ساعت و زمان کشتار دام‌ها (گوسفند، گوساله، مرغ) به دلایل مختلفی از جمله شرایط دام و کیفیت نهایی گوشت اهمیت دارد. علاوه بر زمان، نحوه کشتار نیز تأثیر مستقیمی بر طعم و کیفیت گوشت دارد. در ادامه توضیحاتی در این مورد آمده است:
زمان مناسب برای کشتار:
1. صبح زود یا اوایل روز:
دلیل: دام‌ها در این زمان آرام‌تر و استراحت کرده‌اند و بدنشان از استرس شب گذشته دور است. این موضوع باعث می‌شود گوشت لطیف‌تر و باکیفیت‌تری حاصل شود.
تاثیر بر کیفیت گوشت: کشتار در ساعات اولیه روز باعث می‌شود که گوشت نرم‌تر و آبدارتر باشد زیرا دام کمتر تحت تأثیر استرس و فعالیت قرار گرفته است. دام در این زمان به دلیل استراحت شبانه، شرایط بدنی مناسب‌تری دارد.
 

2. پرهیز از کشتار در ساعات گرمی روز:
دلیل: در ساعات گرم روز، استرس و دمای بالای بدن دام باعث می‌شود که لاشه سریع‌تر فاسد شده و کیفیت گوشت کاهش یابد. همچنین حرارت باعث افزایش باکتری‌های سطح گوشت می‌شود.
تاثیر بر کیفیت گوشت: کشتار در ساعات گرم می‌تواند باعث سفت شدن گوشت و کاهش طعم آن شود.



تاثیر نحوه کشتار بر کیفیت و طعم گوشت:
1. کشتار با کمترین استرس:
دلیل: استرس دام قبل از کشتار باعث ترشح هورمون‌هایی مانند آدرنالین می‌شود که روی طعم و کیفیت گوشت تأثیر منفی دارد. استرس زیاد می‌تواند گوشت را سفت و خشک کند.
روش پیشنهادی: رعایت اصول انسانی در کشتار و آرام کردن دام قبل از ذبح (مثلاً دور نگه‌داشتن آن از صحنه کشتار دیگر دام‌ها) می‌تواند به بهبود کیفیت گوشت کمک کند.


2. خونگیری کامل:
دلیل: یکی از اصول مهم در کشتار اسلامی، خونگیری کامل از دام است. ماندن خون در لاشه باعث فساد سریع‌تر گوشت و همچنین ایجاد طعم و بوی ناخوشایند می‌شود.
تاثیر بر طعم: خون کامل خارج شده از بدن دام، باعث بهبود طعم و افزایش ماندگاری گوشت می‌شود.


3. نگهداری و سرد کردن مناسب پس از کشتار:
دلیل: پس از کشتار، باید گوشت دام‌ها به‌درستی سرد و ذخیره شود تا از فساد جلوگیری شود. دمای سرد باعث می‌شود که فرآیند «رسیدن گوشت» به‌درستی انجام شود.
تاثیر بر کیفیت: گوشت‌های رسیده، نرم‌تر و خوش‌طعم‌تر هستند و پخت آسان‌تری دارند.



نتیجه‌گیری:
بهترین زمان برای کشتار دام‌ها، اوایل صبح است که دام در شرایط آرام‌تری قرار دارد.
نحوه کشتار، به ویژه کاهش استرس دام و خونگیری کامل، تأثیر زیادی بر کیفیت و طعم گوشت دارد.
مدیریت مناسب پس از کشتار مانند سرد کردن سریع و صحیح، به افزایش کیفیت نهایی گوشت کمک می‌کند.

سلام وعرض ادب و احترام خدمت خوانندگان عزیز دانستنی های مستر قصاب، ما قصد داریم دراین مقاله همانند شماره مقالات قبلی شما را با

انواع پروتئین ها آشنا کنیم.امیدوارم تا اینجا مطالبی که من وبقیه همکاران گذاشتیم برایتان مفید بوده باشد .

مطلب امروزدرباره بخشی از گوسفند است  بنام خوئک .

این محصول از گوسفند در مستر قصاب عرضه نمیشود.امیدوارم ازهرجا تهیه میفرمایید وهمراه با کباب میل میکنید نوش جانتان باشد .

نتیجه‌گیری: مصرف خوش گوشت از نظر سنتی مشکلی ندارد و در بسیاری از غذاهای محلی استفاده می‌شود. اما از دیدگاه علم امروز، مصرف آن باید محدود باشد، به‌ویژه اگر شما به مشکلات قلبی یا کلسترول بالا مستعد باشید. اگر این بخش از گوشت را دوست دارید، بهتر است با اعتدال مصرف کنید و توجه ویژه‌ای به تعادل کلی رژیم غذایی خود داشته باشید.

یکی از محبوب‌ترین غذاها در میان خانواده‌های ایرانی، جوجه کباب است. اما جوجه‌های طعم‌دار، با تنوع فراوان درطعم‌ها و مزه‌ها، جایگاه ویژه‌ای درسفره‌ها پیدا کرده‌اند. در شرکت مستر قصاب، ما با ارائه انواع جوجه‌های طعم‌دار، تلاش می‌کنیم تا تجربه‌ای منحصر به فرد و لذیذ را برای مشتریان خود به ارمغان بیاوریم. ازطعم‌های سنتی ایرانی گرفته تا طعم‌های جدید و متنوع، هرکدام ازاین محصولات با دقت و کیفیت بالا تهیه می‌شوند تا رضایت مشتریان را جلب کنند. در این مقاله قصد داریم نگاهی به طرز تهیه و فرآیند آماده‌سازی این جوجه‌های طعم‌دار بیاندازیم و راهکارهایی را برای بهبود و متنوع‌سازی طعم‌های محبوب به اشتراک بگذاریم.

تهیه جوجه‌کباب‌های طعم‌دار درخانه به تنوع ادویه‌ها و مواد مرینیت (مزه‌دهی) بستگی دارد. دراینجا چند نوع جوجه‌کباب معروف و طرزتهیه هرکدام را توضیح می‌دهم:

1. جوجه‌کباب زعفرانی این نوع جوجه‌کباب یکی از معروف‌ترین انواع است که به خاطر عطر و طعم زعفران و کره بسیار محبوب است. مواد لازم: مرغ (ترجیحاً سینه یا ران بدون استخوان) زعفران ساییده شده ماست پیاز آبلیمو کره نمک و فلفل سیاه
طرز تهیه: 1. زعفران را با کمی آب جوش دم کرده و کنار بگذارید. 2. پیاز را ریز خرد کنید و به همراه آبلیمو، ماست، نمک، فلفل و زعفران دم کرده به مرغ‌ها اضافه کنید. 3. مواد را خوب مخلوط کرده و حداقل 3 تا 4 ساعت در یخچال بگذارید تا طعم‌ها جذب مرغ شود. 4. پس از مرینیت، مرغ‌ها را به سیخ بکشید و با حرارت ملایم کباب کنید. هنگام کباب‌کردن، مقداری کره ذوب‌شده روی جوجه‌ها بمالید.

3. جوجه‌کباب ترش جوجه‌کباب ترش به خاطر استفاده از گردو و رب انار طعمی متفاوت و دلپذیر دارد. مواد لازم: مرغ گردو آسیاب‌شده  (مستر قصاب گردو ندارد) رب انار سبزی‌های معطر (مانند چوچاق) پیاز سیر آبلیمو نمک و فلفل
طرز تهیه: 1. گردو آسیاب‌شده، رب انار، پیاز رنده‌شده، سیر، سبزی‌های معطر و آبلیمو را با هم مخلوط کنید. 2. مرغ را به مخلوط اضافه کرده و حداقل 3 تا 4 ساعت در یخچال قرار دهید تا طعم‌ها جذب شوند. 3. مرغ‌ها را روی حرارت ملایم کباب کنید و در حین پخت از مواد مرینیت باقی‌مانده روی آن‌ها بمالید.

5. جوجه‌کباب اسپایسی (تند) اگر عاشق غذاهای تند هستید، این جوجه‌کباب عالی است. مواد لازم: مرغ فلفل قرمز خشک یا پودر فلفل سیر آبلیمو پاپریکا زنجبیل نمک و فلفل
طرز تهیه: 1. سیر و زنجبیل را رنده کرده و به همراه پاپریکا، فلفل قرمز، آبلیمو، نمک و فلفل به مرغ اضافه کنید. 2. مرغ‌ها را حداقل 2 تا 3 ساعت در یخچال مرینیت کنید. 3. مرغ‌ها را روی سیخ بکشید و با حرارت کباب کنید.

                                                                                                                                ((طعم جوجه کباب ماستی و لیمویی در مسترقصاب عرضه نمیشود))
نکات مهم:
همیشه جوجه‌ها را حداقل چند ساعت قبل از کباب‌کردن مرینیت کنید تا طعم‌ها بهتر جذب شوند.
حتماً از حرارت ملایم استفاده کنید تا گوشت خشک نشود و به آرامی پخته شود.
برای طعم‌دهی بیشتر، می‌توانید هنگام پخت از کره یا روغن زیتون استفاده کنید.

باخرید مرغ کامل و انتخاب برش جوجه کبابی با استخوان  و یا  بدون استخوان میتوانید جوجه‌کباب‌های خوشمزه و متنوعی در خانه تهیه کنید و از طعم‌های مختلف لذت ببرید.

سلام روزتون پر از شادی و برکت ، امروزقصد داریم قسمتهایی از گوسفند را که هم لذیذ هست وهم با توجه به حال وهوای زندگیهای امروز سریع آماده میشه و میتوانید نوش جان کنید را معرفی کنیم.

درگوشت گوسفند، بخش‌های مختلف دارای ویژگی‌های متفاوتی از نظر نرمی، چربی و زمان پخت هستند. برخی از بخش‌های پرکاربرد و مشخصات آن‌ها به شرح زیر است:

بخش‌های نرم‌تر و سریع‌پز:

1. راسته: ویژگی: بسیار نرم و کم‌چرب. مناسب برای: کباب، استیک، چلوکباب. پخت سریع.

2. فیله: ویژگی: نرم‌ترین بخش گوشت با کمترین چربی. مناسب برای: کباب فیله، استیک فیله. پخت سریع و بسیار لطیف.

3. ران: ویژگی: گوشت نرم و کم‌چرب. مناسب برای: خورش‌ها (مثل قورمه‌سبزی، قیمه)، کباب برگ، انواع خوراک‌ها. پخت متوسط تا سریع.

بخش‌های چرب‌تر:

1. قلوه‌گاه: ویژگی: چرب و نرم. مناسب برای: خورش‌ها، آبگوشت، کباب کوبیده (به دلیل چربی مناسب). پخت طولانی‌تر به دلیل چربی.

2. گردن: ویژگی: چرب و کمی سفت‌تر. مناسب برای: آبگوشت، خوراک گردن، یا برای عصاره‌گیری (آبگوشت، سوپ). پخت طولانی‌تر.

3. دنده: ویژگی: چربی زیاد. مناسب برای: کباب دنده، شیشلیک، آبگوشت. پخت طولانی‌تر.

4. دمبالیچه: ویژگی: چرب و نرم. مناسب برای: آبگوشت، خوراک‌های چرب‌تر. پخت طولانی به دلیل چربی بالا.

به طور کلی، بخش‌های نرم‌تر گوشت مثل راسته و فیله برای پخت سریع و غذاهایی که گوشت باید لطیف و آبدار باشد مناسب‌تر هستند، و بخش‌های چرب‌تر مثل قلوه‌گاه و گردن برای غذاهایی که نیاز به پخت طولانی و مزه‌دار شدن دارند، مانند آبگوشت و خوراک‌های چرب‌تر، استفاده می‌شوند.

سلام به خوانندگان دانستنی های مستر قصاب محصولی که قصد معرفی اش را دارم درمستر قصاب عرضه نمیشود .هدف شناخت شما ، از تمام قسمتهای این برکت خداوندی (گوسفند) به شماست .

گوسفند به عنوان یکی از مهم‌ترین حیوانات اهلی، از دیرباز در زندگی انسان‌ها نقش حیاتی ایفا کرده است. تمامی بخش‌های بدن گوسفند به نحوی در صنعت دامپروری و مصرف انسانی کاربرد دارد. از گوشت و شیر گرفته تا پوست و پشم، همگی در زندگی روزمره مورد استفاده قرار می‌گیرند. یکی از اجزای کمتر شناخته شده بدن گوسفند که خواص بسیاری دارد "شهله" یا دنبلان گوسفند است.

شهله گوسفند چیست؟
شهله گوسفند که به نام دنبلان نیز شناخته می‌شود، غده‌ای چربی‌دار است که در نزدیکی کلیه‌های گوسفند قرار دارد. این غده چربی بسیاری دارد و در برخی فرهنگ‌ها به عنوان یک ماده غذایی مقوی شناخته می‌شود. هرچند مصرف دنبلان در برخی از کشورها متداول نیست، اما در بسیاری از جوامع، به دلیل خواص خاص آن به عنوان خوراکی لذیذ و گاه دارویی استفاده می‌شود.

موارد استفاده از شهله گوسفند
1. مصرف غذایی:
شهله گوسفند به دلیل دارا بودن چربی بالا، در برخی غذاها استفاده می‌شود. در غذاهای سنتی برخی مناطق، دنبلان به صورت کبابی، سرخ‌کرده یا بخارپز تهیه می‌شود و به عنوان خوراکی لذیذ شناخته می‌شود. طعم و بافت دنبلان باعث محبوبیت آن در میان برخی مصرف‌کنندگان شده است.

2. استفاده در محصولات بهداشتی و زیبایی:
چربی موجود در شهله می‌تواند در ساخت محصولات بهداشتی مانند صابون‌ها و لوسیون‌های پوستی استفاده شود. این چربی به نرمی و لطافت پوست کمک کرده و برای تغذیه و رطوبت‌رسانی به پوست مؤثر است.

3. استفاده در داروسازی سنتی:
در طب سنتی، شهله گوسفند به عنوان یک ماده با خواص درمانی در نظر گرفته می‌شود. مصرف کنترل‌شده آن برای تقویت قوای جسمی، بهبود وضعیت کلی بدن و تقویت سیستم ایمنی مفید دانسته شده است. برخی منابع ادعا می‌کنند که این ماده می‌تواند به عنوان درمانی برای ضعف‌های عمومی بدن استفاده شود.

خواص شهله گوسفند
- منبع چربی طبیعی:
دنبلان گوسفند سرشار از چربی‌های اشباع شده است. اگرچه مصرف بیش از حد آن توصیه نمی‌شود، اما در مقادیر محدود، می‌تواند به تأمین انرژی بدن کمک کند.

- خواص تقویتی:
در برخی از متون طب سنتی آمده است که دنبلان می‌تواند به عنوان تقویت‌کننده قوای جسمی و جنسی عمل کند. با این حال، مصرف آن باید تحت نظر پزشک انجام شود.

- نرم‌کنندگی و تغذیه پوست:
چربی‌های موجود در شهله به طور مؤثری در نرم و لطیف‌کردن پوست مؤثرند و می‌توانند به عنوان ماده اصلی در برخی محصولات مراقبت پوستی مورد استفاده قرار گیرند.

نتیجه‌گیری: شهله گوسفند یکی از اجزای کمتر شناخته شده بدن گوسفند است که کاربردهای مختلفی دارد. از مصرف غذایی گرفته تا استفاده در محصولات بهداشتی و داروسازی سنتی، این ماده به دلیل خواص خاص خود می‌تواند در زندگی روزمره انسان‌ها مفید باشد. با این حال، همان‌طور که در مورد بسیاری از مواد غذایی غنی از چربی صادق است، مصرف متعادل آن اهمیت زیادی دارد.

سلام  وروزتون بخیر و سرشار از شادی  باشد. دوستداران مستر قصاب امروزهم یکی از 160محصول ارائه شده درمستر قصاب را معرفی میکنم.
من وهمکارانم در مستر قصاب همه ی تلاشمان درارائه محصول تازه به مشتری و هم مطالب تازه و خواندنی درضمینه کلیه اقلام پروتئینی دراختیارعلاقه مندان قرار میدهیم.
امید است بتوانیم دربهترین لحظات زندگی همراهتان باشیم .و مطلب امروزمان دررابطه با یکی از محصولات پرفروش مستر قصاب کف دست گوسفندی است .
کف دست گوسفندی به قسمت پایین پای جلوی گوسفند گفته می‌شود. این بخش شامل استخوان‌های پا و ماهیچه‌هایی است که در اطراف مچ پای جلویی گوسفند قرار دارند. این قسمت از گوشت اغلب حاوی بافت‌های همبند و کمی چربی است که آن را مناسب برای طبخ‌های طولانی‌مدت می‌سازد.

روش برش کف دست گوسفندی برش کف دست گوسفندی  معمولاً از قسمت پایین مچ دست تا قسمت نزدیک به شانه انجام می‌شود. این برش به گونه‌ای است که استخوان‌ها و ماهیچه‌ها باقی می‌مانند و برای استفاده در خورشت‌ها و غذاهای آبی مفید است. گوشت این ناحیه به دلیل وجود بافت‌های همبند سخت‌تر از بخش‌های دیگر است، اما پس از پخت آرام و طولانی، نرم و خوش‌طعم می‌شود.

غذاهای رایج با کف دست گوسفندی1. خورش‌ها و آبگوشت‌ها: یکی از محبوب‌ترین روش‌های استفاده از کف دست گوسفندی در غذاهایی است که نیاز به پخت طولانی دارند، مانند خورش‌های ایرانی (مانند خورشت قیمه یا قورمه‌سبزی) و آبگوشت. گوشت کف دست به دلیل میزان بافت همبند و چربی، پس از پخت طولانی، نرم و لطیف شده و مزه‌ای خوشایند به غذا می‌دهد.
2. آبگوشت: کف دست گوسفندی به همراه سبزیجات و حبوبات می‌تواند به عنوان یکی از اجزای اصلی در پخت آبگوشت استفاده شود. این گوشت طعم غنی‌ای به آبگوشت می‌بخشد و بعد از پخت به راحتی از استخوان جدا می‌شود.
3. پخت آهسته (Slow Cooked): کف دست گوسفندی برای غذاهایی که نیاز به پخت آرام و طولانی دارند مانند "استیک‌های پخته شده با آب" یا غذاهای خارجی مشابه مثل "Lamb Shank Stew" نیز کاربرد دارد. با پخت آهسته، بافت‌های همبند به ژلاتین تبدیل می‌شوند و گوشت لطافت خاصی پیدا می‌کند.

در نهایت، کف دست گوسفندی یکی از قسمت‌های کم‌ارزش‌تر از نظر قیمت در گوشت گوسفندی است، اما اگر به درستی طبخ شود، می‌تواند یکی از خوشمزه‌ترین بخش‌های گوشت باشد.

استیک انتروکوت (Entrecôte)  یک نوع برش معروف از گوشت گاو است که از بخش بین دنده‌ها (ribeye) گرفته می‌شود. این استیک به دلیل ترکیب مطلوب چربی و گوشت، طعمی لذیذ و بافتی نرم دارد.  این استیک با نام فرانسوی اش شبیه استیک آمریکایی ریب آی است. ترکیبی از چهاررشته ماهیچه که یک لایه چربی به آن چسبیده است. تشخیص بین این دواستیک دشوار است. در ادامه همه چیز درباره استیک انتروکوت را بررسی می‌کنیم:

1. منشاء برش انتروکوت
کلمه "انتروکوت" ریشه فرانسوی دارد و به معنای "میان دنده" است. این برش از قسمت میانی گوشت دنده گرفته می‌شود و به همین دلیل نسبت به دیگر برش‌ها از چربی‌های بیشتری برخوردار است که طعم و مزه خاصی به آن می‌بخشد.

2. ویژگی‌های استیک انتروکوت
- چربی مناسب: چربی‌های درون‌بافتی (marbling) این استیک باعث می‌شود در زمان پخت، گوشت نرم و آبدار باقی بماند.
- نرمی و لطافت: به دلیل چربی و محل برش، انتروکوت یکی از نرم‌ترین و پرطرفدارترین برش‌های استیک است.
- طعم غنی: چربی‌های موجود در این نوع گوشت طعمی عمیق و غنی به آن می‌بخشند که بسیار محبوب است.

 3. روش‌های پخت
- گریل کردن: یکی از محبوب‌ترین روش‌ها برای پخت استیک انتروکوت، گریل کردن آن بر روی حرارت مستقیم است. این روش باعث ایجاد یک لایه خارجی ترد و در عین حال حفظ نرمی داخلی می‌شود.
- تابه‌ای: می‌توانید انتروکوت را در تابه‌ای با کمی کره و روغن زیتون سرخ کنید. با این روش، سطح خارجی استیک طلایی و کاراملی می‌شود.
- کباب کردن: برای عاشقان کباب، انتروکوت می‌تواند گزینه بسیار خوبی باشد، چرا که چربی‌های آن در حین پخت روی آتش یا زغال به خوبی ذوب می‌شوند و گوشت را خوشمزه‌تر می‌کنند.

4. درجات پخت
- Rare (نادر): گوشت درون استیک خام و قرمز باقی می‌ماند و فقط لایه بیرونی آن پخته می‌شود.
- Medium Rare (نیمه پخته): گوشت داخل استیک هنوز کمی قرمز و آبدار است، اما کمی بیشتر پخته شده است.
- Medium (متوسط): گوشت به طور یکنواخت پخته شده و همچنان آبدار است.
- Well Done (کامل پخته): گوشت کاملاً پخته و هیچ رنگ قرمزی درون آن باقی نمی‌ماند.

5. سس‌ها و افزودنی‌ها
انتروکوت اغلب با سس‌هایی مانند:
- سس قارچ
- سس کره و سیر
- سس فلفل
سرو می‌شود. همچنین برخی از افراد این استیک را با نمک و فلفل ساده می‌پزند تا طعم طبیعی آن حفظ شود.

6. پیشنهادات سرو
انتروکوت معمولاً همراه با سیب‌زمینی سرخ‌کرده، سبزیجات بخارپز، سالاد و حتی نان فرانسوی سرو می‌شود. استفاده از موادی مانند رزماری، آویشن، یا کره گیاهی نیز می‌تواند طعم آن را بهتر کند.

7. نکات تغذیه‌ای انتروکوت به دلیل داشتن چربی بالا، کالری بیشتری نسبت به دیگر برش‌های گوشت دارد. برای کسانی که رژیم کم‌چربی دارند، مصرف این استیک باید کنترل شود. اما به دلیل وجود پروتئین و چربی‌های مفید، منبع خوبی از انرژی و مواد مغذی است.

مغز گوساله یکی از مواد غذایی است که به دلیل محتوای بالای مواد مغذی و ویتامین‌ها، در برخی کشورها مصرف می‌شود. با این حال، مصرف آن در بین مردم متفاوت است و برخی افراد به دلیل نگرانی‌های بهداشتی یا تغذیه‌ای از مصرف آن خودداری می‌کنند. در این مقاله به بررسی مواد مغذی موجود در مغز گوساله، نحوه پخت آن و مناسب بودن مصرف آن برای کودکان می‌پردازیم.
ترکیبات و ویتامین‌های موجود در مغز گوساله
مغز گوساله منبعی غنی از مواد مغذی است و حاوی مقادیر بالای چربی، پروتئین، و ویتامین‌های مختلفی می‌باشد. از جمله مواد مغذی موجود در مغز گوساله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. ویتامین B12: مغز گوساله منبع خوبی از ویتامین B12 است که برای سلامت سیستم عصبی و تولید سلول‌های خونی ضروری است.

2. ویتامین E: به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی، این ویتامین به حفاظت از سلول‌ها در برابر آسیب‌های اکسیداتیو کمک می‌کند.

3. فسفر: برای حفظ سلامت استخوان‌ها و دندان‌ها ضروری است و به عملکرد درست عضلات و اعصاب کمک می‌کند.

4. سلنیوم: یک ماده معدنی با خاصیت آنتی‌اکسیدانی که به محافظت از سلول‌ها در برابر آسیب‌های رادیکال‌های آزاد کمک می‌کند.

5. اسیدهای چرب امگا 3: مغز گوساله حاوی اسیدهای چرب امگا 3 است که به بهبود عملکرد مغز و سلامت قلب کمک می‌کند.


نحوه پخت آش مغز گوساله
آش مغز گوساله یکی از روش‌های محبوب تهیه این ماده غذایی است که علاوه بر طعم مطلوب، از نظر تغذیه‌ای نیز غنی است. در ادامه مراحل تهیه آش مغز گوساله را بررسی می‌کنیم:
مواد لازم:
مغز گوساله: ۱ عدد
برنج: ۱ پیمانه
سبزی آش (تره، جعفری، گشنیز، اسفناج): ۲ پیمانه خرد شده
پیاز: ۱ عدد متوسط (خرد شده)
سیر: ۲ حبه (خرد شده)
نمک، فلفل و زردچوبه: به میزان لازم
روغن: ۲ قاشق غذاخوری

مراحل تهیه:
1. ابتدا مغز گوساله را تمیز کرده و از پرده‌های نازک روی آن جدا کنید.

2. مغز گوساله را در آب جوش به مدت ۱۰ دقیقه بپزید تا کمی نرم شود، سپس آن را به قطعات کوچک تقسیم کنید.

3. پیاز خرد شده را با روغن در یک قابلمه تفت دهید تا طلایی شود. سپس سیر خرد شده را اضافه کنید و چند دقیقه دیگر تفت دهید.

4. برنج شسته شده را به قابلمه اضافه کنید و کمی تفت دهید.

5. سبزی‌های خرد شده را به مخلوط اضافه کرده و حدود ۵ دقیقه تفت دهید.

6. آب به میزان دلخواه اضافه کنید و اجازه دهید برنج و سبزی‌ها بپزند.

7. در اواسط پخت، قطعات مغز گوساله را به آش اضافه کنید و نمک، فلفل و زردچوبه را به میزان دلخواه اضافه کنید.

8. اجازه دهید آش به مدت ۳۰ تا ۴۵ دقیقه دیگر با حرارت ملایم بپزد تا کاملاً جا بیفتد.

9. آش را در ظرف سرو کرده و با کمی روغن یا کره تزئین کنید.

 آیا مغز گوساله برای کودکان مناسب است؟
 مصرف مغز گوساله برای کودکان ممکن است به دلیل محتوای بالای چربی اشباع و کلسترول برای برخی والدین نگرانی‌هایی ایجاد کند. هرچند  مغز گوساله حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی مهمی است، اما به دلیل چربی و کلسترول بالا، مصرف آن برای کودکان باید با احتیاط انجام شود.
 نکات مهم:
 کلسترول بالا: مغز گوساله دارای کلسترول بالایی است و مصرف زیاد آن ممکن است برای کودکانی که از مشکلات قلبی یا کلسترول بالا رنج  می‌برند، مناسب نباشد.
 پروتئین بالا: از طرفی مغز گوساله منبع خوبی از پروتئین است که برای رشد و توسعه کودکان ضروری است.
 تنوع غذایی: بهتر است مغز گوساله به‌عنوان بخشی از یک رژیم غذایی متنوع برای کودکان مصرف شود و نه به‌صورت روزانه یا بیش از حد.

نتیجه‌گیری
مغز گوساله حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی متنوعی است که می‌تواند برای سلامتی مفید باشد. اما به دلیل محتوای بالای چربی و کلسترول، مصرف آن به‌خصوص برای کودکان باید با احتیاط انجام شود. در صورت تمایل به مصرف آن برای کودکان، بهتر است با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید و مصرف آن را به حد اعتدال نگه دارید.

از گوسفند در صنایع پزشکی و دارویی استفاده‌های متنوعی می‌شود. بخش‌های مختلف بدن گوسفند به دلیل ویژگی‌های خاصشان در تولید مواد و محصولات دارویی به کار گرفته می‌شوند. در زیر به برخی از مهم‌ترین کاربردهای گوسفند در زمینه‌های پزشکی و دارویی اشاره می‌کنم:
1. استفاده از پشم گوسفند در تولید بخیه‌های جذبی
از پشم گوسفند برای تولید بخیه‌های جذبی استفاده می‌شود. این بخیه‌ها به دلیل خاصیت زیست‌تخریب‌پذیری به مرور زمان توسط بدن جذب می‌شوند و نیازی به برداشتن بخیه پس از بهبودی نیست.

2. استفاده از پوست و غضروف گوسفند در پیوندهای پزشکی
پوست و غضروف گوسفند به دلیل سازگاری بالا با بدن انسان، در عمل‌های جراحی پیوند پوست و همچنین برای ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده استفاده می‌شوند. این مواد به عنوان ماتریکس‌های زیستی عمل کرده و به بازسازی طبیعی بدن کمک می‌کنند.

3. لانوین (Lanolin)
لانوین ماده‌ای است که از چربی پشم گوسفند به دست می‌آید و در تولید بسیاری از محصولات بهداشتی و دارویی، به ویژه کرم‌های مرطوب‌کننده، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ماده خواص ضد التهاب و مرطوب‌کنندگی دارد و به همین دلیل در درمان بیماری‌های پوستی مانند اگزما کاربرد دارد.

 4. داروهای مشتق شده از گوسفند
برخی داروها از غدد و اندام‌های داخلی گوسفند به دست می‌آیند. به عنوان مثال، از تیروئید گوسفند برای تولید داروهای هورمونی استفاده می‌شود. همچنین، برخی آنزیم‌ها و مواد شیمیایی که در کبد یا دیگر اندام‌های گوسفند تولید می‌شوند، در صنایع دارویی کاربرد دارند.

 5. استفاده از دریچه‌های قلبی گوسفند در جراحی قلب
یکی از مهم‌ترین کاربردهای پزشکی گوسفند، استفاده از دریچه‌های قلبی آن در جراحی‌های تعویض دریچه قلب انسان است. این دریچه‌ها به دلیل شباهت زیاد با دریچه‌های قلب انسان به عنوان جایگزینی مطمئن در پیوندهای قلبی استفاده می‌شوند.

6. ژلاتین گوسفندی
ژلاتین استخراج شده از استخوان و پوست گوسفند در تولید کپسول‌های دارویی به کار می‌رود. این ژلاتین به دلیل سازگاری با بدن انسان و خاصیت بی‌ضرری، به عنوان یکی از مواد پایه در تولید محصولات دارویی استفاده می‌شود.

7. استفاده از کبد گوسفند در تولید مکمل‌های ویتامین A  کبد گوسفند منبع غنی از ویتامین A است و از آن برای تولید مکمل‌های ویتامینی استفاده می‌شود. این ویتامین برای سلامت چشم، پوست و سیستم ایمنی بدن ضروری است.
 نتیجه‌گیری گوسفند نه تنها منبع غذایی مفید است، بلکه در صنایع پزشکی و دارویی نقش مهمی ایفا می‌کند. استفاده از بخش‌های مختلف بدن گوسفند در تولید داروها، مواد بهداشتی و تجهیزات پزشکی، نشان‌دهنده اهمیت این حیوان در بهبود سلامت انسان است. توسعه این کاربردها همچنان ادامه دارد و پژوهش‌های بیشتری در این زمینه در حال انجام است.