چرخ کرده کف دست گوسفندی یکی از قطعات گوشت گوسفندی است که از قسمت‌های نزدیک به دست یا مچ گوسفند تهیه می‌شود. این قسمت از گوشت معمولاً دارای بافتی محکم‌تر و پرچرب‌تر نسبت به سایر بخش‌های گوشت گوسفندی است، که ممکن است به طعم و بافت خاصی در غذاها اضافه کند. از این گوشت معمولاً برای تهیه غذاهایی مانند کوفته، کباب، و یا غذاهایی که نیاز به چرخ کردن گوشت دارند، استفاده می‌شود.
چرخ کردن این گوشت به دلیل چربی بیشتری که دارد می‌تواند به غذاها طعمی غنی‌تر و نرم‌تر بدهد.

کباب شاندیزی یکی از انواع کباب‌های معروف ایرانی است که در رستوران‌ها و غذاخوری‌های ایران و به ویژه در مشهد و شهرستان شاندیز، بسیار محبوب است. این کباب از گوشت گوسفند یا گوساله تهیه می‌شود و معمولاً با استفاده از قطعات گوشت بدون چربی و با دقت در ترکیب مواد خاص برای طعم‌دهی درست می‌شود.
روش تهیه کباب شاندیزی به این صورت است که گوشت‌ها به قطعات بزرگ بریده می‌شوند، سپس به همراه پیاز، زعفران، روغن زیتون و گاهی سایر ادویه‌ها و مواد مانند ماست، در یخچال برای مدت زمان مشخصی مزه‌دار می‌شوند. پس از آن، گوشت‌ها روی سیخ‌های فلزی قرار می‌گیرند و به آرامی روی ذغال کباب می‌شوند تا طعمی خاص و خوشمزه پیدا کنند.
این کباب معمولاً همراه با نان تازه، برنج، سالاد شیرازی، سبزی و گاهی هم کره یا سس سرو می‌شود و از غذاهای خوشمزه و پرطرفدار ایرانی به شمار می‌آید.

راسته مغز گوسفند به بخش‌هایی از مغز گوسفند اطلاق می‌شود که معمولاً به‌عنوان یک غذای خاص در برخی فرهنگ‌ها و آشپزی‌های محلی مصرف می‌شود. این قسمت‌ها می‌توانند شامل بخش‌های مختلف مغز مانند مغز دمی (مغز قسمت‌های دماغی و مغز کامل گوسفند) باشند که به‌طور معمول برای تهیه غذاهایی خاص و یا به‌صورت بخارپز، کبابی، یا در سوپ‌ها استفاده می‌شود.
مغز گوسفند به دلیل غنی بودن از پروتئین و مواد مغذی، ممکن است برای برخی افراد جذاب باشد. البته مصرف آن در برخی کشورها متداول است و ممکن است به‌عنوان یک غذای لذیذ و مقوی شناخته شود.

طرز تهیه شاورما با گوشت
 

شاورما گوشت یکی از غذاهای اصیل و خوشمزه خاورمیانه‌ای است که با ترکیب ادویه‌ها و طعم‌دهنده‌های مختلف طعمی بی‌نظیر ایجاد می‌کند. در ادامه طرز تهیه آن را می‌بینید:

مواد لازم:

برای شاورما:

    •    گوشت گوسفند یا گوساله: ۵۰۰ گرم (ترجیحاً راسته یا فیله، برش‌های نازک)

    •    پیاز: ۱ عدد متوسط (خرد شده)

    •    سیر: ۲ حبه (رنده‌شده یا له‌شده)

    •    ماست: ۳ قاشق غذاخوری

    •    آب لیموترش تازه: ۲ قاشق غذاخوری

    •    روغن زیتون: ۳ قاشق غذاخوری

    •    ادویه‌ها:

    •    پودر زیره: ۱ قاشق چای‌خوری

    •    پاپریکا: ۱ قاشق چای‌خوری

    •    زردچوبه: ۱/۲ قاشق چای‌خوری

    •    دارچین: ۱/۴ قاشق چای‌خوری

    •    فلفل سیاه: ۱/۲ قاشق چای‌خوری

    •    فلفل قرمز (اختیاری): ۱/۲ قاشق چای‌خوری

    •    نمک: به میزان لازم

برای سرو:

    •    نان پیتا یا لواش

    •    سبزیجات: خیار شور، کاهو، گوجه‌فرنگی، پیاز خلالی

    •    سس: سس ارده (تهینی)، یا سس سیر
 

طرز تهیه:

    1.    آماده‌سازی گوشت:

    •    گوشت را به نوارهای باریک برش دهید و داخل یک کاسه بریزید.

    •    پیاز خردشده، سیر له‌شده، ماست، آب لیموترش، روغن زیتون، و ادویه‌ها را به گوشت اضافه کنید.

    •    مواد را خوب مخلوط کنید تا گوشت کاملاً به ادویه‌ها آغشته شود.

    •    کاسه را با سلفون بپوشانید و حداقل ۲ ساعت (ترجیحاً یک شب) در یخچال قرار دهید تا مزه‌ها به خورد گوشت بروند.

    2.    پخت گوشت:

    •    یک تابه بزرگ یا گریل را روی حرارت بالا گرم کنید و کمی روغن به آن اضافه کنید.

    •    گوشت را از مواد ماریناد خارج کنید و در تابه داغ بریزید.

    •    حرارت را متوسط کنید و گوشت را به مدت ۱۰-۱۵ دقیقه تفت دهید تا کاملاً بپزد و کمی طلایی شود.

    3.    مونتاژ شاورما:

    •    نان پیتا یا لواش را باز کنید.

    •    مقداری گوشت پخته‌شده روی نان بگذارید.

    •    سبزیجات (خیار شور، گوجه‌فرنگی، کاهو و پیاز) را اضافه کنید.

    •    مقداری سس ارده یا سس سیر روی مواد بریزید.

    •    نان را رول کنید یا تا بزنید.

    4.    سرو:

    •    شاورماها را گرم سرو کنید. می‌توانید آن را با سیب‌زمینی سرخ‌کرده و سالاد سرو کنید.
 

طرز تهیه سس سیر و سس ارده برای شاورما:
 

سس سیر (تومیه):
 

سس سیر یک سس کلاسیک لبنانی است که همراه شاورما فوق‌العاده می‌شود.
 

طرز تهیه:

    1.    سیرها را پوست گرفته و با نمک در مخلوط‌کن یا غذا‌ساز کاملاً پوره کنید.

    2.    در حالی که مخلوط‌کن روشن است، روغن را خیلی آهسته و به صورت باریک به آن اضافه کنید (این کار باعث قوام گرفتن سس می‌شود).

    3.    وقتی سس شروع به غلیظ شدن کرد، آب لیموترش را اضافه کنید و دوباره مخلوط کنید.

    4.    در نهایت باید سسی کرمی و یک‌دست داشته باشید.

    5.    سس را در ظرف بریزید و در یخچال نگه دارید.
 

سس ارده (تهینی):
 

سس ارده یکی دیگر از گزینه‌های کلاسیک برای شاورما است که طعمی ملایم و کنجدی دارد.

 

طرز تهیه:

    1.    ارده را در یک کاسه بریزید.

    2.    آب لیموترش و سیر را اضافه کنید و خوب مخلوط کنید.

    3.    ماست را اضافه کرده و مواد را هم بزنید تا کاملاً یک‌دست شود.

    4.    آب سرد را کم‌کم اضافه کنید تا به غلظت دلخواه برسید (باید نه خیلی غلیظ و نه خیلی رقیق باشد).

    5.    نمک را اضافه کنید و سس را به ظرف مورد نظر منتقل کنید.
 

این دو سس را می‌توانید همراه با شاورما یا به‌عنوان دیپ کنار غذا سرو کنید.


نوش جان

گوشت قرمز و گوشت سفید از نظر تغذیه‌ای تفاوت‌هایی دارند که در ادامه به مقایسه آن‌ها پرداخته‌ام:
1. منبع و نوع گوشت:
گوشت قرمز معمولاً از گوشت گاو، گوسفند و گوساله گرفته می‌شود.
گوشت سفید شامل گوشت مرغ، بوقلمون و ماهی است.


2. محتوای چربی:
گوشت قرمز معمولاً چربی بیشتری دارد، به‌ویژه در برخی قسمت‌های بدن حیوانات. این چربی‌ها می‌توانند حاوی چربی‌های اشباع باشند که مصرف بیش‌ازحد آن‌ها ممکن است به بیماری‌های قلبی منجر شود.
گوشت سفید نسبت به گوشت قرمز چربی کمتری دارد و بیشتر چربی‌های غیراشباع را در خود جای می‌دهد که برای سلامتی مفیدتر است.


3. پروتئین:
هر دو نوع گوشت منبع خوبی از پروتئین هستند، ولی گوشت قرمز معمولاً مقدار پروتئین بیشتری دارد.
گوشت سفید نیز به‌ویژه در مرغ و ماهی می‌تواند پروتئین با کیفیت بالا ارائه دهد، اما معمولاً درصد پروتئین آن کمی کمتر از گوشت قرمز است.


4. ویتامین‌ها و مواد معدنی:
گوشت قرمز منبع غنی از ویتامین B12، آهن (آهن همی) و روی است که جذب آن‌ها در بدن بهتر است.
گوشت سفید بیشتر ویتامین‌های گروه B (به‌ویژه B6) را دارد و به‌ویژه ماهی منبع خوبی از امگا-3 است که برای قلب و مغز مفید است.


5. اثر بر سلامت:
مصرف زیاد گوشت قرمز به‌ویژه گوشت‌های فرآوری‌شده (مانند سوسیس و کالباس) ممکن است با خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، سرطان و مشکلات گوارشی مرتبط باشد.
گوشت سفید، به‌ویژه مرغ و ماهی، به دلیل چربی کم و مزایای سلامتی به‌ویژه برای سیستم قلبی و عروقی، معمولاً سالم‌تر شناخته می‌شود.



در نهایت، انتخاب بین گوشت قرمز و سفید بستگی به نیازهای تغذیه‌ای فرد و وضعیت سلامتی او دارد. برای داشتن یک رژیم غذایی متوازن، بهتر است هر دو نوع گوشت را در حد اعتدال مصرف کرد.

زبان گوساله و زبان گوسفند(متاسفانه زبان گوسفند  جداگانه تو مجموعه مستر قصاب به فروش به نمیرسه) هر دو از جمله گوشت‌های پرخاصیت و مغذی هستند که در بسیاری از فرهنگ‌ها مصرف می‌شوند. هرچند که هر دو منبع خوبی از پروتئین و ویتامین‌ها هستند، تفاوت‌هایی در ارزش غذایی آن‌ها وجود دارد.

در ادامه، مقایسه‌ای کلی بین این دو آورده شده است:
 

1. پروتئین
 

هر دو زبان حاوی مقدار زیادی پروتئین هستند که برای رشد عضلات، ترمیم بافت‌ها و تقویت سیستم ایمنی مفید است.

    •    زبان گوساله معمولاً درصد پروتئین بیشتری نسبت به زبان گوسفند دارد.

    •    زبان گوسفند نیز پروتئین قابل توجهی دارد اما کمی کمتر از زبان گوساله است.
 

2. چربی

    •    زبان گوسفند چربی بیشتری دارد و به همین دلیل طعم غنی‌تر و لطیف‌تری دارد.

    •    زبان گوساله نسبتاً کم‌چرب‌تر است و برای کسانی که رژیم کم‌چربی دارند مناسب‌تر است.
 

3. کالری
 

به دلیل چربی بالاتر، زبان گوسفند معمولاً کالری بیشتری نسبت به زبان گوساله دارد.

    •    اگر به دنبال غذایی با کالری کمتر هستید، زبان گوساله انتخاب بهتری است.
 

4. ویتامین‌ها و مواد معدنی
 

هر دو زبان منابع غنی از ویتامین‌های گروه B (به ویژه B12)، روی (Zinc) و آهن هستند.

    •    زبان گوساله: دارای مقادیر بالاتری از ویتامین B12 و آهن است، که برای رفع کم‌خونی مفید است.

    •    زبان گوسفند: حاوی روی بیشتری است که برای تقویت سیستم ایمنی و بهبود سلامت پوست مفید است.
 

5. طعم و بافت

    •    زبان گوسفند بافت نرم‌تر و طعم چرب‌تری دارد که در غذاهای سنتی محبوب‌تر است.

    •    زبان گوساله طعم ملایم‌تر و بافت محکم‌تری دارد.
 

انتخاب بر اساس نیاز:

    •    اگر به دنبال غذایی با چربی کمتر و پروتئین بیشتر هستید: زبان گوساله.

    •    اگر غذایی با طعم غنی‌تر و انرژی بیشتر می‌خواهید: زبان گوسفند.
 

مصرف معتدل
 

به دلیل محتوای بالای چربی و کلسترول (به ویژه در زبان گوسفند)، بهتر است مصرف این گوشت‌ها در حد اعتدال باشد، به‌خصوص برای افرادی که مشکلات قلبی یا چربی خون دارند.

طرز تهیه بیف برگر خانگی
 

مواد لازم برای ۴ نفر:

    •    گوشت چرخ‌کرده (ترجیحاً مخلوط گوساله و گوسفند): ۵۰۰ گرم

    •    پیاز: ۱ عدد متوسط

    •    سیر: ۱ حبه (اختیاری)

    •    تخم‌مرغ: ۱ عدد

    •    پودر سوخاری یا آرد: ۲ قاشق غذاخوری

    •    نمک: به مقدار لازم

    •    فلفل سیاه: به مقدار لازم

    •    پاپریکا یا ادویه دلخواه: به مقدار لازم

    •    روغن یا کره: برای سرخ کردن

مراحل تهیه:

    1.    آماده کردن مواد:

    •    پیاز را رنده کنید و آب اضافی آن را بگیرید.

    •    سیر را رنده یا خیلی ریز خرد کنید (در صورت استفاده).

    2.    ترکیب مواد:

    •    گوشت چرخ‌کرده، پیاز رنده‌شده، سیر، تخم‌مرغ، پودر سوخاری، نمک، فلفل سیاه، و ادویه‌های دلخواه را در یک کاسه بزرگ بریزید.

    •    با دست یا قاشق به‌خوبی ورز دهید تا مواد کاملاً با هم ترکیب شوند و یک خمیر یکدست به‌دست آید.

    3.    شکل دادن به برگرها:

    •    مخلوط را به ۴ قسمت مساوی تقسیم کنید. هر قسمت را به شکل دایره‌ای با ضخامت حدود ۱.۵ تا ۲ سانتی‌متر درآورید.

    •    برای جلوگیری از جمع‌شدن برگرها هنگام پخت، وسط هر برگر را کمی گود کنید.

    4.    پخت:

    •    در یک تابه نچسب مقداری روغن یا کره بریزید و روی حرارت متوسط گرم کنید.

    •    برگرها را در تابه قرار دهید و هر طرف را حدود ۳ تا ۵ دقیقه سرخ کنید تا رنگ آن طلایی شود و کاملاً بپزد. (می‌توانید بر اساس سلیقه خود میزان پخت را تنظیم کنید).

    5.    تست نهایی:

    •    در صورت تمایل می‌توانید در اواخر پخت، مقداری پنیر (مثل پنیر چدار) روی برگرها قرار دهید تا آب شود.
 

نحوه سرو:

    •    بیف برگر را در نان برگر به همراه کاهو، گوجه‌فرنگی، خیارشور و سس‌های دلخواه (مایونز، کچاپ یا خردل) سرو کنید.


    •    سیب‌زمینی سرخ‌کرده کنار آن، طعمی عالی به غذا اضافه می‌کند.
 

نوش جان!

فیله گوساله و فیله گوسفند هر دو منابع باارزشی از پروتئین هستند، اما تفاوت‌هایی در ارزش غذایی آن‌ها وجود دارد که بسته به نیازها و ترجیحات شما ممکن است اهمیت داشته باشد. در ادامه، مقایسه‌ای از مهم‌ترین اجزای تغذیه‌ای این دو نوع گوشت ارائه می‌شود:
 

1. پروتئین

    •    فیله گوساله: حاوی مقادیر بالایی پروتئین با کیفیت بالا (حدود 20-25 گرم در 100 گرم).

    •    فیله گوسفند: میزان پروتئین مشابهی دارد، اما ممکن است اندکی کمتر باشد (حدود 18-22 گرم در 100 گرم).
 

2. چربی

    •    فیله گوساله: معمولاً چربی کمتری نسبت به فیله گوسفند دارد (حدود 3-7 گرم چربی در 100 گرم).

    •    فیله گوسفند: چرب‌تر است (حدود 9-12 گرم چربی در 100 گرم)، که می‌تواند کالری بیشتری به رژیم غذایی اضافه کند.
 

3. کالری

    •    فیله گوساله: کالری کمتری دارد (حدود 150-200 کیلوکالری در 100 گرم).

    •    فیله گوسفند: به دلیل چربی بیشتر، کالری بالاتری دارد (حدود 200-250 کیلوکالری در 100 گرم).
 

4. کلسترول

    •    فیله گوساله: کلسترول کمتری دارد و انتخاب بهتری برای افرادی است که نگران سلامت قلب و عروق هستند.

    •    فیله گوسفند: کلسترول بیشتری دارد که ممکن است برای افرادی که سطح کلسترول خون بالا دارند، مناسب نباشد.
 

5. آهن و مواد معدنی

    •    فیله گوساله: غنی‌تر از آهن است و برای افراد مبتلا به کم‌خونی انتخاب بهتری است.

    •    فیله گوسفند: مقدار آهن و روی بالایی دارد، اما معمولاً کمتر از گوشت گوساله است.
 

6. طعم و بافت

    •    فیله گوساله: بافت نرم‌تر و طعمی ملایم‌تر دارد که برای بسیاری از افراد مطلوب‌تر است.

    •    فیله گوسفند: طعم قوی‌تری دارد که برخی ممکن است آن را ترجیح دهند.
 

نتیجه‌گیری

    •    برای رژیم کم‌چرب یا کاهش وزن: فیله گوساله بهتر است.

    •    برای تأمین انرژی بیشتر یا طعم غنی‌تر: فیله گوسفند انتخاب خوبی است.

    •    برای افراد کم‌خون: هر دو منبع خوبی از آهن هستند، اما گوساله کمی برتری دارد.
 

انتخاب بین این دو نوع گوشت بسته به نیازهای تغذیه‌ای و سلیقه شخصی شما متفاوت خواهد بود.

کباب چنجه یکی از کباب‌های سنتی و خوشمزه ایرانی است که از گوشت گوسفند یا گوساله تهیه می‌شود. در ادامه دستور تهیه این کباب محبوب آورده شده است:

---
مواد لازم:
گوشت ران یا فیله گوسفند یا گوساله: 1 کیلوگرم (به قطعات کوچک برای سیخ خرد شده)
پیاز: 2 عدد بزرگ (رنده‌شده یا خلالی خردشده)
روغن زیتون: 3 قاشق غذاخوری
آبلیمو: 2 قاشق غذاخوری
ماست چکیده (اختیاری): 2 قاشق غذاخوری (برای نرم‌تر شدن گوشت)
زعفران دم‌کرده: 2 قاشق غذاخوری
نمک: به میزان لازم
فلفل سیاه و فلفل قرمز: به میزان لازم


---
طرز تهیه:
1. آماده کردن گوشت:
گوشت را به قطعات مربعی یا مستطیلی کوچک (به اندازه یک گردو) خرد کنید. تکه‌ها نباید خیلی بزرگ باشند تا خوب پخته شوند.

2. مرینیت کردن گوشت:
گوشت خردشده را در ظرفی بزرگ بریزید. پیاز رنده‌شده (آب پیاز را نیز نگه دارید)، روغن زیتون، آبلیمو، زعفران دم‌کرده، و فلفل را به گوشت اضافه کنید.
اگر تمایل دارید، ماست چکیده را نیز اضافه کنید. این کار به نرم‌تر شدن گوشت کمک می‌کند.
مواد را خوب مخلوط کنید تا تمام قطعات گوشت به ادویه‌ها آغشته شوند. ظرف را با سلفون بپوشانید و برای 4 تا 8 ساعت (یا ترجیحاً یک شب) در یخچال قرار دهید.

3. آماده کردن سیخ‌ها:
گوشت‌ها را پس از مرینیت به سیخ بکشید. سعی کنید قطعات گوشت را با فاصله کم و به صورت فشرده روی سیخ بچینید.

4. پخت کباب:
کباب‌ها را روی منقل یا کباب‌پز قرار دهید. زغال‌ها باید کاملاً گداخته و بدون شعله باشند.
سیخ‌ها را مرتب بچرخانید تا گوشت‌ها به طور یکنواخت کباب شوند. مراقب باشید که گوشت‌ها خشک نشوند.

5. افزودن نمک:
نمک را در اواخر پخت روی کباب‌ها بپاشید تا گوشت خشک نشود.

6. سرو:
کباب چنجه را با برنج زعفرانی، سبزی خوردن، گوجه‌فرنگی کبابی، و نان سرو کنید.


---
نکات:
برای طعم بیشتر، می‌توانید کمی پودر سماق روی کباب‌ها بپاشید.
اگر از گوشت گوساله استفاده می‌کنید، زمان مرینیت کمی طولانی‌تر باشد.
حتماً از زعفران دم‌کرده برای عطر و طعم بهتر استفاده کنید.

نوش جان!

بیماری نقرس نوعی التهاب مفصل است که به دلیل تجمع کریستال‌های اسید اوریک در مفاصل ایجاد می‌شود. این بیماری معمولاً با درد شدید و ناگهانی در یک مفصل مشخص می‌شود، به‌ویژه در انگشت شست پا، اما ممکن است مفاصل دیگر را نیز درگیر کند.
علائم نقرس:
1. درد شدید و ناگهانی در مفاصل: این درد معمولاً شب‌ها یا اوایل صبح آغاز می‌شود و می‌تواند ناتوان‌کننده باشد.

2. قرمزی و تورم مفصل: ناحیه آسیب‌دیده ممکن است گرم، متورم و حساس به لمس شود.

3. کاهش حرکت مفصل: درد و تورم می‌تواند حرکت مفصل را محدود کند.

4. حملات مکرر: نقرس اغلب به صورت حملات تکرارشونده ظاهر می‌شود که با گذر زمان بدون درمان طولانی‌تر و شدیدتر می‌شوند.


دلایل نقرس:
1. افزایش سطح اسید اوریک: تجمع بیش از حد اسید اوریک در خون که ممکن است به دلیل تولید بیش از حد یا دفع ناکافی توسط کلیه‌ها باشد.

2. مصرف غذاهای پرپورین: گوشت قرمز، غذاهای دریایی (مثل ماهی تن و میگو) و نوشیدنی‌های الکلی یا قندی.

3. عوامل ژنتیکی: داشتن سابقه خانوادگی نقرس.

4. بیماری‌های مرتبط: چاقی، فشار خون بالا، دیابت، بیماری کلیوی و مشکلات متابولیکی.

5. مصرف برخی داروها: مثل دیورتیک‌ها و داروهای ضد فشار خون.


درمان نقرس:
1. کاهش درد و التهاب:
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مثل ایبوپروفن.
کلوشی‌سین برای کنترل التهاب.
استروئیدها (تزریقی یا خوراکی) در موارد شدید.


2. کاهش سطح اسید اوریک:
آلوپورینول (Allopurinol) یا فبوکسوستات (Febuxostat) برای کاهش تولید اسید اوریک.
پروبنسید برای افزایش دفع اسید اوریک توسط کلیه‌ها.


3. تغییرات سبک زندگی:
پرهیز از غذاهای پرپورین و نوشیدنی‌های الکلی.
نوشیدن آب فراوان برای کاهش غلظت اسید اوریک.
کاهش وزن و ورزش منظم.
محدود کردن مصرف قند و نوشیدنی‌های شیرین.

طبع جگر گوسفندی در طب سنتی ایرانی به‌طور کلی گرم و خشک محسوب می‌شود. این طبع برای افراد با مزاج سرد و تر (بلغم) یا سرد و خشک (سودا) مناسب‌تر است، زیرا می‌تواند گرمی و انرژی را به بدن آن‌ها برساند.
خواص و تأثیرات جگر گوسفندی:
1. تقویت قوای بدنی و انرژی‌بخش: به دلیل دارا بودن آهن، ویتامین B12 و پروتئین بالا.

2. خونساز: برای افراد مبتلا به کم‌خونی بسیار مفید است.

3. تقویت سیستم ایمنی: به دلیل وجود ویتامین A.

4. افزایش حرارت بدن: برای افرادی که دچار ضعف عمومی و سردی مزاج هستند مفید است.


نکات مهم در مصرف جگر:
افراد با طبع گرم و خشک (صفراوی) باید در مصرف آن احتیاط کنند، زیرا ممکن است باعث افزایش گرمی بدن و مشکلاتی مانند گرگرفتگی یا جوش شود.
بهتر است همراه با خوراکی‌هایی با طبع سرد (مانند آب‌لیمو، دوغ یا سبزیجات) مصرف شود تا تعادل مزاجی حفظ شود.
مصرف زیاد آن برای افراد دارای کلسترول بالا یا بیماری‌های کبدی توصیه نمی‌شود.

بافت نرم گوشت گوساله به دلیل ساختار عضلانی و میزان چربی آن، یکی از ویژگی‌های کلیدی‌ای است که این نوع گوشت را محبوب کرده است. دلایل محبوبیت بافت نرم گوشت گوساله شامل موارد زیر است:

1. نرمی طبیعی عضلات گوساله

گوشت گوساله از حیوانات جوان به دست می‌آید که عضلات آنها هنوز سفت و پرکار نشده‌اند. به همین دلیل، الیاف عضلانی کوتاه‌تر و نرم‌تر هستند و این ویژگی باعث سهولت در پخت و جویدن می‌شود.
 

2. چربی متعادل

گوشت گوساله معمولاً دارای چربی کمتری نسبت به گوشت گاو بالغ است، اما این چربی به صورت متناسب در بافت آن توزیع شده است. این تعادل باعث می‌شود که گوشت در هنگام پخت لطیف و آبدار باقی بماند.
 

3. طعم ملایم

گوشت گوساله به دلیل جوان بودن حیوان، طعمی ملایم‌تر نسبت به گوشت گاو بالغ دارد. این طعم ملایم بافت نرم آن را تکمیل کرده و در غذاهای مختلف بسیار مورد استقبال قرار می‌گیرد.
 

4. سریع‌تر بودن پخت

گوشت گوساله به دلیل بافت نرم‌تر و ساختار لطیف‌تر، زمان پخت کمتری نسبت به گوشت‌های سفت‌تر مانند گوشت گاو دارد. این ویژگی باعث می‌شود که برای غذاهای سریع و روزمره مناسب‌تر باشد.
 

5. مناسب بودن برای روش‌های مختلف پخت

بافت نرم گوشت گوساله باعث می‌شود که این گوشت در روش‌های مختلف پخت از جمله کباب، استیک، خورش و حتی غذاهای آب‌پز عملکرد خوبی داشته باشد و طعم دلپذیری ایجاد کند.
 

6. ارزش غذایی بالا

گوشت گوساله علاوه بر بافت نرم، سرشار از پروتئین، آهن و ویتامین‌های گروه B است که آن را به گزینه‌ای سالم و مفید برای تغذیه تبدیل کرده است.
 

به دلیل همین ویژگی‌ها، گوشت گوساله در آشپزی جهانی بسیار محبوب است و در بسیاری از غذاهای سنتی و مدرن جایگاه ویژه‌ای دارد.

بوریتو یکی از غذاهای خوشمزه و سنتی مکزیک است که شامل یک نان ترتیلا پر شده با مواد مختلفی مانند گوشت، برنج، لوبیا و پنیر است. در ادامه، طرز تهیه یک بوریتوی ساده و خوشمزه را توضیح می‌دهم:


بوریتو به دو روش پروتئینی(گوشت مرغ،گوشت گوسفند،گوشت گوساله،گوشت بوقلمون)(اختیاری)

گیاهی (انواع سبزیجات،اسفناج،قارچ،سیب زمینی)(اختیاری)
 

مواد لازم برای 4 نفر:

    •    نان ترتیلا: 4 عدد
    •    گوشت چرخ‌کرده گوساله یا چرخکرده بوقلمون: 300 گرم
    •    لوبیای سیاه پخته‌شده: 1 پیمانه(اختیاری)
    •    برنج پخته‌شده: 1 پیمانه
    •    پنیر چدار یا موزارلا رنده‌شده: 1 پیمانه
    •    فلفل دلمه‌ای رنگی (خردشده): 1 عدد
    •    پیاز خردشده: 1 عدد
    •    گوجه‌فرنگی خردشده: 2 عدد
    •    سس سالسا یا گوجه‌فرنگی: ½ پیمانه
    •    سس خامه ترش (اختیاری): به مقدار لازم
    •    روغن زیتون: 2 قاشق غذاخوری
    •    ادویه‌ها: نمک، فلفل، پودر چیلی، پاپریکا، زیره (به مقدار لازم)
    •    1 یا 2 قاشق غذاخوری فلفل هالوپینو خرد شده (اختیاری)
 

طرز تهیه:

1. تهیه مواد داخلی بوریتو:

    •    در یک تابه، روغن زیتون را گرم کنید و پیاز خردشده را تفت دهید تا شفاف شود.
    •    گوشت چرخ‌کرده یا مرغ را اضافه کنید و سرخ کنید تا تغییر رنگ دهد.
    •    ادویه‌ها (نمک، فلفل، پودر چیلی، پاپریکا و زیره) را به گوشت اضافه کنید و کاملاً مخلوط کنید.
    •    فلفل دلمه‌ای و گوجه‌فرنگی خردشده را اضافه کرده و اجازه دهید کمی نرم شوند.
    •    لوبیای سیاه و برنج پخته‌شده را به مخلوط اضافه کنید و مواد را هم بزنید. حدود 5 دقیقه دیگر بپزید.
 

2. پر کردن نان ترتیلا:

    •    نان ترتیلا را روی سطح صاف قرار دهید.
    •    یک لایه از مخلوط گوشت و برنج را وسط نان بریزید.
    •    مقداری پنیر چدار روی مواد بپاشید.
    •    در صورت تمایل، مقداری سس سالسا و خامه ترش اضافه کنید.
 

3. بستن بوریتو:

    •    دو طرف نان را به سمت داخل تا کنید، سپس نان را از پایین به سمت بالا رول کنید تا مواد داخل آن کاملاً بسته شود.

4. پخت نهایی:

    •    بوریتوها را داخل تابه گریل یا یک ماهیتابه خشک گرم شده قرار دهید و هر طرف را حدود 2-3 دقیقه بپزید تا نان کمی طلایی و ترد شود.

5. سرو:

    •    بوریتو را گرم سرو کنید. می‌توانید آن را با سس سالسا، آووکادو یا سبزیجات تازه تزئین کنید.
 

نکته:
    •    می‌توانید مواد داخلی بوریتو را مطابق سلیقه خود تغییر دهید. برای مثال، سبزیجات بیشتری مانند ذرت یا قارچ اضافه کنید.

میزان پروتئین موجود در گوشت سفید (مانند مرغ و ماهی) و گوشت قرمز (مانند گوشت گاو و گوسفند) به طور کلی تفاوت زیادی ندارد و هر دو منبع غنی از پروتئین هستند. با این حال، تفاوت‌هایی در کیفیت و میزان چربی همراه با این پروتئین وجود دارد:
میزان پروتئین در 100 گرم:
گوشت سفید (مرغ بدون پوست): حدود 31 گرم پروتئین
ماهی: بسته به نوع ماهی، معمولاً بین 20 تا 25 گرم پروتئین
گوشت قرمز (گاو): حدود 26 تا 30 گرم پروتئین
گوشت گوسفند: حدود 25 گرم پروتئین

تفاوت‌های مهم:
1. چربی:
گوشت سفید (خصوصاً مرغ بدون پوست و ماهی‌های کم‌چرب) نسبت به گوشت قرمز چربی کمتری دارد.
گوشت قرمز معمولاً حاوی چربی‌های اشباع بیشتری است.
ماهی‌ها (خصوصاً ماهی‌های چرب مثل سالمون و تُن) حاوی اسیدهای چرب امگا-3 مفید هستند.


2. هضم‌پذیری:
پروتئین گوشت سفید اغلب راحت‌تر هضم می‌شود.


3. مواد مغذی همراه:
گوشت قرمز سرشار از آهن (به شکل هم که جذب بهتری دارد)، ویتامین B12 و روی است.
گوشت سفید حاوی مقدار کمتری از این مواد است اما به دلیل چربی کمتر برای سلامت قلب مناسب‌تر است.



در نهایت، انتخاب بین گوشت سفید و قرمز به نیازهای تغذیه‌ای، سلیقه و شرایط سلامتی فرد بستگی دارد. ترکیب متعادلی از هر دو نوع در رژیم غذایی توصیه می‌شود.

نیم شقه سردست یکی از بخش‌های محبوب گوشت گوسفند است که از قسمت جلویی بدن حیوان (سردست) به‌دست می‌آید. این بخش از گوشت نسبت به ران یا گردن کمی چرب‌تر است و به دلیل بافت لطیف و چربی متعادل، در بسیاری از غذاها استفاده می‌شود.
 

نیم شقه سردست گوسفند شامل قسمت‌های جلویی بدن حیوان است که به دو بخش کلی تقسیم می‌شود: سردست راست و سردست چپ. این بخش از گوشت به‌طور کلی شامل قسمت‌های زیر است:

اجزای نیم شقه سردست:

    1.    کتف (شانه)
    •    شامل گوشت نرم و چرب است که برای خورش‌ها، آبگوشت و خوراک‌های پخته مناسب است.

    2.    دنده‌ها (دنده‌های جلویی)
    •    بخش‌های جلویی قفسه سینه که معمولاً دارای چربی و بافت نرم هستند و برای کباب شیشلیک یا خورش استفاده می‌شوند.

    3.    سینه (گوشت زیر دنده‌ها)
    •    این بخش دارای بافتی چرب‌تر است و برای تهیه استاک، آبگوشت و سوپ استفاده می‌شود.

    4.    راسته سردست
    •    گوشت نرم‌تر و کم‌چرب‌تر در قسمت بالای دنده‌ها، مناسب برای خوراک‌های کبابی یا خورشتی.

    5.    گردن
    •    قسمتی پرچرب و حاوی استخوان که طعم قوی‌تری دارد و اغلب برای تهیه آبگوشت و سوپ به‌کار می‌رود.

    6.    بازو (پیش‌دست)
    •    این قسمت شامل گوشت نرم و استخوان‌دار است که برای خوراک‌ها و غذاهایی با پخت آرام (slow cooking) استفاده می‌شود.
 

نیم شقه سردست یکی از بخش‌های محبوب گوشت گوسفند است که از قسمت جلویی بدن حیوان (سردست) به‌دست می‌آید. این بخش از گوشت نسبت به ران یا گردن کمی چرب‌تر است و به دلیل بافت لطیف و چربی متعادل، در بسیاری از غذاها استفاده می‌شود.

 

ویژگی‌های نیم شقه سردست:
 

    1.    چربی متعادل: به دلیل چربی مناسب، هنگام پخت طعم لذیذ و خاصی به غذا می‌دهد.

    2.    بافت نرم: گوشت سردست بافت لطیف و نرمی دارد که برای خوراک‌های پخته و کبابی مناسب است.

    3.    حاوی استخوان: نیم شقه سردست معمولاً شامل استخوان است که طعم غنی‌تری به غذا می‌بخشد.

    4.    تنوع در قطعات: شامل بخش‌هایی مانند راسته سردست، دنده‌ها و گاهی کمی گوشت نرم‌تر از قسمت‌های جلویی.

    5.    آبدار بودن: چربی و بافت خاص سردست، باعث می‌شود گوشت در حین پخت خشک نشود و آبدار باقی بماند.
 

موارد استفاده نیم شقه سردست:

 

    1.    خورش‌ها: به دلیل طعم قوی و چربی مناسب، برای تهیه خورش‌هایی مانند قورمه‌سبزی، قیمه و خوراک‌های سنتی بسیار مناسب است.

    2.    آبگوشت: استخوان و چربی این بخش، آبگوشت را خوش‌طعم‌تر می‌کند.

    3.    کباب: برای تهیه کباب‌هایی مانند کباب شیشلیک، کباب برگ یا حتی چنجه مناسب است.

    4.    آشپزی روزمره: می‌توان از قطعات نیم شقه سردست در غذاهایی مانند خوراک سبزیجات، ته‌چین گوشت و خوراک گوشت و لوبیا استفاده کرد.

    5.    استفاده در سوپ و استاک: به دلیل داشتن استخوان و چربی، برای تهیه آب گوشت یا استاک غنی استفاده می‌شود.

 

نکات مهم در استفاده از نیم شقه سردست:

 

    •    برای غذاهایی که زمان پخت طولانی دارند، مانند خورش‌ها و آبگوشت، این بخش ایده‌آل است.

    •    اگر گوشت نرم‌تر و کم‌چرب‌تر می‌خواهید، می‌توانید قسمت‌های دیگر مانند ران یا راسته را انتخاب کنید.

    •    هنگام خرید، از تازگی و کیفیت گوشت اطمینان حاصل کنید.

    •    ویژگی کلیدی نیم شقه سردست:

    •    وجود استخوان و چربی بیشتر نسبت به ران.

    •    تنوع قطعات، از گوشت نرم راسته تا بخش‌های چرب‌تر مثل گردن و دنده.

    •    مناسب برای غذاهایی که نیاز به زمان پخت طولانی دارند تا طعم و عصاره گوشت به خوبی آزاد شود.

اثر گوشت قرمز بر سرطان

مصرف گوشت قرمز و فرآورده‌های گوشتی یکی از موضوعات مورد بحث در علم تغذیه و سلامت است. تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف زیاد گوشت قرمز، به‌ویژه انواع فرآوری‌شده، می‌تواند با افزایش خطر ابتلا به برخی انواع سرطان مرتبط باشد. در ادامه این موضوع به تفصیل بررسی می‌شود:
 

انواع گوشت قرمز

    •    گوشت قرمز تازه: مانند گوشت گاو، گوسفند و بز.
    •    گوشت فرآوری‌شده: شامل فرآورده‌هایی مانند سوسیس، کالباس، ژامبون و گوشت‌های دودی یا نمک‌سود.
 

ارتباط گوشت قرمز با سرطان

1. سرطان کولون و رکتوم (روده بزرگ)

بیشترین شواهد علمی ارتباط بین مصرف گوشت قرمز و سرطان مربوط به سرطان روده بزرگ است.
    •    آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان (IARC) وابسته به سازمان بهداشت جهانی (WHO)، گوشت قرمز را در گروه “احتمالاً سرطان‌زا” (گروه 2A) و گوشت فرآوری‌شده را در گروه “قطعی سرطان‌زا” (گروه 1) قرار داده است.
 

2. مکانیسم‌های مؤثر بر افزایش خطر سرطان

    •    تشکیل ترکیبات سرطان‌زا در فرآوری یا پخت:
پخت گوشت قرمز در دماهای بالا (مانند سرخ کردن یا کباب کردن) می‌تواند به تولید ترکیبات سرطان‌زا مانند آمین‌های هتروسیکلیک (HCAs) و هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای (PAHs) منجر شود.

    •    مواد نگهدارنده در گوشت‌های فرآوری‌شده:
نیترات‌ها و نیتریت‌ها که در گوشت فرآوری‌شده استفاده می‌شوند، ممکن است در بدن به نیتروزآمین‌ها (ترکیبات سرطان‌زا) تبدیل شوند.

    •    چربی اشباع و التهاب:
چربی اشباع موجود در گوشت قرمز می‌تواند التهاب بدن را افزایش دهد و به ایجاد زمینه‌ای برای سرطان کمک کند.

    •    آهن هم (Heme Iron):
آهن موجود در گوشت قرمز ممکن است به آسیب سلولی و تولید ترکیبات اکسیدکننده در بدن منجر شود که خطر سرطان را افزایش می‌دهد.
 

3. سایر سرطان‌ها

    •    سرطان معده: گوشت‌های فرآوری‌شده به دلیل محتوای بالای نمک و مواد نگهدارنده، ممکن است خطر سرطان معده را افزایش دهند.
    •    سرطان‌های دیگر: شواهد محدودی در مورد ارتباط مصرف زیاد گوشت قرمز با سرطان‌های سینه، لوزالمعده و پروستات وجود دارد.
 

عوامل مؤثر بر خطر

    •    مقدار مصرف:
مصرف روزانه بیش از 100 گرم گوشت قرمز تازه یا بیش از 50 گرم گوشت فرآوری‌شده خطر ابتلا به سرطان را به‌طور قابل‌توجهی افزایش می‌دهد.
    •    روش پخت:
پخت گوشت در دماهای پایین‌تر (مثل آب‌پز یا بخارپز) خطر تشکیل ترکیبات سرطان‌زا را کاهش می‌دهد.
    •    تعادل در رژیم غذایی:
رژیم غذایی غنی از فیبر (مانند سبزیجات، میوه‌ها و غلات کامل) می‌تواند اثرات منفی گوشت قرمز را کاهش دهد.
 

چگونه خطرات را کاهش دهیم؟

    1.    کاهش مصرف:
    •    مصرف گوشت قرمز را به 2-3 وعده در هفته محدود کنید.
    •    گوشت‌های فرآوری‌شده را به حداقل برسانید.

    2.    روش‌های پخت سالم:
    •    از سرخ کردن و کباب کردن در دماهای بالا پرهیز کنید.
    •    گوشت را با روش‌هایی مانند آب‌پز یا بخارپز آماده کنید.

    3.    جایگزین‌های سالم:
    •    از منابع پروتئین گیاهی مانند حبوبات، آجیل و دانه‌ها استفاده کنید.
    •    مصرف گوشت سفید (مانند مرغ و ماهی) را افزایش دهید.

    4.    رژیم غذایی متعادل:
    •    مصرف مواد غذایی سرشار از فیبر، آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین‌ها می‌تواند از بدن در برابر اثرات مضر ترکیبات سرطان‌زا محافظت کند.
 

نتیجه‌گیری

اگرچه گوشت قرمز منبع خوبی از پروتئین و مواد مغذی مانند آهن و ویتامین B12 است، مصرف بیش از حد آن، به‌ویژه گوشت‌های فرآوری‌شده، ممکن است خطر ابتلا به برخی انواع سرطان، به‌خصوص سرطان روده بزرگ، را افزایش دهد. برای کاهش این خطرات، رعایت تعادل در مصرف، انتخاب روش‌های پخت سالم و پیروی از یک رژیم غذایی متنوع و غنی از سبزیجات و غلات توصیه می‌شود.

امروزه غذا‌های بین‌المللی و مدرن طرفداران زیادی دارد. برخلاف گذشته که مردم جز غذا‌های سنتی مانند انواع خورشت‌ها و پلو‌ها و آبگوشت و آش میل به امتحان سایر غذا‌ها نداشتند.

غذای عربی که امروز می‌خواهیم آموزش آن را با شما به اشتراک بگذاریم، ناشف گوشت (لحم) است. این پلوی عربی خوشمزه شبیه به چلو گوشت ایرانی است با این تفاوت که روش پخت گوشت در این غذا کمی متفاوت است. در این روش گوشت بسیار ترد و لذیذ می‌شود و طعم فوق‌العاده‌ای دارد. اگر دوست دارید روش‌های جدید پخت گوشت را امتحان کنید و طعم تازه‌ای را امتحان کنید، در ادامه این مطلب با آموزش ناشف گوشت عربی خوشمزه با ما همراه باشید.



ناشف گوشت یکی از غذاهای عربی محبوب است که با گوشت و ادویه‌های خوش‌عطر تهیه می‌شود. در اینجا دستور پخت آن را به شما آموزش می‌دهم:

مواد لازم:

    •    گوشت گوسفندی یا گوساله: 500 گرم (به صورت تکه‌های کوچک)
    •    پیاز: 2 عدد متوسط (ریز خرد شده)
    •    سیر: 2 حبه (ریز خرد شده)
    •    روغن مایع: 3 قاشق غذاخوری
    •    ادویه‌ها:
    •    زردچوبه: 1 قاشق چای‌خوری
    •    دارچین: 1 قاشق چای‌خوری
    •    پودر زیره: 1 قاشق چای‌خوری
    •    فلفل سیاه: نصف قاشق چای‌خوری
    •    نمک: به مقدار لازم
    •    برنج (اختیاری): برای سرو در کنار غذا

طرز تهیه:

    1.    تفت دادن پیاز:
    •    روغن را در یک قابلمه داغ کنید و پیاز خرد شده را در آن بریزید.
    •    پیازها را روی حرارت متوسط تفت دهید تا طلایی و نرم شوند.
    2.    اضافه کردن گوشت:
    •    تکه‌های گوشت را به قابلمه اضافه کنید و با پیاز تفت دهید.
    •    صبر کنید تا گوشت آب بیندازد و سپس آب آن تبخیر شود. گوشت باید کمی سرخ شود.
    3.    افزودن سیر و ادویه‌ها:
    •    سیر خرد شده را به گوشت اضافه کنید و به مدت 1 دقیقه تفت دهید.
    •    زردچوبه، دارچین، پودر زیره، فلفل سیاه و نمک را به گوشت اضافه کرده و مواد را خوب مخلوط کنید.
    4.    پخت گوشت:
    •    حدود 2 لیوان آب جوش به قابلمه اضافه کنید.
    •    در قابلمه را ببندید و اجازه دهید گوشت روی حرارت ملایم بپزد. این فرآیند حدود 1.5 تا 2 ساعت طول می‌کشد تا گوشت نرم و خوش‌طعم شود.
    •    اگر در حین پخت آب غذا کم شد، کمی آب جوش اضافه کنید.
    5.    جا افتادن ناشف گوشت:
    •    پس از پخت کامل گوشت، حرارت را زیاد کنید تا آب اضافی غذا تبخیر شده و به غلظت مناسب برسد.
    •    ناشف گوشت باید بدون آب یا با مقدار کمی سس غلیظ سرو شود.

نحوه سرو:

    •    ناشف گوشت را می‌توانید با برنج ساده یا نان تازه سرو کنید.
    •    در صورت تمایل، روی غذا را با مقداری گشنیز یا جعفری خرد شده تزئین کنید.

نوش جان!

در دنیای پرمشغله امروز، همه ما به دنبال غذاهایی هستیم که هم خوشمزه باشند و هم زمان زیادی از ما نگیرند. “تانتونی گوشت” یکی از غذاهای ترکیه است که با مزه‌ای دلنشین و طعمی بی‌نظیر، می‌تواند به سرعت تبدیل به یکی از غذاهای مورد علاقه شما شود. این دستور پخت با ترکیبی از گوشت چرخ کرده و سبزیجات تازه، نه تنها یک وعده غذایی مغذی را ارائه می‌دهد، بلکه فرصتی است تا خلاقیت خود را در آشپزی به نمایش بگذارید.

تانتونی یکی از غذاهای خوشمزه و محبوب خیابانی ترکیه است که با گوشت ریز خرد شده، ادویه‌های خاص و نان لواش یا پیتا سرو می‌شود. در ادامه، طرز تهیه این غذای لذیذ را مشاهده می‌کنید:

 

مواد لازم برای ۴ نفر

    •    گوشت گوسفند یا گوساله (كوشت راسته يا فيله ریز خرد شده): 300 گرم
    •   (اگر گوشت تکه ایی نداشتين و خواستين از گوشت چرخکرده استفاده کنید آخر مقاله مطالعه کنید)
    •    پیاز: 1 عدد (خرد شده)
    •    گوجه‌فرنگی: 1 عدد (خرد شده)
    •    قارچ:7-8 عدد (خرد شده)
    •    فلفل سبز: 2 عدد (ریز خرد شده)
    •    روغن مایع: 3 قاشق غذاخوری
    •    پودر فلفل قرمز: 1 قاشق چای‌خوری
    •    پاپریکا: 1 قاشق چای‌خوری
    •    نمک و فلفل سیاه: به مقدار لازم
    •    آب لیموترش: 1 عدد
    •    نان لواش یا پیتا: به مقدار لازم
    •    جعفری تازه: مقداری (ریز خرد شده)

طرز تهیه تانتونی

    1.    آماده‌سازی گوشت:
گوشت را به قطعات خیلی ریز خرد کنید (اندازه گوشت چرخ کرده درشت). اگر گوشت سفت است، ابتدا آن را کمی نیم‌پز کنید.

    2.    پخت گوشت:
در یک ماهیتابه بزرگ، گوشت خرد شده را با کمی روغن روی حرارت متوسط تفت دهید. بعد از چند دقیقه، نصف لیوان آب اضافه کنید و اجازه دهید گوشت نرم شود.

    3.    اضافه کردن ادویه‌ها:
هنگامی که گوشت نرم شد و آب آن تقریباً کشیده شد، نمک، فلفل سیاه، پودر فلفل قرمز و پاپریکا را اضافه کنید. خوب مخلوط کنید تا گوشت طعم‌دار شود.

    4.    تفت دادن سبزیجات:
فلفل سبز خرد شده و پیاز را به گوشت اضافه کنید و چند دقیقه تفت دهید. سپس گوجه‌فرنگی و قارچ خرد شده را اضافه کنید و اجازه دهید مواد خوب بپزند.

    5.    افزودن آب لیمو:
در انتها، آب یک لیموی تازه را روی مواد بریزید و مخلوط کنید.

    6.    سرو کردن:
تانتونی آماده شده را در نان لواش یا پیتا قرار دهید. روی آن کمی جعفری تازه خرد شده بریزید و رول کنید. می‌توانید با ماست یا سالاد سرو کنید.


اكَر كَوشت تيكه اى نداشتىن و فقط كَوشت چرخكرده داشتىن با اين روش مثل تيكه ايش كنین
گوشت چرخكرده رو با پياز آبگرفته مخلوط كنيد وسط كيسه فريزر پهن كنيد و بزاريد فريزر تا يخ بزنه بعد تو تابه همونجورى بدون اينكه يخش باز بشه بيزيد ،و بعد با كمك چاقو يا كفكَير كَوشت را تكه كنيد تا مثل كَوشت هاى تيكه اى در بياد بافت كَوشت كاملا تا انتها به همون صورت تيكه اى باقى
ميمونه

نکته‌ها

    •    اگر می‌خواهید تانتونی چرب‌تر باشد، می‌توانید از کمی کره استفاده کنید.
    •    اضافه کردن سماق یا سس تند به غذا می‌تواند طعم آن را جذاب‌تر کند.
    •    به جای گوشت قرمز، می‌توانید از مرغ نیز استفاده کنید.
     •    برای طعم بهتر و تزئین از جعفری تازه استفاه کنید.

این غذای خیابانی ساده اما بسیار لذیذ است و به‌راحتی در خانه قابل تهیه می‌باشد!
نوش جان

شاهپسند یکی از بهترین و لطیف‌ترین بخش‌های گوشت گوسفند است که از کناره‌های ستون فقرات در قسمت کمر (بین دنده‌ها و پشت گوسفند) گرفته می‌شود. این بخش شامل ماهیچه‌های نرم و کم‌تحرکی است که باعث لطافت و طعم عالی آن شده و در دسته گوشت‌های لوکس قرار می‌گیرد.

کاربردها و موارد مصرف شاهپسند:

    1.    کباب‌ها:
    •    شاهپسند به دلیل بافت نرم و خوش‌طعمش برای انواع کباب‌های سنتی ایرانی مانند کباب برگ و چنجه ایده‌آل است.
    •    همچنین برای کباب‌های باربیکیو و گریل‌شده مناسب است.
    2.    استیک گوسفندی:
    •    به دلیل لطافت خاص، شاهپسند برای تهیه استیک گوسفندی بسیار مناسب است. این گوشت در حرارت ملایم سریع پخته و آبدار باقی می‌ماند.
    3.    خوراک‌های لوکس:
    •    این بخش برای تهیه خوراک‌های مجلسی مانند خوراک گوسفندی با سبزیجات یا خوراک‌های سس‌دار کاربرد دارد.
    4.    خورشت‌های خاص:
    •    در خورشت‌های گران‌قیمت و مجلسی مانند خورشت فسنجان یا خورشت قیمه نذری نیز از شاهپسند استفاده می‌شود.
    5.    رولت گوشت:
    •    به دلیل نرمی و شکل‌پذیری، برای تهیه رولت گوشت یا غذاهای رول‌شده ایده‌آل است.

ویژگی‌ها:

    •    شاهپسند طعمی بی‌نظیر، چربی متعادل و بافتی نرم دارد.
    •    به‌صورت تازه برای غذاهایی که به پخت سریع نیاز دارند، بهترین انتخاب است.

گوشت رژیمی برای ورزشکاران باید حاوی پروتئین بالا، چربی کم و منابع غنی از مواد مغذی ضروری باشد. برخی از بهترین انواع گوشت برای ورزشکاران عبارتند از:
1. سینه مرغ
سرشار از پروتئین باکیفیت بالا
کم‌چرب و کم‌کالری
گزینه‌ای عالی برای عضله‌سازی و بازیابی پس از تمرین

2. بوقلمون (سینه بوقلمون)
پروتئین بالا و چربی کم
منبع خوب از ویتامین‌های گروه B (به ویژه B6) که به تولید انرژی کمک می‌کند

3. ماهی (مانند سالمون، تن، یا قزل‌آلا)
حاوی اسیدهای چرب امگا-3 برای کاهش التهاب و حمایت از سلامت قلب
سالمون و تن پروتئین بالا و چربی‌های سالم دارند

4. گوشت قرمز کم‌چرب (مانند فیله گوساله یا گوشت گاو بدون چربی)
منبع غنی آهن و روی که برای سلامت خون و سیستم ایمنی ضروری هستند
بهتر است انواع بدون چربی انتخاب شوند

5. گوشت شترمرغ
چربی بسیار کم
پروتئین بالا و منبع خوب از مواد معدنی مانند آهن

6. گوشت خرگوش
چربی بسیار کم و پروتئین بالا
هضم آسان و گزینه‌ای مناسب برای رژیم‌های ورزشی

نکات مهم در مصرف:
طبخ سالم: بهتر است گوشت‌ها به صورت گریل، بخارپز یا آب‌پز مصرف شوند و از سرخ کردن با روغن زیاد اجتناب شود.
تنوع در مصرف: برای تأمین انواع مواد مغذی، از انواع گوشت استفاده کنید.
میزان مصرف: بسته به نیاز پروتئینی فرد، میزان مصرف را متناسب با هدف ورزشی (عضله‌سازی یا کاهش وزن) تنظیم کنید.

جایگزین‌های گیاهی
در صورت ترجیح رژیم‌های گیاه‌خواری، منابع پروتئینی مانند توفو، تمپه، عدس و کینوا می‌توانند جایگزین شوند.