چیکن پیکاتا یک غذای ایتالیایی خوشمزه و سریع است که طعمی ترش و خوشایند دارد. در اینجا طرز تهیه آن را آورده‌ام:

مواد لازم: سینه مرغ (۴ تکه) آرد سفید (۲ قاشق غذاخوری) نمک و فلفل به میزان لازم روغن زیتون (۲ قاشق غذاخوری) کره (۲ قاشق غذاخوری) آب لیمو (۱/۴ پیمانه) آب مرغ (۱/۴ پیمانه) کاپر (۱ قاشق غذاخوری) جعفری خرد شده برای تزئین

طرز تهیه:
1. آماده کردن مرغ: سینه‌های مرغ را به دو قسمت تقسیم کرده و با چکش مخصوص گوشت به ضخامت حدود ۱ سانتیمتر بکوبید. سپس مرغ‌ها را با نمک و فلفل مزه‌دار کنید.

2. آغشته کردن به آرد: مرغ‌ها را در آرد بغلتانید تا سطح آن‌ها کاملاً پوشانده شود. سپس اضافه آرد را تکان دهید.

3. سرخ کردن مرغ: در یک تابه بزرگ روغن زیتون را گرم کرده و مرغ‌ها را در آن سرخ کنید تا هر طرف به مدت ۲-۳ دقیقه طلایی و برشته شود. سپس مرغ‌ها را از تابه بیرون بیاورید و کنار بگذارید.

4. تهیه سس پیکاتا: در همان تابه کره را اضافه کنید. سپس آب لیمو، آب مرغ و کاپر را به آن اضافه کرده و اجازه دهید سس به جوش بیاید و کمی غلیظ شود (حدود ۳-۴ دقیقه).

5. پخت مرغ در سس: مرغ‌ها را دوباره به تابه اضافه کنید و اجازه دهید تا ۲ دقیقه دیگر در سس بپزند.

6. پایان کار: مرغ‌ها را در بشقاب سرو قرار داده و سس را روی آن بریزید. سپس با جعفری خرد شده تزئین کنید.


این غذا معمولاً با پاستا یا سیب‌زمینی سرخ شده سرو می‌شود. نوش جان!

برای تهیه کاسترول سینه مرغ، به مواد و مراحل زیر نیاز دارید:
مواد لازم:
سینه مرغ: ۴۰۰ گرم (مخلوط خرد شده یا ریش ریش شده)
سیب‌زمینی پخته: ۲ عدد (پوست کنده و خرد شده)
پیاز: ۱ عدد (خرد شده)
فلفل دلمه‌ای: ۱ عدد (خرد شده)
گوجه فرنگی: ۲ عدد (خرد شده)
پنیر پیتزا: ۱۰۰ گرم (رنده شده)
کره: ۲ قاشق غذاخوری
خامه: ۲ قاشق غذاخوری
آرد: ۱ قاشق غذاخوری
نمک و فلفل: به میزان لازم
پودر آویشن: ۱ قاشق چایخوری

 طرز تهیه:
 1. آماده‌سازی مرغ: سینه مرغ را به صورت ریش ریش یا تکه‌های کوچک خرد کنید.

 2. پختن مواد دیگر: در یک قابلمه، کره را ذوب کرده و پیاز را در آن تفت دهید تا نرم شود. سپس فلفل دلمه‌ای و گوجه فرنگی را اضافه کرده و   به مدت چند دقیقه تفت دهید.

 3. پخت مرغ: مرغ خرد شده را به مواد اضافه کنید و با حرارت متوسط تفت دهید تا رنگ مرغ تغییر کند.

4. تهیه سس سفید: آرد را به مواد مرغی اضافه کنید و خوب مخلوط کنید تا خامی آرد از بین برود. سپس خامه را به همراه مقداری شیر (یا آب مرغ) به آن اضافه کنید تا سس غلیظی به دست آید. در نهایت، نمک، فلفل، و آویشن را اضافه کنید.

5. چیدن کاسترول: سیب‌زمینی‌های پخته شده را در یک ظرف مخصوص کاسترول قرار دهید. سپس مواد مرغی را روی آن بریزید و در نهایت پنیر پیتزا را روی همه مواد پخش کنید.

6. پخت نهایی: ظرف را در فر گرم شده با دمای ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد به مدت ۲۰ تا ۲۵ دقیقه قرار دهید تا سطح پنیر طلایی و برشته شود.

7. سرو: کاسترول سینه مرغ آماده است. آن را از فر بیرون بیاورید و به دلخواه با سبزیجات تازه یا سالاد سرو کنید.


این غذای خوشمزه و پرانرژی به راحتی تهیه می‌شود و طعمی لذیذ دارد.

چند دستور جدید و محبوب با سینه مرغ در سال ۲۰۲۴ شامل موارد زیر هستند:

1. مرغ فلورنتاین: سینه مرغ سرخ شده در تابه با سس سفید شامل اسفناج و شراب سفید که یک غذای کامل و مناسب برای شام‌های سریع یا خاص است​​​​.

2. کسرول مرغ و کراکر: ترکیب مرغ با خامه ترش و کراکرهای طلایی، که یک غذای داغ و دلچسب است​​.

3. مرغ با پاستای اسفناج خامه‌ای: یک غذای سریع که ترکیب مرغ، پاستا، و اسفناج با سس خامه‌ای آن را جذاب می‌کند​​.

4. مرغ بریا: یک غذای مکزیکی با طعمی دودی و غنی که شامل مرغ و ادویه‌جات متنوع است​​.

5. مرغ پیکاتا: سینه مرغ آغشته به آرد، سرخ شده و سرو شده با سس لیمو، کاپر و شراب سفید​​.

در ایران به دلیل دسترسی مناسب به برخی مواد اولیه و محدودیت در برخی دیگر، تهیه چند نوع از این غذاها با دستور اصلی ممکن است، از جمله:

1. مرغ فلورنتاین: بیشتر مواد اصلی این غذا (مرغ، اسفناج، شیر یا خامه و ادویه‌ها) در ایران به راحتی قابل دسترس هستند. تنها چالش

ممکن است تهیه شراب سفید باشد که می‌توان آن را با سرکه سیب یا آبلیمو جایگزین کرد.

 2. کسرول مرغ و کراکر: این غذا از مرغ، خامه ترش و کراکر تشکیل شده است. خامه ترش در ایران کمیاب است، اما می‌توان آن را با ماست 

 چکیده جایگزین کرد. کراکرها نیز در دسترس هستند و نیازی به تغییر دستور نیست.

3. مرغ پیکاتا: مواد اصلی شامل سینه مرغ، آرد، لیمو و کاپر است. در ایران، کاپر کمیاب است ولی

                                                          می‌توان آن را با ترشی زیتون یا خیارشور جایگزین کرد. باقی مواد معمولاً در دسترس هستند.
 

4. مرغ بریا: ادویه‌های مورد نیاز این غذا مانند زیره و پاپریکا در ایران وجود دارد. با این حال، برای طعم خاص دودی این غذا ممکن است نیاز به تغییراتی در تهیه ادویه‌های خاص باشد.

5. پاستای مرغ و اسفناج: همه مواد این غذا از جمله مرغ، پاستا، اسفناج و خامه در ایران موجود هستند و می‌توان این غذا را بدون تغییر در دستور تهیه کرد.


در کل، از میان این گزینه‌ها، پاستای مرغ و اسفناج و کسرول مرغ بهترین گزینه‌ها برای طبخ در ایران با حداقل تغییرات هستند.

ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی خود و دسترسی به آب‌های خلیج فارس و دریای عمان، زیستگاه گونه‌های متنوعی از میگو است. گونه‌های میگو در ایران را می‌توان به دو دسته کلی تقسیم کرد: میگوهای آب شور و میگوهای آب شیرین.
1. میگوهای آب شور
این نوع میگوها در خلیج فارس و دریای عمان یافت می‌شوند و از نظر تجاری و اقتصادی اهمیت زیادی دارند. برخی از گونه‌های مهم شامل:
میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus): یکی از مهم‌ترین گونه‌های تجاری در خلیج فارس که از نظر کیفیت و اندازه محبوبیت بالایی دارد.
میگوی موزی (Penaeus merguiensis): گونه‌ای اقتصادی که در آب‌های کم‌عمق زیست می‌کند و رنگی شفاف و مزه‌ای خوشایند دارد.
میگوی سفید هندی (Penaeus indicus): با ارزش اقتصادی بالا، بیشتر در مناطق جنوبی ایران صید می‌شود.
میگوی ببری سیاه (Penaeus monodon): که اندازه بزرگ و گوشت مرغوب آن را به یکی از گونه‌های محبوب صادراتی تبدیل کرده است.
میگوی خنجری (Metapenaeus affinis): گونه‌ای با اندازه متوسط و توزیع گسترده در خلیج فارس.

2. میگوهای آب شیرین
این نوع میگوها بیشتر در مناطق داخلی ایران و در تالاب‌ها، رودخانه‌ها و مزارع پرورشی یافت می‌شوند. مهم‌ترین گونه:
میگوی آب شیرین غول‌پیکر (Macrobrachium rosenbergii): این میگو به‌طور عمده در مزارع پرورشی پرورش می‌یابد و برای مصرف داخلی و صادرات استفاده می‌شود.

اهمیت اقتصادی و غذایی میگو
ایران یکی از صادرکنندگان بزرگ میگو در منطقه است و پرورش میگو نیز به‌عنوان یک صنعت رو به رشد در استان‌هایی مثل هرمزگان، بوشهر و سیستان و بلوچستان شناخته می‌شود. علاوه بر این، میگو منبعی غنی از پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی مانند سلنیوم و روی است.
چالش‌ها
آلودگی آب‌ها: که می‌تواند بر تولید و کیفیت میگو تأثیر بگذارد.
تغییرات آب‌وهوایی: که زیستگاه طبیعی میگوها را تهدید می‌کند.
صیادی بیش از حد: که منجر به کاهش جمعیت گونه‌های وحشی شده است.

گرایش کودکان به غذاهای سرخ‌کرده یا سوخاری‌ها دلایل گوناگونی دارد که اغلب به عوامل بیولوژیکی، روانی و محیطی مرتبط می‌شود. تحقیقات علمی نشان می‌دهند که سه دلیل اصلی برای این علاقه وجود دارد:

1. حس لذت‌بخش از طعم و بافت: غذاهای سوخاری معمولاً حاوی چربی و نمک بالا هستند، که این دو عامل به طور طبیعی حس لذت‌بخشی ایجاد می‌کنند. چربی‌ها نه‌تنها طعم غذا را بهتر می‌کنند، بلکه به حس سیری کاذب نیز منجر می‌شوند. کودکان نیز به دلیل حساسیت بالاتر به طعم‌های شیرین و چرب نسبت به بزرگسالان، به این نوع غذاها علاقه بیشتری پیدا می‌کنند.

2. پاسخ به تأثیرات روانی و اجتماعی: در برخی از خانواده‌ها و محیط‌های اجتماعی، غذاهای سرخ‌کرده به‌عنوان یک پاداش یا بخش ویژه‌ای از مهمانی‌ها تلقی می‌شوند. بنابراین کودکان با دیدن اینکه این غذاها برای مناسبت‌های خاص مصرف می‌شوند، احساس می‌کنند این غذاها ارزشمند یا خاص هستند.

3. وابستگی به الگوهای غذایی زودهنگام: پژوهش‌ها نشان داده‌اند که تجربه‌های غذایی کودکان در سال‌های ابتدایی زندگی‌شان تأثیر عمیقی بر ذائقه و انتخاب‌های غذایی آن‌ها در آینده دارد. مصرف زیاد غذاهای سرخ‌کرده در کودکی می‌تواند به این عادت تبدیل شود.


  بنابراین، علاقه کودکان به غذاهای سوخاری به ترکیبی از عوامل بیولوژیکی، روانی و عادات زودهنگام غذایی برمی‌گردد.

ماندگاری گوشت چرخ‌کرده به عوامل متعددی مانند دمای محیط، نحوه بسته‌بندی، و سرعت انتقال به فریزر بستگی دارد. در ادامه نکاتی برای نگهداری گوشت چرخ‌کرده ارائه می‌شود:
۱. ماندگاری در یخچال
دمای ۰ تا ۴ درجه سانتی‌گراد:گوشت چرخ‌کرده خام در یخچال حداکثر ۱ تا ۲ روز ماندگاری دارد. بهتر است بلافاصله پس از چرخ شدن بسته‌بندی و استفاده شود.
اگر گوشت قبل از چرخ شدن تازه بوده و در شرایط بهداشتی نگهداری شده باشد، می‌توانید آن را در عرض این مدت استفاده کنید.

۲. ماندگاری در فریزر
اگر قصد دارید گوشت چرخ‌کرده را طولانی‌مدت نگهداری کنید، باید بلافاصله پس از چرخ شدن در کیسه‌های پلاستیکی یا ظروف مخصوص فریزر بسته‌بندی کرده و در فریزر با دمای منفی ۱۸ درجه سانتی‌گراد قرار دهید.
در این حالت، گوشت چرخ‌کرده تا ۳ تا ۴ ماه بدون تغییر کیفیت قابل نگهداری است.

۳. نکات بسته‌بندی
هوای داخل بسته را کاملاً خارج کنید تا از تشکیل یخ‌زدگی و کاهش کیفیت جلوگیری شود.
روی بسته‌بندی تاریخ درج کنید تا زمان نگهداری را مدیریت کنید.

۴. نکات مهم
گوشت را نباید بیش از ۲ ساعت در دمای اتاق نگه دارید.
پس از یخ‌زدایی، گوشت را نباید مجدداً فریز کنید مگر اینکه آن را کاملاً بپزید.

اگر مصرف گوشت چرخ‌کرده برایتان زمان‌بر است، به بسته‌بندی در حجم‌های کوچک فکر کنید تا بتوانید به مقدار لازم از آن استفاده کنید.

اضافه کردن چربی به گوشت چرخ‌کرده چندین دلیل دارد:
 

۱. طعم بهتر
چربی نقش مهمی در بهبود طعم غذا دارد. گوشت چرخ‌کرده بدون چربی ممکن است خشک و بی‌مزه شود، در حالی که وجود چربی باعث ایجاد طعم خوشایندتر می‌شود.

۲. بافت مناسب
چربی به بافت گوشت کمک می‌کند تا نرم‌تر و لطیف‌تر باشد. اگر گوشت بدون چربی استفاده شود، ممکن است سفت و خشک شود و به سختی جویده شود.

۳. جلوگیری از چسبیدن
چربی به جلوگیری از چسبیدن گوشت هنگام پخت کمک می‌کند. مثلاً در تهیه کباب یا همبرگر، چربی باعث می‌شود که گوشت به هم بچسبد و وا نرود.

۴. پخت یکنواخت
چربی هنگام پخت، حرارت را بهتر توزیع می‌کند و باعث می‌شود که گوشت به‌طور یکنواخت بپزد.


اگر چربی اضافه نشود چه می‌شود؟

خشکی گوشت: گوشت چرخ‌کرده بدون چربی به‌ویژه در کباب‌ها و همبرگرها خشک می‌شود.
کمبود طعم: غذا کمتر لذیذ و خوش‌طعم خواهد بود.
عدم انسجام: ممکن است گوشت هنگام پخت، خرد یا از هم جدا شود.

اگر به دلایل رژیمی یا سلامتی ترجیح می‌دهید چربی اضافه نکنید، می‌توانید از موادی مثل تخم‌مرغ یا پیاز رنده‌شده برای افزایش رطوبت و انسجام گوشت استفاده کنید. همچنین اضافه کردن ادویه‌های مناسب می‌تواند تا حدی طعم را جبران کند.

بیات کردن استیک یا همان "آجینگ" (aging) فرآیندی است که در آن گوشت پس از ذبح به مدت مشخصی در شرایط کنترل‌شده (از نظر دما و رطوبت) نگهداری می‌شود. این فرآیند به دلایل زیر انجام می‌شود:

1. تردتر شدن گوشت
در طول فرآیند بیات شدن، آنزیم‌های طبیعی موجود در گوشت شروع به تجزیه بافت‌های عضلانی و پیوندهای کلاژن می‌کنند. این تجزیه باعث نرم‌تر شدن گوشت می‌شود و خوردن آن را لذت‌بخش‌تر می‌کند.

2. افزایش طعم
بیات کردن استیک موجب افزایش غلظت طعم گوشت می‌شود. در این فرآیند، رطوبت سطحی کاهش می‌یابد و ترکیبات طعمی در گوشت متمرکزتر می‌شوند. این امر به استیک طعمی غنی‌تر و پیچیده‌تر می‌دهد.

3. از بین رفتن بوی ناخوشایند
گوشت تازه معمولاً بوی تندی دارد که ممکن است برای برخی افراد ناخوشایند باشد. بیات کردن این بو را کاهش داده و گوشت را دلپذیرتر می‌کند.

4. بهبود بافت
تجزیه پروتئین‌ها و چربی‌ها در فرآیند بیات شدن، بهبود ساختار و بافت گوشت را در پی دارد و باعث می‌شود گوشت در هنگام پخت حالت آبدارتر و مطبوع‌تری داشته باشد.


انواع فرآیند بیات کردن:

1. بیات خشک (Dry Aging):گوشت در محیطی با دمای کنترل‌شده و رطوبت پایین برای چند هفته تا چند ماه نگهداری می‌شود. این روش عطر و طعمی خاص به گوشت می‌دهد.

2. بیات مرطوب (Wet Aging):گوشت در بسته‌بندی خلأ قرار داده می‌شود و در یخچال نگهداری می‌شود. این روش سریع‌تر و ارزان‌تر است.


چرا بیات کردن مهم است؟
گوشت بیات نشده ممکن است بافت سفت‌تری داشته باشد و طعم آن به اندازه گوشت بیات‌شده غنی نباشد. بنابراین، بیات کردن یک مرحله کلیدی در آماده‌سازی استیک‌های باکیفیت است که در رستوران‌های حرفه‌ای یا آشپزی تخصصی انجام می‌شود.

انواع استیک ها در مستر قصاب

چرا باید رگ داخل میگو را گرفت؟رگ یا همان دستگاه گوارش میگو (سیاه‌رنگ یا خاکستری) معمولاً به دلایل زیر برداشته می‌شود:

1. بهداشت و پاکیزگی: این رگ حاوی مواد دفعی میگو است که ممکن است طعم و ظاهر غذا را تحت تأثیر قرار دهد.

2. بافت و طعم: باقی ماندن رگ ممکن است به بافت و مزه غذا لطمه بزند و باعث بروز مزه‌ای تلخ یا ناخوشایند شود.

3. ظاهر: میگوی بدون رگ، ظاهری زیباتر و تمیزتر دارد که برای غذاهای مجلسی مهم است.


آیا خواص میگوها در سراسر دنیا متفاوت است؟خواص میگوها از نظر تغذیه‌ای (مانند پروتئین بالا، امگا-۳، ویتامین‌ها و مواد معدنی) به طور کلی مشابه است، اما برخی تفاوت‌ها ممکن است وجود داشته باشد:

1. زیستگاه: نوع آب (آب شور یا شیرین)، دمای زیستگاه، و کیفیت آب می‌تواند بر ترکیب تغذیه‌ای میگو تأثیر بگذارد.

2. گونه‌ها: بیش از 2000 گونه میگو وجود دارد و برخی از آن‌ها ممکن است مقدار متفاوتی از امگا-۳، کلسترول یا ویتامین‌ها داشته باشند.

3. تغذیه: رژیم غذایی میگو در محیط زیست طبیعی یا مزارع پرورشی تأثیر مستقیمی بر کیفیت مواد مغذی آن دارد.

4. روش پخت: شیوه‌های مختلف طبخ (سرخ کردن، بخارپز کردن، یا کباب کردن) ممکن است باعث کاهش یا افزایش برخی مواد مغذی در میگو شود.


به طور کلی، میگو یک غذای مغذی و سالم در سراسر دنیا محسوب می‌شود، اما توجه به نوع، کیفیت و نحوه آماده‌سازی آن ضروری است.

تعریف فیله
فیله به بخش نرم و لطیفی از گوشت حیوانات (مانند گاو، گوسفند یا مرغ) گفته می‌شود که بدون استخوان است و از قسمت‌های کم‌تحرک بدن حیوان گرفته می‌شود. به دلیل بافت نرم و طعم لذیذ، فیله معمولاً گران‌تر از دیگر بخش‌های گوشت است. برای مثال:

فیله گاو: از بخش کم‌تحرک کمر (Loin) حیوان گرفته می‌شود و یکی از لطیف‌ترین قسمت‌های گوشت گاو است.
فیله مرغ: همان گوشت بدون استخوان و پوست از قسمت سینه مرغ است.

تعریف استیک
استیک به برش‌های نسبتاً ضخیم و بزرگ از گوشت (معمولاً گوشت قرمز) گفته می‌شود که از قسمت‌های مختلف بدن حیوان تهیه می‌شود. استیک‌ها می‌توانند از بخش‌هایی مانند فیله، راسته یا دنده تهیه شوند. انواع مختلف استیک براساس نوع برش و قسمت مورد استفاده:
فیله استیک (Filet Mignon): استیکی نرم و لطیف که از فیله گاو تهیه می‌شود.

ریب‌آی استیک: از قسمت دنده‌ها با چربی بیشتر و طعمی قوی‌تر تهیه می‌شود.

سرلوین استیک: از قسمت کمر حیوان با بافتی کمی سفت‌تر نسبت به فیله است.
 

تفاوت کلیدی:
فیله: بیشتر بر نوع گوشت تأکید دارد (نرم‌ترین و بدون استخوان).
استیک: بر روش برش و آماده‌سازی گوشت تمرکز دارد.