گوسفندهای ایرانی به دلیل تنوع اقلیمی و آب‌وهوایی کشور، به نژادهای مختلف با ویژگی‌های گوناگون تقسیم می‌شوند. این نژادها معمولاً به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند: گوشتی، شیری، و پشمی. در ادامه چند نژاد معروف گوسفند ایرانی معرفی می‌شوند:

نژادهای گوشتی

 

این نژادها برای تولید گوشت پرورش داده می‌شوند و رشد سریعی دارند:

   افشاری

        محل زندگی: آذربایجان شرقی و زنجان

        ویژگی: وزن‌گیری سریع، مقاوم به سرما و گرما.

 

   

مغانی

        محل زندگی: اردبیل (منطقه مغان)

        ویژگی: کیفیت بالای گوشت و سرعت رشد بالا.

 

 

    شال

        محل زندگی: استان‌های قزوین و زنجان

        ویژگی: قدرت باروری بالا و گوشت خوش‌طعم.

 

نژادهای شیری

این نژادها برای تولید شیر با کیفیت بالا پرورش داده می‌شوند:

 

    قشقایی

        محل زندگی: استان فارس و مناطق عشایری

        ویژگی: تولید شیر زیاد و گوشت مناسب.

 

 

    تالشی

        محل زندگی: استان گیلان و حاشیه دریای خزر

        ویژگی: تولید شیر باکیفیت و سازگار با مناطق مرطوب.

 

 

 

نژادهای پشمی

این نژادها برای تولید پشم با کیفیت استفاده می‌شوند:

 

    بلوچی

        محل زندگی: سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی

        ویژگی: پشم نرم و مناسب برای فرش‌بافی.

 

 

 

    کردی

        محل زندگی: کردستان، کرمانشاه و ایلام

        ویژگی: پشم باکیفیت برای صنایع دستی.

 

 

ماکویی

        محل زندگی: آذربایجان غربی

        ویژگی: پشم ظریف و مناسب برای تولید البسه.

 

نژادهای دو منظوره (گوشتی و شیری)

برخی از نژادهای ایرانی توانایی تولید گوشت و شیر باکیفیت را دارند:

 

    لری

        محل زندگی: لرستان و مناطق زاگرس

        ویژگی: مقاوم به شرایط سخت و بازدهی مناسب گوشت و شیر.

 

 

    سنگسری

        محل زندگی: استان سمنان

        ویژگی: تولید شیر چرب و گوشت باکیفیت.

عنوان مقاله: انواع نژاد گوسفند ایرانی