییر دهد، که نشان‌دهنده افت کیفیت و احتمالاً فساد گوشت است.
اگر تغییر رنگ به‌طور مداوم و در کنار افزایش دمای محیط رخ دهد، رشد باکتری‌های بیماری‌زا نیز محتمل‌تر می‌شود.

3. رشد باکتری‌ها به‌دلیل گرما
نور مستقیم به‌ویژه اگر همراه با عدم نگهداری گوشت در دمای مناسب باشد (زیر 4 درجه سانتی‌گراد)، می‌تواند دمای سطح گوشت را افزایش دهد و شرایط برای رشد باکتری‌هایی مانند سالمونلا، اشریشیا کلی (E. coli)، و لیستریا فراهم شود.

4. کاهش عمر مفید گوشت
نور قوی و مداوم می‌تواند سرعت فساد گوشت را افزایش دهد، حتی اگر تاریخ انقضا روی بسته‌بندی هنوز به پایان نرسیده باشد.

چگونه از سلامت گوشت مطمئن شویم؟
برای کاهش خطرات مربوط به نور و اطمینان از سلامت گوشت:
1. گوشت را از فروشگاه‌هایی خریداری کنید که از نور ملایم و سیستم‌های خنک‌کننده مناسب استفاده می‌کنند.

2. بررسی کنید که گوشت در بسته‌بندی‌های شفاف و دارای برچسب معتبر (مانند تاریخ تولید و انقضا) قرار دارد.

3. به رنگ و بوی طبیعی گوشت توجه کنید؛ گوشت با بوی تند یا رنگ غیرطبیعی (قهوه‌ای یا خاکستری) نشان‌دهنده فساد است.

4. گوشت را سریعاً پس از خرید در یخچال یا فریزر قرار دهید و از نگهداری آن در معرض نور مستقیم جلوگیری کنید.


در نهایت، نور به‌خودی‌خود عامل فساد یا خطر نیست، اما می‌تواند شرایط مساعدی برای تغییرات منفی در گوشت ایجاد کند

جغرمه پلو یکی از غذاهای سنتی و محبوب کرمانشاه است که با جگر سفید (شش گوسفند)، برنج و ادویه‌های محلی تهیه می‌شود. این غذا به دلیل داشتن جگر سفید، طعمی خاص و مقوی دارد و معمولاً همراه با ماست، سبزی‌ خوردن یا ترشی سرو می‌شود.
مواد لازم برای جغرمه پلو کرمانشاهی:
جگر سفید (شش گوسفند): ۵۰۰ گرم
پیاز: ۲ عدد بزرگ
برنج: ۳ پیمانه
زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری
فلفل سیاه و قرمز: به مقدار لازم
روغن: به مقدار لازم
نمک: به مقدار لازم

طرز تهیه جغرمه پلو:
1. آماده‌سازی جگر سفید: جگر سفید را به خوبی شسته و در آب جوش به همراه کمی نمک و زردچوبه بپزید تا بوی آن گرفته شود. سپس آن را به قطعات کوچک خرد کنید.

2. سرخ کردن پیاز: پیازها را خلالی خرد کرده و در مقداری روغن تفت دهید تا طلایی شوند.

3. اضافه کردن جگر: جگرهای خردشده را به پیاز داغ اضافه کنید و با زردچوبه، فلفل و ادویه‌های دلخواه تفت دهید تا خوب سرخ شوند.

4. پخت برنج: برنج را به روش آبکش یا کته بپزید.

5. ترکیب و دم کردن: در یک قابلمه لایه‌ای از برنج و لایه‌ای از جگر سرخ‌شده بریزید و این کار را تکرار کنید. سپس دم‌کنی گذاشته و اجازه دهید ۳۰ دقیقه با حرارت کم دم بکشد.

6. سرو: جغرمه پلو را در ظرف کشیده و با ماست، ترشی یا سالاد سرو کنید.


این غذا در کرمانشاه بسیار محبوب است و به دلیل داشتن پروتئین بالا، مقوی و انرژی‌زا محسوب می‌شود.

«کُپه عربی» یا کبه عربی و یا در اصل به قول لبنانی‌ها که صاحب اصلی این غذا هستند «کیبه»، یکی از خوشمزه‌ترین و مقوی‌ترین غذاهای عربی است که اتفاقا در ایران هم طرفداران زیادی دارد.


جالب است بدانید طرز تهیه کبه کردی و کرمانشاهی، کبه خوزستانی، کبه ارومیه و کبه بوشهری و طرز تهیه کبه عراقی با بلغور هم با کمی زیاد و کم در مقدار و نوع مواد بسیار معروف هستند اما کبه با طعم لبنانی در حقیقت اصیل‌ترین طعم این غذا را دارد. طرز تهیه اصلی و نکات طلایی غذای کبه یا کپه عربی با بلغور گندم که در هر دو کشور لبنان و عراق به این ترتیب طبخ می‌شود .


 

کبه یکی از پیش‌غذاهای مشهور و محبوب عربی است که از گوشت چرخ‌کرده، بلغور گندم و ادویه‌های خوشمزه تهیه می‌شود. این غذا در کشورهای مختلف عربی با روش‌های متنوعی پخته می‌شود، اما به طور کلی، طرز تهیه کبه به این شکل است:

مواد لازم:

    •    گوشت چرخ‌کرده (گوسفند یا گوساله): ۳۰۰ گرم

    •    بلغور گندم (کبه): ۱ پیمانه

    •    پیاز متوسط: ۱ عدد

    •    سیب‌زمینی متوسط: ۱ عدد

    •    مغز گردو یا پسته خرد شده (اختیاری): ۲ قاشق غذاخوری

    •    ادویه (زردچوبه، دارچین، فلفل سیاه): به مقدار لازم

    •    نمک: به مقدار لازم

    •    روغن مایع یا کره: برای سرخ کردن

    •    تخم‌مرغ (اختیاری): ۱ عدد (برای ترکیب بهتر)
 

طرز تهیه:

    1.    پخت بلغور:

    •    بلغور گندم را بشویید و در آب جوش به مدت ۱۵-۲۰ دقیقه بخیسانید تا نرم شود.

    •    بعد از اینکه بلغور نرم شد، آب آن را تخلیه کرده و کنار بگذارید.

    2.    آماده‌سازی مواد اولیه:

    •    سیب‌زمینی را پوست کنده و به صورت پوره درآورید.

    •    پیاز را رنده کرده یا خرد کنید و در یک تابه با کمی روغن تفت دهید تا نرم و طلایی شود.

    •    در یک کاسه بزرگ، گوشت چرخ‌کرده، بلغور، سیب‌زمینی پوره‌شده، پیاز تفت داده شده، نمک و ادویه‌ها را اضافه کرده و خوب ورز دهید تا مواد به طور یکدست ترکیب شوند. (در این مرحله می‌توانید از تخم‌مرغ برای چسبندگی بیشتر استفاده کنید).

    3.    ساخت کبه:

    •    از مخلوط تهیه شده به اندازه یک گردو بردارید و آن را به شکل بیضی یا دایره‌ای فرم دهید.

    •    در صورتی که دوست دارید، می‌توانید درون کبه‌ها مغز گردو یا پسته خرد شده قرار دهید.

    4.    سرخ کردن کبه‌ها:

    •    در یک تابه بزرگ، روغن را داغ کنید.

    •    کبه‌ها را در روغن داغ قرار دهید و هر طرف آنها را به مدت ۴-۵ دقیقه سرخ کنید تا طلایی و برشته شوند.

    5.    سرو کردن:

    •    کبه‌ها را پس از سرخ شدن روی دستمال کاغذی قرار دهید تا روغن اضافی جذب شود.

    •    سپس آن‌ها را به عنوان پیش‌غذا یا میان‌وعده با سس ماست یا سس گوجه‌فرنگی سرو کنید.

نکات:

    •    اگر نمی‌خواهید کبه‌ها چرب شوند، می‌توانید آن‌ها را در فر نیز بپزید. برای این کار کبه‌ها را در سینی فر قرار داده و در دمای ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد به مدت ۲۰-۳۰ دقیقه بپزید.

    •    کبه به صورت سرد یا گرم قابل سرو است و به عنوان یک پیش‌غذا یا حتی غذای اصلی با برنج یا نان سرو می‌شود.

این غذای خوشمزه به راحتی تهیه می‌شود و طعمی عالی دارد که می‌تواند برای مهمانی‌ها یا وعده‌های خانوادگی گزینه مناسبی باشد.

نوش جان!

ماهی شیر و ماهی حلوا دو نوع ماهی محبوب دریای جنوب ایران هستند که از نظر ظاهری، بافت گوشت و طعم با هم تفاوت دارند:
1. ماهی شیر
ظاهر: بدنی کشیده و دوکی‌شکل، رنگ نقره‌ای با سطح صاف
اندازه: نسبتاً بزرگ، ممکن است تا بیش از 1 متر رشد کند
بافت گوشت: سفت و کم‌تیغ
طعم: خوشمزه و مناسب برای سرخ‌کردن، کبابی و قلیه ماهی
زیستگاه: آب‌های خلیج فارس و دریای عمان

2. ماهی حلوا (حلوا سفید یا زبیدی)
ظاهر: بدنی پهن، گرد و نقره‌ای رنگ
اندازه: کوچک‌تر از ماهی شیر، معمولاً تا 40 سانتی‌متر
بافت گوشت: نرم، لطیف و کم‌تیغ
طعم: بسیار لذیذ و لطیف، مناسب برای سرخ‌کردن و بخارپز
زیستگاه: بیشتر در آب‌های خلیج فارس

تفاوت‌های کلیدی:
ماهی شیر بزرگ‌تر، گوشتی سفت‌تر و مناسب کباب و قلیه است.
ماهی حلوا کوچک‌تر، گوشتی لطیف‌تر و برای سرخ‌کردن ایده‌آل است.
ماهی حلوا به دلیل بافت لطیف و طعم خاص، گران‌تر از ماهی شیر است.

اگر به دنبال گوشت نرم و لطیف هستید، حلوا سفید انتخاب بهتری است، اما اگر ماهی مقاوم‌تر و سفت‌تر می‌خواهید، ماهی شیر مناسب‌تر است.

شامی ها انواع مختلفی دارن اما بعضی از اونها تو ماه رمضون خیلی طرفدار داره. یکی از این شامی ها هم، شامی لپه یا شامی پوک یا شامی رشتی هستش که پای ثابت سفره های افطار گیلانی هاست و معمولا گیلانی ها این شامی رو همراه سبزی خوردن و پنیر میخورن که این ترکیب طعم لذیذ این شامی رو چند برابر میکنه. 

شامی رشتی یکی از غذاهای سنتی و خوشمزه استان گیلان است که معمولاً با گوشت چرخ‌کرده و لپه تهیه می‌شود. در ادامه طرز تهیه شامی رشتی با گوشت و لپه را برایتان توضیح می‌دهم:

مواد لازم:

    •    گوشت تکه ایی (ریش ریش شده یا چرخ‌کرده): ۳۰۰ گرم

    •    لپه: ۱/۲ پیمانه

    •    پیاز: ۱ عدد بزرگ

    •    تخم‌مرغ: ۲ عدد

    •    آرد سفید: ۱/۴ پیمانه

    •    نمک و فلفل: به مقدار لازم

    •    زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری

    •    دارچین (اختیاری): ۱/۲ قاشق چای‌خوری

    •    روغن مایع یا کره: برای سرخ کردن

    •    سیر (اختیاری): ۲ حبه رنده شده
 

طرز تهیه:

    1.    پخت لپه:

    •    لپه را بشویید و در آب با پیاز بپزید تا نرم شود. پس از پخت، آب آن را تخلیه کنید.

    2.    آماده‌سازی مواد اولیه:

    •    پیاز را رنده کرده و کمی نمک بزنید تا آب آن گرفته شود. سپس آب پیاز را جدا کرده و به مواد اضافه کنید.

    •    گوشت چرخ‌کرده یا ریش ریش شده  را در یک کاسه بزرگ بریزید.

    •    لپه پخته‌شده را به گوشت اضافه کنید و کاملاً مخلوط کنید.

    •    تخم‌مرغ‌ها را به مواد اضافه کرده و خوب هم بزنید تا همه مواد به خوبی ترکیب شوند.

    •    در صورت تمایل، سیر رنده‌شده و زردچوبه و دارچین را نیز اضافه کنید.

    •    کمی آرد سفید برای غلظت و جلوگیری از وا رفتن مواد به آن اضافه کنید.

    •    نمک و فلفل را به میزان دلخواه تنظیم کنید.

    3.    شکل‌دهی به شامی‌ها:

    •    از مواد تهیه‌شده مقدار مناسبی بردارید و به شکل گرد یا بیضی درآورید. به اندازه‌ای که شامی‌ها به راحتی در تابه جا شوند.

    4.    سرخ کردن شامی‌ها:

    •    در یک تابه روغن بریزید و حرارت را متوسط کنید.

    •    شامی‌ها را در روغن داغ قرار دهید و هر طرف آنها را به مدت ۳-۴ دقیقه سرخ کنید تا طلایی و برشته شوند.

    5.    سرو شامی رشتی:

    •    شامی‌ها را پس از سرخ شدن روی دستمال کاغذی قرار دهید تا روغن اضافی آن‌ها جذب شود.

    •    شامی‌ها را با برنج یا نان سرو کنید.
 

نکات:

    •    می‌توانید از گوشت مرغ یا ترکیبی از گوشت گاو و گوسفند استفاده کنید.

    •    شامی رشتی معمولاً با سس گوجه‌فرنگی یا سبزیجات تازه یا سبزی خوردن سرو می‌شود.
 

این غذا یک گزینه خوشمزه و مغذی برای وعده‌های اصلی است.

نوش جان!

چلوکباب و نان و کباب داغ از غذا‌های مورد علاقه ما ایرانی‌هست برخی از ما به شدت علاقه‌مند به خوردن کباب کوبیده، چنجه، برگ یا جوجه کباب هستیم، اما به نظر بهتر است قدری در این مورد احتیاط به خرج دهیم و از این پس با تعادل بیشتر و ضمن رعایت یک سری موارد در زمان طبخ گوشت کبابی مصرف کنیم.

 سرطان‌زا بودن گوشت طبخ شده در دمای بالا ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما پختن گوشت در دمای بالا معایب خاص خود را دارد. این مطلب را بخوانید تا متوجه شوید. در این مطلب همچنین به راه‌های موءثر پیشگیری از سرطان‌زا شدن گوشت کباب اشاره شده است.

برای کاهش خطرات مرتبط با پخت کباب کوبیده، روش‌های زیر می‌توانند بهتر و سالم‌تر باشند:

    1.    استفاده از روش پخت غیرمستقیم (گریل یا کباب روی حرارت غیرمستقیم):

این روش از تماس مستقیم گوشت با شعله‌های آتش جلوگیری می‌کند و مانع از سوختگی و تشکیل مواد شیمیایی مضر مانند هیدروکربن‌های آروماتیک پلی‌سیکلیک (PAHs) می‌شود. می‌توانید گوشت را روی یک توری یا سینی قرار دهید تا حرارت به صورت یکنواخت و غیرمستقیم به گوشت برسد.

    2.    پخت کباب در فر یا تابه:

پخت کباب کوبیده در فر یا تابه نسبت به گریل کردن روی آتش، خطر تشکیل مواد مضر را کاهش می‌دهد. در این روش‌ها، دمای پخت قابل کنترل است و خطر سوختگی یا سیاه شدن گوشت کاهش می‌یابد.

    3.    کنترل دما و زمان پخت:

پخت کباب با دمای متعادل و کنترل‌شده مهم است. اجتناب از پخت کباب در دماهای خیلی بالا می‌تواند از سوختگی و تشکیل مواد شیمیایی مضر جلوگیری کند. همچنین بهتر است کباب را به‌طور کامل بپزید تا از هرگونه خطرات ناشی از مصرف گوشت خام یا نیم‌پز پیشگیری کنید.

    4.    استفاده از گوشت تازه و بدون مواد افزودنی:

گوشت تازه و طبیعی، به‌ویژه گوشت‌هایی که به‌طور ارگانیک تولید می‌شوند، خطرات مرتبط با مواد شیمیایی مانند هورمون‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها را کاهش می‌دهند. بهتر است از گوشت‌های بدون مواد نگهدارنده یا افزودنی‌های شیمیایی استفاده کنید.

    5.    خودداری از استفاده از چربی‌های اضافی:

چربی‌های زیاد در گوشت می‌توانند در هنگام پخت باعث دود و سوختگی شوند. بهتر است چربی‌های اضافی را قبل از پخت از گوشت جدا کنید یا از گوشت‌های کم‌چرب‌تر استفاده کنید.
 

آویشن و رزماری کلید حل ماجرا

پختن گوشت روی حرارت بالا می‌تواند خطر ابتلا به سرطان‌ها را افزایش دهد و این به دلیل تشکیل ترکیبات سرطان زا است. کلید حل این مشکل، مرینیت کردن برش‌های گوشت یا کباب با آویشن یا رزماری است، زیرا ترکیبات موجود در این گیاهان می‌توانند از ایجاد ترکیب سرطان‌زایی در گوشت در حرارت بالا جلوگیری کنند.

بهترین پیشنهاد برای پخت کباب چیست؟

بی تردید دستگاه‌های کباب پز صنعتی موجود در بازار که معمولا با نام کباب پز‌های تابشی شناخته می‌شوند. مناسب‌ترین پیشنهاد برای مراکز طبخ غذا می‌باشند. این دستگاه‌ها به نحوی طراحی شده اند که بدون دود یا سوزاندن لایه رویی کباب با عث پخت لایه‌ای آن می‌شود.

دستگاه‌های کباب پز تابشی در ابتدا به واسطه انتقال حرارت سریع تابشی، یک لایه سخت روی کباب تشکیل می‌دهد، این لایه مانع خروج رطوبت و سایر مواد مغذی و معطر از کباب می‌گردد.

در ادامه فرایند پخت کباب، حرارت با یک شیب ملایم ثابت و یکنواخت از سطح بیرونی کباب به داخل آن منتقل شده و موجب پخت کامل (مغز پخت) و یکنواخت کباب می‌گردد.

در نهایت، رعایت این نکات می‌تواند به کاهش خطرات سلامتی کمک کند و مصرف کباب را ایمن‌تر کند.

ریختن مایه کباب کوبیده از سیخ می‌تواند به چند دلیل اتفاق بیفتد. در اینجا مهم‌ترین علل و راه‌های پیشگیری از آن آورده شده است:

    1.    چربی ناکافی:

    •    یکی از دلایل رایج ریختن مایه کباب، کم بودن میزان چربی در گوشت است. چربی به‌عنوان ماده‌ای که به مایه کباب انسجام می‌دهد عمل می‌کند. اگر گوشت خیلی کم‌چرب یا حتی بدون چربی باشد، مایه کباب نمی‌تواند به‌خوبی روی سیخ بچسبد و ممکن است از سیخ بریزد.

    •    راه حل: برای کباب کوبیده، از گوشت با ۲۰ تا ۳۰ درصد چربی استفاده کنید تا مایه کباب چسبندگی لازم را پیدا کند.

    2.    نرم یا ناپخته بودن مایه کباب:

    •    اگر مایه کباب خیلی شل و نرم باشد، به راحتی از سیخ می‌ریزد. این مشکل می‌تواند به دلیل اضافه کردن زیاد مواد مرطوب (مثل پیاز رنده‌شده) یا کم بودن میزان نمک و ادویه باشد.

    •    راه حل: هنگام تهیه مایه کباب، پیاز را به‌خوبی فشار دهید تا آب آن گرفته شود و از مواد دیگر مانند ادویه‌ها و نمک به‌مقدار کافی استفاده کنید. اگر مایه شل است، می‌توانید مقداری آرد نخودچی یا نان خشک ریز شده به آن اضافه کنید تا به غلظت مناسب برسد.

    3.    پخت ناکافی یا دمای خیلی بالا:

    •    اگر دمای منقل یا گریل بیش از حد بالا باشد، ممکن است سطح کباب سریعاً بسوزد و در حالی که هنوز داخلش پخته نشده، مایه کباب از سیخ بریزد. از طرفی، اگر دما خیلی پایین باشد، کباب به‌درستی می‌پزد و نمی‌تواند به سیخ بچسبد.

    •    راه حل: دمای منقل یا گریل را به‌طور متوسط تنظیم کنید تا کباب به‌طور یکنواخت پخته و از سیخ جدا نشود.

    4.    کوبیدن نادرست مایه کباب:

    •    اگر مایه کباب به‌خوبی کوبیده نشود و رشته‌های پروتئینی گوشت به‌درستی به هم نچسبند، احتمال ریختن آن زیاد می‌شود.

    •    راه حل: مایه کباب را به مدت کافی و با شدت مناسب بکوبید تا چسبندگی لازم به‌وجود آید. این کار کمک می‌کند تا مایه کباب بهتر به سیخ بچسبد.

    5.    سیخ چرب نبودن:

    •    اگر سیخ‌ها به‌درستی چرب نباشند، مایه کباب به آن‌ها می‌چسبد و هنگام پخت ممکن است از سیخ جدا شود.

    •    راه حل: قبل از قرار دادن مایه کباب روی سیخ، سیخ‌ها را با کمی روغن چرب کنید.
 

با رعایت این نکات، می‌توانید از ریختن مایه کباب کوبیده از سیخ جلوگیری کنید و کبابی خوشمزه و سالم داشته باشید.

آشنایی با طعم‌های اصیل ترکیه، همیشه جذاب بوده است. بورک مرغ، یکی از غذاهای محبوب ترکیه‌ای است که با طعمی لذیذ و بافت ترد می‌تواند شما را به سفری کوتاه به این کشور ببرد. اگر به دنبال تجربه طعم‌های جدید علاوه بر طرز تهیه بورک گوشت  هستید، همراه ما باشید تا طرز تهیه بورک مرغ ترکیه ای را هم در ادامه یاد بگیرید.



بورک مرغ ترکیه‌ای یکی از غذاهای خوشمزه و پرطرفدار است که می‌توانید به عنوان پیش‌غذا یا میان‌وعده سرو کنید. در اینجا طرز تهیه آن را به صورت گام به گام توضیح می‌دهم:
 

 مواد لازم:

برای مواد داخلی:

- سینه مرغ - ۲۵۰ گرم (ریش ریش شده یا خرد شده)یا (گوشت چرخکرده گوساله یا گوسفند)
- پیاز - ۱ عدد (خرد شده)
- قارچ - ۲۰۰ گرم (خرد شده)
-ذرت:۲۰۰ گرم (اختیاری )
- فلفل دلمه‌ای - ۱ عدد (خرد شده)
- نمک، فلفل سیاه، زردچوبه - به مقدار لازم
- پنیر پیتزا - ۱۰۰ گرم (رنده شده)
- روغن زیتون یا کره - برای تفت دادن
 

برای پوشش بورک:

- خمیر یوفکا یا فیلو - ۱ بسته (تقریباً ۱۰-۱۲ ورق)
- تخم مرغ - ۱ عدد (برای رومال)
- شیر - ۱/۲ پیمانه (برای رومال)
- روغن مایع یا کره ذوب شده - ۱/۴ پیمانه (برای چرب کردن خمیر)
- کنجد یا سیاه دانه - برای تزئین
 

 طرز تهیه:

1. آماده‌سازی مواد داخلی:

   - پیاز را در روغن زیتون یا کره تفت دهید تا نرم شود. 
   - سینه مرغ خرد شده را اضافه کنید و با نمک، فلفل و زردچوبه تفت دهید تا مرغ بپزد.
   - قارچ و فلفل دلمه‌ای را اضافه کرده و تفت دهید تا آب قارچ کشیده شود و مواد نرم شوند. 
   - اجازه دهید مواد خنک شوند.
 

2. آماده‌سازی خمیر:
   - خمیر یوفکا را روی سطح کار پهن کنید. اگر خمیر یوفکا خشک است، می‌توانید هر ورق را با مخلوط تخم مرغ و شیر چرب کنید تا نرم شود.

3. پیچیدن بورک:
   - مقداری از مواد مرغی را روی یک ورقه خمیر بگذارید و روی آن پنیر پیتزا بریزید. 
   - خمیر را از یک طرف به صورت رول درآورید. می‌توانید دو طرف خمیر را به داخل تا کنید تا مواد داخلی بیرون نریزند.

4. رومال کردن:
   - تخم مرغ را با شیر مخلوط کنید و با استفاده از یک برس این مخلوط را روی بورک‌ها بمالید. 
   - کمی کنجد یا سیاه دانه روی بورک‌ها بپاشید.

5. پختن:
   - بورک‌ها را می‌توانید در فر با دمای ۱۸۰ درجه سانتیگراد به مدت حدود ۲۰-۳۰ دقیقه بپزید تا طلایی شوند، یا اگر ترجیح می‌دهید، در روغن داغ سرخ کنید تا طلایی شود.

6. سرو کردن:
   - بورک‌ها را وقتی هنوز گرم هستند سرو کنید. می‌توانید با سس‌های دلخواه مانند سس ماست یا کچاپ سرو کنید.
 

این بورک مرغ ترکیه‌ای می‌تواند یک انتخاب عالی برای مهمانی‌ها یا میان‌وعده‌های خانگی باشد.

نوش جان!

برای تهیه گوشت چرخ کرده با کیفیت، انتخاب قسمت مناسب از گوشت گوسفند، گوساله یا شتر اهمیت زیادی دارد، زیرا ترکیب چربی و گوشت می‌تواند بر طعم و بافت گوشت چرخ کرده تأثیر بگذارد.

    1.    گوشت گوسفندی:

    •    ران گوسفندی: گوشت ران گوسفندی به دلیل داشتن چربی مناسب و بافت نرم، برای تهیه گوشت چرخ کرده بسیار مناسب است. این قسمت نه‌تنها چربی مورد نیاز را تأمین می‌کند، بلکه طعمی خوشمزه و لطیف هم به گوشت چرخ کرده می‌دهد.

    •    اگر می‌خواهید گوشت چرخ کرده با طعم گوسفندی قوی‌تر داشته باشید، گوشت ران گزینه خوبی است.

    2.    گوشت گوساله:

    •    در گوساله، معمولاً قسمت‌هایی مانند ران، چهارم یا شکم برای تهیه گوشت چرخ کرده مناسب‌ترند. این قسمت‌ها چربی کمتری نسبت به گوشت گوسفند دارند، اما برای تهیه گوشت چرخ کرده سالم و کم‌چربی گزینه‌های خوبی هستند.

    •    اگر به دنبال گوشت چرخ کرده‌ای با طعم ملایم‌تر و چربی کمتر هستید، گوشت گوساله انتخاب بهتری است.

    3.    گوشت شتر:

    •    گوشت شتر معمولاً دارای طعمی متفاوت و خاص است. برای تهیه گوشت چرخ کرده از گوشت شتر، بهتر است از قسمت‌هایی مانند ران یا پشت استفاده کنید که دارای بافت مناسبی برای چرخ کردن هستند.
گوشت شتر نسبت به گوسفند و گوساله کم‌چرب‌تر است و ممکن است نیاز به اضافه کردن مقداری چربی از گوشت دیگر (مثلاً گوشت گوسفند) داشته باشد تا بافت مطلوب‌تری برای چرخ کردن پیدا کند.

نتیجه‌گیری:

    •    اگر می‌خواهید گوشت چرخ کرده با طعمی غنی و کمی چربی بیشتر، گوشت ران گوسفندی بهترین گزینه است.

    •    اگر دنبال گوشت چرخ کرده سالم‌تر و کم‌چرب‌تری هستید، ران گوساله مناسب‌تر خواهد بود.

    •    برای طعمی خاص و متفاوت، می‌توانید از گوشت ران شتر استفاده کنید، اما ممکن است نیاز به اضافه کردن چربی برای بهبود بافت داشته باشید.
 

در نهایت، بستگی به ذائقه و نوع غذایی که می‌خواهید تهیه کنید، می‌توانید از هرکدام از این گوشت‌ها استفاده کنید.

بلدرچین یکی از پرندگان کوچک و شناخته‌شده در دنیا است که به‌خاطر گوشت لذیذ و تخم‌هایش محبوبیت دارد. این پرنده بومی مناطق مختلف جهان از جمله اروپا، آسیای میانه و شمال آفریقاست.

خواستگاه بلدرچین:

بلدرچین بومی مناطقی همچون اروپا، آسیا و شمال آفریقا است. در ایران، بلدرچین در مناطق مختلف کشور به‌ویژه در مناطق کوهستانی و کویری یافت می‌شود. در گذشته بلدرچین‌ها به‌صورت وحشی زندگی می‌کردند، اما امروزه پرورش بلدرچین در مزارع نیز رایج شده است.

 واردات به ایران:

 بلدرچین به‌عنوان یک پرنده خانگی و برای پرورش صنعتی به‌ویژه در دهه‌های اخیر به ایران وارد شده است. این   پرنده در ابتدا برای شکار و سپس برای تولید گوشت و تخم بلدرچین در ایران شناخته شد و به‌سرعت در   پرورش‌دهندگان جایگاه پیدا کرد.

 نوع طبع گوشت بلدرچین:

 گوشت بلدرچین به‌طور کلی طبعی گرم دارد و به‌عنوان یک گوشت سبک و لذیذ شناخته می‌شود. این گوشت برخلاف   گوشت‌های دیگر، چربی کمتری دارد و بسیار مغذی است. در طب سنتی ایرانی، گوشت بلدرچین به‌خاطر خواص تقویت‌کننده و گرمایی که دارد، به‌ویژه در فصول   سرد سال توصیه می‌شود.

 مناسب برای چه رده سنی است؟

گوشت بلدرچین به‌دلیل ویژگی‌های خاص خود برای اکثر گروه‌های سنی مناسب است. این گوشت به‌ویژه برای افراد سالمند، کودکان، بیماران و کسانی که به دنبال تقویت سیستم ایمنی بدن خود هستند مفید است. همچنین، به‌دلیل کم بودن چربی و کالری، برای کسانی که در رژیم غذایی خود به دنبال پروتئین سالم هستند، انتخاب خوبی به‌شمار می‌آید. البته باید توجه داشت که افرادی که دچار آلرژی به پروتئین‌های پرندگان هستند، باید از مصرف آن خودداری کنند.

بلدرچین از آن دسته پرندگانی است که در کنار طعم عالی، خواص درمانی و تغذیه‌ای بسیاری دارد.

ران گوسفندی می‌تواند یک انتخاب عالی برای رژیم‌های غذایی خاص مثل رژیم کتوژنیک (کتو) باشد. در اینجا به چند دلیل که چرا ران گوسفندی در رژیم کتو مفید است اشاره می‌کنیم:
 

 مزایای ران گوسفندی در رژیم کتو:
 

1. پروتئین بالا و کربوهیدرات پایین:

   - رژیم کتو بر مصرف پروتئین بالا و کربوهیدرات بسیار پایین تأکید دارد. ران گوسفندی منبع غنی از پروتئین است و هیچ کربوهیدراتی ندارد که آن را به یک انتخاب ایده‌آل برای این رژیم تبدیل می‌کند.

2. چربی سالم:

   - در رژیم کتو، چربی‌های سالم بخش مهمی از رژیم غذایی هستند. ران گوسفندی دارای چربی‌های اشباع شده است که در رژیم کتو قابل قبول هستند. این چربی‌ها به بدن کمک می‌کنند تا در حالت کتوز بماند.

3. ویتامین‌ها و مواد معدنی:

   - ران گوسفندی حاوی مقادیر قابل توجهی از ویتامین‌های گروه B، به ویژه B12، و مواد معدنی مانند آهن، روی و منیزیم است که برای سلامت عمومی و حفظ انرژی در رژیم کتو مهم هستند.
 

نکات استفاده از ران گوسفندی در رژیم کتو:

- روش‌های پخت:

  - ران گوسفندی را می‌توان به روش‌های مختلفی مانند کباب کردن، بریان کردن، سرخ کردن در روغن زیتون یا کره (که هر دو در رژیم کتو مجاز هستند)، یا پخت در فر با مقداری چربی سالم پخت.

- ترکیب با سبزیجات کم کربوهیدرات:

  - برای یک وعده غذایی کامل کتو، می‌توان ران گوسفندی را با سبزیجات کم کربوهیدرات مانند کلم بروکلی، کلم، اسفناج یا هویج کوچک سرو کرد.

- ادویه‌ها و طعم‌دهنده‌ها:

  - ادویه‌های مختلف بدون کربوهیدرات مانند زردچوبه، زیره، رزماری و آویشن می‌توانند برای طعم‌دهی به ران گوسفندی استفاده شوند بدون اینکه رژیم غذایی را برهم زنند.

- اجتناب از سس‌های شیرین یا نشاسته‌دار:

  - در پخت ران گوسفندی، از سس‌ها یا مواد افزودنی که حاوی قند یا نشاسته هستند اجتناب کنید.
 

ران گوسفندی نه تنها به سیر کردن شما کمک می‌کند بلکه با فراهم کردن مواد مغذی ضروری، به حفظ سلامتی و انرژی در طول رژیم کتو کمک شایانی می‌کند.

رشته پلو یکی از غذاهای ساده و آسان است که خیلی وقت‌ها فراموش می‌کنیم در برنامه غذایی هفتگی‌مان بگنجانیم. این غذا را می‌توانید پس از طبخ، با انواع پروتئین‌ها مثل ترکیب گوشت چرخ کرده با پیاز داغ، مرغ پرتقالی و حتی دو پیازه میگو  میل کنید.

همچنین می‌توانید این پلوی خوشمزه را به صورت ساده و در کنار انواع ترشی مثل ترشی گل کلم  و سالاد سرو کرده و از طعم اصیل آن لذت ببرید.

رشته پلو با مرغ زعفرانی یکی از غذاهای خوشمزه و سنتی ایرانی است که به خاطر ترکیب رشته‌های نازک و مرغ زعفرانی بسیار محبوب است. در اینجا طرز تهیه آن را برای شما شرح می‌دهم:

مواد لازم:

برای رشته پلو:

- برنج - ۳ پیمانه
- رشته پلویی - ۱۰۰ گرم
- کره یا روغن - ۲ قاشق غذاخوری
- نمک - به مقدار لازم

برای مرغ زعفرانی:

- سینه یا ران مرغ - ۵۰۰ گرم
- پیاز - ۱ عدد بزرگ
- زعفران دم کرده - ۲ قاشق غذاخوری
- روغن یا کره - به مقدار لازم
- نمک، فلفل، زردچوبه - به مقدار لازم
- آبلیمو - ۲ قاشق غذاخوری

 طرز تهیه:

 مرغ زعفرانی:

1. آماده‌سازی مرغ: مرغ را به قطعات متوسط تقسیم کنید. پیاز را خرد کنید و در روغن یا کره تفت دهید تا طلایی شود.
 

2. پخت مرغ: مرغ‌ها را به پیاز اضافه کنید، نمک، فلفل و زردچوبه بزنید و تفت دهید تا رنگ عوض کند. سپس آب جوش به اندازه‌ای که مرغ‌ها را بپوشاند اضافه کنید. زعفران دم کرده و آبلیمو را بریزید و اجازه دهید مرغ‌ها با حرارت ملایم بپزند تا نرم شوند.

 رشته پلو:

1. آماده‌سازی برنج: برنج را شسته و با آب و نمک به مدت چند ساعت خیس کنید. سپس آبکش کنید.
 

2. تفت دادن رشته: در یک تابه کوچک، رشته‌ها را با کمی کره یا روغن تفت دهید تا طلایی شوند. مراقب باشید نسوزند.

3. دم کردن برنج: در قابلمه پلوپز، کمی روغن بریزید و برنج آبکش شده را ته قابلمه بریزید. لایه‌های برنج را با رشته‌های تفت داده شده مخلوط کنید.


اگر دوست داشتید می‌توانید مقداری زعفران دم کرده روی برنج بریزید. سپس با دم کنی، در قابلمه را ببندید و روی حرارت ملایم بگذارید تا برنج دم بکشد.
 

4. سرو کردن: پس از دم کشیدن، رشته پلو را در ظرف سرو بریزید و مرغ‌های زعفرانی را روی آن بچینید. می‌توانید برای تزئین از زعفران اضافی و کمی کره ذوب شده استفاده کنید.
 

این غذا ساده اما پر از طعم است و می‌تواند به عنوان یک وعده غذایی کامل و مقوی سرو شود.



نوش جان!

رنگینک یک دسر سنتی و خوشمزه ایرانی است که بیشتر در مناطق جنوبی ایران، مانند بوشهر، هرمزگان و خوزستان، تهیه می‌شود. این دسر مقوی و پرانرژی از خرما، آرد، کره یا روغن، گردو (یا مغزهای دیگر) و دارچین درست می‌شود.
طرز تهیه رنگینک ساده
مواد لازم:
خرما: ۲۰۰ گرم (هسته گرفته)
آرد گندم: ۱ پیمانه
کره یا روغن حیوانی: ۱/۲ پیمانه
گردو: ۱/۲ پیمانه (خردشده)
دارچین: ۱ قاشق چای‌خوری
پودر قند یا پودر پسته (برای تزئین)

مراحل تهیه:
1. آماده‌سازی خرما: خرماها را از هسته جدا کرده و درون آن‌ها گردو قرار دهید.

2. تفت دادن آرد: آرد را در تابه با حرارت کم تفت دهید تا بوی خامی آن گرفته شده و رنگ آن کمی طلایی شود.

3. اضافه کردن کره: کره یا روغن را به آرد اضافه کنید و به آرامی مخلوط کنید تا بافت یکدستی ایجاد شود.

4. چیدن خرما: خرماهای پر شده با گردو را در ظرفی بچینید.

5. ریختن مخلوط آرد روی خرما: مخلوط آرد و کره را روی خرماها بریزید و به آرامی صاف کنید.

6. تزئین: روی رنگینک را با دارچین، پودر قند یا پودر پسته تزئین کنید.

7. سرو: رنگینک را به مدت یک ساعت در یخچال قرار دهید تا منسجم شود، سپس برش زده و سرو کنید.


نکات:
می‌توان به جای کره از روغن محلی یا روغن مایع استفاده کرد.
اضافه کردن هل یا پودر نارگیل طعم بهتری به رنگینک می‌دهد.
این دسر به دلیل وجود خرما و مغزها، بسیار مقوی و مناسب برای میان‌وعده یا افطار است.

بله، گوشت یک کالای استراتژیک محسوب می‌شود، زیرا:
1. نقش اساسی در امنیت غذایی دارد و تأمین پروتئین برای تغذیه سالم جامعه ضروری است.

2. تأثیر اقتصادی بالایی دارد، به‌ویژه در بخش دامپروری، اشتغال و زنجیره تأمین.

3. وابستگی به واردات (در برخی کشورها) باعث می‌شود که نوسانات قیمت و تأمین آن بر اقتصاد و معیشت مردم تأثیر بگذارد.

4. حساسیت‌های اجتماعی و سیاسی دارد و کمبود یا گرانی آن می‌تواند نارضایتی عمومی ایجاد کند.


به همین دلیل، بسیاری از دولت‌ها سیاست‌هایی برای کنترل تولید، توزیع، و قیمت گوشت اتخاذ می‌کنند تا از پایداری بازار و امنیت غذایی اطمینان حاصل کنند.

یکی از محبوب ترین اقلیم های غذایی ایران مربوط به جنوب کشورمونه. غذاهایی که بنا به خاستگاه تهیه اون ها، در مواد اولیه از آبزیان استفاده میشه و معمولا تند و تیز هستن که وجود اونها در کنار هم مزه های شگفت انگیزی رو ایجاد می کنه.

امروز قراره با هم طرز تهیه یک غذای معروف بوشهری رو تجربه کنیم که به نام دمی لخلاخ یا لخ لخ هم معروفه. 

لخلاخ ماهی یکی از غذاهای محلی و خوشمزه استان بوشهر است که با ماهی تازه تهیه می‌شود. در اینجا طرز تهیه آن را برای شما توضیح می‌دهم:

 مواد لازم:

- ماهی تازه (مثل حلوا سیاه یا شیر) - حدود ۱ کیلوگرم

- پیاز - ۳ عدد بزرگ

- سیر - ۵-۶ حبه

- گوجه فرنگی - ۳-۴ عدد

- سبزی ماهی (شامل جعفری، گشنیز، تره و شنبلیله) - ۵۰۰ گرم

- رب گوجه فرنگی - ۲ قاشق غذاخوری

- آبغوره یا آب لیمو ترش - به مقدار لازم (برای طعم دادن)

- نمک، فلفل، زردچوبه - به مقدار لازم

- روغن - به مقدار لازم
 

طرز تهیه:

1. آماده‌سازی ماهی: ماهی را تمیز کرده و به قطعات متوسط تقسیم کنید. نمک و فلفل به ماهی بزنید و کنار بگذارید.
 

2. تفت دادن پیاز: پیازها را خرد کرده و در روغن تفت دهید تا طلایی شوند. سیر خرد شده را اضافه کنید و کمی تفت دهید.
 

3. اضافه کردن ادویه‌ها و رب:زردچوبه را اضافه کنید و کمی تفت دهید تا بوی خامی آن گرفته شود. سپس رب گوجه فرنگی را اضافه کرده و کمی تفت دهید تا رنگ باز کند.
 

4. اضافه کردن گوجه فرنگی و سبزی: گوجه فرنگی‌ها را خرد کرده و به مواد اضافه کنید. سبزی‌های خرد شده را نیز اضافه کنید و کمی تفت دهید.
 

5. پخت ماهی: ماهی‌ها را روی مواد بچینید. آبغوره یا آب لیمو ترش را اضافه کنید. اگر لازم بود کمی آب بریزید تا ماهی در سس بپزد. درب قابلمه را بگذارید و با حرارت ملایم بپزید تا ماهی کاملاً مغزپخت شود.
 

6. سرو کردن: پس از پخته شدن، لخلاخ ماهی را با نان تازه یا برنج سرو کنید.
 

این غذا به دلیل استفاده از سبزیجات تازه و ماهی بسیار خوشمزه و مقوی است.



نوش جان!

گوشت شترمرغ را نمی‌توان به همراه گوشت شتر در یک چرخ گوشت معمولی چرخ کرد، زیرا این دو نوع گوشت از نظر بافت، ترکیب و میزان چربی تفاوت‌های زیادی دارند.

علت‌های اصلی این مشکل:

    بافت متفاوت:

        گوشت شترمرغ بافتی نرم‌تر و کم‌چرب‌تر دارد، در حالی که گوشت شتر زبرتر و دارای بافتی محکم‌تر است.

        هنگام چرخ کردن، ممکن است گوشت شترمرغ کاملاً له شود، در حالی که گوشت شتر همچنان سفت باقی بماند.

    میزان چربی و رطوبت:

        گوشت شترمرغ بسیار کم‌چرب و خشک است، اما گوشت شتر میزان چربی بیشتری دارد.

        این تفاوت در چربی باعث می‌شود که هنگام چرخ کردن، ترکیب آن‌ها یکنواخت نشود و قوام متفاوتی پیدا کند.

    ساختار فیبری گوشت:

        فیبرهای گوشت شتر بلندتر و محکم‌تر هستند، ولی گوشت شترمرغ ساختار فیبری کوتاه‌تری دارد.

        این تفاوت می‌تواند باعث مسدود شدن چرخ‌گوشت یا عدم چرخ شدن یکدست آن‌ها شود.

راه‌حل پیشنهادی:

اگر قصد مخلوط کردن این دو گوشت را دارید، بهتر است ابتدا هر یک را جداگانه چرخ کنید و سپس با هم ترکیب نمایید.

اضافه کردن کمی چربی (مثل دنبه) به گوشت شترمرغ می‌تواند به چرخ شدن بهتر و یکنواخت‌تر شدن ترکیب کمک کند.

در نتیجه، چرخ کردن گوشت شتر و شترمرغ به طور هم‌زمان توصیه نمی‌شود، اما می‌توان آن‌ها را به روش‌های دیگر با هم ترکیب کرد.

قیمه یزدی یکی از غذاهای سنتی و محبوب استان یزد است که با طعمی خاص و عطری دلپذیر شناخته می‌شود. این خورش برخلاف قیمه معمولی، لپه ندارد و از ترکیب گوشت، نخود و ادویه‌های خاص تهیه می‌شود. در ادامه دستور پخت آن را آورده‌ایم:

مواد لازم:

• گوشت گوسفندی (خورشتی) - ۳۰۰ گرم
• نخود - ۱ پیمانه (از شب قبل خیس شده)
• پیاز - ۲ عدد متوسط
• رب گوجه‌فرنگی - ۲ قاشق غذاخوری
• لیمو عمانی - ۲ عدد
• چوب دارچین - ۱ تکه کوچک
• زردچوبه - ۱ قاشق چای‌خوری
• نمک و فلفل سیاه - به مقدار لازم
• زعفران دم‌کرده - ۱ قاشق غذاخوری
• گلاب - ۱ قاشق غذاخوری (اختیاری)
• روغن - به مقدار لازم

طرز تهیه:

1. آماده‌سازی نخود:

   • نخود را که از شب قبل خیس کرده‌اید، با مقداری آب بجوشانید و بعد از نیم‌پز شدن، پوست آن را جدا کنید.

2. تفت دادن پیاز و گوشت:

   • پیازها را نگینی خرد کرده و در مقداری روغن تفت دهید تا طلایی شوند.
   • گوشت خورشتی را اضافه کنید و با زردچوبه و فلفل کمی تفت دهید تا رنگ گوشت تغییر کند.

3. افزودن نخود و ادویه‌ها:

   • نخود پوست‌کنده را به گوشت اضافه کنید و کمی تفت دهید.
   • رب گوجه‌فرنگی را افزوده و مجدداً مواد را تفت دهید تا خامی رب گرفته شود.

4. پخت خورش:

   • چند لیوان آب گرم اضافه کنید، چوب دارچین را بیندازید و اجازه دهید خورش با حرارت ملایم بپزد.
   • حدود یک ساعت بعد، لیمو عمانی را با چنگال سوراخ کرده و به خورش اضافه کنید.

5. طعم‌دهی نهایی:

   • بعد از پخت کامل گوشت و نخود، نمک، زعفران دم‌کرده و در صورت تمایل گلاب را اضافه کنید.
   • ۱۰ دقیقه دیگر اجازه دهید تا خورش جا بیفتد.

6. سرو:

   • قیمه یزدی را با برنج زعفرانی و ته‌دیگ سرو کنید.

نکات:

• نخود در این خورش نباید له شود؛ پس آن را بیش از حد نپزید.
• می‌توانید برای طعم بهتر، مقداری هل یا دارچین بیشتر اضافه کنید.
• برخی افراد به جای لیمو عمانی از پودر لیمو استفاده می‌کنند.

نوش جان!

سیاه شدن نقطه‌ای گوشت می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد، از جمله:
1. کبودی (هماتوم) – ضربه یا فشار به گوشت ممکن است باعث خون‌مردگی و تجمع خون زیر پوست شود که به‌مرورزمان تیره می‌شود.

2. انعقاد خون و نکروز بافتی – کاهش جریان خون در برخی نواحی ممکن است باعث مرگ سلولی و تغییر رنگ گوشت شود.

3. عفونت یا التهاب – برخی عفونت‌های باکتریایی یا قارچی ممکن است باعث تغییر رنگ گوشت و ایجاد لکه‌های سیاه شوند.

4. سوختگی یا آسیب حرارتی – تماس گوشت با سطوح داغ یا یخ‌زدگی شدید می‌تواند منجر به تغییر رنگ شود.

5. فاسد شدن و رشد باکتری‌ها – اگر گوشت در شرایط نامناسب نگهداری شود، ممکن است دچار فساد شده و لکه‌های سیاه یا سبز روی آن ظاهر شود.

6. رسوب آهن و واکنش‌های شیمیایی – گاهی اوقات آهن موجود در هموگلوبین با اکسیژن واکنش داده و باعث تغییر رنگ می‌شود.


چه باید کرد؟
اگر تغییر رنگ گوشت همراه با بوی نامطبوع، بافت لزج یا تغییرات غیرعادی دیگر باشد، بهتر است از مصرف آن خودداری کنید، زیرا ممکن است فاسد شده باشد.