میگو پلو دو پیازی یک غذای خوشمزه و پرادویه است که از ترکیب میگو، پیاز، ادویه‌ها و برنج تهیه می‌شود. این غذا ترکیبی از طعم‌های تند و معطر است که در جنوب ایران، به‌خصوص در بوشهر و هرمزگان، محبوبیت دارد.
مواد لازم:
میگو پاک‌شده: ۳۰۰ گرم
برنج: ۲ پیمانه
پیاز: ۲ عدد بزرگ
سیر: ۲ حبه (اختیاری)
رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
زردچوبه: ۱ قاشق چای‌خوری
ادویه پلویی یا مخلوط ادویه جنوبی: ۱ قاشق چای‌خوری
فلفل قرمز و سیاه: به میزان لازم
نمک: به میزان لازم
روغن: به میزان لازم
زعفران دم‌کرده: ۱ قاشق غذاخوری (اختیاری)

طرز تهیه:
1. پخت برنج: برنج را شسته و با مقدار مناسبی آب و نمک روی حرارت قرار دهید تا نیم‌پز شود، سپس آبکش کنید.

2. تهیه میگو:
یک عدد پیاز را خلالی خرد کرده و در روغن تفت دهید تا طلایی شود.
سیر خردشده را اضافه کرده و همراه با زردچوبه، فلفل و ادویه تفت دهید.
رب گوجه‌فرنگی را اضافه کنید و خوب تفت دهید تا رنگ آن باز شود.
میگو را به مواد اضافه کرده و حدود ۵ تا ۷ دقیقه تفت دهید تا رنگ آن تغییر کند.
نمک و زعفران را اضافه کرده و مواد را کنار بگذارید.


3. دو پیازی:
پیاز دوم را خلالی خرد کنید و در روغن تفت دهید تا کاملاً طلایی و کاراملی شود.


4. دم کردن پلو:
در قابلمه کمی روغن بریزید و یک لایه برنج آبکش‌شده بریزید.
روی آن مقداری از مخلوط میگو را اضافه کنید و این کار را لایه‌لایه تکرار کنید.
در آخر روی برنج، پیاز کاراملی‌شده را بریزید.
درب قابلمه را بسته و اجازه دهید روی حرارت کم حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه دم بکشد.



نکات:
می‌توانید مقداری گشنیز خردشده به مخلوط میگو اضافه کنید تا طعم بهتری بگیرد.
برای طعم تندتر، مقدار فلفل قرمز را بیشتر کنید.
اگر طعم ترش را می‌پسندید، کمی تمر هندی حل‌شده در آب را به مواد اضافه کنید.

میگو پلو دو پیازی را می‌توانید با سالاد شیرازی یا ترشی سرو کنید. نوش جان!

طرز تهیه کله گنجشکی

کله گنجشکی یکی از غذاهای خوشمزه و محبوب ایرانی است که معمولاً به عنوان یک خوراک ساده و خوش طعم برای وعده ناهار یا شام تهیه می‌شود. این غذا ترکیبی از گوشت چرخ کرده، پیاز، ادویه‌جات و سایر مواد است که طعمی لذیذ به همراه می‌آورد. 




 

این خوراک مقوی و خوش طعم بیشتر به عنوان غذای محلی تهران شناخته شده است، اما با کمی تغییر در دستور تهیه، کله گنجشکی شیرازی، کله گنجشکی جنوبی و البته اصفهانی هم تهیه می‌شود. در این بخش طرز تهیه این غذای ساده و خوشمزه را برای شما در نظر گرفته ایم پس در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا با فوت و فن‌های خوشمزه‌تر شدن کله گنجشکی آشنا شوید.
 

مواد لازم:

    •    گوشت چرخ کرده (گوسفند یا گوساله): ۵۰۰ گرم
    •    پیاز: ۱ عدد بزرگ، ریز خرد شده
    •    تخم‌مرغ: ۱ عدد
    •   سیب زمینی:۱ عدد 
    •    زردچوبه: ۱ قاشق چایخوری
    •    نمک و فلفل: به میزان لازم
    •    پودر سیر (اختیاری): ½ قاشق چایخوری
    •    رب گوجه‌فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
    •    آرد سفید: ۲ قاشق غذاخوری
    •    روغن برای سرخ کردن
    •    آب (برای پختن): ۲ پیمانه

طرز تهیه:

    1.    آماده کردن مواد:

ابتدا پیاز را ریز خرد کنید و در یک تابه با کمی روغن تفت دهید تا طلایی و نرم شود. سپس گوشت چرخ کرده را به پیاز اضافه کرده و با زردچوبه، نمک و فلفل تفت دهید تا گوشت تغییر رنگ دهد و خوب سرخ شود.

    2.    اضافه کردن ادویه‌ها و تخم‌مرغ:

تخم‌مرغ را در یک کاسه بشکنید و به مواد گوشت و پیاز اضافه کنید. سپس مواد را خوب با هم مخلوط کرده و به مدت چند دقیقه تفت دهید تا تخم‌مرغ با گوشت مخلوط شود و کمی سفت شود.

    3.    ساخت کله گنجشکی‌ها:

حالا از مواد آماده شده به اندازه گردو برداشته و آن‌ها را به شکل توپ‌های کوچک درآورید.

    4.    سرخ کردن کله گنجشکی‌ها:

در یک تابه بزرگ، روغن بریزید و گرم کنید. سپس کله گنجشکی‌ها را در روغن داغ به آرامی سرخ کنید تا به رنگ طلایی و برشته درآیند. مراقب باشید که توپ‌ها شکسته نشوند.

    5.    پختن در سس گوجه‌فرنگی:

بعد از سرخ کردن کله گنجشکی‌ها، آن‌ها را از تابه بیرون آورده و کنار بگذارید. در همان تابه، رب گوجه‌فرنگی را اضافه کنید و آن را تفت دهید تا رنگ باز کند. سپس مقداری آب به آن اضافه کنید و بگذارید تا به جوش آید. کله گنجشکی‌ها  و سیب زمینی را به سس گوجه‌فرنگی اضافه کنید و اجازه دهید ۲۰-۳۰ دقیقه دیگر در سس بپزند تا طعم‌ها به خوبی با هم ترکیب شوند.

    6.    سرو کردن:

کله گنجشکی‌ها را در ظرفی مناسب سرو کنید و می‌توانید آن را با برنج یا نان تازه میل کنید.
 

این غذا بسیار خوشمزه و مناسب برای مهمانی‌ها یا یک وعده غذایی ساده است.



نوش جان!

استفاده از فویل آلومینیوم در آشپزی: چه ضررهایی دارد؟

فویل آلومینیوم یکی از پرکاربردترین وسایل در آشپزی است که به دلیل ویژگی‌هایی مانند انتقال سریع حرارت، محافظت در برابر رطوبت و حفظ طعم غذا، در بسیاری از خانه‌ها و رستوران‌ها به کار می‌رود. با این حال، برخی از مطالعات و تحقیقات علمی هشدارهایی درباره استفاده از فویل آلومینیوم در آشپزی داده‌اند. در این مقاله به بررسی مضرات استفاده از فویل آلومینیوم در آشپزی و اثرات احتمالی آن بر سلامت پرداخته می‌شود.

 

۱. جذب آلومینیوم توسط غذا:
 

آلومینیوم یک فلز سنگین است که به طور طبیعی در محیط زیست موجود است. با این حال، استفاده از فویل آلومینیوم در آشپزی ممکن است منجر به جذب این فلز توسط غذا شود. زمانی که فویل آلومینیوم در تماس مستقیم با مواد غذایی گرم، به ویژه غذاهای اسیدی مانند گوجه‌فرنگی، لیمو و سرکه قرار می‌گیرد، می‌تواند آلومینیوم را در خود جذب کرده و وارد غذا کند. این جذب آلومینیوم ممکن است با مصرف مکرر غذاهای آلوده به این فلز منجر به تجمع آن در بدن شود.
 

۲. آلومینیوم و مشکلات عصبی:
 

تحقیقات نشان داده‌اند که تجمع آلومینیوم در بدن ممکن است با مشکلات عصبی و اختلالات مغزی مرتبط باشد. این فلز می‌تواند در مغز تجمع پیدا کرده و به فعالیت‌های شیمیایی مغز آسیب وارد کند. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که ارتباطی میان مصرف زیاد آلومینیوم و بیماری‌هایی مانند آلزایمر وجود دارد. البته هنوز تحقیقات بیشتری برای تایید قطعی این ارتباط نیاز است، اما مصرف زیاد آلومینیوم به ویژه از منابع غیرطبیعی می‌تواند خطرات بالقوه‌ای به همراه داشته باشد.
 

۳. آلومینیوم و مشکلات کلیوی:
 

کلیه‌ها مسئول تصفیه مواد زائد از بدن هستند. مصرف بیش از حد آلومینیوم می‌تواند فشار اضافی به کلیه‌ها وارد کند و در برخی موارد ممکن است منجر به اختلالات کلیوی شود. در افرادی که مشکلات کلیوی دارند، مصرف زیاد آلومینیوم می‌تواند خطرناک‌تر باشد و نیاز به توجه ویژه دارد.
 

۴. خطرات هنگام پخت غذاهای داغ یا اسیدی:
 

یکی از بزرگترین خطرات استفاده از فویل آلومینیوم، استفاده از آن برای پخت یا ذخیره‌سازی غذاهای داغ یا اسیدی است. غذاهای اسیدی مانند گوجه‌فرنگی یا مرکبات باعث واکنش‌های شیمیایی با فویل آلومینیوم می‌شوند و ممکن است فلز آلومینیوم به غذا وارد شود. به ویژه در صورت استفاده از فویل در دمای بالا، احتمال انتقال آلومینیوم به مواد غذایی بیشتر می‌شود.
 

۵. آلومینیوم و بیماری‌های استخوانی:
 

برخی مطالعات پیشنهاد می‌دهند که مصرف طولانی‌مدت آلومینیوم می‌تواند بر سلامت استخوان‌ها تأثیر منفی بگذارد. آلومینیوم ممکن است مانع جذب کلسیم شود و موجب ضعیف شدن استخوان‌ها گردد. این موضوع به ویژه در افراد مسن و کسانی که به کمبود کلسیم دچار هستند، می‌تواند خطرناک باشد.
 

۶. ملاحظات در استفاده از فویل آلومینیوم:
 

اگرچه استفاده از فویل آلومینیوم در آشپزی می‌تواند مفید باشد، اما بهتر است از آن با احتیاط استفاده کنید. برای کاهش خطرات احتمالی، می‌توان نکات زیر را رعایت کرد:

    •    از فویل آلومینیوم برای پخت غذاهای اسیدی یا غذاهای بسیار داغ استفاده نکنید.

    •    سعی کنید فویل آلومینیوم را از تماس مستقیم با غذاهای داغ یا اسیدی حفظ کنید.

    •    اگر از فویل برای پوشاندن غذا استفاده می‌کنید، بهتر است آن را از مواد غذایی درون آن جدا کنید.

    •    استفاده از ظروف پخت و پز از جنس دیگر، مانند شیشه یا سرامیک، می‌تواند جایگزینی سالم‌تر باشد.
 

نتیجه‌گیری:
 

اگرچه استفاده از فویل آلومینیوم در آشپزی یک روش رایج و مفید است، اما استفاده مفرط از آن و تماس مستقیم با غذاهای داغ یا اسیدی می‌تواند خطراتی برای سلامتی به همراه داشته باشد. به ویژه در صورت مصرف مداوم غذاهایی که با فویل آلومینیوم پخته شده‌اند، امکان جذب آلومینیوم توسط بدن وجود دارد که ممکن است مشکلاتی برای سیستم عصبی و کلیوی ایجاد کند. بنابراین، بهتر است در استفاده از فویل آلومینیوم احتیاط کرده و سعی کنید از روش‌های دیگر برای پخت و نگهداری غذا استفاده کنید.

آیا بدغذا بودن ارثی است؟
 

بدغذا بودن به عنوان یک رفتار غذایی ناسالم، یکی از چالش‌های رایج در بسیاری از جوامع است. افرادی که بدغذا هستند، معمولاً از خوردن غذاهای سالم مانند سبزیجات، میوه‌ها، و مواد مغذی دیگر اجتناب می‌کنند و به جای آن به غذاهای فرآوری‌شده، چرب و شیرین تمایل دارند.

اما این پرسش مطرح است که آیا بدغذا بودن ویژگی‌ای ارثی است یا تحت تأثیر عوامل محیطی قرار دارد؟ در این مقاله، به بررسی عواملی که باعث بدغذا بودن می‌شوند، پرداخته‌ایم.

۱. عوامل ارثی و ژنتیکی:

در حالی که رفتارهای غذایی تحت تأثیر عوامل محیطی و فرهنگی قرار دارند، تحقیقات نشان داده‌اند که برخی از ویژگی‌های ژنتیکی می‌توانند بر تمایل افراد به غذاهای خاص تأثیر بگذارند.

به عنوان مثال، برخی افراد به طور طبیعی از حساسیت بیشتری به طعم‌های تلخ یا طعم‌های خاص برخوردارند که این می‌تواند آنها را از خوردن سبزیجات یا مواد غذایی خاص منصرف کند.

برخی از مطالعات نیز نشان داده‌اند که ژن‌های خاصی ممکن است بر ترجیحات غذایی افراد تأثیر بگذارند. برای مثال، تحقیقات نشان می‌دهند که افراد با برخی از نوع‌های ژن‌های خاص ممکن است تمایل بیشتری به مصرف غذاهای چرب یا شیرین داشته باشند.
 

۲. عوامل محیطی و تربیتی:

در کنار عوامل ارثی، محیط و شرایط اجتماعی و خانوادگی نیز تأثیر زیادی بر رفتار غذایی افراد دارند. کودکانی که در خانواده‌های بدغذا رشد می‌کنند و غذاهای ناسالم و پرکالری مصرف می‌کنند، معمولاً این عادات غذایی را در بزرگسالی ادامه می‌دهند.

به عبارت دیگر، تربیت غذایی از سنین پایین می‌تواند بر انتخاب‌های غذایی در سنین بالاتر تأثیرگذار باشد.
 

۳. تأثیرات فرهنگی و اجتماعی:

عادات غذایی همچنین تحت تأثیر فرهنگ و جامعه‌ای که فرد در آن زندگی می‌کند، قرار دارد. به عنوان مثال، در برخی جوامع غذاهای فرآوری‌شده و سریع به دلیل راحتی و ارزان بودن، رایج‌تر هستند.

این غذاها معمولاً کم‌ارزش از نظر تغذیه‌ای هستند، اما به دلیل طعم‌های جذاب و خوشمزه‌ بودن، افراد به آنها تمایل دارند. در این نوع جوامع، احتمال اینکه افراد به مصرف غذاهای ناسالم عادت کنند، بیشتر است.
 

۴. عوامل روان‌شناختی:
 

اضطراب، افسردگی، یا استرس می‌تواند افراد را به مصرف غذاهای ناسالم سوق دهد. بسیاری از افراد به دلیل مسائل روانی و عاطفی، به غذاهایی که احساس راحتی یا لذت می‌دهند (معمولاً غذاهای شیرین و چرب) روی می‌آورند. این رفتار می‌تواند به مرور زمان به عادت تبدیل شود و به یک الگوی غذایی ناسالم بدل گردد.
 

۵. نقش تبلیغات و صنعت غذا:
 

صنعت غذا نیز نقش مهمی در تمایلات غذایی مردم دارد. تبلیغات گسترده برای غذاهای فرآوری‌شده، فست‌فودها، و خوراکی‌های شیرین می‌تواند باعث ایجاد تمایلات منفی در افراد شود. این تبلیغات به گونه‌ای طراحی شده‌اند که مصرف این نوع غذاها را جذاب و لذت‌بخش نشان دهند و افراد را به مصرف بیشتر این غذاها تشویق کنند.
 

نتیجه‌گیری:
 

به طور کلی، بدغذا بودن یک ویژگی چندعاملی است که نه تنها تحت تأثیر عوامل ژنتیکی قرار دارد، بلکه عوامل محیطی، تربیتی، فرهنگی، روان‌شناختی و اجتماعی نیز در شکل‌گیری عادات غذایی نقش دارند. در حالی که ممکن است برخی تمایلات غذایی ارثی باشند، بسیاری از عادات بدغذا بودن به دلیل محیط اطراف، تربیت و انتخاب‌های اجتماعی ایجاد می‌شوند. بنابراین، برای کاهش بدغذا بودن و افزایش مصرف غذاهای سالم، نیاز به تغییر در شیوه زندگی، فرهنگ غذایی و آموزش‌های تغذیه‌ای داریم.

گوشت بره یک منبع غنی از پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی است. برخی از خواص آن عبارتند از:

پروتئین بالا: گوشت بره منبع خوبی از پروتئین است که برای رشد و تعمیر بافت‌های بدن ضروری است.

آهن: گوشت بره حاوی مقدار زیادی آهن است که برای جلوگیری از کم‌خونی و بهبود عملکرد گلبول‌های قرمز خون مفید است.

ویتامین B12: این ویتامین برای تولید انرژی و سلامت اعصاب ضروری است.

زینک (روی): برای تقویت سیستم ایمنی بدن و بهبود سلامت پوست و مو مفید است.

چربی‌های مفید: گوشت بره حاوی چربی‌های اشباع نشده است که به حفظ سلامت قلب کمک می‌کند.

سلنیوم: یک آنتی‌اکسیدان قوی است که به حفاظت از سلول‌ها و سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند.

البته باید به میزان مصرف آن توجه داشت چون گوشت بره نسبت به سایر انواع گوشت‌ها چربی بیشتری دارد.

گوشت گوسفند یکی از منابع اصلی پروتئینی در بسیاری از کشورهای جهان است و در بسیاری از فرهنگ‌ها و غذاها کاربرد دارد. در اینجا نکات کلیدی درباره گوشت گوسفندی آورده شده است:
ارزش غذایی:
گوشت گوسفندی حاوی پروتئین با کیفیت بالا است که برای رشد و ترمیم بافت‌ها ضروری است.
دارای ویتامین‌های گروه B، به ویژه ویتامین B12 است که برای تولید سلول‌های خونی و سلامت سیستم عصبی مهم است.
همچنین دارای مقادیر قابل توجهی از آهن، روی و فسفر است که برای عملکرد سیستم ایمنی و حفظ سلامت استخوان‌ها ضروری هستند.

چربی و کالری:
گوشت گوسفندی معمولاً چربی بالایی دارد، به خصوص گوشت‌های از قسمت‌های چرب‌تر مانند دنده یا شکم. در مقایسه با گوشت گاو، چربی گوشت گوسفندی می‌تواند بیشتر باشد.
البته گوشت‌های لاغرتر مثل فیله یا گوشت ران، چربی کمتری دارند.

مزایای سلامتی:
گوشت گوسفند غنی از اسیدهای چرب امگا-3، به ویژه در گوشت‌های گوسفندهایی که در مراتع طبیعی چرا کرده‌اند، است که می‌تواند به کاهش التهاب و بهبود سلامت قلب کمک کند.
در موارد خاص، گوشت گوسفند به عنوان منبع غنی از آهن برای پیشگیری از کم‌خونی استفاده می‌شود.

نکات منفی:
مصرف زیاد گوشت گوسفندی با چربی بالا می‌تواند منجر به افزایش کلسترول و مشکلات قلبی شود.
افرادی که مشکلات گوارشی دارند یا حساس به چربی هستند، ممکن است از مصرف زیاد گوشت گوسفندی اجتناب کنند.

استفاده‌های آشپزی:
گوشت گوسفندی به صورت‌های مختلف مانند کباب، خورشت، استیک یا دلمه استفاده می‌شود.
به دلیل طعم خاص خود، برای پخت غذاهای خاص مانند کله‌پاچه و بره پخته بسیار محبوب است.

ترکیبات گوشت:
گوشت گوسفندی شامل پروتئین‌هایی به نام میوگلوبین است که باعث می‌شود رنگ گوشت قرمزتر از گوشت مرغ یا ماهی باشد.
 

یتیمچه ارومیه یک غذای سنتی و گیاهی است که بدون گوشت تهیه می‌شود و بسیار سالم، مقوی و خوشمزه است. این غذای ساده از بادمجان، گوجه‌فرنگی، سیب‌زمینی و فلفل سبز درست می‌شود و معمولاً با نان سرو می‌شود.
مواد لازم برای ۴ نفر
بادمجان: ۳ عدد متوسط
گوجه‌فرنگی: ۴ عدد
سیب‌زمینی: ۲ عدد متوسط
فلفل سبز: ۲ عدد
پیاز: ۱ عدد بزرگ
روغن: به مقدار لازم
نمک، فلفل، زردچوبه: به مقدار لازم

طرز تهیه یتیمچه ارومیه
1. آماده‌سازی بادمجان:بادمجان‌ها را پوست گرفته، حلقه‌حلقه یا مکعبی خرد کنید و حدود ۳۰ دقیقه در آب‌نمک قرار دهید تا تلخی آن گرفته شود. سپس آن‌ها را بشویید و خشک کنید.

2. سرخ کردن بادمجان:در تابه‌ای مقداری روغن بریزید و بادمجان‌ها را سرخ کنید تا طلایی شوند. سپس آن‌ها را روی دستمال کاغذی قرار دهید تا روغن اضافی گرفته شود.

3. سرخ کردن پیاز و فلفل:پیاز را نگینی خرد کرده و در روغن تفت دهید تا سبک و طلایی شود. فلفل سبز را حلقه‌ای خرد کرده و به پیاز اضافه کنید. کمی تفت دهید تا نرم شود.

4. افزودن سیب‌زمینی و گوجه:سیب‌زمینی‌ها را مکعبی خرد کرده و به تابه اضافه کنید. کمی تفت دهید، سپس گوجه‌فرنگی‌های خردشده را همراه با نمک، فلفل و زردچوبه اضافه کنید. اجازه دهید مواد کمی نرم شوند.

5. پخت نهایی:بادمجان‌های سرخ‌شده را به مواد اضافه کرده و کمی هم بزنید. درب تابه را بگذارید و حدود ۱۵ دقیقه روی حرارت ملایم بپزید تا طعم‌ها ترکیب شوند.

6. سرو یتیمچه:یتیمچه را در ظرفی کشیده و با نان تازه و سبزی خوردن میل کنید.


نکات مهم:
می‌توان این غذا را بدون سرخ کردن هم تهیه کرد؛ کافی است همه مواد را آب‌پز کرده و در کنار هم بپزید.
می‌توان مقداری سیر یا ادویه‌های دلخواه مانند دارچین و پاپریکا برای طعم بهتر اضافه کرد.
برخی افراد کمی رب گوجه‌فرنگی به آن اضافه می‌کنند تا رنگ و طعم بهتری داشته باشد.

نوش جان!

کوفته تبریزی یکی از معروف‌ترین و محبوب‌ترین غذاهای سنتی آذربایجان و به‌ویژه شهر تبریز است. این غذای لذیذ ترکیبی از گوشت چرخ‌کرده، لپه، برنج، سبزیجات معطر و ادویه‌های خاص است که همراه با تخم‌مرغ آب‌پز، گردو، آلو و زرشک درون یک توپ بزرگ قرار گرفته و در سس مخصوصی پخته می‌شود.
مواد لازم برای تهیه کوفته تبریزی (۴ نفر)
گوشت چرخ‌کرده (ترجیحاً گوساله و گوسفند مخلوط): ۴۰۰ گرم
لپه: ۱ پیمانه
برنج: ۱/۲ پیمانه
پیاز: ۲ عدد (یک عدد برای مخلوط کوفته، یک عدد برای سس)
سبزیجات معطر: ۱ پیمانه (تره، جعفری، مرزه، گشنیز)
تخم‌مرغ: ۱ عدد (برای مخلوط کوفته)
تخم‌مرغ آب‌پز: ۲ عدد (برای داخل کوفته)
زرشک: ۲ قاشق غذاخوری
گردو: ۴ عدد
آلو: ۴ عدد
رب گوجه‌فرنگی: ۲ قاشق غذاخوری
نمک، فلفل، زردچوبه و دارچین: به مقدار لازم
آب: ۳ لیوان
روغن: به مقدار لازم

طرز تهیه کوفته تبریزی
1. آماده‌سازی لپه و برنج:لپه را از قبل خیس کرده و سپس بپزید تا نرم شود. برنج را هم نیم‌پز کنید.

2. آماده‌سازی مواد کوفته:یک عدد پیاز را رنده کرده و آب آن را بگیرید. سپس گوشت چرخ‌کرده، لپه پخته‌شده، برنج نیم‌پز، سبزیجات معطر، نمک، فلفل، زردچوبه و دارچین را اضافه کنید. تخم‌مرغ خام را نیز به این مواد بیفزایید. همه را با هم چرخ کرده یا در غذاساز بریزید تا مخلوط یکدستی حاصل شود.

3. قالب‌گیری کوفته‌ها:از مخلوط به اندازه یک پرتقال بزرگ برداشته و در وسط آن تخم‌مرغ آب‌پز، گردو، زرشک و آلو قرار دهید. سپس آن را به‌خوبی گرد کنید تا مواد داخل آن نشت نکند.

4. آماده‌سازی سس:یک عدد پیاز را نگینی خرد کرده و در روغن تفت دهید. سپس رب گوجه‌فرنگی، نمک، فلفل و زردچوبه را اضافه کنید و کمی تفت دهید. ۳ لیوان آب به سس اضافه کرده و اجازه دهید بجوشد.

5. پخت کوفته‌ها:کوفته‌ها را با احتیاط درون سس در حال جوش قرار دهید و اجازه دهید با حرارت ملایم حدود ۱ ساعت بپزند. در حین پخت، سس را روی کوفته‌ها بریزید تا ترک نخورند.

6. سرو کوفته تبریزی:پس از پخت، کوفته‌ها را با سس غلیظ‌شده در ظرفی مناسب سرو کرده و با نان تازه میل کنید.


نکات مهم برای تهیه کوفته تبریزی
برای جلوگیری از وا رفتن کوفته، حتماً مواد را خوب ورز دهید.
استفاده از سبزیجات تازه، طعم بهتری به کوفته می‌دهد.
آب داخل قابلمه نباید بیش از حد باشد تا کوفته‌ها از هم نپاشند.
اگر کوفته‌ها در هنگام پخت باز شدند، می‌توان مقدار برنج و لپه را در دفعه بعدی کمتر کرد.

نوش جان!

ترشی تره یکی از غذاهای خوشمزه و محبوب گیلان است که طعمی ترش و خوشایند دارد. این غذای محلی ترکیبی از سبزیجات معطر، برنج، تخم‌مرغ، سیر، و چاشنی‌های ترش مانند آب‌غوره یا آب‌نارنج است که طعمی منحصر‌به‌فرد به آن می‌بخشد.
مواد لازم برای تهیه ترشی تره (برای ۴ نفر):
سبزی معطر (جعفری، گشنیز، اسفناج، تره، چوچاق و خالواش) – ۴۰۰ گرم
برنج – ½ پیمانه
سیر – ۳ حبه (له‌شده یا خردشده)
تخم‌مرغ – ۲ عدد
آب‌غوره یا آب‌نارنج – ½ پیمانه (بسته به میزان ترشی دلخواه)
نمک، فلفل و زردچوبه – به مقدار لازم
روغن – برای سرخ کردن
طرز تهیه:
برنج را بپزید: برنج را با یک لیوان آب بگذارید روی حرارت تا نرم و لعاب‌دار شود.
سبزیجات را اضافه کنید: سبزی‌های معطر را ریز خرد کرده و به برنج اضافه کنید. اجازه دهید با حرارت ملایم بپزد.
چاشنی بزنید: بعد از ۱۵ دقیقه، سیر له‌شده، زردچوبه، نمک و فلفل را به ترکیب اضافه کنید.
ترشی را تنظیم کنید: آب‌غوره یا آب‌نارنج را به قابلمه اضافه کنید و اجازه دهید همه مواد خوب جا بیفتند.
تخم‌مرغ را اضافه کنید: تخم‌مرغ‌ها را در ظرفی جداگانه هم بزنید و در انتهای پخت داخل قابلمه بریزید. اجازه دهید کمی ببندد و سپس غذا را هم بزنید.
سرو کنید: ترشی تره را می‌توان با نان یا برنج سرو کرد. در کنار آن، ماهی سرخ‌شده یا سیرترشی هم گزینه‌های خوبی هستند.
نکته: برخی افراد برای طعم بیشتر، از آب انار ترش یا رب انار هم استفاده می‌کنند.
این غذا را امتحان کرده‌اید؟ اگر بله، معمولاً با چه چیزی سرو می‌کنید؟

انتخاب بین کباب فیله و کباب راسته گوساله به سلیقه و ذائقه شما بستگی دارد، اما هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند:
کباب فیله گوساله:
نرم‌تر و لطیف‌تر است چون فیله از عضلات کم‌تحرک گوساله گرفته می‌شود.
آبدار و خوشمزه است، اما چربی کمی دارد، بنابراین ممکن است خشک‌تر به نظر برسد اگر درست گریل نشود.
برای افرادی که گوشت نرم و لطیف را ترجیح می‌دهند، گزینه بهتری است.

کباب راسته گوساله:
کمی سفت‌تر از فیله است ولی طعم قوی‌تری دارد.
اگر به‌درستی مزه‌دار و کباب شود، ترکیبی از نرمی و طعم دلچسب خواهد داشت.
به دلیل داشتن کمی چربی، معمولاً آبدارتر از فیله است و خوشمزه‌تر به نظر می‌رسد.

نتیجه:
اگر نرمی و لطافت برای شما مهم‌تر است، فیله انتخاب بهتری است.
اگر طعم غنی‌تر و گوشتی‌تر را دوست دارید، راسته را امتحان کنید.

شما کدام را ترجیح می‌دهید؟

آش کاچی یکی از غذاهای سنتی همدان است که بیشتر به عنوان یک غذای مقوی و پرانرژی برای تقویت بدن، به‌ویژه برای زنان بعد از زایمان یا افراد بیمار، تهیه می‌شود. این آش ترکیبی از آرد، روغن حیوانی، ادویه‌ها و شکر است و طعمی شیرین و دلچسب دارد.
مواد لازم برای آش کاچی (۴ نفر)
آرد گندم: ۱ پیمانه
روغن حیوانی یا کره: ۲ قاشق غذاخوری
شکر: ۱/۲ پیمانه (بسته به ذائقه)
زعفران دم‌کرده: ۱ قاشق غذاخوری
گلاب: ۲ قاشق غذاخوری
آب: ۴ پیمانه
دارچین: ۱ قاشق چای‌خوری
زنجبیل (اختیاری): ۱/۲ قاشق چای‌خوری
مغز گردو، خلال بادام یا پسته برای تزئین

طرز تهیه آش کاچی
1. تفت دادن آرد: در یک قابلمه، آرد را روی حرارت ملایم تفت دهید تا رنگ آن کمی طلایی شود و بوی خامی آن از بین برود.

2. اضافه کردن روغن: روغن حیوانی یا کره را به آرد اضافه کرده و مرتب هم بزنید تا کاملاً یکدست شود.

3. افزودن آب و ادویه‌ها: کم‌کم آب را اضافه کنید و مرتب هم بزنید تا آرد گلوله نشود. سپس زعفران، دارچین، و زنجبیل را اضافه کنید.

4. شیرین کردن کاچی: شکر و گلاب را اضافه کرده و اجازه دهید مواد با هم بجوشند تا آش قوام پیدا کند.

5. سرو و تزئین: بعد از اینکه آش به غلظت مناسب رسید، آن را در ظرف سرو ریخته و با مغز گردو، خلال بادام یا پسته تزئین کنید.


نکات مهم:
برای داشتن طعمی خاص‌تر، می‌توانید مقدار کمی هل آسیاب‌شده نیز به کاچی اضافه کنید.
غلظت این آش باید مانند فرنی باشد؛ اگر خیلی سفت شد، مقداری آب جوشیده اضافه کنید.
برخی افراد به‌جای شکر از شیره انگور یا عسل استفاده می‌کنند تا کاچی سالم‌تر باشد.

آش کاچی یک غذای سبک اما بسیار مغذی است که به دلیل داشتن ادویه‌های گرم، برای روزهای سرد سال و تقویت سیستم ایمنی بدن مناسب است.

بر اساس آمارهای موجود، واردات گوشت قرمز به ایران در سال‌های اخیر افزایش قابل‌توجهی داشته است. در ۸ ماهه نخست سال ۱۴۰۳، بیش از ۱۸۱ هزار تن گوشت قرمز به ارزش بیش از یک میلیارد و ۲۰ میلیون دلار وارد کشور شده است. این در حالی است که در مدت مشابه سال گذشته، حدود ۱۲۹ هزار تن گوشت قرمز به ارزش بیش از ۶۹۰ میلیون دلار وارد شده بود.
بیشترین میزان واردات از کشور برزیل صورت گرفته است؛ به‌طوری‌که در ۸ ماهه نخست سال ۱۴۰۳، حدود ۲۵۵ میلیون دلار گوشت از این کشور تأمین شده است.
با وجود افزایش واردات، قیمت گوشت در بازار داخلی همچنان با نوساناتی همراه بوده است. برخی کارشناسان مشکلات در سیستم توزیع و نظارت را از عوامل اصلی این نوسانات می‌دانند.
وزیر جهاد کشاورزی نیز اعلام کرده است که ۲۰ درصد گوشت مصرفی کشور از طریق واردات تأمین می‌شود که از این میزان، ۷ درصد با ارز ترجیحی و ۱۳ درصد با ارز توافقی وارد می‌شود. وی بر لزوم اصلاح این رویه و حمایت بیشتر از تولید داخلی تأکید کرده است.
در مجموع، با توجه به افزایش واردات و تأثیر آن بر بازار داخلی، به نظر می‌رسد نیاز به بازنگری در سیاست‌های وارداتی و تقویت تولید داخلی برای تأمین نیازهای کشور وجود دارد.

طرز تهیه کباب چنجه تبریزی
کباب چنجه یکی از محبوب‌ترین کباب‌های ایرانی است که با تکه‌های گوشت گوسفندی تازه تهیه می‌شود. در تبریز، این کباب به شیوه‌ای خاص مزه‌دار شده و با نان یا برنج سرو می‌شود.

 مواد لازم:
 گوشت راسته گوسفندی – ۵۰۰ گرم (به صورت مکعب‌های ۳ سانتی‌متری خرد شده)
 پیاز – ۲ عدد (رنده یا خلالی شده)
 ماست چکیده – ۲ قاشق غذاخوری (اختیاری، برای لطافت بیشتر گوشت)
 روغن زیتون – ۳ قاشق غذاخوری
 آب لیموترش تازه – ۲ قاشق غذاخوری
 زعفران دم‌کرده – ۲ قاشق غذاخوری
 فلفل سیاه – ۱ قاشق چای‌خوری
 نمک – به مقدار لازم
 کره – ۵۰ گرم (برای چرب کردن کباب پس از پخت)

طرز تهیه:
مرینیت کردن گوشت:
تکه‌های گوشت را در یک کاسه بزرگ بریزید.
پیاز رنده‌شده، روغن زیتون، آب لیموترش، زعفران دم‌کرده، فلفل سیاه و ماست (در صورت استفاده) را اضافه کنید.
مواد را کاملاً مخلوط کنید و روی کاسه را بپوشانید.
برای طعم بهتر، مخلوط را حداقل ۴ تا ۶ ساعت (ترجیحاً یک شب) در یخچال بگذارید.

سیخ کردن گوشت:
بعد از استراحت، گوشت را از مواد مرینیت جدا کرده و روی سیخ‌های فلزی بکشید.
اگر از سیخ چوبی استفاده می‌کنید، آنها را قبل از کار ۳۰ دقیقه در آب خیس کنید تا نسوزند.

کباب کردن:
روی زغال: سیخ‌ها را روی حرارت متوسط زغال قرار دهید و مدام بچرخانید تا گوشت یکدست پخته و آبدار بماند.
در فر: می‌توانید فر را روی ۲۰۰ درجه سانتی‌گراد گرم کنید و گوشت را روی سینی چرب‌شده بچینید. هر ۵ دقیقه یک‌بار برگردانید تا کامل گریل شود.

چرب کردن و سرو:
در حین پخت، کمی کره آب‌شده روی گوشت بمالید تا نرم و خوش‌طعم‌تر شود.
پس از پخت، کباب چنجه را با نان تازه، سبزی، گوجه‌کبابی، دوغ و پیاز سرو کنید.

نکته:
گوشت را تا لحظه‌ی پخت نمک نزنید تا آب آن حفظ شود و سفت نشود.
برای لطافت بیشتر، می‌توانید کمی کیوی رنده‌شده یا سرکه سیب به مرینیت اضافه کنید، اما نباید بیش از ۲ ساعت بماند، زیرا گوشت را له می‌کند.
نوش جان!

اگر به دنبال یک وعده غذایی کم کربوهیدرات (Low Carb) برای شام یا ناهار هستید، سینه مرغ شکم پر با اسفناج یک گزینه‌ی عالی با ظاهری جذاب و طعمی منحصربه‌فرد است. پنیر خامه‌ای و پارمزان موجود در این غذا طعم بسیار خوبی به مرغ و اسفناج می‌دهد.

طرز تهیه سینه مرغ شکم پر با اسفناج و پنیر بسیار ساده است؛ این ویژگی در کنار طعم خوشمزه، این غذا را تبدیل به یک انتخاب عالی برای برنامه‌ی غذایی هفته می‌کند. این غذا علاوه بر مناسب بودن برای کسانی که رژیم کتوژنیک دارند، یک غذای عالی برای بچه‌هایی است که زیاد سبزیجات نمی‌خورند.


 

سینه مرغ شکم‌پُر با اسفناج یک غذای خوشمزه و سالم است. در اینجا دستور پخت ساده‌ای برای آن آورده شده است:

مواد لازم:

    •    سینه مرغ (بدون استخوان) - ۲ عدد

    •    اسفناج تازه - ۲۵۰ گرم

    •    پنیر خامه‌ای یا پنیر فتا - ۱۰۰ گرم

   •     پنیر پارمزان: ۲ قاشق غذاخوری

   •    پنیر چدار: ۲ قاشق غذا خوری

    •    سیر (خرد شده) - ۲ حبه

    •    روغن زیتون - ۲ قاشق غذاخوری

    •    نمک و فلفل به میزان لازم

    •    پودر سیر، آویشن یا هر ادویه دلخواه - به میزان دلخواه

طرز تهیه:

    1.    ابتدا سینه‌های مرغ را از وسط برش بزنید و به‌طور عمودی یک شکاف در آنها ایجاد کنید تا برای پر کردن آماده شوند.

    2.    در یک تابه، روغن زیتون را گرم کنید و سیر خرد شده را برای ۱ دقیقه تفت دهید.

    3.    سپس اسفناج را اضافه کنید و آن را تا زمانی که نرم شود، تفت دهید (حدود ۲ تا ۳ دقیقه).

    4.    بعد از اینکه اسفناج کمی سرد شد، پنیر خامه‌ای یا فتا را به آن اضافه کنید و مخلوط کنید. نمک و فلفل را نیز اضافه کنید.

    5.    این مخلوط را داخل شکاف سینه‌های مرغ بریزید.

    6.    سینه‌های مرغ را در تابه یا روی گریل با کمی روغن زیتون پخته و سرخ کنید. حدود ۷-۸ دقیقه هر طرف مرغ را بپزید تا طلایی و کامل پخته شود.

    7.    مرغ‌های شکم‌پُر را سرو کنید و از طعم لذیذ آن لذت ببرید.
 

این غذا می‌تواند همراه با برنج یا سالاد سبز سرو شود.



نوش جان!

طرز تهیه شیشلیک تبریزی (کباب دنده گوسفندی)

مواد لازم:
گوشت دنده گوسفندی: ۶ تکه
پیاز: ۲ عدد بزرگ (رنده‌شده)
ماست چکیده: ۴ قاشق غذاخوری
آب لیموترش تازه: ۲ قاشق غذاخوری
روغن زیتون: ۲ قاشق غذاخوری
زعفران دم‌کرده: ۱ قاشق غذاخوری
سیر: ۲ حبه (رنده‌شده)
نمک، فلفل سیاه و پودر سماق: به مقدار لازم

مراحل تهیه:
مرینیت کردن گوشت:
دنده‌های گوسفندی را با استیک‌کوب کمی بکوبید تا نرم‌تر شوند.
در یک ظرف بزرگ، پیاز رنده‌شده، ماست، آب لیموترش، روغن زیتون، زعفران دم‌کرده، سیر، نمک، فلفل و پودر سماق را مخلوط کنید.
تکه‌های دنده را در این ترکیب قرار داده و خوب ماساژ دهید تا طعم بگیرند.
روی ظرف را بپوشانید و حداقل ۶ ساعت (ترجیحاً یک شب) در یخچال بگذارید.

سیخ کردن گوشت:
دنده‌ها را به سیخ بکشید. بهتر است از سیخ‌های پهن استفاده کنید تا گوشت بهتر کباب شود.
اجازه دهید گوشت قبل از پخت حدود ۳۰ دقیقه در دمای محیط بماند.

کباب کردن:
زغال‌ها را آماده کنید تا حرارت یکنواختی داشته باشند.
سیخ‌ها را روی حرارت متوسط قرار دهید و مرتب بچرخانید تا تمام قسمت‌های گوشت مغزپخت و طلایی شوند.
در حین کباب شدن، می‌توانید کمی کره آب‌شده با زعفران روی دنده‌ها بمالید تا آبدارتر شوند.

سرو کردن:
شیشلیک تبریزی را با برنج زعفرانی، گوجه‌کبابی، فلفل کبابی و نان تازه سرو کنید.
در کنار آن از دوغ محلی، سبزی‌خوردن و زیتون پرورده لذت ببرید.

نکات مهم:
برای نرم‌تر شدن گوشت، می‌توانید از کیوی رنده‌شده (خیلی کم) در مرینیت استفاده کنید، اما مراقب باشید که بیش از ۱ ساعت نماند چون گوشت بیش از حد نرم می‌شود.
اگر طعم دودی دوست دارید، در انتهای کباب شدن کمی کره و زعفران با یک تکه زغال داغ روی گوشت قرار دهید و در ظرف را ببندید.
این روش تهیه شیشلیک به سبک تبریزی، کبابی لذیذ و خوش‌عطر را به شما می‌دهد که یکی از بهترین غذاهای سنتی ایران محسوب می‌شود.

نوش جان

رژیم غذایی حاوی غذاهای پروتئینی برای کودکان باید شامل منابع مختلف پروتئین به همراه سایر مواد مغذی ضروری باشد تا رشد و سلامت آن‌ها به درستی پشتیبانی شود. پروتئین‌ها برای رشد عضلات، ساخت و ترمیم بافت‌ها و سیستم ایمنی بدن ضروری هستند. در اینجا برخی از منابع پروتئینی مناسب برای کودکان آورده شده است:

منابع پروتئینی برای کودکان:



    1.    گوشت و مرغ: سینه مرغ، گوشت گاو، گوشت بره و سایر منابع حیوانی پروتئین بسیار خوبی هستند. بهتر است از گوشت بدون چربی استفاده کنید.

    2.    ماهی و دریایی: ماهی‌هایی مانند سالمون، تن، کاد و سایر ماهی‌ها منابع عالی پروتئین و همچنین اسیدهای چرب امگا-۳ هستند.



    3.    تخم‌مرغ: تخم‌مرغ کامل، یکی از بهترین منابع پروتئین است و می‌تواند به روش‌های مختلفی مثل آب‌پز، نیمرو یا املت تهیه شود.

    4.    لبنیات: شیر، ماست و پنیر منابع غنی از پروتئین و کلسیم هستند که برای سلامت استخوان‌ها و دندان‌ها بسیار مهم‌اند.



    5.    حبوبات: لوبیا، عدس، نخود و سایر حبوبات نیز منابع خوبی از پروتئین گیاهی هستند که می‌توانند در رژیم غذایی کودک گنجانده شوند.

    6.    مغزها و دانه‌ها: بادام، گردو، پسته، فندق، کنجد و تخم‌کدو منابع پروتئینی مناسبی برای کودکان هستند. می‌توانید آن‌ها را به شکل کره بادام‌زمینی یا کره بادام‌هندی نیز استفاده کنید.



    7.    غلات کامل: برنج قهوه‌ای، جو دوسر، کینوا و سایر غلات کامل نیز پروتئین دارند و می‌توانند بخش مهمی از رژیم غذایی کودک باشند.

    8.    سویا و محصولات آن: توفو، تمپه و شیر سویا، منابع پروتئینی گیاهی هستند که به‌ویژه برای کودکان وگان یا گیاه‌خوار مفید هستند.
 

نکات مهم:

    •    تنوع در منابع پروتئینی: برای اطمینان از دریافت پروتئین کافی و متنوع، بهتر است کودک از ترکیبی از منابع حیوانی و گیاهی پروتئین مصرف کند.

    •    تناسب با نیازهای کودک: مقدار پروتئین مورد نیاز بستگی به سن، وزن و سطح فعالیت کودک دارد. برای کودکان 1 تا 3 سال، نیاز پروتئینی حدود 13 گرم در روز است و برای کودکان 4 تا 8 سال، حدود 19 گرم در روز.

    •    تغذیه متعادل: علاوه بر پروتئین، رژیم غذایی کودک باید شامل میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، چربی‌های سالم و ویتامین‌ها و مواد معدنی نیز باشد.
 

با رعایت تنوع در منابع غذایی، کودک می‌تواند پروتئین کافی و سایر مواد مغذی مورد نیاز برای رشد و تکامل سالم خود را دریافت کند.

گوشت ماهیچه یکی از لذیذترین و خوشمزه‌ترین قسمت‌های گوشت گوسفند یا گوساله است که به دلیل داشتن بافت نرم، طعم غنی و آبدار بودن، طرفداران زیادی دارد. این قسمت از گوشت، به‌ویژه در غذاهایی مثل باقالی‌پلو با ماهیچه، خوراک ماهیچه، و آبگوشت مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دلایل لذیذ بودن گوشت ماهیچه:
1. چربی متعادل – مقدار چربی در ماهیچه متعادل است، به همین دلیل هم طعم خوبی دارد و هم خیلی سفت یا خیلی چرب نیست.

2. بافت نرم و لطیف – در روش‌های پخت آرام (مثل آب‌پز یا بریان کردن)، گوشت ماهیچه به نرمی و لطافت خاصی می‌رسد که آن را لذیذ می‌کند.

3. طعم غنی و طبیعی – ماهیچه نسبت به برخی دیگر از قسمت‌های گوشت طعم قوی‌تری دارد، به‌ویژه زمانی که با ادویه‌ها و طعم‌دهنده‌های مناسب ترکیب شود.

4. ژلاتین طبیعی – به دلیل داشتن مقدار زیادی کلاژن، هنگام پخت، ماهیچه حالت ژلاتینی و بسیار خوشمزه‌ای پیدا می‌کند که باعث خوش‌طعم شدن خوراک‌ها می‌شود.

5. ارزش غذایی بالا – سرشار از پروتئین، آهن و سایر مواد مغذی است که علاوه بر طعم عالی، برای بدن نیز مفید است.


برای اینکه گوشت ماهیچه بیشترین لطافت و طعم را داشته باشد، معمولا آن را با روش‌هایی مثل آرام‌پز، بخارپز یا در فر با حرارت ملایم می‌پزند تا کاملاً نرم شود و مزه‌ی بی‌نظیری پیدا کند.

مقلوبه یا مقبوله یا مغلوبه یک غذا با مرغ اصیل ترکیه ای و عربی و شبیه غذای ته انداز و ته چین خودمان است که از ترکیب برنج با مرغ، بادمجان، گل کلم و سیب زمینی تهیه می‌شود. معمولاً این پلوی مجلسی در کنار ماست و سالاد سرو می‌شود و طعم آن بسیار به غذاهای ما ایرانی‌ها نزدیک است.



مقلوبه عراقی و لبنانی و ترکیه ای بسیار مشهور هستند. اما مقلوبه چگونه درست می‌شود؟ درست کردن مقلوبه به عنوان یکی از خوشمزه ترین پلوها بسیار ساده است و تنها لازم است که از روش پخت این غذای خوشمزه پیروی کنید.مقلوبه پلو مرغ و بادمجان یکی از غذاهای خوشمزه و معروف در آشپزی عربی است که طرز تهیه آن ساده و لذیذ است. در اینجا طرز تهیه این غذا را برای شما آورده‌ام:

مواد لازم:
    •    مرغ: ۱ عدد (یا ۴ تکه)
    •    بادمجان: ۲ عدد بزرگ
    •    برنج: ۲ پیمانه
    •    پیاز: ۱ عدد
    •    گوجه فرنگی: ۲ عدد
    •    سیر: ۲ حبه
    •    زعفران: به میزان لازم
    •    دارچین: ۱ قاشق چایخوری
    •    پودر زیره: ۱ قاشق چایخوری
    •    نمک و فلفل: به میزان لازم
    •    روغن: به میزان لازم
    •    آب: به میزان لازم
    •    رب گوجه فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری

طرز تهیه:
    1.    پخت مرغ:
    •    مرغ را با پیاز خرد شده، نمک، فلفل و کمی دارچین در یک قابلمه با مقداری آب بپزید تا نرم شود. سپس مرغ را از آب خارج کرده و آب مرغ را نگه دارید.


    2.    سرخ کردن بادمجان:
    •    بادمجان‌ها را پوست کنده و به صورت حلقه‌ای برش دهید. سپس در روغن داغ سرخ کنید تا طلایی و نرم شوند. بعد از سرخ کردن، بادمجان‌ها را روی دستمال کاغذی قرار دهید تا روغن اضافی آن جذب شود.


    3.    تهیه سس:
    •    در یک قابلمه دیگر، کمی روغن بریزید و سیر خرد شده و رب گوجه فرنگی را تفت دهید تا خوشبو شود. سپس گوجه فرنگی‌های خرد شده را اضافه کنید و اجازه دهید که همه مواد به خوبی با هم مخلوط و پخته شوند.



    4.    آماده‌سازی برنج:
    •    برنج را بشویید و در آب مرغ (یا آب معمولی) به همراه نمک، زعفران و پودر زیره بپزید. اگر آب مرغ کمی کم است، می‌توانید مقداری آب به آن اضافه کنید.


    5.    چیدن مقلوبه:
    •    در یک قابلمه بزرگ، ابتدا یک لایه از بادمجان‌های سرخ شده را در کف قابلمه بچینید. سپس مرغ‌ها را روی بادمجان‌ها قرار دهید و بعد از آن، سس گوجه و برنج پخته شده را به طور لایه لایه روی مرغ‌ها بریزید.


    6.    پخت نهایی:
    •    قابلمه را با درپوش بگذارید و بر روی حرارت ملایم برای حدود ۲۰ دقیقه بگذارید تا همه مواد به خوبی بپزند و طعم‌ها با هم ترکیب شوند.

    7.    سرو کردن:
    •    بعد از پخت، مقلوبه را به آرامی برگردانید و در یک دیس بزرگ سرو کنید. می‌توانید برای تزئین از کمی سبزی تازه یا بادام‌های پخته استفاده کنید.

 

*برای درست کردن مقلوبه مرغ می‌توانید به جای بادمجان از یک عدد گل کلم خرد شده استفاده کنید و یا ترکیب گل کلم و بادمجان را برای تهیه این غذای خوشمزه به کار ببرید.

*به طور سنتی این غذا بعد از پخت با انواع مغزها و دانه کاج یا بادام هندی تزئین می‌شود.

*اگر دوست ندارید برای طرز تهیه مقبوله پلو سبزیجات را سرخ کنید، می‌توانید آن‌ها را به صورت آب‌پز یا کبابی استفاده نمایید.

*برای خوش طعم و خوش رنگ شدن مرغ‌ها می‌توانید بعد از پخت کمی آن‌ها را در روغن سرخ کنید و مقداری زعفران به آن اضافه کنید.

*به طور سنتی برای پخت مقلوبه پلو ترکیه ای و عراقی و … برنج خام با مرغ و سبزیجات ترکیب می‌شود و آب مرغ به مواد اضافه می‌شود و تا برنج با آب مرغ پخته شود. اما این کار موجب می‌شود برنج شما کمی شل و شفته شود، ولی طعم آب مرغ در این غذا، آن را بسیار خوشمزه می‌کند.

*شما می‌توانید برای مقلوبه پلو یا مغلوبه پلو ترکیه ای و عراقی و … از گوشت قرمز تکه ای یا چرخ کرده نیز استفاده کنید

مقلوبه پلو مرغ و بادمجان آماده است و می‌توانید آن را با ماست یا سالاد سرو کنید.

نوش جان!

قیمه تبریزی یا قیمه نخود یکی از غذاهای خوشمزه و محبوب آذری است که با طعم خاص و خاصیت‌های فراوانش، طرفداران زیادی دارد. در ادامه طرز تهیه آن را آورده‌ام:

مواد لازم:
گوشت گوسفندی یا گوساله (مغز ران یا سردست) – ۳۰۰ گرم
نخود – ۱ پیمانه
پیاز – ۲ عدد متوسط
سیب‌زمینی – ۲ عدد (برای تزئین)
رب گوجه‌فرنگی – ۲ قاشق غذاخوری
زعفران دم‌کرده – ۱ قاشق غذاخوری
دارچین – ½ قاشق چایخوری
نمک و فلفل – به میزان لازم
روغن – به مقدار لازم
آب – ۴ پیمانه

طرز تهیه:
نخود را خیس کنید: نخود را از شب قبل در آب سرد بخیسانید. سپس در آب جوش بپزید تا نرم شود.
پیاز را سرخ کنید: پیازها را نگینی خرد کرده و در روغن داغ سرخ کنید تا طلایی شوند.

گوشت را تفت دهید: گوشت را به قطعات کوچک خرد کرده و به پیاز اضافه کنید. گوشت را با پیاز تفت دهید تا رنگ آن تغییر کند.
اضافه کردن رب گوجه: رب گوجه‌فرنگی را به گوشت و پیاز اضافه کرده و خوب تفت دهید تا رنگ رب باز شود.

پخت نخود: نخود پخته‌شده را به مواد اضافه کنید. سپس آب را به مواد اضافه کرده و اجازه دهید تا مواد به مدت ۴۵ دقیقه تا یک ساعت بپزند.
ادویه‌ها: در این مرحله زعفران دم‌کرده، دارچین، نمک و فلفل را به خورشت اضافه کنید و مخلوط کنید.

سیب‌زمینی: سیب‌زمینی‌ها را به صورت خلالی خرد کرده و در روغن سرخ کنید تا طلایی شوند. این سیب‌زمینی‌ها را برای تزئین بر روی خورشت قرار دهید.
پخت نهایی: خورشت را به مدت ۲۰ دقیقه دیگر بپزید تا مواد کاملاً با هم ترکیب شوند و طعم‌ها به خوبی جا بیفتند.

سرو: قیمه تبریزی را با سیب‌زمینی سرخ‌شده تزئین کرده و با پلو سرو کنید.
این خورشت خوشمزه و لذیذ را می‌توانید به همراه نان یا برنج میل کنید.

بهترین منابع پروتئین برای ورزشکاران و بدنسازان
ورزشکاران و بدنسازان برای رشد عضلات، افزایش استقامت و بهبود عملکرد به منابع پروتئینی باکیفیت نیاز دارند. در اینجا بهترین منابع پروتئین برای آن‌ها آورده شده است:

پروتئین‌های حیوانی (با ارزش بیولوژیکی بالا)

 سینه مرغ – ۳۱ گرم پروتئین در ۱۰۰ گرم، کم‌چرب و سرشار از پروتئین خالص

 بوقلمون – ۲۹ گرم پروتئین در ۱۰۰ گرم، پروتئین بالا و چربی کم

تخم‌مرغ (به‌ویژه سفیده) – ۱۱ گرم پروتئین در ۳ عدد سفیده، حاوی تمام اسیدهای آمینه ضروری

 گوشت گوساله – ۲۶ گرم پروتئین در ۱۰۰ گرم، سرشار از کراتین، آهن و B12

 ماهی سالمون – ۲۵ گرم پروتئین در ۱۰۰ گرم، حاوی امگا-۳ و ضدالتهاب

 ماهی تن – ۳۰ گرم پروتئین در ۱۰۰ گرم، پروتئین خالص و چربی کم

 میگو – ۲۰ گرم پروتئین در ۱۰۰ گرم، کم‌چرب و سرشار از آنتی‌اکسیدان

 ماست یونانی – ۱۰ گرم پروتئین در ۱۰۰ گرم، پروبیوتیک و حاوی کازئین

 پنیر کم‌چرب – ۲۵ گرم پروتئین در ۱۰۰ گرم، حاوی کلسیم و هضم آرام

 شیر کم‌چرب – ۳.۵ گرم پروتئین در ۱۰۰ میلی‌لیتر، ترکیب کازئین و وی پروتئین

پروتئین‌های گیاهی

 عدس – ۹ گرم پروتئین در ۱۰۰ گرم، سرشار از فیبر و آهن

 نخود – ۱۹ گرم پروتئین در ۱۰۰ گرم، پروتئین گیاهی کامل

 لوبیا قرمز – ۲۴ گرم پروتئین در ۱۰۰ گرم، منبع عالی پروتئین و فیبر

 سویا (توفو) – ۸ گرم پروتئین در ۱۰۰ گرم، حاوی ایزوفلاون و مناسب برای گیاهخواران

 دانه چیا – ۱۶ گرم پروتئین در ۱۰۰ گرم، سرشار از امگا-۳ و آنتی‌اکسیدان

 بادام‌زمینی – ۲۶ گرم پروتئین در ۱۰۰ گرم، حاوی چربی سالم

 کره بادام‌زمینی – ۲۵ گرم پروتئین در ۱۰۰ گرم، انرژی‌زا و سرشار از پروتئین

 جو دوسر – ۱۷ گرم پروتئین در ۱۰۰ گرم، حاوی کربوهیدرات پیچیده و تأمین انرژی پایدار

این منابع برای افزایش حجم عضلانی، بهبود عملکرد ورزشی و ریکاوری بهتر بسیار مفید هستند.