پروتئین‌های مختلفی وجود دارند که می‌توانند به تامین کالری مورد نیاز ورزشکاران کمک کنند، اما منابع پروتئینی خاصی به دلیل ترکیب مواد مغذی و میزان جذب، بهتر عمل می‌کنند. برخی از بهترین منابع پروتئین برای ورزشکاران عبارتند از:
1. پروتئین وی (آب پنیر): این نوع پروتئین به سرعت جذب بدن می‌شود و حاوی تمام اسیدهای آمینه ضروری است که برای ریکاوری و رشد عضلات مورد نیاز هستند. وی یکی از محبوب‌ترین مکمل‌های پروتئینی برای ورزشکاران است.

2. پروتئین کازئین: کازئین یک پروتئین با جذب آهسته است که می‌تواند به مدت طولانی‌تری آمینو اسیدها را به بدن برساند، و برای مواقعی مثل قبل از خواب مناسب است.

3. پروتئین تخم‌مرغ: تخم‌مرغ یکی از کامل‌ترین منابع پروتئین طبیعی است و حاوی همه اسیدهای آمینه ضروری است.

4. پروتئین گوشت قرمز و مرغ: این پروتئین‌ها حاوی آمینواسیدهای ضروری و کراتین هستند که به افزایش قدرت و عملکرد عضلات کمک می‌کنند.

5. پروتئین گیاهی (مانند پروتئین سویا، نخود و برنج): این پروتئین‌ها برای کسانی که رژیم‌های گیاه‌خواری یا وگان دارند، مناسب هستند و می‌توانند ترکیبی از اسیدهای آمینه ضروری را فراهم کنند.


این پروتئین‌ها علاوه بر تأمین کالری، به بهبود ریکاوری، رشد عضلانی و افزایش قدرت کمک می‌کنند. انتخاب منبع مناسب به نیازهای فردی و نوع تمرین ورزشی بستگی دارد.

برای استفاده بهینه از پروتئین وی، به نکات زیر توجه کنید:
1. زمان مصرف: بهترین زمان‌ها برای مصرف پروتئین وی شامل صبح‌ها بعد از بیدار شدن، بعد از تمرین برای تسریع بازسازی عضلات، و قبل از خواب است. مصرف بعد از تمرین به دلیل جذب سریع آن بسیار مفید است.

2. مقدار مصرف: مقدار مصرف روزانه پروتئین وی باید با توجه به وزن بدن و میزان فعالیت بدنی تعیین شود. به طور معمول، 1.2 تا 2.2 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن توصیه می‌شود.

3. ترکیب با کربوهیدرات‌ها: ترکیب پروتئین وی با منابع کربوهیدراتی (مثل موز یا جو دو سر) می‌تواند به بهبود جذب و عملکرد پروتئین کمک کند.

4. انتخاب نوع مناسب: پروتئین وی در انواع مختلفی مانند کنسانتره، ایزوله و هیدرولیزه موجود است. برای جذب سریع‌تر و افرادی که به لاکتوز حساسیت دارند، پروتئین وی ایزوله انتخاب بهتری است.

5. آب‌رسانی مناسب: مصرف پروتئین وی نیاز به آب بیشتری در بدن دارد. حتماً در طول روز مقدار کافی آب بنوشید تا از ایجاد مشکلات کلیوی جلوگیری شود.

6. همراهی با تغذیه مناسب: پروتئین وی باید به عنوان مکملی به رژیم غذایی مناسب اضافه شود و نباید جایگزین منابع طبیعی پروتئین مانند گوشت، تخم مرغ و حبوبات شود.

7. مشورت با پزشک یا متخصص تغذیه: اگر مشکلات سلامتی خاصی دارید یا دارو مصرف می‌کنید، بهتر است قبل از استفاده از پروتئین وی با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید.

مصرف پروتئین برای ریکاوری بسیار مهم است زیرا پروتئین‌ها نقش کلیدی در بازسازی و تقویت عضلات دارند. هنگام ورزش یا فعالیت بدنی شدید، عضلات دچار آسیب‌های کوچک می‌شوند و پروتئین به بازسازی این آسیب‌ها کمک می‌کند.
پروتئین‌ها حاوی آمینواسیدها هستند که واحدهای سازنده عضلات محسوب می‌شوند. پس از تمرین، مصرف پروتئین به تأمین آمینواسیدهای لازم برای ترمیم بافت‌های عضلانی کمک می‌کند و فرآیند رشد و تقویت عضلات را تسریع می‌بخشد. علاوه بر این، پروتئین می‌تواند به کاهش التهاب و خستگی کمک کند و روند ریکاوری را بهبود بخشد.
مصرف پروتئین کافی همچنین به حفظ توده عضلانی در دوران کاهش وزن کمک می‌کند و مانع از تحلیل عضلات می‌شود. به همین دلیل، مصرف پروتئین بعد از ورزش برای بهبود عملکرد و افزایش سلامت کلی بدن توصیه می‌شود.

مصرف مکمل‌های پروتئینی می‌تواند به بهبود عملکرد ورزشی، عضله‌سازی و بهبودی پس از تمرین کمک کند، اما رعایت نکات تغذیه‌ای و ایمنی مهم است:
۱. نیاز روزانه پروتئین را مشخص کنید:
قبل از مصرف مکمل پروتئینی، مقدار نیاز روزانه بدن به پروتئین را براساس وزن، سن، سطح فعالیت و هدف (مانند افزایش عضله یا کاهش وزن) تعیین کنید. معمولاً برای ورزشکاران، حدود ۱.۲ تا ۲.۲ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن توصیه می‌شود.
۲. مکمل را به‌عنوان مکمل مصرف کنید، نه جایگزین وعده غذایی:
مکمل‌های پروتئینی نباید جایگزین غذاهای کامل و طبیعی مانند گوشت، ماهی، تخم‌مرغ و لبنیات شوند. آن‌ها به‌عنوان مکملی برای تأمین نیاز اضافی به پروتئین مصرف می‌شوند.
۳. زمان مصرف پروتئین:
مصرف مکمل پروتئینی بلافاصله پس از تمرین می‌تواند به بهبود روند بازیابی عضلات کمک کند. مصرف ۲۰ تا ۳۰ گرم پروتئین پس از ورزش معمولاً توصیه می‌شود.
۴. نوع پروتئین:
پروتئین وی (Whey): به‌سرعت جذب می‌شود و برای مصرف پس از تمرین مناسب است.
پروتئین کازئین (Casein): جذب کندتری دارد و مناسب مصرف قبل از خواب برای تأمین پروتئین در طول شب است.
پروتئین گیاهی: گزینه‌ای مناسب برای گیاهخواران یا افراد حساس به لاکتوز است.

۵. مصرف همزمان کربوهیدرات:
ترکیب مکمل پروتئینی با مقداری کربوهیدرات (مانند موز یا جو دوسر) پس از تمرین می‌تواند به بهبود ترمیم عضلات و تأمین انرژی کمک کند.
۶. از مصرف بیش از حد خودداری کنید:
مصرف بیش از حد پروتئین می‌تواند به مشکلات کلیوی و گوارشی منجر شود. همچنین، دریافت پروتئین بیشتر از نیاز بدن به عضله‌سازی کمک نخواهد کرد.
۷. توجه به کیفیت مکمل:
از مکمل‌های دارای نشان‌های معتبر بهداشتی استفاده کنید و از خرید مکمل‌های ناشناخته و بدون برچسب معتبر خودداری کنید.
۸. مشاوره با متخصص:
قبل از شروع مصرف مکمل‌های پروتئینی، بهتر است با یک متخصص تغذیه یا پزشک مشورت کنید، به‌ویژه اگر بیماری خاصی دارید یا دارو مصرف می‌کنید.
رعایت این نکات می‌تواند به استفاده بهینه از مکمل‌های پروتئینی و بهبود سلامت عمومی کمک کند.

پروتئین ترکیبی (Blended Protein) به ترکیبی از چندین نوع پروتئین مانند پروتئین وی، کازئین، سفیده تخم‌مرغ و سویا گفته می‌شود. این ترکیب به دلایل مختلفی مفید است:
1. جذب تدریجی پروتئین: پروتئین‌های ترکیبی از انواع مختلفی از پروتئین‌ها تشکیل شده‌اند که سرعت جذب متفاوتی دارند. این ویژگی باعث می‌شود بدن به‌تدریج و برای مدت طولانی‌تری پروتئین دریافت کند، که می‌تواند برای عضله‌سازی و جلوگیری از تحلیل عضلات مفید باشد.

2. افزایش توده عضلانی: به دلیل داشتن انواع پروتئین‌ها با سرعت جذب مختلف، بدن می‌تواند در طول روز نیازهای پروتئینی خود را بهتر تأمین کند و این امر به رشد و نگهداری عضلات کمک می‌کند.

3. بهبود ریکاوری: پروتئین‌های سریع‌الجذب مانند وی به ترمیم سریع عضلات کمک می‌کنند، در حالی که پروتئین‌های کندجذب مانند کازئین باعث می‌شوند که عضلات برای مدت طولانی‌تری مواد مغذی لازم را دریافت کنند، که این امر به بهبود سریع‌تر بعد از تمرین کمک می‌کند.

4. افزایش حس سیری: پروتئین‌های کندجذب می‌توانند حس سیری طولانی‌تری را ایجاد کنند که می‌تواند در مدیریت وزن مؤثر باشد.

5. تنوع در آمینواسیدها: ترکیب چندین منبع پروتئین باعث تأمین بهتر طیف گسترده‌ای از آمینواسیدهای ضروری و غیرضروری می‌شود که برای عملکرد بهینه بدن لازم است.


به طور کلی، پروتئین ترکیبی برای افرادی که به دنبال افزایش توده عضلانی، بهبود ریکاوری و مدیریت بهتر وزن هستند، می‌تواند گزینه مناسبی باشد.

رژیم غذایی کم کربوهیدرات و پروتئین بالا یکی از رویکردهای محبوب برای کاهش وزن و بهبود سلامت است. این نوع رژیم معمولاً بر محدود کردن مصرف کربوهیدرات‌ها (مثل نان، پاستا، و شیرینی‌ها) و افزایش مصرف پروتئین (مانند گوشت، مرغ، ماهی، تخم‌مرغ، و محصولات لبنی) و چربی‌های سالم (مثل آووکادو، روغن زیتون، و مغزها) تمرکز دارد.
فواید رژیم کم کربوهیدرات با پروتئین بالا:
1. کاهش وزن: مصرف پروتئین بالا می‌تواند باعث کاهش اشتها و افزایش سیری شود، که به کاهش کالری دریافتی و در نتیجه کاهش وزن کمک می‌کند.

2. کاهش چربی بدن: به دلیل کاهش سطح انسولین (که با مصرف کربوهیدرات بالا افزایش می‌یابد)، بدن به‌طور مؤثرتری چربی‌ها را به عنوان منبع انرژی می‌سوزاند.

3. حفظ عضلات: مصرف پروتئین بالا می‌تواند به حفظ توده عضلانی در دوره‌های کاهش وزن کمک کند، که به حفظ متابولیسم نیز کمک می‌کند.

4. کنترل بهتر قند خون: این رژیم ممکن است برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 یا مقاوم به انسولین مفید باشد، چرا که به کنترل سطح قند خون کمک می‌کند.


معایب و چالش‌ها:
1. کمبود مواد مغذی: حذف کامل یا محدود کردن مصرف برخی غذاها ممکن است به کمبود مواد مغذی مانند فیبر، ویتامین‌ها و مواد معدنی منجر شود.

2. خستگی و ضعف اولیه: افراد ممکن است در اوایل شروع رژیم با خستگی، سردرد یا کاهش انرژی روبه‌رو شوند، که به آن "آنفولانزای کتو" می‌گویند.

3. مشکلات گوارشی: مصرف کم فیبر می‌تواند باعث یبوست شود.


این نوع رژیم‌ها برای همه مناسب نیستند و بهتر است قبل از شروع آن با یک متخصص تغذیه مشورت شود، به‌خصوص اگر فرد دارای شرایط پزشکی خاصی باشد.

کیفیت پروتئین‌ها بر اساس چندین معیار مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. مهم‌ترین معیارها شامل ترکیب آمینواسیدها، قابلیت هضم، و میزان استفاده بدن از پروتئین هستند. به طور کلی، منابع پروتئینی به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: پروتئین‌های حیوانی و پروتئین‌های گیاهی.
۱. پروتئین‌های حیوانی
پروتئین‌های حیوانی به طور معمول پروفایل آمینواسیدی کامل‌تری دارند، به این معنی که تمام آمینواسیدهای ضروری (آمینواسیدهایی که بدن نمی‌تواند آنها را تولید کند) را شامل می‌شوند. همچنین، میزان جذب و استفاده از پروتئین‌های حیوانی در بدن بالاست.
تخم‌مرغ: به عنوان مرجع طلایی در کیفیت پروتئین‌ها شناخته می‌شود. تخم‌مرغ دارای تمام آمینواسیدهای ضروری و با قابلیت هضم بسیار بالا است.
ماهی و گوشت قرمز: هر دو این منابع پروتئینی کیفیت بالایی دارند و شامل تمامی آمینواسیدهای ضروری هستند. ماهی به ویژه به دلیل محتوای چربی‌های سالم (امگا-۳) نیز ارزش غذایی بالایی دارد.
لبنیات (شیر، ماست، پنیر): پروتئین کازئین و وی (آب‌پنیر) موجود در لبنیات کیفیت بالایی دارند. وی به خصوص به دلیل سرعت جذب بالا محبوب است.

۲. پروتئین‌های گیاهی
پروتئین‌های گیاهی اغلب در مقایسه با پروتئین‌های حیوانی پروفایل آمینواسیدی ناقص‌تری دارند، به این معنی که ممکن است یک یا چند آمینواسید ضروری در آنها کم باشد. اما می‌توان با ترکیب منابع مختلف گیاهی، پروتئین کامل به دست آورد.
سویا: یکی از منابع گیاهی با کیفیت بالا است که تقریباً تمام آمینواسیدهای ضروری را دارد. سویا به عنوان یکی از بهترین جایگزین‌های پروتئین‌های حیوانی شناخته می‌شود.
حبوبات (عدس، نخود، لوبیا): این منابع پروتئینی خوب هستند اما معمولاً به طور کامل حاوی آمینواسیدهای ضروری نیستند، به همین دلیل بهتر است با غلات مانند برنج ترکیب شوند.
کینوا: یک منبع گیاهی نادر با پروفایل آمینواسیدی کامل است که تمام آمینواسیدهای ضروری را دارد.

۳. معیارهای اندازه‌گیری کیفیت پروتئین
نمره PDCAAS (قابلیت هضم پروتئین بر اساس نیازهای آمینواسیدی): یکی از معیارهای استاندارد برای سنجش کیفیت پروتئین است که پروتئین تخم‌مرغ، شیر و سویا نمره ۱ (بالاترین نمره) را کسب می‌کنند.
بیولوژیکی (BV): این معیار نشان می‌دهد که چه میزان از پروتئین مصرفی توسط بدن جذب و مورد استفاده قرار می‌گیرد. تخم‌مرغ با BV حدود ۱۰۰ یکی از بالاترین رتبه‌ها را دارد.

مقایسه کلی:
پروتئین‌های حیوانی: بالاترین کیفیت به دلیل کامل بودن آمینواسیدها و قابلیت هضم بالا.
پروتئین‌های گیاهی: نیاز به ترکیب منابع مختلف برای تأمین تمامی آمینواسیدهای ضروری، اما مزایای سلامت و محیط زیستی دارند.

این عوامل کمک می‌کنند که انتخاب مناسبی بر اساس نیازهای تغذیه‌ای و ترجیحات شخصی داشته باشید.

مکمل‌های پروتئینی به چند نوع مختلف تقسیم می‌شوند که هر کدام از آن‌ها ویژگی‌ها و کاربردهای خاصی دارند. در اینجا به مقایسه رایج‌ترین انواع مکمل‌های پروتئینی می‌پردازیم:
1. پروتئین وی (Whey Protein)
منبع: از شیر گرفته می‌شود و از محصولات جانبی فرآیند تولید پنیر است.
سرعت جذب: سریع جذب می‌شود و به همین دلیل معمولاً پس از تمرینات ورزشی مصرف می‌شود.
پروتئین بالا: دارای مقدار بالایی از پروتئین کامل با تمامی آمینواسیدهای ضروری.
مزایا: بهبود سریع عضلات پس از تمرین، مناسب برای افزایش عضله‌سازی و کاهش چربی بدن.
مناسب برای: ورزشکاران و کسانی که نیاز به پروتئین سریع‌الجذب دارند.

2. پروتئین کازئین (Casein Protein)
منبع: مانند وی، از شیر گرفته می‌شود اما جذب آن به‌طور آهسته‌تر است.
سرعت جذب: جذب کند، که این باعث می‌شود سطح آمینواسیدها در بدن به‌تدریج افزایش یابد.
مزایا: مناسب برای مصرف قبل از خواب به دلیل آزادسازی تدریجی آمینواسیدها.
مناسب برای: کسانی که به دنبال افزایش حجم عضلات در طول شب هستند یا بین وعده‌های غذایی به پروتئین مداوم نیاز دارند.

3. پروتئین تخم‌مرغ (Egg Protein)
منبع: سفیده تخم‌مرغ.
سرعت جذب: جذب متوسط، بین وی و کازئین.
پروتئین کامل: تمام آمینواسیدهای ضروری را داراست و یکی از بهترین منابع طبیعی پروتئین محسوب می‌شود.
مزایا: بدون لاکتوز و چربی، مناسب برای افراد حساس به لاکتوز.
مناسب برای: افرادی که به دنبال یک منبع پروتئین با کیفیت هستند که سرعت جذب متوسط دارد.

4. پروتئین سویا (Soy Protein)
منبع: از دانه‌های سویا به‌دست می‌آید و منبعی گیاهی است.
پروتئین کامل: حاوی تمامی آمینواسیدهای ضروری.
مزایا: مناسب برای گیاه‌خواران و کسانی که به لاکتوز حساسیت دارند. همچنین ممکن است به کاهش کلسترول کمک کند.
معایب: ممکن است سطح تستوسترون را در برخی مردان کاهش دهد.
مناسب برای: گیاه‌خواران و کسانی که به دنبال پروتئین گیاهی هستند.

5. پروتئین نخود (Pea Protein)
منبع: از نخود زرد گرفته می‌شود و یک پروتئین گیاهی است.
پروتئین کامل: دارای تمامی آمینواسیدهای ضروری است.
مزایا: بدون آلرژی‌زاهای رایج مانند لاکتوز و گلوتن، مناسب برای افراد با حساسیت‌های غذایی.
مناسب برای: کسانی که به دنبال یک منبع پروتئین گیاهی با هضم آسان هستند.

6. پروتئین برنج قهوه‌ای (Brown Rice Protein)
منبع: از برنج قهوه‌ای استخراج می‌شود و گیاهی است.
پروتئین ناقص: فاقد برخی از آمینواسیدهای ضروری (مانند لیزین)، اما می‌توان آن را با منابع دیگر ترکیب کرد.
مزایا: قابل هضم و مناسب برای افرادی که به گلوتن و لاکتوز حساسیت دارند.
مناسب برای: افراد با حساسیت‌های غذایی و کسانی که به دنبال پروتئین گیاهی هستند.

نتیجه‌گیری:
انتخاب نوع مکمل پروتئینی بستگی به هدف، نیازهای غذایی و حساسیت‌های فردی دارد. برای مثال، وی پروتئین برای بازیابی سریع و عضله‌سازی بسیار مفید است، در حالی که کازئین برای حفظ عضلات در طول شب مناسب است. افراد گیاه‌خوار نیز می‌توانند از منابع پروتئین گیاهی مانند سویا و نخود استفاده کنند.

مکمل‌های پروتئینی از پرکاربردترین محصولات تغذیه‌ای برای ورزشکاران و افرادی که به‌دنبال بهبود عضله‌سازی، افزایش توده عضلانی یا کمک به بازسازی و ریکاوری بدن هستند، به شمار می‌آیند. این مکمل‌ها انواع مختلفی دارند و به روش‌های متفاوتی تولید می‌شوند تا نیازهای مختلف بدن را تأمین کنند. در ادامه به بررسی رایج‌ترین انواع مکمل‌های پروتئین می‌پردازیم:
1. پروتئین وی (Whey Protein)
منبع: از شیر استخراج می‌شود و محصول جانبی فرآیند تولید پنیر است.
ویژگی‌ها: جذب سریع دارد و حاوی تمام آمینو اسیدهای ضروری است.
مزایا: مناسب برای استفاده پس از تمرین جهت افزایش سرعت ریکاوری عضلات و حمایت از رشد عضلانی.
معایب: ممکن است در برخی افراد باعث مشکلات گوارشی شود.

2. پروتئین کازئین (Casein Protein)
منبع: همانند پروتئین وی، از شیر استخراج می‌شود.
ویژگی‌ها: جذب آهسته دارد و به‌تدریج آمینو اسیدها را به بدن منتقل می‌کند.
مزایا: مناسب برای مصرف قبل از خواب برای تأمین پروتئین طولانی‌مدت به عضلات.
معایب: جذب کند آن ممکن است برای تمرینات با شدت بالا کمتر مفید باشد.

3. پروتئین سویا (Soy Protein)
منبع: از دانه‌های سویا به‌دست می‌آید.
ویژگی‌ها: منبع گیاهی با مقدار مناسبی از آمینو اسیدهای ضروری.
مزایا: مناسب برای گیاه‌خواران و افرادی که به محصولات لبنی حساسیت دارند.
معایب: برخی مطالعات به نگرانی‌هایی در مورد تأثیرات هورمونی مصرف زیاد سویا اشاره کرده‌اند.

4. پروتئین نخود (Pea Protein)
منبع: از نخود زرد تولید می‌شود.
ویژگی‌ها: منبع پروتئین گیاهی که هضم آن آسان است.
مزایا: مناسب برای افراد با حساسیت‌های غذایی و گیاه‌خواران.
معایب: ممکن است به‌اندازه پروتئین وی مؤثر نباشد.

5. پروتئین تخم مرغ (Egg Protein)
منبع: از سفیده تخم مرغ تهیه می‌شود.
ویژگی‌ها: پروتئینی کامل با سرعت جذب متوسط.
مزایا: مناسب برای افرادی که به لبنیات حساسیت دارند و به دنبال منبع پروتئین کامل هستند.
معایب: ممکن است گران‌تر از دیگر انواع پروتئین‌ها باشد.

6. پروتئین برنج قهوه‌ای (Brown Rice Protein)
منبع: از برنج قهوه‌ای به‌دست می‌آید.
ویژگی‌ها: منبع پروتئین گیاهی با سرعت جذب متوسط.
مزایا: بدون گلوتن و مناسب برای افرادی که به پروتئین‌های حیوانی حساسیت دارند.
معایب: به‌تنهایی حاوی تمام آمینو اسیدهای ضروری نیست و باید با دیگر منابع پروتئینی ترکیب شود.

نکات کلیدی:
انتخاب پروتئین مناسب بستگی به نیازهای فردی، اهداف ورزشی، و حساسیت‌های غذایی دارد.
زمان مصرف مکمل‌های پروتئین می‌تواند تأثیر زیادی بر نتایج داشته باشد. پروتئین وی بلافاصله بعد از تمرین، کازئین قبل از خواب، و دیگر انواع پروتئین‌ها در طول روز مصرف می‌شوند.

پروتئین نقش مهمی در کاهش وزن دارد و به چندین روش به این فرآیند کمک می‌کند:
1. افزایش سیری و کاهش اشتها: مصرف پروتئین می‌تواند احساس سیری را افزایش دهد و به این ترتیب باعث کاهش مصرف کالری‌های اضافی شود. پروتئین‌ها باعث ترشح هورمون‌های سیری مانند پپتید YY و GLP-1 می‌شوند.

2. افزایش متابولیسم: هضم و متابولیسم پروتئین به انرژی بیشتری نسبت به چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها نیاز دارد. این اثر که به عنوان اثر حرارتی غذا (TEF) شناخته می‌شود، باعث می‌شود تا بدن کالری بیشتری مصرف کند.

3. حفظ توده عضلانی: در هنگام کاهش وزن، بدن ممکن است نه تنها چربی بلکه عضلات را نیز از دست بدهد. مصرف کافی پروتئین به حفظ توده عضلانی کمک می‌کند و این به دلیل نیاز بدن به عضلات برای عملکرد بهتر متابولیسم است.

4. پیشگیری از پرخوری: مصرف پروتئین در وعده‌های غذایی می‌تواند میل به خوردن میان‌وعده‌های ناسالم یا غذاهای پرکالری را کاهش دهد، زیرا باعث پایدار نگه داشتن سطح قند خون می‌شود.


بنابراین، رژیم‌های غذایی با پروتئین بالا اغلب به عنوان روشی مؤثر برای کنترل وزن پیشنهاد می‌شوند.