دانشمندان حسگر زیستی نوآورانه‌ای توسعه داده‌اند که با استفاده از نانوذرات اکسید روی و الکترودهای گرافن متخلخل، قادر به تشخیص تازگی گوشت است. این حسگر با شناسایی هیپوگزانتین، ترکیبی که پس از مرگ در اثر تجزیه آدنوزین تری‌فسفات (ATP) تشکیل می‌شود، میزان تازگی گوشت را ارزیابی می‌کند.

برخلاف روش‌های سنتی که ممکن است پرهزینه و زمان‌بر باشند، این حسگر زیستی با دقت بالای بیش از ۹۸ درصد، سطوح هیپوگزانتین را تشخیص می‌دهد و امکان ارزیابی سریع و دقیق تازگی گوشت را فراهم می‌کند.
این پیشرفت می‌تواند نقش مهمی در تضمین ایمنی و کیفیت مواد غذایی ایفا کند و به‌عنوان ابزاری کارآمد در صنایع غذایی مورد استفاده قرار گیرد.

این حسگر زیستی توسط تیمی از محققان از جمله آکادمی علوم و فناوری ویتنام (VAST) و آکادمی علوم روسیه توسعه یافته است.

این حسگر زیستی با استفاده از نانوذرات اکسید روی (ZnO) و الکترودهای گرافن متخلخل ساخته شده و برای تشخیص فساد گوشت به‌کار می‌رود. مکانیسم عملکرد آن به‌صورت زیر است:
تشخیص هیپوگزانتین:بعد از مرگ حیوان، آدنوزین تری‌فسفات (ATP) در عضلات شروع به تجزیه می‌کند و ماده‌ای به نام هیپوگزانتین تولید می‌شود. هرچه میزان این ماده بیشتر باشد، نشان‌دهنده فساد بیشتر گوشت است.

واکنش الکتروشیمیایی:حسگر، سطوح هیپوگزانتین را از طریق واکنش الکتروشیمیایی شناسایی می‌کند. وقتی گوشت فاسد می‌شود، هیپوگزانتین روی سطح حسگر اکسید شده و سیگنال الکتریکی تولید می‌کند. شدت این سیگنال نشان‌دهنده میزان فساد گوشت است.

اندازه‌گیری دقیق و سریع:برخلاف روش‌های سنتی (مانند تست‌های شیمیایی یا بررسی بوی گوشت)، این حسگر به‌طور مستقیم و با دقت ۹۸٪ مقدار هیپوگزانتین را اندازه‌گیری کرده و نتیجه را در زمان کوتاهی ارائه می‌دهد.

کاربرد در صنایع غذایی:این فناوری می‌تواند در بسته‌بندی‌های هوشمند برای نظارت بر تازگی گوشت یا در آزمایشگاه‌های کنترل کیفیت مواد غذایی به‌کار رود.
این حسگر می‌تواند گامی مهم در جلوگیری از مصرف گوشت فاسد و حفظ سلامت مصرف‌کنندگان باشد.

مدیریت مصرف گوشت روزانه نیازمند رعایت تعادل، تنوع و انتخاب‌های سالم است. در اینجا چند نکته برای کنترل و بهینه‌سازی مصرف گوشت ارائه شده است:
۱. تعیین مقدار مناسب
میزان توصیه‌شده برای مصرف گوشت قرمز: حداکثر ۳۰۰ تا ۵۰۰ گرم در هفته (معادل ۴۲ تا ۷۰ گرم در روز).
برای گوشت سفید (مرغ و ماهی): حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ گرم در روز بسته به نیاز بدن.
۲. تنوع در مصرف پروتئین
ترکیب گوشت با سایر منابع پروتئینی مانند تخم‌مرغ، حبوبات، لبنیات و مغزها به کاهش وابستگی به گوشت کمک می‌کند.
مصرف حداقل ۲ تا ۳ وعده ماهی در هفته جایگزین سالمی برای گوشت قرمز است.
۳. انتخاب گوشت‌های کم‌چرب
گوشت‌های بدون چربی یا با چربی کمتر (مانند سینه مرغ، ماهی، گوشت گاو کم‌چرب) گزینه‌های سالم‌تری هستند.
اجتناب از گوشت‌های فرآوری‌شده (سوسیس، کالباس) به دلیل وجود نمک و مواد نگهدارنده مضر.
۴. روش‌های پخت سالم
پختن، بخارپز کردن، گریل کردن و کباب کردن بهتر از سرخ کردن است.
استفاده از ادویه‌های طبیعی و گیاهان معطر به جای روغن و کره برای طعم‌دهی.
۵. مصرف متعادل در طول روز
مصرف گوشت را بین وعده‌های غذایی پخش کنید و از پرخوری در یک وعده خودداری کنید.
همراهی گوشت با سبزیجات، غلات کامل و فیبر برای هضم بهتر و کاهش اثرات منفی آن.
۶. توجه به کیفیت گوشت
خرید از منابع مطمئن و استفاده از گوشت تازه و سالم.
در صورت امکان، استفاده از گوشت‌های ارگانیک یا گوشت دام‌های تغذیه‌شده با علوفه طبیعی.
با رعایت این اصول، می‌توان مصرف گوشت را متعادل کرد و از فواید آن بهره برد، بدون اینکه به سلامت آسیب برسد.

نور مغازه‌ها و فروشگاه‌ها به‌طور مستقیم خطر سلامتی برای گوشت ایجاد نمی‌کند، اما شرایط نامناسب نورپردازی و قرار گرفتن طولانی‌مدت گوشت در معرض نور مستقیم می‌تواند به‌طور غیرمستقیم روی کیفیت و ایمنی گوشت تأثیر بگذارد و در نهایت خطراتی برای سلامت مصرف‌کننده ایجاد کند. در ادامه، تأثیرات مهم توضیح داده شده است:
1. افزایش اکسیداسیون گوشت
نور، به‌ویژه نورهای فلورسنت یا UV، می‌تواند فرآیند اکسیداسیون چربی‌ها و پروتئین‌های گوشت را تسریع کند.
اکسیداسیون باعث تغییر طعم و بوی گوشت (مانند طعم تند یا ترش) شده و در بلندمدت ممکن است ترکیبات مضر (مانند رادیکال‌های آزاد) در گوشت ایجاد کند که به بدن آسیب می‌رساند.

2. تغییر رنگ گوشت و کاهش کیفیت آن
نور مستقیم می‌تواند رنگ گوشت را به سمت قهوه‌ای یا خاکستری تغییر دهد، که نشان‌دهنده افت کیفیت و احتمالاً فساد گوشت است.
اگر تغییر رنگ به‌طور مداوم و در کنار افزایش دمای محیط رخ دهد، رشد باکتری‌های بیماری‌زا نیز محتمل‌تر می‌شود.

3. رشد باکتری‌ها به‌دلیل گرما
نور مستقیم به‌ویژه اگر همراه با عدم نگهداری گوشت در دمای مناسب باشد (زیر 4 درجه سانتی‌گراد)، می‌تواند دمای سطح گوشت را افزایش دهد و شرایط برای رشد باکتری‌هایی مانند سالمونلا، اشریشیا کلی (E. coli)، و لیستریا فراهم شود.

4. کاهش عمر مفید گوشت
نور قوی و مداوم می‌تواند سرعت فساد گوشت را افزایش دهد، حتی اگر تاریخ انقضا روی بسته‌بندی هنوز به پایان نرسیده باشد.

چگونه از سلامت گوشت مطمئن شویم؟
برای کاهش خطرات مربوط به نور و اطمینان از سلامت گوشت:
1. گوشت را از فروشگاه‌هایی خریداری کنید که از نور ملایم و سیستم‌های خنک‌کننده مناسب استفاده می‌کنند.

2. بررسی کنید که گوشت در بسته‌بندی‌های شفاف و دارای برچسب معتبر (مانند تاریخ تولید و انقضا) قرار دارد.

3. به رنگ و بوی طبیعی گوشت توجه کنید؛ گوشت با بوی تند یا رنگ غیرطبیعی (قهوه‌ای یا خاکستری) نشان‌دهنده فساد است.

4. گوشت را سریعاً پس از خرید در یخچال یا فریزر قرار دهید و از نگهداری آن در معرض نور مستقیم جلوگیری کنید.


در نهایت، نور به‌خودی‌خود عامل فساد یا خطر نیست، اما می‌تواند شرایط مساعدی برای تغییرات منفی در گوشت ایجاد کند

جنسیت بلدرچین می‌تواند در میزان مواد مغذی موجود در بافت گوشت تاثیر بگذارد، اما این تاثیر معمولاً نه به اندازه تفاوت‌های فاحش در سایر ویژگی‌ها مانند اندازه و طعم گوشت است.

در بلدرچین‌ها، تفاوت‌های جزئی در ترکیب شیمیایی گوشت بر اساس جنسیت ممکن است وجود داشته باشد. برخی از این تفاوت‌ها شامل:

1. محتوای پروتئین: گوشت بلدرچین‌های نر ممکن است درصد پروتئین بالاتری نسبت به گوشت بلدرچین‌های ماده داشته باشد. این به دلیل تفاوت در سرعت رشد و نوع سوخت‌وساز آنها است.

2. چربی: بلدرچین‌های نر معمولاً میزان چربی کمتری در بدن دارند و به همین دلیل ممکن است گوشت آنها نسبت به بلدرچین‌های ماده کمی کم‌چرب‌تر باشد.

3. محتوای مواد معدنی: در برخی موارد، بلدرچین‌های نر ممکن است میزان آهن و روی بیشتری در گوشت خود داشته باشند، که این به علت تفاوت‌های هورمونی در فرایندهای متابولیک است.

البته، تفاوت‌های جنسیتی معمولاً چندان محسوس نبوده و به شرایط پرورش، تغذیه و محیط نیز بستگی دارد. به طور کلی، تاثیر جنسیت بر مواد مغذی در گوشت بلدرچین نسبت به دیگر عوامل مانند نوع خوراک، سن پرنده و شرایط پرورش کمتر است.

بلدرچین یکی از پرندگان کوچک و شناخته‌شده در دنیا است که به‌خاطر گوشت لذیذ و تخم‌هایش محبوبیت دارد. این پرنده بومی مناطق مختلف جهان از جمله اروپا، آسیای میانه و شمال آفریقاست.

خواستگاه بلدرچین:

بلدرچین بومی مناطقی همچون اروپا، آسیا و شمال آفریقا است. در ایران، بلدرچین در مناطق مختلف کشور به‌ویژه در مناطق کوهستانی و کویری یافت می‌شود. در گذشته بلدرچین‌ها به‌صورت وحشی زندگی می‌کردند، اما امروزه پرورش بلدرچین در مزارع نیز رایج شده است.

 واردات به ایران:

 بلدرچین به‌عنوان یک پرنده خانگی و برای پرورش صنعتی به‌ویژه در دهه‌های اخیر به ایران وارد شده است. این   پرنده در ابتدا برای شکار و سپس برای تولید گوشت و تخم بلدرچین در ایران شناخته شد و به‌سرعت در   پرورش‌دهندگان جایگاه پیدا کرد.

 نوع طبع گوشت بلدرچین:

 گوشت بلدرچین به‌طور کلی طبعی گرم دارد و به‌عنوان یک گوشت سبک و لذیذ شناخته می‌شود. این گوشت برخلاف   گوشت‌های دیگر، چربی کمتری دارد و بسیار مغذی است. در طب سنتی ایرانی، گوشت بلدرچین به‌خاطر خواص تقویت‌کننده و گرمایی که دارد، به‌ویژه در فصول   سرد سال توصیه می‌شود.

 مناسب برای چه رده سنی است؟

گوشت بلدرچین به‌دلیل ویژگی‌های خاص خود برای اکثر گروه‌های سنی مناسب است. این گوشت به‌ویژه برای افراد سالمند، کودکان، بیماران و کسانی که به دنبال تقویت سیستم ایمنی بدن خود هستند مفید است. همچنین، به‌دلیل کم بودن چربی و کالری، برای کسانی که در رژیم غذایی خود به دنبال پروتئین سالم هستند، انتخاب خوبی به‌شمار می‌آید. البته باید توجه داشت که افرادی که دچار آلرژی به پروتئین‌های پرندگان هستند، باید از مصرف آن خودداری کنند.

بلدرچین از آن دسته پرندگانی است که در کنار طعم عالی، خواص درمانی و تغذیه‌ای بسیاری دارد.

گوشت شترمرغ را نمی‌توان به همراه گوشت شتر در یک چرخ گوشت معمولی چرخ کرد، زیرا این دو نوع گوشت از نظر بافت، ترکیب و میزان چربی تفاوت‌های زیادی دارند.

علت‌های اصلی این مشکل:

    بافت متفاوت:

        گوشت شترمرغ بافتی نرم‌تر و کم‌چرب‌تر دارد، در حالی که گوشت شتر زبرتر و دارای بافتی محکم‌تر است.

        هنگام چرخ کردن، ممکن است گوشت شترمرغ کاملاً له شود، در حالی که گوشت شتر همچنان سفت باقی بماند.

    میزان چربی و رطوبت:

        گوشت شترمرغ بسیار کم‌چرب و خشک است، اما گوشت شتر میزان چربی بیشتری دارد.

        این تفاوت در چربی باعث می‌شود که هنگام چرخ کردن، ترکیب آن‌ها یکنواخت نشود و قوام متفاوتی پیدا کند.

    ساختار فیبری گوشت:

        فیبرهای گوشت شتر بلندتر و محکم‌تر هستند، ولی گوشت شترمرغ ساختار فیبری کوتاه‌تری دارد.

        این تفاوت می‌تواند باعث مسدود شدن چرخ‌گوشت یا عدم چرخ شدن یکدست آن‌ها شود.

راه‌حل پیشنهادی:

اگر قصد مخلوط کردن این دو گوشت را دارید، بهتر است ابتدا هر یک را جداگانه چرخ کنید و سپس با هم ترکیب نمایید.

اضافه کردن کمی چربی (مثل دنبه) به گوشت شترمرغ می‌تواند به چرخ شدن بهتر و یکنواخت‌تر شدن ترکیب کمک کند.

در نتیجه، چرخ کردن گوشت شتر و شترمرغ به طور هم‌زمان توصیه نمی‌شود، اما می‌توان آن‌ها را به روش‌های دیگر با هم ترکیب کرد.

برای تهیه جوجه چینی، شما به مواد اولیه زیر نیاز دارید:

مواد لازم:

• ۴۰۰ گرم سینه مرغ (فیله)
• ۱/۴ پیمانه نشاسته ذرت
• ۲ قاشق غذاخوری سس سویا
• ۱ قاشق غذاخوری روغن کنجد
• ۱ قاشق غذاخوری سیر رنده شده
• ۱/۲ قاشق چای‌خوری زنجبیل رنده شده
• ۲ قاشق غذاخوری سس شیرین و ترش (یا سس پرتقالی)
• ۱ قاشق غذاخوری شکر
• ۱/۴ پیمانه آب
• ۱/۴ پیمانه پیازچه خرد شده
• نمک و فلفل به میزان لازم
• روغن برای سرخ کردن

طرز تهیه:

1. مرغ را آماده کنید: سینه مرغ را به قطعات کوچک یا نوارهای نازک برش دهید. سپس مرغ‌ها را با نمک، فلفل و ۲ قاشق غذاخوری سس سویا به مدت ۱۵ دقیقه مزه‌دار کنید.
2. پوشش دادن مرغ: نشاسته ذرت را در یک کاسه بزرگ بریزید. مرغ‌ها را در نشاسته ذرت بغلتانید تا به طور کامل پوشیده شوند.
3. سرخ کردن مرغ: در یک تابه بزرگ، مقدار زیادی روغن بریزید و مرغ‌ها را در روغن داغ سرخ کنید تا طلایی و برشته شوند. سپس آن‌ها را روی دستمال کاغذی بگذارید تا روغن اضافی گرفته شود.
4. تهیه سس: در یک قابلمه کوچک، روغن کنجد را گرم کنید. سپس سیر و زنجبیل رنده شده را اضافه کرده و به مدت ۱ دقیقه تفت دهید. بعد سس شیرین و ترش، شکر و آب را اضافه کرده و به جوش بیاورید. اجازه دهید سس غلیظ شود.
5. ترکیب مرغ و سس: مرغ‌های سرخ‌شده را به قابلمه سس اضافه کنید و هم بزنید تا مرغ‌ها به طور کامل با سس پوشیده شوند.
6. پایان کار: پیازچه‌های خرد شده را اضافه کرده و مخلوط کنید. سپس جوجه چینی شما آماده سرو است.

این غذا معمولاً با برنج سفید یا نودل سرو می‌شود. نوش جان

خورش انار مسمی یکی از خورش‌های خوشمزه و محبوب ایرانی است که طعمی ترش و شیرین دارد. این خورش معمولاً با مرغ تهیه می‌شود. در ادامه طرز تهیه آن را آورده‌ام:

مواد لازم:

• مرغ: ۵۰۰ گرم (بسته به تعداد نفرات)
• پیاز: ۲ عدد متوسط
• رب انار: ۳ قاشق غذاخوری
• انار ترش (اگر در دسترس است): ۱ عدد بزرگ یا دانه‌های انار ترش
• شکر: ۲ قاشق غذاخوری (مقدار آن بستگی به میزان ترشی انار دارد)
• زعفران: به مقدار دلخواه
• نمک و فلفل: به میزان لازم
• روغن مایع: به مقدار کافی
• آلو بخارا (اختیاری): ۵ تا ۶ عدد
• آب: به مقدار لازم
•  

طرز تهیه:

1. ابتدا مرغ را به تکه‌های مناسب تقسیم کرده و در روغن داغ سرخ کنید تا رنگ آن تغییر کند.
2. پیازها را نگینی خرد کرده و در یک قابلمه با کمی روغن سرخ کنید تا نرم و طلایی شوند.
3. سپس مرغ‌های سرخ شده را به قابلمه اضافه کنید و کمی تفت دهید.
4. رب انار را به مرغ و پیاز اضافه کرده و خوب هم بزنید تا طعم رب انار به خورد مرغ برود.
5. حالا دانه‌های انار ترش و شکر را اضافه کنید. اگر از آلو بخارا استفاده می‌کنید، آن را نیز اضافه کنید.
6. به مقدار لازم آب اضافه کرده و اجازه دهید خورش روی حرارت ملایم حدود ۳۰ تا ۴۰ دقیقه بپزد تا مرغ‌ها کاملاً پخته شوند.
7. در آخر زعفران دم کرده را به خورش اضافه کنید و با نمک و فلفل آن را تنظیم کنید.
8. خورش آماده است. آن را با برنج سرو کنید.

این خورش با طعم خاص و متفاوت خود، بسیار خوشمزه و لذیذ خواهد بود. امیدوارم که از آن لذت ببرید

مرغ تریاکی یک غذای خوشمزه و ساده است که طعمی شیرین و شور دارد. در ادامه طرز تهیه این غذا را برای شما توضیح می‌دهم:

مواد لازم:

    ۴ تکه مرغ (سینه یا ران مرغ)

    ۲ قاشق غذاخوری روغن زیتون یا روغن مایع

    ۱/۴ فنجان سس سویا

    ۲ قاشق غذاخوری عسل یا شکر قهوه‌ای

    ۲ قاشق غذاخوری سیر رنده شده

    ۱ قاشق غذاخوری زنجبیل تازه رنده شده

    ۱ قاشق غذاخوری سرکه سیب یا سرکه سفید

    ۱ قاشق غذاخوری آب پرتقال (اختیاری)

    نمک و فلفل به میزان لازم

    کنجد (برای تزیین)

    پیازچه خرد شده (برای تزیین)

طرز تهیه:

    مرینات مرغ: در یک کاسه بزرگ، سس سویا، عسل یا شکر قهوه‌ای، سیر رنده شده، زنجبیل رنده شده، سرکه سیب و آب پرتقال (اگر استفاده می‌کنید) را با هم مخلوط کنید. مرغ‌ها را در این مخلوط قرار دهید و اجازه دهید حداقل ۳۰ دقیقه (ترجیحاً یک شب) در یخچال مارینه شوند.

    پخت مرغ: در یک ماهیتابه بزرگ، روغن زیتون را گرم کنید. مرغ‌ها را از مخلوط سس خارج کرده و در ماهیتابه قرار دهید. مرغ‌ها را از هر دو طرف تا زمانی که کاملاً پخته و طلایی شوند، بپزید (حدود ۶-۷ دقیقه برای هر طرف).

    تهیه سس تریاکی: در همان ماهیتابه، سس باقی‌مانده از مرغ را ریخته و اجازه دهید تا کمی جوش بیاید و غلیظ شود (حدود ۳-۴ دقیقه). اگر سس خیلی غلیظ شد، می‌توانید مقداری آب به آن اضافه کنید.

    سرو کردن: مرغ‌های پخته شده را در یک ظرف قرار دهید و سس تریاکی را روی آن بریزید. سپس با کنجد و پیازچه خرد شده تزیین کنید.

این غذا را می‌توانید با برنج یا سبزیجات سرخ شده سرو کنید.    نوش جان

پاستا بلونز یا همان پاستا با سس بولونیز یکی از غذاهای معروف ایتالیایی است که در سراسر دنیا طرفداران زیادی دارد. در اینجا طرز تهیه پاستا بلونز را برای شما توضیح می‌دهم:

مواد لازم:

    ۵۰۰ گرم گوشت چرخ کرده (گوشت گاو یا مخلوط گاو و گوسفند)

    ۱ عدد پیاز بزرگ خرد شده

    ۲ حبه سیر خرد شده

    ۲ عدد هویج کوچک خرد شده

    ۲ عدد گوجه فرنگی رنده شده یا ۴ عدد گوجه فرنگی پوست کنده و خرد شده

    ۲ قاشق غذاخوری رب گوجه فرنگی

    ۱/۲ فنجان شیر (اختیاری، برای نرم شدن سس)

    ۲ قاشق غذاخوری روغن زیتون یا روغن مایع

    ۱/۲ قاشق چایخوری آویشن خشک

    ۱/۲ قاشق چایخوری پونه خشک

    نمک و فلفل به مقدار لازم

    ۴۰۰ گرم پاستا (اسپاگتی یا هر نوع پاستای دلخواه)

    ۱/۴ فنجان پنیر پارمزان رنده شده (اختیاری)

طرز تهیه:

    آماده کردن سس بولونز:

        در یک قابلمه بزرگ، روغن زیتون را گرم کنید.

        پیاز را در روغن تفت دهید تا نرم و طلایی شود.

        سیر را اضافه کرده و ۱ دقیقه دیگر تفت دهید.

        گوشت چرخ کرده را اضافه کرده و با چنگال یا قاشق هم بزنید تا گوشت خوب سرخ شود و رنگ آن تغییر کند.

        هویج خرد شده را به گوشت اضافه کرده و کمی تفت دهید.

        گوجه فرنگی‌های رنده شده یا خرد شده را به مواد اضافه کنید. سپس رب گوجه فرنگی، آویشن، پونه خشک، نمک و فلفل را به مواد بیفزایید.

        درب قابلمه را بگذارید و سس را روی حرارت ملایم بپزید. اگر سس غلیظ شد و به نظر خشک آمد، می‌توانید کمی آب یا شیر اضافه کنید.

        اجازه دهید سس به مدت ۳۰ تا ۴۵ دقیقه بپزد و تمام طعم‌ها به خوبی ترکیب شوند.

    پخت پاستا:

        در یک قابلمه بزرگ آب را به جوش بیاورید. کمی نمک به آن اضافه کنید.

        پاستا را طبق دستور روی بسته پخت کنید.

        بعد از پختن پاستا، آن را آبکش کرده و مقداری از آب پاستا را نگه دارید.

    ترکیب پاستا و سس:

        پاستای پخته شده را به سس بولونز اضافه کرده و خوب هم بزنید. اگر سس غلیظ بود، می‌توانید مقداری از آب پاستا را اضافه کنید تا سس به قوام دلخواه برسد.

        پاستا را برای چند دقیقه دیگر روی حرارت کم قرار دهید تا طعم‌ها با هم مخلوط شوند.

    سرو:

        پاستا بلونز را در بشقاب سرو کنید و در صورت تمایل با پنیر پارمزان رنده شده تزئین کنید.

نوش جان