حساب کاربری من
لیست علاقه مندی ها
پیگیری سفارش
خروج
فروشگاه اینترنتی مسترقصاب، 
ثبت نام کنید
.png)
ماهی کولی یکی از خاص‌ترین ماهی‌های شمالی مخصوصاً در بندرانزلی، آستارا و رشت است. ماهی کوچکی است که طعم بی‌نظیری دارد و در دو روش معروف آماده میشود:
---
۱. ماهی کولی سرخ‌شده (ساده و خوش‌طعم)
مواد لازم:
ماده مقدار
ماهی کولی تازه ۵۰۰ گرمآرد برنج یا آرد گندم ۲ قاشق غذاخوریزردچوبه، نمک، فلفل به مقدار لازمسیر رنده‌شده (اختیاری) ۲ حبهروغن برای سرخ کردن
طرز تهیه:
1. شست‌وشو:ماهی‌ها را تمیز بشوی و اگر خواستی شکم آن‌ها را هم خالی کن (در شمال گاهی با شکم سرخ می‌کنند).
2. مزه‌دار کردن:روی ماهی‌ها نمک، زردچوبه، فلفل و کمی سیر رنده‌شده بزن. ۱۵ دقیقه استراحت بده.
3. غلتاندن در آرد:آرد برنج یا گندم را روی بشقاب بریز و ماهی‌ها را در آن بغلتان.
4. سرخ کردن:در روغن داغ با شعله متوسط رو به کم، ماهی‌ها را سرخ کن تا کاملاً طلایی و برشته شوند.
5. سرو:با نان و سبزی محلی، یا کنار برنج کته و سیر ترشی، فوق‌العاده میشود.
---
۲. ماهی کولی دودی (سنتی و مجلسی)
ماهی کولی دودی از دیرباز روش نگهداری سنتی در شمال بوده؛ طعم آن دودی، شور و لذیذ است.
مراحل کلی تهیه (در خانه یا توسط ماهی‌فروش):
1. شست‌وشو و نمک‌سود کردن:ماهی کولی را با آب سرد بشوی و در نمک فراوان بخوابان. چند ساعت تا یک شب در نمک بماند.
2. خشک‌کردن:ماهی‌ها را به سیخ یا نخ آویزان کرده و در معرض هوای آزاد یا نور غیرمستقیم آفتاب خشک می‌کنند.
3. دود دادن (در روش سنتی):زیر ماهی‌ها هیزم یا خاک‌اره روشن می‌کنند تا چند ساعت دود ببینند. این کار طعم دودی خاصی به ماهی می‌دهد.
4. مصرف:ماهی دودی را معمولاً با بخار یا سرخ‌کردن سبک گرم کرده، سپس با برنج، رب انار، سیر ترشی یا آب نارنج سرو می‌کنند.
---
نکات مصرف:
ماهی کولی سرخ‌شده: ترد و خوش‌عطر، محبوب در سفره‌های روزمره.
ماهی کولی دودی: مجلسی‌تر و مناسب مهمانی‌ها یا همراه با برنج و سبزی‌پلو.
در هر دو روش، سیر ترشی، باقلاقاتق یا زیتون پرورده کنار آن‌ها عالی‌ست.
---
اگر دوست داشتی، طرز تهیه کته زعفرانی با ماهی کولی دودی یا خوراک کولی ترش رو هم می‌تونم برات بنویسم. بگی؟
منتشر شده در مجموعه: آموزش آشپزی
خوراک ماهی با رب انار و گردو یکی از غذاهای خوش‌عطر و اصیل گیلانی‌ست، مخصوصاً در شهرهایی مثل بندرانزلی که در نزدیکی دریا هستند. این خوراک طعمی شبیه فسنجان اما با ماهی دارد، و ترکیب ماهی، گردو و رب انار طعمی ترش و خاص به آن می‌دهد.
---
طرز تهیه خوراک ماهی با رب انار و گردو (سبک گیلانی)
مواد لازم (برای ۳–۴ نفر):
ماده مقدار
ماهی سفید یا ماهی آزاد یا ماهی کولی ۲ عدد متوسط یا ۴ تکهگردوی آسیاب‌شده ۲۰۰ گرمرب انار ترش ۳ قاشق غذاخوریپیاز ۱ عدد متوسطسیر ۴–۵ حبه (له‌شده)زردچوبه، نمک، فلفل به مقدار لازمسبزی معطر محلی (دلخواه: چوچاق، خالواش) ۱ قاشق غذاخوری (در صورت دسترسی)روغن به مقدار لازمآب حدود ۱ لیوان
---
طرز تهیه:
1. آماده‌سازی ماهی:
ماهی را تمیز و قطعه‌قطعه کن.
با کمی نمک، فلفل و زردچوبه مزه‌دار کن و اجازه بده ۲۰ دقیقه بماند.
اگر خواستی، می‌تونی ماهی را کمی سرخ کنی (اختیاری – باعث فرم بهتر و طعم غلیظ‌تر میشه).
2. تفت دادن گردو:
گردوی آسیاب‌شده را با کمی روغن در قابلمه تفت بده تا بوی خامی‌اش گرفته شود.
آب (حدود ۱ لیوان) و رب انار را اضافه کن. بگذار با حرارت ملایم حدود ۳۰–۴۰ دقیقه بپزد تا به روغن بیفتد.
3. افزودن پیاز، سیر و سبزی:
پیاز و سیر را خرد و جداگانه تفت بده، سپس به گردو اضافه کن.
اگر سبزی معطر (چوچاق یا خالواش) داری، در این مرحله اضافه کن.
4. اضافه کردن ماهی:
تکه‌های ماهی را داخل خوراک بگذار. اجازه بده با حرارت ملایم حدود ۲۰ دقیقه دیگر بپزد تا جا بیفتد.
در این مرحله اگر طعم خیلی ترش بود، کمی رب انار شیرین هم می‌تونی اضافه کنی.
---
سرو:
خوراک ماهی با رب انار و گردو معمولاً با برنج کته یا آبکش سرو میشود.
کنار آن زیتون پرورده، سیر ترشی و سبزی‌خوردن بسیار می‌چسبد.
---
نکات:
ماهی‌هایی مثل سفید، کپور، کولی، قزل‌آلا یا حتی ماهی شور هم قابل استفاده هستند.
طعم این خوراک باید ترش و خوش‌عطر باشه. رب انار خانگی طعمش عالی‌تره.
اگر رژیمی می‌خوای، می‌تونی از ماهی بخارپز یا بدون سرخ کردن استفاده کنی.
---
اگر خواستی این خوراک رو با ماهی دودی، ماهی شور، یا حتی مرغ درست کنی، نسخه مخصوصش رو هم برات دارم. بگی بفرستم؟
منتشر شده در مجموعه: آموزش آشپزی
اناربیج (یا اناربیجاق) یکی از اصیل‌ترین و خوش‌طعم‌ترین خورش‌های گیلانی‌ست که شبیه فسنجان هست، اما با سبزی معطر محلی و طعمی ترش‌تر و عطر و بویی خاص تهیه میشود. این غذا معمولاً در مناطق غرب گیلان مانند بندرانزلی، صومعه‌سرا و فومن پخته میشود.
---
طرز تهیه خورش اناربیج گیلانی
مواد لازم (برای ۴ نفر):
ماده مقدار
گردو آسیاب‌شده ۳۰۰ گرمگوشت چرخ‌کرده (یا تکه‌ای) ۲۵۰ گرمرب انار ترش ۳ تا ۴ قاشق غذاخوریسبزی محلی (چوچاق، خالواش، نعناع، جعفری، گشنیز) ۲۰۰ گرمسیر ۴ حبه (کوبیده‌شده یا رنده‌شده)پیاز ۱ عددنمک، فلفل، زردچوبه به مقدار لازمآب به مقدار لازم
---
دستور پخت:
1. آماده‌سازی سبزی‌ها:
سبزی‌ها (ترکیب چوچاق، خالواش، گشنیز، نعناع و...) را ساطوری خرد و در کمی روغن تفت دهید تا آب آن‌ها کشیده شود و کمی سرخ شوند.
2. آماده‌سازی گردو:
گردوی آسیاب‌شده را با کمی آب و زردچوبه در قابلمه بریزید و روی حرارت ملایم بگذارید. حدود ۱ تا ۱.۵ ساعت بپزد تا روغن بیندازد.
3. افزودن سبزی به گردو:
بعد از اینکه گردو به روغن افتاد، سبزی تفت‌داده‌شده را اضافه کنید و بگذارید حدود نیم ساعت با هم بپزند.
4. افزودن رب انار و سیر:
رب انار و سیر له‌شده را اضافه کنید. مزه کنید، اگر خیلی ترش بود می‌توان کمی رب انار شیرین هم اضافه کرد.
5. گوشت قلقلی:
گوشت چرخ‌کرده را با نمک، فلفل، پیاز رنده‌شده مخلوط کرده و به‌صورت کوفته‌ریزه درست کنید. آن‌ها را کمی در روغن تفت دهید یا خام داخل خورش بریزید.
6. پخت نهایی:
کوفته‌ریزه‌ها را داخل خورش بریزید و حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه دیگر با حرارت ملایم بپزید تا خورش جا بیفتد.
---
نکات:
خورش اناربیج باید غلیظ و روغن‌انداخته باشد.
حتماً از سبزی‌های محلی استفاده شود تا عطر اصلی غذا حفظ شود.
کنار برنج ایرانی کته یا آبکش سرو میشود.
---
اگر خواستی نسخه‌ای بدون گوشت یا با ماهی درست کنی، یا طبع خاصی داری (مثلاً کم‌چرب)، می‌تونم نسخه متناسب برات تنظیم کنم. دوست داری؟
منتشر شده در مجموعه: آموزش آشپزی
ترکیب «اکبر جوجه» با ماهی، ایده‌ای نو و خلاقانه است که می‌توان آن را نوعی «اکبر ماهی» نامید؛ غذایی با الهام از روش پخت و طعم‌دهی اکبرجوجه سنتی، اما با استفاده از ماهی به‌جای جوجه. این ترکیب، طعم لذیذ ماهی را با مزه ترش‌ملس سس انار و کره تلفیق می‌کند.
---
مواد لازم برای تهیه خوراک «اکبر جوجه با ماهی» (برای ۲ نفر):
مواد اصلی:
ماهی سفید یا قزل‌آلا (یا ماهی بدون استخوان دیگر): ۲ عدد کوچک یا ۱ عدد بزرگ
کره: ۵۰ گرم
آب‌لیمو تازه: ۲ قاشق غذاخوری
رب انار: ۲ تا ۳ قاشق غذاخوری (ملس یا ترش، به ذائقه)
زعفران دم‌کرده غلیظ: ۲ قاشق غذاخوری
نمک، فلفل، زردچوبه: به مقدار لازم
سیر له‌شده: ۲ حبه
مواد همراه:
برنج ایرانی: ۲ پیمانه (کته یا آبکش)
سیر ترشی، زیتون پرورده یا ماست: برای سرو کنار غذا
---
طرز تهیه:
1. مزه‌دار کردن ماهی:
ماهی را تمیز و خشک کرده و با مخلوطی از آب‌لیمو، نمک، فلفل، زردچوبه، سیر له‌شده و زعفران دم‌کرده برای ۳۰ دقیقه تا ۱ ساعت مزه‌دار کنید.
2. سرخ کردن ماهی:
در تابه‌ای نچسب، مقداری کره و کمی روغن بریزید.
ماهی را با حرارت متوسط سرخ کنید تا طلایی و مغزپخت شود. (اگر ماهی نازک یا بی‌استخوان باشد، زود آماده میشود.)
3. آماده‌سازی سس مخصوص:
در یک تابه دیگر، کره را آب کرده، رب انار را با کمی زعفران، آب‌لیمو و کمی نمک و فلفل مخلوط کنید.
سس را چند دقیقه بجوشانید تا غلیظ و براق شود.
4. ترکیب نهایی:
ماهی سرخ‌شده را در ظرف سرو بچینید، سپس سس انار و زعفران را روی آن بریزید.
می‌توانید کمی گردو خرد شده هم برای تزئین و طعم اضافه کنید.
---
نحوه سرو:
کنار ماهی، یک کته کره‌ای ساده یا برنج زعفرانی سرو کنید.
ترشی شمالی (مثل سیرترشی)، زیتون پرورده یا ماست محلی، طعم غذا را کامل‌تر می‌کند.
---
اگر دوست داری، می‌تونم نسخه گریل‌شده، فرپز یا بدون کره این غذا رو هم برات تنظیم کنم
منتشر شده در مجموعه: آموزش آشپزی
ماهی سفید شکم‌پر یکی از غذاهای معروف شمال ایران، به‌ویژه در استان گیلان است که با استفاده از ماهی سفید دریای خزر تهیه میشود. این غذا بسیار معطر، لذیذ و مقوی است و معمولاً در مناسبت‌های خاص یا مهمانی‌ها سرو میشود.
مواد لازم برای ماهی سفید شکم‌پر گیلانی (برای 1 عدد ماهی سفید متوسط):
مواد اصلی:
ماهی سفید تازه: 1 عدد (حدود 1 تا 1.5 کیلوگرم)
آب‌لیموی تازه یا رب انار: 2 قاشق غذاخوری
نمک، فلفل، زردچوبه: به مقدار لازم
روغن یا کره: برای سرخ کردن یا مالیدن روی ماهی
مواد داخل شکم:
سبزی معطر محلی (خلواش، چوچاق، نعناع، گشنیز): حدود 200 گرم، ساطوری شده
پیاز: 1 عدد، ریز خرد شده و سرخ شده
سیر: 2 تا 3 حبه، ریز خرد شده
گردو: 3 تا 4 عدد، خرد شده
رب انار ترش یا ملس: 2 قاشق غذاخوری
زرشک یا آلوچه خشک (اختیاری): به مقدار دلخواه
---
طرز تهیه:
1. تمیز کردن ماهی:ماهی را شکم‌پاک کرده، تیغ وسط آن را در صورت تمایل خارج کنید و با مخلوطی از آب‌لیمو، نمک، زردچوبه و فلفل مزه‌دار کنید. بگذارید نیم ساعت در یخچال بماند.
2. آماده‌سازی مواد داخل شکم:پیاز و سیر را تفت دهید، سپس سبزی‌ها را اضافه کرده و کمی سرخ کنید. گردو، رب انار و زرشک یا آلوچه را افزوده و همه را با هم خوب تفت دهید تا یک ترکیب معطر به‌دست آید.
3. پر کردن شکم ماهی:مخلوط آماده‌شده را داخل شکم ماهی قرار دهید و با نخ یا خلال دندان شکم ماهی را ببندید.
4. پخت:
روش سنتی: داخل تابه بزرگ با کمی روغن یا کره، ماهی را دو طرفه سرخ کنید تا طلایی شود. سپس در فر یا قابلمه درب‌دار بگذارید تا با بخار خودش کاملاً مغزپخت شود.
روش فر: ماهی را در فویل یا سینی فر بگذارید و در دمای 180 درجه سانتی‌گراد، حدود 45 دقیقه تا 1 ساعت بپزید.
5. سرو:همراه برنج زعفرانی یا کته شمالی، با سبزی خوردن، زیتون پرورده، و ماست سرو میشود.
---
اگر خواستی، نسخه بدون رب انار یا مناسب برای سرخ‌کردن کامل در روغن هم برات می‌نویسم.
منتشر شده در مجموعه: آموزش آشپزی
شهر بندرانزلی (در استان گیلان) به‌خاطر موقعیت بندری، طبیعت سرسبز و فرهنگ غنی، غذاهای محلی خوشمزه و متنوعی دارد که بیشتر با ماهی، سبزی‌های محلی، برنج و سیر تهیه می‌شوند. در ادامه برخی از معروف‌ترین غذاهای محلی انزلی را معرفی می‌کنم:
---
غذاهای محلی معروف انزلی
۱. واویشکا
یکی از محبوب‌ترین غذاهای انزلی.
مواد اصلی: گوشت چرخ‌کرده یا دل‌جگر، پیاز، گوجه، رب، فلفل و ادویه.
معمولاً با نان یا برنج خورده میشود.
۲. اناربیج (اناربیجاق)
شبیه فسنجان، اما با سبزیجات معطر محلی.
مواد: گوشت چرخ‌کرده، گردو، سبزی محلی (مثل چوچاق)، رب انار ترش.
طعمی ترش و خاص دارد.
۳. ترش‌تره
غذای گیاهی بسیار معروف.
مواد: سبزی محلی (شامل چوچاق، خالواش، گشنیز، اسفناج)، سیر، تخم‌مرغ، برنج و آبغوره یا رب‌انار.
بسیار مقوی و سبک.
۴. میرزاقاسمی
ترکیبی از بادمجان کبابی، سیر فراوان، گوجه، تخم‌مرغ.
با نان یا برنج سرو میشود.
۵. باقلاقاتق (لوبیا فسنجان گیلانی)
ترکیب باقلا، شوید، تخم‌مرغ و سیر.
ساده، ارزان و بسیار خوشمزه.
۶. ماهی شور سرخ‌شده
در انزلی مصرف ماهی شور رایج است.
ماهی شور را چند روز در آب می‌خوابانند، سپس سرخ کرده یا در خورش استفاده می‌کنند.
۷. کباب ترش
گوشت کبابی خوابانده‌شده در رب انار، گردو و سبزی محلی.
مخصوص گیلان است و در انزلی طرفدار زیادی دارد.
۸. شامی رودباری (در انزلی هم رایج است)
ترکیب گوشت چرخ‌شده، سبزی معطر، تخم‌مرغ و پیاز.
با نان و سبزی خوردن خورده میشود.
---
غذاهای دریایی محلی انزلی
به دلیل نزدیکی به تالاب انزلی و دریای خزر، ماهی و غذاهای دریایی جزو جدانشدنی سفره‌ها هستند:
ماهی سفید شکم‌پر
ماهی کولی سرخ‌شده یا دودی
اکبرجوجه با ماهی
خوراک ماهی با رب انار و گردو
---
اگر خواستی طرز تهیه هر کدوم از این غذاها رو بدونی، با کمال میل برات می‌نویسم.
منتشر شده در مجموعه: آموزش آشپزی
گوشت استیک باید بیات (یا اصطلاحاً کهنه یا "aged") باشد تا:
1. نرم‌تر شود (تردی بیشتر)
بعد از ذبح، آنزیم‌های طبیعی در گوشت شروع به شکستن رشته‌های پروتئینی و بافت‌های همبند می‌کنند. این فرآیند که در حالت کنترل‌شده (دمای سردخانه‌ای) انجام میشود، باعث میشود گوشت نرم‌تر و خوش‌خوراک‌تر شود.
2. طعم بهتری پیدا کند
در طی فرآیند بیات شدن، ترکیبات شیمیایی و چربی‌های داخل گوشت شروع به تجزیه‌ی آرام می‌کنند و این کار باعث ایجاد طعم‌های غنی‌تر، عمیق‌تر و دلپذیرتر میشود که در گوشت تازه وجود ندارد.
3. رطوبت کنترل میشود
در روش dry aging (بیات شدن خشک)، مقداری از رطوبت گوشت از بین می‌رود. این کاهش آب، باعث غلیظ‌تر شدن طعم گوشت میشود. گوشت بیات خشک معمولاً عطر و طعم "استیکی"تر و شدیدتری دارد.
---
دو روش اصلی بیات شدن گوشت استیک:
Dry aging (بیات شدن خشک): در اتاق سرد و با گردش هوا انجام میشود. هزینه‌بر است اما طعم قوی‌تری دارد.
Wet aging (بیات شدن مرطوب): گوشت در کیسه وکیوم‌شده در یخچال نگهداری میشود. اقتصادی‌تر است و تردی مناسبی ایجاد می‌کند.
---
مدت زمان بیات شدن:
معمولاً بین 7 تا 45 روز انجام میشود.
هرچه مدت بیشتر، طعم قوی‌تر و گاهی شبیه به طعم "آجیل یا پنیر کهنه" میشود.
---
نتیجه: استیکی که از گوشت تازه و بیات‌نشده تهیه شود، معمولاً سفت، کم‌مزه و خشک‌تر خواهد بود. برای همین است که رستوران‌های حرفه‌ای معمولاً از گوشت بیات شده استفاده می‌کنند تا کیفیت بالا و طعم مطلوبی به مشتری ارائه دهند.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
گوشت شترمرغ به‌طور طبیعی رنگی سرخ و تیره دارد، شبیه به گوشت قرمز گاو یا گوسفند، و برخلاف انتظار، جزء گوشت‌های سفید دسته‌بندی نمی‌شود، بلکه در طبقه‌ی گوشت قرمز کم‌چرب قرار می‌گیرد. دلایل سرخ بودن گوشت شترمرغ عبارت‌اند از:
---
1. میزان بالای میوگلوبین (Myoglobin):
میوگلوبین پروتئینی است که در عضلات یافت میشود و وظیفه ذخیره اکسیژن را بر عهده دارد. هر چه میزان میوگلوبین در عضله بیشتر باشد، رنگ گوشت تیره‌تر و سرخ‌تر میشود. شترمرغ به علت فعالیت بدنی زیاد و داشتن ماهیچه‌های قوی، گوشت پرمیوگلوبینی دارد.
---
2. نوع عضلات (عضلات حرکتی و مقاوم):
عضلاتی که در پرندگان برای راه رفتن یا دویدن استفاده می‌شوند (مثل پا و ران)، معمولاً رنگ تیره‌تری دارند. در شترمرغ که پرنده‌ای دونده است، عضلات حرکتی اصلی (مثل ران و ساق) تیره و سرخ هستند.
---
3. فعالیت فیزیکی بالا:
شترمرغ حیوانی بسیار فعال است. عضلاتی که بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند، دارای گردش خون بیشتر و در نتیجه رنگ تیره‌تری دارند. برخلاف مرغ یا بوقلمون که کمتر حرکت می‌کنند، شترمرغ عضلاتی با رنگ و ساختار شبیه گوشت گاو دارد.
---
نتیجه:
گوشت شترمرغ از نظر رنگ، شبیه به گوشت گوساله یا گاو است، ولی از نظر چربی، بسیار کم‌چرب‌تر و سالم‌تر است. این گوشت سرخ به دلیل ترکیبات طبیعی عضلات آن است و نشانه‌ای از سلامت و کیفیت آن به شمار می‌رود.
اگر خواستی، می‌توانم بگویم چطور این گوشت را بپزی که طعم خوبی داشته باشه.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
بافت گوشت گوساله و گوشت گوسفندی با یکدیگر تفاوت‌های مهمی دارند که هم در پخت و هم در طعم و ارزش غذایی تأثیرگذار هستند. در ادامه مقایسه‌ای دقیق بین این دو انجام می‌دهم:
---
بافت گوشت گوساله:
سفت‌تر و منسجم‌تر است، به‌ویژه در سنین پایین‌تر گوساله.
چربی بین‌بافتی (marbling) کمتری دارد.
به دلیل رطوبت بیشتر، هنگام پخت آب بیشتری از دست می‌دهد.
نیاز به زمان پخت نسبتاً بیشتری دارد (به‌ویژه در قسمت‌های سخت‌تر مثل سردست یا ماهیچه).
بعد از پخت ممکن است خشک‌تر به نظر برسد مگر با روش‌های پخت مرطوب.
---
بافت گوشت گوسفندی:
نرم‌تر و لطیف‌تر است، به‌ویژه در گوشت بره.
چربی بیشتری دارد و این چربی باعث نرمی و طعم بهتر در پخت میشود.
بافت آن به دلیل چربی درون بافتی، معمولاً آبدارتر و خوش‌خوراک‌تر است.
زودتر از گوشت گوساله می‌پزد و برای غذاهایی مانند کباب، خورشت و آبگوشت مناسب‌تر است.
---
جمع‌بندی تفاوت بافتی:
ویژگی گوشت گوساله گوشت گوسفند
سفتی بافت سفت‌تر نرم‌ترچربی درون بافتی کم زیادآبدار بودن متوسط زیادزمان پخت بیشتر کمترطعم پس از پخت ملایم‌تر قوی‌تر و چرب‌تر
---
اگر غذایی می‌خواهید که لطیف و چرب باشد مثل "کباب"، گوشت گوسفندی بهتر است. اما اگر هدف شما رژیم غذایی کم‌چرب یا غذایی با پخت طولانی باشد، گوشت گوساله انتخاب مناسبی است.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
حرمت گوشت «حیوان جهنده» بیشتر در فقه اسلامی و احکام شرعی دیده میشود، به‌ویژه در منابع فقهی شیعه. این اصطلاح به حیواناتی اشاره دارد که به‌صورت طبیعی «می‌جهند» یا به‌عبارتی، هنگام حرکت پریدن ویژگی اصلی آن‌هاست، نه راه‌رفتن معمولی.
دلایل اصلی حرمت گوشت حیوان جهنده:
1. نصوص دینی (روایات و احادیث)
در برخی از روایات آمده که امامان معصوم (علیهم‌السلام) خوردن گوشت برخی از حیوانات جهنده را جایز ندانسته‌اند. مثلا در برخی احادیث، از خوردن گوشت خرگوش، قورباغه، و حیوانات کوچک جهنده مانند موش نهی شده است.
2. ویژگی‌های طبیعی و فطری
برخی فقها بر این باورند که این حیوانات با فطرت غذایی انسان سازگار نیستند، زیرا گوشت آن‌ها ممکن است مضر، ناپاک یا دارای ویژگی‌های نامناسب برای سلامت یا طهارت باشد.
3. ملاک «غیر مأکول اللحم بودن»
در فقه اسلامی، حیوانات به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند:
مأکول‌اللحم: حیواناتی که گوشت‌شان حلال است (مثل گوسفند، گاو، شتر).
غیر مأکول‌اللحم: حیواناتی که گوشت‌شان حرام است (مثل شیر، پلنگ، خرگوش، روباه و ...).
معیار حلال‌بودن گوشت، فقط جهنده‌بودن نیست، بلکه ترکیبی از:
نوع حیوان
نحوه زیست آن
نجاست یا طهارت ذاتی
و دستورات خاص شریعت
است.
---
نمونه‌هایی از حیوانات جهنده حرام گوشت:
خرگوش
قورباغه
موش
برخی خزندگان
---
جمع‌بندی:
«جهنده بودن» به‌تنهایی دلیل حرمت نیست، بلکه بیشتر یک علامت برای شناسایی برخی حیوانات خاص غیر مأکول‌اللحم است. معیار اصلی، دستورات شرعی و روایت‌های معتبر فقهی هستند که در آن‌ها برخی حیوانات به‌دلایل طهارتی، بهداشتی یا اخلاقی حرام اعلام شده‌اند.
اگر خواستی می‌تونم فهرستی از حیوانات جهنده حرام‌گوشت رو به همراه دلایل فقهی یا علمی‌شون هم برات بیارم.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
واویشکا (یا واویشگِه) یک غذای سنتی و محبوب گیلانیه که با گوشت چرخ‌کرده، مرغ، میگو، جگر، بادمجان یا سیب‌زمینی تهیه میشه. اسم عجیبش منسوب به تأثیرات روس‌ها پس از جنگ جهانی دومه و در گیلان به‌عنوان «واویشکا»، در مازندران «بیج‌بیج» و در مشهد «شیش‌انداز» هم شناخته میشه .
---
مواد اولیه اصلی (با گوشت چرخ‌کرده)
سیر و پیاز
گوشت چرخ‌کرده (حدود ۵۰۰ گرم)
گوجه‌فرنگی یا پوره‌اش
رب گوجه‌فرنگی
ادویه‌جات: نمک، فلفل، زردچوبه، گاهی غوره یا لیمو
سیب‌زمینی خردشده یا تخم‌مرغ برای سرو
روغن و کمی آب
---
مراحل پخت ساده (مدل گوشت چرخ‌کرده)
1. سیر و پیاز را نگینی‌ریز تفت دهید تا نرم و طلایی شوند.
2. گوشت چرخ‌کرده را اضافه کرده و همراه ادویه‌ها تفت دهید.
3. رب را اضافه کنید و هم بزنید تا خامی‌اش گرفته شود.
4. گوجه یا پوره را افزوده، کمی تفت دهید.
5. نصف لیوان آب بریزید، بگذارید با حرارت ملایم یک‌ساعت بپزد تا آب‌اش کم شود.
6. وقتی آب خشک شد، می‌توانید تخم‌مرغ بشکنید یا سیب‌زمینی سرخ‌شده را اضافه کنید. سپس کمی دیگر بپزید تا جا بیفتد .
---
انواع دیگر واویشکا
واویشکا فقط با گوشت چرخ‌کرده نیست؛ مدل‌های دیگه خیلی معروفن:
واویشکا با مرغ: معمولاً بدون تخم‌مرغ، با کمی زعفران و مرغ تکه‌شده
واویشکا با جگر سفید یا دل و جگر قلوه: ادویه‌دار و خاص
واویشکا با بادمجان: گزینه گیاهی رایج شمال؛ حتی بدون گوشت
واویشکا با میگو: از گیلان تا جنوب هم پرطرفداره، با پوره گوجه و گاهی آب‌پرتقال
---
نکات مهم
اغلب با برنج سفید سرو میشه، اما با نان هم خوشمزه‌ست
استفاده از غوره یا گرد لیمو مزه ترش گیلانی به غذا می‌ده
مدل‌ها و مواد قابل تنوع‌اند؛ از مرغ تا میگو و بادمجان امکان‌پذیر هستند
---
جمع‌بندی
واویشکا یک خوراک گیلانی‌ست با تنوع فراوان که بسته به سلیقه می‌تونید از انواع آن استفاده کنید:
نوع مواد اصلی ویژگی
گوشت چرخ‌کرده گوشت + رب + گوجه + تخم‌مرغ یا سیب‌زمینی محبوب‌ترین نسخهمرغ مرغ + ادویه‌ها + زعفران سبک‌تر و ملایم‌تربادمجان بادمجان + گوشت/بدون گوشت گیاهی و خوش‌طعممیگو میگو + پوره گوجه + ادویه‌ها فاصله شمال و جنوب
منتشر شده در مجموعه: آموزش آشپزی
سیاه شدن گوشت چرخ‌کرده معمولاً به دلایل زیر اتفاق می‌افتد:
۱. اکسید شدن میوگلوبین (پروتئین رنگی گوشت):
گوشت تازه به رنگ قرمز روشن است، اما با گذر زمان و در تماس با هوا، میوگلوبین موجود در آن اکسید میشود و رنگ آن به قهوه‌ای تیره یا سیاه تغییر می‌کند. این فرآیند طبیعی است و همیشه به معنی فاسد شدن گوشت نیست.
۲. عدم دسترسی به هوا (داخل بسته‌بندی فشرده):
گاهی اوقات سطح بیرونی گوشت چرخ‌کرده قرمز است اما داخل آن سیاه یا خاکستری تیره به نظر می‌رسد. این به دلیل نبود اکسیژن در مرکز بسته است. وقتی گوشت در معرض هوا قرار گیرد، ممکن است دوباره کمی روشن شود.
۳. فساد گوشت:
اگر سیاهی همراه با:
بوی بد و ترش
چسبندگی غیرعادی
تغییر بافت یا کپک باشد، احتمال زیاد گوشت فاسد شده و باید دور ریخته شود.
۴. نگهداری نامناسب:
گوشت اگر در دمای نامناسب (مثلاً بالاتر از ۴ درجه سانتی‌گراد) یا برای مدت طولانی نگهداری شود، ممکن است تیره یا سیاه شود و خراب شود.
---
راه‌های پیشگیری:
نگهداری در یخچال با دمای مناسب (۰ تا ۴ درجه)
مصرف طی ۲ تا ۳ روز پس از خرید
بسته‌بندی مناسب و بدون هوا (وکیوم)
فریز کردن اگر مصرف در مدت کوتاه ممکن نیست
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
بله، گوشت شتر می‌تواند در بسیاری از موارد جایگزین گوشت گوساله شود، اما این جایگزینی به هدف مصرف و ترجیحات فردی بستگی دارد. در ادامه مقایسه‌ای از این دو نوع گوشت را می‌بینی:
---
شباهت‌ها:
هر دو گوشت قرمز هستند و منبع خوبی از پروتئین، آهن، روی و ویتامین‌های گروه B محسوب می‌شوند.
برای خورشت، آبگوشت، کباب و بریانی می‌توان از هر دو استفاده کرد.
---
تفاوت‌ها:
ویژگی گوشت شتر گوشت گوساله
چربی چربی کمتر، سالم‌تر برای قلب چربی متوسط، بستگی به بخش گوشت داردطبع گرم سردهضم نسبتاً آسان‌تر برای بعضی افراد ممکن است سنگین‌تر باشدطعم طعم خاص، کمی شیرین‌تر طعم ملایم‌تر و رایج‌ترقیمت معمولاً گران‌تر یا کمتر در دسترس قیمت متغیر، معمولاً ارزان‌ترنرمی بافت کمی سفت‌تر، به زمان پخت بیشتر نیاز دارد نرم‌تر و زودپزتر
---
چه زمانی گوشت شتر گزینه بهتری است؟
برای افراد دارای کلسترول بالا یا مشکلات قلبی
کسانی که به دنبال طبع گرم در رژیم غذایی هستند
در رژیم‌های لاغری یا دیابت (به دلیل چربی کمتر)
---
چه زمانی گوشت گوساله بهتر است؟
برای کودکان یا سالمندان که نیاز به گوشت نرم‌تر دارند
در غذاهایی که پخت سریع‌تر لازم است
برای کسانی که به طعم خاص شتر عادت ندارند
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
فرق اصلی بین ران گوساله و مغز ران گوساله در موارد زیر است:
---
۱. محل قرارگیری در بدن گوساله:
ران گوساله:به کل عضلات بزرگ پشت پا (از مفصل لگن تا زانو) گفته میشود. بخش‌هایی مانند "سرسینه‌ران"، "ماهیچه"، "کف‌ران"، "مغز ران" و... را شامل میشود.
مغز ران گوساله:یکی از نرم‌ترین و درونی‌ترین عضلات ران است که در وسط ران قرار دارد. به آن در انگلیسی گاهی eye of round یا knuckle گفته میشود.
---
۲. بافت و نرمی گوشت:
ران گوساله:معمولاً بافتی سفت‌تر و عضلانی‌تر دارد. مناسب برای پخت‌های طولانی مثل خورش و قیمه است.
مغز ران گوساله:لطیف‌تر و نرم‌تر از سایر قسمت‌های ران است، با بافتی منسجم و بدون چربی و رگ زیاد. برای خوراک، بیف‌استراگانف، شنیسل، بیف رول، یا گوشت چرخ‌کرده درجه‌یک مناسب است.
---
۳. کاربرد در آشپزی:
قسمت مناسب برای
ران کامل خورش‌ها، گوشت چرخ‌کرده، آبگوشت، گوشت کوبیدهمغز ران بیف‌استراگانف، رول گوشت، شنیسل، سرخ‌کردنی و تفتی
---
۴. قیمت:
مغز ران به دلیل نرمی، بی‌چربی بودن و کاربرد خاص، معمولاً از ران کامل گران‌تر است.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
«دمار گوشت» یک اصطلاح قدیمی و سنتی در زبان فارسی است که بیشتر در زمینه پخت گوشت‌های سخت یا دیرپز به کار می‌رود.
---
معنی «دمار گوشت درآوردن» چیست؟
اصطلاح "دمار گوشت رو درآورد" یعنی:
> گوشت آن‌قدر پخته شده و زمان زیادی صرف پختش شده که کامل نرم شده و از استخوان جدا شده است.
در زبان عامیانه، وقتی می‌گویند:
> «دمار گوشتو درآوردیم تا پخت»یعنی: گوشت خیلی سفت بود زمان زیادی طول کشید تا بپزد با زحمت فراوان، آن را به حالت نرم و خوش‌خوراک رساندیم
---
ریشه واژه «دمار»
در فارسی، «دمار» به معنی:
نابودی یا از بین بردن چیزی
یا فشار و زحمت زیاد برای خسته‌کردن یا نرم‌کردن چیزی
در این‌جا هم یعنی آن‌قدر گوشت جوشانده و پخته شده که حالت اولیۀ خودش را از دست داده و نرم شده.
---
کاربرد:
مثلاً در مورد گوشت بز، گاو پیر یا شتر که دیرپز هستند، ممکن است بگویند:
> «برای این خورشت، باید دمار گوشتو دربیاری تا خوب جا بیفته.»
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
گوشت بز معمولاً دیرپزتر از گوشت گوسفند یا گوساله است، و این موضوع به دلایل زیر برمی‌گردد:
---
۱. کم بودن چربی
گوشت بز چربی کمی دارد، و همین باعث میشود:
بافت آن سفت‌تر باشد.
هنگام پختن، آب و روغن کمتری آزاد کند.
نرم شدن آن زمان بیشتری ببرد.
---
۲. فعالیت زیاد عضلات بز
بزها معمولاً بسیار فعال هستند و زیاد راه می‌روند، مخصوصاً اگر در مناطق کوهستانی یا روستایی پرورش یافته باشند. این موضوع باعث میشود:
گوشت‌شان ماهیچه‌ای‌تر و دارای الیاف عضلانی سفت‌تری شود.
در نتیجه زمان پخت بیشتری نیاز داشته باشد.
---
۳. سن حیوان
اگر بز سن بالاتری داشته باشد (مثلاً بز بالغ یا پیر)، گوشت آن:
دیرپزتر است.
طعم قوی‌تری دارد.
به پخت آرام و طولانی‌تری نیاز دارد تا نرم شود.
---
۴. کمبود کلاژن محلول
کلاژن نوعی پروتئین است که در گوشت وجود دارد و در زمان پخت آرام تبدیل به ژلاتین شده و گوشت را نرم می‌کند. اما در گوشت بز:
نسبت به گوسفند، مقدار کمتری کلاژن محلول وجود دارد.
در نتیجه، دیرتر نرم میشود.
---
نکته برای پخت بهتر گوشت بز:
استفاده از زودپز یا پخت طولانی با شعله ملایم.
مرینیت کردن (خواباندن) گوشت با ماست، آب‌لیمو، پیاز یا ادویه‌ها برای چند ساعت قبل از پخت.
پخت با آب زیاد و زمان بیشتر.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
تفاوت گوشت بز و گوسفند از نظر طعم، بافت، ارزش غذایی و نوع مصرف در ادامه آورده شده:
---
۱. طعم و بوی گوشت
گوشت گوسفند: طعمی ملایم، چرب‌تر، و برای اغلب مردم خوش‌طعم‌تر است. بوی آن نیز کمتر تند است.
گوشت بز: طعمی قوی‌تر، کمی تندتر و برای برخی افراد بوی زننده دارد (مخصوصاً اگر گوشت کهنه باشد).
---
۲. میزان چربی
گوسفند: چرب‌تر است، به‌ویژه در قسمت‌هایی مانند سردست، دنده و قلوه‌گاه.
بز: چربی بسیار کمتری دارد. گوشت آن خشک‌تر است و برای رژیم غذایی کم‌چرب مناسب‌تر است.
---
️ ۳. ارزش غذایی
گوشت بز:
پروتئین بالا
چربی و کالری پایین‌تر
آهن و پتاسیم بالا
کلسترول کمتربرای افراد با بیماری قلبی یا اضافه وزن مناسب‌تر است.
گوشت گوسفند:
پروتئین بالا
چربی و کلسترول بیشتر
ویتامین B12 بالا
---
۴. بافت و نوع پخت
گوشت گوسفند: نرم‌تر، برای خورشت، کباب، آبگوشت مناسب‌تر است.
گوشت بز: سفت‌تر و دیرپزتر است، معمولاً برای آبگوشت، خوراک یا قورمه استفاده میشود، ولی نیاز به پخت طولانی‌تر دارد.
---
۵. ذائقه عمومی
در بیشتر فرهنگ‌ها (مثل ایران)، گوشت گوسفند محبوب‌تر است.
گوشت بز بیشتر در مناطق روستایی یا عشایری مصرف میشود.
---
جمع‌بندی:
ویژگی گوشت گوسفند گوشت بز
طعم ملایم و چرب تند و قویچربی زیاد کمبافت نرم سفتمناسب برای کباب، خورشت آبگوشت، خوراککلسترول بالاتر کمتر
اگر دنبال گوشت رژیمی و سالم‌ترید، بز گزینه بهتری است. ولی اگر به دنبال طعم بهتر هستید، گوشت گوسفند پیشنهاد میشود.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
گوشت قرمز می‌تواند یکی از عوامل تشدیدکننده بیماری نقرس (Gout) باشد. دلیل اصلی این موضوع به مقدار بالای پورین در گوشت قرمز برمی‌گردد. در ادامه توضیح می‌دهم چرا:
---
1. وجود پورین زیاد در گوشت قرمز
گوشت قرمز (مانند گوشت گاو، گوسفند، و گوساله) حاوی مقدار قابل توجهی پورین است.پورین‌ها در بدن شکسته می‌شوند و به اسید اوریک تبدیل می‌شوند.افزایش سطح اسید اوریک در خون می‌تواند باعث تجمع کریستال‌های اسید اوریک در مفاصل شود، که این همان چیزی است که باعث درد و التهاب در نقرس میشود.
---
2. پروتئین زیاد و دفع ناقص اسید اوریک
گوشت قرمز دارای مقدار زیادی پروتئین است. مصرف زیاد پروتئین ممکن است دفع اسید اوریک از کلیه‌ها را دشوارتر کند. این موضوع منجر به تجمع اسید اوریک در خون میشود.
---
3. ایجاد التهاب در بدن
مصرف زیاد گوشت قرمز ممکن است منجر به افزایش التهاب عمومی بدن شود. التهاب می‌تواند شدت حملات نقرسی را افزایش دهد.
---
مقایسه با گوشت‌های دیگر:
گوشت بوقلمون و ماهی تن هم پورین بالایی دارند و باید با احتیاط مصرف شوند.
مرغ و ماهی‌های سفید پورین کمتری دارند و برای بیماران نقرسی مناسب‌تر هستند.
---
توصیه‌ها برای بیماران نقرسی:
کاهش مصرف گوشت قرمز (مخصوصاً گوشت‌های پرچرب و اندام داخلی مانند جگر و دل).
افزایش مصرف آب (برای دفع بهتر اسید اوریک).
مصرف بیشتر سبزیجات، لبنیات کم‌چرب و کربوهیدرات‌های پیچیده.
اجتناب از نوشیدنی‌های قندی و الکل (که سطح اسید اوریک را بالا می‌برند).
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
گوشت ماکیان به گوشت پرندگانی گفته میشود که اهلی شده‌اند و برای تولید گوشت یا تخم پرورش داده می‌شوند. منظور از "ماکیان" معمولاً پرندگانی از خانواده‌ی طیور هستند که در خانه یا مزرعه نگهداری می‌شوند.
مهم‌ترین انواع ماکیان:
مرغ
خروس
بوقلمون
اردک
غاز
(گاهی کبک، قرقاول، و بلدرچین هم در این دسته قرار می‌گیرند)
منظور از گوشت ماکیان:
گوشت ماکیان برای تغذیه انسان مورد استفاده قرار می‌گیرد و به دلایل زیر محبوب است:
۱. پروتئین بالا
دارای پروتئین با کیفیت و قابل‌هضم است.
۲. چربی کمتر (نسبت به برخی گوشت‌های قرمز)
مثلاً گوشت مرغ بدون پوست چربی کمی دارد.
۳. پخت سریع و متنوع
برای انواع غذاهای آب‌پز، کبابی، خورشتی، سرخ‌کرده و گریل‌شده مناسب است.
۴. قیمت مناسب‌تر
معمولاً نسبت به گوشت قرمز (مثل گوساله یا گوسفند) ارزان‌تر است.
۵. مصرف در رژیم‌های غذایی
برای کاهش وزن، مشکلات قلبی، یا بیماری‌های گوارشی پیشنهاد میشود.
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
رژیم گرفتن با گوشت شتر امکان‌پذیر است، زیرا گوشت شتر نسبت به بسیاری از گوشت‌های قرمز دیگر چربی کمتر، کالری پایین‌تر و پروتئین بالاتری دارد. همچنین منبع خوبی از آهن، ویتامین B12 و مواد معدنی مفید است. برای استفاده از گوشت شتر در رژیم غذایی، به نکات زیر توجه کنید:
---
مزایای گوشت شتر برای رژیم لاغری
1. کم‌چرب‌تر از گوشت گوسفند و گاو
2. هضم آسان‌تر نسبت به برخی گوشت‌ها
3. حاوی اسیدهای چرب مفید (مثل امگا ۳)
4. محرک چربی‌سوزی طبیعی (به دلیل پروتئین بالا)
---
روش‌های سالم مصرف گوشت شتر در رژیم غذایی
روش پخت دلیل انتخاب
آب‌پز (مثلاً آبگوشت سبک) بدون روغن، حفظ پروتئینبخارپز کم‌کالری و مناسب معده‌های حساسکبابی روی شعله یا در فر بدون نیاز به روغن اضافیخوراک کم‌چرب با سبزیجات ترکیب فیبر و پروتئین برای سیری طولانی‌تر
---
نکات مهم رژیمی
روزانه حدود 100 تا 150 گرم گوشت شتر کافی است.
وعده‌های گوشت را با سبزیجات بخارپز، عدس، یا سالاد ترکیب کنید.
از افزودن چربی‌های اضافی مثل روغن زیاد یا کره پرهیز کنید.
از مصرف گوشت‌های سرخ‌کرده یا گوشت شتر چرب (مثلاً کوهان) در رژیم اجتناب کنید.
---
نمونه برنامه یک وعده رژیمی با گوشت شتر:
ناهار:
120 گرم گوشت شتر آب‌پز
نصف لیوان عدس پخته
سبزیجات بخارپز (مثل هویج، کلم بروکلی)
یک قاشق روغن زیتون روی سالاد
نان سبوس‌دار یا نصف پیمانه برنج قهوه‌ای
منتشر شده در مجموعه: دانستنی های محصولات پروتئینی
